Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu

 

 

 

USTAWA

z dnia 17 września 2021 r.

o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii
oraz niektórych innych ustaw[1]
)

Art. 1. W ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) wprowadza się następujące zmiany:

1)     w art. 1 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5)    warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom instalacji odnawialnego źródła energii oraz akredytowania organizatorów szkoleń;”;

2)     w art. 2:

a)     pkt 18 otrzymuje brzmienie:

„18)  mała instalacja – instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i nie większej niż 1 MW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niż 150 kW i mniejszej niż 3 MW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest większa niż 50 kW i nie większa niż 1 MW;”,

b)     po pkt 19a dodaje się pkt 19b w brzmieniu:

„19b)   moc zainstalowana elektryczna instalacji odnawialnego źródła energii – łączną moc znamionową czynną:

a)     zespołu urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej – zespołu prądotwórczego, podaną przez producenta na tabliczce znamionowej, a w przypadku jej braku, moc znamionową czynną tego zespołu określoną przez jednostkę posiadającą akredytację Polskiego Centrum Akredytacji – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz lub biogaz rolniczy,

b)     generatora, modułu fotowoltaicznego lub ogniwa paliwowego podaną przez producenta na tabliczce znamionowej – w przypadku instalacji innej niż wskazana w lit. a;”;

3)     w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)    wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy – Prawo energetyczne;”;

4)     w art. 4:

a)     w ust. 1 po wyrazach „wprowadzonej do sieci” dodaje się wyraz „dystrybucyjnej”,

b)     ust. 2a i 3 otrzymują brzmienie:

„2a. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przekazuje sprzedawcy, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dane pomiarowe obejmujące godzinowe ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobranej z tej sieci przez prosumenta energii odnawialnej przed sumarycznym bilansowaniem i po sumarycznym bilansowaniu ilości energii wprowadzonej do tej sieci i z niej pobranej z wszystkich faz.

3. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobranej z tej sieci przez prosumenta energii odnawialnej na podstawie danych pomiarowych po sumarycznym bilansowaniu, o których mowa w ust. 2a.”,

c)     po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, zapewnia funkcjonowanie systemu teleinformatycznego, za pomocą którego udostępnia prosumentowi energii odnawialnej dane pomiarowe, o których mowa w ust. 2a.”,

d)     w ust. 14 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) szczegółowy zakres oraz sposób dokonywania rejestracji danych pomiarowych oraz bilansowania ilości energii, o których mowa w ust. 2a,

2)     szczegółowy sposób dokonywania rozliczenia, o którym mowa w ust. 3, z uwzględnieniem cen i stawek opłat w poszczególnych grupach taryfowych stosowanych wobec prosumenta energii odnawialnej, oraz podstawę wyliczenia opłat, o których mowa w ust. 4 pkt 2,”;

5)     w art. 7 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji nie wymaga prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego.”;

6)     w art. 9 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7)    przekazywać Prezesowi URE sprawozdania półroczne zawierające informacje, o których mowa w pkt 5, w terminie do końca miesiąca następującego po upływie półrocza;”;

7)     w art. 10 w ust. 1 uchyla się pkt 3;

8)     użyte w art. 10 w ust. 2 w pkt 2, w art. 26 w ust. 2 w pkt 2, w art. 45 w ust. 2 w pkt 7, w art. 49 w ust. 2 w pkt 8, w art. 70b w ust. 3 w pkt 6, w art. 71 w ust. 3, w art. 75 w ust. 4 w pkt 4, w art. 79 w ust. 3 w pkt 5, 5a i 9, w art. 83 w ust. 1 w pkt 4, w art. 138 w ust. 3, w art. 143 w ust. 2 w pkt 4, w art. 188 w ust. 14 w pkt 2 oraz w art. 188a w ust. 4 w pkt 2 wyrazy „klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań” zastępuje się wyrazami „klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń”;

9)     w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do rejestru wytwórców energii w małej instalacji wpisuje się dane, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 5, oraz rodzaj małej instalacji i jej łączną moc zainstalowaną elektryczną lub moc osiągalną cieplną w skojarzeniu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6.”;

10)   w art. 11a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Prezes URE jest obowiązany dokonać wpisu wytwórcy do rejestru wytwórców energii w małej instalacji w terminie 21 dni od dnia wpływu do niego wniosku o wpis wraz z oświadczeniami, o których mowa w art. 10 ust. 2.

2. Jeżeli Prezes URE nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 1, a od dnia wpływu do niego wniosku upłynęło 28 dni, wytwórca może rozpocząć działalność. Nie dotyczy to przypadku, gdy Prezes URE wezwał wytwórcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 21 dni od dnia otrzymania tego wniosku. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.”;  

11)   po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:

„Art. 19a. Wytwórca energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji, który uzyskał zaświadczenie, o którym mowa w art. 70b ust. 8, jest obowiązany spełnić warunki, o których mowa w art. 25 pkt 2, 3, pkt 4 lit. a–c i e oraz pkt 5. Przepisy art. 33 stosuje się odpowiednio.”;

12)   uchyla się art. 21;

13)   w art. 22 w ust. 1:

a)     we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „Dyrektorowi Generalnemu KOWR” zastępuje się wyrazami „Dyrektorowi Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, zwanemu dalej „Dyrektorem Generalnym KOWR””,

b)     w pkt 3 dodaje się przecinek i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4)    lokalizacji i rodzaju mikroinstalacji i jej mocy zainstalowanej elektrycznej albo rocznej wydajności instalacji odnawialnego źródła energii, przyłączonych do jego sieci”;

14)   w art. 25:

a)     pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)    wykorzystywać do wytwarzania biogazu rolniczego wyłącznie substraty wymienione w art. 2 pkt 2;”,

b)     w pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a)   ilości oraz rodzaju wszystkich substratów wykorzystanych do wytworzenia biogazu rolniczego, z tym że w przypadku wykorzystywania odpadów pochodzących z zakładowych oczyszczalni ścieków z przetwórstwa rolno-spożywczego, w których prowadzony jest rozdział ścieków przemysłowych od pozostałych rodzajów osadów i ścieków, w dokumentacji tej wskazuje się kod odpadów wraz z dodatkowym oznaczeniem, które potwierdzają, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, że te odpady pochodzą wyłącznie z przetwarzania produktów pochodzących z rolnictwa, ogrodnictwa, upraw hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa lub łowiectwa,”;

15)   w art. 26 w ust. 1 uchyla się pkt 3;

16)   w art. 38c:

a)     po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o członku spółdzielni energetycznej, należy przez to rozumieć podmiot, którego instalacja jest przyłączona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej.”,

b)     ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przekazuje sprzedawcy, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dane pomiarowe obejmujące godzinowe ilości energii elektrycznej wprowadzonej do jego sieci dystrybucyjnej i z tej sieci pobranej, przez wszystkich wytwórców i odbiorców energii elektrycznej spółdzielni energetycznej przed i po sumarycznym jej bilansowaniu z wszystkich faz.”,

c)     po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Na wniosek spółdzielni energetycznej zamierzającej wystąpić z wnioskiem o umieszczenie jej danych w wykazie, o którym mowa w art. 38f ust. 2, operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego udostępnia historyczne dobowo-godzinowe dane pomiarowe za okres ostatnich pełnych 12 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku o udostępnienie tych danych w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 14, pod warunkiem że operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego posiada takie dane.”,

d)     ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje ze spółdzielnią energetyczną rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez wszystkich wytwórców i odbiorców energii elektrycznej spółdzielni energetycznej po sumarycznym jej bilansowaniu z wszystkich faz na podstawie danych pomiarowych, o których mowa w ust. 5.”,

e)     ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a:

1)     informuje spółdzielnię energetyczną oraz jej członków o ilości rozliczonej energii, o której mowa w ust. 3, zgodnie z okresami rozliczeniowymi przyjętymi w umowie kompleksowej;

2)     zapewnia funkcjonowanie systemu teleinformatycznego, za pomocą którego udostępnia:

a)     spółdzielni energetycznej – dane pomiarowe, o których mowa w ust. 5, z podziałem na poszczególnych jej członków i szczegółowe informacje dotyczące rozliczenia, o którym mowa w ust. 6,

b)     poszczególnym członkom spółdzielni energetycznej – dane pomiarowe, o których mowa w ust. 5, dotyczące tych członków.”,

f)     w ust. 14:

–    pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2)    szczegółowy sposób dokonywania rozliczenia, o którym mowa w ust. 6, oraz sposób wyliczenia opłat, o których mowa w ust. 7, z uwzględnieniem cen i stawek opłat w poszczególnych grupach taryfowych stosowanych wobec spółdzielni energetycznej i poszczególnych jej członków,”,

–     pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3)    szczegółowy zakres danych pomiarowych, o których mowa w ust. 5:

a)     przekazywanych między przedsiębiorstwami energetycznymi oraz sposób przekazywania tych danych,

b)     udostępnianych przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, spółdzielni energetycznej i poszczególnym członkom tej spółdzielni oraz sposób udostępniania tych danych w systemie teleinformatycznym,”,

–     po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a)  szczegółowy zakres informacji dotyczących rozliczenia, o którym mowa w ust. 6,”;

17)   w art. 38g w ust. 3 w pkt 1 w treści oświadczenia w pkt 2 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2021 r. poz. 610)”;

18)   w art. 41 w ust. 4 wyrazy „31 grudnia 2035 r.” zastępuje się wyrazami „30 czerwca 2047 r.”;

19)   w art. 70a:

a)     w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, posiadającej wyodrębniony zespół urządzeń służących do wyprowadzania mocy wyłącznie z tej instalacji do sieci elektroenergetycznej dystrybucyjnej, będący przedsiębiorstwem energetycznym lub wytwórcą, o którym mowa w art. 19 ust. 1, wykorzystujący do wytworzenia energii elektrycznej wyłącznie:”,

b)     w ust. 4 skreśla się wyrazy „ , z wyłączeniem wytwórców w instalacjach, o których mowa w art. 70f ust. 2”;

20)   w art. 70b:

a)     w ust. 3 w pkt 6 w treści oświadczenia w lit. b kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c oraz d w brzmieniu:

„c)   przedsiębiorstwo nie znajduje się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.),

d)     na przedsiębiorstwie nie ciąży obowiązek zwrotu pomocy publicznej, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc za niezgodną z prawem oraz z rynkiem wewnętrznym.”,

b)     w ust. 9 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3)    Dyrektorowi Generalnemu KOWR, w przypadku wytwórców, o których mowa w art. 19 ust. 1.”,

c)     ust. 12a otrzymuje brzmienie:

„12a. W przypadku niewypełnienia przez wytwórcę zobowiązania, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 lit. d lub pkt 2 lit. a, albo w przypadku niewypełnienia zobowiązania, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 lit. d, z uwzględnieniem przedłużenia terminu, o którym mowa w art. 70ba ust. 1, zabezpieczenie ustanowione zgodnie z ust. 6, podlega przepadkowi na rzecz Prezesa URE, przy zachowaniu praw i obowiązków, o których mowa w art. 70f ust. 1.”;

21)   w art. 70ba w ust. 2:

a)     w pkt 2 po wyrazach „art. 70b ust. 4 pkt 1 lit. d” dodaje się wyrazy „ , oraz okresu, o którym mowa w art. 70b ust. 4 pkt 1 lit. c”,

b)     w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7)    zaktualizowane oświadczenie, o którym mowa w art. 70b ust. 4 pkt 1 lit. c.”;

22)   w art. 70f:

a)     w ust. 1 wyrazy „30 czerwca 2039 r.” zastępuje się wyrazami „30 czerwca 2047 r.”,

b)     dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W przypadku instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie:

1)     biogaz rolniczy albo

2)     biogaz pozyskany ze składowisk odpadów, albo

3)     biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków, albo

4)     biogaz inny niż określony w pkt 1–3, albo

5)     hydroenergię

– dla której wydawano świadectwa pochodzenia przez minimum 5 lat, okres, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć kolejnych 17 lat, liczonych od pierwszego dnia wytworzenia energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia dla tej instalacji nie wcześniej jednak niż od dnia 1 października 2005 r.”;

23)   w art. 72 uchyla się ust. 2–4;

24)   w art. 72a:

a)     w ust. 1 wyrazy „31 grudnia 2021 r.” zastępuje się wyrazami „30 czerwca 2027 r.”,

b)     w ust. 7 wyrazy „30 czerwca 2039 r.” zastępuje się wyrazami „30 czerwca 2047 r.”;

25)   w art. 73 w ust. 5 wyrazy „art. 72 ust. 2” zastępuje się wyrazami „art. 184h ust. 1”;

26)   w art. 77 w ust. 5 w pkt 4a wyrazy „pkt 2a i 3a” zastępuje się wyrazami „pkt 1a, 2a i 3a”;

27)   w art. 79 w ust. 3 w pkt 9 w treści oświadczenia w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu:

„3)    przedsiębiorstwo nie znajduje się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 lit. a–c lub e rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.);

4)     na przedsiębiorstwie nie ciąży obowiązek zwrotu pomocy publicznej, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc za niezgodną z prawem oraz z rynkiem wewnętrznym.”;

28)   w art. 79a w ust. 2 w pkt 2 po wyrazach „art. 79 ust. 3 pkt 8 lit. a” dodaje się wyrazy „ , oraz okresu, o którym mowa w art. 74 ust. 1”;

29)   w art. 80 w ust. 5 w pkt 2 wyrazy „na podstawie art. 72 ust. 2” zastępuje się wyrazami „na podstawie art. 184h ust. 1”;

30)   w art. 81:

a)     po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu:

„10a. W przypadku gdy umowa o przyłączenie do sieci instalacji odnawialnego źródła energii wymaga dostosowania, o którym mowa w ust. 10, przedsiębiorstwo energetyczne na wniosek wytwórcy aktualizuje harmonogram przyłączenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne.”,

b)     ust. 11 otrzymuje brzmienie:

„11. W przypadku odmowy przez przedsiębiorstwo energetyczne dostosowania umowy o przyłączenie do sieci instalacji odnawialnego źródła energii, o którym mowa w ust. 10, lub aktualizacji harmonogramu przyłączenia zgodnie z ust. 10a, stosuje się przepisy art. 8 ustawy – Prawo energetyczne, z zastrzeżeniem, że Prezes URE wydaje rozstrzygnięcie w terminie 30 dni, licząc od dnia wpływu wniosku o rozstrzygnięcie sporu.”;

31)   w art. 83a ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, nabywca dołącza:

1)     oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że w nabywanej instalacji będzie wytwarzana energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii, oraz oświadczam, że z dniem jej nabycia przyjmuję prawa i obowiązki wytwórcy, o którym mowa w art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

2)     zaktualizowaną gwarancję bankową, o której mowa w art. 78 ust. 3 i 4, o ile została ustanowiona dla danej instalacji.”;

32)   w art. 92:

a)     ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu energii elektrycznej wytworzonej, w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wprowadzonej do sieci i sprzedanej, od wytwórcy tej energii, który:

1)     wygrał aukcję rozstrzygniętą nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r., po cenie skorygowanej, o której mowa w art. 39 ust. 5 albo 7, oraz wyłącznie w ilości nie większej niż określona przez danego wytwórcę w złożonej przez niego ofercie, o której mowa w art. 79, dla okresów, o których mowa w art. 83 ust. 2, a po wydaniu pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym – wygrał aukcję rozstrzygniętą nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2027 r., albo

2)     uzyskał zaświadczenie Prezesa URE o możliwości sprzedaży niewykorzystanej energii elektrycznej, o którym mowa w art. 70b ust. 8, po cenie skorygowanej, o której mowa w art. 39a ust. 5 albo 7, nie później niż w terminie do dnia 30 czerwca 2024 r., a po wydaniu pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym, nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2027 r.”,

b)     ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej zgodnie z art. 73 ust. 2 w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, a także wytwórcy, o którym mowa w art. 70b ust. 9 pkt 2, który:

1)     wygrał aukcję rozstrzygniętą nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r., a po wydaniu pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym – wygrał aukcję rozstrzygniętą nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2027 r., albo

2)     uzyskał zaświadczenie Prezesa URE o możliwości sprzedaży niewykorzystanej energii elektrycznej, o którym mowa w art. 70b ust. 8, nie później niż w terminie do dnia 30 czerwca 2024 r., a po wydaniu pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym, nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2027 r.

– przysługuje prawo do pokrycia ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 2 pkt 3.”,

c)     w ust. 6:

–     w pkt 1 wyrazy „30 czerwca 2039 r.” zastępuje się wyrazami „30 czerwca 2047 r.”,

–     w pkt 3 wyrazy „31 grudnia 2040 r.” zastępuje się wyrazami „30 czerwca 2047 r.”,

d)     ust. 6a otrzymuje brzmienie:

„6a. W przypadku niewypełnienia przez wytwórcę zobowiązania, o którym mowa w art. 79 ust. 3 pkt 8, albo w przypadku niewypełnienia tego zobowiązania z uwzględnieniem przedłużenia terminu, o którym mowa w art. 79a ust. 1, przepisów ust. 1–6 nie stosuje się.”,

e)     w ust. 11a po wyrazie „przekazuje” dodaje się wyrazy „sprzedawcy zobowiązanemu oraz”;

33)   w art. 93:

a)     w ust. 1 w pkt 4 wyrazy „w terminie 10 dni” zastępuje się wyrazami „w terminie 15 dni”,

b)     w ust. 2 w pkt 3 wyrazy „w terminie 10 dni” zastępuje się wyrazami „w terminie 15 dni”,

c)     ust. 12 otrzymuje brzmienie:

„12. Dodatnie saldo obliczone zgodnie z ust. 1 pkt 4 albo ust. 2 pkt 3, które z uwzględnieniem ust. 11 nie zostało całkowicie rozliczone do końca danego okresu każdych pełnych trzech lat kalendarzowych, o których mowa w art. 83 ust. 2, jest zwracane operatorowi rozliczeń energii odnawialnej, o którym mowa w art. 106, przez sprzedawcę zobowiązanego albo wytwórcę energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW albo wytwórcę energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o którym mowa w art. 70a ust. 2 lub art. 70b ust. 9 pkt 2, w terminie 6 miesięcy od zakończenia danego okresu.”;

34)   w art. 93a w ust. 5 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b)   złożenia zmiany deklaracji na podstawie art. 184b ust. 1 albo ust. 1a”;

35)   w art. 94 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy „art. 72 ust. 2” zastępuje się wyrazami „art. 184h ust. 1”;

36)   tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie:

„Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom instalacji odnawialnego źródła energii oraz akredytowania organizatorów szkoleń”;

37)   użyte w art. 136 w ust. 1 w pkt 2 i w ust. 3 w pkt 3, w art. 141 w ust. 1 w pkt 4, w art. 142 w pkt 3, w art. 143 w ust. 2 w pkt 3 we wprowadzeniu do wyliczenia i w lit. b, w art. 145 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia i w pkt 1 oraz w art. 152 w części wspólnej, w różnej liczbie i różnym przypadku, wyrazy „mała instalacja” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i odpowiednim przypadku wyrazami „mała instalacja, której łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW, albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 900 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW”;

38)   w art. 168:

a)     w pkt 15 po wyrazach „art. 79 ust. 3 pkt 8,” dodaje się wyrazy „albo po wypełnieniu tego zobowiązania z uwzględnieniem przedłużenia terminu, o którym mowa w art. 79a ust. 1,”,

b)     w pkt 23 skreśla się wyrazy „w art. 21 ust. 1 lub 2,”;

39)   w art. 184b:

a)     po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Wytwórca, o którym mowa w art. 70a ust. 1 lub 2, który przed dniem 1 stycznia 2019 r. złożył deklarację, o której mowa w art. 70b ust. 1, i do dnia 1 lipca 2019 r. uzyskał zaświadczenie, o którym mowa w art. 70b ust. 8, może, w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r. zmienić tę deklarację przez zmianę rodzaju instalacji, o której mowa w art. 77 ust. 5:

1)     pkt 1, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 1a;

2)     pkt 2, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 2a;

3)     pkt 3, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 3a;

4)     pkt 4, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 4a;

5)     pkt 6, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 6a;

6)     pkt 8, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 8a;

7)     pkt 9, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 9a;

8)     pkt 10, na instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 10a.”,

b)     w ust. 2 po wyrazach „o którym mowa w ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”,

c)     w ust. 3 po wyrazach „o którym mowa w ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”,

d)     w ust. 4 po wyrazach „o którym mowa w ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”;

40)   po art. 184g dodaje się art. 184h i art. 184i w brzmieniu:

„Art. 184h. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, maksymalne ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w poszczególnych następujących po sobie latach kalendarzowych 2022–2027, przez wytwórców określonych w art. 72 ust. 1, przy czym ilość i wartość tej energii elektrycznej obejmuje ekwiwalentną ilość energii elektrycznej wynikającą z przeliczenia biogazu rolniczego, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 62.

2. Rada Ministrów, przy określeniu maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w ust. 1, bierze pod uwagę:

1)     politykę energetyczną państwa oraz dotychczasowy udział energii i paliw wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii zużywanych w energetyce oraz w transporcie;

2)     bezpieczeństwo funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, jak również zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych;

3)     potrzebę ochrony środowiska naturalnego, w tym zmniejszenia zanieczyszczenia azotem pochodzenia rolniczego, a także redukcji emisji zanieczyszczeń atmosferycznych, w szczególności metanu;

4)     potrzebę zapewnienia zrównoważonego gospodarowania zasobami wodnymi;

5)     cele gospodarcze i społeczne, w tym udział wykorzystywanych technologii do wytwarzania energii lub paliw z odnawialnych źródeł energii w tworzeniu nowych miejsc pracy;

6)     potrzebę efektywnego wykorzystania energii pierwotnej uzyskanej w wyniku jednoczesnego wytwarzania energii elektrycznej, ciepła, chłodu lub paliw pochodzących ze źródeł odnawialnych.

3. Rada Ministrów może zmienić maksymalną:

1)     ilość energii elektrycznej określoną na poszczególne lata kalendarzowe zgodnie z ust. 1 i 2 wyłącznie przez zwiększenie tej ilości;

2)     wartość energii elektrycznej określoną na poszczególne lata kalendarzowe zgodnie z ust. 1 i 2 oraz biorąc pod uwagę wartość cen referencyjnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77 ust. 3, na dany rok, lub w związku ze zwiększeniem zgodnie z pkt 1 maksymalnych ilości energii elektrycznej określonych na poszczególne lata kalendarzowe.

4. Określona przez Radę Ministrów maksymalna wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia zasady corocznej waloryzacji cen sprzedaży energii elektrycznej, o której mowa w art. 92 ust. 10, średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego.

Art. 184i. Dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej do dnia 31 grudnia 2025 r. w instalacji, o której mowa w art. 44 ust. 8, z wyłączeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, przysługuje świadectwo pochodzenia skorygowane współczynnikiem 0,5.”;

41)   w art. 220:

a)     w ust. 1 w pkt 6 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 7–10,

b)     po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań Prezesa URE, wynikających z niniejszej ustawy wynosi w:

1)     2021 r. – 4 833 324 zł;

2)     2022 r. – 4 833 324 zł;

3)     2023 r. – 4 833 324 zł;

4)     2024 r. – 4 833 324 zł;

5)     2025 r. – 4 833 324 zł;

6)     2026 r. – 4 833 324 zł;

7)     2027 r. – 4 833 324 zł;

8)     2028 r. – 4 833 324 zł;

9)     2029 r. – 4 833 324 zł;

10)   2030 r. – 4 833 324 zł.”,

c)     w ust. 2 wyrazy „o którym mowa w ust. 1” zastępuje się wyrazami „o którym mowa w ust. 1 i 1a”.

Art. 2. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 2243) w art. 39 w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a)  nieruchomość jest wydzierżawiana spółkom kapitałowym, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o szczególnych uprawnieniach ministra właściwego do spraw aktywów państwowych oraz ich wykonywaniu w niektórych spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2173), w celu budowy, modernizacji lub rozbudowy urządzeń lub instalacji związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej, zapewniających bezpieczeństwo i podtrzymujących funkcjonalność mienia ujawnionego w jednolitym wykazie obiektów, instalacji, urządzeń i usług wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, o którym mowa w art. 5b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1856 oraz z 2021 r. poz. 159);”.

Art. 3. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 491) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 21 w brzmieniu:

„21. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 2 nie ma zastosowania do świadczenia usług portowych dotyczących obsługi budowy i eksploatacji morskich farm wiatrowych, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 234, 784 i 1093).”.

Art. 4. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, 868 i 1093) wprowadza się następujące zmiany:

1)     w art. 10a dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, metody analizy ekonomicznej kosztów i korzyści oraz dane lub źródła danych do celów tej analizy, uwzględniając okres cyklu życia, o którym mowa w ust. 5, okres zwrotu nakładów, wymagane stopy zwrotu z inwestycji, przewidywane ceny paliw i energii elektrycznej, podatki i opłaty ponoszone przez przedsiębiorstwa energetyczne oraz innych przedsiębiorców, o których mowa w ust. 1, i poziomy wsparcia przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, ze środków publicznych, w celu zapewnienia porównywalności tych przedsięwzięć.”;

2)     w art. 32 w ust. 1 w pkt 1 w lit. d:

a)     uchyla się tiret pierwsze,

b)     tiret drugie otrzymuje brzmienie:

„–   wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji,”.

Art. 5. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741, 784 i 922) wprowadza się następujące zmiany:

1)     w art. 2 po pkt 20 dodaje się pkt 20a w brzmieniu:

„20a)   „urządzeniach innych niż wolnostojące” – należy przez to rozumieć urządzenia techniczne zamontowane na budynku;”;

2)     w art. 10 ust. 2a otrzymuje brzmienie:

„2a. Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej większej niż 500 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu, w studium ustala się ich rozmieszczenie, z wyłączeniem:

1)     wolnostojących urządzeń fotowoltaicznych, o mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1000 kW zlokalizowanych na gruntach rolnych stanowiących użytki rolne klas V, VI, VIz i nieużytki – w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2020 r. poz. 2052 oraz z 2021 r. poz. 922);

2)     urządzeń innych niż wolnostojące.”.

Art. 6. 1. Wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają ważne koncesje na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, wpisuje się z urzędu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zgodnie z zakresem koncesji, w terminie nie dłuższym niż 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Koncesje, o których mowa w ust. 1, wygasają z dniem dokonania wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może wezwać wytwórcę, o którym mowa w ust. 1, do uzupełnienia danych objętych zakresem wpisu, w terminie 60 dni od dnia otrzymania tego wezwania.

4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję o wykreśleniu wytwórcy, o którym mowa w ust. 1, z rejestru wytwórców energii w małej instalacji, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki potwierdza dokonanie wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przez wydanie zaświadczenia, nie później niż w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 7. Postępowania o udzielenie, zmianę lub cofnięcie:

1)     promesy koncesji,

2)     koncesji

– na wytwarzanie energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii, która z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy staje się małą instalacją, o której mowa w art. 2 pkt 18 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, umarza się.

Art. 8. Przepis art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się po raz pierwszy do sprawozdań składanych za półrocze następujące po półroczu, w którym niniejsza ustawa weszła w życie.

Art. 9. Do końca kwartału następującego po kwartale, w którym niniejsza ustawa weszła w życie, wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego w rozumieniu przepisów ustawy zmienianej w art. 1, może wykorzystywać odpady, które pochodzą wyłącznie z przetwarzania produktów pochodzących z rolnictwa, ogrodnictwa, upraw hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa, łowiectwa, jeżeli pochodzą z zakładowych oczyszczalni ścieków z przetwórstwa rolno-spożywczego, w których prowadzony jest rozdział ścieków przemysłowych od pozostałych rodzajów osadów i ścieków, mimo że w prowadzonej przez tego wytwórcę dokumentacji, o której mowa w art. 25 pkt 4 lit. a ustawy zmienianej w art. 1, nie jest wskazany kod odpadów wraz z dodatkowym oznaczeniem, które potwierdzają, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r. poz. 779 i 784), że są to tego rodzaju odpady.

Art. 10. 1. Przepisy art. 70a–70f ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się także do instalacji, dla których:

1)     zostały wydane świadectwa pochodzenia a okres, o którym mowa w art. 44 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, zakończył się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i dla których nie wydano zaświadczenia, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1;

2)     okres, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zakończył się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i dla których nie wydano zaświadczenia, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1.

2. Wytwórca zamierzający sprzedawać niewykorzystaną energię elektryczną na zasadach określonych w art. 70a ust. 1 albo 2 ustawy zmienianej w art. 1, wytworzoną w instalacji, o której mowa w ust. 1, składa Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, nie później niż w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz na zasadach określonych w art. 70b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, deklarację o zamiarze sprzedaży niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie zakupu ustalonej zgodnie z art. 70e ustawy zmienianej w art. 1.

3. W przypadku złożenia deklaracji po upływie terminu określonego w ust. 2, deklarację pozostawia się bez rozpoznania.

4. Okres sprzedaży niewykorzystanej energii elektrycznej wskazany w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, wydawanym wytwórcy, o którym mowa w ust. 2, wynosi 24 miesiące od dnia wydania tego zaświadczenia.

5. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 1, przy ustalaniu okresu, o którym mowa w art. 70f ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, nie uwzględnia się okresu od dnia upływu okresu, o którym mowa w art. 44 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, do dnia wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1.

6. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2, przy ustalaniu okresu, o którym mowa w art. 70f ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, dla instalacji, o których mowa w tym przepisie, nie uwzględnia się okresu od dnia upływu okresu, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, do dnia wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1.

7. Na potrzeby dokonania obliczenia ceny skorygowanej, o której mowa w art. 39a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, przez wytwórców, o których mowa w ust. 2, wartość „I” wynosi 0.

Art. 11. 1. Okres wskazany w zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 70f ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, który nie upłynął przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, ulega przedłużeniu z mocy prawa o 24 miesiące względem daty końcowej wskazanej w tym zaświadczeniu.

2. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 70f ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, który uzyskał zaświadczenie, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, dla którego okres w nim wskazany upłynął przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, może sprzedawać niewykorzystaną energię elektryczną z obowiązkiem jej zakupu zgodnie z art. 70c ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 lub prawem do pokrycia ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, przez 24 miesiące względem daty końcowej wskazanej w tym zaświadczeniu.

3. Stała cena zakupu, o której mowa w art. 70e ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, obowiązująca na dzień złożenia deklaracji, o której mowa w art. 70b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, obliczona zgodnie z art. 39a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, z uwzględnieniem art. 39a ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1, nie ulega zmianie, z uwzględnieniem art. 70e ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1.

4. Z uwzględnieniem ust. 6, wytwórca, o którym mowa w ust. 2, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy sprzedawał na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, niewykorzystaną energię elektryczną sprzedawcy zobowiązanemu w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zwanemu dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, zawiera z tym sprzedawcą umowę sprzedaży niewykorzystanej energii elektrycznej w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

5. Na podstawie umowy, o której mowa w ust. 4, sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu energii elektrycznej wytworzonej przez wytwórcę, o którym mowa w ust. 2, na zasadach określonych w art. 70a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, przez okres do dnia upływu terminu 24 miesięcy od daty końcowej wskazanej w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do energii elektrycznej niewykorzystanej przez wytwórcę, o którym mowa w ust. 2, którą ten wytwórca wytworzył, wprowadził do sieci i sprzedał w okresie po upływie daty wskazanej w zaświadczeniu, a przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, na rzecz wybranego podmiotu, o którym mowa w art. 70b ust. 3 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 1. W takim przypadku wytwórca, o którym mowa w ust. 2, niezależnie od mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji objętej deklaracją, o której mowa w art. 70b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, jest uprawniony do złożenia wniosków o pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, dla energii elektrycznej wytworzonej i sprzedanej w okresie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

7. Wytwórca, o którym mowa w ust. 2, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy sprzedawał na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w art. 70b ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, niewykorzystaną energię elektryczną sprzedawcy zobowiązanemu może w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zmienić deklarację, o której mowa w art. 70b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w zakresie sprzedawcy zobowiązanego lub wybranego podmiotu, o których mowa w art. 70b ust. 3 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 1, ze skutkiem na dzień wejścia w życie niniejszej ustawy. Przepis art. 70b ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 12. Wytwórca, o którym mowa w art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 1 lub 2, w odniesieniu do instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 70f ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wchodzącej w skład jednostki rynku mocy, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy (Dz. U. z 2020 r. poz. 247 i 1565 oraz z 2021 r. poz. 234 i 1093), ma prawo do pokrycia ujemnego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, lub sprzedaży niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie zakupu ustalonej zgodnie z art. 70e ustawy zmienianej w art. 1, na zasadach określonych w art. 11 ust. 1 lub 2, wyłącznie dla miesięcy, w których dostawcy mocy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy, nie przysługiwało uprawnienie do otrzymania wynagrodzenia, o którym mowa w art. 60 tej ustawy, za wykonywanie obowiązku mocowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23 tej ustawy, w odniesieniu do jednostki rynku mocy, w skład której wchodzi ta instalacja odnawialnego źródła energii, potwierdzone informacją, o której mowa w art. 58 ust. 6 tej ustawy, a także poza miesiącami, za które dostawcy mocy przysługuje premia, o której mowa w art. 66 ust. 1 i 2 tej ustawy, w odniesieniu do jednostki rynku mocy, w skład której wchodzi ta instalacja odnawialnego źródła energii.

Art. 13. Przepis art. 73 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się po raz pierwszy do aukcji organizowanych po dniu 1 stycznia 2022 r.

Art. 14. 1. Pomoc publiczna udzielana w 2021 r. w wyniku aukcji dla dedykowanych instalacji, o których mowa w art. 77 ust. 5 pkt 24 i 25 ustawy zmienianej w art. 1, jest udzielana zgodnie z art. 42 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.[2])).

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie może zostać udzielona w przypadkach, o których w mowa w art. 1 ust. 2 lit. c i d oraz ust. 3 i 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

3. Wartość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 150 mln euro.

4. Do wartości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 3, wlicza się wartość pomocy publicznej udzielonej zgodnie z art. 42 i art. 43 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu w ramach systemów wsparcia, o których mowa w art. 70a ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 15. 1. Obowiązek rozliczenia dodatniego salda, o którym mowa w art. 93 ust. 12 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dodatniego salda pozostałego na koniec pierwszego okresu pełnych trzech lat kalendarzowych, o których mowa w art. 83 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, rozpoczętego po dniu wejścia w życie art. 93 ust. 12 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, będącego jednocześnie dla wytwórcy pierwszym lub kolejnym okresem rozliczenia obowiązku sprzedaży w ramach systemu aukcyjnego zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, z uwzględnieniem ust. 2 i 3.

2. Dodatnie saldo pozostałe na koniec okresu pełnych trzech lat kalendarzowych rozliczenia obowiązku sprzedaży zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, trwającego w dniu wejścia w życie art. 93 ust. 12 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest zwracane nie później niż przed upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu wsparcia, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.

3. Wytwórca, którego oferta wygrała aukcję przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, który nie rozpoczął sprzedaży energii z odnawialnych źródeł energii przed dniem wejścia w życie art. 93 ust. 12 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zwraca dodatnie saldo pozostałe na koniec pierwszego okresu pełnych trzech lat kalendarzowych rozliczenia obowiązku sprzedaży zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, nie później niż przed upływem 6 miesięcy od dnia zakończenia okresu wsparcia, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 16. Wnioski, o których mowa w art. 184c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, do których dołączono opinię akredytowanej jednostki, o której mowa w art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz. U. z 2021 r. poz. 144 i 1093), sporządzoną na podstawie badania przeprowadzonego dla danej instalacji, stwierdzającą zasadność uznania tej instalacji, za instalację, o której mowa w art. 77 ust. 5 pkt 1a, 2a, 3a, 4a, 6a, 7a, 8a, 9a lub 10a ustawy zmienianej w art. 1, w tym datę pierwszego wytworzenia energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji, w przypadku wytwórcy, który wypełnił zobowiązanie, o którym mowa w art. 79 ust. 3 pkt 8 ustawy zmienianej w art. 1, albo wypełnił to zobowiązanie z uwzględnieniem przedłużenia terminu, o którym mowa w art. 79a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, uznaje się za ważnie złożone.

Art. 17. Przepisu art. 184h ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się do dnia wydania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tym przepisie z rynkiem wewnętrznym albo uznania przez Komisję Europejską, że przepisy te nie stanowią nowej pomocy publicznej.

Art. 18. Przepis art. 184i ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do energii elektrycznej, która została wytworzona z odnawialnych źródeł energii począwszy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 19. 1. Do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin sporządzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz projektów studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin opracowanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zaopiniowanych pozytywnie przez komisję urbanistyczno-architektoniczną, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 5, w brzmieniu dotychczasowym.

2. Do zmiany studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin sporządzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz studiów przyjętych na postawie projektów studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin opracowanych oraz zaopiniowanych pozytywnie przez komisję urbanistyczno-architektoniczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 5, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 20. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 72 ust. 2 i art. 77 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie przepisów dotychczasowych.

Art. 21. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 152 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 152 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1)     art. 1 pkt 4 lit. b–d i pkt 16 lit. b–f, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2022 r.;

2)     art. 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2022 r.;

3)     art. 1 pkt 33 lit. c i art. 15, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.

 

 

 

 

  MARSZAŁEK SEJMU

 

 

 

  / – / Elżbieta Witek

 

 



[1])    Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich, ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne oraz ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

[2])    Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28 oraz Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3.