P r o j e k t
USTAWA
z dnia ................ 2000 r.
o rolnictwie ekologicznym
Art. 1.
Ustawa reguluje sprawy z zakresu:
1) warunków prowadzenia produkcji rolniczej i przetwórstwa rolno-spożywczego
metodami ekologicznymi oraz systemu kontroli tej produkcji i przetwórstwa,
2) obrotu produktami rolnictwa ekologicznego oraz ich znakowania.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) ekologiczne gospodarstwo rolne - gospodarstwo rolne, w którym produkcja
rolna prowadzona jest metodami ekologicznymi,
2) produkt rolnictwa ekologicznego - płody rolne nieprzetworzone oraz
produkty z nich powstałe, w tym także zwierzęta oraz produkty i przetwory
pochodzenia zwierzęcego, które zostały wyprodukowane metodami
ekologicznymi,
3) produkcja metodami ekologicznymi - sposób uzyskania produktu rolnictwa
ekologicznego, w którym zastosowano w możliwie największym stopniu
naturalne metody produkcji nie naruszające równowagi przyrodniczej,
4) jednostka certyfikująca - jednostka organizacyjna, akredytowana w
krajowej jednostce do spraw akredytacji w zakresie prowadzenia
certyfikacji zgodności w rolnictwie ekologicznym zgodnie z wymogami normy
PN-EN 45011 "Wymagania ogólne dotyczące działania jednostek prowadzących
systemy certyfikacji wyrobów".
Art. 3.
1. Produkcja rolna w ekologicznym gospodarstwie rolnym powinna być
zrównoważona pod względem ekologicznym, ekonomicznym i społecznym oraz
aktywizować przyrodnicze mechanizmy produkcji rolnej poprzez stosowanie
naturalnych środków produkcji oraz zapewniać trwałą żyzność gleby i
zdrowotność roślin i zwierząt, a w szczególności produkcja ta polega na
stosowaniu:
1) płodozmianu i innych naturalnych metod utrzymywania lub podwyższania
biologicznej aktywności i żyzności gleby,
2) nawozów organicznych, środków ochrony roślin i środków żywienia zwierząt
nie uzyskiwanych w drodze przemysłowej syntezy chemicznej,
3) materiału siewnego oraz rozmnożeniowego otrzymywanego z roślin, które co
najmniej przez jedno pokolenie, a w przypadku roślin wieloletnich co
najmniej przez dwa sezony wegetacyjne były uprawiane z zachowaniem
warunków określonych w pkt 1 i 2.
4) doboru gatunków i odmian roślin oraz gatunków i ras zwierząt, który
powinien uwzględniać ich naturalną odporność na choroby; w szczególności
należy wykorzystywać populacje i rasy miejscowe.
2. Zwierzęta utrzymywane w ekologicznym gospodarstwie rolnym mogą pochodzić
tylko z ekologicznych gospodarstw rolnych.
3. Przy powiększaniu stada zwierząt, do 10% klaczy i krów oraz do 20% owiec,
kóz i loch może pochodzić spoza ekologicznego gospodarstwa rolnego.
4. Dopuszcza się, aby samce pochodziły spoza ekologicznego gospodarstwa
rolnego.
5. W rozrodzie zwierząt zabrania się używania zarodków.
6. Pasieki tworzy się z rojów, które przez okres co najmniej jednego roku były
utrzymywane w pasiekach, o których mowa w art. 4 ust. 2.
7. Przy powiększaniu lub odnowie pasiek dopuszcza się wykorzystanie do 10%
rocznie ilości królowych i rojów, które nie pochodzą z pasiek, o których mowa
w art. 4 ust. 2, pod warunkiem, że zostaną umieszczone w ulach z woskiem
pochodzącym z pasiek, które warunki te spełniają.
Art. 4.
1. Ekologiczne gospodarstwo rolne spełnia następujące warunki:
1) znajduje się na terenie, na którym nie występują przekroczenia
dopuszczalnych poziomów stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających
powietrze, glebę i wodę,
2) produkcję należy prowadzić metodami ekologicznymi w całości gospodarstwa
rolnego,
2. Pasiekę umiejscawia się na terenie, który spełnia wymogi określone w ust. 1
pkt 1 oraz w promieniu co najmniej 3 km produkcja jest prowadzona metodami
ekologicznymi lub znajdują się tereny, o których mowa w art. 8.
3. Dopuszcza się prowadzenie produkcji metodami ekologicznymi w części
gospodarstwa rolnego, jeżeli grunty, obiekty produkcyjne oraz magazyny
niezbędne do tej produkcji stanowią odrębną całość, a w obu częściach
gospodarstwa nie uprawia się takich samych odmian roślin oraz nie prowadzi
chowu lub hodowli takich samych gatunków zwierząt.
Art. 5.
W razie wystąpienia szkodliwych, bezpośrednich oddziaływań na grunty rolne
gospodarstwa ekologicznego z dróg o dużym natężeniu ruchu kołowego lub z innych
gospodarstw, w których produkcja nie odbywa się metodami ekologicznymi, grunty
te na wniosek jednostki certyfikującej, o której mowa w art. 14 ust. 1 należy
odizolować od tych oddziaływań przez zastosowanie barier fizycznych, w
szczególności w postaci zadrzewień śródpolnych lub żywopłotów.
Art. 6.
1. W ekologicznym gospodarstwie rolnym lub jego części, w której prowadzi się
produkcję metodami ekologicznymi:
1) mogą być przechowywane tylko dopuszczone do stosowania w rolnictwie
ekologicznym: nawozy, środki ochrony roślin, środki żywienia i leczenia
zwierząt oraz materiał siewny,
2) należy prowadzić działania mające na celu zrównoważenie produkcji
roślinnej i zwierzęcej,
3) ilość zwierząt nie powinna wpływać niekorzystnie na środowisko naturalne,
przyjmując, że wyprodukowana przez nie ilość nawozu nie może przekroczyć
170 kg azotu na 1 hektar w ciągu roku,
4) zapewnia się dobór gatunków roślin uprawnych, który gwarantuje
samowystarczalność w zakresie środków żywienia zwierząt,
5) żywienie zwierząt roślinożernych opiera się na jak największym
wykorzystaniu pastwisk, a co najmniej 60% suchej masy dziennej porcji
żywieniowej obejmuje pokarm z wypasu, pasze świeże, suszone lub kiszonki,
6) zwierzęta po urodzeniu należy karmić mlekiem matki; okres karmienia
cieląt powinien wynosić co najmniej 3 miesiące, owiec i kóz 45 dni, a
trzody 40 dni,
7) w żywieniu drobiu udział zbóż powinien wynosić co najmniej 65%.
2. Jeżeli spełnienie wymogu samowystarczalności w zakresie, o którym mowa w
ust. 1 pkt 4 jest niemożliwe, za zgodą jednostki certyfikującej, o której
mowa w art. 14 ust. 1 można stosować środki żywienia zwierząt pochodzące z
zewnątrz - w ilości do 10% suchej masy dawki rocznej dla gatunków
roślinożernych i 20% dla pozostałych gatunków, przy czym dopuszcza się za
zgodą jednostki certyfikującej, stosowanie okresowe pasz pochodzących z
zewnątrz do 50% dawki dziennej w sytuacjach koniecznych wymagających
doraźnego zapewnienia potrzeb żywieniowych zwierząt.
3. Pszczołom zapewnia się dostęp do roślin miodo- i pyłkodajnych i czystej
wody w ilościach zaspokajających potrzeby pasieki.
4. Dokarmianie sztuczne pszczół możliwe jest tylko w sytuacji zagrożenia
przetrwania rodzin pszczelich. Dopuszcza się wówczas stosowanie:
1) miodu wyprodukowanego metodami ekologicznymi,
2) melasy, cukru - pochodzących z produkcji metodami ekologicznymi.
5. Karmienie sztuczne może mieć miejsce wyłącznie pomiędzy ostatnim zbiorem
miodu i na 15 dni przed rozpoczęciem następnego okresu wystąpienia
nektarowania roślin.
Art. 7.
1. Przy prowadzeniu produkcji zwierzęcej metodami ekologicznymi zabronione
jest profilaktyczne stosowanie leków weterynaryjnych.
2. Dopuszcza się:
1) zastosowanie leków weterynaryjnych w przypadku konieczności ratowania
życia zwierzęcia lub ulżenia w cierpieniu; karencja dla pozyskiwanych
surowców zwierzęcych jest w tym przypadku dwukrotnie dłuższa niż podana
przez producenta leku a zwierzęta tak leczone powinny być odpowiednio
oznakowane,
2) stosowanie profilaktyczne i lecznicze środków leczniczych pochodzenia
ziołowego i preparatów homeopatycznych,
3) stosowanie kwasu mrówkowego, kwasu mlekowego i kwasu octowego oraz olejku
mentolowego, tymolowego, eukaliptusowego lub kamforowego w przypadku
zakażenia pszczół Varroa jacobsoni.
3. Zwierzętom, stosownie do wymogów gatunku zapewnia się odpowiednią
powierzchnię do przebywania w pomieszczeniach budynków inwentarskich oraz
dostęp do wybiegów i pastwisk.
4. Co najmniej połowa powierzchni podłogi w budynkach inwentarskich powinna
być ściółkowa z zapewnionymi miejscami do leżenia.
5. Prowadzenie tuczu odbywa się z dostępem do otwartej przestrzeni; ostatnia
faza tuczu może odbywać się w pomieszczeniach, z tym że nie powinna trwać
dłużej niż jedną piątą całego okresu życia zwierzęcia.
6. Zabronione jest prowadzenie tuczu w boksach lub klatkach oraz usuwanie
rogów, zębów, kształtowanie dziobów i stosowanie innych metod narażających
zwierzęta na nieuzasadnione cierpienie. Czynności te za zgodą jednostki
certyfikującej, o której mowa w art. 14 ust. 1, mogą być wykonane wyłącznie
dla poprawy zdrowia zwierząt lub ze względów sanitarnych.
7. Dopuszcza się przeprowadzanie zabiegów kastracyjnych w przypadkach
uzasadnionych względami chowu danego gatunku.
8. Zabronione jest wymuszone karmienie zwierząt podczas tuczu.
Art. 8.
Dziko rosnące rośliny lub ich części mogą być uznane za produkty rolnictwa
ekologicznego, jeżeli zostały pozyskane z terenów spełniających wymogi
określone w art. 4 ust. 1 pkt 1, na których nie stosowano przez ostatnie trzy
lata nawozów lub środków ochrony roślin innych niż dopuszczone w rolnictwie
ekologicznym.
Art. 9.
1. W przetwórstwie produktów rolnictwa ekologicznego stosuje się tylko takie
substancje dodatkowe oraz inne składniki wspomagające i składniki pochodzenia
rolniczego nie wytworzone metodami ekologicznymi, które w jak najmniejszym
stopniu wpływają na zmianę pierwotnych właściwości przetwarzanych produktów.
2. Substancje dodatkowe oraz inne składniki nie spełniające wymogów, o których
mowa w ust. 1 nie mogą być przechowywane na terenie przetwórni.
3. Przetwórstwo produktów rolnictwa ekologicznego może być prowadzone tylko w
przetwórniach przeznaczonych wyłącznie do tego celu.
4. Dopuszcza się prowadzenie okresowego przetwórstwa, o którym mowa w ust. 3 w
przetwórniach spożywczych nie przeznaczonych do tego celu pod warunkiem, że
linia produkcyjna została okresowo przeznaczona do przetwarzania produktów
rolnictwa ekologicznego i jest zapewnione oddzielenie tych produktów od
innych produktów i surowców rolnych.
Art. 10.
W produkcji metodami ekologicznymi zabrania się:
1) stosowania hormonów i dodatków syntetycznych,
2) prowadzenia rafinacji metodami chemicznymi,
3) konserwowania surowców i ich przetworów przy użyciu napromieniowania i
mikrofal,
4) wykorzystywania roślin, zwierząt i mikroorganizmów oraz ich części i
produktów je zawierających uzyskiwanych w wyniku zastosowania inżynierii
genetycznej.
Art. 11.
Przedsiębiorca produkujący produkty rolnictwa ekologicznego obowiązany jest
prowadzić wykaz środków używanych do wytwarzania produktów rolnictwa
ekologicznego oraz środków leczenia zwierząt z podaniem źródła ich pochodzenia.
Art. 12.
Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rynków
rolnych w drodze rozporządzenia określą:
1) szczegółowe warunki produkcji produktów rolnictwa ekologicznego w tym
wykaz dopuszczonych do stosowania nawozów, środków ochrony roślin i
żywienia zwierząt oraz środków do czyszczenia zwierząt i do czyszczenia i
dezynfekcji pomieszczeń inwentarskich, biorąc pod uwagę wymogi związane z
ochroną środowiska i różnorodności biologicznej oraz przestrzeganiem zasad
agrotechniki nie naruszającej równowagi przyrodniczej,
2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia wykaz dopuszczonych
do stosowania substancji dodatkowych, innych składników wspomagających i
składników pochodzenia rolniczego nie wytworzonych metodami ekologicznymi
przy przetwarzaniu produktów rolnictwa ekologicznego, biorąc pod uwagę
dążenie do jak najmniejszych zmian fizycznych, chemicznych i biologicznych
tych produktów,
3) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska dopuszczalne
poziomy stężeń metali ciężkich zanieczyszczających glebę dla terenów o
których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, biorąc pod uwagę wpływ szkodliwych
czynników na jakość żywności.
Art. 13.
1. Produkty rolnictwa ekologicznego mogą być z zastrzeżeniem ust. 2 oznakowane
etykietą i wprowadzone do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego,
jeżeli zostały wyprodukowane metodami ekologicznymi, co zostało potwierdzone
certyfikatem zwanym dalej "certyfikatem zgodności".
2. Dopuszcza się oznakowanie etykietą i wprowadzanie do obrotu produktów
rolnych jako produktów rolnictwa ekologicznego, jeżeli zawierają co najmniej
95% składników wyprodukowanych metodami ekologicznymi lub zawierają co
najmniej 70% tych składników, a pozostałe składniki pochodzenia rolniczego
nie wytworzone metodami ekologicznymi są dopuszczone do przetwórstwa
prowadzonego metodami ekologicznymi.
3. Produkty rolne pochodzące z zagranicy mogą być oznakowane jako produkty
rolnictwa ekologicznego, jeżeli zostały wyprodukowane lub przetworzone
zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, co zostało potwierdzone
certyfikatem zgodności.
4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do pozyskiwanych dziko rosnących
roślin lub ich części i wytworzonych z nich produktów.
5. Obowiązek uzyskania certyfikatu zgodności nie dotyczy produktów rolnictwa
ekologicznego pochodzących z krajów Unii Europejskiej oznakowanych
następującymi napisami:
1) ES: Agricultura Ecológica - Sistema de control CEE
2) DK: kologisk Jordburg - EF Kontrolordning
3) D: Ökologische Agrarwirtschaft - EWG-Kontrollsystem
lub Biologische Landwirtschaft - EWG-Kontrollsystem
4) GR:biologi Gewria - Suthma Eegcou EOK
5) EN: Organic Farming - EEC Control System
6) F: Agriculture Biologique - Systčme de contrle CEE
7) I: Agricoltura Biologica - Regime di controllo CEE
8) NL: Biologische Landbouw - EEG-controlesysteem
9) P: Agricultura Biológica - Systema de controlo CEE
10) FI: Luonnonmukainen maataluostuotanto " ETY:n valvontajärjestelmä
/ Ekologiskt jordbruk " EEG-kontrollsystem
11) S: Ekologiskt jordbruk " EEG-kontrollsystem.
Art. 14.
1. Certyfikaty zgodności mogą wydawać tylko jednostki certyfikujące
upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa w zakresie produkcji
rolniczej oraz pozyskiwania dziko rosnących roślin i ich części oraz ministra
właściwego do spraw rynków rolnych w zakresie przetwórstwa produktów
rolnictwa ekologicznego - zwane dalej upoważnionymi jednostkami
certyfikującymi.
2. Upoważnienie do wydawania certyfikatów zgodności następuje w drodze decyzji
administracyjnej, wydawanej na wniosek zainteresowanej jednostki
certyfikującej.
3. Jednostka certyfikująca może zostać upoważniona do wydawania certyfikatów
zgodności jeżeli:
1) posiada plan kontroli obejmujący szczegółowy opis działań kontrolnych,
2) zatrudnia pracowników posiadających co najmniej średnie wykształcenie
rolnicze i praktykę w zakresie prowadzenia produkcji metodami
ekologicznymi,
3) zapewnia obiektywne i rzetelne warunki przeprowadzania kontroli u
przedsiębiorców.
4. Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rynków
rolnych prowadzi rejestr upoważnionych jednostek certyfikujących, który
zawiera w szczególności:
1) nazwę jednostki i jej siedzibę,
2) zakres upoważnienia,
3) numer identyfikacyjny nadany w upoważnieniu przez ministra upoważnionej
jednostce certyfikującej.
5. Rejestr, upoważnionych jednostek certyfikujących publikowany jest w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
Art. 15.
1. Certyfikat zgodności może być wydany po przeprowadzeniu kontroli u
zainteresowanego przedsiębiorcy przez wyznaczonych pracowników upoważnionej
jednostki certyfikującej.
2. Upoważniona jednostka certyfikująca przed przeprowadzeniem kontroli
obowiązana jest poinformować przedsiębiorcę o planie kontroli.
3. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisuje
przedsiębiorca lub osoba przez niego upoważniona oraz osoba kontrolująca.
4. Pozytywne wyniki kontroli zawarte w protokóle stanowią podstawę do wydania
przez jednostkę certyfikującą certyfikatu zgodności.
5. W razie odmowy podpisania protokółu przez przedsiębiorcę lub upoważnioną
przez niego osobę, przedsiębiorca może w terminie 7 dni od dnia odmowy
podpisania protokółu odwołać się od ustaleń zawartych w tym protokóle do
jednostki certyfikującej.
Art. 16.
1. Upoważniona jednostka certyfikująca może przeprowadzać u przedsiębiorców
doraźne kontrole zgodności prowadzonej produkcji lub przetwórstwa z wydanym
certyfikatem zgodności i pobierać próbki produktów rolnictwa ekologicznego
bez uprzedniego powiadamiania przedsiębiorcy.
2. W razie stwierdzenia w toku kontroli, że przedsiębiorca narusza przepisy
ustawy lub utrudnia prowadzenie kontroli, jednostka certyfikująca może cofnąć
wydany wcześniej certyfikat zgodności.
3. O cofnięciu certyfikatu jednostka certyfikująca niezwłocznie powiadamia
Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych w terminie 7 dni
od dnia jego cofnięcia.
Art. 17.
1. W celu uzyskania certyfikatu zgodności zainteresowany przedsiębiorca
występuje do upoważnionej jednostki certyfikującej z pisemnym wnioskiem
zawierającym:
1) informację o zakresie i rodzaju prowadzonej działalności dotyczącej
produktów rolnictwa ekologicznego,
2) zgodę na przeprowadzanie przez jednostkę certyfikującą odpłatnej kontroli
według planu kontroli, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1.
2. Przedsiębiorca, który zamierza wprowadzić do obrotu dziko rosnące rośliny i
ich części jako produkty rolnictwa ekologicznego, do wniosku, o którym mowa w
ust. 1 obowiązany jest dołączyć oświadczenie właściciela terenu, z którego
będą pozyskiwane te rośliny i ich części, potwierdzające, że przez ostatnie
trzy lata na tym terenie nie stosowano nawozów i środków ochrony roślin
niedozwolonych w produkcji metodami ekologicznymi.
3. Przedsiębiorca, który zamierza wprowadzić do obrotu produkty rolnictwa
ekologicznego pochodzące z zagranicy, do wniosku, o którym mowa w ust. 1
obowiązany jest dołączyć informację o:
1) pochodzeniu, rodzaju i ilości produktów rolnictwa ekologicznego, które
mają być sprowadzone z zagranicy,
2) obiektach, które mają być wykorzystane do ich składowania,
konfekcjonowania lub przetwarzania.
4. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 3 obowiązany jest prowadzić
dokumentację dotyczącą rodzaju i ilości wprowadzanych do obrotu produktów
rolnictwa ekologicznego oraz składowania, konfekcjonowania i transportu tych
produktów.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorców prowadzących
obrót produktami rolnictwa ekologicznego, o których mowa w art. 13 ust. 5.
Art. 18.
1. Certyfikat zgodności jest wydawany na okres 12 miesięcy.
2. Certyfikat zgodności produkcji w danym gospodarstwie rolnym z ekologicznymi
metodami produkcji może być wydany dopiero po zrealizowaniu działań, o
których mowa w art. 21 w okresie przestawiania gospodarstwa na produkcję
metodami ekologicznymi.
3. Przedsiębiorca posiadający certyfikat zgodności i zamierzający kontynuować
działalność w zakresie produktów rolnictwa ekologicznego objętych tym
certyfikatem występuje z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1 w terminie 3
miesięcy przed upływem ważności posiadanego certyfikatu.
4. Upoważniona jednostka certyfikująca prowadzi rejestr przedsiębiorców,
którym udzieliła certyfikatów zgodności, z podaniem ich nazwisk lub nazw oraz
adresów zamieszkania lub siedzib; rejestr jest jawny.
5. Dane z rejestru, o których mowa w ust. 4 jednostka certyfikująca przekazuje
Głównemu Inspektorowi Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych w terminie do
dnia 31 stycznia według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.
Art. 19.
1.Nadzór nad działalnością upoważnionych jednostek certyfikujących sprawuje
Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych.
2.W razie rażącego naruszenia przez upoważnioną jednostkę certyfikującą zasad
oraz przepisów dotyczących kontroli przedsiębiorców, minister, o którym mowa
w art. 14 ust. 1 na wniosek Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa
Artykułów Rolnych może cofnąć wydane upoważnienie.
3. W przypadku cofnięcia jednostce certyfikującej upoważnienia, o którym mowa
w art. 14 ust. 1 i 2, uprawnienia do prowadzenia kontroli przedsiębiorców
oraz do cofania certyfikatów zgodności należą do Inspekcji Skupu i
Przetwórstwa Artykułów Rolnych.
Art. 20.
1. Przedsiębiorca, który zamierza rozpocząć produkcję produktów rolnictwa
ekologicznego metodami ekologicznymi w gospodarstwie rolnym, zamiar ten w
formie pisemnej zgłasza do upoważnionej jednostki certyfikującej.
2. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1 przedsiębiorca obowiązany jest
dołączyć:
1) informację o rodzaju i ilości produktów, które mają być produkowane
metodami ekologicznymi,
2) oświadczenie, że produkcja w gospodarstwie rolnym prowadzona będzie
metodami ekologicznymi,
3) opis gospodarstwa z zaznaczeniem położenia gruntów, obiektów i urządzeń
produkcyjnych,
4) wypis z ewidencji gruntów i budynków dotyczący gospodarstwa rolnego,
5) zaświadczenie, że nie zostały przekroczone dopuszczalne poziomy stężeń
szkodliwych substancji zanieczyszczających, o których mowa w art. 4 ust. 1
pkt 1:
a) z właściwego terytorialnie organu Inspekcji Ochrony Środowiska w
zakresie stopnia zanieczyszczenia powietrza i wody,
b) ze stacji chemiczno-rolniczej w zakresie stopnia zanieczyszczenia
gleby metalami ciężkimi,
6) opis działań niezbędnych do wykonania w okresie przestawiania
gospodarstwa rolnego na produkcję prowadzoną metodami ekologicznymi.
3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 6 sporządza się przy udziale
jednostki certyfikującej.
Art. 21.
1. Okres przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami
ekologicznymi według ustalonego programu powinien być realizowany co najmniej
w ciągu dwóch lat; w przypadku użytków zielonych okres ten może zostać za
zgodą jednostki certyfikującej skrócony do jednego roku pod warunkiem, że nie
stosowano na nich w ciągu ostatnich trzech lat niedozwolonych w rolnictwie
ekologicznym środków ochrony roślin i nawozów.
2. Okres przestawiania chowu zwierząt na produkcję metodami ekologicznymi
wynosi dla:
1) bydła mięsnego, koni przy produkcji na mięso 12 miesięcy,
2) trzody chlewnej, owiec, kóz przy produkcji na mięso 6 miesięcy,
3) przy pozyskiwaniu mleka 6 miesięcy,
4) drobiu rzeźnego 10 tygodni,
5) kur niosek 6 tygodni.
3. W okresie, o którym mowa w ust. 1 i 2 gospodarstwo rolne podlega kontroli
przez upoważnioną jednostkę certyfikującą odnośnie realizacji programu
przestawiania gospodarstwa na prowadzenie produkcji metodami ekologicznymi co
najmniej raz w roku, w terminie uzgodnionym z posiadaczem gospodarstwa.
4. Upoważniona jednostka certyfikująca w okresie przestawiania może
przeprowadzić doraźne nieodpłatne kontrole w zakresie, o którym mowa w ust. 3
bez uprzedniego powiadamiania posiadacza gospodarstwa rolnego.
Art. 22.
Przedsiębiorcy produkującemu produkty rolnictwa ekologicznego metodami
ekologicznymi lub realizującemu program przestawiania gospodarstwa rolnego na
produkcję metodami ekologicznymi przysługuje dotacja przedmiotowa na zasadach
określonych w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz
ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w sprawie określenia stawek dotacji w
rolnictwie, wydawanego na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o
finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr
49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz.69 i
Nr 12, poz. 136).
Art. 23.
1. Oznakowanie produktu rolnictwa ekologicznego z zastrzeżeniem ust. 3 polega
na zamieszczeniu na etykiecie lub opakowaniu tego produktu napisu "produkt
rolnictwa ekologicznego", z jednoczesnym podaniem nazwy producenta,
upoważnionej jednostki certyfikującej wraz z jej numerem identyfikacyjnym
oraz numerem certyfikatu.
2. W przypadku produktów rolnictwa ekologicznego sprowadzanych z zagranicy,
oprócz nazwy producenta zapisuje się nazwę przedsiębiorcy wprowadzającego
produkty do obrotu z tym, że na produktach rolnictwa ekologicznego
pochodzących z krajów Unii Europejskiej zamiast podania nazwy upoważnionej
jednostki certyfikującej oraz numeru certyfikatu zamieszcza się napis "objęte
systemem kontroli Unii Europejskiej".
3. Oznakowanie zwierzęcia pochodzącego z ekologicznego gospodarstwa rolnego, w
którym chów lub hodowla zwierząt prowadzona jest w sposób ekologiczny powinno
umożliwić identyfikację przedsiębiorcy posiadającego to gospodarstwo.
4. Etykieta lub opakowanie środka spożywczego, który nie został wyprodukowany
lub przetworzony w sposób ekologiczny nie może zawierać napisów sugerujących,
że środek ten jest produktem rolnictwa ekologicznego.
Art. 24.
Produkty rolnictwa ekologicznego przeznaczone do obrotu lub dalszego
przetwórstwa należy przechowywać oddzielnie od innych produktów rolnych,
oznakowane zgodnie z art. 23.
Art. 25.
1. Przechowywanie i transport produktów rolnictwa ekologicznego może odbywać
się tylko w zamkniętych opakowaniach lub kontenerach zaopatrzonych w etykiety
zawierające:
1) nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby przedsiębiorcy
będącego ich producentem lub przetwórcą,
2) nazwę jednostki certyfikującej wraz z jej numerem identyfikacyjnym i
numerem certyfikatu z zastrzeżeniem art. 23 ust. 2.
2. Obowiązek zamknięcia opakowań lub kontenerów w transporcie produktów
rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w ust. 1 nie dotyczy transportu
pomiędzy przedsiębiorcami prowadzącymi produkcję lub przetwórstwo tych
produktów; dane wymienione w ust. 1 pkt 1 i 2 powinny być zawarte w
dokumentach towarzyszących transportowi.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą zwierząt.
Art. 26.
1. Kto:
1) wprowadza do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego artykuły
spożywcze i zwierzęta, które zostały wyprodukowane, wyhodowane, pozyskane
lub przetworzone niezgodnie z warunkami produkcji metodami ekologicznymi,
2) zamieszcza na etykiecie lub opakowaniu środka spożywczego, który nie
został wyprodukowany lub przetworzony metodami ekologicznymi, napisy
zawierające określenie, że środek ten jest produktem rolnictwa
ekologicznego,
3) przechowuje lub transportuje produkty rolnictwa ekologicznego nie
opakowane lub nie oznakowane zgodnie z art. 25,
- podlega grzywnie.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o
postępowaniu w sprawach o wykroczenia.
Art. 27.
W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów
Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293) w art. 3 w ust. 1 po pkt 3 kropkę
zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
"4) nadzoru nad jednostkami upoważnionymi do prowadzenia kontroli
przedsiębiorców produkujących, przetwarzających i wprowadzających do
obrotu produkty rolnictwa ekologicznego.".
Art. 28.
W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska
(Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106,
poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr
121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101,
poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 88 po pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w
brzmieniu:
"9) działania z zakresu rolnictwa ekologicznego bezpośrednio
oddziaływujące na stan gleby, powietrza i wód, w szczególności na
prowadzenie gospodarstw rolnych produkujących metodami ekologicznymi
położonych na obszarach szczególnie chronionych na podstawie przepisów
z ochrony przyrody.";
2) w art. 88a i art. 88b w razy "w art. 88 pkt 1-8" zastępuje się wyrazami "w
art. 88 pkt 1-9".
Art. 29.
W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77,
poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz.
885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz.
136) w art. 28 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Na wniosek przedsiębiorcy zamierzającego prowadzić ekologiczne
gospodarstwo rolne właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wydaje
zaświadczenie, że na terenie na którym położone jest gospodarstwo rolne
nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji
zanieczyszczających w wodzie i powietrzu.".
Art. 30.
1. Obowiązek uzyskania certyfikatu zgodności nie dotyczy przedsiębiorców,
którzy w dniu wejścia w życie ustawy wytwarzają produkty rolnictwa
ekologicznego i posiadają ważny atest.
2. Do okresu przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami
ekologicznymi, o którym mowa w art. 20 ust. 1 zalicza się udokumentowany
okres przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi
rozpoczęty przed dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 31.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia z wyjątkiem
art. 3 ust. 1 pkt 3, który wchodzi w życie po upływie czterech lat od dnia
ogłoszenia.