P r o j e k t
USTAWA
z dnia ............................. 2000 r.
o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych
towarów tekstylnych i odzieżowych
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa środki ochronne przed nadmiernym przywozem na polski obszar
celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych, zwane dalej "środkami
ochronnymi", oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych
środków, zwany dalej "postępowaniem ochronnym".
2. Przepisy ustawy stosuje się do towarów tekstylnych i odzieżowych objętych
Porozumieniem w sprawie Tekstyliów i Odzieży (TiO) (Dz.U. z 1996 r. Nr 9,
poz. 54) stanowiącym załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową
Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r.
(Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483), których krajem eksportu jest państwo-
członek WTO,
3. Środki i postępowanie ochronne, określone w ustawie, będą stosowane z
zachowaniem wymogów określonych w Porozumieniu TiO.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, ogłasza
listę towarów tekstylnych i odzieżowych objętych Porozumieniem TiO, wraz z
podaniem ich oznaczeń według Zharmonizowanego systemu określania i kodowania
towarów.
5. W sprawach nie uregulowanych w ustawie, do postępowania ochronnego stosuje
się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 2.
1. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ustawie, przed ich
wydaniem konsultowane są z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i
Konsumentów, z wyłączeniem art. 106 § 2 i 5 Kpa.
2. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ust.1, obowiązują
od dnia ich ogłoszenia.
3. Postanowienia i decyzje, o których mowa w ustawie, są ogłaszane w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
4. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza niezwłocznie ogłoszone
rozporządzenia właściwym organom kraju eksportu, natomiast postanowienia
doręcza wszystkim uczestniczącym w postępowaniu stronom.
5. W wypadku, gdy liczba uczestniczących stron jest większa niż 50, Minister
właściwy do spraw gospodarki może zastąpić doręczenie publicznym
obwieszczeniem w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim.
Art. 3.
Przywóz towarów na polski obszar celny uważa się za nadmierny, jeżeli występuje
w tak zwiększonych ilościach:
1) bezwzględnych lub
2) w stosunku do wielkości krajowej produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio
konkurencyjnego,
że wyrządza poważną szkodę lub zagraża wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi
krajowemu.
Art. 4.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w
stosunku do towaru objętego postępowaniem ochronnym lub, w razie braku
takiego towaru, inny towar, który pomimo że nie jest jednakowy pod każdym
względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego tym
postępowaniem,
2) towar bezpośrednio konkurencyjny - towar, który chociaż nie spełnia
wymogów określonych w pkt 1, ze względu na możliwość użycia go do tych
samych celów i spełniania przez niego tych samych funkcji oraz ze względu
na jego cenę może być uznany za substytutywny w odniesieniu do towaru
objętego postępowaniem ochronnym,
3) poważna szkoda - znaczące i ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu
krajowego,
4) zagrożenie poważną szkodą - sytuację, w której na podstawie faktów
ustalono, że wystąpienie poważnej szkody jest wysoce prawdopodobne oraz
bliskie w czasie,
5) przemysł krajowy " ogół producentów wytwarzających towar podobny lub
bezpośrednio konkurencyjny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
tych spośród nich, których łączna produkcja towaru podobnego lub
bezpośrednio konkurencyjnego stanowi więcej, niż 50% całkowitej produkcji
krajowej tego towaru,
6) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru w rozumieniu przepisów prawa
celnego; jeżeli nie można ustalić kraju pochodzenia, jest nim kraj
wysyłki; za kraj eksportu nie może być uznany kraj, przez którego obszar
towar jest przewożony,
7) strony:
a) zagranicznych producentów lub eksporterów towaru objętego postępowaniem
ochronnym, krajowych importerów tego towaru bądź organizacje oraz
zrzeszenia przedsiębiorców, jeżeli większość ich członków jest
zagranicznymi producentami lub eksporterami albo krajowymi importerami
danego towaru,
b) właściwe organy kraju eksportu,
c) krajowych producentów lub organizacje oraz zrzeszenia producentów,
jeżeli większość ich członków jest producentami towaru podobnego lub
bezpośrednio konkurencyjnego,
d) organizacje konsumenckie lub producentów wykorzystujących w procesie
produkcji towar objęty postępowaniem,
e) inne krajowe lub zagraniczne osoby fizyczne lub prawne, które wykażą
swój bezpośredni interes materialny lub inny prawem chroniony interes w
badanej sprawie.
Rozdział 2
Środki ochronne
Art. 5.
1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że przywóz na
polski obszar celny towarów pochodzących z określonego kraju jest nadmierny,
to wobec towarów pochodzących z tego kraju, dopuszczanych do obrotu na
polskim obszarze celnym, może zostać zastosowany środek ochronny, z
zastrzeżeniem art.6.
2. Przy ustanowieniu środka ochronnego:
a) kraje najmniej rozwinięte, będące członkami WTO, będą traktowane w sposób
znacznie bardziej korzystny niż inne kraje " członkowie WTO,
b) członkowie WTO, których wielkość eksportu towaru objętego postępowaniem
ochronnym jest niewielka w porównaniu z wielkością eksportu innych
członków WTO i stanowi niewielką część przywozu towaru do kraju objętego
postępowaniem, będą traktowani w sposób odmienny i bardziej korzystny niż
inne kraje - członkowie WTO, uwzględniający przyszłe możliwości rozwoju
ich handlu i zapewniający im znaczącą poprawę dostępu do rynku.
Art. 6.
Środki ochronne, określone ustawą, nie będą stosowane wobec towarów określonych
w załączniku do ustawy.
Art. 7.
1. Zastosowanie środków ochronnych polega na ustanowieniu kontyngentu
ilościowego w rozumieniu ustawy z dnia 11 grudnia 1997r. o administrowaniu
obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym ( Dz. U. Nr
157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587).
2. Środki ochronne mogą być tymczasowe lub ostateczne.
Art. 8.
W wypadku ustanowienia środka ochronnego, do objęcia towarów, o których mowa w
art.1 ust.4, procedurą dopuszczenia do obrotu wymagane jest pozwolenie ministra
właściwego do spraw gospodarki, wydane zgodnie z przepisami o administrowaniu
obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym.
Rozdział 3
Postępowanie ochronne
Art. 9.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie ochronne:
1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki
organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, występującej na rzecz
przemysłu krajowego; wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu
krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna
produkcja stanowi co najmniej 25 % produkcji towaru podobnego lub
bezpośrednio konkurencyjnego, a wnioskodawca przedstawi dane i informacje
dotyczące większej części łącznej produkcji krajowej tego towaru.
2) z urzędu, jeżeli dysponuje danymi uzasadniającymi wszczęcie postępowania
ochronnego.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wymogi jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego.
Wniosek powinien zawierać w szczególności dane dotyczące: wnioskodawcy,
towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne, sprzedaży
towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkcji krajowej,
wielkości produkcji krajowej, stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych,
stanu zapasów, udziału w rynku, eksportu, wynagrodzenia, stanu zatrudnienia,
zysku, inwestycji, kraju eksportu towaru, importerów, ceny towaru
przywożonego na polski obszar celny, poważnej szkody wyrządzonej przemysłowi
krajowemu lub zagrożenia poważną szkodą, związku przyczynowego między
przywozem a szkodą.
3. W wypadku, gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych zgodnie z ust. 2 lub
przedstawione dane okażą się niewystarczające minister właściwy do spraw
gospodarki, nie później niż w terminie 15 dni od daty wpłynięcia wniosku,
wzywa wnioskodawcę pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, do
usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni od daty
otrzymania wezwania. W razie nieusunięcia wszystkich braków w wyznaczonym
terminie minister właściwy do spraw gospodarki może, gdy uzasadniają to
okoliczności sprawy, wyznaczyć dodatkowy termin do usunięcia braków.
4. Za datę wpływu wniosku, o którym mowa w ust.3, uznaje się datę wpływu
wniosku, w którym usunięto braki.
5. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia
o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się.
6. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego
minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, umorzy
postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny.
7. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 6, przysługuje zażalenie.
Art. 10.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w terminie 30 dni od daty wpływu
wniosku, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego,
jeżeli :
1) informacje i dane zawarte we wniosku wskazują, że nie zachodzą warunki,
o których mowa w art.3,
2) wymaga tego interes publiczny.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust.1, przysługuje zażalenie .
Art. 11.
Jeżeli z Porozumienia, o którym mowa w Art. 1 ust. 2, wynika obowiązek
zawiadamiania strony (stron) i Organu Kontrolnego do Spraw Tekstyliów, zwanego
dalej " TMB" o wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw
gospodarki powiadomi właściwe strony i TMB.
Art. 12.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie ochronne w
drodze postanowienia.
2. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 9 ust.
l pkt. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje postanowienie o
wszczęciu postępowania ochronnego nie później niż w terminie 30 dni od daty
wpłynięcia wniosku.
3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności:
1) datę wszczęcia postępowania,
2) oznaczenie wnioskodawcy,
3) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej,
4) oznaczenie krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego z
towarem objętym tym postępowaniem,
5) określenie skali wzrostu przywozu towaru objętego postępowaniem, zarówno
w wielkościach bezwzględnych, jak i w stosunku do produkcji krajowej,
6) określenie czynników, które stanowią podstawę ustaleń dotyczących
poważnej szkody oraz związku przyczynowego,
7) określenie okresu badanego,
8) harmonogram postępowania, a w tym:
a) termin, w którym strony powinny zgłosić swój udział w postępowaniu,
b) termin posiedzenia wyjaśniającego, o ile zachodzi potrzeba jego
zwołania,
c) przewidywany termin zakończenia postępowania.
4. Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego żadne
informacje w tej sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej.
5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie.
Art. 13.
Minister właściwy do spraw gospodarki dopuści do udziału w postępowaniu
ochronnym stronę, która uprawdopodobni, że niedopełnienie powinności,
określonych w art. 12 ust. 3 pkt 8 lit. a), nastąpiło z przyczyny od niej
niezależnej.
Art. 14.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wezwać strony do dostarczenia w
wyznaczonym terminie informacji lub do złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to
niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego.
2. Jeżeli strona odmawia udzielenia w wyznaczonym terminie informacji lub
złożenia wyjaśnień, o których mowa w ust. l, lub w inny sposób utrudnia
postępowanie ochronne, ustaleń dokonuje się na podstawie dostępnych organowi
prowadzącemu postępowanie danych i informacji.
3. Jeżeli w toku postępowania zostanie ustalone, że przedstawione informacje
lub wyjaśnienia są nieprawdziwe lub mylące, to takie informacje lub
wyjaśnienia pomija się w postępowaniu ochronnym.
Art. 15.
1. Strony w toku postępowania ochronnego mogą składać wyjaśnienia, zgłaszać
wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie.
2. Wyjaśnienia i informacje przekazane ustnie, w toku postępowania ochronnego,
mogą zostać dopuszczone jako dowód, o ile zostaną utrwalone w formie
protokołu włączonego do akt sprawy.
Art. 16.
1. W celu ustalenia, czy wzrost przywozu towaru objętego postępowaniem
wyrządził poważną szkodę lub też zagraża rzeczywiście wyrządzeniem takiej
szkody, Minister właściwy do spraw gospodarki zbada w toku postępowania
ochronnego, w szczególności:
1) wielkość przywozu ogółem w ilościach bezwzględnych, w tym z kraju, z
którego nastąpił nadmierny przywóz, oraz stosunek wielkości tego przywozu
do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji,
2) wpływ przywozu na sytuację producentów krajowych towaru podobnego lub
bezpośrednio konkurencyjnego, wyrażający się w zmianach:
a) wielkości produkcji,
b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych,
c) stanu zapasów,
d) w poziomie sprzedaży,
e) udziału w rynku krajowym towarów objętych postępowaniem,
f) cen towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego (obniżenie cen
lub zapobieżenie wzrostowi cen, które nastąpiły w normalnych
okolicznościach),
g) zysku lub straty,
h) inwestycji,
i) stanu zatrudnienia,
j) wydajności,
k) wynagrodzenia,
l) eksportu .
3) istnienie związku przyczynowego pomiędzy przywozem towarów na polski
obszar celny, a sytuacją krajowych producentów, o której mowa w pkt 2.
2. W toku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki zbada
także czynniki inne niż przywóz, które wyrządziły lub mogły wyrządzić poważną
szkodę przemysłowi krajowemu lub przyczyniły się do powstania takiej szkody.
Szkoda wyrządzona przez inne czynniki nie będzie przypisywana przywozowi.
3. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym
zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, minister właściwy
do spraw gospodarki zbada :
1) wielkość i tempo wzrostu przywozu na polski obszar celny towaru objętego
postępowaniem ochronnym,
2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem
ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla
zwiększenia przywozu na polski obszar celny.
Art. 17.
W wypadku gdy zgromadzony materiał daje podstawę do uznania, że powstała poważna
szkoda lub istnieje groźba powstania poważnej szkody, minister właściwy do spraw
gospodarki wystąpi z wnioskiem do właściwego organu kraju eksportu o podjęcie
konsultacji mających na celu osiągnięcie porozumienia odnośnie do ustanowienia
środka ochronnego dla towarów objętych postępowaniem ochronnym.
Art. 18.
1. W toku prowadzonego postępowania ochronnego mogą być zwoływane posiedzenia w
celu wyjaśnienia budzących wątpliwości okoliczności oraz faktów,
stanowiących przedmiot badania.
2. Posiedzeniu przewodniczy wyznaczony przez ministra właściwego do spraw
gospodarki pracownik ministerstwa. Ustala on porządek posiedzenia, kieruje
jego przebiegiem oraz sporządza protokół z przeprowadzonego posiedzenia.
3. Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby informacja o jego
zwołaniu umożliwiła stronom, których obecność jest uzasadniona, przygotowanie
do udziału w posiedzeniu.
Art. 19.
1. Protokół, o którym mowa w art. 18 ust. 2, sporządza się tak, aby z niego
wynikało, jakie budzące wątpliwości okoliczności oraz fakty stanowiące
przedmiot badania zostały omówione i wyjaśnione, kto i w jakim charakterze
składał wyjaśnienia, jakie uwagi zgłosiły obecne na posiedzeniu strony.
2. Protokół doręcza się niezwłocznie uczestniczącym w posiedzeniu stronom.
3. Stronom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo do zgłaszania na piśmie
zastrzeżeń, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu. Zastrzeżenie
powinno zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na jego poparcie.
Art. 20.
1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw
gospodarki stwierdzi, że przywóz na polski obszar celny jest nadmierny, to
wobec przywozu takiego towaru, po konsultacjach z właściwym organem kraju
eksportu, ustanowi, w drodze rozporządzenia, ostateczny środek ochronny.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje rozporządzenie, o którym mowa
w ust. l, nie później niż przed upływem 90 dni od daty wystąpienia z
wnioskiem do władz kraju eksportu o podjęcie konsultacji i nie wcześniej niż
po upływie 60 dni od tej daty.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli w wyniku konsultacji osiągnięto
porozumienie w sprawie zasadności ustanowienia środka ochronnego dla towarów
objętych postępowaniem.
4. Rozporządzenie o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinno w
szczególności określać:
1) nazwę kraju eksportu,
2) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej,
3) okres, na jaki ustanowiono środek ochronny, jego wielkość i sposób
rozdysponowania kontyngentu ilościowego,
4) warunki liberalizacji ustanowionego środka ochronnego, jeżeli środek
ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż jeden rok,
5. Ostateczny środek ochronny może być ustanowiony na okres nie dłuższy niż 3
lata lub do czasu wyłączenia z listy towarów tekstylnych i odzieżowych, o
której mowa w art. 1 ust. 4, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki może uchylić lub zmienić
rozporządzenie o ustanowieniu środka ochronnego, jeżeli TMB uzna, że
ustanowienie środka ochronnego nie było zasadne.
7. Ostatecznego środka ochronnego nie stosuje się w odniesieniu do towaru
objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o
którym mowa w ust. 1, pod warunkiem, że dokumenty przewozowe zostały
wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a towar został
przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia
wejścia w życie tego rozporządzenia.
Art. 21.
1. Wielkość kontyngentu, stanowiącego środek ochronny, nie może być niższa od
wielkości przywozu towaru w okresie 12 miesięcy, kończącym się na 2 miesiące
przed wystąpieniem do władz kraju eksportu z wnioskiem, o którym mowa w
art.17.
2. W wypadku ustanowienia środka ochronnego w formie kontyngentu, o którym mowa
w ust. 1, obowiązującego dłużej niż jeden rok, poziom kontyngentu dla każdego
następnego roku będzie wyższy o co najmniej 6% niż dla roku poprzedniego.
3. Na wniosek właściwego organu kraju eksportu wielkość kontyngentu, o którym
mowa w ust.2, może być zwiększona:
1) w drugim roku o nie więcej niż 5% kontyngentu roku następnego,
2) w drugim i trzecim roku " o wielkość niewykorzystanych kontyngentów lat
poprzednich.
4. Zwiększenia, o których mowa w ust.3, nie mogą w każdym roku przekraczać
łącznie 10% kontyngentu dla danego roku.
5. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 3, dopuszczalne jest po dokonaniu oceny
jego wpływu na sytuację przemysłu krajowego.
Art. 22.
Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że:
1) przywóz na polski obszar celny towarów objętych postępowaniem nie
wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu ani nie zagraża powstaniem
takiej szkody, lub
2) przemawia za tym interes publiczny
minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakończeniu
postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego.
Art. 23.
Jeżeli w czasie trwania postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że należy
niezwłocznie wprowadzić środek ochronny, gdyż opóźnienie jego wprowadzenia
mogłoby spowodować szkodę trudną do naprawienia, minister właściwy do spraw
gospodarki może wprowadzić tymczasowy środek ochronny na okres nie dłuższy niż
90 dni.
Art. 24.
1. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia tymczasowy środek ochronny w
drodze rozporządzenia.
2. Rozporządzenie o ustanowieniu tymczasowego środka ochronnego powinno w
szczególności określać:
1) nazwę kraju eksportu,
2) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej,
3) okres, na jaki ustanowiono tymczasowy środek ochronny, jego wielkość i
sposób jego rozdysponowania kontyngentu ilościowego,
3. Jeżeli postępowanie ochronne zostanie zakończone rozporządzeniem, o którym
mowa w art. 20, minister właściwy do spraw gospodarki uchyla nim
rozporządzenie o ustanowieniu tymczasowego środka ochronnego.
4. Jeżeli postępowanie ochronne zostanie zakończone decyzją, o której mowa w
art. 22, minister właściwy do spraw gospodarki uchyla, z dniem podjęcia
decyzji, rozporządzenie o ustanowieniu tymczasowego środka ochronnego.
Rozdział 4
Postępowanie w sprawie obejścia środka ochronnego
Art. 25.
1. Jeżeli nastąpiło naruszenie zasad realizacji ustanowionego kontyngentu
poprzez przeładunek, zmianę kierunku przywozu, fałszowanie świadectw
pochodzenia lub innych oficjalnych dokumentów, co sprawiło, że towar został
dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym z naruszeniem ustanowionych
ograniczeń, minister właściwy do spraw gospodarki wystąpi bezzwłocznie do
właściwego organu kraju eksportu o podjęcie konsultacji w celu likwidacji
powstałych nieprawidłowości.
2. Konsultacje będą prowadzone w okresie 30 dni od dnia doręczenia wniosku.
3. W wypadku nieprzystąpienia przez stronę w terminie określonym w ust.2, do
konsultacji lub jeżeli konsultacje nie doprowadzą do pozytywnych rezultatów,
zostaną zastosowane środki mające na celu przeciwdziałanie naruszaniu
ustalonych ograniczeń.
Art. 26.
1. Środki, o których mowa w art. 25 ust.3, polegają na:
1) wprowadzeniu przez Radę Ministrów zakazu przywozu towaru na polski obszar
celny na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1997r. o
administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie
specjalnym (Dz.U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999r. Nr 55, poz. 587), albo
2) ustanowieniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki dodatkowej
opłaty celnej, albo
3) pomniejszeniu obowiązującego kontyngentu o ilość towaru dopuszczonego do
obrotu na polskim obszarze celnym z pominięciem kontyngentu.
2. Dodatkowa opłata celna, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stanowi należność
celną przywozową w rozumieniu przepisów prawa celnego.
3. Wymiaru i poboru dodatkowej opłaty celnej dokonuje organ celny.
Rozdział 5
Kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego
Art. 27.
l. Decyzje Ministra właściwego do spraw gospodarki wydane w postępowaniu
ochronnym oraz postanowienia tego organu o: pozostawieniu wniosku o wszczęcie
postępowania ochronnego bez rozpoznania, umorzeniu postępowania ochronnego,
odmowie wszczęcia postępowania ochronnego i zakończeniu postępowania
ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, podlegają zaskarżeniu przez
stronę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku ich niezgodności z
prawem, w terminie 30 dni od daty doręczenia aktu.
2. Wniesienie i rozpoznanie skargi następuje w trybie określonym ustawą z dnia
11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368,
z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr
114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr
75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz.5 ), z wyłączeniem przepisów art. 34.
3. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wstrzymuje
wykonania zaskarżonego postanowienia, chyba że sąd tak postanowi.
Rozdział 6
Przepisy końcowe
Art. 28.
Postępowanie wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy podlega rozpatrzeniu według dotychczasowych przepisów.
Art. 29.
Traci moc ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem
na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz. U. Nr
157, poz. 1029).
Art. 30.
Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.
Załącznik do ustawy
z dnia .......... o ochronie przed nadmiernym przywozem
na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych
i odzieżowych (Dz.U. Nr ......, poz. .......)
LISTA TOWARÓW, DO KÓRYCH NIE BĘDĄ
MIAŁY ZASTOSOWANIA ŚRODKI OCHRONNE
Środki ochronne nie będą stosowane w odniesieniu do:
1) towarów przywożonych z krajów rozwijających się " członków WTO,
obejmujących: ręcznie produkowane tkaniny wyrabiane chałupniczo, produkty
chałupnictwa wykonane z takich tkanin lub produkty tekstylne i odzieżowe
tradycyjnego rzemiosła ludowego, pod warunkiem iż towary takie będą w
odpowiedni sposób udokumentowane zgodnie z porozumieniami zawartymi między
zainteresowanymi członkami;
2) towarów tekstylnych, którymi handel międzynarodowy nosi charakter
historyczny i którymi handlowano w znaczących ilościach do 1982 r., takich
jak torby, worki, podkłady dywanowe, liny, torby podróżne, maty, materiały
do wyrobu mat oraz dywany, produkowanych zazwyczaj z juty, włókna
kokosowego, sizalu, manili (konopie manilskie), włókien roślin z rodzaju
Agave i Fucraea oraz włókien z liści Agave fourcroydes z rodziny
Amaryllidaceae;
3) towarów wykonanych z naturalnego jedwabiu.
W odniesieniu do takich towarów będą mieć zastosowanie przepisy ustawy z dnia
................... o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski
obszar celny. (Dz.U. Nr ........, poz. .........).