P r o j e k t
USTAWA
z dnia 2000 r.
o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym
Art. 1.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz.
602, Nr 123, poz. 779, Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133,
poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) droga twarda - drogę z jezdnią o nawierzchni bitumicznej, betonowej,
kostkowej, klinkierowej lub brukowcowej oraz z płyt betonowych lub
kamienno-betonowych, jeżeli długość nawierzchni przekracza 20 m; inne
drogi są drogami gruntowymi,",
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) droga dla rowerów - drogę lub jej część przeznaczoną do ruchu rowerów
jednośladowych, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi,",
c) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
"6) jezdnia - część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów, określenie to
nie dotyczy wydzielonych torowisk,",
d) pkt 11 otrzymuje brzmienie:
"11) przejście dla pieszych - powierzchnię drogi oznaczoną odpowiednimi
znakami drogowymi,",
e) pkt 23 otrzymuje brzmienie:
"23) ustąpienie pierwszeństwa - powstrzymanie się od ruchu, jeżeli ruch
mógłby zmusić innego kierującego do zmiany kierunku lub pasa ruchu albo
istotnej zmiany prędkości, a pieszego - do zatrzymania się, zwolnienia
lub przyśpieszenia kroku,";
2) w art. 6:
a) w ust. 1:
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) funkcjonariusz Straży Granicznej, w strefie nadgranicznej,",
- dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
"7) kierujący autobusem przeznaczonym do przewozu dzieci do szkoły w
miejscach postoju związanych z wsiadaniem lub wysiadaniem dzieci.",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Przepis ust. 2 w zakresie łatwej rozpoznawalności:
1) dotyczy osoby wymienionej w ust. 1 pkt 1 tylko poza obszarem
zabudowanym,
2) nie dotyczy kierującego autobusem przeznaczonym do przewozu dzieci
do szkoły, jeżeli sygnał do zatrzymania innych pojazdów dawany jest
przez tą osobę bez wychodzenia z odpowiednio oznakowanego pojazdu.";
3) art. 8 otrzymuje brzmienie:
"Art. 8. 1. Osoba niepełnosprawna mająca trudności w poruszaniu się,
kierująca pojazdem oznakowanym na podstawie zezwolenia
międzynarodowym symbolem wózka inwalidzkiego, może niestosować
się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub
postoju, w zakresie określonym przepisami, o których mowa w art.
7 ust. 2.
2. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 wydaje starosta.
3. Przepis ust. 1 stosuje się również do kierującego pojazdem
przewożącego osobę niepełnosprawną mającą trudności w poruszaniu się
oraz do kierującego pojazdem przystosowanym konstrukcyjnie do
przewozu tych osób.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu, mając na uwadze ograniczenia w
możliwości samodzielnego poruszania się osoby niepełnosprawnej ze
względu na jej stan zdrowia, określi w drodze rozporządzenia
szczegółowe warunki wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 1 oraz
ich wzór.";
4) w art. 11:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Pieszy jest obowiązany korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych, a
w razie ich braku - z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie
można z niego korzystać, pieszy może korzystać z jezdni, pod warunkiem
zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca
nadjeżdżającemu pojazdowi.",
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone tylko w
razie braku chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich.
Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi jest
obowiązany ustąpić miejsca rowerowi.";
5) w art. 16 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
"5. Kierujący pojazdem zaprzęgowym, rowerem, motorowerem, wózkiem ręcznym
oraz osoba prowadząca pojazd napędzany silnikiem, idąca obok takiego
pojazdu, są obowiązani poruszać się po poboczu chyba, że nie nadaje się
ono do jazdy lub ruchu pojazdu utrudniałby ruch pieszych.
6. Jeżeli tory pojazdów szynowych znajdują się w jezdni, kierujący pojazdem
znajdującym się na części jezdni, po której jeżdżą pojazdy szynowe, jest
obowiązany ustąpić miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi szynowemu.";
6) w art. 17:
a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) na jezdnię z pobocza, z chodnika, z pasa ruchu dla pojazdów powolnych
lub z drogi dla rowerów,",
b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy rowerzysty wjeżdżającego na przejazd
dla rowerzystów.";
7) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze
zabudowanym wynosi 50 kmh, z zastrzeżeniem ust. 2.";
8) w art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Kierujący pojazdem zmieniając zajmowany pas ruchu jest obowiązany
ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie ruchu, na który zamierza
wjechać, oraz pojazdowi wjeżdżającemu po pasie ruchu, na który zamierza
wjechać, oraz pojazdowi wjeżdżającemu na ten pas z prawej strony.";
9) w art. 24 ust. 10 otrzymuje brzmienie:
"10. Dopuszcza się wyprzedzanie z prawej strony na odcinku drogi z
wyznaczonymi pasami ruchu, przy zachowaniu warunków określonych w ust. 1,
2 i 7:
1) na jezdni jednokierunkowej,
2) na jezdni dwukierunkowej, jeżeli co najmniej dwa pasy ruchu na obszarze
zabudowanym lub trzy pasy ruchu poza obszarem zabudowanym przeznaczone
są do jazdy w tym samym kierunku.";
10) w art. 27:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejazdu dla rowerzystów, jest
obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa
rowerowi znajdującemu się na przejeździe.",
b) skreśla się ust. 2;
11) w art. 32:
a) skreśla się ust. 3,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, kierując się
koniecznością zapewnienia porządku oraz zasadą bezpieczeństwa ruchu
drogowego, określą, w drodze rozporządzenia, sposób organizacji i
oznakowania kolumn pojazdów jednostek podporządkowanych ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Ministrowi Obrony Narodowej.";
12) w art. 33:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kierujący rowerem jednośladowym jest obowiązany korzystać z drogi dla
rowerów lub z drogi dla rowerów i pieszych. Kierujący rowerem
korzystając z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować
szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym.",
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. W razie braku drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych
kierujący rowerem jednośladowym obowiązany jest korzystać z pobocza, z
zastrzeżeniem art. 16 ust. 5, a jeżeli nie jest to możliwe - z jezdni.",
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez kierującego
rowerem jednośladowym jest dozwolone jedynie, gdy:
1) opiekuje się on osobą w wieku do lat 10 kierującą rowerem, lub
2) na drodze brak jest drogi dla rowerów, dozwolony jest ruch pojazdów
z prędkością większą niż 50 kmh i szerokość chodnika wynosi co
najmniej 2 m.",
d) dodaje się ust. 6-7 w brzmieniu:
"6. Kierujący rowerem korzystając z chodnika lub drogi dla pieszych jest
obowiązany zachować szczególną ostrożność, ustępować miejsca pieszym i
jechać z prędkością nie większą niż 10 kmh.
7. Kierujący rowerem może jechać lewą stroną jezdni na zasadach
określonych dla ruchu pieszych w przepisach art. 11 ust. 1-3 jeżeli
opiekuje się osobą w wieku do lat 10 kierującą rowerem.";
13) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. W pojeździe samochodowym wyposażonym w pasy bezpieczeństwa dziecko w
wieku do lat 12 nieprzekraczające 150 cm wzrostu przewozi się w foteliku
ochronnym lub innym urządzeniu do przewożenia dzieci odpowiadającym
właściwym warunkom technicznym.";
14) w art. 45 w ust. 2:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) korzystania podczas jazdy z telefonu wymagającego trzymania słuchawki
lub mikrofonu w ręku,",
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) przewożenia poza specjalnym fotelikiem ochronnym dziecka w wieku do 12
lat na przednim siedzeniu pojazdu samochodowego.";
15) skreśla się art. 48;
16) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu:
"Art. 50a. 1. Pojazd pozostawiony bez tablic rejestracyjnych lub pojazd,
którego stan wskazuje na to, że nie jest używany, może zostać
usunięty z drogi przez straż gminną lub Policję na koszt
właściciela.
2. Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1, nie odebrany przez
uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia uznaje się
za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na
własność gminy z mocy ustawy.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się potrzebą
zapewnienia porządku na drogach publicznych oraz zagwarantowaniem
ochrony prawa własności, określi w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb oraz jednostki i warunki ich współdziałania w
zakresie usuwania pojazdów bez tablic rejestracyjnych lub których
stan wskazuje na to, że nie są używane,
2) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na własność
gminy.";
17) w art. 51:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kierujący pojazdem jest obowiązany używać świateł mijania podczas
jazdy w warunkach normalnej przejrzystości powietrza.",
b) skreśla się ust. 4,
c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do kierującego pojazdem, który nie
jest wyposażony w światła mijania, drogowe lub światła do jazdy
dziennej. Kierujący takim pojazdem podczas jazdy w warunkach
niedostatecznej widoczności jest obowiązany używać światła stanowiące
obowiązkowe wyposażenie pojazdu.";
18) w art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kierujący pojazdem silnikowym lub szynowym w warunkach niedostatecznej
widoczności jest obowiązany podczas zatrzymania nie wynikającego z
warunków ruchu lub przepisów ruchu drogowego oraz podczas postoju używać
świateł pozycyjnych przednich i tylnych lub świateł postojowych. Dopuszcza
się włączenie świateł postojowych jedynie od strony środka jezdni w
pojeździe nie złączonym z przyczepą oraz w zespole pojazdów o długości nie
przekraczającej 6 m.";
19) w art. 53:
a) w ust. 1:
- pkt 7 otrzymuje brzmienie:
"7) Sił Zbrojnych,",
- dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
"7a) Biura Ochrony Rządu,",
- dodaje się pkt 10 w brzmieniu:
10) urzędu naczelnego lub centralnego organu administracji rządowej,
jeżeli jest używany w związku z koniecznością zapewnienia
bezpieczeństwa lub porządku publicznego - na podstawie zezwolenia
ministra właściwego do spraw wewnętrznych.",
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdza wygaśnięcie
zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 9 i 10 w przypadku, gdy ustaną
okoliczności uzasadniające wykorzystanie pojazdu jako uprzywilejowany.",
c) w ust. 2 w pkt 1 dodaje się lit. c w brzmieniu:
"c) w wykonywaniu zadań związanych bezpośrednio z zapewnieniem
bezpieczeństwa osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, którym
na mocy odrębnych przepisów przysługuje ochrona.";
20) w art. 54 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Kierujący pojazdem, o którym mowa w ust. 1 może korzystać z autostrady
lub drogi ekspresowej nawet wtedy, gdy pojazd ten nie jest pojazdem
samochodowym lub gdy jego konstrukcja uniemożliwia rozwinięcie prędkości
co najmniej 40 kmh.";
21) w art. 56:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej oraz ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych i
środowiska, mając na uwadze zagrożenie dla bezpieczeństwa, jakie może
nastąpić w wyniku niewłaściwego przewozu materiałów niebezpiecznych oraz
kierując się koniecznością ujednolicenia zasad krajowego przewozu tych
materiałów z zasadami obowiązującymi w ich międzynarodowym przewozie,
określi w drodze rozporządzenia:
1) materiały niebezpieczne oraz zasady ich klasyfikacji,
2) warunki i sposób przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych,
3) dodatkowe wymagania dotyczące pojazdu przewożącego określone
materiały niebezpieczne, jego wyposażenia i ładunku,
4) wymagania odnoszące się do urządzeń technicznych służących do tego
przewozu,
5) dokumenty wymagane przy przewozie materiałów niebezpiecznych, ich
wzory oraz tryb ich wydawania,
6) szczegółowy sposób oznakowania pojazdu przewożącego materiały
niebezpieczne.",
b) skreśla się ust. 5;
22) dodaje się art. 57a w brzmieniu:
"Art. 57a. 1. Autobus przeznaczony do przewozu dzieci do szkoły powinien
być barwy pomarańczowej. Podczas przewozu dzieci autobus ten
oznacza się dodatkowo z przodu lub z tyłu prostokątnymi tablicami
z napisem "autobus szkolny". W warunkach niedostatecznej
widoczności tablice te powinny być oświetlone chyba, że są
wykonane z materiału odblaskowego. Kierujący tym autobusem jest
obowiązany podczas wsiadania lub wysiadania dzieci włączyć światła
awaryjne.
2. Kierujący pojazdem przejeżdżając obok autobusu przewożącego dzieci
do szkoły jest obowiązany zachować szczególną ostrożność.
3. Kierujący pojazdem zbliżając się do miejsca postoju autobusu, o
którym mowa w ust. 1 związanego z wsiadaniem lub wysiadaniem dzieci,
jest obowiązany:
1) zmniejszyć prędkość, a w razie potrzeby zatrzymać się, aby
umożliwić kierującemu tym autobusem wjazd na jezdnię lub sąsiedni
pas ruchu, o ile sygnalizuje on zamiar wykonywania takiego manewru,
2) zatrzymać się, o ile kierujący tym autobusem podaje sygnał do
zatrzymania.
4. Kierujący autobusem przewożącym dzieci, w sytuacji o której mowa w
ust. 3 pkt 1, może wjechać na sąsiedni pas ruchu lub jezdnię dopiero
po upewnieniu się, że nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa
ruchu drogowego.
5. Jeżeli autobus przeznaczony do przewozu dzieci do szkoły przewozi
inne osoby lub nie przewozi żadnych osób, tablice o których mowa w
ust. 1, powinny być zdjęte, zasłonięte lub złożone.";
23) w art. 61 ust. 13 i 14 otrzymują brzmienie:
"13. Przepis ust. 11 nie dotyczy:
1) pojazdów straży pożarnej biorących udział w akcjach ratowniczych,
2) należących do Sił Zbrojnych, Policji lub Straży Granicznej pojazdów
specjalnych, pojazdów używanych do celów specjalnych oraz pojazdów
używanych w związku z przewozem pojazdów specjalnych.
14) Minister właściwy do spraw transportu mając na uwadze specyfikę związaną
z przewozem pojazdów nienormatywnych, określi, w drodze rozporządzenia,
warunki i tryb wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 11 oraz ich
wzory.";
24) w art. 62 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Zespół pojazdów może składać się najwyżej z 3 pojazdów, a zespół
ciągnięty przez pojazd silnikowy inny niż ciągnik rolniczy lub pojazd
wolnobieżny - z 2 pojazdów. Długość zespołu 2 pojazdów nie może
przekraczać 18,75 m, zespołu 2 pojazdów składającego się z pojazdu
samochodowego i naczepy - 16,5 m, a 3 pojazdów - 22 m. Długość zespołu
złożonego z motocykla, motoroweru lub roweru i przyczepy nie może
przekraczać 4 m. Przejazd zespołu pojazdów o długości większej niż
określona w tym przepisie wymaga zezwolenia, o którym mowa w art. 61 ust.
11.";
25) art. 65 otrzymuje brzmienie:
"Art. 64. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw
wewnętrznych i Minister Sprawiedliwości kierując się szczególnym
charakterem zadań związanych z obronnością oraz z zapewnieniem
ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, określą w drodze
rozporządzenia:
1) warunki poruszania się po drogach pojazdów, o których mowa w art.
61 ust. 13,
2) warunki przewozu osób pojazdami, o których mowa w art. 63 ust.
4.";
26) w art. 66 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane przez producenta,
z zastrzeżeniem art. 75a, cechy identyfikacyjne:
1) numer VIN, numer nadwozia (podwozia lub ramy),
2) numer silnika.";
27) po art. 66 dodaje się art. 66a w brzmieniu:
"Art. 66a. 1. W pojeździe dopuszcza się:
1) dokonanie zmian konstrukcyjnych, o ile nie zmieniają one jego
rodzaju,
2) wymianę silnika,
3) wymianę elementów nie posiadających cech identyfikacyjnych, o
których mowa w art. 66 ust. 3a.
2. Pojazd, w którym dokonano zmiany, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2
powinien odpowiadać warunkom, o których mowa w art. 66, co stwierdza
się w wyniku przeprowadzonego badania technicznego w stacji kontroli
pojazdów.";
28) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Producent lub importer nowych pojazdów są obowiązani wydać wyciąg ze
świadectwa homologacji do każdego pojazdu, na którego typ wydano
świadectwo homologacji, lub odpis decyzji zwalniającej pojazd z
homologacji.";
29) w art. 71 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Pojazdy określone w ust. 1 są dopuszczone do ruchu, jeżeli odpowiadają
warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone w
zalegalizowane tablice rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną.";
30) w art. 73:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Rejestracji pojazdu dokonuje na wniosek właściciela starosta właściwy
ze względu na miejsce jego zamieszkania (siedzibę), wydając dowód
rejestracyjny oraz nalepkę kontrolną i zalegalizowane tablice (tablicę)
rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 2-5.",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Rejestracji pojazdów Sił Zbrojnych, Policji, Urzędu Ochrony Państwa i
Straży Granicznej dokonują właściwe organy tych jednostek. Organy te
wydają dowód rejestracyjny oraz nalepkę kontrolną i zalegalizowane
tablice (tablicę) rejestracyjne, chyba że dla danego pojazdu tablice
(tablica) rejestracyjne lub nalepka nie są wymagane, a numer
rejestracyjny umieszcza się bezpośrednio na pojeździe.",
c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Starostowie przekazują odpłatnie Wojewodzie Mazowieckiemu częściowo
wypełnione, zgodnie z jego objaśnieniami, blankiety dowodów
rejestracyjnych, tablice rejestracyjne oraz nalepki kontrolne niezbędne
do rejestracji, o której mowa w art. 76 ust. 4. Informacje dotyczące
przekazanych blankietów, tablic rejestracyjnych i nalepek są
informacjami niejawnymi stanowiącymi tajemnicę państwową, podlegającymi
ochronie na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.";
31) art. 74 otrzymuje brzmienie:
"Art. 74. 1. Czasowej rejestracji pojazdu dokonuje, w przypadkach
określonych w ust. 2, starosta właściwy ze względu na miejsce
zamieszkania (siedzibę) właściciela pojazdu, wydając pozwolenie
czasowe i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne.
2. Czasowej rejestracji dokonuje się:
1) z urzędu - w razie konieczności sprawdzenia lub uzupełnienia
dokumentów wymaganych do rejestracji pojazdu,
2) na wniosek właściciela pojazdu - w celu umożliwienia:
a) wywozu pojazdu za granicę,
b) przejazdu z miejsca zakupu lub odbioru pojazdu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
c) przejazdu związanego z koniecznością dokonania badania
technicznego lub naprawy,
3) na wniosek jednostki upoważnionej do przeprowadzania badań
homologacyjnych lub jednostki badawczej producenta pojazdu, jego
wyposażenia lub części - w celu umożliwienia odpowiednich badań.
3. Czasowej rejestracji dokonuje się na okres nie przekraczający 30
dni, z zastrzeżeniem ust. 4. Osoba ubiegająca się o rejestrację
pojazdu może ubiegać się o jednorazowe przedłużenie terminu czasowej
rejestracji pojazdu o 14 dni w celu wyjaśnienia spraw związanych z
rejestracją pojazdu.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 rejestracji dokonuje się
na okres wynikający z wniosku, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy.
5. Po upływie terminu czasowej rejestracji pozwolenie czasowe i
tablice rejestracyjne zwraca się do organu, który je wydał, z
wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a.";
32) w art. 75 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Dowód rejestracyjny, pozwolenie czasowe, nalepka kontrolna i tablice
(tablica) rejestracyjne wydawane są za opłatą. Opłatę pobiera organ
dokonujący rejestracji.";
33) po art. 75 dodaje się art. 75a, 75b i 75c w brzmieniu:
"Art. 75a. 1. W przypadku, gdy pojazd nie posiada cech identyfikacyjnych,
o których mowa w art. 66 ust. 3a, w okolicznościach określonych
przez ministra właściwego do spraw transportu w drodze
rozporządzenia, o którym mowa w art. 76 ust. 1 pkt 5, starosta
właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wydaje skierowanie na
ich umieszczenie.
2. Cechy identyfikacyjne umieszcza, o ile jest to możliwe technicznie
stacja kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83.
3. Umieszczone cechy identyfikacyjne starosta wpisuje w dowodzie
rejestracyjnym i w karcie pojazdu, jeżeli była wydana.
Art. 75b. 1. Tablice rejestracyjne może publikować, po uzyskaniu
zezwolenia wojewody, przedsiębiorca, który spełnia następujące
wymagania:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej
Polskiej,
2) ma możliwości techniczne gwarantujące wykonywanie tablic
rejestracyjnych lub materiałów służących do ich produkcji zgodnie z
warunkami technicznymi; warunek ten nie dotyczy przedsiębiorców
sprowadzających z zagranicy materiały służące do wyrobu tablic
rejestracyjnych,
3) posiada certyfikat na zgodność tablic rejestracyjnych lub
materiałów służących do ich produkcji z warunkami technicznymi,
4) nie jest podmiotem, w stosunku do którego wszczęto postępowanie
upadłościowe lub likwidacyjne,
5) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na
ubezpieczenie społeczne,
6) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu
osiągnięcia korzyści majątkowych lub przestępstwo przeciwko
dokumentom - dotyczy osoby fizycznej lub członków władz osoby
prawnej.
2. Za przedsiębiorcę produkującego tablice rejestracyjne, o którym
mowa w ust. 1, uważa się jednostkę:
1) produkującą tablice rejestracyjne z wytłoczonymi numerami
rejestracyjnymi,
2) produkującą tablice rejestracyjne bez wytłoczonych numerów
rejestracyjnych,
3) tłoczącą numery rejestracyjne,
4) produkującą lub sprowadzającą z zagranicy określone przez
ministra właściwego do spraw transportu w drodze rozporządzenia
materiały służące do produkcji tablic rejestracyjnych.
3. Wojewoda wydaje zezwolenie na produkcję tablic rejestracyjnych na
wniosek przedsiębiorcy, o ile spełnia on wymagania, o których mowa w
ust. 1.
4. Do wniosku o wydanie zezwolenia przedsiębiorca ubiegający się o
jego wydanie załącza:
1) dokument określający status jednostki będącej osobą prawną lub
nie posiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną albo
dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej,
2) zaświadczenie z rejestru skazanych stwierdzające niekaralność za
przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych lub
przestępstwo przeciwko dokumentom:
a) przedsiębiorcy, jeżeli jest on osobą fizyczną,
b) osób - członków władz osoby prawnej lub nie posiadającej
osobowości prawnej jednostki organizacyjnej,
3) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej
(REGON),
4) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej
(NIP),
5) inne dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów określonych w
ust. 1.
5. Tablice rejestracyjne produkowane są wyłącznie na zamówienie:
1) organów właściwych w sprawach rejestracji pojazdów - tablice
rejestracyjne z wytłoczonymi numerami rejestracyjnymi,
2) przedsiębiorców, o których mowa w ust. 2 pkt 3 - tablice
rejestracyjne bez wytłoczonych numerów rejestracyjnych.
6. Materiały, o których mowa w ust. 2 pkt 4 są produkowane lub
sprowadzane z zagranicy na zamówienie przedsiębiorców posiadających
zezwolenie, o którym mowa w ust. 1.
7. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, prowadzi ewidencje:
1) materiałów do produkcji tablic rejestracyjnych, o których mowa w
ust. 2 pkt 4,
2) wyprodukowanych tablic rejestracyjnych,
3) sprzedanych tablic rejestracyjnych.
8. Wojewoda cofa zezwolenie, jeżeli jednostka przestaje spełniać, co
najmniej jeden z warunków, o których mowa w ust. 1 lub narusza
przepisy w zakresie produkcji i dystrybucji tablic rejestracyjnych.
9. W przypadku cofnięcia zezwolenia do produkcji tablic
rejestracyjnych, ponowne zezwolenie nie może być wydane wcześniej
niż po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się
ostateczna.
Art. 75c. Organ właściwy w sprawach rejestracji legalizuje tablice
rejestracyjne umieszczając na nich znak legalizacyjny.";
34) w art. 76:
a) w ust. 1:
- pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz
Ministrem Obrony Narodowej, mając w szczególności na uwadze
konieczność przeciwdziałania dopuszczeniu do ruchu pojazdów
pochodzących z kradzieży, określi w drodze rozporządzenia, warunki i
tryb rejestracji pojazdów oraz wzory dowodu rejestracyjnego,
pozwolenia czasowego, nalepki kontrolnej, tablic rejestracyjnych oraz
innych tablic, cech identyfikacyjnych i oznaczeń, w które zaopatruje
się pojazd, a także ich opis.",
- dodaje się pkt 4-6 w brzmieniu:
"4) kierując się koniecznością prawidłowego zabezpieczenia tablic
rejestracyjnych oraz dokumentów związanych z rejestracją, określi w
drodze rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 73 ust. 3a:
a) warunki dystrybucji blankietów dowodów rejestracyjnych,
pozwoleń czasowych i nalepek kontrolnych,
b) warunki produkcji i szczegółowy sposób dystrybucji tablic
rejestracyjnych i znaków legalizacyjnych oraz prowadzenia
ewidencji, o których mowa w art. 75b ust. 7,
5) mając na uwadze wszelkie zdarzenia, w wyniku których może nastąpić
utrata cech identyfikacyjnych pojazdu, określi w drodze rozporządzenia
szczegółowe okoliczności, o których mowa w art. 75a ust. 1 oraz sposób
i tryb nadawania cech identyfikacyjnych pojazdu,
6) kierując się koniecznością prawidłowego zabezpieczenia tablic
rejestracyjnych, określi w drodze rozporządzenia tryb legalizacji
tablic rejestracyjnych oraz warunki techniczne i wzór znaku
legalizacyjnego, o którym mowa w art. 75c.",
b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu, Ministrem Obrony Narodowej oraz po
zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze
rozporządzenia, warunki i tryb rejestracji oraz wzory dowodu
rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów Biura Ochrony Rządu,
Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej, a także jednostki
organizacyjne właściwe w tych sprawach, uwzględniając ich szczególny
sposób działania przy wykonywaniu zadań.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej,
minister właściwy do spraw transportu, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz
Wojewoda Mazowiecki ustalą w drodze porozumienia szczególny tryb
dystrybucji i wymagania dotyczące blankietów dowodów rejestracyjnych,
tablic rejestracyjnych i nalepek kontrolnych, o których mowa w art. 73
ust. 3a, zasady rozliczeń pomiędzy stronami porozumienia oraz tryb
rejestracji niektórych pojazdów resortu spraw wewnętrznych, obrony
narodowej i Urzędu Ochrony Państwa uwzględniając ich szczególny sposób
działania przy wykonywaniu zadań.";
35) w art. 77:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Kartę pojazdu dla pojazdu samochodowego sprowadzonego z zagranicy i
tam zarejestrowanego wydaje za opłatą właściwy w sprawach rejestracji
starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.",
b) w ust. 4 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
"4) określi w drodze rozporządzenia warunki dystrybucji kart pojazdów,
kierując się znaczeniem tych dokumentów dla rejestracji pojazdów.";
36) art. 79 otrzymuje brzmienie:
"Art. 79. 1. Pojazd podlega wyrejestrowaniu, na wniosek jego właściciela,
w przypadku:
1) zniszczenia (kasacji) pojazdu, jeżeli jego właściciel przedstawił
zaświadczenie o przekazaniu pojazdu albo jego nadwozia, podwozia
lub ramy do składnicy złomu wyznaczonej przez wojewodę,
2) kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel złożył stosowne
oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania,
3) wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za
granicą lub zbyty za granicę,
4) zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą,
5) udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu.
2. Pojazd wyrejestrowany z powodu zniszczenia (kasacji) nie podlega
powtórnej rejestracji, z wyjątkiem:
1) pojazdu zabytkowego,
2) pojazdu mającego, co najmniej 25 lat, którego model nie jest
produkowany od lat 15, uznanego przez uprawnionego rzeczoznawcę
techniki samochodowej i ruchu drogowego za unikatowy lub mający
szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 warunkiem wyrejestrowania
pojazdu jest wniesienie przez właściciela pojazdu opłaty na rzecz
gminy na realizację zadań, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 13
września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U.
Nr 132, poz. 622 i z 1997 r. Nr 60, poz. 369 oraz Nr 121, poz. 770).
4. Minister właściwy do spraw administracji określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3.";
37) dodaje się art. 79a i 79b w brzmieniu:
"Art. 79a. 1. Rzeczoznawcą techniki samochodowej i ruchu drogowego może
być osoba, która posiada wyższe wykształcenie i:
1) posiada 5-letnią wymaganą praktykę zawodową,
2) ukończyła podyplomowe studia w zakresie rzeczoznawstwa techniki
samochodowej i ruchu drogowego, lub zdała egzamin przed komisją
powołaną przez ministra właściwego do spraw transportu,
2. Minister właściwy do spraw transportu prowadzi ewidencje
rzeczoznawców techniki samochodowej.
3. Minister właściwy do spraw transportu, kierując się w szczególności
troską o wysoki poziom umiejętności zawodowych rzeczoznawców
techniki samochodowej i ruchu drogowego, określi w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania oraz tryb uzyskiwania uprawnień
rzeczoznawcy techniki samochodowej i ruchu drogowego, a także wzory
dokumentów z tym związanych,
2) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1
oraz wysokość wynagrodzeń jej członków,
3) wysokość opłat za egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
Art. 79b. Minister właściwy do spraw transportu dokona wyboru producenta
blankietów dowodów rejestracyjnych, pozwoleń czasowych, znaków
legalizacyjnych, nalepek kontrolnych oraz kart pojazdów w trybie
określonym przepisami ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o
zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999
r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136),";
38) w art. 81:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego
o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, ciągnika
rolniczego, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nie
przekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia
pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem 2 lat od dnia
przeprowadzenia badania i następnie corocznie. Nie dotyczy to pojazdu
określonego w przepisach, o których mowa w art. 56 ust. 4 pkt 3, pojazdu
do nauki jazdy, pojazdu do przeprowadzania egzaminu państwowego,
taksówki osobowej, pojazdu samochodowego marki "SAM", pojazdu zasilanego
gazem lub pojazdu uprzywilejowanego, które podlegają corocznym badaniom
technicznym.",
b) w ust. 8 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) w którym dokonano zmiany, o której mowa w art. 68a ust. 1,",
c) w ust. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa, pojazd
uprzywilejowany, pojazd do nauki jazdy, pojazd do przeprowadzania
egzaminu państwowego lub pojazd określony w przepisach, o których mowa w
art. 56 ust. 4 pkt 3 przewożący materiały niebezpieczne.";
39) art. 83 otrzymuje brzmienie:
"Art. 83. Badanie techniczne przeprowadza się na koszt właściciela pojazdu
w upoważnionej przez wojewodę stacji kontroli pojazdów.";
40) w art. 84 użyty w różnych przypadkach wyraz "starosta" zastępuje się użytym
w tych samych przypadkach wyrazem "wojewoda";
41) w art. 86 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz po
zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, uwzględniając specyfikę
wynikającą z przeznaczenia pojazdów Sił Zbrojnych, Policji i innych
pojazdów użytkowanych w sposób szczególny, określą w drodze
rozporządzenia:
1) jednostki organizacyjne sprawujące nadzór nad stacjami kontroli
pojazdów oraz wydające upoważnienia do przeprowadzania badań
technicznych, wzory dokumentów związanych z uzyskaniem upoważnień do
wykonywania badań oraz wzór upoważnienia do ich przeprowadzania,
2) wymagania w stosunku do stacji kontroli pojazdów upoważnionych do
przeprowadzania badań technicznych pojazdów,
3) wzory dokumentów stosowanych przy badaniach technicznych pojazdów,
4) warunki i terminy przeprowadzania badań technicznych pojazdów
specjalnych Sił Zbrojnych, Policji i innych pojazdów użytkowanych w
sposób szczególny,
5) warunki przeprowadzania badań technicznych niektórych pojazdów w
stacjach kontroli pojazdów wymienionych w art. 83,
6) jednostki organizacyjne prowadzące szkolenie diagnostów,
7) warunki współdziałania jednostek organizacyjnych sprawujących nadzór
nad stacjami kontroli pojazdów z wojewodami.";
42) w art. 88 skreśla się ust. 4 i 5;
43) w art. 89:
a) dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Przepis ust. 3 nie dotyczy żołnierzy zasadniczej służby wojskowej.",
b) w ust. 6 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) materiały niebezpieczne przy przewozie, których wymagane jest
ukończenie kursu dokształcającego,";
44) w art. 90:
a) w ust. 1 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3) odbyła wymagane dla danej kategorii szkolenie,
4) zdała z wynikiem pozytywnym egzamin państwowy wymagany dla danej
kategorii",
b) w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2) 17 lat - dla kategorii A,
3) 18 lat - dla kategorii B, B+E, C, C+E, C1 lub C1+E,",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Osoba, która nie ukończyła 18 lat, może uzyskać prawo jazdy kategorii
A, A1, B1 lub T za zgodą rodziców lub opiekunów.",
d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
"5. Dodatkowym warunkiem uzyskania prawa jazdy jest:
1) dla kategorii C, C1, D, D1 - spełnienie wymagań, o których mowa w
ust. 1 pkt 3 i 4 określonych dla prawa jazdy kategorii B,
2) dla kategorii B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E - spełnienie wymagań, o
których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4 określonych odpowiednio dla prawa
jazdy kategorii B, C, C1, D lub D1.";
45) w art. 97:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Kartę rowerową wydaje nieodpłatnie dyrektor szkoły podstawowej,
gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej oraz szkoły ponadpodstawowej.",
b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Kartę motorowerową wydaje nieodpłatnie dyrektor gimnazjum, szkoły
ponadgimnazjalnej lub szkoły ponadpodstawowej.",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Szefom i cudzoziemskiemu personelowi przedstawicielstw
dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych
oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i
immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów bądź
powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie
wzajemności, oraz innym osobom korzystającym z tych przywilejów i
immunitetów uprawnienie do kierowania pojazdem wydaje za opłatą Wojewoda
Mazowiecki na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych.",
d) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
"3a. Żołnierzom zasadniczej służby wojskowej dokument stwierdzający
uprawnienie do kierowania pojazdem, wydaje na czas nie dłuższy niż jeden
rok dowódca jednostki wojskowej.
3b. Po zakończeniu zasadniczej służby wojskowej wydany przez dowódcę
jednostki dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem
podlega wymianie na dokument, o którym mowa w ust. 1 za opłatą i na
zasadach określonych w tym przepisie.";
46) art. 98 otrzymuje brzmienie:
"Art. 98. 1. Osoba posiadająca uprawnienie do kierowania pojazdem jest
obowiązana zawiadomić starostę w terminie nie przekraczającym 30
dni o utracie prawa jazdy, pozwolenia do kierowania tramwajem lub
świadectwa kwalifikacji, o zniszczeniu tych dokumentów w stopniu
powodującym ich nieczytelność, a także o zmianie stanu faktycznego
wymagającego zmiany danych w nich zawartych.
2. W sytuacji, o której mowa w ust.1 starosta na wniosek osoby
uprawnionej, wydaje za opłatą wtórnik dokumentu, pod warunkiem:
1) złożenia pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznania oświadczenia o utracie dokumentu,
2) zwrotu zniszczonego dokumentu, albo
3) zwrotu dokumentu wymagającego zmiany danych.
3. W razie odzyskania dokumentu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1,
dokument ten należy zwrócić do starosty.
4. Po złożeniu wniosku osoby posiadającej uprawnienie do kierowania
pojazdem o wydanie wtórnika w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt
1 starosta niezwłocznie wydaje zaświadczenie o utracie tego
dokumentu. Zaświadczenie uprawnia do kierowania na terenie
Rzeczypospolitej Polskiej pojazdem określonym w utraconym dokumencie
przez okres 30 dni od daty jego wydania.
5. W razie utraty lub zniszczenia karty rowerowej lub motorowerowej
wtórnik tego dokumentu wydaje organ, który go wydał.
6. W stosunku do osób, o których mowa w art. 97 ust. 3, organem
właściwym w sprawach określonych w ust. 1-4 jest Wojewoda
Mazowiecki.";
47) art. 100 otrzymuje brzmienie:
"Art. 100. 1. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, uwzględniając
konieczność prawidłowego zabezpieczenia praw jazdy przed
podrobieniem, przerobieniem lub kradzieżą, określi w drodze
rozporządzenia:
1) wzory dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania
pojazdami oraz ich opis,
2) szczegółowe czynności organów w sprawach związanych z wydawaniem,
cofaniem i zatrzymywaniem uprawnień do kierowania, z wydawaniem
świadectw kwalifikacji oraz wzory dokumentów stosowanych w tych
sprawach.
2. Minister właściwy do spraw transportu dokona wyboru producenta
blankietów praw jazdy, pozwoleń do kierowania tramwajem i świadectw
kwalifikacji w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 10 czerwca
1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz.
773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136).
3. Minister Obrony Narodowej określi w drodze rozporządzenia wzór i
opis dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem
przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej, kierując się
koniecznością zgodności tego dokumentu z obowiązującym podziałem
uprawnień oraz mając na uwadze skrócenie okresu niezbędnego dla
uzyskania prawa jazdy.";
48) w art. 104:
a) w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
"4) uniemożliwiła przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 108 ust.
2 pkt 1.",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie szkolenia z przyczyn
określonych w ust. 1 pkt 2, 3 i 4 ponowne zezwolenie nie może być wydane
wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu
stała się ostateczna.";
49) w art. 109 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Egzamin państwowy sprawdzający kwalifikacje osoby ubiegającej się o
uprawnienie do kierowania pojazdem oraz osoby, o której mowa w art. 114,
przeprowadza egzaminator zatrudniony przez dyrektora wojewódzkiego ośrodka
ruchu drogowego:
1) na podstawie umowy o pracę - w zakresie wszystkich kategorii prawa
jazdy,
2) na podstawie umowy zlecenia - w zakresie pozwolenia do kierowania
tramwajem.
2. Egzamin państwowy jest organizowany w:
1) wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego - w zakresie wszystkich kategorii
prawa jazdy,
2) przedsiębiorstwie komunikacji publicznej upoważnionym przez starostę -
w zakresie pozwolenia do kierowania tramwajem.";
50) w art. 111:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Wojewoda dokonuje wpisu osoby do ewidencji egzaminatorów, jeżeli
spełnia ona warunki określone w art. 110 ust. 1 pkt 1-9.",
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Dyrektor wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego wydaje egzaminatorowi
zatrudnionemu w ośrodku legitymację egzaminatora.",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Egzaminator zatrudniony w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego na
podstawie umowy o pracę podlega corocznie szkoleniu organizowanemu przez
dyrektora wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego.";
51) w art. 114 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i
3 w brzmieniu:
"2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 dokument stwierdzający
uprawnienie do kierowania pojazdem wydaje się po zdaniu przez osobę
ubiegającą się o jego wydanie odpowiedniego do rodzaju uprawnienia
egzaminu państwowego sprawdzającego kwalifikacje.
3. W stosunku do osób, o których mowa w art. 97 ust. 3 decyzję o skierowaniu
na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w trybie określonym w ust. 1 pkt 1
wydaje Wojewoda Mazowiecki.";
52) w art. 122 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. W stosunku do osób, o których mowa w art. 97 ust. 3 decyzję o
skierowaniu na badanie lekarskie w trybie określonym w ust. 1 pkt 4 wydaje
Wojewoda Mazowiecki.";
53) w art. 124 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) skierowana przez organ kontroli ruchu drogowego, jeżeli zachodzi
uzasadnione podejrzenie, iż była sprawcą wypadku drogowego, w którym jest
zabity lub ranny.";
54) w art. 126:
a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. W razie odmowy poddania się badaniu przy użyciu urządzeń, o których
mowa w ust. 1, uznaje się, iż osoba wezwana znajduje się w stanie
nietrzeźwości.",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Przepisu ust. 1 i 1a nie stosuje się, jeżeli stan osoby podlegającej
badaniu uniemożliwia jego przeprowadzenie urządzeniem elektronicznym. W
takim przypadku ustalenie zawartości w organizmie alkoholu następuje na
podstawie badania krwi lub moczu.";
55) w art. 127:
a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. W razie odmowy poddania się badaniu przy użyciu metod, o których mowa
w ust. 1 uznaje się, iż osoba wezwana znajduje się w stanie po użyciu
środka działającego podobnie do alkoholu.",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Przepisu ust. 1 i 1a nie stosuje się, jeżeli stan osoby podlegającej
badaniu uniemożliwia jego przeprowadzenie urządzeniem elektronicznym. W
takim przypadku ustalenie zawartości w organizmie alkoholu następuje na
podstawie badania krwi lub moczu.";
56) w art. 129:
a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) sprawdzania stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów, masy
lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze,",
b) w ust. 2 pkt 8 lit. d) otrzymuje brzmienie:
"d) kierowania pojazdem przez osobę nie posiadającą wymaganych dokumentów
uprawniających do kierowania lub używania pojazdu.",
c) w ust. 2 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
"10) usuwania lub przemieszczania pojazdu w przypadkach, o których mowa w
art. 130a ust. 1-3.",
d) pkt 14 otrzymuje brzmienie:
"14) pilotowania pojazdów, których wymiary, masa lub naciski osi
przekraczają określone wielkości; pilotowanie wykonywane jest za opłatą
ponoszoną przez właściciela lub użytownika pojazdu,",
e) dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
"4a. Kontrolę ruchu drogowego w stosunku do pojazdów przekraczających
granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie nadgranicznej mogą
przeprowadzać funkcjonariusze Straży Granicznej lub organów celnych.
4b. Osobom uprawnionym do wykonywania kontroli ruchu drogowego, o którym
mowa w ust. 4a przysługują uprawnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4
i 7-12 oraz w art. 130a ust. 4 pkt 1. Dodatkowo osoby te mogą odmówić
prawa przekroczenia granicy pojazdem, jeżeli:
1) pojazd kierowany jest przez osobę znajdującą się w stanie
nietrzeźwości lub stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego
podobnie do alkoholu, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia pojazdów
w inny sposób,
2) pojazd kierowany jest przez osobę nie posiadającą przy sobie
wymaganych dokumentów uprawniających do kierowania pojazdem lub
używania pojazdu, dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy
obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza
pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia,
3) stan techniczny pojazdu zagraża bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu
drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania ochrony
środowiska,
4) pojazd przekracza dopuszczalną masę całkowitą lub naciski osi
określone w przepisach ruchu drogowego.",
f) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia warunki i
sposób pilotowania pojazdów, których wymiary, masa lub naciski osi
przekraczają określone wielkości oraz wysokość opłat ponoszonych przez
ich właścicieli lub użytkowników, kierując się przy tym, w szczególności
możliwością zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz
rzeczywistymi kosztami ponoszonymi przez Policję w związku z
pilotowaniem pojazdów.";
57) w art. 130:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu
drogowego. Określonemu naruszeniu przypisuje się odpowiednią liczbę
punktów w skali od 0 do 10 i wpisuje się do tej ewidencji.
2. Punkty za naruszenie przepisów ruchu drogowego wpisane do ewidencji
usuwa się po upływie 1 roku od dnia naruszenia, chyba że przed upływem
tego okresu kierowca dopuścił się naruszeń, za które na podstawie
prawomocnych rozstrzygnięć przypisana liczba punktów przekroczyłaby 24
punkty lub w przypadku kierowców, o których mowa w art. 140 ust. 1 pkt 3
- 20 punktów.",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do osób posiadających pozwolenie do
kierowania tramwajem.";
58) po art. 130 dodaje się art. 130a w brzmieniu:
"Art. 130a. 1. Pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela, w
przypadku.
1) pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i
utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu,
2) nie okazania przez kierującego dokumentu stwierdzającego zawarcie
umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego
ubezpieczenia,
3) przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub nacisku osi
określonej w przepisach ruchu drogowego.
2. Pojazd może być usunięty, z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie
ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy:
1) kierowała nim osoba:
a) znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub stanie po użyciu
alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,
b) nie posiadająca przy sobie dokumentów uprawniających do
kierowania lub używania pojazdu,
2) jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu
drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania
ochrony środowiska.
3. Pojazd może być przemieszczony lub usunięty z drogi, jeżeli
utrudnia prowadzenie akcji ratowniczej.
4. Decyzję o przemieszczeniu lub usunięciu pojazdu z drogi podejmuje:
1) policjant - w sytuacjach, o których mowa w ust. 1-3,
2) osoba dowodząca akcją ratowniczą - w sytuacji, o której mowa w
ust. 3.
5. Pojazd usuwa z drogi jednostka wyznaczona przez starostę. Usunięty
pojazd umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu
strzeżonym do czasu wniesienia opłaty za jego usunięcie i
parkowanie.
6. Rada powiatu ustala wysokość opłat, o których mowa w ust. 5.
7. Pojazd jest unieruchamiany przez zastosowanie urządzenia do
blokowania kół w przypadku pozostawienia go w miejscu, gdzie jest to
zabronione, lecz nie utrudniającego ruchu lub nie zagrażającego
bezpieczeństwu.
8. Pojazd unieruchamia Policja lub straż gminna (miejska).
9. Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1 lub 2, nie odebrany
przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia
uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten
przechodzi na rzecz skarbu państwa z mocy ustawy.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się potrzebą
zapewnienia porządku na drogach publicznych oraz zasadą
bezpieczeństwa ruchu drogowego, a z drugiej strony koniecznością
zagwarantowania ochrony prawa własności, określi w drodze
rozporządzenia:
1) inne podmioty uprawnione do podejmowania decyzji o usuwaniu lub
unieruchamianiu pojazdów oraz zakres ich działania,
2) tryb oraz warunki współdziałania z Policją i innymi podmiotami
uprawnionymi do podejmowania decyzji o usunięciu pojazdu jednostek
usuwających pojazdy lub prowadzących strzeżone parkingi, o których
mowa w ust. 7,
3) tryb i warunki wydawania pojazdu z parkingu,
4) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na rzecz skarbu
państwa.";
59) w art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. f otrzymuje brzmienie:
"f) gdy wobec kierującego pojazdem orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów lub
wydano decyzję o cofnięciu uprawnienia.";
60) w art. 138 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Zwrot zatrzymanego prawa jazdy następuje po ustaniu przyczyny
zatrzymania, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 2.";
61) w art. 140 w ust. 1:
a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego wydanego po
przeprowadzeniu badania psychologicznego w trybie określonym w art. 124
ust. 1 pkt 5 o braku predyspozycji psychicznych do kierowania
pojazdem,",
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) nie poddania się:
a) sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 pkt 1,
b) badaniu lekarskiemu w trybie określonym w art. 122 ust. 1 pkt 3 lub
4,
c) badaniu psychologicznemu w trybie określonym w art. 124 ust. 1 pkt
5.";
62) art. 150 otrzymuje brzmienie:
"Art. 150. 1. Prawa jazdy i inne dokumenty uprawniające do kierowania
pojazdami lub potwierdzające dodatkowe kwalifikacje i wymagania w
stosunku do kierujących pojazdami wydane na podstawie
dotychczasowych przepisów, zachowują ważność w zakresie, na jaki
zostały wydane, do czasu ich wymiany dokonywanej na koszt osoby
uprawnionej.
2. Minister właściwy do spraw transportu określi w drodze
rozporządzenia warunki i terminy wymiany praw jazdy i innych
dokumentów uprawniających do kierowania pojazdami lub
potwierdzających dodatkowe kwalifikacje kierujących pojazdami oraz
wysokość opłaty za ich wymianę.";
63) użyte w ustawie w różnych przypadkach:
a) wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się użytymi
w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw
transportu",
b) wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji" zastępuje się
użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw
wewnętrznych",
c) wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się użytymi w
tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw zdrowia",
d) wyrazy "Minister Finansów" zastępuje się użytymi w tych samych
przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw budżetu, spraw instytucji
finansowych oraz spraw finansów publicznych",
e) wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się użytymi w tych
samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw pracy",
f) wyrazy "Minister Spraw Zagranicznych" zastępuje się użytymi w tych samych
przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw zagranicznych",
g) wyrazy "Wojewoda Warszawski" zastępuje się użytymi w tych samych
przypadkach wyrazami "Wojewoda Mazowiecki",
h) wyrazy "droga (ścieżka) dla pieszych" zastępuje się użytymi w tych samych
przypadkach wyrazami "droga dla pieszych",
i) wyrazy "droga (ścieżka) dla rowerów" zastępuje się użytymi w tych samych
przypadkach wyrazami "droga dla rowerów",
j) wyrazy "jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do
spraw wewnętrznych" skreśla się.
Art. 2.
1. Osoby w wieku od 17 do 18 lat, ubiegające się o prawo jazdy kategorii B,
które ukończyły wymagane szkolenie lub w nim uczestniczą w dniu wejścia w
życie ustawy, uważa się za spełniające wymagania określone w art. 90 ust. 2
pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98,
poz. 602, Nr 123, poz. 779, Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr
133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
2. Osobę posiadającą uprawnienia instruktora na podstawie przepisów
obowiązujących w okresie od 1 stycznia 1992 r. do 30 czerwca 1999 r. uważa
się za spełniającą wymagania określone w art. 105 ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5
ustawy, o której mowa w ust. 1.
3. Osoba posiadająca uprawnienia wykładowcy na podstawie przepisów
obowiązujących w okresie od 1 stycznia 1992 r. do 30 czerwca 1999 r. może
prowadzić szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania
pojazdami, w zakresie posiadanych dotychczas uprawnień.
4. Osobę posiadającą uprawnienia egzaminatora na podstawie przepisów
obowiązujących w okresie od 1 stycznia 1992 r. do 1 stycznia 1998 r. uważa
się za spełniającą wymagania określone w art. 110 ust. 1 pkt 3, 6, 7 ustawy,
o której mowa w ust. 1.
5. Wymagania, określone w art. 105 ust. 1 pkt 6 lub art. 110 ust. 1 pkt 5
ustawy, o której mowa w ust. 1, nie dotyczą wykroczeń popełnionych przed
dniem 1 stycznia 1998 r. przez osoby posiadające odpowiednio uprawnienia
instruktora lub egzaminatora przed dniem 1 stycznia 1998 r.
6. Pojazdy zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1998 r. jako motorowery lub
motocykle uważa się za spełniające kryteria określone odpowiednio w art. 2
pkt 45 lub 46 ustawy, o której mowa w ust. 1.
7. Przepis art. 75 ust. 3 ustawy, o której mowa w ust. 1 nie dotyczy pojazdów
zarejestrowanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 stycznia
1998 r.
8. Przepisu art. 89 ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 1 nie stosuje się w
stosunku do osoby kierującej samochodem ciężarowym lub zespołem pojazdów o
dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 24t, posiadającej prawo jazdy
odpowiedniej kategorii wydane przed dniem 1 stycznia 1998 r.
9. Do dnia 1 września 2001 r. autobusy przeznaczone do przewozu dzieci do
szkoły mogą być innej barwy niż określona w art. 57a ust. 1 ustawy, o której
mowa w ust. 1.
Art. 3.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie przepisów zmienionych
niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy, od dnia jej
wejścia w życie, zachowują moc przepisy wydane przed jej wejściem w życie,
jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.
Art. 4.
Minister właściwy do spraw transportu ogłosi w Dzienniku Ustaw jednolity tekst
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym z uwzględnieniem zmian
wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.
Art. 5.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1
pkt 33, 39, 40 i 49, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia
ogłoszenia.