Dz.U. z 1997 r. Nr 139, poz. 932                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                 USTAWA
                       z dnia 22 sierpnia 1997 r.
                                    
                o pracowniczych programach emerytalnych
                                    
                                    
                               Rozdział 1
                            Przepisy ogólne
                                    
                                Art. 1.
Ustawa reguluje zasady tworzenia i działania pracowniczych programów emerytalnych,
warunki które powinny spełniać podmioty uczestniczące w realizowaniu
tych programów oraz zasady zawierania składających się na nie umów. 
                                    
                                Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają: 
    1) pracownik - osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, powołania,
      wyboru, mianowania, spółdzielczej umowy o pracę w pełnym 
      lub niepełnym wymiarze czasu pracy, osobę zatrudnioną na podstawie 
      umowy agencyjnej lub umowy zlecenia jeżeli jest ona objęta ubezpieczeniem
      społecznym z tego tytułu oraz osobę zatrudnioną na podstawie
      umowy zawartej w wyniku powołania lub wyboru do organu reprezentującego
      osoby prawnej, w tym kontraktu menadżerskiego,
    2) pracodawca  -  podmiot  zatrudniający pracowników w rozumieniu 
      pkt 1,
    3) zatrudnienie - zawarcie umowy o pracę bądź innej umowy, o której 
      mowa w pkt 1 oraz powołanie, wybór i mianowanie, 
    4) zakład ubezpieczeń - zakład ubezpieczeń na życie w formie spółki 
      akcyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności 
      ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 
      43, poz. 272),
    5) towarzystwo ubezpieczeń - towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych na 
      życie w rozumieniu ustawy o działalności ubezpieczeniowej, 
    6) fundusz inwestycyjny - fundusz inwestycyjny otwarty lub specjalistyczny
      fundusz inwestycyjny otwarty w rozumieniu ustawy z dnia ..... 1997 
      r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...),
    7) uczestnik - osobę, która przystąpiła do pracowniczego programu emerytalnego,
    8) środki - środki finansowe na rachunkach pracowników prowadzonych 
      na podstawie zakładowej umowy emerytalnej przez zakłady lub towarzystwa
      ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne bądź pracownicze fundusze
      emerytalne,
    9) reprezentacja pracowników - zakładowa organizacja związkowa lub 
      reprezentacja wyłoniona w sposób określony w art. 15 ust. 4 ustawy, 
      jeżeli w zakładzie nie działa zakładowa organizacja związkowa, 
   10) wypłata - wypłatę pracownikowi środków zgromadzonych w ramach 
      pracowniczego programu emerytalnego na warunkach określonych w 
      zakładowej umowie emerytalnej, 
   11) wypłata transferowa - przeniesienie środków zgromadzonych przez 
      pracownika w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego
      zakładu ubezpieczeń, towarzystwa ubezpieczeń, funduszu inwestycyjnego
      lub pracowniczego funduszu emerytalnego, 
   12) zwrot - wycofanie środków zgromadzonych w ramach pracowniczego 
      programu emerytalnego w razie wypowiedzenia umowy przez uczestnika,
      w przypadku gdy brak jest tytułu do wypłaty i nie nastąpiło 
      przeniesienie środków do innego zakładu ubezpieczeń, towarzystwa 
      ubezpieczeń, funduszu inwestycyjnego lub pracowniczego funduszu 
      emerytalnego,
   13) Urząd Nadzoru - Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 
   14) rejestr - rejestr pracowniczych programów emerytalnych prowadzony 
      przez Urząd Nadzoru.
   
                                Art. 3.
Pracowniczy program emerytalny stanowią zakładowe umowy emerytalne, pracownicze
umowy emerytalne oraz umowy z zakładami albo towarzystwami 
ubezpieczeń, umowy z funduszami inwestycyjnymi bądź statuty pracowniczych 
funduszy emerytalnych, które określają warunki gromadzenia środków ze składek
pracowników wpłacanych przez pracodawcę, przeznaczonych do wypłat w 
wieku emerytalnym lub w przypadku uzyskania uprawnień do świadczeń rentowych
z tytułu niezdolności do pracy, spełniające kryteria ustalone w ustawie.
                                    
                                Art. 4.
 1. Pracownicze programy emerytalne mogą być oferowane na warunkach niniejszej
   ustawy przez pracodawcę lub łącznie przez co najmniej dwóch 
   pracodawców, zatrudniających każdy co najmniej 5 pracowników.
 2. Pracodawcy powinni być wpisani do rejestrów nie później niż rok przed 
   dniem zawarcia zakładowej umowy emerytalnej. Warunek wpisu do rejestru
   nie dotyczy pracodawców - osób fizycznych, jeżeli pomimo tego zatrudniania
   nie podlegają wpisowi do rejestru oraz spółek z udziałem pracowników
   przejmujących przedsiębiorstwo w ramach prywatyzacji, na podstawie
   właściwych przepisów. 
 3. Pracodawca prowadzący działalność nieprzerwanie od 3 lat może zaoferować
   pracowniczy program emerytalny, jeżeli zatrudnia co najmniej 3 pracowników.
 4. Uczestnikami pracowniczych programów emerytalnych mogą być, obok 
   pracowników, także osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą 
   na własny rachunek, wspólnicy spółek cywilnych, jawnych oraz wspólnicy 
   spółki komandytowej odpowiadający bez ograniczenia, o ile te osoby lub 
   spółki prowadzą programy emerytalne dla swoich pracowników, przewidujące
   równocześnie uczestnictwo pracodawców. 
                                    
                                Art. 5.
 1. Prawo do uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym przysługuje
   praconwikowi, który:
    1) ukończył 18 lat i
    2) jest zatrudniony u danego pracodawcy nie krócej niż 3 miesiące, chyba
      że zakładowa umowa emerytalna stanowi inaczej oraz
    3) spełnia warunki określone w zakładowej umowie emerytalnej.
 2. Uczestnikami pracowniczych programów emerytalnych mogą zostać pracownicy
   wykonujący pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na 
   terytorium innego państwa w ramach delegowania przez pracodawcę mającego
   siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej 
   Polskiej, bez względu na posiadane obywatelstwo oraz status wynikający z 
   prawa dewizowego i podatkowego. 
 3. Osoba zatrudniona u kilku pracodawców prowadzących programy emerytalne
   może w tym samym czasie uczestniczyć w więcej niż jednym programie 
   emerytalnym. 
                                    
                                Art. 6.
 1. Zakładowa umowa emerytalna nie może przewidywać dla uczestnictwa 
   pracowników w programie żadnych innych warunków poza określonymi 
   ustawą. Warunki te nie mogą ponadto powodować sytuacji, w której przy 
   ich zachowaniu prawo uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym
   miałaby mniej niż połowa liczby zatrudnionych pracowników.
 2. Zakładowa umowa emerytalna może określać minimalny staż pracy uczestnika
   u określonego pracodawcy lub pracodawców dłuższy niż 3 miesiące.
                                    
                                Art. 7.
 1. Pracownicze programy emerytalne mogą być prowadzone według wyboru 
   pracodawców tylko w jednej z następujących form pracowniczego zabezpieczenia
   emerytalnego:
    1) pracowniczego funduszu emerytalnego,
    2) umowy o wnoszeniu przez pracodawcę składek pracowników do funduszu
      inwestycyjnego,
    3) umowy grupowego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem 
      ubezpieczeń,
    4) umowy o wnoszeniu przez pracodawcę składek pracowników, którzy 
      staną się członkami towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych będącego 
      stroną tej umowy.
 2. Umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, mogą być zawierane tylko dla 
   ubezpieczenia na życie związane z funduszem inwestycyjnym oraz dodatkowo,
   dobrowolnie z ubezpieczeniem wypadkowym i chorobowym, jeżeli 
   są one uzupełnieniem ubezpieczenia na życie związane z funduszem inwestycyjnym.
 3. Tworzenie pracowniczych funduszy i towarzystw emerytalnych, ustalanie 
   treści ich statutów oraz rejestracja odbywa się według przepisów ustawy z 
   dnia ...... 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych 
   (Dz.U. Nr ..., poz. ...).
 
                                Art. 8.
Wyrazy "program emerytalny", "plan emerytalny" lub "umowa emerytalna" mogą
być używane wyłącznie dla określenia programów, planów i umów uregulowanych
w niniejszej ustawie.
                                    
                               Rozdział 2
                  Międzyzakładowe Programy Emerytalne
                                    
                                Art. 9.
 1. Pracodawcy, w celu zaoferowania pracownikom programu emerytalnego, 
   mogą zawierać umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym,
   w których ustalają formę pracowniczego zabezpieczenia emerytalnego
   wraz z warunkami, które zaoferują w zakładowej umowie emerytalnej.
 2. Do umów o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym stosuje 
   się przepisy art. 10 ust. 2.
 3. Pracodawcy mogą się zobowiązać, że w przypadku upadłości jednego z 
   nich, likwidacji, zbycia przedsiębiorstwa, jego podziału bądź połączenia, 
   pozostali będą nadal prowadzić program emerytalny dla pracowników 
   przedsiębiorstwa dotychczas objętego programem, o ile nowy pracodawca 
   do niego przystąpi. 
 4. Pracodawcy są zobowiązani, w przypadkach wskazanych w ust. 3, do zapewnienia
   obsługi i zarządu środków zgromadzonych na rachunkach pracowników
   przedsiębiorstwa dotychczas objętego programem, do czasu ich 
   wypłaty, wypłaty transferowej bądź zwrotu. 
                                    
                                Art. 10.
 1. Pracodawcy związani umową wspólnego międzyzakładowego programu 
   emerytalnego mogą na wniosek innego pracodawcy akceptującego warunki 
   umowy i programu zgodzić się na przystąpienie jego do umowy i objąć 
   programem, o ile pracodawca we właściwym trybie przyjmie warunki programu.
 2. Przystąpienie pracodawcy do międzyzakładowego programu emerytalnego 
   nie zwalnia z obowiązku zawarcia zakładowej umowy emerytalnej.
                                    
                                Art. 11.
 1. Pracowniczy program emerytalny może przewidywać prowadzenie równolegle
   różnych form zabezpieczenia emerytalnego, o których mowa w art. 7, 
   w przypadkach gdy pracodawca nabywa przedsiębiorstwo lub zorganizowaną
   jego część (zakład) wraz z przejęciem zobowiązań z zakładowej 
   umowy emerytalnej, umów z funduszami inwestycyjnymi, zakładami lub 
   towarzystwami ubezpieczeń, albo nabyciem akcji w pracowniczym towarzystwie
   emerytalnym bądź następuje połączenie pracodawców prowadzących 
   pracownicze programy emerytalne. 
 2. W terminie 3 lat od dnia nabycia bądź połączenia, w sytuacjach, o których 
   mowa w ust. 1, pracodawca powinien zapewnić zmianę zakładowych 
   umów emerytalnych oraz umów z funduszami inwestycyjnymi, towarzystwami
   albo zakładami ubezpieczeń lub połączenie towarzystw emerytalnych 
   bądź przejęcie funduszu emerytalnego przez jedno z towarzystw i likwidację
   drugiego, tak aby oferować pracownikom jedną formę pracowniczego 
   programu emerytalnego.
                                    
                               Rozdział 3
             Tworzenie pracowniczych programów emerytalnych
                                    
                                Art. 12.
Zakładowa umowa emerytalna jest umową zawieraną przez pracodawcę z reprezentacją
pracowników, ustalającą co najmniej:
    1) formę programu emerytalnego,
    2) tryb przystępowania i występowania pracowników z programu,
    3) zasady:
       a) uczestnictwa w programie,
       b) gromadzenia, wypłat, zwrotu i wypłaty transferowej zgromadzonych
         środków.
                                    
                                Art. 13.
Pracownicza umowa emerytalna jest umową zawieraną przez dobrowolne 
przystąpienie pracownika do pracowniczego programu emerytalnego za zasadach,
o których mowa w art. 17, w drodze złożenia pisemnej deklaracji uczestnictwa
zawierającej deklarowaną co najmniej składkę podstawową, którą pracodawca
będzie upoważniony potrącać z wynagrodzenia pracownika po opodatkowaniu
i przelewać na jego rachunek zgodnie z ustaleniami pracowniczego 
programu emerytalnego.
                                    
                                Art. 14.
 1. Pracodawca przedstawia ofertę zawierającą projekt zakładowej umowy 
   emerytalnej z dokonanym wyborem jednej z form pracowniczego programu
   emerytalnego, o których mowa w art. 7 ust. 1, wraz z warunkami ustalonymi
   wstępnie z funduszem inwestycyjnym, zakładem albo towarzystwem 
   ubezpieczeń, bądź z projektem statutu towarzystwa i statutu pracowniczego
   funduszu emerytalnego reprezentacji pracowników. 
 2. Zakładowa umowa emerytalna określa:
    1) formę pracowniczego programu emerytalnego wraz ze wskazaniem 
      funduszu inwestycyjnego, zakładu albo towarzystwa ubezpieczeń bądź 
      pracowniczego funduszu emerytalnego, który będzie gromadził środki 
      finansowe i zarządzał nimi na podstawie umowy z pracodawcą,
    2) warunki jakie powinien spełniać zatrudniony w chwili przystąpienia do 
      programu,
    3) terminy i sposób deklarowania, naliczania oraz potrącania składek 
      przez pracodawcę w celu przelewu na rachunek pracownika prowadzony
      w jednej z form programu,
    4) warunki deklarowania składek, gromadzenia, gospodarowania, przenoszenia,
      zwrotu i wypłat środków przez zakład lub towarzystwo ubezpieczeń
      bądź pracowniczy fundusz emerytalny, z którym pracodawca 
      zawarł umowę,
    5) warunki zmiany i wypowiedzenia pracowniczej umowy emerytalnej,
    6) terminy i formy zadysponowania środkami finansowymi przez pracownika
      oraz ich wypłat, zwrotu albo przeniesienia,
    7) przypadki w jakich środki pochodzące ze składki dodatkowej będą 
      mogły być wypłacane, niezależnie od środków pochodzących ze składki
      podstawowej,
    8) warunki, sposób i terminy wypłat i zwrotu oraz ich skutki dla uprawnień
      uczestnika programu emerytalnego. 
 3. Zakładowa umowa emerytalna w sytuacji, gdy ustala realizację programu 
   przez pracowniczy fundusz emerytalny powinna określać również warunki 
   utworzenia pracowniczego towarzystwa emerytalnego prowadzącego fundusz
   oraz warunki i zasady, o których mowa w ustawie o organizacji 
   i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bądź wskazywać istniejący pracowniczy
   fundusz emerytalny i pracownicze towarzystwo emerytalne. 
 4. Zakładowa umowa emerytalna, w sytuacji, gdy ustala realizację programu 
   poprzez gromadzenie środków w funduszu inwestycyjnym powinna określać
   również zasady ponoszenia przez pracowników na rzecz funduszu 
   opłat za zbywanie i odkupywanie jednostek uczestnictwa, o których mowa 
   w ustawie o funduszach inwestycyjnych.
 5. Akwizycję pracowniczych programów emerytalnych i poszczególnych form 
   zabezpieczenia emerytalnego na terenie zakładów pracy może prowadzić 
   wyłącznie pracodawca.
                                    
                                Art. 15.
 1. Zakładową umowę emerytalną zawiera pracodawca z reprezentacją pracowników.
 2. W zakładzie pracy, w którym działa:
    1) jedna związkowa organizacja zakładowa, pracodawca zawiera umowę 
      z tą organizacją,
    2) więcej niż jedna związkowa organizacja zakładowa, pracodawca zawiera
      wspólną umowę ze wszystkimi organizacjami związkowymi. 
 3. W razie nie zawarcia umowy w terminie 6 miesięcy od przedstawienia 
   propozycji programu zakładowej organizacji związkowej z powodu niemożności
   uzgodnienia przez strony jej treści, stosuje się odpowiednio przepisy 
   ust. 4.
 4. W sytuacji gdy w zakładzie nie ma organizacji związkowej, reprezentację 
   pracowniczą wybiera, w trybie przez siebie ustalonym, ogólne zebranie załogi.
   Pracodawca zwołuje zebranie w sposób zwyczajowo przyjęty w zakładzie,
   nie później niż na 7 dni przed jego odbyciem. Uchwały podjęte przez 
   zebranie są ważne bez względu na liczbę osób w nim uczestniczących, o 
   ile było ono prawidłowo zwołane. 
 5. Spory ze stosunków prawnych powstałe pomiędzy stronami zakładowych 
   umów emerytalnych rozstrzygają sądy powszechne. 
                                    
                                Art. 16.
Pracownicza umowa emerytalna jest sporządzana w formie pisemnej i w swojej
treści zawiera następujące postanowienia pracowniczego programu emerytalnego:
    1) formę pracowniczego programu emerytalnego,
    2) maksymalną i minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania miesięcznej
      składki zarówno podstawowej jak i dodatkowej, sposób deklarowania
      oraz ustalania przeciętnego wynagrodzenia stanowiącego podstawę
      do ich naliczania,
    3) plan emerytalny zawierający:
       a) podstawowe warunki, w zależności od formy programu:
          - polisy grupowej wystawianej przez zakład ubezpieczeń,
          - umowy zawieranej z towarzystwem ubezpieczeń,
          - statutu pracowniczego funduszu emerytalnego,
          - umowy zawieranej z funduszem inwestycyjnym,
       b) warunki wypłaty, wypłaty transferowej i zwrotu środków zgromadzonych
         na rachunku uczestnika, z podaniem w zależności od formy
         programu, projektowanego planu wypłat według przewidywanych,
         przyszłych warunków, czasu gromadzenia środków, stopy 
         rentowności i wielkości składek,
       c) warunki zmiany lub wypowiedzenia pracowniczej umowy emerytalnej,
       d) informacje wskazujące na:
          - możliwości wypowiedzenia pracowniczej umowy emerytalnej i 
            konsekwencje finansowe z tym związane,
          - prawa osoby uposażonej lub spadkobierców na wypadek 
            śmierci pracownika,
          - przypadki i konsekwencje likwidacji programu,
          - możliwość zadysponowania prawami do zgromadzonych środków,
          - skutki podatkowe wnoszenia składki według obowiązujących 
            w dacie umowy przepisów.
                                    
                                Art. 17.
 1. W celu przystąpienia do pracowniczego programu emerytalnego pracownik 
   lub osoba, o której mowa w art. 4 ust. 4 składa pracodawcy deklarację 
   uczestnictwa w programie.
 2. Deklaracja uczestnictwa udziału pracownika w programie emerytalnym 
   powinna zawierać:
    1) wysokość deklarowanej składki podstawowej lub podstawowej i dodatkowej
      oraz upoważnienie dla pracodawcy do jej naliczania, potrącania 
      z wynagrodzenia oraz przelewania na rachunek pracownika do podmiotu
      zarządzającego środkami,
    2) oświadczenie pracownika o znajomości warunków pracowniczej umowy
      emerytalnej i dobrowolności przystąpienia do pracowniczego programu
      emerytalnego na tych warunkach,
    3) ewentualne rozrządzenie na wypadek śmierci pracownika.
 3. Pracodawca jest zobowiązany przyjąć deklarację, o ile osoba składająca 
   deklarację spełnia warunki programu lub zwrócić deklarację wraz z uzasadnieniem,
   w ciągu jednego miesiąca od dnia jej złożenia, jeżeli zachodzą 
   przesłanki określone w ustawie lub w zakładowej umowie emerytalnej do 
   odmowy zawarcia pracowniczej umowy emerytalnej. 
 4. Do zawarcia umowy dochodzi z upływem terminu do zwrotu deklaracji, a 
   pracodawca jest zobowiązany z tą chwilą do wydania uczestnikowi podpisanej
   przez siebie umowy.
 5. W sprawach o zawarcie umów i o roszczenia ze stosunków prawnych między
   uczestnikami pracowniczych programów emerytalnych a pracodawcami 
   orzekają sądy powszechne właściwe dla miejsca zamieszkania uczestnika. 
                                    
                                Art. 18.
 1. Pracodawca może przewidzieć w programie emerytalnym prowadzonym w 
   formie funduszu emerytalnego, że zawarcie pracowniczej umowy emerytalnej
   lub otwarcie rachunku w funduszu jest uzależnione od wniesienia 
   przez uczestnika funduszu na jego rachunek akcji pracodawcy, które uczestnik
   otrzymał nieodpłatnie lub nabył na warunkach preferencyjnych w 
   procesie prywatyzacji. Warunek ten może dotyczyć wyłącznie pracowników,
   którzy nabyli akcje od Skarbu Państwa i obowiązywać przez okres 
   nie dłuższy niż 5 lat od dnia wyznaczonego w programie. 
 2. Zakładowa umowa emerytalna powinna określać, jednolitą, określoną w 
   stosunku do ilości akcji nabytych przez pracownika od Skarbu Państwa liczbę
   akcji, którą wszyscy uprawnieni do uczestnictwa pracownicy, którzy 
   takie akcje otrzymali, powinni wnieść do funduszu. 
 3. W pracowniczej umowie emerytalnej powinny być zawarte warunki wnoszenia
   akcji na rachunek w funduszu, warunki prowadzenia tych rachunków
   oraz terminy i warunki zbycia tych akcji na rzecz funduszu. Uczestnik 
   w deklaracji, w sytuacji o której mowa w tym artykule, deklaruje liczbę 
   akcji pracodawcy, którą wniesie na swój rachunek, w liczbie jaka wynika z 
   zakładowej umowy emerytalnej.
 
                                Art. 19.
 1. Pracownik, za pośrednictwem pracodawcy, składa oświadczenia woli w 
   sprawach objętych pracowniczym programem emerytalnym dotyczące 
   ubezpieczenia, uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym bądź członkostwa 
   w pracowniczym funduszu emerytalnym zakładowi ubezpieczeń, towarzystwu
   ubezpieczeń, funduszowi inwestycyjnemu lub pracowniczemu funduszowi
   emerytalnemu.
 2. Przepis ust. 1 stosuje się po ustaniu zatrudnienia, chyba że nastąpiło przejęcie
   zarządzania pracowniczym funduszem emerytalnym przez inne 
   pracownicze towarzystwo emerytalne, połączenie albo podział towarzystw, 
   a pracodawca nie jest akcjonariuszem, natomiast wskazano akcjonariusza 
   przejmującego obowiązki dotychczasowego pracodawcy. W przypadku połączenia,
   podziału, zbycia przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części
   i zmiany tym samym pracodawcy uczestnik pracowniczego programu 
   emerytalnego składa oświadczenia woli za pośrednictwem nowego pracodawcy.
 
                                Art. 20.
 1. Pracowniczy program emerytalny, a w tym zakładowa umowa emerytalna, 
   pracownicze umowy emerytalne, umowy z zakładami i towarzystwami 
   ubezpieczeń, umowy z funduszami inwestycyjnymi, a także umowy akcjonariuszy
   towarzystw funduszy emerytalnych i statuty pracowniczych 
   funduszy emerytalnych stają się skuteczne nie wcześniej niż z chwilą rejestracji
   programu przez Urząd Nadzoru.
 2. Do zmiany zakładowej umowy emerytalnej stosuje się przepisy art. 16.
 3. Zmiany zakładowej umowy emerytalnej, które powodowałyby wzrost obciążeń
   finansowych uczestników lub pogarszały warunki dysponowania 
   środkami, mogą wchodzić w życie nie wcześniej niż po wpisie do rejestru i 
   w 5 miesięcy od dnia wysłania uczestnikom pisemnego zawiadomienia o 
   zmianie.
                                    
                                Art. 21.
Osoba, która będąc uczestnikiem pracowniczego programu emerytalnego 
przestała spełniać jego warunki bądź też ustało jej zatrudnienie u pracodawcy 
prowadzącego program emerytalny, może nie wycofywać środków do czasu 
wypłaty lub przeniesienia ich po przystąpieniu do innego pracowniczego programu
emerytalnego.
                                    
                                Art. 22.
 1. Wysokość składek w granicach określonych pracowniczym programem 
   emerytalnym deklaruje pracownik. Składka podstawowa nie może być wyższa
   od 7% wynagrodzenia pracownika stanowiącego podstawę ustalenia 
   obowiązkowej składki na ubezpieczenie społeczne. 
 2. Pracownik może zadeklarować składkę dodatkową ze swojego wynagrodzenia
   otrzymywanego od pracodawcy prowadzącego pracowniczy program
   emerytalny, którego uczestnikiem jest pracownik.
 3. Zakłady albo towarzystwa ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne, bądź pracownicze
   fundusze emerytalne zapewnią prowadzenie indywidualnych rachunków
   uczestników dla środków pochodzących ze składki podstawowej i 
   dodatkowej, w taki sposób, aby możliwa była ich wypłata lub zwrot osobno.
 4. Pracownik może dokonać podwyższenia zadeklarowanej składki zarówno 
   podstawowej w granicach określonych w ust. 1 jak i dodatkowej, oznaczonej
   kwotowo lub procentowo. W sytuacji oznaczenia składki procentowo 
   pracodawca dokonuje obliczenia składki od wynagrodzenia pracownika 
   wypłaconego w okresie kwartalnym na kwartał następny. Wynagrodzenie 
   wypłacane za okresy dłuższe uwzględnia się proporcjonalnie.
 
                                Art. 23.
 1. Składki na rzecz zakładów ubezpieczeń, towarzystw ubezpieczeń bądź do 
   funduszy inwestycyjnych albo pracowniczych funduszy emerytalnych naliczają
   pracodawcy z wypłacanego przez nich pracownikom wynagrodzenia 
   po opodatkowaniu i odprowadzają je na ich rachunki.
 2. Składki, w wysokości zadeklarowanej przez pracownika, są przez pracodawcę
   naliczane, pobierane i odprowadzane w następujący sposób: przy wynagrodzeniach
   wypłacanych raz w miesiącu bądź w krótszych okresach - 
   przy każdej z wypłat, przy wynagrodzeniach wypłacanych w dłuższych niż 
   miesięczny terminach - zgodnie z postanowieniami zawartymi w zakładowej
   umowie emerytalnej.
                                    
                                Art. 24.
Wartość składki podstawowej potrącanej do wysokości określonej ustawą nie 
jest wliczana do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia obowiązkowej
składki na ubezpieczenie społeczne pracodawcy i pracownika. 
                                    
                                Art. 25.
 1. Pracodawca w zakresie zawierania pracowniczych umów emerytalnych, 
   umów z funduszami inwestycyjnymi, zakładami albo towarzystwami ubezpieczeń
   bądź pracowniczymi funduszami emerytalnymi działa we własnym 
   imieniu i na rachunek odpowiednio: ubezpieczycieli, pracowniczych funduszy
   emerytalnych, funduszy inwestycyjnych lub pracowników.
 2. Pracodawca ponosi wobec uczestników odpowiedzialność z tytułu niewykonania
   lub nienależytego wykonania swoich obowiązków zgodnie z zakładową
   umową emerytalną oraz z tytułu terminowości i poprawności naliczania,
   potrącania i odprowadzania składek na rachunki pracowników.

                               Rozdział 4
    Zasady wypłat i likwidacja pracowniczych programów emerytalnych
                                    
                                Art. 26.
 1. Wypłata środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu 
   emerytalnego następuje wyłącznie w następujących okolicznościach: 
    1) na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat albo 
      wcześniejszym uzyskaniu uprawnień emerytalnych lub w razie orzeczenia
      właściwego organu o uzyskaniu uprawnień do świadczenia rentowego
      z tytułu niezdolności do pracy,
    2) w razie nie wystąpienia uczestnika z żądaniem wypłaty środków przed 
      ukończeniem przez niego 70 lat, po osiągnięciu tego wieku,
    3) w razie likwidacji pracowniczego towarzystwa lub funduszu emerytalnego,
      o ile nie nastąpi wypłata transferowa bądź przejęcie funduszu 
      przez inne towarzystwo emerytalne,
    4) w razie likwidacji funduszu inwestycyjnego, o ile nie nastąpi wypłata 
      transferowa,
    5) w razie likwidacji zakładu lub towarzystwa ubezpieczeń, o ile nie nastąpi
      wypłata transferowa lub przelew praw (cesja) z umowy pracodawcy
      z ubezpieczycielem na rzecz innego zakładu lub towarzystwa 
      ubezpieczeniowego,
    6) w wypadku śmierci uczestnika - na rzecz osoby uposażonej lub spadkobierców
      albo uposażonych wskazanych w umowie ubezpieczenia.
 2. Wypłaty mogą być, w zależności od żądania uczestnika, dokonywane jednorazowo
   bądź ratalnie, w gotówce lub przelewem na wskazany przez 
   uczestnika rachunek, w tym również na rachunek w zakładzie ubezpieczeń 
   lub towarzystwie ubezpieczeń wzajemnych, pod warunkiem że nie jest on 
   prowadzony w ramach pracowniczego programu emerytalnego. Wypłaty 
   jednorazowe muszą być dokonane w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące 
   od dnia zgłoszenia żądania, a w przypadku wypłat ratalnych pierwsza rata 
   jest płatna w terminie nie dłuższym niż 1 miesiąc od dnia zgłoszenia żądania,
   chyba że uczestnik zażąda wypłaty w terminie późniejszym.
 3. Wypłata bez wniosku uczestnika następuje, w razie ukończenia przez niego
   70 lat, jednorazowo, w terminie 3 miesięcy od tej daty. 
 4. Wypłata skutkuje utratę prawa do udziału w pracowniczych programach 
   emerytalnych w przyszłości, poza sytuacją wskazaną w ust. 1 pkt 3. 
 5. Wypłata nie może nastąpić w sytuacji określonej w art. 5 ust. 3, jeżeli po 
   jej dokonaniu pracownik pozostawałby uczestnikiem innego programu 
   emerytalnego. W takim przypadku można dokonać wyłącznie wypłaty 
   transferowej.
                                    
                                Art. 27.
 1. Statut pracowniczego funduszu emerytalnego, umowa z funduszem inwestycyjnym
   albo umowa z zakładem bądź towarzystwem ubezpieczeń powinna
   określać, zgodnie z ustaleniami zakładowej umowy emerytalnej, terminy
   i warunki wypłat ratalnych, jednak z zapewnieniem możliwości wypowiedzenia
   i jednorazowej wypłaty w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące
   oraz przelewu praw do środków (cesji) na rzecz osób trzecich z jednoczesną
   dopuszczalnością ich zablokowania na czas oznaczony. 
 2. Zasady obliczania i wypłat środków zgromadzonych na rachunku w pracowniczym
   funduszu emerytalnym reguluje ustawa o organizacji i funkcjonowaniu
   funduszy emerytalnych, na rachunkach w funduszach inwestycyjnych 
   ustawa o funduszach inwestycyjnych, a na rachunkach towarzystw bądź zakładów
   ubezpieczeń ustawa o działalności ubezpieczeniowej. Szczegółowe 
   zasady określają odpowiednio statuty lub regulaminy. 
 3. Do wypłat dokonywanych na warunkach ustawy nie stosuje się ograniczeń 
   zawartych w ustawie 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, 
   poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496), dotyczących
   transferu za granicę wartości dewizowych oraz sprzedaży przez 
   banki za krajowe środki płatnicze osobom zagranicznym, zagranicznych 
   środków płatniczych.
 
                                Art. 28.
 1. Wypłata transferowa jest dokonywana do innego zakładu ubezpieczeń, towarzystwa,
   funduszu inwestycyjnego albo pracowniczego funduszu emerytalnego
   na podstawie dyspozycji pracownika przy ustaniu uczestnictwa w 
   dotychczasowym programie i przystąpienia do nowego na skutek zmiany 
   pracodawcy, wypowiedzenia w nim udziału przez pracownika bądź likwidacji
   pracowniczego programu emerytalnego. 
 2. Zakładowa umowa emerytalna powinna przewidywać terminy i sposób 
   przyjęcia nowego uczestnika, który zamierza przetransferować środki i 
   uczestniczyć w pracowniczym programie emerytalnym po zmianie pracodawcy,
   jeżeli spełnia on warunki zawarte w umowie. 
 3. Umowy z zakładem albo towarzystwem ubezpieczeń, umowy z funduszem 
   inwestycyjnym oraz statuty pracowniczych funduszy emerytalnych powinny 
   określać terminy, warunki i zapewniać przyjmowanie wpłat transferowych 
   oraz przyjmowanie uczestników zamierzających kontynuować udział w 
   pracowniczym programie emerytalnym. 
                                    
                                Art. 29.
 1. Zwrot środków zgromadzonych w programie następuje w razie wypowiedzenia
   umowy przez uczestnika: w przypadkach określonych w ustawie 
   oraz w razie likwidacji programu, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty
   bądź wypłaty transferowej. 
 2. Podmiot zarządzający środkami zapewnia ich zwrot w terminie upływu 
   okresu wypowiedzenia według dyspozycji pracownika zawartej w wypowiedzeniu.
 3. W przypadku zwrotu środków pochodzących ze składki dodatkowej pracodawca
   nalicza i potrąca wynagrodzenie za obsługę programu emerytalnego 
   uczestnika, w wysokości obliczonej zgodnie z zasadami określonymi w zakładowej
   umowie emerytalnej. 
                                    
                                Art. 30.
Wypłata, wypłata transferowa lub zwrot środków zgromadzonych w funduszu 
inwestycyjnym w wyniku realizacji pracowniczego programu emerytalnego następuje
w formie pieniężnej, po odkupieniu przez ten fundusz jednostek uczestnictwa
znajdujących się na rachunku uczestnika.

                                Art. 31.
 1. Uczestnik może dokonać w każdym czasie wypowiedzenia pracowniczej 
   umowy emerytalnej składanego pracodawcy w formie pisemnej, przy czym 
   okres wypowiedzenia przewidziany umową zakładową nie może być krótszy
   niż 1 miesiąc i dłuższy niż 3 miesiące. 
 2. W razie wypowiedzenia umowy, środki dotychczas zgromadzone na rachunku
   uczestnika pozostają na tym rachunku do czasu ich wypłaty zgodnie z 
   postanowieniami zakładowej umowy emerytalnej, z wyjątkiem wypłaty 
   transferowej do innego pracowniczego programu emerytalnego, która następuje
   na wniosek uczestnika.
 3. W przypadku wypowiedzenia umowy na skutek połączenia, podziału, zbycia
   przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części i zmiany tym samym 
   pracodawcy, likwidacji programu w związku z likwidacją pracodawcy lub 
   pracowniczego funduszu, bądź jego upadłością, może nastąpić zwrot dotychczas
   zgromadzonych środków na wniosek uczestnika. 
 4. Zwrotu środków pochodzących ze składki dodatkowej dokonuje się w 
   przypadku wypowiedzenia pracowniczej umowy emerytalnej na wniosek 
   pracownika w terminach i na warunkach określonych w zakładowej umowie
   emerytalnej. W przypadku wypowiedzenia umowy i zwrotu środków 
   pochodzących ze składki dodatkowej uczestnik traci prawo do udziału 
   w pracowniczych programach emerytalnych w przyszłości. 
                                    
                                Art. 32.
 1. W deklaracji uczestnik pracowniczego programu emerytalnego, może dokonać
   rozrządzenia środkami zgromadzonymi na jego rachunku w ramach 
   pracowniczego programu emerytalnego poprzez wskazanie osoby uposażonej
   do odbioru świadczenia na wypadek jego śmierci. 
 2. W przypadku braku rozrządzenia na wypadek śmierci, uprawnieni są spadkobiercy
   na zasadach ogólnych. Wypłata na ich rzecz powinna nastąpić w 
   terminie 1 miesiąca od dnia przedłożenia stwierdzenia nabycia spadku ze 
   wskazaniem przez spadkobierców osoby uprawnionej do odbioru wypłaty. 
                                    
                                Art. 33.
Środki zgromadzone w ramach pracowniczego programu emerytalnego ze 
składki podstawowej nie podlegają egzekucji sądowej i administracyjnej, chyba 
że powstał obowiązek ich zwrotu albo wypłaty i wtedy podlegają egzekucji od 
dnia wymagalności. Ograniczenia powyższe nie mają zastosowania do egzekucji
mającej na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów. 
                                    
                                Art. 34.
 1. Likwidacja pracowniczego programu emerytalnego może nastąpić w przypadku:
    1) likwidacji bądź upadłości pracodawcy, 
    2) likwidacji lub upadłości zakładu albo towarzystwa ubezpieczeń,
    3) likwidacji funduszu inwestycyjnego lub pracowniczego funduszu emerytalnego,
    4) spadku wartości środków wniesionych w ramach programu poniżej 
      kwoty ustalonej w umowie z zakładem albo towarzystwem ubezpieczeń,
      funduszem inwestycyjnym bądź w statucie funduszu emerytalnego.
 2. Umowy z zakładami albo towarzystwami ubezpieczeń powinny zapewniać 
   w przypadku likwidacji programu, w sytuacjach wskazanych w ust. 1 pkt 1 
   i 3 utrzymanie środków na rachunkach w ramach dotychczasowych umów, 
   do czasu ich wypłaty, przelewu na inny rachunek z nowej umowy ubezpieczenia
   zaoferowanej uczestnikowi, bądź wypłaty transferowej, chyba że 
   uczestnik złoży wypowiedzenie i wystąpi o zwrot środków.
 3. Pracodawca w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 ma obowiązek
   zapewnić zawarcie umowy z nowym towarzystwem lub zakładem 
   ubezpieczeń, funduszem inwestycyjnym albo pracowniczym towarzystwem 
   i zaproponować zmianę zakładowej umowy emerytalnej w niezbędnym zakresie.
 4. Decyzję o likwidacji pracowniczego programu emerytalnego pracodawca 
   przesyła uczestnikom z podaniem terminu, od którego zaprzestaje naliczania
   i poboru składek oraz przyczyn likwidacji ze wskazaniem czynności, 
   które podjął zgodnie z postanowieniami tej ustawy i ustawy o organizacji i 
   funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. 
                                    
                               Rozdział 5
            Rejestracja pracowniczych programów emerytalnych
                                    
                                Art. 35.
 1. Do powstania pracowniczego programu emerytalnego konieczne jest: zawarcie
   zakładowej umowy emerytalnej, zawarcie umowy z funduszem inwestycyjnym,
   zakładem ubezpieczeń lub towarzystwem ubezpieczeń wzajemnych
   bądź powstanie towarzystwa emerytalnego i uchwalenie statutu 
   pracowniczego funduszu emerytalnego, wpis do rejestru prowadzonego 
   przez Urząd Nadzoru. 
 2. Wniosek pracodawcy o wpis pracowniczego programu emerytalnego do rejestru
   powinien zawierać dane pracodawcy: nazwę (firmę), siedzibę, numer
   REGON, adres do korespondencji wraz z dokumentami źródłowymi 
   potwierdzającymi te dane i w załączeniu: umowę z ubezpieczycielem, 
   umowę z funduszem inwestycyjnym lub statut towarzystwa funduszu 
   pracowniczego, umowę o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym,
   zakładową umowę emerytalną, wzór pracowniczej umowy 
   emerytalnej. 
                                    
                                Art. 36.
 1. Wpis pracowniczego programu emerytalnego do rejestru powinien obejmować:
    1) zawarte we wniosku dane dotyczące pracodawcy, 
    2) informację, czy program jest wspólny czy też nie, 
    3) formę programu emerytalnego oraz dane zakładu ubezpieczeń, towarzystwa
      ubezpieczeń, funduszu inwestycyjnego lub pracowniczego funduszu
      emerytalnego, który będzie zarządzać gromadzonymi środkami,
    4) warunki uczestnictwa w programie zawarte w zakładowej umowie 
      emerytalnej. 
 2. Pracodawca ma obowiązek zgłosić wszelkie zmiany powyższych danych w 
   terminie 2 tygodni od dnia ich wystąpienia. 
 3. Zmiana pracowniczej umowy emerytalnej może obowiązywać nie wcześniej 
   niż od dnia wpisu do rejestru przez Urząd Nadzoru.
                                    
                                Art. 37.
 1. Urząd Nadzoru jest obowiązany rozpatrzeć wniosek o wpis programu do 
   rejestru w terminie 1 miesiąca od dnia jego złożenia. 
 2. Jeżeli wniosek nie spełnia warunków wynikających z przepisów niniejszej 
   ustawy, Urząd Nadzoru jest zobowiązany w terminie 1 miesiąca wezwać 
   pracodawcę do usunięcia nieprawidłowości, wyznaczając w tym celu odpowiedni
   termin nie krótszy niż trzy tygodnie. 
                                    
                                Art. 38.
Urząd Nadzoru może odmówić rejestracji pracowniczego programu emerytalnego
wyłącznie w przypadku, o którym mowa w art. 37 ust. 2.

                                Art. 39.
 1. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór nad pracowniczymi programami emerytalnymi,
   w zakresie ich zgodności z prawem. 
 2. Urząd Nadzoru jest uprawniony w szczególności do żądania od pracodawcy
   prowadzącego pracowniczy program emerytalny wszystkich informacji, 
   dokumentów i wyjaśnień związanych z prowadzeniem tego programu.
 3. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w prowadzeniu programu, Urząd 
   Nadzoru powiadamia o nich osobę prowadzącą program i wyznacza termin
   do ich usunięcia. 
 4. W razie nie usunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie Urząd 
   Nadzoru może nałożyć na osobę prowadzącą program karę pieniężną w 
   wysokości do 500 000 złotych.
 5. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą kompetencje Urzędu 
   Nadzoru reguluje ustawa o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.
                                    
                                Art. 40.
 1. Do postępowania przed Urzędem Nadzoru stosuje się kodeks postępowania
   administracyjnego. Rejestracja, odmowa rejestracji programu lub 
   zmian, oraz wykreślenie programu z rejestru następuje w drodze decyzji 
   administracyjnej. 
 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
   zasady prowadzenia rejestru programów emerytalnych oraz terminy
   i tryb wydawania wypisów z rejestru. 
                                    
                               Rozdział 6
                             Przepisy karne
                                    
                                Art. 41.
 1. Kto nie będąc do tego uprawniony, używa w nazwie (firmie) lub do określenia
   prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej albo w reklamie 
   określeń, o których mowa w art. 8
        podlega grzywnie do 1 000 000 zł lub karze pozbawienia wolności 
         do lat 5.
 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 
   działając w imieniu osoby prawnej.
 
                               Rozdział 7
   Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
                                    
                                Art. 42.
W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 
1997 r. Nr 16, poz. 89) w art. 1 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i 
dodaje się wyrazy "a także nabycie nie należących do spadku praw do środków 
zgromadzonych w pracowniczym funduszu emerytalnym, funduszu inwestycyjnym
otwartym lub specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym - w wyniku
realizacji pracowniczego programu emerytalnego, na podstawie rozrządzenia
dokonanego przez uczestnika tego programu na wypadek jego śmierci".

                                Art. 43.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych 
(Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, 
Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 
r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, 
Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, 
poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449 i Nr 85, poz. 538) wprowadza się 
następujące zmiany:
 1) w art. 14 w ust. 2 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i  dodaje się 
   pkt 9 w brzmieniu:
          "9) otrzymane wynagrodzenie za obsługę pracowniczego programu
             emerytalnego uczestnika, w związku ze zwrotem środków
             pochodzących ze składki dodatkowej.";
 2) w art. 22 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
          "1b. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione
             przez pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji
             pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu 
             przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.".
          
                                Art. 44.
W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych 
(Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 
43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 
547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 
433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 
113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz 
z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153 i Nr 79, poz. 484) w art. 15 po ust. 1f 
dodaje się ust. 1g w brzmieniu:
      "1g. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione 
         przez pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego
         programu emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych
         programach emerytalnych.".
                                    
                                Art. 45.
 1. Pracodawcy prowadzący dla pracowników grupowe ubezpieczenia na życie 
   związane z funduszem inwestycyjnym lub inną formą grupowego gromadzenia
   środków na cele emerytalne, korzystający na mocy odrębnych 
   przepisów z prawa do odliczenia poniesionych wydatków od podstawy 
   wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, zaoferują zawarcie zakładowych
   umów emerytalnych na warunkach tej ustawy. 
 2. Jeżeli, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, pracodawca nie 
   złoży do Urzędu Nadzoru wniosku skutkującego wpisem pracowniczego 
   programu  emerytalnego do rejestru, traci uprawnienia, o których mowa w 
   ust. 1.
 3. Czynności pracodawcy związane z zawarciem i realizacją zakładowej umowy
   emerytalnej, poborem składek, zwrotem i wypłacaniem środków nie 
   stanowią czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy 
   o działalności ubezpieczeniowej.
 
                                Art. 46.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.