USTAWA z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu

USTAWA

z dnia 20 marca 2025 r.

o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej [1]), [2])

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa określa warunki dostępu cudzoziemców do rynku pracy, organy właściwe oraz tryb postępowania w tych sprawach.

2. Zasady wjazdu i pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem pracy oraz skutki powierzenia pracy cudzoziemcowi przebywającemu nielegalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż kary za wykroczenia określone w przepisach art. 84 ust. 1 i 3, określają odrębne przepisy.

3. Ustawa określa również szczególne działania w zakresie aktywizacji zawodowej i integracji społecznej cudzoziemców finansowane ze środków Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 257 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia (Dz. U. poz. …).

4. Ustawy nie stosuje się do:

1) pracy cudzoziemca, który jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, wykonywanej na podstawie umowy cywilnoprawnej w ramach jego działalności gospodarczej;

2) pełnienia funkcji przez członków misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych;

3) świadczeń wolontariuszy wykonywanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2024 r. poz. 1491, 1761 i 1940);

4) wykonywania zadań w ramach stażu, o którym mowa w art. 3 pkt 16a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2024 r. poz. 769, 1222 i 1688), przez cudzoziemca, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 13a tej ustawy, lub posiada zezwolenie na pobyt czasowy dla stażysty, o którym mowa w art. 157a tej ustawy;

5) okazjonalnego, incydentalnego wykonywania na rzecz podmiotu zagranicznego czynności niemających związku z rynkiem pracy i gospodarką Rzeczypospolitej Polskiej, przez cudzoziemca, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w innym celu niż wykonywanie tych czynności, w szczególności jeżeli czynności te nie mają na celu świadczenia usług przez podmiot zagraniczny z terytorium lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ich wykonywanie nie jest organizowane bezpośrednio lub pośrednio przez podmiot zagraniczny;

6) powierzania pracy:

a) obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

b) obywatelom Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b oraz d Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.[3])), zwanej dalej „Umową Wystąpienia”, oraz członkom ich rodzin, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. e oraz f Umowy Wystąpienia.

5. Minister właściwy do spraw pracy udziela wyjaśnień dotyczących stosowania przepisów ustawy w celu jej jednolitego stosowania.

Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) cudzoziemcu – oznacza to każdego, kto nie posiada obywatelstwa polskiego;

2) nielegalnym powierzeniu pracy cudzoziemcowi – oznacza to powierzenie pracy cudzoziemcowi:

a) który nielegalnie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

b) którego podstawa pobytu nie uprawnia do wykonywania pracy, lub

c) bez zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanego do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2, zwanej dalej „ewidencją oświadczeń”, jeżeli są wymagane, lub

d) na innych warunkach lub na innym stanowisku niż określone w odpowiednim zezwoleniu na pracę lub oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanym do ewidencji oświadczeń, chyba że przepisy prawa dopuszczają ich zmianę lub cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na innej podstawie, lub

e) na innych warunkach lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114, art. 126, art. 127, art. 137a, art. 139a ust. 1, art. 139o ust. 1 lub art. 142 ust. 3, z zastrzeżeniem art. 119 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, chyba że przepisy prawa dopuszczają ich zmianę lub cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na innej podstawie, lub

f) bez zawarcia umowy w formie pisemnej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2;

3) nielegalnym wykonywaniu pracy przez cudzoziemca – oznacza to wykonywanie pracy przez cudzoziemca:

a) który nielegalnie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

b) którego podstawa pobytu nie uprawnia do wykonywania pracy, lub

c) który nie posiada odpowiedniego zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, jeżeli są wymagane;

4) podmiocie powierzającym pracę cudzoziemcowi – oznacza to jednostkę organizacyjną, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, lub osobę fizyczną, które na podstawie umowy lub innego stosunku prawnego powierzają lub zamierzają powierzyć pracę cudzoziemcowi;

5) podmiocie zagranicznym – oznacza to podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, niemający siedziby, miejsca pobytu stałego ani stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który ma siedzibę albo miejsce stałego pobytu w innym państwie oraz prowadzi na jego terytorium działalność gospodarczą;

6) polskim podmiocie powierzającym pracę cudzoziemcowi – oznacza to podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, mający siedzibę albo miejsce pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym oddział lub przedstawicielstwo podmiotu zagranicznego, albo w przypadku obywatela państwa – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

7) pracodawcy użytkowniku – oznacza to pracodawcę użytkownika w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2025 r. poz. 236);

8) pracowniku tymczasowym – oznacza to pracownika tymczasowego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych;

9) powierzaniu pracy cudzoziemcowi – oznacza to powierzenie cudzoziemcowi:

a) wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego lub umowy o pracę nakładczą lub

b) wykonywania pracy lub świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów cywilnoprawnych, w szczególności umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług, umowy o dzieło lub umowy o pomocy przy zbiorach w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, albo wykonywania pracy w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych, lub

c) pełnienia funkcji w zarządach osób prawnych wpisanych do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, zwanego dalej „rejestrem przedsiębiorców KRS”, lub spółek kapitałowych w organizacji, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

d) reprezentacji lub prowadzenia spraw spółki komandytowej lub komandytowo‑akcyjnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

e) pełnienia funkcji prokurenta przedsiębiorcy wpisanego do rejestru przedsiębiorców KRS, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

f) wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach delegowania, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3.

Art. 3. 1. Swobodny dostęp do rynku pracy ma cudzoziemiec, który:

1) jest członkiem rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 633 i 1688), obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, przebywającym z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) jest członkiem rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, obywatela polskiego, przebywającym z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) jest osobą, o której mowa w art. 19 ust. 2 i 3 lub art. 19a ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin;

4) jest obywatelem Konfederacji Szwajcarskiej mającym prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub członkiem jego rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, przebywającym z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) posiada prawo stałego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin;

6) posiada zezwolenie na pobyt stały w Rzeczypospolitej Polskiej;

7) posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej w Rzeczypospolitej Polskiej;

8) posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej;

9) korzysta z ochrony uzupełniającej w Rzeczypospolitej Polskiej;

10) posiada zgodę na pobyt ze względów humanitarnych w Rzeczypospolitej Polskiej;

11) posiada zgodę na pobyt tolerowany w Rzeczypospolitej Polskiej;

12) korzysta z ochrony czasowej w Rzeczypospolitej Polskiej;

13) posiada ważne zaświadczenie wydane na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2025 r. poz. 223);

14) posiada w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 144, art. 151 ust. 1, art. 151b ust. 1, art. 158 ust. 2 pkt 1 albo 2, art. 161 ust. 2, art. 176 lub art. 186 ust. 1 pkt 3, 4 i 7–9 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub posiada wizę krajową w celu prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych;

15) jest małżonkiem obywatela polskiego lub osoby, o której mowa w pkt 6–12 lub 14, posiadającym zezwolenie na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego;

16) jest zstępnym obywatela polskiego lub osoby, o której mowa w pkt 6–12, 14 lub 15, posiadającym zezwolenie na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wieku do 21 lat lub pozostającym na jej utrzymaniu;

17) posiada zezwolenie na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone na podstawie art. 159 ust. 1 lub art. 161b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;

18) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku spełniał warunki, o których mowa w pkt 14–17.

2. Cudzoziemiec może wykonywać pracę:

1) w ramach zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 lub 1a, art. 126, art. 127, art. 137a, art. 139a ust. 1, art. 139o ust. 1 lub art. 142 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

2) w ramach korzystania z mobilności krótkoterminowej posiadacza Niebieskiej Karty UE w celu wykonywania działalności zawodowej, o której mowa w art. 3 pkt 4a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

3) w ramach korzystania z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, na warunkach określonych w art. 139n ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

4) w ramach korzystania z mobilności krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

5) w ramach korzystania z mobilności studenta na warunkach określonych w art. 149b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

6) w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, jeżeli:

a) bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 139a ust. 1 lub art. 139o ust. 1 tej ustawy, przebywał na tym terytorium na podstawie tego zezwolenia i kontynuuje wykonywanie pracy, do której był uprawniony na jego podstawie, lub

b) wykonuje pracę w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 3 pkt 13b tej ustawy, na rzecz jednostki przyjmującej, która złożyła wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 139o ust. 1 tej ustawy, na warunkach określonych w tym wniosku, lub

c) prowadzi badania naukowe lub prace rozwojowe w jednostce naukowej mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zatwierdzonej przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie przepisów art. 151 ust. 4–5 tej ustawy, i złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 151b ust. 1 tej ustawy, na warunkach określonych w umowie, o której mowa w art. 151b ust. 1 pkt 2 tej ustawy, lub

d) wykonuje pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji na rzecz podmiotu powierzającego mu pracę, z którym zawarł na okres przynajmniej 6 miesięcy umowę o pracę, umowę o pracę nakładczą lub umowę cywilnoprawną, na podstawie której wykonuje pracę, świadczy usługi lub pozostaje w stosunku służbowym, i złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 137a tej ustawy.

3. Cudzoziemiec może wykonywać pracę zgodnie z zezwoleniem na pracę lub oświadczeniem o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanym do ewidencji oświadczeń, jeżeli posiada takie zezwolenie lub oświadczenie i jest uprawniony do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) na podstawie wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 3–10, 12–13b, 17–21 lub 23–24b ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

2) na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku był uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

3) na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, z wyjątkiem zezwolenia udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 181 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

4) na podstawie dokumentu, o którym mowa w art. 61 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, określającego status członka rodziny członka misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego albo innej osoby zrównanej z nim na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, pozostającego z tą osobą we wspólnocie domowej, jeżeli między Rzecząpospolitą Polską a państwem obcym lub organizacją międzynarodową zostały zawarte umowa lub porozumienie międzynarodowe w sprawie wykonywania działalności zarobkowej przez członków rodzin członków personelu misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych albo osób z nimi zrównanych, lub

5) na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen, lub

6) w ramach ruchu bezwizowego, chyba że jest obywatelem państwa znajdującego się w wykazie, o którym mowa w ust. 4.

4. Minister właściwy do spraw pracy, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub ministra właściwego do spraw zagranicznych, może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz państw, których obywatele posiadający zezwolenie na pracę nie są uprawnieni do wykonywania pracy w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach ruchu bezwizowego. W rozporządzeniu uwzględnia się zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym wysokie ryzyko wjazdu obywateli tych państw na terytorium państw obszaru Schengen pod pozorem wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Cudzoziemiec, który jest uprawniony do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie, o której mowa w ust. 3, lub w ramach ruchu bezwizowego, może wykonywać pracę bez zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, jeżeli:

1) posiada ważną Kartę Polaka lub

2) jest absolwentem szkoły ponadpodstawowej, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 737, 854, 1562, 1635 i 1933), oraz posiada uzyskane w Rzeczypospolitej Polskiej dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji zawodowych, lub

3) jest absolwentem studiów, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897), który ukończył studia w uczelni mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

4) posiada stopień naukowy doktora nadany przez podmiot doktoryzujący działający w systemie polskiego szkolnictwa wyższego i nauki, lub

5) jest doktorantem w szkole doktorskiej prowadzonej przez podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

6) umowy międzynarodowe, przepisy ustawy, przepisy wydane na podstawie ust. 7 lub przepisy innych ustaw dopuszczają wykonywanie pracy bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę.

6. W przypadkach uzasadnionych potrzebami rynku pracy i kierunkami polityki migracyjnej, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, cudzoziemiec uprawniony do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wykonywać pracę bez zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi.

7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczególne przypadki, w których cudzoziemiec uprawniony do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wykonywać pracę bez zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, biorąc pod uwagę programy szkoleniowe lub doradcze realizowane w ramach działań Unii Europejskiej lub inne międzynarodowe programy pomocowe, polską politykę zagraniczną, specyfikę wykonywanego zawodu, charakter pracy, okres pracy, wymogi dotyczące podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, a także szczególny status będący podstawą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, kierując się celami polityki migracyjnej, określi, w drodze rozporządzenia, państwa:

1) których obywateli mogą dotyczyć oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi;

2) których obywateli mogą dotyczyć przepisy art. 53 i art. 56.

Art. 4. 1. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi pozyskuje od cudzoziemca jego dane osobowe, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 albo art. 62 ust. 1 pkt 2, oraz kopie dokumentów zawierających te dane w celu potwierdzenia jego tożsamości i uzyskania lub potwierdzenia uprawnienia do jego zatrudnienia.

2. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi żąda od cudzoziemca przedstawienia przed rozpoczęciem pracy ważnego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi może żądać od cudzoziemca przedstawienia dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres wykonywania pracy przez cudzoziemca.

4. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przechowuje kopie dokumentów uprawniających do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez cały okres wykonywania pracy przez cudzoziemca oraz przez okres, o którym mowa w ust. 6.

5. Przepisów ust. 2–4 nie stosuje się do cudzoziemca, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1–5.

6. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przetwarza dane osobowe cudzoziemca przez okres wykonywania pracy przez cudzoziemca, a także przez okres 2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek prawny będący podstawą zatrudnienia cudzoziemca uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji dotyczącej zatrudnienia.

7. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przetwarza dane osobowe cudzoziemca w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo, w tym ochronę przed niedozwolonym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.

Art. 5. 1. Powierzenie pracy cudzoziemcowi wymaga zawarcia z cudzoziemcem umowy w formie pisemnej przed dopuszczeniem go do pracy, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2.

2. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1, będzie sporządzona w języku polskim, a cudzoziemiec nie posługuje się językiem polskim, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przed podpisaniem umowy przedstawia cudzoziemcowi treść tej umowy na piśmie w wersji dla niego zrozumiałej i przechowuje ją przez okres, o którym mowa w art. 4 ust. 6.

3. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1, jest sporządzona w języku obcym, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przechowuje jej tłumaczenie na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości, przez okres, o którym mowa w art. 4 ust. 6.

4. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego, umowy o pracę nakładczą, umowy cywilnoprawnej lub w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych, informuje go w formie pisemnej, w języku zrozumiałym dla cudzoziemca, o prawie wstępowania do związków zawodowych, przysługującym mu na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 854 oraz z 2025 r. poz. 39). Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 6. 1. Zezwolenie na pracę wydaje się w przypadku, gdy cudzoziemiec:

1) będzie wykonywał pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z polskim podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi, a w przypadku kierowania tego cudzoziemca przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi do innego podmiotu – na podstawie umowy z agencją pracy tymczasowej lub

2) przebywając na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będzie pełnił funkcję w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS lub spółki kapitałowej w organizacji albo będzie reprezentował spółkę komandytową lub komandytowo-akcyjną lub prowadził sprawy takiej spółki, albo będzie pełnił funkcję prokurenta, lub

3) jest pracownikiem podmiotu zagranicznego i będzie delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy, lub

4) będzie wykonywał pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2 (pracę sezonową).

2. Oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisuje się do ewidencji oświadczeń, jeżeli cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 8 pkt 1 i będzie wykonywał pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z polskim podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi, a w przypadku kierowania tego cudzoziemca przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi do innego podmiotu – na podstawie umowy z agencją pracy tymczasowej.

3. W sprawach, w których organem właściwym jest starosta, może on, w formie pisemnej, upoważnić dyrektora powiatowego urzędu pracy lub na jego wniosek innych pracowników tego urzędu do załatwiania w jego imieniu spraw określonych w ustawie, w tym wydawania decyzji administracyjnych i postanowień w trybie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572).

Art. 7. 1. Zezwolenie na pracę wydaje się, odmawia się jego wydania lub uchyla się w drodze decyzji administracyjnej.

2. Właściwość miejscową organu do wydania zezwolenia na pracę określa się na dzień złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę.

3. W sprawach dotyczących zezwoleń na pracę organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572) jest minister właściwy do spraw pracy.

4. Przepisów art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się w sprawach wydania zezwolenia na pracę, o którym mowa w art. 26, art. 35, art. 40 i art. 45.

Art. 8. 1. Zezwolenie na pracę wydaje się na wniosek podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę oraz dokumenty dotyczące wniosku składa się za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

3. Wniosek złożony w inny sposób niż określony w ust. 2 pozostawia się bez rozpoznania.

4. Środek zaskarżenia w sprawie wydania zezwolenia na pracę składa się za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Złożenie środka zaskarżenia w inny sposób jest niedopuszczalne.

5. W przypadku nieprawidłowego działania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, powodującego brak możliwości wniesienia środka zaskarżenia w sposób określony w ust. 4 w terminie określonym przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, środek zaskarżenia wnosi się w terminie 7 dni po dniu usunięcia nieprawidłowości.

Art. 9. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę zawiera:

1) informacje dotyczące podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi oraz w przypadku, gdy praca będzie wykonywana u pracodawcy użytkownika albo podmiotu, do którego pracownik jest delegowany, informacje dotyczące tego pracodawcy użytkownika albo podmiotu, do którego pracownik jest delegowany, obejmujące:

a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,

b) adres siedziby albo miejsca pobytu stałego,

c) numer telefonu oraz adres do doręczeń,

d) informację o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a w przypadku podmiotu niepodlegającego wpisowi do tych rejestrów – do innego odpowiedniego rejestru albo odpowiedniego urzędowego rejestru w państwie obcym – w przypadku podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi prowadzącego działalność gospodarczą lub statutową,

e) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu tożsamości oraz nazwę organu, który wydał ten dokument – w przypadku osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej,

f) numer identyfikacji podatkowej (NIP) – w przypadku polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi prowadzącego działalność gospodarczą,

g) numer identyfikacyjny REGON – w przypadku polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi prowadzącego działalność gospodarczą,

h) numer PESEL – w przypadku osoby fizycznej,

i) numer wpisu do rejestru agencji zatrudnienia – w przypadku polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi prowadzącego agencję zatrudnienia świadczącą usługi pracy tymczasowej,

j) rodzaj działalności, w zakresie której cudzoziemiec będzie wykonywał pracę, określony według klasyfikacji ustalonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1799);

2) w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 – dane osoby przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającej dokumenty potwierdzające wypełnienie wymogów określonych w art. 41 pkt 2 i 3 i upoważnionej do reprezentowania zagranicznego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wobec wojewody i innych organów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, obejmujące:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) obywatelstwo,

c) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu tożsamości oraz nazwę organu, który wydał ten dokument,

d) adres do doręczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e) numer telefonu,

f) numer PESEL, jeżeli został nadany;

3) dane osobowe cudzoziemca:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) obywatelstwo,

c) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu podróży,

d) numer PESEL albo w przypadku osób nieposiadających tego numeru – datę urodzenia i płeć;

4) informacje dotyczące pracy oferowanej cudzoziemcowi:

a) okres lub okresy pracy oznaczone datami,

b) stanowisko, rodzaj pracy lub funkcję,

c) zawód zgodny z klasyfikacją zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy,

d) miejsce wykonywania pracy,

e) podstawę prawną wykonywania pracy,

f) wymiar czasu pracy w przypadku umowy o pracę albo liczbę godzin pracy w miesiącu lub tygodniu w przypadku umowy cywilnoprawnej,

g) najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec, określone stawką godzinową lub miesięczną,

h) zakres podstawowych obowiązków cudzoziemca.

2. Jeżeli podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi, pracodawcą użytkownikiem lub podmiotem, do którego pracownik jest delegowany, jest obywatel państwa – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie mając miejsca pobytu stałego na tym terytorium, we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę podaje się, zamiast miejsca pobytu stałego, stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę w okresie krótszym niż miesiąc, we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę podaje się liczbę godzin pracy i wynagrodzenie za cały okres pracy.

4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na pracę dołącza się:

1) oświadczenie podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, czy zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. c–g, zgodne ze stanem faktycznym w dniu złożenia wniosku;

2) dokumenty potwierdzające okoliczności określone we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę oraz okoliczności uzasadniające wydanie zezwolenia na pracę, a także potwierdzające dokonanie opłaty, o której mowa w art. 10 ust. 1.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi podpisuje nie wcześniej niż 30 dni przed dniem złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę.

Art. 10. 1. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi wnosi opłatę za każdy wniosek o wydanie zezwolenia na pracę.

2. Opłata wniesiona w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę w przypadkach, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–3, stanowi dochód budżetu państwa.

3. Opłata wniesiona w związku z wnioskiem o wydanie lub przedłużenie zezwolenia na pracę w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, stanowi dochód budżetu państwa i dochód powiatu w częściach równych.

4. Opłata, o której mowa w ust. 1, nie podlega zwrotowi, chyba że na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 4 albo 5 odmówiono wydania zezwolenia na pracę.

5. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie większą niż:

1) wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–3,

2) 10 % minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4

– biorąc pod uwagę okres wykonywania pracy przez cudzoziemca oraz szacowany przeciętny koszt postępowania w sprawie wydania zezwolenia na pracę.

Art. 11. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wykaz dokumentów, które podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi dołącza do wniosku o wydanie zezwolenia na pracę, mając na uwadze potrzebę uzyskania informacji niezbędnych do sprawnego przeprowadzenia postępowania, w szczególności potrzebę potwierdzenia okoliczności określonych we wniosku i okoliczności uzasadniających wydanie zezwolenia na pracę, jak również potrzebę potwierdzenia dokonania opłaty, o której mowa w art. 10 ust. 1.

Art. 12. W postępowaniu o wydanie lub uchylenie zezwolenia na pracę:

1) stroną postępowania jest wyłącznie podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi;

2) nie stosuje się przepisów art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 13. 1. Wydania zezwolenia na pracę odmawia się, jeżeli:

1) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi:

a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub

b) w toku postępowania zeznał nieprawdę lub zataił prawdę, lub podrobił lub przerobił dokument w celu użycia go jako autentycznego, lub takiego dokumentu jako autentycznego używał, lub

c) został prawomocnie ukarany za wykroczenie określone w art. 84 ust. 3–5, lub

d) w ciągu 2 lat od prawomocnego ukarania za wykroczenie, o którym mowa w art. 84 ust. 1, został ponownie prawomocnie ukarany za czyn określony w tym przepisie, lub

e) został prawomocnie skazany za przestępstwo, o którym mowa w art. 218–221 lub art. 225 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17, 1228, 1907 i 1965), lub

f) został prawomocnie skazany za przestępstwo, o którym mowa w art. 270, art. 271, art. 272, art. 273 lub art. 275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub

g) został prawomocnie skazany za przestępstwo, o którym mowa w art. 189a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub skazany w innym państwie za przestępstwo, o którym mowa w Protokole o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającym Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętym przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 160), lub

h) nie dopełnia obowiązków wynikających z art. 17 ust. 4 lub 5, lub

i) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz Fundusz Solidarnościowy albo nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty należności z tytułu składek lub gdy wysokość nieopłaconej składki nie przekracza kwoty kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, lub

j) nie dopełnia obowiązku zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego pracowników lub innych osób objętych obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym albo nie zgłasza do ubezpieczenia społecznego rolników pomocników rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, lub

k) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub

l) nie posiada środków finansowych ani źródeł dochodu niezbędnych do pokrycia zobowiązań wynikających z powierzenia pracy cudzoziemcowi, lub

m) nie prowadzi działalności uzasadniającej powierzenie pracy danemu cudzoziemcowi w danym okresie, w tym ma zawieszone wykonywanie działalności gospodarczej, został wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w stanie likwidacji, lub

n) został ustanowiony lub działa w celu ułatwiania cudzoziemcom wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

2) cudzoziemiec:

a) nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych i innych warunków wykonywania pracy w zawodzie regulowanym, w przypadku gdy wniosek dotyczy zezwolenia na pracę w tym zawodzie lub

b) został prawomocnie skazany za przestępstwo określone w art. 270, art. 271, art. 272, art. 273 lub art. 275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub

c) jest osobą, której dane zostały umieszczone w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, o którym mowa w art. 434 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, i obowiązuje wpis tych danych do wykazu, lub

3) dzień rozpoczęcia pracy wskazany przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nastąpi później niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę, lub

4) w danym roku została przekroczona maksymalna liczba zezwoleń na pracę określona w przepisach wydanych na podstawie ust. 5, lub

5) powierzenie pracy cudzoziemcowi spowoduje przekroczenie limitu zatrudnienia cudzoziemców przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, lub

6) wymagają tego zobowiązania wynikające z postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską, lub

7) z okoliczności sprawy wynika, że pracę cudzoziemcowi powierzyłby podmiot, który nie jest agencją pracy tymczasowej działającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z obowiązującymi przepisami, a praca byłaby wykonywana na rzecz osoby trzeciej, lub

8) pracodawca użytkownik lub podmiot, do którego cudzoziemiec jest delegowany, nie prowadzi działalności uzasadniającej powierzenie pracy danemu cudzoziemcowi w danym okresie, w tym ma zawieszoną działalność gospodarczą, został wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w okresie likwidacji, lub

9) z informacji posiadanych przez organ rozpatrujący wniosek o wydanie zezwolenia na pracę wynika, że prawdopodobnym celem uzyskania zezwolenia na pracę jest pozorne powierzenie pracy cudzoziemcowi lub że cudzoziemiec nie będzie wykonywał pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na warunkach określonych w tym zezwoleniu, lub

10) w okresie 2 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemiec, który posiadał zezwolenie na pracę lub oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi i wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy, nie wykonywał pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że niewykonywanie pracy wynikało z uzasadnionych przyczyn, lub

11) z informacji przekazanych przez instytucje kontrolne wynika, że w okresie 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi udaremniał lub utrudniał przeprowadzenie kontroli legalności powierzenia pracy cudzoziemcom i wykonywania pracy przez cudzoziemców.

2. Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. c–g stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy osoba fizyczna została prawomocnie ukarana lub skazana za działanie w imieniu podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, który składa wniosek o wydanie zezwolenia na pracę, w ramach obowiązku lub uprawnienia do jego reprezentowania albo podejmowania w jego imieniu decyzji.

3. Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. c–g stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy osoba fizyczna:

1) pełniąca funkcję w zarządzie polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi będącego osobą prawną podlegającą wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS lub spółką kapitałową w organizacji, składającego wniosek o wydanie zezwolenia na pracę, lub

2) reprezentująca lub prowadząca sprawy spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej lub działająca w charakterze prokurenta przedsiębiorcy, składającego wniosek o wydanie zezwolenia na pracę

– została prawomocnie ukarana lub skazana za działanie w imieniu innego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi w ramach obowiązku lub uprawnienia do jego reprezentowania albo podejmowania w jego imieniu decyzji.

4. W celu ustalenia, czy podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi został ustanowiony lub działa w celu ułatwiania cudzoziemcom wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, organ rozpatrujący wniosek o wydanie zezwolenia na pracę może wziąć pod uwagę w szczególności:

1) stosunek liczby powiadomień, o których mowa w art. 19 pkt 1, dokonanych przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, do liczby zezwoleń na pracę udzielonych na wniosek tego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi;

2) stosunek liczby oświadczeń o zgłoszeniu się cudzoziemca do pracy, o których mowa w art. 51 ust. 1, dokonanych przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, do liczby zezwoleń na pracę sezonową udzielonych na wniosek podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi;

3) stosunek liczby powiadomień, o których mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1, dokonanych przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, do liczby oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanych do ewidencji oświadczeń;

4) stosunek liczby wniosków o wydanie zezwolenia na pracę i liczby oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, które złożył podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, do ogólnej liczby osób zatrudnionych przez dany podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi;

5) informacje o zgłoszeniu cudzoziemców posiadających zezwolenie na pracę lub oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia społecznego rolników;

6) liczbę cudzoziemców, którzy otrzymali wizy w celu wykonywania pracy na podstawie zezwoleń na pracę, zezwoleń na pracę sezonową wydanych na wniosek podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi lub oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi złożonych przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi i wpisanych do ewidencji oświadczeń.

5. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, maksymalną liczbę (limity) zezwoleń na pracę, które mogą zostać wydane w danym roku kalendarzowym, o ile jest to niezbędne ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego lub ryzyko, że wysoka liczba wydanych zezwoleń na pracę utrudni zatrudnienie obywateli polskich lub cudzoziemców, o których mowa w art. 1 ust. 4 pkt 6 lub art. 3 ust. 1, oraz sposób podziału limitów między podmioty powierzające pracę cudzoziemcowi. Wydając rozporządzenie, Rada Ministrów uwzględni potrzeby kadrowe polskiej gospodarki. Limity mogą dotyczyć poszczególnych rodzajów zezwoleń na pracę, województw, powiatów, zawodów, rodzajów umów, na podstawie których cudzoziemcowi może zostać powierzona praca, lub rodzajów działalności podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi według klasyfikacji określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.

6. Minister właściwy do spraw pracy zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra informacje o stanie wykorzystania limitów, o których mowa w ust. 5, na koniec każdego miesiąca oraz ogłasza ich pełne wykorzystanie w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia.

7. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, limity powierzenia pracy cudzoziemcom przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi w postaci określonego procentowo minimalnego udziału obywateli polskich i cudzoziemców, o których mowa w art. 1 ust. 4 pkt 6 lub art. 3 ust. 1, w liczbie osób wykonujących pracę na rzecz danego podmiotu, o ile jest to niezbędne ze względu na ryzyko, że wysoka liczba wydanych zezwoleń na pracę utrudni zatrudnienie obywateli polskich lub cudzoziemców, o których mowa w art. 1 ust. 4 pkt 6 lub art. 3 ust. 1. Limity mogą dotyczyć poszczególnych województw, powiatów, sektorów lub zawodów.

Art. 14. Wydania zezwolenia na pracę można odmówić, jeżeli z informacji posiadanych przez organ rozpatrujący wniosek o wydanie zezwolenia na pracę wynika, że podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie dopełnił obowiązków związanych z powierzeniem pracy cudzoziemcowi lub innym osobom lub obowiązków związanych z prowadzeniem działalności.

Art. 15. Zezwolenie na pracę wydaje się na czas określony nie dłuższy niż 3 lata.

Art. 16. Uzyskanie zezwolenia na pracę nie zwalnia z wymogów określonych odrębnymi przepisami, od których spełnienia jest uzależnione wykonywanie zawodów regulowanych lub działalności regulowanej.

Art. 17. 1. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, któremu wydano zezwolenie na pracę:

1) uwzględnia w umowie z cudzoziemcem warunki określone w zezwoleniu na pracę lub zmianę warunków, która nie wymaga zmiany lub uzyskania nowego zezwolenia na pracę;

2) przekazuje organowi, który wydał zezwolenie na pracę, kopię umowy z cudzoziemcem w języku polskim, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, przed powierzeniem pracy cudzoziemcowi, a w przypadku kiedy cudzoziemcowi powierzono pracę na podstawie umowy o pomocy przy zbiorach – w terminie 7 dni od dnia powierzenia pracy;

3) w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, dostosowuje wysokość wynagrodzenia cudzoziemca do kwoty nie niższej niż aktualna wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę lub kwota określona według minimalnej stawki godzinowej, o których mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę;

4) w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, dostosowuje wysokość wynagrodzenia cudzoziemca do kwoty nie niższej niż 70 % aktualnej wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 1440 i 1635);

5) podwyższa wynagrodzenie cudzoziemca proporcjonalnie do zwiększenia wymiaru czasu pracy cudzoziemca zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy lub liczby godzin, w których cudzoziemiec wykonuje pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej;

6) informuje cudzoziemca o działaniach podejmowanych w związku z postępowaniem w sprawie zezwolenia na pracę;

7) przekazuje cudzoziemcowi decyzje o wydaniu, zmianie lub uchyleniu zezwolenia na pracę, a także informację o odmowie wydania zezwolenia na pracę;

8) zachowuje należytą staranność w postępowaniach o wydanie, zmianę lub uchylenie zezwolenia na pracę;

9) udostępnia staroście, wojewodzie, jednostce organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, konsulowi, ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, organowi Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowej Administracji Skarbowej, Straży Granicznej lub Policji, na ich wniosek, dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków określonych w pkt 1–7 i 10, sporządzone w języku polskim lub przetłumaczone na język polski;

10) na wniosek pracodawcy użytkownika przekazuje mu kopię zezwolenia na pracę dotyczącego pracownika tymczasowego.

2. W stosunku do cudzoziemca pełniącego funkcję w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS lub spółki kapitałowej w organizacji albo prowadzącego sprawy spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, albo będącego prokurentem, przepisów ust. 1 pkt 1–4 i 10 nie stosuje się.

3. W przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, jeżeli cudzoziemiec przestał spełniać warunki określone w art. 3 ust. 3, podmiot zagraniczny jest obowiązany niezwłocznie zakończyć delegowanie cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ust. 1 podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi niezwłocznie dopełnia obowiązków, o których mowa w ust. 1.

5. W przypadku niewypłacenia należnego wynagrodzenia podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi wypłaca cudzoziemcowi zaległe wynagrodzenie za okres wykonywanej pracy.

Art. 18. 1. Zmiana lub wydanie nowego zezwolenia na pracę nie są wymagane, jeżeli:

1) nastąpiła zmiana siedziby lub miejsca pobytu stałego, nazwy lub formy prawnej:

a) podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi,

b) podmiotu, do którego pracownik jest delegowany przez podmiot zagraniczny,

c) pracodawcy użytkownika;

2) nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;

3) nastąpiła zmiana nazwy stanowiska pracy bez zmiany zakresu obowiązków cudzoziemca.

2. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi powiadamia organ, który wydał zezwolenie na pracę, o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

Art. 19. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi powiadamia organ, który wydał zezwolenie na pracę, jeżeli:

1) cudzoziemiec nie podjął pracy w okresie 2 miesięcy od początkowej daty ważności zezwolenia na pracę;

2) cudzoziemiec przerwał pracę na okres przekraczający 2 miesiące;

3) cudzoziemiec zakończył pracę wcześniej niż 2 miesiące przed upływem okresu ważności zezwolenia na pracę.

Art. 20. 1. Powiadomień, o których mowa w art. 18 ust. 2 i art. 19, dokonuje się za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, w ciągu 7 dni od dnia wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 18 ust. 1 lub art. 19.

2. W przypadku nieprawidłowego działania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, które powoduje brak możliwości terminowego powiadomienia w sposób określony w ust. 1, powiadomienia dokonuje się najpóźniej pierwszego dnia roboczego następującego po dniu usunięcia nieprawidłowości.

Art. 21. 1. Jeżeli w okresie ważności zezwolenia na pracę cudzoziemca podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi złożył wniosek o wydanie kolejnego zezwolenia na pracę cudzoziemca w celu kontynuacji pracy na tym samym stanowisku lub w tym samym rodzaju pracy i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę cudzoziemca na warunkach określonych w wydanym zezwoleniu na pracę uważa się za legalną od dnia, w którym upłynął okres ważności wydanego zezwolenia, do dnia, w którym decyzja w sprawie wydania kolejnego zezwolenia na pracę stała się ostateczna. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się okresów zawieszenia postępowania na wniosek strony.

2. W przypadku nieprawidłowego działania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, które powoduje brak możliwości złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli wniosek został złożony pierwszego dnia roboczego następującego po dniu usunięcia nieprawidłowości.

3. Do cudzoziemca, który złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 lub 1a, art. 126 ust. 1, art. 127, art. 137a lub art. 142 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, w celu kontynuowania pracy wykonywanej zgodnie z posiadanym przez siebie zezwoleniem na pracę lub zezwoleniem na pobyt czasowy, lub który złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, stosuje się przepis ust. 1.

Art. 22. 1. Organ, który wydał zezwolenie na pracę, uchyla to zezwolenie, jeżeli:

1) uległy zmianie okoliczności lub dowody odnoszące się do wydanej decyzji;

2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi w toku postępowania:

a) złożył wniosek o wydanie zezwolenia na pracę zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub

b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu użycia jako autentyczny albo takiego dokumentu jako autentycznego używał;

3) ustała przyczyna wydania zezwolenia na pracę;

4) cudzoziemiec przestał spełniać wymagania, o których mowa w art. 16;

5) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie dopełnił obowiązków, o których mowa w art. 17 ust. 4 lub 5;

6) otrzymał informację o okolicznościach, o których mowa w art. 19;

7) otrzymał informację, że w stosunku do cudzoziemca obowiązuje wpis do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, o którym mowa w art. 434 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;

8) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie prowadzi działalności uzasadniającej powierzenie pracy cudzoziemcowi, w szczególności nie prowadzi działalności gospodarczej, rolniczej lub statutowej, został wykreślony z właściwego rejestru, ma zawieszone wykonywanie działalności gospodarczej lub jest w stanie likwidacji.

2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 18 ust. 1.

3. Przepisu ust. 1 pkt 6 nie stosuje się, jeżeli wojewoda otrzymał powiadomienie, o którym mowa w art. 19 pkt 1 lub 2, zawierające informację o przyczynach niepodjęcia lub przerwania pracy oraz deklarację, że zezwolenie będzie wykorzystane zgodnie z jego przeznaczeniem.

Art. 23. W przypadku uchylenia zezwolenia na pracę cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organ informuje o uchyleniu zezwolenia organ Straży Granicznej, jeżeli decyzja w tej sprawie stała się ostateczna.

Art. 24. Zezwolenie na pracę wygasa z mocy prawa z dniem, w którym udzielono cudzoziemcowi:

1) zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub zezwolenia na pobyt stały albo

2) zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1, art. 126 ust. 1 i 3 lub art. 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, w związku z wykonywaniem pracy u tego samego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi i na tym samym stanowisku.

Art. 25. 1. Zobowiązanie cudzoziemca do wykonywania czynności wynikających z umowy cywilnoprawnej lub obowiązek świadczenia pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wygasają na okres, w którym cudzoziemiec nie spełnia warunków określonych w art. 3 ust. 1–3, 5 i 6.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, strony zachowują prawo do odszkodowania, jeżeli odmowa wydania lub uchylenie zezwolenia na pracę było wynikiem niezachowania należytej staranności, o ile przepisy szczególne albo treść umowy nie stanowią inaczej.

Rozdział 2

Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi

Art. 26. 1. Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce pobytu stałego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

2. Wszczęcia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi odmawia się, a wszczęte postępowanie umarza, jeżeli powierzenie pracy cudzoziemcowi nastąpiłoby:

1) w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2;

2) w przypadkach, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. c–e.

Art. 27. Wojewoda rozpatrując wnioski o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi uwzględnia w kolejności wnioski:

1) przedsiębiorców określonych w wykazie, o którym mowa w art. 28 ust. 1;

2) o wydanie kolejnego zezwolenia na pracę dla tego samego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi i dla tego samego cudzoziemca w wymiarze czasu pracy nie niższym i za wynagrodzeniem nie niższym niż określone w uprzednio wydanym zezwoleniu na pracę, ważnym w dniu złożenia kolejnego wniosku o wydanie zezwolenia na pracę;

3) dotyczące cudzoziemców mających wykonywać pracę w zawodach określonych w wykazie, o którym mowa w art. 29 ust. 1;

4) pozostałe.

Art. 28. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki tworzy wykaz przedsiębiorców wykonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą o istotnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, zwany dalej „wykazem przedsiębiorców”.

2. Wykaz przedsiębiorców prowadzony jest w systemie teleinformatycznym.

3. Wykaz przedsiębiorców obejmuje:

1) przedsiębiorców korzystających ze wsparcia inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2025 r. poz. 198),

2) przedsiębiorców korzystających ze wsparcia nowych inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459 oraz z 2025 r. poz. 39),

3) przedsiębiorców korzystających ze wsparcia na projekty inwestycyjne o znaczeniu strategicznym dla przejścia na gospodarkę o zerowej emisji netto w rozumieniu art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie Krajowego Centrum Przetwarzania Danych (Dz. U. poz. 1501)

- zwanych dalej „przedsiębiorcami korzystającymi ze wsparcia”.

4. Wykaz przedsiębiorców zawiera:

1) firmę przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia;

2) numer identyfikacyjny REGON przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, jeżeli został nadany;

4) siedzibę i adres przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia.

5. Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia zamieszcza się w wykazie przedsiębiorców:

1) w dniu wydania decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, zwanej dalej „decyzją rozwojową”, albo w dniu zawarcia umowy o dofinansowanie projektu albo umowy o udzielenie dotacji celowej, o których mowa w art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, zwanymi dalej „umową rozwojową” - w przypadku przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1;

2) w dniu wydania decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu” – w przypadku przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2;

3) w dniu zawarcia umowy o udzielenie pomocy publicznej - w przypadku przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3.

6. Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, usuwa się z wykazu przedsiębiorców w dniu, w którym:

1) upłynął okres, na który została wydana decyzja rozwojowa, albo

2) decyzja w sprawie uchylenia decyzji rozwojowej stała się ostateczna, albo

3) decyzja w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji rozwojowej stała się ostateczna, albo

4) decyzja w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji rozwojowej stała się ostateczna, albo

5) upłynął okres, na który została zawarta umowa rozwojowa, albo

6) umowa rozwojowa przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez strony tej umowy, albo

7) umowa rozwojowa przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez jedną ze stron tej umowy.

7. Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, usuwa się z wykazu przedsiębiorców w dniu, w którym:

1) upłynął okres, na który została wydana decyzja o wsparciu, albo

2) decyzja w sprawie uchylenia decyzji o wsparciu stała się ostateczna, albo

3) decyzja w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu stała się ostateczna, albo

4) decyzja w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o wsparciu stała się ostateczna.

8. Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, usuwa się z wykazu przedsiębiorców w dniu, w którym:

1) upłynął okres, na który została zawarta umowa o udzielenie pomocy publicznej, o której mowa w ust. 5 pkt 3, albo

2) umowa o udzielenie pomocy publicznej, o której mowa w ust. 5 pkt 3, przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez strony tej umowy, albo

3) umowa o udzielenie pomocy publicznej, o której mowa w ust. 5 pkt 3, przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez jedną ze stron tej umowy.

9. Minister właściwy do spraw gospodarki udostępnia wykaz przedsiębiorców w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra.

Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz określający grupy zawodów, w których występują niedobory kadrowe.

2. Wykaz określający grupy zawodów, w których występują niedobory kadrowe, tworzony jest na podstawie badań, analiz i ocen dotyczących potrzeb krajowego rynku pracy, w tym na podstawie prowadzonego przez ministra właściwego do spraw pracy monitoringu zawodów deficytowych i nadwyżkowych na poziomie krajowym we współpracy z wojewódzkimi i powiatowymi urzędami pracy.

Art. 30. 1. Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje się, jeżeli:

1) cudzoziemiec będzie wykonywał pracę na podstawie umowy z polskim podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi;

2) wysokość wynagrodzenia cudzoziemca nie będzie niższa niż:

a) wysokość wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku oraz

b) wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę;

3) wymiar czasu pracy nie będzie niższy niż 1/4 pełnego wymiaru czasu pracy i nie będzie wyższy niż pełny wymiar czasu pracy.

2. W przypadku złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca w niepełnym wymiarze czasu pracy uwzględnia się wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

Art. 31. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 13 ust. 1–4, wydania zezwolenia na pracę na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi odmawia się, jeżeli w dniu złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę zawód, w którym cudzoziemiec ma wykonywać pracę, znajduje się na liście zawodów, określonej przez starostę i zatwierdzonej przez wojewodę właściwych ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca, zamieszczonej w rejestrze, o którym mowa w ust. 6.

2. W przypadku gdy specyfika wykonywanej przez cudzoziemca pracy nie pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania, w postępowaniu o wydanie zezwolenia na pracę bierze się pod uwagę listę zawodów, o której mowa w ust. 3, określoną przez starostę właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce stałego pobytu polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

3. Starosta, na uzasadniony wniosek dyrektora powiatowego urzędu pracy, po uzyskaniu pozytywnej opinii powiatowej rady rynku pracy, może określić listę zawodów, w stosunku do których odmawia się wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca ze względu na trudną sytuację na lokalnym rynku pracy, uzasadniającą ograniczenie możliwości podjęcia pracy przez cudzoziemców na terenie powiatu.

4. Przy określaniu listy, o której mowa w ust. 3, starosta bierze pod uwagę stopę bezrobocia oraz zwolnienia grupowe na lokalnym rynku pracy, w szczególności stosunek liczby zarejestrowanych bezrobotnych i poszukujących pracy w poszczególnych zawodach do liczby ofert zgłoszonych do powiatowych urzędów pracy oraz wzrost liczby osób objętych zwolnieniami grupowymi, o których został zawiadomiony powiatowy urząd pracy.

5. Wojewoda zatwierdza listę, o której mowa w ust. 3, dokonując wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 6. Wojewoda bierze pod uwagę względy bezpieczeństwa państwa i polityki migracyjnej oraz potrzeby rynku pracy.

6. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi rejestr list zawodów, o których mowa w ust. 3, w podziale na powiaty i województwa, i umieszcza go w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra oraz w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

7. Wpis jest publikowany w rejestrze w dniu następującym po dniu jego dokonania.

8. Do wykreślenia z rejestru list zawodów stosuje się odpowiednio ust. 1–7.

9. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 10.

10. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których nie stosuje się przepisu ust. 1, mając na uwadze zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską.

Art. 32. 1. W zezwoleniu na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi określa się:

1) dane polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2) dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;

3) stanowisko lub rodzaj pracy;

4) wymiar czasu pracy;

5) najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku;

6) rodzaj umowy będącej podstawą wykonywania pracy;

7) okres ważności zezwolenia.

2. Jeżeli zezwolenie na pracę cudzoziemca dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, w zezwoleniu jest określany pracodawca użytkownik.

Art. 33. 1. Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi może powierzyć cudzoziemcowi pracę o innym charakterze lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pracę na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi na okresy łącznie nieprzekraczające 30 dni w roku kalendarzowym, jeżeli są spełnione pozostałe warunki określone w zezwoleniu na pracę i jeżeli uprzednio powiadomi wojewodę, który wydał zezwolenie na pracę, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

2. Poza przypadkami, o których mowa w art. 18 ust. 1, zmiana lub wydanie nowego zezwolenia na pracę na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi nie są wymagane, jeżeli:

1) nastąpiła zmiana warunków pracy cudzoziemca na zasadach określonych przepisami art. 91 lub art. 231a ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 277) lub art. 4 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 5);

2) zwiększono wymiar czasu pracy określony w zezwoleniu na pracę nie więcej niż do pełnego wymiaru czasu pracy, przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia.

Art. 34. 1. Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok, jeżeli:

1) wniosek o wydanie zezwolenia na pracę jest złożony przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi prowadzący działalność gospodarczą przez okres krótszy niż 1 rok lub

2) czas pracy nie będzie przekraczał 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy lub 20 godzin tygodniowo.

2. Zezwolenie na pracę cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego wydaje się na czas nie dłuższy niż określony przepisami art. 20 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Rozdział 3

Zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji

Art. 35. Zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

Art. 36. 1. Zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji wydaje się dla:

1) członka zarządu osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS lub członka zarządu spółki kapitałowej w organizacji;

2) osoby prowadzącej sprawy spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej lub reprezentującej taką spółkę;

3) prokurenta.

2. Zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji wydaje się, jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi:

1) w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę osiągnął dochód nie niższy niż 12-krotność aktualnego w dniu złożenia wniosku, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa, oraz

2) przez co najmniej okres 1 roku poprzedzającego złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę zatrudnia na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej 2 pracowników w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, będących obywatelami polskimi lub osobami, o których mowa w art. 1 ust. 4 pkt 6 lub art. 3 ust. 1.

3. Jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie spełnia warunków określonych w ust. 2, zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji może być wydane, jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi wykaże, że posiadane przez niego środki lub prowadzone działania, w szczególności działalność przyczyniająca się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia miejsc pracy, pozwolą na spełnienie w przyszłości warunków określonych w ust. 2.

Art. 37. W zezwoleniu na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji określa się:

1) dane polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2) dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;

3) funkcję;

4) okres ważności zezwolenia.

Art. 38. Zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok, jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres krótszy niż 1 rok lub nie spełnia warunków, o których mowa w art. 36 ust. 2.

Art. 39. Zezwolenie na pracę w związku z pełnieniem określonej funkcji nie jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nieprzekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub spółki kapitałowej w organizacji albo w związku z reprezentacją lub prowadzeniem spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, albo w związku z udzieloną mu prokurą.

Rozdział 4

Zezwolenie na pracę w związku z delegowaniem cudzoziemca przez podmiot zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Art. 40. 1. Zezwolenie na pracę w związku z delegowaniem cudzoziemca przez podmiot zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje się, jeżeli cudzoziemiec jest zatrudniony przez podmiot zagraniczny, wykonuje pracę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla tego podmiotu i będzie delegowany do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) w oddziale, zakładzie lub przedstawicielstwie podmiotu zagranicznego albo w podmiocie pozostającym z podmiotem zagranicznym w stosunku dominacji lub zależności, lub w stosunku powiązania w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 i 96);

2) w celu wykonania przez podmiot zagraniczny usługi eksportowej;

3) w innym celu niż wskazany w pkt 1 i w innym celu niż świadczenie usług.

2. Wszczęcia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na pracę w związku z delegowaniem cudzoziemca przez podmiot zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odmawia się, a wszczęte postępowanie umarza, jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę:

1) w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2;

2) w przypadkach, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. c–e.

3. Usługa eksportowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, oznacza usługę o charakterze tymczasowym i okazjonalnym wykonywaną przez podmiot zagraniczny, który na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236, 1222 i 1871 oraz z 2025 r. poz. 222).

4. Zezwolenie na pracę w związku z delegowaniem cudzoziemca przez podmiot zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu, do którego cudzoziemiec jest delegowany;

2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce stałego pobytu podmiotu, na rzecz którego jest świadczona usługa, a jeżeli podmiot ten ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wydaje wojewoda właściwy ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, jeżeli ze względu na specyfikę pracy cudzoziemca nie można ustalić głównego miejsca wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zezwolenie na pracę wydaje wojewoda mazowiecki.

Art. 41. Zezwolenie na pracę w związku z delegowaniem cudzoziemca przez podmiot zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje się, jeżeli:

1) wykonywanie pracy przez cudzoziemca będzie odbywało się na warunkach zgodnych z art. 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 1–8 oraz art. 5 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 73);

2) wysokość wynagrodzenia, która będzie przysługiwała cudzoziemcowi za wykonywanie pracy, nie będzie niższa niż 70 % aktualnego w dniu złożenia wniosku przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa;

3) podmiot zagraniczny wskazał osobę przebywającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającą dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków określonych w pkt 1 i 2, działającą w imieniu tego podmiotu i upoważnioną do jego reprezentowania wobec wojewody i innych organów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9.

Art. 42. 1. W zezwoleniu na pracę w związku z delegowaniem cudzoziemca przez podmiot zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa się:

1) dane podmiotu zagranicznego, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2) dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;

3) stanowisko lub rodzaj pracy;

4) wymiar czasu pracy albo liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu;

5) najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku;

6) okres ważności zezwolenia.

2. W przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 i 2, w zezwoleniu na pracę cudzoziemca określa się podmiot, do którego cudzoziemiec jest delegowany, lub odbiorcę usługi.

Art. 43. W przypadku gdy cudzoziemiec będzie delegowany do oddziału, zakładu lub przedstawicielstwa podmiotu zagranicznego albo do podmiotu pozostającego z podmiotem zagranicznym w stosunku dominacji lub zależności, lub w stosunku powiązania w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres krótszy niż 1 rok, zezwolenie na pracę wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok.

Art. 44. Zezwolenie na pracę nie jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec:

1) uprawniony do pobytu na terytorium innego państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego i zatrudniony na podstawie stosunku pracy zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym państwie, zazwyczaj wykonujący pracę w tym państwie, został czasowo delegowany przez tego pracodawcę w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

2) jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres nieprzekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału, zakładu lub przedstawicielstwa podmiotu zagranicznego albo do podmiotu pozostającego z podmiotem zagranicznym w stosunku dominacji lub zależności, lub w stosunku powiązania w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych,

3) jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres nieprzekraczający 30 dni w ciągu 180 dni w innym celu niż określony w pkt 1 i 2 i w innym celu niż wykonanie usługi.

Rozdział 5

Zezwolenie na pracę sezonową

Art. 45. 1. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje się, jeżeli:

1) podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi jest polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi;

2) wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem, nie będzie niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących w tym samym wymiarze czasu pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;

3) praca będzie wykonywana przez cudzoziemca w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 2;

4) praca będzie wykonywana przez cudzoziemca w okresie nieprzekraczającym 9 miesięcy w roku kalendarzowym.

2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, według klasyfikacji określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, działalności, w których wydaje się zezwolenia na pracę sezonową, biorąc pod uwagę podklasy, w których występuje znacznie wyższe zapotrzebowanie na siłę roboczą w niektórych okresach roku ze względu na powtarzające się wydarzenia lub typy wydarzeń podlegające uwarunkowaniom sezonowym w tych podklasach działalności.

Art. 46. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce stałego pobytu polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

Art. 47. Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową, poza informacjami, o których mowa w art. 9, zawiera:

1) datę wjazdu cudzoziemca na terytorium państw obszaru Schengen oraz dane dotyczące pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu złożenia wniosku, w tym podstawę prawną jego pobytu;

2) oświadczenie polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, że zapewnia cudzoziemcowi zakwaterowanie albo że według wiedzy polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi cudzoziemiec zapewnia sobie zakwaterowanie we własnym zakresie;

3) informacje dotyczące przewidywanego płatnego urlopu przysługującego cudzoziemcowi.

Art. 48. Wnioski o wydanie zezwolenia na pracę sezonową rozpatruje się z uwzględnieniem pierwszeństwa wniosków dotyczących pracy cudzoziemców, którzy co najmniej raz w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku wykonywali pracę na rzecz danego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę sezonową, jeżeli praca będzie wykonywana na podstawie umowy o pracę.

Art. 49. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową dotyczy cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie innego dokumentu niż wiza wydana w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego bez związku z wnioskiem wpisanym do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej, o której mowa w art. 73 ust. 2, zwanej dalej „ewidencją wniosków”, pracę cudzoziemca na warunkach określonych we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową uważa się za legalną od dnia złożenia wniosku, który nie zawiera braków formalnych, do dnia doręczenia decyzji starosty w sprawie zezwolenia na pracę sezonową, nie dłużej jednak niż przez okres 30 dni.

Art. 50. 1. Jeżeli cudzoziemiec wskazany we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową będzie ubiegał się o wydanie wizy, o której mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub zamierza wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach ruchu bezwizowego i spełnione są warunki, o których mowa w art. 45 ust. 1, oraz nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1–3, oraz art. 14, starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce stałego pobytu polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi:

1) wpisuje wniosek do ewidencji wniosków;

2) wydaje polskiemu podmiotowi powierzającemu pracę cudzoziemcowi zaświadczenie potwierdzające wpisanie wniosku do ewidencji wniosków, zwane dalej „zaświadczeniem o wpisie”.

2. W zaświadczeniu o wpisie określa się:

1) dane polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2) pracodawcę użytkownika, jeżeli wniosek dotyczy pracy w charakterze pracownika tymczasowego;

3) dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;

4) miejsce wykonywania pracy sezonowej;

5) podstawę prawną wykonywania pracy;

6) wymiar czasu pracy w przypadku umowy o pracę albo liczbę godzin pracy w miesiącu lub tygodniu w przypadku umowy cywilnoprawnej;

7) najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec, określone stawką godzinową lub miesięczną;

8) zakres podstawowych obowiązków cudzoziemca;

9) okres lub okresy pracy sezonowej w poszczególnych latach kalendarzowych wpisane do ewidencji wniosków;

10) datę wpisu wniosku do ewidencji wniosków.

3. W sprawach niewymagających postępowania wyjaśniającego starosta dokonuje czynności, o których mowa w ust. 1, albo wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę sezonową w terminie 7 dni roboczych od dnia złożenia kompletnego wniosku.

4. W zaświadczeniu o wpisie umieszcza się informację o zasadach wjazdu i pobytu cudzoziemców wykonujących pracę sezonową, ich prawach i obowiązkach związanych z dostępem do polskiego rynku pracy oraz pouczenie o prawie do odszkodowania, o którym mowa w art. 60 ust. 3.

5. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową nie spełnia wymagań ustalonych przepisami prawa, starosta wzywa wnioskodawcę, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia złożenia wniosku, do usunięcia braków formalnych.

6. W sprawach wymagających postępowania wyjaśniającego starosta dokonuje czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, albo wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę sezonową w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.

Art. 51. 1. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową został wpisany do ewidencji wniosków, zezwolenie na pracę sezonową wydaje się po wjeździe cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego, jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przedstawił właściwemu staroście oświadczenie o zgłoszeniu się cudzoziemca do pracy wraz z kopią dokumentu podróży cudzoziemca zawierającego wizę, na podstawie której cudzoziemiec aktualnie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub odcisk stempla potwierdzającego wjazd cudzoziemca w ramach ruchu bezwizowego oraz potwierdzenie daty wjazdu na terytorium państw obszaru Schengen w celu wykonywania pracy sezonowej.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) dane polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2) dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;

3) dane dotyczące pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4) adres zakwaterowania cudzoziemca w okresie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) okres, w jakim cudzoziemiec będzie wykonywał pracę sezonową.

3. Pracę cudzoziemca na warunkach określonych w zaświadczeniu o wpisie uważa się za legalną od dnia, w którym polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przedstawił dokumenty, o których mowa w ust. 1, do dnia doręczenia mu decyzji w sprawie zezwolenia na pracę sezonową. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się okresów zawieszenia postępowania na wniosek strony.

4. Jeżeli dzień rozpoczęcia pracy przez cudzoziemca przypada na dzień wolny od pracy urzędu, pracę na warunkach określonych w zaświadczeniu o wpisie uważa się za legalną również wówczas, gdy w pierwszym dniu pracy urzędu polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przedstawił właściwemu staroście dokumenty, o których mowa w ust. 1.

Art. 52. 1. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową został wpisany do ewidencji wniosków, a polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie przedstawił oświadczenia o zgłoszeniu się cudzoziemca do pracy w celu wykonywania pracy sezonowej, postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na pracę sezonową ulega umorzeniu z mocy prawa:

1) z upływem 90 dni od terminu rozpoczęcia pracy określonego we wpisie do ewidencji wniosków lub

2) z upływem terminu zakończenia pracy określonego we wpisie do ewidencji wniosków.

2. Jeżeli postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na pracę sezonową uległo umorzeniu, wpis do ewidencji wniosków ulega unieważnieniu z mocy prawa.

Art. 53. Na wniosek polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi właściwy starosta może dokonać wpisu wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową do ewidencji wniosków, na okresy nie dłuższe niż 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego, przypadające odpowiednio w ciągu nie więcej niż 3 kolejnych lat kalendarzowych, jeżeli cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 8 pkt 2, a polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi powierzał pracę cudzoziemcowi, którego dotyczy wniosek, zgodnie z zezwoleniem na pracę sezonową, co najmniej raz w okresie 5 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku.

Art. 54. 1. Zezwolenie na pracę sezonową wydaje się na czas określony, który nie może być dłuższy niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym.

2. W przypadku cudzoziemca, który wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji wniosków, okres, o którym mowa w ust. 1, jest liczony od dnia pierwszego wjazdu cudzoziemca na terytorium państw obszaru Schengen w danym roku kalendarzowym po wydaniu zaświadczenia o wpisie.

3. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową dotyczy cudzoziemca, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie niż określona w ust. 2, z którą może wiązać się uprawnienie do wykonywania pracy, zezwolenie może być wydane na okres legalnego pobytu, nie dłużej jednak niż na okres 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego, liczony łącznie z okresami określonymi w poprzednio wydanych zezwoleniach na pracę sezonową dla tego cudzoziemca.

Art. 55. 1. W zezwoleniu na pracę sezonową określa się:

1) dane polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2) dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;

3) wymiar czasu pracy w przypadku umowy o pracę albo liczbę godzin pracy w miesiącu lub tygodniu w przypadku umowy cywilnoprawnej;

4) najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec, określone stawką godzinową lub miesięczną;

5) podstawę prawną wykonywania pracy;

6) okres ważności zezwolenia.

2. Jeżeli zezwolenie dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, w zezwoleniu na pracę sezonową określa się pracodawcę użytkownika.

Art. 56. 1. Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę sezonową może powierzyć mu pracę innego rodzaju niż praca wykonywana w ramach działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2, na okresy nie dłuższe niż łącznie 30 dni w ciągu ważności zezwolenia, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:

1) cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 8 pkt 2;

2) cudzoziemiec otrzymuje wynagrodzenie nie niższe niż określone w posiadanym zezwoleniu na pracę sezonową;

3) cudzoziemiec nie wykonuje pracy w charakterze pracownika tymczasowego.

2. Zmiana lub wydanie nowego zezwolenia na pracę sezonową nie są wymagane, jeżeli:

1) polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi i cudzoziemiec zawarli umowę o pracę zamiast umowy cywilnoprawnej albo umowę o pomocy przy zbiorach zamiast innej umowy cywilnoprawnej;

2) polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi i cudzoziemiec zawarli umowę inną niż wskazana w zezwoleniu na pracę sezonową umowa o pomocy przy zbiorach;

3) zaistniały okoliczności, o których mowa w ust. 1;

4) zwiększono wymiar czasu pracy lub liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu, określone w zezwoleniu na pracę sezonową, nie więcej niż do pełnego wymiaru czasu pracy, a w przypadku umowy cywilnoprawnej – do 299 godzin miesięcznie, przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia.

Art. 57. Do zezwolenia na pracę sezonową nie stosuje się art. 19.

Art. 58. 1. Jeżeli cudzoziemiec wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji wniosków, starosta może wydać przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową w celu kontynuacji pracy sezonowej przez cudzoziemca na rzecz tego samego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi lub w celu wykonywania pracy sezonowej na rzecz innego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

2. Jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie innego dokumentu niż wiza wydana w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego bez związku z wnioskiem wpisanym do ewidencji wniosków, starosta odmawia wszczęcia postępowania w sprawie wydania przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową.

3. Przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową wydaje się na okres, który łącznie z okresem pobytu cudzoziemca w celu wykonywania pracy sezonowej, liczonym od dnia pierwszego wjazdu na terytorium państw obszaru Schengen w danym roku kalendarzowym, nie jest dłuższy niż 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.

4. Jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę sezonową złożył wniosek o przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową dla tego cudzoziemca, a wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę cudzoziemca na warunkach określonych w zezwoleniu na pracę sezonową uważa się za legalną od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową staje się ostateczna. Do okresów legalnej pracy nie wlicza się okresów zawieszenia postępowania na wniosek strony.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli po zakończeniu pracy na podstawie umowy o pomocy przy zbiorach cudzoziemiec będzie wykonywał pracę na podstawie innej umowy, a pozostałe warunki wykonywania pracy określone w zezwoleniu na pracę sezonową nie ulegną zmianie.

6. Jeżeli wniosek o przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową złożył polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, który nie powierzał pracy danemu cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę sezonową w okresie bezpośrednio poprzedzającym dzień złożenia wniosku, pracę tego cudzoziemca na warunkach określonych we wniosku lub korzystniejszych uważa się za legalną do dnia doręczenia decyzji starosty, nie dłużej jednak niż przez okres 30 dni liczonych od dnia złożenia wniosku, który nie zawiera braków formalnych.

7. Do przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową na podstawie ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydania zezwolenia na pracę sezonową.

8. Do wniosku o przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową nie stosuje się art. 50.

Art. 59. 1. Jeżeli cudzoziemiec wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji wniosków, a polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zapewnia mu zakwaterowanie, podmiot ten zawiera z cudzoziemcem odrębną umowę w formie pisemnej określającą warunki najmu lub użyczenia kwatery mieszkalnej.

2. Czynsz najmu kwatery mieszkalnej, o której mowa w ust. 1, nie może być potrącany z wynagrodzenia cudzoziemca. Postanowienia umowy przewidujące możliwość automatycznego potrącenia czynszu z wynagrodzenia cudzoziemca są nieważne.

3. Czynsz najmu kwatery mieszkalnej określony w umowie najmu nie może być wygórowany w stosunku do wynagrodzenia netto, które otrzymuje cudzoziemiec w okresie najmu, biorąc pod uwagę standard zakwaterowania i stawki rynkowe.

4. Przed podpisaniem umowy, o której mowa w ust. 1, polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przedstawia cudzoziemcowi tłumaczenie umowy na język dla niego zrozumiały.

5. Cudzoziemiec, któremu polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zapewnia zakwaterowanie, może zgłosić staroście, który wydał zezwolenie na pracę sezonową dotyczące tego cudzoziemca, że kwatera mieszkalna nie spełnia warunków przewidzianych dla pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi w trakcie ich użytkowania.

6. Starosta przekazuje zgłoszenie, o którym mowa w ust. 5, organom właściwym w zakresie kontroli przestrzegania przepisów dotyczących utrzymywania obiektów budowlanych.

Art. 60. 1. Starosta wydaje decyzję o uchyleniu zezwolenia na pracę sezonową:

1) w przypadkach, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1–5, 7 i 8;

2) jeżeli zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. c–g.

2. Przepisów art. 22 ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 56 ust. 1 lub 2.

3. W przypadku uchylenia zezwolenia na pracę sezonową na podstawie ust. 1 pkt 2 lub na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 8 cudzoziemcowi przysługuje prawo do odszkodowania od polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi za niewykonanie zobowiązań, które ten podmiot musiałby wykonać, gdyby zezwolenie na pracę sezonową nie zostało uchylone.

4. Jeżeli decyzja o uchyleniu zezwolenia na pracę sezonową dotyczy cudzoziemca, który wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji wniosków, doręcza się ją dodatkowo temu cudzoziemcowi.

5. W przypadku gdy decyzja o uchyleniu zezwolenia na pracę sezonową stanie się ostateczna, starosta z urzędu unieważnia wpis do ewidencji wniosków.

Rozdział 6

Oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi

Art. 61. 1. Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi składa za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, jeżeli:

1) cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 8 pkt 1 oraz

2) cudzoziemiec będzie wykonywał pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) cudzoziemiec będzie wykonywał pracę poza zakresem działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2, oraz

4) powierzenie pracy cudzoziemcowi nie będzie dotyczyło przypadków, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. c–e, oraz

5) okres wykonywania pracy określony w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi nie będzie dłuższy niż 24 miesiące, oraz

6) dzień rozpoczęcia pracy wskazany w złożonym oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi nastąpi nie później niż 6 miesięcy od dnia złożenia tego oświadczenia.

2. Oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi niespełniające warunków określonych w ust. 1 pozostawia się bez rozpoznania.

Art. 62. 1. W oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zamieszcza:

1) informacje dotyczące polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi:

a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,

b) adres siedziby albo miejsca pobytu stałego,

c) numer telefonu oraz adres do doręczeń,

d) numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer identyfikacyjny REGON – w przypadku polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi prowadzącego działalność gospodarczą,

e) numer PESEL – w przypadku osoby fizycznej,

f) numer wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia – w przypadku oświadczenia dotyczącego pracownika tymczasowego,

g) rodzaj działalności, w zakresie której cudzoziemiec będzie wykonywał pracę, określony według klasyfikacji ustalonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej,

h) oświadczenie o zapoznaniu się z przepisami dotyczącymi zasad powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcom;

2) informacje dotyczące cudzoziemca:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) obywatelstwo,

c) nazwę, serię, numer, datę wydania i datę ważności dokumentu podróży,

d) numer wizy lub karty pobytu oraz okres ważności tego dokumentu, jeżeli przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e) podstawę prawną pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewidywanego sposobu wykorzystania oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanego do ewidencji oświadczeń,

f) numer PESEL albo w przypadku osób nieposiadających tego numeru – datę urodzenia i płeć;

3) dane dotyczące pracy oferowanej cudzoziemcowi:

a) zawód zgodny z klasyfikacją zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy,

b) stanowisko lub rodzaj pracy,

c) miejsce wykonywania pracy,

d) okres pracy oznaczony datami,

e) rodzaj umowy stanowiącej podstawę wykonywania pracy,

f) najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec, określone stawką godzinową lub miesięczną,

g) wymiar czasu pracy lub liczbę godzin pracy w tygodniu lub w miesiącu;

4) dane dotyczące pracodawcy użytkownika, jeżeli oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego:

a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,

b) adres pobytu stałego albo siedziby,

c) numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer identyfikacyjny REGON – w przypadku podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą,

d) numer PESEL – w przypadku osoby fizycznej,

e) rodzaj działalności według klasyfikacji określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.

2. Jeżeli podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi lub pracodawcą użytkownikiem jest obywatel państwa – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie mając miejsca pobytu stałego na tym terytorium, we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę podaje się, zamiast miejsca pobytu stałego, stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Do oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi dołącza się:

1) oświadczenie podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, czy zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. c–g, zgodne ze stanem faktycznym w dniu złożenia oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi;

2) dokumenty potwierdzające okoliczności określone w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi oraz okoliczności uzasadniające dokonanie wpisu tego oświadczenia do ewidencji oświadczeń, a także potwierdzające dokonanie opłaty, o której mowa w art. 63 ust. 1.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi podpisuje nie wcześniej niż 30 dni przed dniem złożenia oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi.

6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wykaz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2, które polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi dołącza do oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, mając na uwadze potrzebę uzyskania informacji niezbędnych do sprawnego przeprowadzenia postępowania, w szczególności potrzebę potwierdzenia okoliczności określonych w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi i okoliczności uzasadniających wpis tego oświadczenia do ewidencji oświadczeń, jak również potrzebę potwierdzenia dokonania opłaty, o której mowa w art. 63 ust. 1.

Art. 63. 1. Oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi składa się wraz z opłatą.

2. Opłata wniesiona w związku z oświadczeniem o powierzeniu pracy cudzoziemcowi stanowi dochód budżetu państwa i dochód powiatu w częściach równych.

3. Opłata wniesiona w związku z oświadczeniem o powierzeniu pracy cudzoziemcowi nie podlega zwrotowi, chyba że na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 3, gdy zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 4 lub 5, lub na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 5 odmówiono wpisania oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń.

4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie większą niż 10 % minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, biorąc pod uwagę okres wykonywania pracy przez cudzoziemca oraz szacowany przeciętny koszt postępowania w sprawie oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi.

Art. 64. 1. Starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce pobytu stałego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi lub – w przypadku określonym w art. 62 ust. 2 – ze względu na stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi wpisuje oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń.

2. Starosta, wpisując oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, może określić późniejszy dzień rozpoczęcia pracy niż określony w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, nie wcześniejszy niż dzień następujący po dniu wpisania tego oświadczenia do ewidencji oświadczeń.

Art. 65. 1. Starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce pobytu stałego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi lub – w przypadku określonym w art. 62 ust. 2 – ze względu na stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi odmawia dokonania wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, jeżeli:

1) wysokość wynagrodzenia cudzoziemca będzie niższa niż:

a) wysokość wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku oraz

b) wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, lub

2) oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi zawiera nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi dołączył do tego oświadczenia dokumenty zawierające takie dane, lub

3) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. c–n, pkt 2 lub 4–11, lub

4) osoba fizyczna będąca polskim podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi albo działająca w imieniu podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi została co najmniej dwukrotnie prawomocnie ukarana za wykroczenie, o którym mowa w art. 84 ust. 10, w okresie 12 miesięcy poprzedzających datę złożenia oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, lub

5) w danym roku kalendarzowym nastąpiło przekroczenie obowiązującego limitu oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 2.

2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, maksymalną liczbę (limity) oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, która może zostać wpisana do ewidencji oświadczeń w danym roku kalendarzowym, o ile jest to niezbędne ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego lub ryzyko, że wysoka liczba oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi utrudni zatrudnienie obywateli polskich lub cudzoziemców, o których mowa w art. 1 ust. 4 pkt 6 lub art. 3 ust. 1, oraz sposób podziału limitów między podmioty powierzające pracę cudzoziemcowi. Limity mogą dotyczyć województw, powiatów, zawodów, rodzajów umów, na podstawie których cudzoziemcowi może zostać powierzona praca, lub rodzajów działalności polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi według klasyfikacji określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.

3. Minister właściwy do spraw pracy umieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra informacje o stanie wykorzystania limitów, o których mowa w ust. 2, na koniec każdego miesiąca oraz ogłasza ich pełne wykorzystanie w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia.

4. Przepis art. 14 stosuje się odpowiednio w sprawie wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń.

5. Odmowa dokonania wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 66. W sprawach niewymagających postępowania wyjaśniającego wpis albo odmowa dokonania wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń następuje nie później niż w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania tego oświadczenia, a w sprawach wymagających postępowania wyjaśniającego – nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania tego oświadczenia.

Art. 67. 1. Do postępowań w sprawie wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń nie stosuje się art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

2. W postępowaniu w sprawie oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi:

1) stroną postępowania jest wyłącznie podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi;

2) nie stosuje się przepisów art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

3. Środek zaskarżenia w sprawie wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń składa się za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Złożenie środka zaskarżenia w inny sposób jest niedopuszczalne.

4. W przypadku nieprawidłowego działania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, które powoduje brak możliwości wniesienia środka zaskarżenia w sposób określony w ust. 3 w terminie określonym przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, środek zaskarżenia wnosi się najpóźniej pierwszego dnia roboczego następującego po dniu usunięcia nieprawidłowości.

5. W sprawach dotyczących oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego jest minister właściwy do spraw pracy.

Art. 68. 1. Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, którego oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi zostało wpisane do ewidencji oświadczeń:

1) uwzględnia w umowie z cudzoziemcem warunki określone w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi lub zmianę warunków, która nie wymaga nowego oświadczenia;

2) przekazuje organowi, który wpisał oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, kopię umowy z cudzoziemcem w języku polskim, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, przed powierzeniem pracy cudzoziemcowi;

3) dostosowuje wysokość wynagrodzenia cudzoziemca do kwoty nie niższej niż aktualna wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę lub kwota określona według minimalnej stawki godzinowej, o których mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę;

4) podwyższa wynagrodzenie cudzoziemca proporcjonalnie do zwiększenia wymiaru czasu pracy cudzoziemca zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy lub liczby godzin, w których cudzoziemiec wykonuje pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej;

5) przekazuje cudzoziemcowi oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń;

6) zachowuje należytą staranność w postępowaniu w sprawie wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń;

7) udostępnia staroście, wojewodzie, jednostce organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, konsulowi, ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, organowi Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowej Administracji Skarbowej, Straży Granicznej lub Policji, na ich wniosek, dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków określonych w pkt 1, 3 i 4, sporządzone w języku polskim lub przetłumaczone na język polski;

8) na wniosek pracodawcy użytkownika przekazuje mu kopię oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi dotyczącego pracownika tymczasowego.

2. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ust. 1 polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi jest obowiązany niezwłocznie dopełnić obowiązków, o których mowa w tych przepisach.

3. W przypadku niewypłacenia należnego wynagrodzenia polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi jest obowiązany wypłacić cudzoziemcowi zaległe wynagrodzenie za okres wykonywanej pracy.

Art. 69. Wpis nowego oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń nie jest wymagany, jeżeli:

1) nastąpiła zmiana siedziby, miejsca stałego pobytu, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nazwy lub formy prawnej polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi lub pracodawcy użytkownika;

2) nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;

3) zwiększono wymiar czasu pracy lub liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu określone w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi nie więcej niż do pełnego wymiaru czasu pracy;

4) nastąpiła zmiana nazwy stanowiska pracy bez zmiany zakresu obowiązków cudzoziemca.

Art. 70. 1. Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, którego oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi zostało wpisane do ewidencji oświadczeń, powiadamia starostę, który dokonał wpisu, o:

1) podjęciu pracy przez cudzoziemca – w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy;

2) niepodjęciu pracy przez cudzoziemca – w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia pracy określonego w ewidencji oświadczeń.

2. Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, którego oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi zostało wpisane do ewidencji oświadczeń, powiadamia starostę, który dokonał wpisu, że cudzoziemiec nie podejmie pracy lub zakończył pracę przed dniem zakończenia pracy określonym w tym oświadczeniu.

3. Powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

4. W przypadku nieprawidłowego działania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, które powoduje brak możliwości terminowego powiadomienia w sposób określony w ust. 1, powiadomienia dokonuje się najpóźniej pierwszego dnia roboczego następującego po dniu usunięcia nieprawidłowości.

5. Wskutek powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, wpis oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń ulega unieważnieniu z mocy prawa.

Art. 71. 1. Jeżeli polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, który zatrudniał cudzoziemca na podstawie umowy o pracę przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w związku z oświadczeniem o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanym do ewidencji oświadczeń, złożył przed dniem zakończenia pracy określonym w oświadczeniu wniosek o wydanie zezwolenia na pracę dla tego cudzoziemca na tym samym stanowisku na podstawie umowy o pracę, a wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione w terminie, pracę cudzoziemca na warunkach nie gorszych niż określone w oświadczeniu wpisanym do ewidencji oświadczeń uważa się za legalną od dnia zakończenia pracy określonego w oświadczeniu do dnia wydania zezwolenia na pracę lub doręczenia decyzji odmownej w tej sprawie.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku zawieszenia postępowania na wniosek strony.

3. W przypadku nieprawidłowego działania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, które powoduje brak możliwości złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli wniosek został złożony pierwszego dnia roboczego następującego po dniu usunięcia nieprawidłowości.

4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wniosku cudzoziemca o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, w celu kontynuacji zatrudnienia u danego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi na tym samym stanowisku na podstawie umowy o pracę.

Rozdział 7

Indywidualne konta oraz przetwarzanie danych w systemach teleinformatycznych

Art. 72. 1. Indywidualne konto w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, zwane dalej „indywidualnym kontem”, może założyć:

1) osoba fizyczna:

a) upoważniona do reprezentowania podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi,

b) będąca podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi nieprowadzącym działalności gospodarczej,

c) będąca cudzoziemcem, którego dotyczy zezwolenie na pracę lub oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi;

2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi będący:

a) jednostką organizacyjną,

b) osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

2. Założenie indywidualnego konta wymaga uwierzytelnienia:

1) zgodnie z metodami wymienionymi w art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1557 i 1717) albo

2) z wykorzystaniem certyfikatu podstawowego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 maja 2023 r. o aplikacji mObywatel (Dz. U. z 2024 r. poz. 1275 i 1717).

3. Zakładając indywidualne konto:

1) osoba fizyczna, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podaje następujące dane:

a) identyfikator użytkownika, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20d ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,

b) imię (imiona) i nazwisko,

c) miejsce zamieszkania,

d) numer PESEL, a w przypadku jego braku – inny numer identyfikujący osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, w krajach Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, kraj wydający taki numer identyfikujący oraz nazwę tego numeru identyfikującego,

e) adres elektroniczny,

f) numer telefonu;

2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi będący jednostką organizacyjną podaje:

a) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile posiada,

b) numer identyfikacji podatkowej (NIP),

c) numer identyfikacyjny REGON,

d) nazwę lub firmę,

e) adres siedziby,

f) adres elektroniczny,

g) numer telefonu;

3) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą podaje:

a) identyfikator użytkownika, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20d ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,

b) imię (imiona) i nazwisko,

c) firmę przedsiębiorcy,

d) miejsce zamieszkania,

e) numer PESEL, a w przypadku jego braku – inny numer identyfikujący osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, w krajach Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, kraj wydający taki numer identyfikujący oraz nazwę tego numeru identyfikującego,

f) numer identyfikacji podatkowej (NIP),

g) numer identyfikacyjny REGON,

h) adres elektroniczny,

i) numer telefonu.

4. Zamiast danych, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a oraz b, zagraniczny podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi podaje inny numer identyfikujący zagraniczny podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi, kraj wydający taki numer identyfikujący oraz nazwę tego numeru identyfikującego.

5. Organ właściwy w sprawach zezwoleń na pracę lub oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi jest obowiązany do zapewnienia w lokalu urzędu pomocy przy zakładaniu indywidualnego konta oraz składaniu wniosków, o których mowa w art. 8 ust. 2, oświadczeń, o których mowa w art. 61 ust. 1, środków zaskarżenia, o których mowa w art. 8 ust. 4 i art. 67 ust. 3, oraz powiadomień, o których mowa w art. 18 ust. 2, art. 19 i art. 70 ust. 1 i 2.

6. Organ właściwy w sprawach zezwoleń na pracę lub oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi może pełnić funkcję punktu potwierdzającego, o którym mowa w art. 20c ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

7. Wnioski, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia oraz dokumenty i pisma ich dotyczące wnosi się za pośrednictwem indywidualnego konta. Przepis art. 63 § 1 zdanie drugie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.

8. Wnioski, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia, dokumenty i pisma oraz cyfrowe odwzorowania dokumentów dołączane w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia, są podpisywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym. Przepis art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.

9. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma dotyczące postępowania w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi są doręczane w postaci elektronicznej na indywidualne konto. Informację o umieszczeniu na indywidualnym koncie decyzji, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacji lub innego pisma organ prowadzący postępowanie przesyła na wskazany na indywidualnym koncie adres elektroniczny i może przesłać na numer telefonu.

10. Decyzje, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacje i inne pisma uznaje się za doręczone:

1) w momencie ich odbioru na indywidualnym koncie;

2) po upływie 14 dni od dnia umieszczenia decyzji, postanowienia, zawiadomienia, wezwania, informacji lub innego pisma na indywidualnym koncie – w przypadku ich nieodebrania.

11. W sprawach doręczeń nieuregulowanych w niniejszych przepisach przepisy art. 39 § 3, art. 40–49b oraz art. 57 § 5 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.

Art. 73. 1. W sprawach z zakresu wykonywania pracy przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi się w systemach teleinformatycznych rejestry spraw dotyczących:

1) zezwoleń na pracę;

2) zezwoleń na pracę sezonową;

3) oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi.

2. W ramach rejestrów spraw dotyczących zezwoleń na pracę sezonową prowadzi się ewidencje wniosków. W ramach rejestrów spraw dotyczących oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi prowadzi się ewidencje oświadczeń.

3. Rejestry w sprawach z zakresu wykonywania pracy przez cudzoziemców prowadzą w zakresie swojej właściwości, w celu wykonywania zadań określonych niniejszą ustawą:

1) wojewoda – w przypadku rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2) starosta – w przypadku rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;

3) minister właściwy do spraw pracy – w przypadku rejestrów, o których mowa w ust. 1, w zakresie rozpatrywania środków zaskarżenia.

4. W rejestrze spraw dotyczących zezwoleń na pracę przetwarza się dane, o których mowa w art. 9 ust. 1, jak również informacje o dokumentach dołączanych w postępowaniu, postanowieniach, decyzjach administracyjnych i orzeczeniach sądu, w celu prowadzenia postępowań w sprawach zezwoleń na pracę oraz udostępniania danych uprawnionym organom i instytucjom.

5. W rejestrze spraw dotyczących zezwoleń na pracę sezonową przetwarza się dane, o których mowa w art. 9 ust. 1 i art. 47, jak również informacje o dokumentach dołączanych w postępowaniu, postanowieniach, wpisach do ewidencji wniosków, zaświadczeniach, decyzjach administracyjnych i orzeczeniach sądu, w celu prowadzenia postępowań w sprawach zezwoleń na pracę oraz udostępniania danych uprawnionym organom i instytucjom.

6. W rejestrze spraw dotyczących oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi przetwarza się dane, o których mowa w art. 62 ust. 1–3 i art. 70 ust. 1, 2 i 5, jak również informacje o dokumentach dołączanych w postępowaniu, postanowieniach, wpisach do ewidencji oświadczeń, decyzjach administracyjnych i orzeczeniach sądu, w celu prowadzenia postępowań w sprawach zezwoleń na pracę oraz udostępniania danych uprawnionym organom i instytucjom.

Art. 74. 1. Minister właściwy do spraw pracy tworzy i prowadzi w systemach teleinformatycznych rejestr centralny obejmujący dane przetwarzane w rejestrach, o których mowa w art. 73 ust. 1.

2. Wojewoda, starosta i minister właściwy do spraw pracy przekazują dane do rejestru centralnego oraz mogą korzystać z danych przetwarzanych w rejestrze centralnym w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w ustawie, wykorzystując oprogramowanie, o którym mowa w art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

3. Minister właściwy do spraw pracy przetwarza dane osobowe w rejestrze centralnym w celu udostępniania danych uprawnionym organom i instytucjom w zakresie określonym przepisami prawa.

4. Dane przetwarzane w rejestrze centralnym dla celów statystycznych są anonimizowane.

Art. 75. 1. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje od organów Państwowej Inspekcji Pracy nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu:

1) informacje o ukaraniu w okresie ostatnich 2 lat lub o skierowaniu do sądu w okresie ostatnich 2 lat wniosku o ukaranie podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi lub osoby działającej w jego imieniu za wykroczenie określone w art. 84 ust. 1 lub 3–5;

2) informacje o zawiadomieniu prokuratora o możliwości popełnienia przez osobę fizyczną będącą podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi albo działającą w imieniu podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi przestępstwa, o którym mowa w art. 189a, art. 218–221, art. 225 § 2, art. 270, art. 271, art. 272, art. 273 lub art. 275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

2. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje od organów Straży Granicznej nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu:

3. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje z Krajowego Rejestru Karnego nieodpłatnie w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu informacje o:

1) prawomocnym skazaniu za przestępstwo, o którym mowa w art. 189a, art. 218–221, art. 225 § 2, art. 270, art. 271, art. 272, art. 273 lub art. 275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub skazaniu w innym państwie za przestępstwo, o którym mowa w Protokole o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającym Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętym przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r., popełnione przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi będący osobą fizyczną lub przez osobę działającą w imieniu podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi;

2) prawomocnym skazaniu cudzoziemca za przestępstwo określone w art. 270, art. 271, art. 272, art. 273 lub art. 275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

4. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje od organów Straży Granicznej nieodpłatnie w drodze teletransmisji danych informacje z systemu teleinformatycznego Straży Granicznej dotyczące przekraczania przez cudzoziemców granicy Rzeczypospolitej Polskiej w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 10 i art. 54 ust. 2.

5. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje od organów Krajowej Administracji Skarbowej nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu informacje o:

1) przychodzie i dochodzie albo stracie podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych;

2) zaległościach podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych albo podatku dochodowego od osób prawnych;

3) liczbie podatników wykazanych przez płatnika w deklaracjach dotyczących pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, uzyskujących od tego płatnika dochody, o których mowa w art. 32 ust. 1 i art. 42e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 i 340).

6. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje z systemu teleinformatycznego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu informacje dotyczące:

1) dopełniania obowiązku zgłoszenia pracowników lub innych osób objętych obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym do ubezpieczenia społecznego;

2) dopełniania obowiązku zgłoszenia umowy o dzieło, o której mowa w art. 36 ust. 17 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 497, 863, 1243 i 1615);

3) liczby osób zgłoszonych do ubezpieczenia;

4) zaległości podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz Fundusz Solidarnościowy.

7. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę sezonową pozyskuje z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu informacje dotyczące:

1) dopełniania obowiązku zgłoszenia pomocników rolnika do ubezpieczenia społecznego rolników;

2) dopełniania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za pomocników rolnika;

3) liczby pomocników rolnika zgłoszonych do ubezpieczenia społecznego rolników;

4) zaległości podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne rolników i na ubezpieczenie zdrowotne.

8. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje z krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców, o którym mowa w art. 449 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu:

1) informacje o wizach i dokumentach wydanych przez organy Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniających do wjazdu i legalnego pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) informacje o obowiązującym wpisie cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, o którym mowa w art. 434 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach

– na zasadach i w trybie określonych w art. 453 i art. 454 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

9. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje z Krajowego Rejestru Sądowego udostępniane przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego nieodpłatnie dane, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych dla tego postępowania.

10. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nieodpłatnie dane, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych dla tego postępowania na zasadach i w trybie określonych w art. 48 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541 oraz z 2024 r. poz. 1841).

11. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje z rejestru PESEL, nieodpłatnie, w drodze teletransmisji danych, w celu ustalenia okoliczności istotnych w postępowaniu dane osób fizycznych:

1) będących polskimi podmiotami powierzającymi pracę cudzoziemcowi, obejmujące:

a) imiona i nazwisko,

b) adres miejsca zameldowania na pobyt stały,

c) numer PESEL;

2) będących ustawowymi lub statutowymi przedstawicielami jednostek organizacyjnych będących polskimi podmiotami powierzającymi pracę cudzoziemcowi, obejmujące:

a) imiona i nazwisko,

b) adres miejsca zameldowania na pobyt stały,

c) numer PESEL;

3) cudzoziemców, obejmujące:

a) imiona i nazwisko,

b) płeć,

c) datę urodzenia,

d) obywatelstwo,

e) numer PESEL,

f) serię, numer i datę ważności ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo.

12. Organ prowadzący postępowanie w sprawie zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi pozyskuje dane, o których mowa w ust. 1–11, z systemów zewnętrznych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy.

Art. 76. 1. Dane z rejestru centralnego udostępnia się na wniosek, za pomocą zabezpieczonych adekwatnie do oszacowanego ryzyka urządzeń telekomunikacyjnych lub systemów teleinformatycznych przeznaczonych do komunikowania się z tym rejestrem:

1) wojewodom w celu prowadzenia postępowań w sprawie zezwoleń na pracę cudzoziemców, zezwoleń na pobyt czasowy, zezwoleń na pobyt stały, zezwoleń na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej oraz przedłużenia wizy i przedłużenia okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego;

2) starostom w celu prowadzenia postępowań w sprawie zezwoleń na pracę sezonową i oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi;

3) konsulom i ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych w celu prowadzenia postępowań w sprawie wydania wizy;

4) Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców w celu prowadzenia postępowań w sprawie zezwoleń na pobyt czasowy, zezwoleń na pobyt stały, zezwoleń na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, udzielenia ochrony międzynarodowej, przedłużenia wizy, przedłużenia okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego i podejmowania czynności, o których mowa w art. 67–69 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;

5) Państwowej Inspekcji Pracy w celu prowadzenia kontroli legalności zatrudnienia, innej pracy zarobkowej oraz wykonywania pracy przez cudzoziemców oraz kontroli przestrzegania przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług;

6) Straży Granicznej w celu realizacji jej zadań ustawowych;

7) Policji w celu prowadzenia kontroli legalności pobytu cudzoziemców;

8) organom Krajowej Administracji Skarbowej w celu realizacji zadań ustawowych;

9) Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w celu prowadzenia postępowań w sprawach z zakresu ubezpieczenia społecznego rolników oraz ubezpieczenia zdrowotnego;

10) Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w celu realizacji zadań w zakresie ubezpieczeń społecznych;

11) Głównemu Inspektorowi Transportu Drogowego w celu realizacji jego zadań ustawowych;

12) Służbie Kontrwywiadu Wojskowego w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2024 r. poz. 1405 oraz z 2025 r. poz. 179);

13) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w celu realizacji jej zadań ustawowych;

14) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 184, 1222 i 1871 oraz z 2025 r. poz. 179);

15) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej w celu realizacji jego zadań ustawowych.

2. Przepis ust. 1 stosuje się wobec podmiotów wymienionych w tym przepisie, które spełniają łącznie następujące warunki:

1) posiadają możliwość identyfikacji osoby uzyskującej informacje oraz zakresu, daty i celu ich uzyskania;

2) stosują odpowiednie środki techniczne i organizacyjne zapewniające bezpieczeństwo przetwarzanych danych;

3) zapewniają, że dostęp do danych osobowych jest nadzorowany i rejestrowany zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych.

3. Dane uzyskane na podstawie ust. 1 mogą być przetwarzane nie dłużej niż jest to niezbędne do prowadzenia postępowania.

4. Dane, o których mowa w ust. 1, są udostępniane podmiotom, o których mowa w ust. 1, z systemu teleinformatycznego prowadzonego przez ministra właściwego do spraw pracy.

Art. 77. Po upływie 10 lat od dnia wydania postanowienia lub decyzji ostatecznej w sprawie wydania zezwolenia na pracę, uchylenia zezwolenia na pracę lub pozostawienia wniosku w sprawie zezwolenia na pracę bez rozpoznania organy prowadzące rejestry, o których mowa w art. 73 ust. 3, usuwają z nich dane osobowe cudzoziemca, dane podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi oraz dane pracodawcy użytkownika lub podmiotu, do którego cudzoziemiec został delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozdział 8

Szczególne działania w zakresie aktywizacji zawodowej i integracji społecznej cudzoziemców

Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw pracy może opracować resortowy program aktywizacyjny dla cudzoziemców przebywających legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. W ramach programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców mogą być podejmowane działania mające na celu wspieranie aktywizacji zawodowej, integracji i aktywności społecznej cudzoziemców.

3. Program aktywizacyjny dla cudzoziemców wraz z kosztami jego obsługi jest finansowany z Funduszu Pracy.

4. Powierzenie realizacji zadań w zakresie programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców odbywa się po przeprowadzeniu konkursu ofert ogłaszanego przez ministra właściwego do spraw pracy.

5. Konkurs ofert jest kierowany do:

1) podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 113 i 1635);

2) publicznych służb zatrudnienia;

3) Ochotniczych Hufców Pracy;

4) agencji zatrudnienia;

5) instytucji szkoleniowych;

6) jednostek samorządu terytorialnego.

6. Ogłoszenie o konkursie ofert oraz informacje o wyniku tego konkursu minister właściwy do spraw pracy zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra.

7. Do wyboru realizatorów zadań nie stosuje się przepisów o prowadzeniu działalności pożytku publicznego na podstawie zlecenia realizacji zadań publicznych, o których mowa w dziale II rozdziale 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Art. 79. 1. W ogłoszeniu o konkursie ofert określa się:

1) zadanie będące przedmiotem konkursu ofert;

2) wysokość środków przeznaczonych na realizację zadania;

3) terminy i warunki realizacji zadania;

4) kryteria oceny ofert;

5) miejsce i termin składania ofert – przy czym termin ten nie może być krótszy niż 7 dni od dnia ogłoszenia konkursu;

6) termin rozstrzygnięcia konkursu ofert;

7) termin i sposób ogłoszenia wyników konkursu ofert;

8) informację o możliwości odwołania konkursu ofert przed upływem terminu na złożenie ofert oraz możliwości przedłużenia terminu złożenia ofert i terminu rozstrzygnięcia konkursu ofert;

9) dodatkowe warunki lub informacje – o ile jest to konieczne.

2. Oferta złożona w konkursie ofert zawiera:

1) szczegółowy sposób realizacji zadania;

2) termin i miejsce realizacji zadania;

3) harmonogram działań w zakresie realizacji zadania;

4) kalkulację przewidywanych kosztów realizacji zadania;

5) inne postanowienia wynikające z dodatkowych warunków lub informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 9.

3. Do oferty dołącza się:

1) aktualny odpis z odpowiedniego rejestru lub inne dokumenty informujące o statusie prawnym podmiotu składającego ofertę i umocowaniu osób go reprezentujących;

2) oświadczenie osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu składającego ofertę potwierdzające, że w stosunku do podmiotu składającego ofertę nie stwierdzono niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania środków publicznych;

3) oświadczenie osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu składającego ofertę o braku orzeczenia zakazu pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi oraz braku skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

4. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, są składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 80. 1. Realizacja programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców odbywa się na podstawie umowy.

2. Umowa określa:

1) liczbę cudzoziemców objętych programem;

2) zakres działań i okres ich realizacji;

3) przewidywane efekty, z podaniem mierników pozwalających ocenić indywidualne efekty;

4) kwotę i tryb przekazania środków Funduszu Pracy przysługujących z tytułu realizacji programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców;

5) termin i sposób rozliczenia przyznanych środków z Funduszu Pracy;

6) termin zwrotu niewykorzystanej części środków z Funduszu Pracy;

7) sposób kontroli i zakres monitorowania realizacji programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców, w tym rozliczania przyznanych środków z Funduszu Pracy;

8) warunki i sposób zmiany oraz rozwiązania umowy;

9) inne postanowienia wynikające z dodatkowych warunków lub informacji, o których mowa w art. 79 ust. 1 pkt 9.

Art. 81. 1. Do środków z Funduszu Pracy przekazanych na realizację programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców stosuje się odpowiednio przepisy art. 57, art. 168 i art. 169 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1530, 1572, 1717, 1756 i 1907 oraz z 2025 r. poz. 39).

2. Środki Funduszu Pracy przyznane na realizację programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców:

1) wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,

2) niewykorzystane,

3) pobrane nienależnie,

4) pobrane w nadmiernej wysokości

– podlegają zwrotowi na rachunek bankowy dysponenta Funduszu Pracy.

3. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 3 i 4, podlegają zwrotowi wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.

Art. 82. 1. Minister właściwy do spraw pracy może dofinansować z Funduszu Pracy koszty szkoleń z języka polskiego dla cudzoziemców przebywających legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadających:

1) dyplom, o którym mowa w art. 7 ust. 2a pkt 7 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2024 r. poz. 1287 i 1897), z wyłączeniem obowiązku posiadania uwierzytelnień, o których mowa w tym przepisie – na wniosek okręgowej izby lekarskiej, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 1342 oraz z 2023 r. poz. 1234), zwanej dalej „okręgową izbą lekarską”;

2) dyplom, o którym mowa w art. 35a ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 814, 854 i 1897 oraz z 2025 r. poz. 129), z wyłączeniem obowiązku posiadania uwierzytelnień, o których mowa w tym przepisie – na wniosek okręgowej izby pielęgniarek i położnych, o której mowa w art. 2 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 628), zwanej dalej „okręgową izbą pielęgniarek i położnych”.

2. Dofinansowanie kosztów szkoleń, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać kwoty 3000 zł dla jednej osoby za jedno szkolenie. Cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 1, może wziąć udział w maksymalnie trzech szkoleniach.

3. Okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek i położnych składa do ministra właściwego do spraw pracy, nie częściej niż raz w miesiącu, wniosek o dofinansowanie kosztów szkoleń, o których mowa w ust. 1, zawierający:

1) nazwę i adres instytucji przeprowadzających szkolenia;

2) terminy i zakres szkoleń oraz liczbę godzin szkoleń;

3) planowaną wysokość kosztów szkoleń;

4) planowaną liczbę osób uczestniczących w szkoleniach.

4. Minister właściwy do spraw pracy:

1) po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku podpisuje umowę z okręgową izbą lekarską albo okręgową izbą pielęgniarek i położnych i przekazuje kwotę na dofinansowanie kosztów szkoleń, o których mowa w ust. 1 albo

2) w przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku informuje okręgową izbę lekarską albo okręgową izbę pielęgniarek i położnych o przyczynach nieuwzględnienia wniosku.

5. Umowa, o której mowa w ust. 4, określa w szczególności:

1) okręgową izbę lekarską albo okręgową izbę pielęgniarek i położnych, z którą zawierana jest umowa;

2) numer rachunku bankowego okręgowej izby lekarskiej albo okręgowej izby pielęgniarek i położnych, na który mają być przekazane środki finansowe;

3) termin i zakres szkoleń oraz liczbę godzin szkoleń;

4) planowaną wysokość kosztów szkoleń;

5) planowaną liczbę osób uczestniczących w szkoleniach.

6. Po zakończeniu szkoleń objętych umową okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek i położnych przekazuje do ministra właściwego do spraw pracy sprawozdanie zawierające:

1) wykaz osób, które ukończyły szkolenia, obejmujący:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) datę urodzenia,

c) rodzaj dokumentu stanowiącego podstawę przekroczenia granicy, jeżeli występuje,

d) serię i numer dokumentu stanowiącego podstawę przekroczenia granicy – jeżeli występuje,

e) numer PESEL – jeżeli został nadany;

2) rozliczenie otrzymanych środków na podstawie ostatecznych kosztów szkoleń wraz z określeniem poniesionych wydatków.

7. Okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek i położnych załącza do sprawozdania, o którym mowa w ust. 6, zaświadczenia o ukończeniu szkolenia osób wykazanych w sprawozdaniu oraz dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków w wysokości wynikającej ze sprawozdania.

8. W przypadku gdy ostateczny koszt szkoleń jest niższy niż koszt szkolenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek i położnych zwraca nadwyżkę na rachunek bankowy dysponenta Funduszu Pracy.

9. Okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek i położnych zwraca przyznane dofinansowanie kosztów szkolenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy szkolenie się nie odbędzie.

10. W przypadku wykorzystania przyznanego dofinansowania kosztów szkolenia, o którym mowa w ust. 1, niezgodnie z przeznaczeniem, pobrania go nienależnie lub w nadmiernej wysokości przepisy art. 169 ust. 1–6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.

Art. 83. 1. W powiatowych urzędach pracy mogą być tworzone wyspecjalizowane punkty wspierania cudzoziemców na rynku pracy, jeżeli jest to uzasadnione sytuacją na lokalnym rynku pracy.

2. Celem działania punktów, o których mowa w ust. 1, jest w szczególności udzielanie zainteresowanym cudzoziemcom:

1) informacji na temat warunków legalnej pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) pomocy prawnej i administracyjnej w zakresie dostępu do rynku pracy.

Rozdział 9

Przepisy karne

Art. 84. 1. Kto nielegalnie powierza pracę cudzoziemcowi,

podlega karze grzywny od 3000 zł do 50 000 zł.

2. Cudzoziemiec, który nielegalnie wykonuje pracę,

podlega karze grzywny nie niższej niż 1000 zł.

3. Kto za pomocą wprowadzenia cudzoziemca w błąd, wyzyskania błędu, wykorzystania zależności służbowej lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania doprowadza cudzoziemca do nielegalnego wykonywania pracy,

podlega karze grzywny od 6000 zł do 50 000 zł.

4. Kto żąda od cudzoziemca korzyści majątkowej w zamian za podjęcie działań zmierzających do uzyskania zezwolenia na pracę lub innego dokumentu uprawniającego do wykonywania pracy,

podlega karze grzywny od 6000 zł do 50 000 zł.

5. Kto za pomocą wprowadzenia w błąd, wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania doprowadza inną osobę do nielegalnego zatrudnienia cudzoziemca,

podlega karze grzywny od 6000 zł do 50 000 zł.

6. Kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, art. 17 ust. 1 pkt 2 lub art. 68 ust. 1 pkt 2,

podlega karze grzywny od 1000 zł do 3000 zł.

7. Kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 18 ust. 2 lub art. 19,

podlega karze grzywny nie niższej niż 500 zł.

8. Kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 59 ust. 1,

podlega karze grzywny od 500 zł do 2000 zł.

9. Kto, zawierając umowę, o której mowa w art. 59 ust. 3, ustala czynsz z naruszeniem warunków wskazanych w tym przepisie,

podlega karze grzywny od 200 zł do 2000 zł.

10. Kto nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1 lub 2, lub przekazuje nieprawdziwe informacje o podjęciu, niepodjęciu lub zakończeniu pracy przez cudzoziemca na podstawie oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi,

podlega karze grzywny od 500 do 5000 zł.

11. Kto powierza pracę cudzoziemcowi skierowanemu do wykonywania pracy przez podmiot niebędący agencją zatrudnienia,

podlega karze grzywny nie niższej niż 6000 zł.

12. Kto, powierzając pracę cudzoziemcowi, kieruje go do wykonywania pracy na rzecz i pod kierownictwem innego podmiotu na innej podstawie niż umowa przewidująca wykonywanie pracy tymczasowej,

podlega karze grzywny nie niższej niż 3000 zł.

13. Karę grzywny, o której mowa w ust. 1, wymierza się w kwocie nie niższej niż 3000 zł za jednego cudzoziemca.

14. Karę grzywny, o której mowa w ust. 3–5 i 11, wymierza się w kwocie nie niższej niż 6000 zł za jednego cudzoziemca.

Art. 85. Nie podlega karze za wykroczenie określone w art. 84 ust. 1, polegające na powierzeniu pracy cudzoziemcowi nieposiadającemu ważnej wizy lub innego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kto, zatrudniając cudzoziemca, spełnił łącznie następujące warunki:

1) wypełnił obowiązki, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 4, chyba że wiedział, że przedstawiony dokument uprawniający do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został sfałszowany;

2) zgłosił cudzoziemca, którego zatrudnił, do ubezpieczeń społecznych, o ile obowiązek taki wynika z obowiązujących przepisów.

Art. 86. 1. Środki z tytułu orzeczonych i wyegzekwowanych kar grzywien, o których mowa w art. 84, stanowią przychód Funduszu Pracy.

2. Orzeczone i wyegzekwowane kary grzywien, o których mowa w art. 84, sądy przekazują bezpośrednio właściwym ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania ukaranego powiatowym urzędom pracy na wyodrębniony rachunek bankowy powiatowego urzędu pracy lub samorządu powiatu, w trybie i terminach określonych w przepisach dotyczących sposobu wykonywania budżetu państwa.

3. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 84, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2024 r. poz. 977 i 1544).

Rozdział 10

Zmiany w przepisach

Art. 87. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 915, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 4 w lit. i wyrazy „w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2024 r. poz. 475)” zastępuje się wyrazami „w ustawie z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …)”;

2) w art. 10d w ust. 23a wyrazy „art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” zastępuje się wyrazami „art. 14a pkt 1 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”.

Art. 88. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2025 r. poz. 197) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ubezpieczenie społeczne rolników, zwane dalej „ubezpieczeniem”, obejmuje, na zasadach określonych w ustawie, rolników i pracujących z nimi domowników oraz pomocników rolnika, którzy:

1) są obywatelami polskimi;

2) są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej;

3) w rozumieniu art. 2 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 633 i 1688) są członkami rodzin osób, o których mowa w pkt 2, dołączającymi do tych osób lub z nimi przebywającymi;

4) w rozumieniu art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin są członkami rodziny obywatela polskiego przebywającymi z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

5) są osobami, o których mowa w art. 19 ust. 2 i 3 lub art. 19a ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin;

6) są obywatelami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b oraz d Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.[5])), lub członkami ich rodzin, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. e oraz f tej umowy;

7) są cudzoziemcami, o których mowa w art. 3 ust. 1 lub 3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).”.

Art. 89. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2024 r. poz. 706 i 1907) w art. 121 w § 9a wyrazy „przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 735, 1429, 1723 i 1737)” zastępuje się wyrazami „ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).”.

Art. 90. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111) w art. 299 w § 3 w pkt 17 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 18-20 w brzmieniu:

„18) wojewodom w zakresie prowadzonych postępowań w sprawach zezwoleń na pracę;

19) starostom w zakresie prowadzonych postępowań o wydanie zezwolenia na pracę sezonową lub wpis oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. ...);

20) ministrowi właściwemu do spraw pracy w zakresie prowadzonych postępowań w sprawach zezwoleń na pracę i oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi.”.

Art. 91. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2024 r. poz. 977 i 1544) w art. 96:

1) w § 1a w pkt 2 na końcu skreśla się przecinek i uchyla się pkt 3;

2) po § 1ae dodaje się § 1af w brzmieniu:

„§ 1af. W postępowaniu mandatowym, w sprawach o czyny określone w:

1) art. 84 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …), w których oskarżycielem publicznym jest właściwy organ Państwowej Inspekcji Pracy lub Straży Granicznej,

2) art. 465 ust. 1a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. 2024 r. poz. 769, 1222 i 1688), w których oskarżycielem publicznym jest właściwy organ Straży Granicznej

– można nałożyć grzywnę w wysokości do 10 000 zł.”.

Art. 92. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2025 r. poz. 223) w art. 35 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Jeżeli sprawa dotycząca udzielenia ochrony międzynarodowej nie została załatwiona w terminie, o którym mowa w art. 34 ust. 1, i opóźnienie nie nastąpiło z winy wnioskodawcy, Szef Urzędu, na wniosek osoby, której dotyczy wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, wydaje zaświadczenie, które wraz z tymczasowym zaświadczeniem tożsamości cudzoziemca uprawnia tę osobę do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).

2. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, potwierdza się, że sprawa dotycząca udzielenia ochrony międzynarodowej nie została zakończona w terminie 6 miesięcy i opóźnienie nie nastąpiło z winy wnioskodawcy, oraz wskazuje się imię (imiona) i nazwisko cudzoziemca uprawnionego do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”.

Art. 93. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2023 r. poz. 192) w art. 6 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wykonywania pracy na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …);”.

Art. 94. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2020 r. poz. 1796) art. 93 otrzymuje brzmienie:

„Art. 93. W jednostkach naukowych na stanowiskach, o których mowa w art. 88, osoba nieposiadająca obywatelstwa polskiego może być zatrudniona bez zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …)”.

Art. 95. W ustawie z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1745) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) zadania właściwych ministrów w zakresie monitorowania zjawiska powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

2) uchyla się art. 2 i art. 3;

3) w art. 13 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wypełnił obowiązki, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …), chyba że wiedział, że przedstawiony dokument uprawniający do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został sfałszowany;”;

4) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:

„Art. 14a. Minister właściwy do spraw pracy w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych:

1) określa – na podstawie oceny ryzyka powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym bez ważnego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – sektory działalności na poziomie sekcji, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), o szczególnym natężeniu powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym bez ważnego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) przygotowuje – na podstawie informacji przekazanych przez Straż Graniczną i Państwową Inspekcję Pracy – i przekazuje Komisji Europejskiej:

a) co roku, do dnia 30 czerwca – informacje o liczbie przeprowadzonych w poprzednim roku kontroli w zakresie powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym bez ważnego dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz procentowym udziale podmiotów powierzających wykonywanie pracy tym cudzoziemcom w każdym sektorze, o którym mowa w pkt 1,

b) co trzy lata – sprawozdania z realizacji ustawy.”.

Art. 96. W ustawie z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2024 r. poz. 769, 1222 i 1688) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 pkt 23 otrzymuje brzmienie:

„23) wykonywanie pracy – wykonywanie pracy przez cudzoziemca w związku z powierzeniem mu pracy w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …);”;

2) użyte w art. 7 w ust. 2, w art. 13 w pkt 18, w art. 77 w ust. 1 w pkt 1 w lit. g i w ust. 11, w art. 106 w ust. 1a w pkt 1, w pkt 2 w lit. g i w pkt 3 oraz w ust. 1b, w art. 114 w ust. 1 w pkt 4 oraz w ust. 4b, w art. 114a w ust. 1, w art. 117 w pkt 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 118 w ust. 1 w pkt 1 i w ust. 2, w art. 121 w ust. 1, w art. 122 w pkt 2, w art. 123 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 2, w art. 127a w ust. 1, w art. 142a w ust. 1, w art. 187 w pkt 5 oraz w art. 337 w ust. 3 i 4, w różnej liczbie i różnym przypadku, wyrazy „podmiot powierzający wykonywanie pracy” lub „podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i odpowiednim przypadku wyrazami „podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi”;

3) w art. 60 w ust. 1 pkt 5 i 5a otrzymują brzmienie:

„5) wykonywania pracy na podstawie wpisanego do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi;

5a) wykonywania pracy na podstawie zezwolenia na pracę sezonową;”;

4) art. 64 otrzymuje brzmienie:

„Art. 64. 1. Wiza w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 6, może być wydana cudzoziemcowi, który przedstawi zezwolenie na pracę, o którym mowa w art. 32, art. 37 lub art. 42 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że zezwolenie to nie jest wymagane.

2. Wiza w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5, może być wydana cudzoziemcowi, który przedstawi oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Wiza w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5a, może być wydana cudzoziemcowi, którego dotyczy wniosek o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisany do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli cudzoziemiec przedstawi zaświadczenie, o którym mowa w art. 50 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Zaświadczenie wydane na okresy, o których mowa w art. 53 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest ważne do końca ostatniego okresu pracy wskazanego w tym zaświadczeniu.

4. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 6, wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w zezwoleniu na pracę, o którym mowa w art. 32, art. 37 lub art. 42 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub dokumencie dotyczącym zatrudnienia cudzoziemca, innym niż zaświadczenie, o którym mowa w art. 50 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, lub oświadczenie o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 tej ustawy. Okres ten nie może być dłuższy niż przewidziany dla danego typu wizy.

5. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5, wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi wpisanym do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Okres ten nie może być dłuższy niż przewidziany dla danego typu wizy.

6. Wizę w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5a, wydaje się na okres pobytu, który odpowiada okresowi wskazanemu w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Okres ten nie może być dłuższy niż przewidziany dla danego typu wizy.

7. W przypadku wizy wydawanej w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5a, okres pobytu, na który się ją wydaje, nie może być dłuższy niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających dla wiz Schengen.”;

5) w art. 65:

a) w ust. 1d w pkt 2 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

„– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub

– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 84 ust. 3–5 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub”,

b) w ust. 1e w pkt 2 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

6) w art. 77:

a) w ust. 1 w pkt 1 lit. sa otrzymuje brzmienie:

„sa) informacje o posiadanym zezwoleniu na pracę, zaświadczeniu o wpisie wniosku do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oświadczeniu o powierzeniu pracy cudzoziemcowi lub zwolnieniu z wymogu posiadania zezwolenia na pracę,”,

b) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:

„9a. Konsul rozpatruje wnioski o wydanie wizy z uwzględnieniem pierwszeństwa cudzoziemców mających wykonywać pracę:

1) u przedsiębiorców określonych w wykazie, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

2) w grupie zawodów określonej w wykazie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

7) w art. 90:

a) w ust. 1c w pkt 6 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

b) w ust. 1d w pkt 6 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

8) w art. 106 w ust. 1a:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Cudzoziemiec ubiegający się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji albo zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli celem jego pobytu jest wykonywanie pracy przez pełnienie funkcji w zarządzie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, którą utworzył lub której udziały lub akcje objął lub nabył, lub prowadzenie spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej przez komplementariusza, lub działanie w charakterze prokurenta, składając wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy dołącza do niego wypełniony przez podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi załącznik zawierający:”,

b) w pkt 2 po lit. a dodaje się lit. aa w brzmieniu:

„aa) zawód, zgodny z klasyfikacją zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy,”;

9) w art. 114:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) cudzoziemiec będzie wykonywał pracę w zawodzie, który nie znajduje się na liście zawodów, o której mowa w art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”,

b) uchyla się ust. 3 i 3a,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Przepisu ust. 1 pkt 3 i 4 nie stosuje się, gdy cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę określone odrębnymi przepisami.”;

10) w art. 116 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub”;

11) w art. 117:

a) w pkt 1:

– lit. a–c otrzymują brzmienie:

„a) został prawomocnie ukarany za wykroczenie, o którym mowa w art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i w ciągu 2 lat od ukarania został ponownie ukarany za podobne wykroczenie lub

b) został prawomocnie ukarany za wykroczenia, o których mowa w art. 84 ust. 3–5 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

c) jest osobą fizyczną skazaną prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, o którym mowa w art. 218–221, art. 270, art. 271, art. 272, art. 273 lub art. 275 Kodeksu karnego, lub”,

– uchyla się lit. d,

– w lit. f średnik zastępuje się wyrazami „ , lub” i dodaje się lit. g–j w brzmieniu:

„g) jest osobą fizyczną prawomocnie skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art. 189a Kodeksu karnego, lub skazaną w innym państwie za przestępstwo, o którym mowa w Protokole o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającym Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętym przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 160), lub

h) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych oraz Fundusz Solidarnościowy albo nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty zaległych płatności lub gdy wysokość nieopłaconej składki nie przekracza kwoty kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, lub

i) nie dopełnia obowiązku zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego pracowników lub innych osób objętych obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym, lub

j) zalega z uiszczeniem podatku dochodowego od osób fizycznych lub podatku dochodowego od osób prawnych, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu;”,

b) w pkt 2 w lit. b wyrazy „ , lub” zastępuje się średnikiem i uchyla lit. c;

12) art. 117a otrzymuje brzmienie:

„Art. 117a. Udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę odmawia się, jeżeli:

1) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi lub pracodawca użytkownik nie prowadzi działalności uzasadniającej zatrudnienie danego cudzoziemca w danym okresie, w tym ma zawieszoną działalność gospodarczą, został wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w okresie likwidacji lub

2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie posiada środków finansowych ani źródeł dochodu niezbędnych do pokrycia zobowiązań wynikających z zatrudnienia cudzoziemca, lub

3) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi został ustanowiony lub działa głównie w celu ułatwiania cudzoziemcom wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

4) z okoliczności sprawy wynika, że cudzoziemiec byłby zatrudniony przez podmiot, który nie jest agencją pracy tymczasowej działającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z obowiązującymi przepisami, a praca byłaby wykonywana na rzecz osoby trzeciej.”;

13) w art. 117b wyrazy „art. 88ca ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” zastępuje się wyrazami „art. 27 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”;

14) w art. 118:

a) w ust. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) stanowisko lub rodzaj pracy;

3) najniższe wynagrodzenie, które będzie otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku;”;

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę określone odrębnymi przepisami.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, w decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, poza okresem ważności zezwolenia, zamieszcza się informację, że cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na warunkach określonych w przepisie będącym podstawą zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę.”;

15) art. 119 otrzymuje brzmienie:

„Art. 119. 1. Zmiana lub udzielenie nowego zezwolenia na pobyt czasowy i pracę nie są wymagane, jeżeli:

1) nastąpiła zmiana siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej:

a) podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi,

b) pracodawcy użytkownika;

2) nastąpiło przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;

3) zwiększono wymiar czasu pracy określony w zezwoleniu na pobyt czasowy i pracę przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia;

4) nastąpiła zmiana nazwy stanowiska pracy bez zmiany zakresu obowiązków cudzoziemca;

5) zastąpiono umowę cywilnoprawną umową o pracę.

2. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zawiadamia pisemnie wojewodę, który udzielił zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, w terminie 15 dni roboczych, o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

3. Jeżeli zezwolenia na pobyt czasowy i pracę udzielił Szef Urzędu w drugiej instancji, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, kieruje się do wojewody, który orzekał w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w pierwszej instancji.”;

16) w art. 120:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) u innego podmiotu powierzającego pracę lub w warunkach zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę, lub”,

b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie spełnia warunków, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 3 lub 4, lub”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Wojewoda może odmówić zmiany zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli:

1) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi lub pracodawca użytkownik nie prowadzi działalności uzasadniającej zatrudnienie danego cudzoziemca w danym okresie, w tym zawiesił działalność, został wykreślony z właściwego rejestru lub jego działalność jest w okresie likwidacji lub

2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie posiada środków finansowych ani źródeł dochodu niezbędnych do pokrycia zobowiązań wynikających z zatrudnienia cudzoziemca.”,

d) w ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie spełnia warunków, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5.”;

17) w art. 120a w ust. 2 w pkt 1 wyrazy „podmiot powierzający mu wykonywanie pracy” zastępuje się wyrazami „podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi”;

18) w art. 121 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi wymieniony w zezwoleniu na pobyt czasowy i pracę zawiadamia pisemnie wojewodę, który udzielił tego zezwolenia, a w przypadku gdy zezwolenia na pobyt czasowy i pracę udzielił Szef Urzędu w drugiej instancji – wojewodę, który orzekał w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w pierwszej instancji, o utracie pracy u niego przez cudzoziemca, któremu udzielono tego zezwolenia, w terminie 15 dni od tego zdarzenia.”;

19) uchyla się art. 125;

20) w art. 127 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) cudzoziemiec będzie wykonywał pracę w zawodzie, który nie znajduje się na liście zawodów, o której mowa w art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”;

21) art. 129 otrzymuje brzmienie:

„Art. 129. Przepisu art. 127 pkt 2 nie stosuje się, gdy:

1) cudzoziemiec, bezpośrednio przed złożeniem wniosku, posiadał zezwolenie na pracę lub zezwolenie na pobyt czasowy i pracę, lub zezwolenie, o którym mowa w art. 127, u tego samego podmiotu powierzającego mu pracę na tym samym stanowisku lub

2) cudzoziemiec był już legalnie zatrudniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres 2 lat na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 127, lub

3) cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę określone odrębnymi przepisami.”;

22) uchyla się art. 136;

23) w art. 139f w ust. 1 w pkt 4 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

24) w art. 139s w ust. 1 w pkt 3 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

25) w art. 140 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) posiada zezwolenie na pracę w rozumieniu ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze zatrudnienia go, jeżeli zezwolenie na pracę nie jest wymagane;”;

26) w art. 142 w ust. 1 w pkt 3 w lit. a wyrazy „art. 87 ust. 1 pkt 1–9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” zastępuje się wyrazami „art. 1 ust. 4 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1–12 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”;

27) w art. 143a:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi;”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę określone odrębnymi przepisami, w decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej, poza okresem ważności zezwolenia, zamieszcza się informację, że cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na warunkach określonych w przepisie będącym podstawą zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę.”;

28) w art. 144 w ust. 15 w pkt 5 lit. a i b otrzymują brzmienie:

„a) ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub

b) ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 84 ust. 3–5 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub”;

29) w art. 144a w ust. 1 w pkt 3 w lit. e tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

30) w art. 157d w ust. 1 w pkt 2 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

31) w art. 157j w ust. 1 w pkt 2 w lit. a tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

32) w art. 185a w ust. 1:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na pracę sezonową udziela się cudzoziemcowi w przypadku, gdy celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej u podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, który dotychczas zatrudniał tego cudzoziemca, lub u innego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, jeżeli cudzoziemiec spełnia łącznie następujące warunki:”,

b) w pkt 1 wyrazy „art. 88p ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” zastępuje się wyrazami „art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”;

33) w art. 244 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11) adnotację „dostęp do rynku pracy” – w przypadku zezwolenia udzielonego cudzoziemcowi, który jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jest zwolniony z wymogu posiadania zezwolenia na pracę;”;

34) w art. 302:

a) w ust. 1 w pkt 4 wyrazy „oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi” zastępuje się wyrazami „oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi”,

b) w ust. 4 wyrazy „art. 120 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” zastępuje się wyrazami „art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”;

35) w art. 307 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W dniu, w którym decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu stanie się ostateczna, z mocy prawa następuje unieważnienie wizy krajowej, wygaśnięcie zezwolenia na pobyt czasowy, wygaśnięcie zezwolenia na pracę lub unieważnienie wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

36) art. 381 otrzymuje brzmienie:

„Art. 381. Wykonanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydanej przez organ wydającego państwa członkowskiego powoduje unieważnienie z mocy prawa wizy krajowej, zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego lub wpisu oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub wygaśnięcie z mocy prawa zezwolenia na pracę.”.

Art. 97. W ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 73) art. 26 otrzymuje brzmienie:

„Art. 26. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio w przypadku wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracownika skierowanego do tej pracy przez pracodawcę mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim, z zastrzeżeniem przepisów art. 41 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).”.

Art. 98. W ustawie z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236, 1222 i 1871 oraz z 2025 r. poz. 222) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 48 w ust. 11 w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 i 16 w brzmieniu:

„15) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów art. 1 ust. 2 pkt 13a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 915, z późn. zm.[6]));

16) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2024 r. poz. 1712 oraz z 2025 r. poz. 321).”;

2) w art. 54 w ust. 1 w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 i 16 w brzmieniu:

„15) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów art. 1 ust. 2 pkt 13a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej;

16) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy.”.

Art. 99. W ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2025 r. poz. 89) w art. 4 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, prostej spółki akcyjnej i spółki akcyjnej, o którym mowa w ust. 3, nie obejmuje prawa do:

1) spełniania powtarzających się świadczeń niepieniężnych, o których mowa w art. 176 lub art. 356 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 i 96), lub

2) świadczenia pracy lub usług w zamian za akcje prostej spółki akcyjnej.”.

Art. 100. W ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897) w art. 325 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Powierzenie cudzoziemcowi pracy polegającej na realizacji zadań związanych z kształceniem i prowadzeniem działalności naukowej w podmiocie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1–7, nie wymaga uzyskania zezwolenia na pracę lub oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi.”.

Art. 101. W ustawie z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2025 r. poz. 337) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 8 wyrazy „art. 87 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 735, 1429, 1723 i 1737)” zastępuje się wyrazami „art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).”;

2) w art. 22:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi powiadomi, w terminie 7 dni od dnia podjęcia pracy przez obywatela Ukrainy, powiatowy urząd pracy właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu o powierzeniu pracy temu obywatelowi;”,

b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi składa ponownie powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie 7 dni od wystąpienia następujących okoliczności:

1) zmienił się rodzaj umowy pomiędzy podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi a obywatelem Ukrainy lub

2) zmieniło się stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy, lub

3) zmniejszono wymiar czasu pracy lub liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu określoną w powiadomieniu, lub

4) obniżono miesięczną lub godzinową stawkę wynagrodzenia określoną w powiadomieniu.

3. Obowiązek powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy przypadków, o których mowa w art. 3 ust. 1–3 i 5 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Jeżeli obywatel Ukrainy rozpoczął pracę zgodnie z przepisami art. 87 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 214) lub art. 3 ust. 1–3 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed wydaniem mu zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, o którym mowa w art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, i zamierza kontynuować pracę na rzecz tego samego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi na warunkach określonych w ust. 1, powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, składa się w terminie 7 dni od dnia przekazania informacji zgodnie z ust. 6.”,

d) w ust. 6 wyrazy „podmiot powierzający wykonywanie pracy” zastępuje się wyrazami „podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi”,

e) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, następuje za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia (Dz. U. poz. ...).

9. W powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przekazuje:

1) informacje dotyczące podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi:

a) nazwę albo imię (imiona) i nazwisko,

b) adres siedziby albo miejsca zamieszkania,

c) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej o charakterze służbowym,

d) numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer identyfikacyjny REGON – w przypadku podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą albo numer PESEL – w przypadku osoby fizycznej,

e) numer wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia – w przypadku podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi prowadzącego agencję zatrudnienia świadczącą usługi pracy tymczasowej,

f) symbol PKD oraz opis wykonywanej działalności związanej z pracą obywateli Ukrainy;

2) dane osobowe obywatela Ukrainy:

a) imię (imiona) i nazwisko,

b) obywatelstwo,

c) rodzaj, numer i serię dokumentu podróży lub innego dokumentu stwierdzającego lub pozwalającego ustalić tożsamość oraz państwo, w którym wydano ten dokument,

d) numer PESEL albo w przypadku osób nieposiadających tego numeru – datę urodzenia i płeć;

3) rodzaj umowy między podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi a obywatelem Ukrainy;

4) stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy;

5) miejsce wykonywanej pracy;

6) miesięczną lub godzinową stawkę wynagrodzenia;

7) wymiar czasu pracy lub liczbę godzin pracy w tygodniu lub w miesiącu;

8) liczbę wszystkich osób wykonujących pracę na podstawie umowy o pracę i na podstawie umów cywilnoprawnych według stanu na dzień 23 lutego 2022 r. oraz na dzień złożenia powiadomienia.”,

f) ust. 14 otrzymuje brzmienie:

„14. W przypadku gdy podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi nie dopełnił warunków powiadomienia o powierzeniu pracy obywatelowi Ukrainy, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5 i ust. 2, przepisu art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie stosuje się.”,

g) ust. 17 otrzymuje brzmienie:

„17. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, stosunek liczby obywateli Ukrainy, o których mowa w ust. 1, którym podmiot powierzający pracę może powierzyć pracę, do liczby wszystkich osób, którym ten podmiot powierza pracę, kierując się względami bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego, ochroną lokalnych rynków pracy oraz zasadą komplementarności zatrudnienia cudzoziemców w stosunku do obywateli polskich.”.

Rozdział 11

Przepisy przejściowe i przepis końcowy

Art. 102. Do postępowań administracyjnych w sprawach zezwoleń na pracę lub oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wszczętych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 214) i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 103. 1. Do zezwoleń na pracę wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

2. Do zaświadczeń o wpisie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej, wydanych na podstawie art. 88p ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, stosuje się przepis art. 50 ust. 1.

3. Do oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanych do ewidencji oświadczeń na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 104. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisane do ewidencji oświadczeń na podstawie art. 88z ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy mogą być przedkładane w postępowaniach w sprawach o wydanie wizy w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 96 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do czasu upływu okresu zatrudnienia wskazanego w oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zaświadczenia o wpisie do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej, o których mowa w art. 88p ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, mogą być przedkładane w postępowaniach w sprawach o wydanie wizy w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5a ustawy zmienianej w art. 96 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do czasu upływu okresu zatrudnienia wskazanego w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej.

3. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zezwolenia na pracę w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 43a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy mogą być przedkładane w postępowaniach w sprawach o wydanie wizy w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 96, do czasu upływu okresu zatrudnienia wskazanego w zezwoleniu na pracę.

Art. 105. Do postępowań o wydanie wizy w celach, o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 5–6 ustawy zmienianej w art. 96, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 106. Do postępowań w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, w sprawie zmiany zezwolenia na pobyt czasowy i pracę oraz w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 96 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 107. Do postępowań w sprawach o wykroczenia określone w art. 120 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 108. 1. Stosując przepisy:

1) art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. d lub

2) art. 65 ust. 1d pkt 2 lit. a tiret pierwsze lub ust. 1e pkt 2 lit. a tiret pierwsze, lub art. 90 ust. 1c pkt 6 lit. a tiret pierwsze, lub ust. 1d pkt 6 lit. a tiret pierwsze, lub art. 117 pkt 1 lit. a, lub art. 139f ust. 1 pkt 4 lit. a tiret pierwsze, lub art. 139s ust. 1 pkt 3 lit. a tiret pierwsze, lub art. 144 ust. 15 pkt 5 lit. a, lub art. 144a ust. 1 pkt 3 lit. e tiret pierwsze, lub art. 157d ust. 1 pkt 2 lit. a tiret pierwsze, lub art. 157j ust. 1 pkt 2 lit. a tiret pierwsze ustawy zmienianej w art. 96 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą

– prawomocne ukaranie za wykroczenie określone w art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy traktuje się jak prawomocne ukaranie za wykroczenie określone w art. 84 ust. 1.

2. Stosując przepisy:

1) art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. c lub

2) art. 65 ust. 1d pkt 2 lit. a tiret drugie lub ust. 1e pkt 2 lit. a tiret drugie, lub art. 90 ust. 1c pkt 6 lit. a tiret drugie, lub ust. 1d pkt 6 lit. a tiret drugie, lub art. 117 pkt 1 lit. b, lub art. 139f ust. 1 pkt 4 lit. a tiret drugie, lub art. 139s ust. 1 pkt 3 lit. a tiret drugie, lub art. 144 ust. 15 pkt 5 lit. b, lub art. 144a ust. 1 pkt 3 lit. e tiret drugie, lub art. 157d ust. 1 pkt 2 lit. a tiret drugie, lub art. 157j ust. 1 pkt 2 lit. a tiret drugie ustawy zmienianej w art. 96 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą

– prawomocne ukaranie za wykroczenie określone w art. 120 ust. 3–5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy traktuje się jak prawomocne ukaranie za wykroczenie określone w art. 84 ust. 3–5.

Art. 109. 1. Czynności, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 4, art. 18 ust. 2, art. 19, art. 33 ust. 1, art. 61 ust. 1, art. 67 ust. 3, art. 70 ust. 1 i rozdziale 7, są wykonywane w sposób zgodny z przepisami dotychczasowymi do czasu dostosowania systemów teleinformatycznych do przepisów ustawy.

2. Minister właściwy do spraw pracy, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Sprawiedliwości, Komendant Główny Straży Granicznej, Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, Główny Inspektor Pracy, Szef Krajowej Administracji Skarbowej, Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dostosują systemy teleinformatyczne przeznaczone do wykonywania zadań określonych ustawą do przepisów ustawy w ciągu 2 lat od dnia jej wejścia w życie.

3. Termin określony w ust. 2 nie dotyczy systemu teleinformatycznego Krajowego Rejestru Karnego.

4. Minister właściwy do spraw pracy ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających udostępnienie poszczególnych komponentów systemów teleinformatycznych przeznaczonych do wykonywania zadań określonych ustawą. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 30 dni przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie.

Art. 110. Dane zgromadzone i przetwarzane na podstawie art. 90c ust. 4 i 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stają się danymi przetwarzanymi na podstawie art. 73 ust. 4–6.

Art. 111. Program aktywizacyjny dla cudzoziemców realizowany na podstawie
art. 62d–62g ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest realizowany i finansowany na podstawie dotychczasowych przepisów.

Art. 112. Przepisu art. 4 ust. 3a ustawy zmienianej w art. 99 nie stosuje się do udziałów lub akcji w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, prostych spółkach akcyjnych i spółkach akcyjnych, objętych lub nabytych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 113. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:

1) art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 i art. 62 ust. 6,

2) art. 90 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 7,

3) art. 90 ust. 9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 45 ust. 2,

4) art. 90 ust. 10 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 8,

5) art. 90a ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 5 i art. 63 ust. 4,

6) art. 80 ust. 1 i art. 107 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 96, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 80 ust. 1 i art. 107 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 96

– nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 114. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

MARSZAŁEK SEJMU

W/Z

/ – / Piotr Zgorzelski

Wicemarszałek Sejmu

[1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża:

1) dyrektywę Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącą statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi (Dz. Urz. UE L 16 z 23.01.2004, str. 44, Dz. Urz. UE L 132 z 19.05.2011, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 2024/1347 z 22.05.2024);

2) dyrektywę 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich, zmieniającą rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającą dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz. Urz. UE L 158 z 30.04.2004, str. 77 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 5, str. 46);

3) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/52/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. przewidującą minimalne normy w odniesieniu do kar i środków stosowanych wobec pracodawców zatrudniających nielegalnie przebywających obywateli krajów trzecich (Dz. Urz. UE L 168 z 30.06.2009, str. 24 oraz Dz. Urz. UE L 208 z 03.08.2012, str. 22);

4) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz. Urz. UE L 337 z 20.12.2011, str. 9);

5) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/98/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli państw trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z państw trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim (Dz. Urz. UE L 343 z 23.12.2011, str. 1);

6) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/36/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w charakterze pracownika sezonowego (Dz. Urz. UE L 94 z 28.03.2014, str. 375);

7) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/66/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (Dz. Urz. UE L 157 z 27.05.2014, str. 1);

8) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair (Dz. Urz. UE L 132 z 21.05.2016, str. 21 oraz Dz. Urz. UE L 382 z 28.10.2021, str. 1);

9) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1883 z dnia 20 października 2021 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz uchylenia dyrektywy Rady 2009/50/WE (Dz. Urz. UE L 382 z 28.10.2021, str. 1).

[2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawę z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk, ustawę z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, ustawę z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług, ustawę z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, ustawę z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz ustawę z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa.

[3]) Zmiany wymienionej umowy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 225 z 14.07.2020, str. 53, Dz. Urz. UE L 443 z 30.12.2020, str. 3, Dz. Urz. UE L 43 z 24.02.2022, str. 84, Dz. Urz. UE L 131 z 05.05.2022, str. 9, Dz. Urz. UE L 102 z 17.04.2023, str. 61, Dz. Urz. UE L 184 z 21.07.2023, str. 111, Dz. Urz. UE L 2023/2471 z 07.11.2023 oraz Dz. Urz. UE L 2024/2134 z 07.08.2024.

[4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2024 r. poz. 1089, 1222, 1248, 1473, 1562, 1688, 1717 i 1871 oraz z 2025 r. poz. 179.

[5]) Zmiany wymienionej umowy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 187 z 12.06.2020, str. 12, Dz. Urz. UE L 225 z 14.07.2020, str. 53, Dz. Urz. UE L 443 z 30.12.2020, str. 3, Dz. Urz. UE L 43 z 24.02.2022, str. 84, Dz. Urz. UE L 131 z 05.05.2022, str. 9, Dz. Urz. UE L 102 z 17.04.2023, str. 61, Dz. Urz. UE L 184 z 21.07.2023, str. 109, Dz. Urz. UE L 2023/2471 z 07.11.2023, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 2024/2134 z 07.08.2024.

[6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2024 r. poz. 1089, 1222, 1248, 1473, 1562, 1688, 1717 i 1871 oraz z 2025 r. poz. 179.