P r o j e k t
USTAWA
z dnia ...............
o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów
administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa
(część czwarta)
Art. 1.
W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska
(Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196 , z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r.
Nr 106, poz. 496 , Nr 132, poz. 662, Nr 156 i poz. 773 oraz z 1997 r. Nr
46, poz. 296, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133,
poz. 885) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 23 w ust. 1 wyraz "Wojewoda" zastępuje się wyrazem "Starosta";
2) w art. 28:
a) w ust. 2 wyraz "wojewoda" zastępuje się wyrazem "starosta, jako
zadanie z zakresu administracji rządowej",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Organem właściwym do wydawania decyzji, o których mowa w ust. 2,
dla inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia
ludzi, określonych w odrębnych przepisach, jest wojewoda.";
3) w art. 30:
a) w ust. 2 wyraz "wojewoda" zastępuje się wyrazami "starosta jako
zadanie z zakresu administracji rządowej, z zastrzeżeniem ust. 2a",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
"2a. Organem właściwym do wydawania decyzji, o której mowa w ust.1,
dla inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia
ludzi, określonych w odrębnych przepisach, jest wojewoda.
2b. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, starosta przekazuje
właściwemu wojewodzie.",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Organ właściwy do wydania decyzji ustalającej rodzaje i ilości
substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do
powietrza może także nałożyć na jednostkę organizacyjną obowiązki
wynikające z potrzeb ochrony powietrza w drodze odrębnej
decyzji.",
d) w ust. 6 skreśla się wyrazy "administracji państwowej";
e) w ust. 9 wyrazy "wojewoda przechowuje" zastępuje się wyrazami
"organy właściwe do ich wydania przechowują.";
4) w art. 31 w ust. 1 wyrazy "z wojewodą" zastępuje się wyrazami
"odpowiednio z wojewodą lub starostą";
5) w art. 32 w ust. 1 wyraz "i" zastępuje się przecinkiem a po wyrazie
S\rodowiska" dodaje się wyrazy "i właściwymi starostami";
6) w art. 51:
a) w ust. 1 wyraz "Wojewoda" zastępuje się wyrazami "Starosta, jako
zadanie z zakresu administracji rządowej,",
b) w ust. 2 wyraz "wojewoda" zastępuje się wyrazami "starosta, z
zastrzeżeniem ust. 2a",
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2,
dla inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia
ludzi, określonych w odrębnych przepisach, jest wojewoda.";
7) w art. 51a po wyrazach "ust. 2" dodaje się wyrazy "i 2a";
8) w art. 66 wyrazy "organy gminy" zastępuje się wyrazami "organy
jednostek samorządu terytorialnego";
9) w art. 70 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Wojewoda - w stosunku do inwestycji szczególnie szkodliwych dla
środowiska i zdrowia ludzi, a starosta - w stosunku do inwestycji
mogących pogorszyć stan środowiska, może decyzją zobowiązać
inwestora, a także właściciela, zarządcę lub posiadacza obiektu
budowlanego albo zespołu obiektów, do przedstawienia, sporządzonej
przez biegłego z listy ministra właściwego do spraw środowiska,
oceny oddziaływania inwestycji lub obiektu budowlanego albo
zespołu obiektów na środowisko.";
10) w art. 71:
a) w ust. 3 po wyrazach "wojewoda w drodze rozporządzenia" dodaje się
wyrazy "dla inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i
zdrowia ludzi, z zatrzeżeniem ust. 3a",
b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Obszar ograniczonego użytkowania dla inwestycji mogących
pogorszyć stan środowiska, o których mowa w ust. 2, tworzy rada
powiatu w drodze uchwały.",
c) w ust. 4 po wyrazach "ust. 3" dodaje się wyrazy "i 3a";
11) w art. 82:
a) w ust. 2 po wyrazie "Wojewoda" dodaje się wyrazy "dla inwestycji
szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określonych w
odrębnych przepisach, a dla pozostałych inwestycji starosta - jako
zadanie z zakresu administracji rządowej -",
b) w ust. 3 po wyrazie "wojewoda" dodaje się wyrazy "lub starosta", a
po wyrazie "wojewódzkich" dodaje się przecinek i wyraz
"powiatowych";
12) w art. 83 w ust. 1 wyrazy "z wojewodą" zastępuje się wyrazami
"odpowiednio z wojewodą lub starostą";
13) w art.84 ust.2 otrzymuje brzmienie :
"2. W sprawach wykupu lub zamiany nieruchomości, o której mowa w
ust.1, właściwy jest organ określony w przepisach o gospodarce
nieruchomościami. Cenę wykupu ustala się i wypłaca według zasad
określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. Koszty
nabycia lub zamiany nieruchomości ponosi jednostka organizacyjna
nabywająca lub zamieniająca nieruchomość.";
14) w art. 86b:
a) w ust. 1 wyraz "wojewódzkiego" zastępuje się wyrazem "regionalnego",
b) w ust. 5 wyraz "wojewodzie" zastępuje się wyrazem "marszałkowi",
c) w ust. 6 wyraz "wojewodę" zastępuje się wyrazem "marszałka",
d) w ust. 7 wyraz "wojewoda" zastępuje się wyrazem "marszałek";
15) w art. 87:
a) ust.1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Tworzy się Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej, zwany dalej "Narodowym Funduszem", fundusze ochrony
środowiska i gospodarki wodnej samorządów województw, zwane dalej
"wojewódzkimi funduszami" , oraz fundusze ochrony środowiska i
gospodarki wodnej gmin, zwane dalej "gminnymi funduszami".
2. Narodowy Fundusz posiada osobowość prawną.",
b) w ust. 3 wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw
środowiska",
c) ust. 7 i 8 skreśla się,
d) w ust. 9 skreśla się wyrazy "lub wojewódzkiego funduszu";
16) w art. 87b:
a) w ust.4 wyrazy "Wojewoda i wojewódzki inspektor ochrony środowiska
prowadzą wyodrębnione rachunki bankowe" zastępuje się wyrazami
"Zarząd województwa prowadzi wyodrębniony rachunek bankowy", skreśla
się wyrazy "oraz wojewódzkich",
b) w ust.4a wyrazy "Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przed
przekazaniem wpływów z kar na rachunek Narodowego Funduszu oraz
wojewódzkich funduszy" zastępuje się wyrazami "Zarząd województwa
przed przekazaniem wpływów z kar na rachunek Narodowego Funduszu",
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Wpływy za składowanie odpadów stanowią w 60% dochód gminnego
funduszu gminy i w 20% dochód wojewódzkiego funduszu województwa,
na których obszarze składowane są te odpady. Dochodami gminnych
funduszy jest również całość wpływów z tytułu kar i opłat z
terenu danej gminy za usuwanie drzew lub krzewów, a także 30%
wpływów z opłat i kar za pozostałe rodzaje gospodarczego
korzystania ze środowiska i dokonywania w nim zmian oraz za
szczególne korzystanie z wód i z urządzeń wodnych. Dochodami
wojewódzkich funduszy jest także 10% wpływów z opłat i kar za
pozostałe rodzaje gospodarczego korzystania ze środowiska i
dokonywania w nim zmian oraz za szczególne korzystanie z wód i z
urządzeń wodnych.";
d) w ust. 5b po wyrazie "gminnych" dodaje się wyrazy "i wojewódzkich";
17) w art. 87c skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy" oraz wyrazy
"i wojewódzkie fundusze";
18) w art. 88a skreśla się wyrazy "ustalonych w planach działalności
wojewódzkich funduszy";
19) w art.88c :
a) w ust.1 i 3 wyrazy "i wojewódzkie fundusze mogą" zastępuje się
wyrazem "może",
b) w ust.4 wyrazy "wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska" zastępuje
się wyrazami "zarządu województwa",
20) w art. 88d skreśla się ust.3;
21) w art. 88 e:
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "a rady nadzorcze wojewódzkich funduszy
od 7 do 9 osób",
b) skreśla się ust. 5 -7,
c) w ust. 8 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy "i rad nadzorczych
wojewódzkich funduszy" oraz:
- w pkt 2 skreśla się wyrazy "planów działalności wojewódzkich
funduszy",
- w pkt 3 skreśla się wyrazy "i listy przedsięwzięć priorytetowych
wojewódzkich funduszy",
- w pkt 5
po wyrazie "przekracza" dodaje się wyrazy "równowartość kwoty 300.000 ECU"
oraz skreśla się lit. a) i b),
- w pkt 6 skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy",
- w pkt 7 skreśla się wyrazy "oraz członków zarządów i
pracowników biur wojewódzkich funduszy",
- w pkt 8 skreśla się wyrazy "i zarządów wojewódzkich funduszy",
- w pkt 9 w lit. a) wyrazy "Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów
Naturalnych i Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "ministrowi
właściwemu do spraw środowiska", a lit. b) skreśla się
d) w ust. 9 wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów
Naturalnych i Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "minister właściwy
do spraw środowiska"; skreśla się wyrazy "a wynagrodzenie członków
rad nadzorczych wojewódzkich funduszy " właściwy wojewoda";
22) w art. 88f:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Zarząd Narodowego Funduszu stanowią prezes i jego zastępcy,
powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw
środowiska na wniosek Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu." ,
b) skreśla się ust.1a,
c) w ust.2 skreśla się zdanie drugie,
d) w ust. 3 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy "i zarządów
wojewódzkich funduszy" oraz:
- w pkt 1- 5 skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy",
- w pkt 6 skreśla się wyrazy "i radom nadzorczym wojewódzkich
funduszy" oraz "i wojewódzkich funduszy",
- w pkt 7 skreśla się wyrazy "i biur wojewódzkich funduszy",
e) w ust. 4 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy "i wojewódzkich
funduszy" oraz:
- w pkt 1 wyraz "zarządów" zastępuje się wyrazem "zarządu",
- w pkt 2 wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów
Naturalnych i Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "minister
właściwy do spraw środowiska", skreśla się wyrazy "a o składzie
zarządów wojewódzkich funduszy " właściwy wojewoda",
f) w ust.5 skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy";
23) w art. 88g:
a) w ust.1 wyrazy "i wojewódzkie fundusze tworzą" zastępuje się wyrazem
"tworzy", a wyraz "mogą" zastępuje się wyrazem "może",
b) w ust. 4 i 5 skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy";
24) w art. 88h:
a) w ust. 1 wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw
środowiska", skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy",
b) ust.2 otrzymuje brzmienie:
"2. Marszałkowie województw co roku przedstawiają do zatwierdzenia
sejmikowi województwa projekt zestawienia przychodów i wydatków
wojewódzkiego funduszu."
c) ust.5 otrzymuje brzmienie :
"5. Marszałkowie województw zatwierdzone zestawienie przychodów i
wydatków wojewódzkiego funduszu zamieszczają w dziennikach
urzędowych województw.";
25) w art. 88i:
a) w ust. 2 wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw
środowiska", wyrazy "Minister Finansów" zastępuje się wyrazami
"minister właściwy do spraw finansów publicznych",
b) w ust. 3 skreśla się wyrazy "i wojewódzkich funduszy", wyrazy
"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa"
zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw środowiska", a
wyrazy "Minister Finansów" zastępuje się wyrazami "minister
właściwy do spraw finansów publicznych",
c) ust. 4 skreśla się;
26) w art 90:
a) w ust. 1 po wyrazach "rządowej i" dodaje się wyraz "jednostek",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw środowiska, wojewodowie, sejmiki
województw oraz rady gmin i powiatów opracowują programy
zrównoważonego rozwoju ochrony środowiska wynikające z polityki
ekologicznej państwa."
c) w ust. 4 wyraz "gminne" zastępuje się wyrazem "samorządowe";
27) w art. 91:
a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy "organy
gminy" zastępuje się wyrazami "organy jednostek samorządu
terytorialnego",
b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 - 6 w brzmieniu:
"2. Kontrole wykonują wójt, burmistrz (prezydent miasta) i starosta
oraz funkcjonariusze straży gminnych.
3. Organy jednostek samorządowych, wymienione w ust. 2, przy
wykonywaniu kontroli uprawnione są do:
1) wstępu wraz z rzeczoznawcami i niezbędnym sprzętem przez całą
dobę na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, na
których prowadzona jest działalność gospodarcza, a w godzinach
od 6 do 22 na pozostały teren,
2) przeprowadzania badań lub wykonywania innych niezbędnych
czynności kontrolnych,
3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i
przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu
faktycznego,
4) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych
mających związek z problematyką kontroli.
4. Funkcjonariusze straży gminnych, przy wykonywaniu kontroli
uprawnieni są do:
1) pouczania i legitymowania osób naruszających przepisy o
ochronie środowiska,
2) nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatów karnych
za wykroczenia przeciw przepisom o ochronie środowiska,
3) występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w
sprawach o wykroczenia przeciw przepisom o ochronie
środowiska,
4) wstępu na kontrolowaną nieruchomość, żądania okazania
dokumentów i złożenia wyjaśnień.
5. Wójt, burmistrz (prezydent) miasta bądź starosta występują do
wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie
odpowiednich działań, jeżeli powstaje podejrzenie, co do
naruszenia przez kontrolowany podmiot przepisów o ochronie
środowiska, wynikających z przepisu art.13 ustawy z dnia 20 lipca
1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77,
poz. 335). 6. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej
oraz kontrolowana osoba fizyczna, z zachowaniem przepisów o
tajemnicy państwowej i służbowej oraz zakwaterowaniu sił
zbrojnych, obowiązani są umożliwić przeprowadzanie kontroli,a w
szczególności umożliwić dokonanie czynności, o których mowa w ust.
3.";
28) w art. 92 w ust. 1 skreśla się wyrazy "organizacji spółdzielczych";
29) w art. 98 wyrazy "terenowych organów administracji państwowej"
zastępuje się wyrazami "organów administracji rządowej i organów jednostek
samorządu terytorialnego";
30) w art. 101 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu
terytorialnego";
31) w art. 104 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. W razie nadzwyczajnego stanu zagrożenia środowiska wojewoda,
poprzez Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i
wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w porozumieniu z
marszałkiem sejmiku województwa, podejmie działania i stosuje
środki niezbędne do usunięcia zagrożenia jego skutków,
określając w szczególności związane z tym obowiązki organów
administracji rządowej, organów jednostek samorządu
terytorialnego i jednostek organizacyjnych.";
32) w art. 105:
a) w ust. 2 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu
terytorialnego",
b) w ust. 3 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji"
zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw administracji
publicznej";
33) po art. 116 dodaje się art. 116a w brzmieniu:
"Art. 116a.1. Ilekroć w przepisach ustawy mówi się o starostach
należy przez to także rozumieć burmistrzów i prezydentów
miast wyłączonych z powiatów.
2. Przepisy ustawy dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio
do miast wyłączonych z powiatów.".
Art. 2.
W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995
r. Nr 119, poz. 575 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629
i Nr 141, poz. 942) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu:
"3. Koordynacja rozkładów jazdy przewoźników wykonujących zarobkowy
przewóz osób pojazdami samochodowymi w regularnym transporcie
zbiorowym prowadzona jest przez właściwe organy gminy, powiatu i
samorządu wojewódzkiego, w zależności od przebiegu linii
komunikacyjnej.
4. Organy, o których mowa w ust. 3, są obowiązane do organizacji
koordynacji na swoim obszarze oraz do wzajemnego porozumiewania
się w przypadku, gdy dana linia komunikacyjna przebiega poza ich
obszarem.
5. Przewoźnicy, o których mowa w ust. 3 są obowiązani do uzgadniania
rozkładu jazdy z właściwym organem, o którym mowa w tym ustępie.
6. Przewoźnicy ponoszą koszty związane z koordynacją rozkładów
jazdy.";
2) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 8. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez:
1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do
lokalnego i ponadgminnego transportu zbiorowego przez
wojewodę, starostę lub wójta albo burmistrza (prezydenta
miasta) " ze względu na potrzeby obronności lub
bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej,
a)ministra właściwego do spraw transportu (marszałka sejmiku
województwa, starostę) - w odniesieniu do przewoźników wobec
których minister lub zarząd województwa bądź powiatu pełnią
funkcję organu założycielskiego;
2) przewoźnika " w razie klęski żywiołowej przerwy w
eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez
klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł
przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za
zgodą i na warunkach ustalonych przez:
b)zarząd gminy lub zarząd powiatu w odniesieniu do odpowiednio
gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego.
Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu
następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni.";
3) w art. 9:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust.
1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz ( prezydent miasta),
starosta, lub marszałek województwa.",
b) w ust. 2 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej"
zastępuje się wyrazami "oraz w ust. 1a nakładający obowiązek" oraz
skreśla się wyrazy "z budżetu państwa";
4) skreśla się art. 13;
5) w art. 15:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw administracji publicznej może określać w drodze
rozporządzenia, przepisy porządkowe związane z przewozem osób i
bagażu środkami transportu publicznego.",
b)dodaje się ust. 5-6 w brzmieniu:
"5. W odniesieniu do gminnego transportu zbiorowego przepisy
porządkowe związane z przewozem osób i bagażu środkami transportu
zbiorowego określa rada gminy.
6. W odniesieniu do powiatowego transportu zbiorowego przepisy
porządkowe związane z przewozem osób i bagażu środkami transportu
zbiorowego określa rada powiatu, a w odniesieniu do wojewódzkiego
transportu zbiorowego " sejmik województwa.";
6) art. 34 otrzymuje brzmienie:
"Art. 34.1. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze
rozporządzenia, określi:
1) treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy, zasady
ich uzgadniania i koordynacji w tym zakresie oraz zasady
ponoszenia kosztów z tym związanych,
2) sposób ustalenia opłat dodatkowych w razie niedopełnienia
obowiązków zapłaty należności przewozowych z tytułu przewozu
osób, naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka
transportowego zwierząt i rzeczy oraz spowodowania
zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez
uzasadnionej przyczyny.
2. W odniesieniu do transportu zbiorowego gminnego, powiatowego,
wojewódzkiego przepisy porządkowe w zakresie określonym w
ust. 1 pkt 1 i 2 określają odpowiednio: rada gminy, rada
powiatuą ą, sejmik województwa.";
7) art. 56 otrzymuje brzmienie:
"Art. 56. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze
rozporządzenia, określi warunki przewozu rzeczy, które ze
względu na kształt, rozmiary lub masę albo drogę przewozu mogą
powodować trudności transportowe.";
8) w art. 57 skreśla się ust. 3.
Art. 3.
W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz.
60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34,
poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r.
Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106,
poz. 677 i Nr 123, poz. 780) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 2 otrzymuje brzmienie:
"Art. 2.1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej
dzielą się na następujące kategorie:
1) drogi krajowe,
2) drogi wojewódzkie,
3) drogi powiatowe,
4) drogi gminne.
2. Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 i 2 należą do
tej samej kategorii co te drogi.
3. Drogi publiczne ze względów funkcjonalno technicznych dzielą
się na klasy określone w warunkach technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogi i ich usytuowanie.";
2) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu:
"Art. 2a.1. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa.
2. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność
właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.";
3) art. 4a otrzymuje brzmienie:
"Art. 4a. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, sieć
autostrad, dróg ekspresowych oraz dróg o znaczeniu obronnym.";
4) art. 5 otrzymuje brzmienie:
"Art. 5. 1. Do dróg krajowych zalicza się:
1) autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące w ich
ciągach do czasu wybudowania autostrad i dróg ekspresowych,
2) drogi międzynarodowe,
3) inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajowych,
4) dojazdy do ogólnodostępnych przejść granicznych
obsługujących ruch międzynarodowy osobowy i ciężarowy,
5) drogi alternatywne dla autostrad płatnych,
6) drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji
miejskich,
7) drogi o znaczeniu obronnym.
2. Zaliczenie do kategorii dróg krajowych następuje w drodze
rozporządzenia Rady Ministrów na wniosek Ministra właściwego do
spraw transportu przedłożony w porozumieniu z ministrami
właściwymi do spraw: administracji publicznej, spraw wewnętrznych
oraz obrony narodowej po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików
województw.
3. Przebieg dróg krajowych ustala, w drodze rozporządzenia, minister
właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii właściwych
sejmików województw, a w powiatach i miastach wyłączonych z
powiatów opinii ich rad.";
5) art. 6 otrzymuje brzmienie:
"Art. 6.1. Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi stanowiące
połączenia, inne niż określone w art. 5 ust. 1, między
miastami, mające znaczenie dla województwa i drogi o
znaczeniu obronnym nie zaliczone do dróg krajowych.
2) Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze
uchwały sejmiku województwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu i ministrem do spraw obrony
narodowej.
3) Przebieg dróg wojewódzkich ustala samorząd województwa w
planie regionalnym, po zasięgnięciu opinii właściwych organów
powiatów, na terenie których przebiega droga. W odniesieniu do
dróg położonych na obszarze miast wyłączonych z powiatów
wniosek opiniują właściwe organy tych miast.";
6) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
"Art. 6a.1. Do dróg powiatowych zalicza się drogi stanowiące
połączenia inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art.6 ust.
1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów
z siedzibami gmin i siedziby gmin między sobą.
2. Zaliczenie do kategorii dróg powiatowych następuje w drodze
uchwały rady powiatu w porozumieniu z marszałkiem sejmiku
województwa, po zasięgnięciu opinii gmin, na terenie których
przebiega droga oraz po zasięgnięciu opinii rad sąsiednich
powiatów.
3. Przebieg dróg powiatowych ustala samorząd powiatowy po
zasięgnięciu opinii gmin, na terenie których przebiega droga.";
7) art. 7 otrzymuje brzmienie:
"Art. 7.1. Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym
nie zaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą
sieć dróg służącą miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg
wewnętrznych.
2. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze
uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwej rady powiatu.
3. Przebieg drogi gminnej ustala samorząd gminny.";
8) art. 8 otrzymuje brzmienie:
"Art. 8.1. Drogi nie zaliczone do żadnej kategorii dróg
publicznych, w szczególności drogi w osiedlach
mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych,
dojazdowe do obiektów użytkowanych przez podmioty prowadzące
działalność gospodarczą, place przed dworcami kolejowymi i
autobusowymi, portami są drogami wewnętrznymi.
2. Budowa, utrzymanie, zarządzanie i oznakowanie dróg
wewnętrznych należy do zarządcy terenu.
3. Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 2, należy do
zarządcy terenu. Budowa, utrzymanie i oznakowanie skrzyżowań
dróg wewnętrznych z drogami publicznymi oraz urządzeń
bezpieczeństwa i organizacji ruchu związanych z funkcjonowaniem
skrzyżowań należy do zarządu drogi publicznej.";
9) art. 9 otrzymuje brzmienie:
"Art. 9. Jeżeli droga niezbędna dla komunikacji publicznej nie
została zaliczona do kategorii dróg wojewódzkich, powiatowych
lub gminnych zaliczenie do odpowiedniej kategorii następuje w
drodze rozporządzenia wojewody.";
10) w art. 10:
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy: "z zastrzeżeniem ust. 3",
b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3. Drogom publicznym i obiektom mostowym nadaje się numeracje.
4. Dla poszczególnych kategorii dróg właściwy zarządca drogi
prowadzi wykaz oraz ewidencję dróg."
c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
"5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, sposób numeracji oraz zakres, treść i sposób
prowadzenia ewidencji dróg i obiektów mostowych.";
11) skreśla się art. 11;
12) w art. 13:
a) w ust. 2a po wyrazie "drogowym" dodaje się wyrazy "oraz za
nieuiszczenie opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 4",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Minister właściwy do spraw transportu może w uzasadnionych
przypadkach zwolnić z opłat niektóre przejazdy pojazdów
wykonywane w ramach pomocy humanitarnej, medycznej i
ratownictwa lub w przypadku klęsk żywiołowych.";
13) Rozdział 2 otrzymuje tytuł: "Administracja drogowa" i następujące
brzmienie:
"Art. 17. 1. Minister właściwy do spraw transportu jest naczelnym
organem administracji rządowej w sprawach budowy, utrzymania
i ochrony dróg publicznych wszystkich kategorii. Do jego
zadań w zakresie sieci dróg publicznych należą sprawy:
1) określania kierunków rozwoju sieci drogowej,
2) wydawanie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg
i obiektów mostowych,
3) koordynacji działań w zakresie przygotowania dróg dla potrzeb
obrony państwa na zasadach określonych przez Radę Ministrów w
drodze rozporządzenia,
4) standardów utrzymania dróg. Minister właściwy do spraw
transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb
sporządzania informacji, gromadzenia i udostępniania danych o
sieci dróg publicznych.
Art. 18.1.Minister właściwy do spraw transportu wykonuje zadania
naczelnego organu administracji rządowej określone w ustawie
przy pomocy Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych.
2. Generalną Dyrekcję Dróg Publicznych powołuje Rada Ministrów w
drodze rozporządzenia.
3. Do zadań Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych należą w
szczególności:
1) nadzór nad działalnością zarządów dróg krajowych,
2) gromadzenie danych i sporządzanie informacji o sieci dróg
publicznych,
3) pełnienie funkcji inwestora w odniesieniu do zadań na
drogach krajowych, realizowanych ze środków międzynarodowych
instytucji finansowych,
4) koordynacja procesu przygotowania dróg publicznych na
potrzeby obrony państwa,
5) koordynowanie zagadnień powodziowych w zakresie dróg
publicznych.
4. Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych powołuje i odwołuje
Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw
transportu.
5. Minister właściwy do spraw transportu nadaje, w drodze
rozporządzenia, statut Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych .
Art. 19.1. Organ administracji rządowej lub samorządowej, do
właściwości którego należą sprawy z zakresu planowania,
budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg jest
zarządcą drogi.
2. Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, są dla dróg:
1) krajowych " dyrektor zarządu dróg krajowych,
2) wojewódzkich " zarząd województwa,
3) powiatowych " zarząd powiatu,
4) gminnych " zarząd gminy.
3. Dyrektor zarządu dróg krajowych jest zarządcą autostrad
wybudowanych na zasadach określonych w ustawie do czasu
przekazania ich koncesjonariuszowi stosownie do przepisów o
autostradach płatnych. Koncesjonariusz pełni funkcję zarządcy
autostrady płatnej.
4. Zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między
zarządcami w trybie porozumień.
5. W granicach miast wyłączonych z powiatów zarządcą wszystkich
dróg publicznych z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych
jest zarząd miasta.
Art. 20. Do zarządcy drogi należy w szczególności:
1) opracowanie projektów planów rozwoju sieci drogowej,
2) opracowanie projektów planów finansowania budowy, moder
nizacji, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych,
3) pełnienie funkcji inwestora,
4) utrzymanie nawierzchni, chodników, obiektów inżynierskich,
urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych
z drogą,
5) realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu,
6) przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych
oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju,
7) koordynacja robót w pasie drogowym,
8) wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego, zjazdy z dróg
i zezwoleń na przejazdy po drogach publicznych pojazdów z
ładunkiem lub bez ładunku o masie, naciskach osi lub
wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych
przepisach oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych,
9) prowadzenie ewidencji dróg i drogowych obiektów mostowych,
10) przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i obiektów
mostowych,
11) wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych
i zabezpieczających,
12) przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników,
13) przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska,
mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy,
modernizacji lub utrzymania dróg,
14) wprowadzanie ograniczeń bądź zamykanie dróg i drogowych
obiektów mostowych dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów, gdy
występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub
mienia,
15) dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego
16) sadzenie, utrzymanie oraz usuwanie drzew i krzewów oraz
pielęgnacja zieleni w pasie drogowym poza obszarami
zabudowanymi,
17) prowadzenie gospodarki gruntami i innymi nieruchomościami
pozostającymi w zarządzie organu zarządzającego drogą.
Art. 21. 1. Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 i 3,
wykonuje swoje obowiązki, przy pomocy powołanej przez siebie
wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej, zwanej dalej dla
dróg krajowych "zarządem dróg krajowych", dla dróg
wojewódzkich " "zarządem dróg wojewódzkich", dla dróg
powiatowych " "zarządem dróg powiatowych", dla dróg gminnych
" "zarządem dróg gminnych".
2. Zarządy dróg, o których mowa w ust. 1, mają prawo do:
1) wstępu na grunty przyległe do pasa drogowego, jeżeli jest to
niezbędne do wykonania czynności związanych z utrzymaniem i
ochroną dróg,
2) urządzenia czasowego przejazdu przez grunty przyległe do
pasa drogowego w razie przerwy komunikacji na drodze,
3) ustawiania na gruntach przyległych do pasa drogowego zasłon
przeciwśnieżnych.
3. Właścicielom lub użytkownikom gruntów, którzy ponieśli szkody
w wyniku czynności wymienionych w ust. 2, przysługuje
odszkodowanie na zasadach określonych w przepisach o
gospodarce nieruchomościami.
Art. 22. 1. Zarząd drogi sprawuje nieodpłatny trwały zarząd gruntami
w pasie drogowym.
2. Grunty, o których mowa w ust. 1, zarząd drogi może
oddawać innym podmiotom gospodarczym w dzierżawę, najem albo je
użyczać w drodze umowy na cele związane z gospodarką drogową,
potrzebami ruchu drogowego i obsługi podróżnych.
3. W przypadku nabywania gruntów pod pas drogowy, zarząd drogi
może wystąpić z wnioskiem o dokonanie podziału lub scalenia
nieruchomości zgodnie z przepisami o gospodarce
nieruchomościami.";
13) w art. 43 w ust. 1 w pkt 3:
a) w lit. b) (w tabeli) po wyrazie "wojewódzka" dodaje się
wyraz "powiatowa",
b) w lit. c) (w tabeli) skreśla się przecinek i wyrazy "lokalna
miejska i zakładowa";
14) po art. 51 dodaje się art. 51a - 51c w brzmieniu:
"Art. 51a.1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
dróg krajowych oraz wykaz dróg wojewódzkich ustalony w trybie
określonym w art. 61.
2. Drogami powiatowymi stają się drogi publiczne inne niż
określone w ust. 1.
3. Dotychczasowe drogi gminne oraz lokalne miejskie stają się z
mocy ustawy drogami gminnymi w jej rozumieniu.
Art. 51b. Rada Ministrów w okresie pięciu lat od dnia wejścia w
życie ustawy wprowadzi zmiany w sieci dróg krajowych
uwzględniające przejęcie ruchu przez nowe autostrady i drogi
ekspresowe.
Art. 51c.1. Nieruchomości pozostające w dniu wejścia w życie ustawy
we władaniu Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego nie
stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne stają
się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub własnością
właściwych jednostek samorządu terytorialnego za
odszkodowaniem.
2. Podstawą do ujawnienia w księdze wieczystej przejścia na
własność Skarbu Państwa nieruchomości, o których mowa w ust.
1, jest ostateczna decyzja wojewody wydana na wniosek
właściwego zarządu drogi.
3.Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, będzie ustalane i
wypłacane według zasad i trybu określonych w odrębnej ustawie,
na wniosek właściciela nieruchomości złożony w terminie do
dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie
tego terminu roszczenie wygasa. Podstawę do ustalenia
wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według
stanu z dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, bez
uwzględnienia wzrostu jej wartości spowodowanego trwałymi
nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną
władania gruntu.".
Art. 4.
W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1993
r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265, z 1996 r. Nr 100, poz. 459
i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz.153, Nr 93, poz.569 i Nr
104, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2a w ust 1 :
a) w pkt 7:
- wyrazy "wojewódzkie zespoły pomocy społecznej" zastępuje się
wyrazami "powiatowe centra pomocy rodzinie" ,
- po wyrazie "wsparcia" po przecinku dodaje się wyrazy "ośrodek
interwencji kryzysowej",
b) po pkt 9 dodaje się pkt 9a - 9c w brzmieniu:
"9a) rodzinie zastępczej " oznacza to rodzinę, w której
umieszcza się małoletnie dziecko, w celu sprawowania nad nim
opieki i jego wychowania, w wypadku, gdy rodzice nie
spełniają swojej funkcji,
9b) interwencji kryzysowej - oznacza to świadczenie
specjalistycznych usług, zwłaszcza psychologicznych, prawnych
dostępnych całą dobę - osobom, rodzinom i społecznościom
będącym ofiarami przemocy lub znajdującym się w innej
sytuacji kryzysowej - w celu zapobieżenia powstawania lub
pogłębiania się dysfunkcji tych osób, rodzin lub
społeczności,
9c) domu pomocy społecznej - oznacza to jednostkę świadczącą na
poziomie obowiązującego standardu osobom wymagającym
całodobowej opieki z powodu wieku lub choroby usługi: bytowe,
opiekuńcze, zdrowotne, wspomagające, edukacyjne w formach i
zakresie wynikającym z indywidualnych potrzeb ," ;
2) art. 9:
a) w ust 1 po wyrazach "na gminie" dodaje się wyrazy "lub powiecie",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Gmina i powiat, obowiązane zgodnie
z przepisami ustawy do wykonywania zadań pomocy społecznej, nie
mogą odmówić pomocy osobie potrzebującej, pomimo istniejącego
obowiązku osób fizycznych lub osób prawnych do zaspokajania jej
niezbędnych potrzeb życiowych.";
3) art. 10 w ust 2 w pkt 1 po wyrazach "tego pozbawionym" stawia się
przecinek i dodaje wyrazy "z zastrzeżeniem art. 10a pkt. 3";
4) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:
"Art. 10a. Do zadań własnych z zakresu pomocy społecznej
realizowanych przez powiaty, należy:
1) opracowywanie powiatowej strategii rozwiązywania problemów
społecznych,
2) organizowanie specjalistycznego poradnictwa socjalnego,
3) udzielanie schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania,
sprawienie pogrzebu osobom bezdomnym przebywającym na terenie
powiatu, które zerwały w sposób trwały związki z gminą, na
terenie której miało miejsce zdarzenie powodujące
bezdomność,
4) prowadzenie ośrodka interwencji kryzysowej,
5) zapewnienie szkolenia i doskonalenia zawodowego kadr pomocy
społecznej z terenu powiatu,
6) doradztwo metodyczne dla ośrodków pomocy społecznej i
pracowników socjalnych,
7) finansowanie ponadgminnych ośrodków wsparcia,
8) pomoc w integracji dla usamodzielnianych wychowanków
niektórych rodzajów placówek opiekuńczo-wychowawczych,
resocjalizacyjnych, zakładów dla nieletnich i rodzin
zastępczych, o której mowa w art. 31c ust. 1, z wyłączeniem
specjalnego świadczenia pieniężnego.";
5) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu:
"Art. 11a. 1. Do zadań z zakresu administracji rządowej
realizowanych przez powiaty należy:
1) organizowanie i finansowanie usług o określonym standardzie
w domu pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym i
specjalistycznym oraz kierowanie osób ubiegających się o
przyjęcie do domu pomocy społecznej,
2) finansowanie ponadgminnych ośrodków wsparcia dla osób z
zaburzeniami psychicznymi,
3) przyznawanie oraz wypłacanie świadczeń przewidzianych ustawą
osobom bezdomnym, przebywającym na terenie powiatu, które
zerwały w sposób trwały związki z gminą, na terenie której
miało miejsce zdarzenie powodujące bezdomność,
4) pokrywanie wydatków na świadczenia zdrowotne osobom
bezdomnym, o których mowa w art. 10a pkt 3,
5) przyznawanie specjalnego świadczenia pieniężnego dla
usamodzielnianych wychowanków niektórych rodzajów placówek
opiekuńczo-wychowawczych, resocjalizacyjnych, zakładów dla
nieletnich i rodzin zastępczych,
6) organizowanie opieki w rodzinach zastępczych oraz udzielanie
dzieciom w nich umieszczonym pomocy pieniężnej na częściowe
pokrycie kosztów utrzymania,
7) pomoc uchodźcom,
8) utworzenie i utrzymywanie powiatowego centrum pomocy
rodzinie i zapewnianie środków na wynagrodzenia pracowników
realizujących zadania określone w pkt 1-7.
2. Powiat realizuje zadania wynikające z ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz.776 i Nr 160, poz.1082) w
zakresie:
1) orzekania o stopniu niepełnosprawności,
2) rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych, w tym warsztatów
terapii zajęciowej i turnusów rehabilitacyjnych.
Art. 11b. Do zadań własnych z zakresu pomocy społecznej realizowanych
przez samorząd województwa należy:
1) ocena stanu i efektywności pomocy społecznej oraz opracowanie
strategii rozwoju,
2) opracowywanie i wdrażanie celowych programów służących
realizacji zadań pomocy społecznej, w tym dofinansowywanie
programów naprawczych realizowanych przez domy pomocy
społecznej,
3) organizowanie kształcenia, w tym prowadzenie szkół
pracowników służb społecznych oraz szkolenia zawodowego kadr
pomocy społecznej.";
6) art. 12 otrzymuje brzmienie:
"Art. 12.1. Do zadań wojewody w zakresie pomocy społecznej należy
w szczególności:
1) sporządzanie bilansu potrzeb i środków w zakresie pomocy
społecznej we współpracy z gminami, powiatami i samorządem
wojewódzkim,
2) ustalanie sposobu realizacji zadań z zakresu administracji
rządowej realizowanych przez jednostki samorządu
terytorialnego,
3) sprawowanie merytorycznego nadzoru nad wymaganym standardem
usług świadczonych przez jednostki organizacyjne pomocy
społecznej oraz odpowiednim poziomem kwalifikacji kadr w
jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, niezależnie od
podmiotu prowadzącego,
4) kontrola obowiązującego standardu usług i akceptacja
programów naprawczych w domach pomocy społecznej, w tym
specjalistycznych, a także ocena stopnia realizacji programu
naprawczego, o którym mowa w art. 20,
5) wydawanie i cofanie zezwoleń lub zezwoleń warunkowych na
prowadzenie domów pomocy społecznej, w tym specjalistycznych,
oraz prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej, w tym
specjalistycznych,
6) koordynowanie działań w zakresie integracji ze
społeczeństwem osób posiadających status uchodźcy. 2. W celu
realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, wojewoda powołuje
wojewódzki inspektorat pomocy społecznej.";
7) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:
"Art. 12a. Organy administracji rządowej i jednostek samorządu
terytorialnego mogą zlecać, w drodze umowy, organizacjom
społecznym, Kościołowi Katolickiemu i innym kościołom,
związkom wyznaniowym, fundacjom, stowarzyszeniom,
pracodawcom oraz osobom fizycznym i prawnym, zadania z
zakresu pomocy społecznej, oraz wspierać je, w tym
finansowo, w miarę posiadanych środków.";
8) w art. 19:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. W razie niemożności zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu
zamieszkania przez rodzinę i gminę, osoba wymagająca całodobowej
opieki może ubiegać się o skierowanie do domu pomocy społecznej.",
b) skreśla się ust 2;
9) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:
"Art. 19a. Domy pomocy społecznej mogą prowadzić, po uzyskaniu
zezwolenia wojewody:
1) organy jednostek samorządu terytorialnego,
2) organizacje społeczne, Kościół Katolicki, inne kościoły,
związki wyznaniowe, fundacje i stowarzyszenia,
3) inne osoby prawne i fizyczne.";
10) w art. 20:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Domy pomocy społecznej, które nie osiągają obowiązującego
standardu, są obowiązane do opracowania i realizacji programu
naprawczego do 2006 r.",
b) po ust 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a .Domom pomocy społecznej ,o których mowa w ust. 2, wojewoda
wydaje warunkowe zezwolenie na prowadzenie domu",
c) w ust 4 po wyrazie "zezwolenie" dodaje się wyrazy "lub warunkowe
zezwolenie",
d) w ust. 7:
- wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się
wyrazami "Minister właściwy do spraw zabezpieczenia
społecznego",
- w pkt 2 skreśla się przecinek i wyrazy "podmioty kontrolujące",
- w pkt 3 po wyrazie "zezwoleń" dodaje się przecinek i wyrazy "w
tym warunkowych",
- pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) tryb przyjmowania do domu pomocy społecznej osób
ubiegających się o przyjęcie do takiego domu.",
- w ust. 8 wyrazy "Minister Pracy i Polityki Społecznej" zastępuje
się wyrazami "Minister właściwy do spraw zabezpieczenia
społecznego", a wyrazy "Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej"
zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw zdrowia";
11) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu:
"Art. 23a. W celu zapobiegania powstawania lub pogłębiania się
dysfunkcji osób, rodzin lub społeczności, w tym również
dotkniętych przemocą, może być podejmowana interwencja
kryzysowa.";
12) w art. 24 w ust. 6 wyrazy "rejonowym urzędem pracy" zastępuje się
wyrazami "powiatową jednostką organizacyjną właściwą w sprawach
zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu";
13) w art. 25 w ust. 2 wyrazy "gmina współpracuje" zastępuje się wyrazami
"gmina i powiat współpracują";
14) w art. 26 po wyrazach "przez gminę" dodaje się wyrazy "lub powiat";
15) w art. 27 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub ubiegającą się o
przyjęcie do niego uznaje się za osobę samotnie gospodarującą,
jeżeli przed przyjęciem do domu pomocy społecznej lub rozpoczęciem
oczekiwania na miejsce w takim domu była uprawniona do zasiłku
stałego wyrównawczego.";
16) w art. 31b:
a) w ust. 2a po wyrazach "ośrodek pomocy społecznej" dodaje się wyrazy
"lub powiatowe centrum pomocy rodzinie ",
b) w ust. 2b wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się
wyrazami "minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego";
17) po art. 31b dodaje się art. 31c - 31h w brzmieniu:
"Art. 31c.1. Pomoc w integracji społecznej objętych opieką
całkowitą usamodzielnianych wychowanków niektórych rodzajów
placówek opiekuńczo-wychowawczych, resocjalizacyjnych i
zakładów dla nieletnich, określonych odrębnymi przepisami,
oraz rodzin zastępczych polega na przyznaniu specjalnego
świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie, pomocy w
uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych i
ekonomicznego usamodzielnienia, a także na pracy socjalnej.
Pomoc ta przysługuje opuszczającym placówkę lub rodzinę
zastępczą wychowankom, znajdującym się w trudnej sytuacji
materialnej i nie mogącym uzyskać pomocy od rodziców lub
dziadków.
2. Usamodzielnianym wychowankom placówek i zakładów dla
nieletnich, o których mowa w ust. 1, udziela się również
pomocy w formie rzeczowej (wyprawki).
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w
porozumieniu z ministrem do spraw oświaty i wychowania
określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i kryteria, które powinien spełnić usamodzielniany
wychowanek oraz jego rodzice lub dziadkowie, do uzyskania
uprawnienia i pomocy, o której mowa w ust. 1,
2) szczegółowe zasady udzielania pomocy, o której mowa w ust.
1, wysokość specjalnego świadczenia pieniężnego na
zagospodarowanie oraz wartość i składniki wyprawki,
3) rodzaje placówek, których wychowankowie są uprawnieni do
korzystania z pomocy, o której mowa w ust. 1.
Art. 31d. 1. Dzieciom i młodzieży pozbawionym całkowicie lub
częściowo opieki rodzicielskiej starosta organizuje opiekę w
rodzinach zastępczych.
2. Umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej następuje na
podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego.
3. Dziecko może być również umieszczone w rodzinie zastępczej
bez orzeczenia sądu opiekuńczego, na wniosek lub za zgodą
rodziców dziecka, na podstawie umowy cywilnoprawnej
powierzenia dziecka, zawartej na piśmie między rodziną
zastępczą a starostą właściwym z względu na miejsce
zamieszkania tej rodziny, o czym starosta zawiadamia sąd
opiekuńczy. W razie wątpliwości co do spełniania warunków
wymienionych w art. 31e starosta przekazuje sprawę sądowi
opiekuńczemu.
4. Rodzina zastępcza podejmuje obowiązek opieki nad dzieckiem i
jego wychowaniem z dniem umieszczenia dziecka w rodzinie
zastępczej na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego albo z
dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust 3.
Art. 31e. 1. Pełnienie funkcji rodziny zastępczej może być
powierzone małżeństwu lub osobie nie pozostającej w związku
małżeńskim, jeżeli spełniają następujące warunki:
1) dają rękojmię należytego wykonywania zadań rodziny
zastępczej,
2) mają obywatelstwo polskie, stałe miejsce zamieszkania w
Polsce i korzystają z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
3) nie były pozbawione praw rodzicielskich i opiekuńczych,
4) nie są chore na chorobę uniemożliwiającą właściwą opiekę nad
dzieckiem, co zostało stwierdzone zaświadczeniem lekarskim,
5) mają odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stałe źródło
utrzymania. 2. Osoby pełniące funkcję rodziny zastępczej
powinny zostać przeszkolone i odpowiednio przygotowane przez
ośrodek adopcyjno-opiekuńczy. Fakt ten powinien zostać
udokumentowany.
Art. 31f. 1. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny
zastępczej udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie
kosztów utrzymania dzieci umieszczonych w rodzinach
zastępczych.
2. Podstawą przyznania pomocy pieniężnej jest umowa zawarta
między starostą a rodziną zastępczą.
3. Rodzice, których dzieci przebywają w rodzinach zastępczych,
są obowiązani do ponoszenia odpłatności z tego tytułu.
Starosta wydaje decyzję o wysokości tej odpłatności.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe zasady doboru rodzin zastępczych oraz
umieszczania dzieci w tych rodzinach,
2) formy, zakres i wysokość pomocy państwa na rzecz dzieci
umieszczonych w rodzinach zastępczych,
3) wysokość i zasady odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w
rodzinach zastępczych oraz postępowanie w tych sprawach,
4) rodzaje rodzin zastępczych oraz wysokość i zasady
wynagradzania osób pełniących odpłatnie funkcję rodziny
zastępczej.
Art. 31g. 1. Rozwiązanie umowy powierzenia dziecka, o której mowa w
art. 31d ust 3, następuje po upływie 3 miesięcy od dnia
wypowiedzenia dokonanego na piśmie przez jedną ze stron.
2. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej
może rozwiązać z tą rodziną umowę powierzenia dziecka bez
wypowiedzenia w razie:
1) rażącego niewywiązywania się rodziny zastępczej z przyjętych
zadań,
2) ustania warunków wymaganych do pełnienia funkcji rodziny
zastępczej, wymienionych w art. 31e ust. 1 pkt 1 i 3. 3. W
razie rozwiązania umowy powierzenia dziecka, starosta
właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, ma
obowiązek zapewnienia dziecku dalszej pieczy i wychowania.
Art. 31h. Należności z tytułu odpłatności rodziców za pobyt ich
dzieci w rodzinach zastępczych podlegają egzekucji
administracyjnej.";
18) w art. 34 po ust. 5 dodaje się ust 6 w brzmieniu: "6. W zakresie
zadań, o których mowa w art. 10a pkt 3, do powiatu przepis ust 5 stosuje
się odpowiednio.";
19) w art. 37 :
a) ust 3 otrzymuje brzmienie:
"3. W miejscu pobytu są udzielane świadczenia wymienione w art. 13,
15, 16, art. 17 ust 1, 22, 23a, 26 i 32"
b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Gmina właściwa ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania
świadczeniobiorcy bezdomnego, jest obowiązana do zwrotu gminie
lub powiatowi, które udzieliły pomocy w miejscu pobytu
świadczeniobiorcy bezdomnego, poniesionych wydatków na
świadczenia pomocy społecznej określonej w ust. 3.";
20) w art. 39 po wyrazie "społecznej" dodaje się wyrazy "i kierownik
powiatowego centrum pomocy rodzinie ";
21) w art. 46 w ust. 4a wyraz "inwalidztwa" zastępuje się wyrazami
"niezdolności do pracy i stopnia niepełnosprawności";
22) po art. 47 dodaje się art. 47a i 47b w brzmieniu:
"Art. 47a. 1. W celu realizacji przez powiaty określonych niniejszą
ustawą zadań z zakresu administracji rządowej, tworzy się
w powiatach jednostki organizacyjne - powiatowe centra pomocy
rodzinie .
2. Powiatowe centrum pomocy rodzinie realizuje również zadania
własne powiatu w zakresie pomocy społecznej, chyba że powiat
postanowi inaczej.
3. Powiatowe centrum pomocy rodzinie może wytaczać na rzecz
obywateli powództwa o roszczenia alimentacyjne. W postępowaniu
przed sądem do centrów tych stosuje się odpowiednio przepisy o
prokuraturze.
4. Powiatowe centrum pomocy rodzinie może kierować wnioski o
ustalenie stopnia niepełnosprawności lub niezdolności do pracy
do organów określonych odrębnymi przepisami.
5. Rada powiatu udziela kierownikowi powiatowego centrum pomocy
rodzinie upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych z
zakresu pomocy społecznej dotyczących realizowanych przez
powiaty zadań własnych, jak i z zakresu administracji rządowej.
6. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie składa radzie
powiatu coroczne sprawozdanie z działalności centrum oraz
przedstawia wykaz potrzeb w zakresie pomocy społecznej.
7. Rada powiatu w oparciu o wykaz potrzeb, o którym mowa w ust.
5, opracowuje i wdraża lokalne programy pomocy społecznej.
Art. 47b. Do powiatu stosuje się odpowiednio art. 47.";
23) skreśla się art. 48;
24) w art. 50 wyrazy "urzędach pracy, zakładach pracy" zastępuje się
wyrazami "u pracodawców w jednostkach organizacyjnych właściwych w
sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu";
25) art. 52 otrzymuje brzmienie:
"Art. 52. Prawa i obowiązki pracowników zatrudnionych w ośrodkach
pomocy społecznej i powiatowych centrach pomocy rodzinie
regulują przepisy o pracownikach samorządowych." ;
27) po art. 55 dodaje się art. 55a - 55f w brzmieniu:
"Art. 55a. 1. Domy pomocy społecznej prowadzone przed 1 stycznia
1999 r. uznaje się do roku 2006 za domy spełniające standard
usług, określony odrębnymi przepisami, jeżeli opracowały i
realizują program naprawczy, o którym mowa w art. 20.
Warunkowe zezwolenie w tym zakresie wydaje wojewoda.
2.Poziom usług świadczonych przez dom pomocy społecznej w
zakresie zaspokojenia potrzeb bytowych, opiekuńczych oraz
zdrowotnych osobom przebywającym w takim domu nie może ulec
obniżeniu po dniu 1 stycznia 1999 r.
Art. 55b. 1. Przepisy określające w ustawie zadania powiatów stosuje
się odpowiednio do miast wyłączonych z powiatów.
2. Zadania powiatowych centrów pomocy rodzinie w miastach, o
których mowa w ust. 1, realizują miejskie ośrodki pomocy
społecznej tych miast, które mogą być nazwane "miejskimi
ośrodkami pomocy rodzinie .
"Art. 55c. 1. Powiaty i miasta wyłączone z powiatów przejmują od
wojewodów z dniem 1 stycznia 1999 r. mające siedziby na ich
terenie domy pomocy społecznej, placówki i ośrodki, o
których mowa w art. 2a ust. 1 pkt 7, z wyłączeniem jednostek
organizacyjnych prowadzonych przez gminy.
2. Mienie domów pomocy społecznej, placówek i ośrodków, o których
mowa w ust. 1, staje się własnością powiatu z dniem ich
przejęcia.",
Art. 55d. Środki na realizację określonych w ustawie zadań powiatów,
w tym placówek, domów pomocy społecznej i ośrodków o których
mowa w art. 55c ust. 1, a także zadań samorządu województwa,
określają odrębne ustawy.
Art. 55e. 1. Powiat i miasto wyłączone z powiatu nie może, bez zgody
wojewody, w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej
ustawy zmienić przeznaczenia i typu domu pomocy społecznej,
placówek i ośrodków wsparcia, o których mowa w art. 2a ust. 1
pkt 7.
2. Decyzję administracyjną o skierowaniu do odpowiedniego typu
domu pomocy społecznej wydaje kierownik powiatowego centrum
pomocy rodzinie właściwy ze względu na miejsce zamieszkania
osoby ubiegającej się, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym
dom, jeżeli okres oczekiwania w domu pomocy społecznej nie
przekracza 3 miesięcy.
3. W przypadku niemożliwości wydania decyzji, o której mowa w
ust. 2, w związku z brakiem miejsca w domu pomocy społecznej,
kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie wydaje decyzję
kwalifikującą osobę do domu pomocy społecznej oraz ustala w tej
decyzji przewidywany czas oczekiwania i miejsce na liście osób
oczekujących, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym dom.
4. Osobie, która przed dniem w życie niniejszej ustawy otrzymała
decyzję o odmowie skierowania do domu pomocy społecznej w
związku z brakiem miejsca, kierownik powiatowego centrum pomocy
rodzinie wydaje ponownie decyzję o skierowaniu do określonego
typu domu pomocy społecznej po uzgodnieniu z podmiotem
prowadzącym taki dom, a w razie braku miejsca wydaje decyzję
kwalifikującą osobę do domu pomocy społecznej i ustala w
decyzji przewidywany czas oczekiwania i miejsce na liście osób
oczekujących. Decyzja ta nie może być mniej korzystna od
posiadanej decyzji w przedmiotowej sprawie.
Art. 55f. Użyte w ustawie wyrazy "w tym specjalistyczne" w odpowiednim
przypadku i liczbie skreśla się."
Art. 5.
W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U.
Nr 27, poz. 96 , z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554,
Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 16:
a) w ust. 1 po wyrazach z "zastrzeżeniem przepisów ust. 2", dodaje się
wyrazy "i 2a", a wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów
Naturalnych i Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "minister właściwy
do spraw środowiska",
b) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z
zastrzeżeniem ust. 2a",
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin
pospolitych na powierzchni nie przekraczającej 2 ha i
przewidywanym rocznym wydobyciu nie przekraczającym 10 000 m3, za
wyjątkiem takiej działalności wykonywanej w granicach obszarów
morskich Rzeczypospolitej Polskiej, udziela starosta",
d) w ust. 4 wyrazy "organu samorządu terytorialnego" zastępuje się
wyrazami "wójta, burmistrza lub prezydenta miasta",
e) w ust. 5 wyrazy "organem samorządu terytorialnego" zastępuje się
wyrazami "wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta";
2) w art. 24 w ust. 4 wyrazy "organem samorządu terytorialnego" zastępuje
się wyrazami "wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta";
3) w art. 33:
a) w ust. 1 wyrazy "organ państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "organ administracji geologicznej",
b) w ust. 2 wyrazy "organu samorządu terytorialnego" zastępuje się
wyrazami "wójta, burmistrza lub prezydenta miasta";
4) w art. 35 :
a) w ust. 1 po wyrazie "wojewodzie" dodaje się przecinek i wyraz
"staroście",
b) w ust. 3 wyrazy "organowi państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organowi nadzoru górniczego";
5) w art. 36 wyrazy "Organ państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "Organ administracji geologicznej";
6) w art. 38:
a) w ust. 1 wyrazy "organów państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organów nadzoru górniczego",
b) w ust. 2 wyrazy "organów państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organów nadzoru górniczego";
7) w art. 45:
a) w ust. 1 wyrazy "organ państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "organ administracji geologicznej",
b) w ust. 4 wyrazy "Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw
środowiska";
8) w art. 47:
a) w ust. 2 wyrazy "organu państwowej administracji
geologicznej"zastępuje się wyrazami "organu administracji
geologicznej",
b) w ust. 5 wyrazy "państwowej administracji geologicznej" zastępuje
się wyrazami "administracji geologicznej",
c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. Jednostki samorządu terytorialnego mogą żądać nieodpłatnego
udostępniania informacji, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczą
one ich terytorium i są niezbędne do wykonywania ich zadań.
Informacje uzyskane w tym trybie nie mogą być wykorzystywane przez
jednostki samorządu terytorialnego do prowadzenia działalności
gospodarczej ani udostępniane innym podmiotom.";
9) w art. 53 w ust. 5 wyrazy "państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "nadzoru górniczego";
10) w art. 59 w ust. 2 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
11) w art. 60 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "organ nadzoru górniczego";
12) w art. 64:
a) w ust. 4 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "organ nadzoru górniczego",
b) w ust. 5 wyrazy "organu samorządu terytorialnego" zastępuje się
wyrazami "wójta, burmistrza lub prezydenta miasta";
13) w art. 67 w ust. 1 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
14) w art. 69 w ust. 4 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
15) w art. 71 wyrazy "organy państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "organy nadzoru górniczego";
16) w art. 75 w ust. 2 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
17) w art. 77 w ust. 3 wyrazy "państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "nadzoru górniczego";
18) w art. 81:
a) w ust. 3 wyrazy "organem samorządu terytorialnego" zastępuje się
wyrazami "wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta",
b) w ust. 4 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
19) w art. 90 w ust. 1 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
20) tytuł działu VI otrzymuje brzmienie: "Organy administracji
geologicznej i nadzoru górniczego";
21) tytuł rozdziału 1 działu VI otrzymuje brzmienie: "Organy administracji
geologicznej";
22) tytuł rozdziału 2 działu VI otrzymuje brzmienie "Organy nadzoru
górniczego";
23) art. 101 otrzymuje brzmienie:
"Art. 101. Organami administracji geologicznej są:
1) Minister właściwy do spraw środowiska działający przy pomocy
Głównego Geologa Kraju,
2) wojewodowie,
3)starostowie.";
24) w art. 102 wyrazy "państwowej administracji geologicznej" zastępuje
się wyrazami "administracji geologicznej";
25) art. 103 otrzymuje brzmienie:
"Art. 103. 1. Wojewodowie działają jako organy pierwszej instancji w
sprawach należących do właściwości administracji
geologicznej, o ile nie zostały one zastrzeżone dla ministra
właściwego do spraw środowiska.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organy
administracji geologicznej właściwe do:
1) stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w art. 31,
2) zatwierdzania projektów prac geologicznych, o których mowa w
art. 33,
3) zatwierdzania dokumentacji geologicznych,
4) zatwierdzania kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin,
5) wyrażania zgody na przeniesienie praw do informacji
uzyskiwanych w wyniku prowadzenia prac geologicznych.";
26) w art. 104 wyrazy "organów państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "organów administracji geologicznej";
27) w art. 105 wyrazy "organy państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "organy administracji geologicznej";
28) w art. 105a:
a) w ust. 1 wyrazy "organu państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "organu administracji geologicznej",
b) w ust. 2 wyrazy "organ państwowej administracji geologicznej"
zastępuje się wyrazami "organ administracji geologicznej",
c) w ust. 3 wyrazy "państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "nadzoru górniczego";
29) art. 106 otrzymuje brzmienie:
"Art. 106. 1 . Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do
wydobywania kopalin podstawowych oraz kopalin pospolitych w
granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej są:
1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego,
2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych oraz
specjalistycznych urzędów górniczych.
2. Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do wydobywania
kopalin pospolitych są:
1) minister właściwy do spraw środowiska,
2) wojewodowie,
3) starostowie.
3. Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do
bezzbiornikowego magazynowania substancji w górotworze oraz
składowania odpadów podziemnych wyrobiskach górniczych są
organy określone w ust. 1.
4. Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do wydobywania
surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych
po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin
są organy określone w ust. 2.";
30) w art. 109:
a) w ust. 1 wyrazy "organy państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organy nadzoru górniczego",
b) w ust. 3 po wyrazie "wojewodowie" dodać wyrazy "lub starostowie, w
zakresie ich właściwości",
c) w ust. 4 wyrazy "państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "nadzoru górniczego";
31) w art. 110 wyrazy "Organy państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "Organy nadzoru górniczego";
32) w art. 112 wyrazy "państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "nadzoru górniczego";
33) w art. 113 w ust. 1 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
34) w art. 114:
a) w ust. 1 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się
wyrazami "organ nadzoru górniczego",
b) w ust. 2 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
35) w art. 115:
a) w ust. 1 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organ nadzoru górniczego",
b) w ust. 2 wyrazy "organu państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organu nadzoru górniczego";
36) w art. 116 wyrazy "organ państwowego nadzoru górniczego" zastępuje
się wyrazami "organ nadzoru górniczego";
37) w art. 117 w ust. 1 wyrazy "organów państwowego nadzoru górniczego"
zastępuje się wyrazami "organów nadzoru górniczego" oraz wyrazy organem
państwowego nadzoru górniczego" zastępuje się wyrazami "organem nadzoru
górniczego";
38) w art. 142 w ust. 3 wyrazy "organu samorządu terytorialnego" zastępuje
się
wyrazami "wójta, burmistrza lub prezydenta miasta";
39) po art. 157 dodaje się art. 157a w brzmieniu:
"Art.157a. 1. Ilekroć w przepisach ustawy mówi się o starostach,
rozumie się przez to burmistrzów i prezydentów miast
wyłączonych z powiatów.
2. Przepisy ustawy dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio
do miast wyłączonych z powiatów.".
Art. 6.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz.U. Nr 89 poz. 415, z 1996r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997r. Nr 111,
poz. 726 , Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz.943) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 4 :
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie :
"2. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie
, a w tym - sporządzanie regionalnej strategii rozwoju i
zagospodarowania województwa oraz koordynacja ponadlokalnych
programów zagospodarowania przestrzennego, należy do zadań
samorządu województwa.",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu :
"3. Kształtowanie polityki przestrzennej państwa, a w szczególności -
prowadzenie rządowej polityki regionalnej oraz koordynowanie z tą
polityką regionalnych strategii rozwoju i zagospodarowania
województw, należy do zadań Rady Ministrów i właściwych organów
administracji rządowej.";
2) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Organy samorządu terytorialnego mogą powoływać Komisje
Urbanistyczno-Architektoniczne jako organy doradcze w sprawach
zagospodarowania przestrzennego ustalając ich regulamin,
organizację oraz zasady działania.";
3) w art. 6 w ust. 2 po wyrazach "obszarze województwa" dodaje się wyrazy
"oraz strategii rozwoju i zagospodarowania województwa, sporządzanej
przez samorząd województwa, określonej w zatwierdzonych aktach
planowania regionalnego, przewidzianych ustawą.";
4) w art. 9 w ust. 2 po wyrazach "rozdziale 6" dodaje się wyrazy "oraz
zadania samorządowe, o których mowa w rozdziale 5a.";
5) w art. 13 :
a) w ust.1 w pkt 2 wyrazy "i art. 59 ust. 1" zastępuje się wyrazami "i
w art.54c",
b) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie "rządowego" dodaje się wyrazy "albo
zadania samorządu województwa";
c) w ust. 3 dwukrotnie użyte wyrazy "lub gminy" zastępuje się wyrazami
"lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego";
6) w art. 14 w pkt 2 po wyrazie "państwa" dodaje się przecinek oraz wyrazy
"samorządu województwa albo inwestora - w zależności od tego, z czyjej
przyczyny wystąpiły koszty sporządzenia bądź zmiany miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego";
7) skreśla się art. 16;
8) w art. 18 w ust. 2 :
a) w pkt 2 wyrazy "sejmik samorządowy" zastępuje się wyrazami "zarząd
województwa i powiatu",
b) w pkt 4 po lit. b) dodaje się lit. b1) w brzmieniu:
"b1) zarządem województwa, w zakresie zgodności miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego z zadaniami wpisanymi do rejestru, o
którym mowa w art. 61 ust. 1.";
c) w pkt 4 w lit. d) skreśla się wyraz "miejscowym";
9) w art. 21:
a) w ust. 2 wyrazy "Skarbem Państwa" zastępuje się wyrazem "podmiotem",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu :
"3. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, działa w ramach
zespolonej administracji powiatowej lub w ramach samorządu
województwa i wykonuje zadania z zakresu administracji rządowej,
Skarb Państwa ponosi koszty zmiany planu lub jego projektu jedynie
wówczas, gdy zmiana stanowiska organu wynikła z wiążących ten
organ nowych ustaleń organu administracji rządowej wyższego
stopnia.";
10) w art. 30 w ust. 2 wyrazy "i kierownikowi urzędu rejonowego" zastępuje
się wyrazami "staroście i marszałkowi województwa";
11) skreśla się art. 34;
12) w art. 36 w ust. 14 wyrazy "o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu
nieruchomości" zastępuje się wyrazami "o gospodarce nieruchomościami", i
skreśla się wyrazy "dotyczące wyceny nieruchomości państwowych" ;
13) w art. 40 w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) działającymi w imieniu wojewody wojewódzkimi inspektorami:
ochrony środowiska oraz sanitarnym - w odniesieniu do inwestycji
szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi ,
2) działającym w imieniu starosty powiatowym inspektorem sanitarnym,
w odniesieniu do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska,";
14) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu:
"Art.46a. 1.Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
jest nieważna, jeżeli:
1) jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego, lub
2) nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego w przypadkach określonych w art. 13 ust. 1, a
decyzja została wydana po powstaniu obowiązku jego
sporządzenia.
2. Stwierdzenie nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1,
następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie
postępowania administracyjnego.";
15) po art. 54 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:
"Rozdział 5a: Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej
województwa
Art. 54a 1. W celu określenia uwarunkowań i kierunków polityki
przestrzennej, organy samorządu województwa prowadzą
analizy i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają
programy odnoszące się do obszarów i zagadnień - odpowiednio
do potrzeb i celów podejmowanych prac.
2. Organy powiatu mogą prowadzić, w granicach swojej
właściwości rzeczowej, analizy i studia z zakresu
zagospodarowania przestrzennego, odnoszące się do obszaru
powiatu i zagadnień jego rozwoju.
Art. 54b 1. Sejmik województwa sporządza studium strategii rozwoju i
zagospodarowania województwa, określające uwarunkowania, cele
i kierunki rozwoju województwa oraz obszary na których
przewiduje się realizację tych celów.
2. Studium strategii rozwoju i zagospodarowania określa w
szczególności zasady organizacji struktury przestrzennej
województwa, a w tym:
1) podstawowe elementy sieci osadniczej,
2) rozmieszczenie infrastruktury społecznej, technicznej i
dróg o znaczeniu i zasięgu regionalnym,
3) wymagania w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i
kulturowego " z uwzględnieniem obszarów podlegających
szczególnej ochronie.
3. W studium uwzględnia się zadania rządowe, służące realizacji
ponadlokalnych celów publicznych, wpisane do rejestru, o którym
mowa w art. 61 ust. 1, oraz obszary na których przewiduje się
realizację tych celów.
4. W studium umieszcza się także zatwierdzone do wykonania
zadania samorządu województwa, służące realizacji
ponadlokalnych celów publicznych oraz wskazuje się obszary, na
których przewiduje się realizację tych celów, z zastrzeżeniem
art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2.
5. Projekt studium podlega:
1) uzgodnieniu z właściwymi organami administracji rządowej w
zakresie programów zadań rządowych, o których mowa w art.58
ust.1,
2) zaopiniowaniu przez:
a) Prezesa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych,
b) Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast,
c) ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej - w
odniesieniu do pasa technicznego, pasa ochronnego, portów i
przystani morskich,
d) ministrów właściwych do spraw obrony narodowej i spraw
wewnętrznych,
3) zaopiniowaniu przez organy gmin i powiatów (miast na prawach
powiatu).
6. Uchwałę sejmiku województwa o zatwierdzeniu studium wraz z
wykazami zadań rządowych i samorządowych wojewódzkich, o
których mowa w ust. 3 i 4, marszałek województwa przekazuje
wojewodzie celem ogłoszenia ich w wojewódzkim dzienniku
urzędowym.
7. Studium podlega okresowej aktualizacji. Przepisy ust. 3 - 6
stosuje się odpowiednio.
8. Studium strategii rozwoju i zagospodarowania województwa nie
ma charakteru prawa miejscowego i nie narusza uprawnień gmin
określonych w art. 7 - 10 ustawy.
Art. 54c 1. Sejmik województwa zatwierdza programy zadań samorządu
wojewódzkiego, służące realizacji ponadlokalnych i regionalnych
celów publicznych.
2. Programy, o których mowa w ust. 1, sporządza zarząd
województwa.
3. Warunkiem zatwierdzenia programu jest zapewnienie środków
finansowych niezbędnych do realizacji zobowiązań, o których
mowa w art.14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2.
4. Jeżeli sejmik województwa przyjmie studium strategii rozwoju
i zagospodarowania województwa, programy zadań samorządu
wojewódzkiego zatwierdzone przed datą uchwalenia studium
wchodzą do wykazu, o którym mowa w art. 54b ust. 6.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do programów
zatwierdzonych po dacie uchwalenia studium. W takim przypadku
zatwierdzając program sejmik województwa ocenia jego zgodność
z obowiązującym studium i w miarę potrzeby podejmuje kroki
mające na celu usunięcie zaistniałych sprzeczności.
6. Marszałek województwa informuje wojewodę o zatwierdzeniu
programu zadań samorządu wojewódzkiego, w celu wprowadzenia go
do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1.";
16) w art. 55 wyrazy "naczelne i centralne" zastępuje się wyrazem
"właściwe", a wyrazy "oraz wojewodowie" skreśla się;
17) w art.56 :
a) w ust. 2 po wyrazach "sporządzania programów" dodaje się wyrazy
"zawierających zadania rządowe",
b) w ust. 3 po wyrazach "przestrzennego zagospodarowania kraju" dodaje
się wyrazy "oraz okresowe raporty o stanie zagospodarowania
przestrzennego kraju";
18) skreśla się art. 57;
19) w art. 58 :
a) w ust. 2 po wyrazach "Rozwoju Miast" dodaje się wyrazy "oraz z
sejmikami właściwych województw",
b) w ust. 3 wyrazy "studiami zagospodarowania przestrzennego
województw" zastępuje się wyrazami "studiami strategii rozwoju i
zagospodarowania właściwych województw", a na końcu zdania po wyrazie
"programami" dodaje się wyrazy "zadań rządowych i zadań samorządów
województw";
20) skreśla się art.59;
21) art. 60 otrzymuje brzmienie:
"Art.60. Organy, o których mowa w art. 58 ust. 1, przekazują
zatwierdzone programy Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju
Miast, który sporządza i prowadzi centralny rejestr programów
rządowych.";
22) po art. 60 dodaje się tytuł rozdziału 6a w brzmieniu:
"Rozdział 6a: Zasady realizacji zadań rządowych i zadań samorządu
województwa";
23) w art. 61 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) zadania rządowe i zadania samorządu województwa, wynikające z
programów, o których mowa w art. 54c i 58,";
24) w art. 62 :
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "i art. 59 ust. 1",
b) w ust. 6 skreśla się wyrazy "i art. 59 ust. 5",
c) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
"7. Przepisy ust. 1 - 6 stosuje się odpowiednio do zatwierdzonych
zadań samorządu województwa. Przedstawicielem samorządu
województwa w negocjacjach z gminą jest marszałek województwa,
chyba że sejmik ustanowi innego przedstawiciela.";
25) w art. 63 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się
ust. 2 i 3 w brzmieniu:
"2. Jeżeli bezskuteczne negocjacje dotyczą wprowadzenia do
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zadania
samorządu województwa, w sprawie rozstrzyga, na wniosek marszałka
województwa, Rada Ministrów, określając również sposób realizacji
zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2.
3. Rozstrzygnięcie Rady Ministrów, o którym mowa w ust. 2, jest
ostateczne i wiążące dla gminy i dla samorządu województwa.";
26) w art. 65 :
a) w ust. 2 skreśla się wyrazy "lub ogłoszonym" ,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Przepisy ust. 1 - 2 stosuje się odpowiednio w sprawie zadania
samorządu województwa.".
Art. 7.
W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.
U. Nr 111, poz.535 oraz z 1997 r. Nr 113, poz.731) wprowadza się
następujące zmiany:
1) art. 6 otrzymuje brzmienie :
"Art.6. Samorząd wojewódzki zgodnie z potrzebami wynikającymi, w
szczególności z liczby i struktury społecznej ludności
województwa tworzy i prowadzi zakład psychiatrycznej opieki
zdrowotnej w ramach docelowej sieci tych zakładów, określonej
przez ministra właściwego do spraw zdrowia.";
2) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
"Art. 6a. 1. Marszałek województwa organizuje na obszarze powiatu domy
pomocy społecznej dostosowane do szczególnych potrzeb osób z
zaburzeniami psychicznymi. Domy, o których mowa powyżej, są
tworzone na zasadach określonych w przepisach ustawy o pomocy
społecznej (Dz.U. z 1993 r. Nr 13, poz.60, z 1994 r. Nr 62,
poz.265, z 1996 r. Nr 100, poz.459 i Nr 147, poz.687 oraz z
1997 r. Nr 28, poz.153, Nr 93, poz.569 i Nr 104, poz.661).";
3) w art. 10 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Za świadczenia zdrowotne udzielane osobom chorym psychicznie
lub upośledzonym umysłowo przez publiczne zakłady psychiatrycznej
opieki zdrowotnej nie pobiera się od tych osób opłat.
2. Osobom , o których mowa w ust.1 , przebywającym w publicznym
szpitalu psychiatrycznym przysługują ponadto leki i artykuły
sanitarne oraz pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu
zdrowia, za które nie pobiera się od tych osób opłat.";
4) po art. 54 dodaje się art. 54a w brzmieniu:
"Art. 54a. 1. Samorządy województwa przejmują z dniem 1 stycznia
1999 r. od wojewodów mające siedzibę na ich terenie domy
pomocy społecznej dostosowane do szczególnych potrzeb osób z
zaburzeniami psychicznymi.
2. Mienie domów pomocy społecznej, o których mowa w ust. 1,
staje się własnością samorządów województwa z dniem
przejęcia.".
Art. 8.
W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i
pielęgnacyjnych (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz.681 oraz z
1997 r. Nr 93, poz. 569) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 20 :
w ust. 1 :
- w pkt 2 wyrazy "Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw
Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa
oraz Ministrowi Sprawiedliwości" zastępuje się odpowiednio
wyrazami "Ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej,
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Urzędu
Ochrony Państwa oraz ministrowi właściwemu do spraw
sprawiedliwości",
- w pkt 7 wyrazy "rejonowe urzędy pracy" zastępuje się wyrazami
"powiatowe jednostki organizacyjne właściwe w sprawach
zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu",
- po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu :
"9a) Właściwe jednostki organizacyjne powiatu - działające
na podstawie odrębnych przepisów, powiatowe centra pomocy
rodzinie - bezdomnym, którym jednostki te udzielają
pomocy.",
a) po ust.2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Zasady, określane w ust. 2, stosuje się odpowiednio do
jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 9a."
,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Ustalenie uprawnień do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych w
przypadkach, o których mowa w ust.1 pkt 2,3,8,9,9a i 10, następuje
w formie decyzji.";
2) w art. 23 wyrazy "rejonowe urzędy pracy" zastępuje się wyrazami
"powiatowe jednostki organizacyjne właściwe w sprawach zatrudnienia i
przeciwdziałania bezrobociu";
3) w art. 24 :
a) w ust. 1 wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się wyrazami
"powiatowa jednostka organizacyjna właściwa w sprawach zatrudnienia i
przeciwdziałania bezrobociu",
b) w ust. 2 wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się wyrazami
"powiatowa jednostka organizacyjna właściwa w sprawach zatrudnienia i
przeciwdziałania bezrobociu";
4) w art. 32:
a) w ust. 1 wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się wyrazami
"powiatowa jednostka organizacyjna właściwa w sprawach zatrudnienia i
przeciwdziałania bezrobociu",
b) w ust.2 po wyrazach "ośrodek pomocy społecznej" dodaje się wyrazy
"powiatowe centra pomocy rodzinie i pracy socjalnej";
5) w art. 33 wyrazy "rejonowe urzędy pracy" zastępuje się wyrazami
"powiatowe jednostki organizacyjne właściwe w sprawach zatrudnienia i
przeciwdziałania bezrobociu".
Art. 9.
W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie
Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687 oraz
z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121,
poz. 770) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. W przypadkach uzasadnionych względami gospodarczymi lub
społecznymi PKP może przekazać zbędne mienie nieodpłatnie na rzecz
Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub państwowej
jednostki organizacyjnej w drodze umowy.
Przepisy ust. 2 " 4 stosuje się odpowiednio.";
2) skreśla się rozdział 4;
3) w art. 27 pkt 9 otrzymuje brzmienie:
"9) zatwierdza projekty likwidacji linii kolejowych lub ich części -
po uzyskaniu opinii sejmiku województwa i rad powiatów, na terenie
których przebiega ta linia, zaś w przypadku odcinka linii
kolejowej przebiegającego wyłącznie na terenie jednego powiatu "
po uzyskaniu opinii rady tego powiatu,".
Art. 10.
W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz.
348 i Nr 158, poz. 1042) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3:
a) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
"8) zaopatrzenie w ciepło, energię elektryczną, paliwa gazoweprocesy
związane z dostarczaniem ciepła, energii elektrycznej, paliw
gazowych do odbiorców,",
b) pkt 12 otrzymuje brzmienie:
"12) przedsiębiorstwo energetyczne " podmiot gospodarczy prowadzący
działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania,
magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw lub energii lub
obrotu nimi,",
c) po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu:
"14a) zarząd województwa - organ samorządu województwa w zakresie
uregulowanym ustawą z dnia ........... o samorządzie
województwa (Dz.U. Nr ....., poz. ..... ),",
d) po pkt 21 dodaje się pkt 22 w brzmieniu:
"22) finansowanie oświetlenia " finansowanie kosztów energii
elektrycznej pobranej przez punkty świetlne oraz koszty ich
instalowania i utrzymania.";
2) w art. 16 w ust. 1 po wyrazie "przesyłaniem" spójnik "i" zastępuje się
wyrazem "bądź";
3) art. 17 otrzymuje brzmienie:
"Art.17.1. Zarząd województwa koordynuje planowanie zaopatrzenia
w energię i paliwa na obszarze województwa.
2. Wojewoda bada zgodność treści planów z polityką energetyczną
państwa oraz z obowiązującymi przepisami.";
4) w art. 18:
a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy: "energię elektryczną
i ciepło" zastępuje się wyrazami: "energię elektryczną, ciepło i paliwa
gazowe",
b) w ust.1 w pkt 2 wyraz "autostrad" zastępuje się wyrazem "dróg
krajowych",
c) ust.3 otrzymuje brzmienie :
"3. Środki na finansowanie oświetlenia dróg, dla których gmina nie
jest zarządcą określa odrębna ustawa .",
d) skreśla się ust. 4;
5) użyty w art. 18 ust. 1 pkt 1, w art. 19 ust. 1, w ust. 3 pkt 1 i 2
oraz w ust. 7 i w ust. 8 w różnych przypadkach wyraz "ciepło" zastępuje
się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami: "ciepło, energia
elektryczna i paliwa gazowe";
6) w art. 19:
a) w ust. 3 w pkt 2 skreśla się wyrazy "przez odbiorców i
użytkowników",
b) w ust. 3 w pkt 3 wyrazy "zasobów energii" zastępuje się wyrazami
"zasobów paliw i energii",
c) w ust.4 po wyrazie "gminy" dodaje się wyrazy "plany, o których mowa
w art.16 ust.1,",
d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Projekt założeń podlega opiniowaniu przez zarząd województwa w
zakresie koordynacji współpracy z innymi gminami oraz przez
wojewodę w zakresie zgodności z założeniami polityki energetycznej
państwa.";
7) art. 20 otrzymuje brzmienie:
"Art.20. 1. W przypadku, gdy plany przedsiębiorstw energetycznych
nie zapewniają realizacji założeń, o których mowa w art. 19
ust.8, zarząd gminy opracowuje projekt planu zaopatrzenia w
ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, dla obszaru
gminy lub jej części. Projekt planu opracowywany jest na
podstawie uchwalonych przez radę tej gminy założeń i winien
być z nim zgodny.
2. Projekt planu, o którym mowa w ust.1, powinien zawierać:
1) propozycje w zakresie rozwoju i modernizacji poszczególnych
systemów zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa
gazowe, wraz z uzasadnieniem ekonomicznym,
2) harmonogram realizacji zadań,
3) przewidywane koszty realizacji proponowanych przedsięwzięć
oraz źródła ich finansowania.
3. Zarząd gminy przedstawia wojewodzie projekt planu, o którym
mowa w ust.1, celem stwierdzenia zgodności z założeniami, o
których mowa w art.19.
4. Rada gminy uchwala plan zaopatrzenia, o którym mowa w ust. 1.
5. W celu realizacji planu, o którym mowa w ust. 3, gmina może
zawierać umowy z przedsiębiorstwami energetycznymi.
6. W przypadku, gdy nie jest możliwa realizacja planu
na podstawie umów, rada gminy - dla zapewnienia zaopatrzenia
w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe - może
wskazać w drodze uchwały te części planu, z którymi
prowadzone na obszarze gminy działania muszą być zgodne.";
8) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2.W skład Rady wchodzi 7 członków powoływanych i odwoływanych przez
Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów zgłoszonych przez
ogólnokrajowe organizacje środowisk energetycznych, ogólnokrajowe
organizacje samorządu terytorialnego oraz ogólnokrajowe
organizacje, dla których ochrona konsumentów stanowi zadanie
statutowe.";
9) w art. 56 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie
"13) realizuje działania niezgodne z częściami planu, o których
mowa w art. 20 ust. 6.".
Art. 11.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98,
poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 10:
a) w ust. 1 po wyrazach "zarządza ruchem na" wyrazy "autostradach i
drogach ekspresowych" zastępuje się wyrazami "drogach krajowych",
b) w ust. 2 wyrazy "autostradach i drogach ekspresowych" zastępuje się
wyrazami "drogach krajowych",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Marszałek sejmiku województwa zarządza ruchem na drogach
wojewódzkich.",
a) po ust. 3 dodaje się ust. 31 i 32 brzmieniu:
"31. Starosta zarządza ruchem na drogach powiatowych i innych
drogach publicznych nie wymienionych w tym artykule.
"32. Drogami krajowymi, wojewódzkimi i powiatowymi są drogi
publiczne określone zgodnie z przepisami o drogach publicznych.";
2) w art. 89 w ust. 5 wyraz "wojewoda" zastępuje się wyrazem "marszałek
sejmiku województwa";
3) w art. 65 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
"1. Zawody sportowe, rajdy, wyścigi, zgromadzenia i inne imprezy,
które powodują utrudnienie ruchu lub wymagają korzystania z drogi
w sposób szczególny, mogą odbywać się pod warunkiem uzyskania
zezwolenia. Zezwolenie wydaje organ zarządzający ruchem na drodze.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się:
1) w przypadku imprezy mającej się odbyć na drodze krajowej - po
zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Policji,
2) w przypadku imprezy na drogach innych niż krajowe - po
zasięgnięciu opinii wojewodów właściwych ze względu na miejsce
odbywania się imprezy.
3. W zakresie określonym w ust. 2 pkt 2, organ wydający zezwolenie
działa - po zasięgnięciu opinii Komendanta Wojewódzkiego
Policji.";
4) w art. 124 w ust. 2 i 5 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister
Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się odpowiednio wyrazem
"wojewoda";
5) w art. 144 skreśla się ust. 1 i 2; dotychczasowy ust. 3 i 4 zostają
odpowiednio oznaczone jako ust. 1 i 2;
6) użyty w art. 37 ust. 5, w art. 67 ust. 2, w art. 83 ust. 1, w art. 84
ust. 1-4, 6 i 7, w art. 86 ust. 2 pkt 7, w art. 105 ust. 2 pkt 4, w art.
109 ust. 2 pkt 2 oraz w art. 110 ust. 1 pkt 8b w różnych przypadkach
wyraz "wojewoda" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem
"starosta";
7) użyte w art. 73 ust. 1 i 2, w art. 74, ust. 1, w art. 75 ust. 1, w art.
77 ust. 3, w art. 78 ust. 2 i 3, w art. 81 ust. 8 pkt 1, w art. 89 ust.
2 i 3, w art. 93 ust. 2, w art. 97 ust. 1, w art. 98 ust. 1, w art. 102,
w art. 103 ust. 1, w art. 104 ust. 1, w art. 106 ust. 1, w art. 107 ust.
1, w art. 108 ust. 1, w art. 109 ust. 2 pkt 3, w art. 114 pkt 1, w art.
122 ust. 1 pkt 4, w art. 136 ust. 1, w art. 137 ust. 2, w art. 138 ust.
1 oraz w art. 140 ust. 1 i 2 w różnych przypadkach wyrazy "kierownik
rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej" zastępuje się użytym w
odpowiednim przypadku wyrazem "starosta".
Art. 12.
W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96,
poz. 591) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 5 otrzymuje brzmienie:
"Art. 5.1. Linie kolejowe dzielą się na:
1) linie o państwowym znaczeniu,
2) linie o znaczeniu wojewódzkim,
3) pozostałe linie.
2. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, po
zasięgnięciu opinii zarządu kolei wykaz linii kolejowych, które
ze względów gospodarczych, społecznych, obronnych lub
ekologicznych mają znaczenie państwowe.
3. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, po
zasięgnięciu opinii zarządu kolei oraz właściwego sejmiku
województwa wykaz linii kolejowych o znaczeniu wojewódzkim.
4. Grunty związane z liniami kolejowymi o znaczeniu wojewódzkim,
o których mowa w ust. 3, zostaną przekazane województwom
samorządowym, na podstawie decyzji administracyjnych wojewody
wydawanych z urzędu.
5. Nabycie gruntów, o których mowa w ust. 4, jest nieodpłatne i
następuje z chwilą uprawomocnienia się decyzji o ich
przekazaniu. Przekazanie gruntów województwom samorządowym jest
wolne od podatków i opłat.
6. Odwołanie od decyzji w sprawach gruntów, o których mowa w ust.
4, rozpoznaje Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa.
7. Prawomocna decyzja o przekazaniu województwu samorządowemu
praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej
stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.
8. Postępowanie w przedmiocie wpisu wolne jest od opłat
sądowych.";
2) art. 6 otrzymuje brzmienie:
"Art. 6. 1. Likwidacji linii kolejowej o lokalnym znaczeniu lub jej
części dokonuje zarząd kolei, po uprzednim zawieszeniu
przewozów co najmniej przez sześć miesięcy i po uzyskaniu
opinii sejmiku województwa i rad powiatów, na terenie
których przebiega ta linia, zaś w przypadku odcinka linii
kolejowej przebiegającego wyłącznie na terenie jednego
powiatu " po uzyskaniu opinii rady tego powiatu, na zasadach
określonych przepisami prawa przewozowego.
2. Jeśli w procesie opiniowania wniosku o likwidację linii
kolejowej, organ, o którym mowa w ust. 1, wystąpi z wnioskiem
do zarządu kolei o przejęcie likwidowanej linii, zarząd kolei
przekazuje ją nieodpłatnie.
3. Opinia, o której mowa w ust. 1, wydawana jest w terminie
trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie.
4. Koszty likwidacji nieczynnych linii kolejowych są finansowane
z budżetu państwa.";
3) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
"6a. Grunty zajęte pod linie kolejowe są zwolnione od opłat z
tytułu użytkowania wieczystego.";
4) art. 22 otrzymuje brzmienie:
"Art. 22.1. Organizowanie i finansowanie kolejowych publicznych
przewozów pasażerskich o zasięgu wojewódzkim (przewozy
lokalne) należy do zadań własnych samorządu wojewódzkiego.
2. Przy zamawianiu przez samorząd wojewódzki przewozów, o których
mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy o zamówieniach
publicznych.
3. Przewoźnicy kolejowi wykonujący przewozy pasażerskie na
terenie kraju otrzymują z budżetu państwa dotację przedmiotową
na wyrównanie utraconych przychodów z tytułu obowiązujących
ustawowych ulg w krajowych przewozach pasażerskich, na zasadach
określonych w przepisach Prawa budżetowego.
4. Wysokość dotacji, o której mowa w ust. 3, określa ustawa
budżetowa.
5. Środki na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, określa
odrębna ustawa.";
5) art. 27 otrzymuje brzmienie:
"Art. 27.1. Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania,
zmiany i cofania koncesji na działalność gospodarczą
polegającą na:
1) zarządzaniu liniami kolejowymi,
2) wykonywaniu przewozu kolejowego na liniach o państwowym
znaczeniu jest minister właściwy do spraw transportu.
2. Organem właściwym do udzielania, zmiany i cofania koncesji na
działalność gospodarczą polegającą na:
1) zarządzaniu liniami kolejowymi,
2) wykonywaniu przewozów kolejowych na liniach o znaczeniu
wojewódzkim jest właściwy wojewoda.";
6) w art. 21:
a) dodaje się nowy ust. 2 w brzmieniu:
"2. Inwestycje oraz koszty utrzymania linii kolejowych o znaczeniu
wojewódzkim mogą być finansowane z budżetu samorządu
województwa.",
b) dotychczasowe ust. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 otrzymują nową
numerację odpowiednio 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11,
c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Inwestycje, o których mowa w ust. 1, 2 i 6, mogą być
dofinansowywane z innych źródeł.";
7) w art. 39 skreśla się wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki
Morskiej" i dodaje się wyrazy "ministra właściwego do spraw transportu
lub wojewodę";
8) w art. 43 w ust. 1 i w art. 45 wyrazy "rejonowy organ rządowej
administracji ogólnej" zastępuje się wyrazem "wojewoda".
Art. 13.
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego
drogowego przewozu osób (Dz.U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 na końcu dodaje się wyrazy "lub do których posiada
udokumentowane prawo do dysponowania.";
2) w art. 4 w ust. 1 dodaje się na końcu zdania wyrazy "z zastrzeżeniem
art. 13.";
3) w art. 10 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
"Art. 10.1. Zezwolenie na krajowy zarobkowy przewóz osób pojazdami
samochodowymi nie będącymi taksówkami udziela się na:
1) przewozy regularne na określonych liniach komunikacyjnych
obejmujących zasięgiem:
a) gminę,
b) miasto st. Warszawę - związek komunalny,
c) powiat lub powiaty sąsiadujące z powiatem właściwym dla
siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy,
d) województwo, kilka województw lub cały kraj,
2) przewozy nieregularne na określonym obszarze obejmujące
zasięgiem:
a) gminę,
b) miasto st. Warszawę - związek komunalny,
c) powiat lub powiaty sąsiadujące z powiatem właściwym dla
siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy,
d) województwo, kilka województw lub cały kraj.
2. Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania, cofnięcia,
zmiany lub stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia jest właściwy
dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy:
1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta w zakresie określonym w
ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a),
2) Prezydent m. st. Warszawy w zakresie określonym w ust. 1 pkt
1 lit. b) i pkt 2 lit. b),
3) starosta w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. c) i pkt 2
lit. c),
4) marszałek województwa w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1
lit. d) i pkt 2 lit. d).
3. Udzielenie zezwolenia na prowadzenie regularnych przewozów
osób na określonej linii komunikacyjnej obejmującej zasięgiem
powiaty lub województwa sąsiadujące, wymaga uzgodnienia z
właściwymi ze względu na obszar prowadzenia przewozów,
starostami lub marszałkami województw.";
4) w art. 11:
a) w ust. 1 w pkt 2 po lit. a) dodaje się lit. a1) w brzmieniu:
"a1) świadectwo poświadczające zdanie egzaminu z zakresu wykonywania
krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi, albo",
b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyraz "koordynacji,",
c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii
organizacji zrzeszających krajowych drogowych przewoźników
pasażerskich o zasięgu ogólnopolskim, określi, w drodze
rozporządzenia, programy szkolenia, jednostki uprawnione do
szkolenia i egzaminowania, wysokość opłat za szkolenie i
egzaminowanie oraz wzór świadectwa, o którym mowa w ust. 1 pkt
2 lit. a.)";
5) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:
"Art. 12a.1. Organy, o których mowa w art. 10 ust. 2, mogą na
wniosek przedsiębiorcy przenieść uprawnienia wynikające z
zezwolenia w razie:
1) śmierci osoby fizycznej posiadającej zezwolenie i wstąpienia
na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej
będącej wspólnikiem spółki cywilnej, spółki jawnej lub spółki
komandytowej,
2) połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z
odrębnymi przepisami, przedsiębiorcy posiadającego
zezwolenie,
3) przejęcia w całości lub w części działalności w zakresie
krajowego zarobkowego przewozu osób przez innego
przedsiębiorcę.
2. Nie można przenosić uprawnień wynikających z zezwolenia, poza
przypadkami wymienionymi w ust.1.
3. Zezwolenia nie można odstępować osobom trzecim.
4. Przedsiębiorca przejmujący uprawnienia wynikające z
zezwolenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1, jest
obowiązany spełnić warunki określone w art. 11 ust. 1-3.
5. Zezwolenie zmienia się, na wniosek przedsiębiorcy w razie:
1) zmiany nazwy lub siedziby posiadacza zezwolenia,
2) zmiany numeru rejestracyjnego pojazdu samochodowego
zgłoszonego do przewozów,
3) przeniesienia uprawnień wynikających z zezwolenia na
podstawie art. 12a ust. 1.";
6) art. 13 otrzymuje brzmienie:
"Art. 13.1. Na przewóz osób taksówką może być udzielone zezwolenie.
2. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela się na pojazd i na
obszar:
1) gminy,
2) gmin sąsiadujących, po uprzednim zawarciu porozumienia
wszystkich gmin mieszczących się na terenie tego obszaru,
3) przeniesienia uprawnień wynikających z zezwolenia na
podstawie art. 12a ust. 1.";
7) w art. 15 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2) właściciel przedsiębiorstwa, a w przypadku osoby prawnej
członkowie organu zarządzającego oraz zatrudnieni kierowcy nie
byli karani za przestępstwa przeciw bezpieczeństwu w ruchu
lądowym, przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciw mieniu lub
dokumentom,
3) przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy oraz zatrudnieni
kierowcy powinni ponadto:
a) nie pozostawać w innym stosunku pracy w pełnym wymiarze czasu
pracy,
b) spełniać warunki określone w odrębnych przepisach." ;
8) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Wpływy uzyskane z opłat stanowią, odpowiednio dochód organu
udzielającego zezwolenia.".
Art. 14.
W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z
1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z
1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163, i Nr
104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r.
Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz.554, Nr 106, poz. 680, Nr
123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach
ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i
porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.";
2) art. 6 otrzymuje brzmienie:
"Art. 6.1.Terenowymi organami Policji są:
1) komendanci wojewódzcy Policji,
2) komendanci powiatowi Policji,
3) komendanci miejscy Policji,
4) komendanci komisariatów Policji.
2. Terytorialny zasięg terenowych organów Policji, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 " 3, odpowiada podziałowi administracyjnemu
Państwa na województwa i powiaty.";
3) po art. 6 dodaje się art. 6a-6h w brzmieniu:
"Art. 6a.1.Komendantów wojewódzkich Policji powołuje na okres 5
lat na wniosek Komendanta Głównego Policji minister właściwy
do spraw wewnętrznych w uzgodnieniu z wojewodą. Na okres
kolejnych pięciu lat, komendant wojewódzki może być
powoływany w tym samym województwie tylko raz.
2. Zastępców komendantów wojewódzkich powołuje i odwołuje
Komendant Główny Policji na wniosek komendanta wojewódzkiego
Policji.
3. Na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji i zastępcy
komendanta wojewódzkiego Policji powołuje się oficerów
Policji. Kandydat na stanowisko komendanta wojewódzkiego
Policji jest wytypowany w drodze konkursu.
4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta wojewódzkiego
Policji Komendant Główny Policji, do czasu powołania nowego
komendanta, powierza, po zasięgnięciu opinii wojewody,
pełnienie obowiązków komendanta wojewódzkiego Policji, na
okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub
wyznaczonemu oficerowi.
5. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez
komendanta wojewódzkiego Policji Komendant Główny Policji, do
czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez
dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków
komendanta wojewódzkiego Policji jednemu z jego zastępców.
Art. 6b.1. Komendantów powiatowych (miejskich) Policji powołuje
starosta na okres 5 lat, na wniosek komendanta wojewódzkiego
Policji. Na kolejny okres 5 lat komendant powiatowy
(miejski) Policji może być powołany w tym samym powiecie
tylko raz.
2. Zastępców komendantów powiatowych (miejskich) Policji
powołuje starosta na wniosek komendanta powiatowego
(miejskiego) Policji.
3. Na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) Policji i
zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) Policji powołuje
się oficerów Policji. Kandydat na stanowisko komendanta
powiatowego (miejskiego) Policji jest wytypowany w drodze
konkursu.
4. Jeżeli starosta nie powoła komendanta lub zastępcy komendanta
powiatowego (miejskiego) Policji w ciągu 2 tygodni od daty
złożenia przez komendanta wojewódzkiego Policji wniosku
osobowego, o którym mowa w ust. 1 lub 2, osoba przewidziana na
dane stanowisko obejmuje je z upływem ostatniego dnia tego
terminu.
5. W razie zwolnienia stanowiska komendanta powiatowego
(miejskiego) Policji starosta, za zgodą komendanta
wojewódzkiego Policji, do czasu powołania nowego komendanta
powierza pełnienie obowiązków komendanta powiatowego
(miejskiego) Policji, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy,
jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi.
6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez
komendanta powiatowego (miejskiego) Policji starosta, do czasu
ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez
dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków
komendanta powiatowego (miejskiego) Policji jednemu z jego
zastępców.
Art. 6c.1. Komendantów komisariatów Policji powołuje na okres 5 lat
komendant powiatowy (miejski) Policji po zasięgnięciu opinii
rady gminy. Na kolejny okres 5 lat komendant komisariatu
Policji może być powołany w tym samym komisariacie tylko
raz.
2. Zastępców komendantów komisariatów Policji powołuje i
odwołuje komendant powiatowy (miejski) Policji na wniosek
komendanta komisariatu Policji.
3. Na stanowisko komendanta komisariatu Policji i zastępcy
komendanta komisariatu Policji powołuje się oficerów lub
aspirantów Policji.
4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta komisariatu Policji,
komendant powiatowy (miejski) Policji, do czasu powołania
nowego komendanta, powierza, po zasięgnięciu opinii wójta lub
burmistrza (prezydenta miasta), pełnienie obowiązków
komendanta komisariatu Policji, na okres nie dłuższy niż 3
miesiące, jednemu z jego zastępców a w razie braku zastępców,
innemu policjantowi.
5. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez
komendanta komisariatu Policji komendant powiatowy (miejski)
Policji, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji
przez dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie
obowiązków komendanta komisariatu Policji jednemu z jego
zastępców a w razie braku zastępców, innemu policjantowi.
Art. 6d.1. Odwołanie ze stanowisk, o których mowa w art. 6a ust. 1
i 2, w art. 6b ust. 1 i 2 oraz w art. 6c ust. 1 i 2 może
nastąpić w każdym czasie " niezwłocznie lub w określonym
terminie przez organ uprawniony do powołania na to
stanowisko.
2. Komendant wojewódzki Policji może w każdym czasie odwołać
powiatowego (miejskiego) komendanta Policji, jeżeli przemawia
za tym interes służby, a w szczególności jeżeli działalność
komendanta, o którego chodzi lub podległej mu jednostki, może
zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Policji na danym
terenie, a zwłaszcza - naruszyć porządek publiczny lub
bezpieczeństwo zbiorowe na terenie właściwości danej
jednostki. Odwołanie w tym trybie następuje w drodze decyzji
administracyjnej i wymaga szczegółowego uzasadnienia na
piśmie.
3. Policjanta odwołanego ze stanowiska przenosi się do dyspozycji
przełożonego policjanta uprawnionego do odwołania ze stanowiska
z zastrzeżeniem, że policjanta odwołanego ze stanowiska
komendanta wojewódzkiego Policji przenosi się do dyspozycji
Komendanta Głównego Policji. Policjant przez okres 6 miesięcy
ma prawo do uposażenia w wysokości przysługującej przed
odwołaniem.
Art. 6e. Komendanci wojewódzcy, powiatowi i miejscy Policji są
przeło żonymi wszystkich policjantów na terenie swojego
działania.
Art. 6f. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy,
powiatowi i miejscy Policji wykonują swoje zadania przy
pomocy podległych im urzędów, zwanych dalej "komendami", a
komendanci komisariatów Policji " przy pomocy podległych im
komisariatów.
Art. 6g. Konkursy, o których mowa w art. 6a ust. 3 i art. 6b ust.
3, przeprowadzają komisje konkursowe w składzie:
1) dwóch przedstawicieli sejmiku województwa, dwóch
przedstawicieli Komendanta Głównego Policji i jeden
przedstawiciel wojewody oraz przedstawiciel prokuratury
wojewódzkiej " w odniesieniu do komendantów wojewódzkich
Policji,
2) dwóch przedstawicieli rady powiatu (miasta), dwóch
przedstawicieli komendanta wojewódzkiego Policji, jeden
przedstawiciel starosty oraz przedstawiciel prokuratury
rejonowej " w odniesieniu do komendantów powiatowych
(miejskich) Policji.
Art. 6h. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa w
drodze rozporządzenia szczegółowe zasady powoływania komisji
konkursowych i regulaminy konkursów, o których mowa w art.
6a ust. 3 i art. 6b ust. 3.",
4) w art. 7:
a) w ust. 1:
- po wyrazach "Komendant Główny Policji" dodaje się wyrazy "z
zastrzeżeniem art. 10a",
- skreśla się pkt 3,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Komendant Główny Policji za zgodą ministra właściwego do spraw
wewnętrznych może tworzyć jednostki specjalistyczne Policji o
zasięgu ponadwojewódzkim.",
c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
"4. Komendant wojewódzki Policji, w uzgodnieniu z Komendantem
Głównym Policji, może tworzyć jednostki specjalistyczne Policji o
zasięgu ponadpowiatowym /ponadmiejskim/ i na wniosek właściwego
prokuratora oraz prezesa sądu określać sposób współdziałania
jednostek organizacyjnych Policji z powszechnymi jednostkami
organizacyjnymi prokuratury i sądu.
5. Komendant powiatowy (miejski) Policji, w uzgodnieniu z komendantem
wojewódzkim Policji i starostą, może tworzyć jednostki
specjalistyczne Policji o zasięgu ponadgminnym.";
5) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
"Art. 8a.1. Komendant powiatowy (miejski) Policji tworzy rewiry
dzielnicowych, na zasadach określonych przez Komendanta
Głównego Policji.
2. Naczelników rewirów mianuje i zwalnia ze stanowiska komendant
powiatowy (miejski) Policji, po zasięgnięciu opinii wójta lub
burmistrza (prezydenta miasta).";
6) w art. 10 w ust. 1 wyrazy "sejmikom samorządowym i radom gmin"
zastępuje się wyrazami "starostom i wójtom lub burmistrzom (prezydentom
miast), a także radom powiatu (miasta na prawach powiatu) i radzie
gminy";
7) po art. 10 dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu:
"Art. 10a.1. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w
art. 10 ust. 1, radzie powiatu (miasta na prawach powiatu)
służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków
działania Policji w powiecie, w celu zapewnienia należytego
stanu bezpieczeństwa publicznego w powiecie.
2. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa
publicznego wspólnoty samorządowej, starosta (prezydent
miasta, burmistrz, wójt) może wydać właściwemu powiatowemu
(miejskiemu) komendantowi Policji pisemne polecenie podjęcia
działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia.
3. Uchwała podjęta na podstawie ust. 1 lub polecenie wydane na
podstawie ust. 2 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych
czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania
przez organy Policji, lecz winny ustalać przedmiot działania
lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie
chodzi.
4. Organ samorządu terytorialnego, niezależnie od obowiązku
przedłożenia uchwały podjętej na podstawie ust. 1 lub
polecenia wydanego na podstawie ust. 2 właściwemu organowi
nadzoru, niezwłocznie informuje wojewódzkiego komendanta
Policji o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, określonych
w ust. 1-3. Jeżeli uchwała lub polecenie zostały wydane ponad
potrzebę ochrony bezpieczeństwa publicznego albo są niezgodne
z prawem lub będą powodować powstanie stanu sprzecznego z
prawem, wojewódzki komendant Policji może wstrzymać ich
wykonanie.
Art. 10 b.1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
stawia powiatowego komendanta Policji w sytuacji
niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić
naruszenie przepisów ustawy, to policjant ten jest
obowiązany bezzwłocznie powiadomić o tym wojewódzkiego
komendanta Policji.
2. Jeżeli wojewoda stawia wojewódzkiego komendanta Policji w
sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić naruszenie
przepisów ustawy, to komendant ten jest obowiązany
bezzwłocznie powiadomić o tym Komendanta Głównego Policji.
3.Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w innych
przypadkach nakłaniania komendanta Policji, przez osoby
wykonujące funkcje urzędowe, do działań o których mowa w tym
artykule.";
8) art. 11 otrzymuje brzmienie:
"Art. 11. Komendanci Policji, na żądanie właściwych wojewodów,
starostów, wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast), są
obowiązani do przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym
lub podjęcia działań zapobiegających naruszaniu prawa.";
9) art. 13 otrzymuje brzmienie:
"Art. 13. 1. Koszty związane z funkcjonowaniem Policji są pokrywane
z budżetu państwa w części dotyczącej Komendanta Głównego
Policji.
2. Organy samorządu terytorialnego i organizatorzy imprez
masowych mogą uczestniczyć w pokrywaniu części kosztów
funkcjonowania Policji.
3. Na wniosek rady powiatu lub rady gminy, można zwiększyć liczbę
etatów Policji w rewirach dzielnicowych na terenie powiatu lub
gminy, jeżeli organy te zapewniają pokrywanie kosztów
utrzymania tych etatów przez okres co najmniej 5 lat na
warunkach określonych w porozumieniu zawartym między powiatem
lub gminą a właściwym komendantem wojewódzkim Policji i
zatwierdzonym przez Komendanta Głównego Policji.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do
spraw finansów publicznych określą, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki porozumienia, o którym mowa w ust. 3.";
10) w art. 25:
a) w ust. 2 wyrazy "Komendant Główny Policji" zastępuje się wyrazami
"Komendant wojewódzki Policji",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa w drodze
rozporządzenia zasady prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego w
stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby w Policji,
w tym w stosunku do osób, o których mowa w ust. 2.";
11) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przełożony, o którym
mowa w art. 32 ust. 1, z wyłączeniem komendanta powiatowego
(miejskiego) Policji, może skrócić okres służby przygotowawczej
policjanta albo zwolnić go od odbywania służby.";
12) w art. 32:
a) w ust. 1 wyraz "rejonowi" zastępuje się wyrazami "powiatowi
(miejscy)",
b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "z wyłączeniem dochodzenia roszczeń na
drodze sądowej";
13) art. 34 otrzymuje brzmienie:
"Art. 34. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w
drodze rozporządzenia, warunki w zakresie wykształcenia,
kwalifikacji zawodowych i staży służby, jakim powinni
odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów Policji i
innych stanowiskach służbowych.";
14) w art. 36 w ust. 2 wyrazy "rejonowy Policji na obszarze właściwego
rejonu" zastępuje się wyrazami "powiatowy (miejski) Policji na obszarze
właściwego powiatu (miasta).";
15) art. 45 otrzymuje brzmienie:
"Art. 45. 1. Zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt
5 dokonuje właściwy komendant wojewódzki Policji.
2. Pozostawienie w służbie policjanta, o którym mowa w art. 41
ust. 2 pkt 2, wymaga zgody właściwego komendanta wojewódzkiego
Policji.
3. W pozostałych przypadkach decyzje personalne, o których mowa
w art. 37-41, podejmuje przełożony wymieniony w art. 32 ust.
1.";
16) art. 48 otrzymuje brzmienie:
"Art. 48.1. Na stopień posterunkowego oraz starszego
posterunkowego mianuje komendant powiatowy (miejski)
Policji. Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem
mianowania na stanowisko służbowe.
2. Na stopnie podoficerskie oraz na stopnie w korpusie
aspirantów mianuje komendant wojewódzki Policji.
3. Na pierwszy stopień oficerski, z zastrzeżeniem przepisu art.
56 ust. 3, oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i
nadinspektora Policji mianuje Prezydent Rzeczypospolitej
Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
Na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny
Policji.";
17) w art. 52 w ust. 3 wyrazy "ust. 4" zastępuje się wyrazami "ust. 3";
18) w art. 54 w ust. 2 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych" zastępuje się
wyrazami " Komendant Główny Policji";
19) w art. 55 w ust. 2 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych" zastępuje się
wyrazami " Komendant Główny Policji";
20) w art. 56 w ust. 3 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych" zastępuje się
wyrazami " Komendant Główny Policji";
21) art. 62 otrzymuje brzmienie:
"Art. 62.1. Policjant nie może bez zezwolenia przełożonego, o
którym mowa w art. 32 ust. 1, podejmować zajęcia zarobkowego
poza służbą.
2. Policjant zobowiązany jest do złożenia, na polecenie
przełożonego, oświadczenia o stanie majątkowym.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania
zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego, składania
oświadczenia o stanie majątkowym oraz właściwości przełożonych
w tych sprawach.";
22) w art. 139 wyrazy "art. 54 ust. 2 i 3" zastępuje się wyrazami "art. 54
ust. 3";
23) po art. 156 dodaje się art. 156a i 156b w brzmieniu:
"Art. 156a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w
drodze rozporządzenia, zasady przekazywania dokumentów,
spraw, mienia i etatów dotychczasowych komend i komisariatów
Policji nowo utworzonym komendom i komisariatom Policji.
Art. 156b.1. Komendant Główny Policji zorganizuje komendy
wojewódzkie, powiatowe (miejskie) i komisariaty Policji oraz
rewiry dzielnicowych w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w
życie ustawy.
2. Z chwilą zorganizowania jednostek, o których mowa w ust. 1,
likwidacji ulegają dotychczasowe komendy wojewódzkie, rejonowe
i komisariaty Policji.".
Art. 15.
W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U.
Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr
106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym " rozumie się przez to
integralną część organizacji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa,
obejmującą prognozowanie, rozpoznawanie i zwalczanie pożarów,
klęsk żywiołowych lub innych miejscowych zagrożeń; system ten
skupia jednostki ochrony przeciwpożarowej, podmioty, które
dobrowolnie w drodze umowy cywilno-prawnej zgodziły się
współdziałać w akcjach ratowniczych oraz inne służby i instytucje,
którym organy uprawnione nałożyły obowiązek takiego
współdziałania, w celu ratowania życia, zdrowia, mienia lub
środowiska.";
2) w art. 6
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Autorzy dokumentacji projektowej zapewniają jej zgodność z
wymaganiami ochrony przeciwpożarowej.",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, zasady uzgadniania projektu budowlanego pod
względem ochrony przeciwpożarowej, w szczególności w zakresie:
1) rodzajów obiektów, których projekty budowlane wymagają
uzgodnienia,
2) trybu i zakresu dokonywania uzgodnienia przez rzeczoznawców
do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych,
3) szczegółowych zasad powoływania rzeczoznawców do spraw
zabezpieczeń przeciwpożarowych i nadzorowania ich
działalności,
4) zasad prowadzenia nadzoru przez komendantów wojewódzkich
Państwowej Straży Pożarnej nad uzgadnianiem projektów
budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej.";
3) art. 11 otrzymuje brzmienie:
"Art. 11. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów
przeciwpożarowych osoby, o których mowa w art. 10 ust. 1,
mogą być upoważnione do nakładania grzywny w drodze
postępowania mandatowego na zasadach określonych w odrębnych
przepisach.";
4) art. 12 otrzymuje brzmienie:
"Art. 12.1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych odpowiada za
realizację polityki państwa w zakresie ochrony
przeciwpożarowej oraz pełni nadzór nad funkcjonowaniem
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe zasady ochrony przeciwpożarowej i zabezpieczenia
przeciwpożarowego budynków, obiektów lub terenów oraz ich
wyposażenia w sprzęt, urządzenia przeciwpożarowe i
ratownicze,
2) szczegółowe wymagania w zakresie przeciwpożarowego
zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego,
ekologicznego i medycznego oraz warunki, jakim powinny
odpowiadać drogi pożarowe.";
5) skreśla się art. 13;
6) w art. 14 :
a) w ust. 1 wyraz "państwowy" zastępuje się wyrazem "rządowej",
b) ust. 2a i 2b otrzymują brzmienie:
"2a. Wojewoda na obszarze województwa w ramach strategii ustalonej
przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, określa
kierunki realizacji zadań w zakresie krajowego systemu ratowniczo-
gaśniczego w dostosowaniu do miejscowych warunków oraz koordynuje
i kontroluje wykonanie wynikających stąd zadań.
2b. Starosta na obszarze powiatu oraz przewodniczący zarządu gminy
na obszarze gminy realizują kierunki zadań w zakresie krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego ustalone przez wojewodę oraz
koordynują i kontrolują ich realizację.";
7) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:
"Art.14a.1. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy ma na celu ochronę
życia, zdrowia, mienia lub środowiska poprzez:
1) walkę z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi,
2) ratownictwo techniczne,
3) ratownictwo chemiczne,
4) ratownictwo ekologiczne,
5) ratownictwo medyczne.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego, w szczególności w zakresie:
1) organizacji na szczeblu powiatu, województwa i kraju,
2) zadań w zakresie walki z pożarami i innymi klęskami
żywiołowymi,
3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i
medycznego,
4) dysponowania do działań ratowniczych,
5) zasad kierowania działaniem ratowniczym,
6) prowadzenia dokumentacji zdarzeń określonych w art. 2 pkt 2
oraz dokumentacji funkcjonowania krajowego systemu ratowniczo-
gaśniczego,
7) organizacji odwodów operacyjnych,
8) organizacji stanowisk kierowania.
3. Wojewoda i starosta, odpowiednio na obszarze województwa lub
powiatu, koordynują funkcjonowanie krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego za pomocą zespołów do spraw ochrony
przeciwpożarowej i ratownictwa, a w sytuacjach nadzwyczajnych
zagrożeń ludzi i środowiska kierują ich działaniem.
4. Przewodniczący zarządu gminy koordynuje funkcjonowanie
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze gminy.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, skład oraz szczegółowe zasady działania i tryb
powoływania zespołów, o których mowa w ust. 3.
6. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska
występujących na obszarze przekraczającym granice powiatu,
koordynacja działań powiatowych zespołów do spraw ochrony
przeciwpożarowej i ratownictwa należy do wojewody.
7. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska
występujących na obszarze przekraczającym granice województwa,
koordynacja działań wojewódzkich zespołów do spraw ochrony
przeciwpożarowej i ratownictwa należy do ministra właściwego
do spraw wewnętrznych .";
8) w art. 17 po wyrazie "wojewodowie" dodaje się przecinek i wyraz
"starostowie,";
9) w art. 19 w ust. 3 wyrazy "z komendantem wojewódzkim" zastępuje się
wyrazami "odpowiednio z komendantem powiatowym lub wojewódzkim";
10) art. 21 otrzymuje brzmienie:
"Art. 21. 1.Wojewoda z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, może
żądać informacji związanych z wykonywaniem zadań w zakresie
ochrony przeciwpożarowej od:
1) starostów,
2) jednostek organizacyjnych podporządkowanych wojewodzie i
przedsiębiorstw państwowych przez niego nadzorowanych,
3) zarządów gmin, instytucji, organizacji, osób prawnych i
fizycznych, które utworzyły jednostki ochrony
przeciwpożarowej na podstawie przepisu art. 17,
4) związku ochotniczych straży pożarnych działającego na
obszarze województwa.
2. Starosta, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, może żądać
informacji związanych z wykonywaniem zadań w zakresie ochrony
przeciwpożarowej od:
1) zarządów gmin,
2) związku ochotniczych straży pożarnych działającego na
obszarze powiatu,
3) ochotniczych straży pożarnych pozostających poza strukturami
związku.";
11) art. 22 otrzymuje brzmienie:
"Art.22. 1. Działania ratownicze prowadzą jednostki ochrony
przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1 " 6 i 8, a
także podmioty oraz inne służby i instytucje, o których mowa
w art.2 pkt 4.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) organizację dysponowania jednostek ochrony przeciwpożarowej
do działania ratowniczego,
2) zasady dowodzenia, kierowania działaniem ratowniczym i
współdziałania jednostek ochrony przeciwpożarowej, podmiotów,
służb i instytucji w ramach krajowego systemu ratowniczo-
gaśniczego,
3) zasady współdziałania kierującego działaniem ratowniczym z
organami administracji rządowej i samorządowej.";
12) w art. 23 w ust. 2 wyrazy "z budżetu państwa" zastępuje się wyrazami
"z budżetów samorządu terytorialnego, zgodnie z przepisami odrębnymi";
13) w art. 29 :
a) w pkt 2 wyrazy "budżet gminy" zastępuje się wyrazami "budżetów
samorządu terytorialnego",
b) w pkt 3 skreśla się wyrazy "od ognia";
14) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu:
"Art. 29a. Koszty funkcjonowania jednostek organizacyjnych
Państwowej Straży Pożarnej są pokrywane z budżetu państwa i
budżetów jednostek samorządu terytorialnego w zakresie
określonym w art. 4 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej.",
15) w art. 30 wyrazy "art. 13 ust. 1 pkt 2" zastępuje się wyrazami "art.
12 ust. 2 pkt 1";
16) w art. 32 :
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia
gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina.",
b) ust. 3a otrzymuje brzmienie:
"3a. Gmina może zatrudnić komendanta gminnego.",
c) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu:
"3b. Na stanowisku komendanta gminnego może być zatrudniona osoba
posiadająca co najmniej kwalifikacje aspiranta Państwowej Straży
Pożarnej.";
17) art. 33 otrzymuje brzmienie:
"Art.33. 1. Jednostki ochrony przeciwpożarowej, wymienione w
art.15 pkt 1 " 6 oraz 8, działające w ramach krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego są dofinansowywane z budżetu
państwa w szczególności w zakresie partycypacji w kosztach
zakupu urządzeń i sprzętu specjalistycznego, bądź ich
doposażenia.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i zasady przyznawania dotacji na cele
określone w ust. 1.";
18) w art. 35:
a) skreśla się ust. 1,
b) w ust 2 skreśla się wyrazy "o której mowa w art. 32 ust. 4," oraz
wyraz "odpłatnie";
19) w art. 38 w ust. 1 po wyrazach "z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia
od ognia" dodaje się wyrazy "a także ubezpieczeń zawierających składniki
ryzyka pożarowego";
21) art. 39 otrzymuje brzmienie:
"Art. 39.1. Środki finansowe przekazane Zarządowi Głównemu Związku
Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie art. 38 ust.1a są przeznaczone wyłącznie na cele
ochrony przeciwpożarowej, w tym na cele wynikające z
przepisów art. 28 ust. 6 i art. 34 ust. 1.
2. Środki finansowe przekazane Komendantowi Głównemu Państwowej
Straży Pożarnej na podstawie przepisu art. 35 ust. 2 i art. 38
ust. 1a są przeznaczone wyłącznie na cele ochrony
przeciwpożarowej dla jednostek Państwowej Straży Pożarnej.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, zasady rozdziału środków, o których mowa w
ust. 1 i 2.".
Art. 16.
W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U.
Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr
53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106,
poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz.
554 i Nr 106, poz. 680) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 4 i 6 dodaje się wyrazy "oraz ochrony
ludności.";
2) art. 4 otrzymuje brzmienie:
"Art. 4. Koszty związane z funkcjonowaniem Państwowej Straży
Pożarnej są pokrywane:
1) z budżetu państwa w zakresie:
a) uposażeń należnych funkcjonariuszom Państwowej Straży Pożarnej,
b) świadczeń przysługujących funkcjonariuszom Państwowej Straży
Pożarnej na podstawie pragmatyki służbowej,
c) wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości
bojowej jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 8 pkt 1,
2, 5 i 6, oraz funkcjonowania odwodów operacyjnych,
d) dotacji na doposażenie jednostek ratowniczo-gaśniczych oraz
odwodów operacyjnych w urządzenia i sprzęt specjalistyczny;
2) z budżetów samorządu terytorialnego w zakresie:
a) budowy strażnic, ich wyposażenia i utrzymania,
b) wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości
bojowej jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej z
wyłączeniem wymienionych w pkt 1 lit. c),
c) refundacji kosztów dysponowania jednostek ochrony
przeciwpożarowej poza teren własnego działania,
3) z innych źródeł.";
3) po art. 4 dodaje się art. 4a o brzmieniu:
"Art.4a. Organ samorządowy gminy, powiatu lub województwa może
przekazać właściwej jednostce organizacyjnej Państwowej
Straży Pożarnej środki finansowe na specjalne nagrody lub
zadania.";
4) w art. 6 skreśla się wyrazy "Gminy i inne" a wyraz "osoby" zastępuje
się wyrazem "Osoby";
5) w art. 8:
a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
" 3) komendy powiatowe wraz z jednostkami ratowniczo-gaśniczymi",
b) skreśla się pkt 4;
6) w art. 9 :
a) w ust. 1 wyraz "państwowej" zastępuje się wyrazem "rządowej",
b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3. Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje i
odwołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej Prezes Rady
Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
4. Zastępców Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje
i odwołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej minister
właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego
Państwowej Straży Pożarnej.";
7) w art. 10 w ust. 1:
a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) kierowanie krajowym systemem ratowniczo - gaśniczym, a w
szczególności:
a) dysponowanie jednostkami krajowego systemu ratowniczo-
gaśniczego na szczeblu kraju, poprzez swoje stanowisko
kierowania,
b) ustalanie zbiorczego planu sieci jednostek krajowego systemu
ratowniczo- gaśniczego,
c) ustalanie planu rozmieszczenia na terenie kraju sprzętu
specjalistycznego w ramach krajowego systemu ratowniczo-
gaśniczego,
d) dysponowanie odwodami operacyjnymi i kierowanie ich siłami;
2) analizowanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń,",
b) w pkt 4 dodaje się na końcu wyrazy " w zakresie pragmatyki
służbowej oraz krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego",
c) w pkt 5 wyraz "określanie" zastępuje się wyrazem
"uzgadnianie" i skreśla się wyraz "rejonowych",
d) skreśla się pkt 6,
e) pkt 8 i 9 otrzymują brzmienie:
"8) organizowanie kształcenia i szkolnictwa zawodowego oraz nadzór
nad jego funkcjonowaniem,
9) inicjowanie oraz projektowanie unormowań w sprawach ochrony
przeciwpożarowej i ratownictwa,",
f) po pkt 9 dodaje się pkt 10 - 14 w brzmieniu:
"10) powoływanie rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń
przeciwpożarowych i nadzór nad ich działalnością,
11) ustalanie programów i zasad szkolenia pożarniczego dla jednostek
ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 2 " 6 i 8
ustawy o ochronie przeciwpożarowej,
12) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony
przeciwpożarowej i ratownictwa,
13) współdziałanie z Zarządem Głównym Związku Ochotniczych Straży
Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej,
14)prowadzenie współpracy międzynarodowej w sprawach należących do
jego właściwości";
8)w art. 11 skreśla się ust. 2;
9) w art. 12 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
"1. Komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej powołuje
spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Komendant
Główny Państwowej Straży Pożarnej w porozumieniu z wojewodą.
2. Zastępców komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej
powołuje i odwołuje komendant wojewódzki spośród oficerów
Państwowej Straży Pożarnej.
3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej działa pod
zwierzchnictwem wojewody i w jego imieniu w szczególności:
1) organizuje krajowy system ratowniczo-gaśniczy, w tym odwody
operacyjne na szczeblu województwa,
2) dysponuje oraz kieruje siłami i środkami krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego na szczeblu województwa poprzez swoje
stanowisko kierowania,
3) nadzoruje uzgadnianie projektów budowlanych pod względem
ochrony przeciwpożarowej,
4) nadzoruje działalność komendantów powiatowych Państwowej
Straży Pożarnej w zakresie pragmatyki służbowej oraz krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego,
5) uzgadnia regulaminy organizacyjnych komend powiatowych,
6) analizuje stan bezpieczeństwa województwa w granicach zadań
określonych w art. 1 ust. 2,
7) organizuje szkolenia pożarnicze.";
10) art. 13 otrzymuje brzmienie:
" Art. 13. 1. Komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej
powołuje i odwołuje starosta, na wniosek lub za zgodą
komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, spośród
oficerów Państwowej Straży Pożarnej.
2. Zastępców komendanta powiatowego Państwowego Straży Pożarnej
powołuje i odwołuje starosta, na wniosek komendanta
powiatowego, spośród oficerów lub aspirantów Państwowej Straży
Pożarnej.
3. Komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej działa pod
zwierzchnictwem starosty i w szczególności:
1) organizuje jednostki ratowniczo-gaśnicze,
2) organizuje systemy alarmowania i kierowania jednostkami
krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na szczeblu powiatu,
3) organizuje i prowadzi akcje ratownicze,
4) współdziała z komendantami gminnymi,
5) rozpoznaje zagrożenia pożarowe i inne miejscowe zagrożenia,
6) nadzoruje przestrzeganie przepisów przeciwpożarowych,
7) wykonuje zadania z zakresu ratownictwa,
8) wstępnie ustala przyczyny oraz okoliczności powstania i
rozprzestrzeniania się pożaru oraz miejscowego zagrożenia,
9) organizuje szkolenia i doskonalenia pożarnicze,
10) szkoli członków ochotniczych straży pożarnych.";
11) art. 14 otrzymuje brzmienie:
"Art. 14.1. Rada powiatu (miasta na prawach powiatu) przynajmniej
raz na rok rozpatruje informacje właściwego komendanta
powiatowego Państwowej Straży Pożarnej o stanie
bezpieczeństwa ochrony przeciwpożarowej oraz zagrożenia
pożarowego powiatu (miasta na prawach powiatu). Na żądanie
starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu) informację
taką właściwy komendant jest zobowiązany składać w każdym
czasie.
2. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 1,
radzie powiatu (miasta na prawach powiatu) służy prawo do
określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego
organu Państwowej Straży Pożarnej, w celu zapewnienia
należytego stanu bezpieczeństwa pożarowego.
3. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa
wspólnoty samorządowej, w szczególności zaś życia lub zdrowia
ludzi, starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt) może wydać
komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży
Pożarnej polecenia podjęcia działań zmierzających do usunięcia
tego zagrożenia.
4. Uchwała podjęta na podstawie ust. 2 lub polecenie wydane na
podstawie ust. 3 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych
czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania
przez Państwową Straż Pożarną, lecz winny ustalać przedmiot
działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego
usunięcie chodzi.
5. Organ samorządu terytorialnego, niezależnie od obowiązku
przedłożenia uchwały podjętej na podstawie ust. 2 lub
polecenia wydanego na podstawie ust. 3 właściwemu organowi
nadzoru, niezwłocznie informuje wojewódzkiego komendanta
Państwowej Straży Pożarnej o podjęciu uchwały lub wydaniu
polecenia, określonych w ust. 4-6. Jeżeli uchwała lub
polecenie zostały wydane ponad potrzebę ochrony bezpieczeństwa
albo są niezgodne z prawem lub będą powodować powstanie stanu
sprzecznego z prawem, wojewódzki komendant Państwowej Straży
Pożarnej może wstrzymać ich wykonanie.";
12) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu:
"Art. 15a.1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
stawia powiatowego (miejskiego) komendanta Państwowej Straży
Pożarnej w sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu
podjęcie lub zaniechanie działań, w wyniku których może
nastąpić naruszenie przepisów ustawy, to komendant ten jest
obowiązany bezzwłocznie powiadomić o tym wojewódzkiego
komendanta Państwowej Straży Pożarnej.
2. Jeżeli wojewoda stawia wojewódzkiego komendanta Państwowej
Straży Pożarnej w sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując
mu podjęcie lub zaniechanie działań, w wyniku których może
nastąpić naruszenie przepisów ustawy, to komendant ten jest
obowiązany bezzwłocznie powiadomić o tym Komendanta Głównego
Państwowej Straży Pożarnej.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w innych
przypadkach nakłaniania komendanta Państwowej Straży Pożarnej,
przez osoby wykonujące funkcje urzędowe, do działań, o których
mowa w tym artykule.";
13) art. 16 otrzymuje brzmienie:
" Art. 16. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w
drodze rozporządzenia:
1) ramowe struktury jednostek organizacyjnych Państwowej Straży
Pożarnej,
2) zasady tworzenia i likwidacji jednostek ratowniczo-
gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej,
3) zasady wyposażania jednostek organizacyjnych Państwowej
Straży Pożarnej, a w nich:
a) standardy wyposażenia jednostek ratowniczo-gaśniczych
Państwowej Straży Pożarnej w pojazdy gaśnicze i specjalne,
sprzęt i środki techniczne,
b) normatyw wyposażenia w sprzęt specjalistyczny, pojazdy i
środki techniczne do ratownictwa technicznego, chemicznego,
ekologicznego i medycznego,
c) normatyw wyposażenia krajowych baz sprzętu
specjalistycznego i środków gaśniczych,
d) zasady pokrywania kosztów ich wykorzystania w ramach
odwodów operacyjnych na terenie kraju.";
14) w art. 20 :
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Działania ratownicze organizuje i prowadzi Państwowa Straż
Pożarna.",
b)skreśla się ust. 1a,
c ) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
" 3. Nieruchomości, środki transportu, urządzenia i sprzęt ratowniczy
pozostający w dyspozycji jednostek ratowniczo-gaśniczych
Państwowej Straży Pożarnej nie mogą być wykorzystywane do innych
celów niż określone w art. 1 ust. 2 ustawy oraz w art. 1 pkt 1
ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej
(Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz.
414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i
Nr 121, poz. 770).";
15) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. W celu realizacji nadzoru nad przestrzeganiem przepisów
przeciwpożarowych oraz rozpoznawania zagrożeń pożarowych i innych
miejscowych zagrożeń jak również przygotowania do działań
ratowniczych, Państwowa Straż Pożarna przeprowadza czynności
kontrolno-rozpoznawcze oraz ćwiczenia i manewry.";
16) w art. 24 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy "oraz terenowych organów
administracji rządowej i samorządowej";
17) w art. 26 w ust. 1 wyrazy "komendant rejonowy" zastępuje się wyrazami
"komendant powiatowy";
18) w art. 27 po wyrazach "komendant wojewódzki Państwowej Straży
Pożarnej" dodaje się wyrazy "działający w imieniu i z upoważnienia
wojewody";
19) w art. 32 :
w ust.1:
a) po wyrazie "z zastrzeżeniem" dodaje się wyrazy "art. 12 ust. 1 i
2, art. 13 ust. 1 i 2",
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) w komendzie powiatowej wraz z jednostkami ratowniczo-
gaśniczymi " komendant powiatowy,",
c) skreśla się pkt 4;
2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Na stanowiska dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej strażacy są
powoływani i odwoływani przez komendanta powiatowego Państwowej
Straży Pożarnej.";
20) w art. 35 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
" 1a. Normatywny czas pełnienia służby strażaka nie może przekraczać
42 godzin tygodniowo, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie
dłuższym niż 4 tygodnie.";
21) w art. 37d pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) komendant powiatowy " na obszarze powiatu";
22) w art. 43 w ust. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy "lub nabycia
obywatelstwa innego państwa";
23) w art. 90 po wyrazach "z góry" dodaje się przecinek oraz wyrazy "w
pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który przysługuje uposażenie";
24) w art. 100 w ust. 1 wyrazy "pkt 2-4" zastępuje się wyrazami "pkt 2-3";
25) w art. 113 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazie umundurowanie skreśla się wyraz
"i", dodaje się przecinek oraz wyrazy "odzież specjalną i ekwipunek
osobisty oraz";
26) w art. 114 w ust. 3 po wyrazach "art.61 ust. 1" dodaje się przecinek i
wyrazy "2,4 pkt 1 i 2 oraz ust. 5".
Art. 17.
W ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej
(Dz.U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr
14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496)
wprowadza się następujące zmiany:
1) art.1-5 otrzymują brzmienie:
"Art. 1. 1. Państwowa Inspekcja Handlowa jest powołana do ochrony
interesów konsumentów oraz interesów gospodarczych państwa.
2. Do zadań Państwowej Inspekcji Handlowej należy:
1) kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorców
prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów
odrębnych, w zakresie produkcji, handlu i usług,
2) kontrola jakości i bezpieczeństwa towarów i usług, w
szczególności zagrażających życiu lub zdrowiu konsumentów,
3) podejmowanie kontroli, mediacji i innych działań
interwencyjnych w celu ochrony indywidualnych interesów i
praw konsumentów,
4) prowadzenie centralnych i wojewódzkich laboratoriów
kontrolno - analitycznych,
5) organizowanie i prowadzenie polubownego sądownictwa
konsumenckiego,
6) prowadzenie poradnictwa konsumenckiego,
7) wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych.
Art. 2. 1.Organem administracji rządowej właściwym w sprawach
określonych w art. 1 jest Główny Inspektor Państwowej
Inspekcji Handlowej, zwany dalej "Głównym Inspektorem".
2. Wojewódzkimi organami administracji rządowej w sprawach
określonych w art. 1 są wojewódzcy inspektorzy Państwowej
Inspekcji Handlowej, działający w ramach rządowej
administracji ogólnej w województwie, zwani dalej
"wojewódzkimi inspektorami".
3. Wojewódzcy inspektorzy wykonują w imieniu wojewody zadania i
kompetencje Państwowej Inspekcji Handlowej określone w ustawie
oraz przepisach odrębnych.
4. W sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji
Państwowej Inspekcji Handlowej, w rozumieniu przepisów Kodeksu
postępowania administracyjnego, organami właściwymi są
wojewódzki inspektor oraz Główny Inspektor jako organ wyższego
stopnia, który również wykonuje kompetencje organu naczelnego
w sprawach o wznowienie postępowania, a także o uchylenie,
zmianę oraz stwierdzenie nieważności decyzji.
Art. 3. 1. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
2. Zastępców Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na wniosek Głównego
Inspektora.
3. Główny Inspektor kieruje działalnością Państwowej Inspekcji
Handlowej przy pomocy Głównego Inspektoratu.
4) Wojewódzkich inspektorów i ich zastępców powołuje i odwołuje
wojewoda, po zaopiniowaniu przez Głównego Inspektora.
5) Wojewódzcy inspektorzy kierują działalnością wojewódzkich
inspektoratów.
Art. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółową organizację Głównego Inspektoratu Państwowej
Inspekcji Handlowej.
Art. 5. 1. Organy Państwowej Inspekcji Handlowej wykonują zadania
określone w ustawie, na podstawie okresowych planów pracy;
mogą też podejmować kontrole nie planowane, jeżeli wymagają
tego okoliczności faktyczne.
2. Główny Inspektor opracowuje kierunki działania Państwowej
Inspekcji Handlowej oraz plany kontroli o znaczeniu krajowym,
zatwierdzane przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i
Konsumentów.
3. Wojewódzcy inspektorzy ustalają plany pracy uwzględniające
kierunki działania i plany kontroli, o których mowa w ust. 2,
oraz wnioski wojewody.";
2) w art.6 ust. 2 - 4 otrzymują brzmienie:
"2. Zadania ochrony konsumenta w zakresie określonym ustawą oraz
innymi przepisami sprawują również organy samorządu terytorialnego.
3. W szczególności zadania samorządu w zakresie ochrony konsumenta
wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, powoływany i
odwoływany przez radę powiatu (miasta na prawach powiatu) na
zasadach określonych odrębnymi przepisami, które ustalają również
szczegółowy zakres jego działania i przysługujące mu uprawnienia.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady współpracy
organów Państwowej Inspekcji Handlowej z powiatowym rzecznikiem
konsumentów, a także z innymi organami administracji publicznej i
instytucjami kontrolnymi, w tym organizacjami pozarządowymi,
działającymi w zakresie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 .";
3) w art. 7 w ust. 1:
a) w pkt 1:
- lit. c) otrzymuje brzmienie:
"c) w przedsiębiorstwach produkujących towary na potrzeby handlu i
przemysłu gastronomicznego,"
- skreśla się lit d),
b) w pkt 4 wyrazy "Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów"
zastępuje się wyrazami "Prezes Rady Ministrów, w drodze
rozporządzenia, ";
4) art. 13 otrzymuje brzmienie:
"Art. 13. 1. W postępowaniu kontrolnym przed organami Państwowej
Inspekcji Handlowej w zakresie nie uregulowanym ustawą
stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego
oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Inspektorzy Państwowej Inspekcji Handlowej w związku z
wykonywanymi czynnościami kontrolnymi korzystają z ochrony
przewidzianej w kodeksie karnym dla funkcjonariuszy
publicznych.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb
postępowania organów Państwowej Inspekcji Handlowej.".
Art. 18.
W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. Nr 10,
poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r.
Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r.
Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 773 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88,
poz. 554 i Nr 115, poz. 741) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 7a otrzymuje brzmienie:
"Art. 7a.1. Państwową Służbą Ochrony Zabytków kieruje Generalny
Konserwator Zabytków, który jest centralnym organem
administracji rządowej.
2. Minister właściwy do spraw kultury nadaje, w drodze
rozporządzenia, statut urzędowi Generalnego Konserwatora
Zabytków.
3. Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje Prezes
Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
kultury .
4. Zastępcy Generalnego Konserwatora Zabytków są powoływani i
odwoływani przez ministra właściwego do spraw kultury, na
wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków.
5. Wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje
wojewoda, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków lub za
jego zgodą.
6. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji
jest wojewódzki konserwator zabytków, a organem drugiej
instancji jest Generalny Konserwator Zabytków, który również
wykonuje kompetencje organu naczelnego w sprawach o wznowienie
postępowania, a także o uchylenie, zmianę oraz o stwierdzenie
nieważności decyzji.";
2) w art. 8 :
a) w ust. 1:
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) wojewoda, w imieniu którego działa wojewódzki konserwator
zabytków, będący organem Państwowej Służby Ochrony Zabytków,
wchodzącym w skład rządowej administracji ogólnej w
województwie.",
- skreśla się pkt 5,
b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, może
tworzyć zamiejscowe delegatury wojewódzkiego oddziału Państwowej
Służby Ochrony Zabytków. Kierownik delegatury może, z upoważnienia
wojewódzkiego konserwatora zabytków, prowadzić sprawy i wydawać na
terenie swojego działania decyzje administracyjne.
3.Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za
jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie spraw
z zakresu właściwości wojewódzkiego konserwatora zabytków, w tym
wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, gminom i
powiatom, a także związkom gmin i powiatów, położonym na terenie
województwa.";
3) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
"Art. 8a. 1. Ochronę dóbr kultury w zakresie określonym ustawą
oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek
samorządu terytorialnego.
2. W szczególności miasta, których dotyczyła ustawa z dnia 24
listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych
miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. z
1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120)
realizują zadania i kompetencje określone w art. 6 tej ustawy
- jako zadania z zakresu administracji rządowej.
3. Zadania i kompetencje, o których mowa w ust. 2, są
realizowane prowadzone także przez powiaty oraz miasta na
prawach powiatu, inne niż wymienione w ustawie o zmianie
zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach
usług publicznych.
4. W sprawach określonych w ust. 2 i 3 organem drugiej instancji
w postępowaniu administracyjnym jest wojewódzki konserwator
zabytków.";
4) w art.10 w ust.1 po wyrazie "powołuje" dodaje się wyrazy "i odwołuje";
5) w art. 11:
a) w ust.1 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu
terytorialnego",
b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "działającym w imieniu wojewody",
c) w ust. 3 skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody";
6) art. 12 otrzymuje brzmienie:
"Art. 12.1. Generalny Konserwator Zabytków może powierzyć, w drodze
porozumienia, dyrektorom (kierownikom) instytucji kultury,
dla których organizatorem jest minister właściwy do spraw
kultury, wykonywanie określonych zadań w sprawach ochrony
zabytków, w tym wydawanie decyzji administracyjnych.
2. Porozumienie, o którym mowa w ust.1, wymaga zgody ministra
właściwego do spraw kultury.
3. Wojewódzki konserwator zabytków może powierzyć w drodze
porozumienia prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z
zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie decyzji
administracyjnych, dyrektorom (kierownikom) muzeów lub
bibliotek oraz dyrektorom (kierownikom) specjalistycznych
jednostek organizacyjnych powołanych w celu ochrony dóbr
kultury.
4. Powierzenie spraw, w tym wydawanie decyzji administracyjnych
na rzecz dyrektorów (kierowników) muzeów lub bibliotek oraz
dyrektorów (kierowników) jednostek organizacyjnych, o których
mowa w ust.3, może nastąpić za zgodą właściwego dla tych
muzeów, bibliotek lub jednostek, organizatora, bądź organu
nadzoru.";
7) w art. 13 :
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "działający w imieniu wojewody",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Zarządy powiatów i zarządy gmin są obowiązane do prowadzenia
ewidencji dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków, a
znajdujących się na ich terenie działania.";
8) w art.14 w ust.1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) wojewódzkiego konserwatora zabytków wydanej z urzędu lub na
wniosek właściciela dobra kultury, jego użytkownika, bądź
właściwego organu powiatu lub gminy.
2) Generalnego Konserwatora Zabytków.";
9) w art.15 :
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody",
b) skreśla się ust. 3;
10) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. O skreśleniu zabytku z rejestru decyduje Generalny Konserwator
Zabytków po zasięgnięciu opinii właściwej specjalistycznej
jednostki organizacyjnej, o której mowa w art.10 ust.2 niniejszej
ustawy.";
11) w art. 17 wyrazy "centralnej ewidencji zabytków" zastępuje się
wyrazami "ewidencji dóbr kultury";
12) w art. 19 wyrazy "Organy służby konserwatorskiej mają" zastępuje się
wyrazami "Starosta ma";
13) w art. 20 wyraz "wojewodowie" zastępuje się wyrazami "starostowie";
14) w art. 21:
a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody",
b) w ust. 2 po wyrazie "udzielania" dodaje się wyrazy "i cofania";
15) w art. 22 w ust. 1 po wyrazach "zarząd właściwej gminy" dodaje się
wyrazy "lub zarząd właściwego powiatu" oraz skreśla się wyrazy
"działającego w imieniu wojewody";
16) w art. 23 w ust. 2 wyrazy "ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o
gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1989 r. Nr
14, poz.74 i Nr 29, poz.154 oraz z 1990 r. Nr 14, poz.90 i Nr 34,
poz.198)" zastępuje się wyrazami "ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o
gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz.741)";
17) art. 32 otrzymuje brzmienie:
"Art. 32. Wierzytelność Państwa z tytułu robót wymienionych w art.
31 ust. 2, prowadzonych przy zabytkach nieruchomych, nie
stanowiących jego własności, zabezpiecza się na wniosek
wojewódzkiego konserwatora zabytków, w formie hipoteki
przymusowej.";
18) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Przejęcie na własność Państwa zabytku nieruchomego następuje w
trybie przepisów ustawy, o której mowa w art. 23 ust. 2, na
wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub starosty.";
19) art. 37 otrzymuje brzmienie:
"Art. 37.1. W razie uzasadnionej obawy zniszczenia, uszkodzenia
lub wywiezienia dobra kultury bez zezwolenia za granicę,
bądź też nie zapewnienia dobru kultury, pomimo wezwania ze
strony organu służby konserwatorskiej należytych warunków
konserwacji, starosta z urzędu lub na wniosek wojewódzkiego
konserwatora zabytków wydaje decyzję o zabezpieczeniu tego
dobra kultury w formie ustanowienia tymczasowego zajęcia aż
do chwili usunięcia niebezpieczeństwa.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nieruchomych dóbr kultury
nie wpisanych do rejestru zabytków.
3. Tymczasowe zajęcie polega na przeniesieniu ruchomego dobra
kultury, w zależności od przedmiotu, do muzeum, archiwum lub
biblioteki, w stosunku zaś do zabytku nieruchomego na oddaniu
go w zarząd gminie, bądź innym właściwym organom samorządu
województwa lub powiatu.";
20) w art. 38:
a) w ust. 2 wyrazy "lokalami lub budynkami" zastępuje się wyrazami
"gruntami, budynkami lub lokalami";
b) w ust. 3 po wyrazie "Państwa" dodaje się wyrazy "lub samorządu
terytorialnego";
21) w art. 39 po wyrazie "Państwa" dodaje się wyrazy "lub jednostek
samorządu terytorialnego";
22) art. 40 otrzymuje brzmienie:
"Art. 40. 1. W celu zapewnienia należytej ochrony i właściwego
wykorzystania zabytków nieruchomych osoby fizyczne, osoby
prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające
osobowości prawnej.";
2. Minister właściwy do spraw kultury określi, w drodze
rozporządzenia, warunki wykorzystania zabytków nieruchomych na
cele użytkowe oraz zasady, tryb i wysokość dotacji z budżetu
państwa, przyznawanych użytkownikom zabytków, przeznaczonych
na prowadzenie prac remontowych i konserwatorskich przy tych
zabytkach.";
23) w art.41:
a) w ust.1 wyrazy "Minister Kultury i Sztuki" zastępuje się wyrazami
"Generalny Konserwator Zabytków",
b) w ust.3 wyrazy "Minister Kultury i Sztuki" zastępuje się wyrazami
"Generalny Konserwator Zabytków";
24) w art. 70 w ust. 2 wyrazy "wojewódzkiego konserwatora zabytków"
zastępuje się wyrazami "zarząd powiatu".
Art. 19.
W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i
Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. Nr 16, poz. 137 oraz z 1975 r. Nr
16, poz. 91) wprowadza się następujące zmiany:
1) w tytule ustawy wyrazy "Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa
Artykułów Rolnych" zastępuje się wyrazami "Inspekcji Skupu i
Przetwórstwa Artykułów Rolnych Rzeczypospolitej Polskiej";
2) art. 2 otrzymuje brzmienie:
"Art. 2. 1. Zadania Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów
Rolnych Rzeczypospolitej Polskiej sprawuje Główny
Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz
wojewódzcy inspektorzy skupu i przetwórstwa artykułów
rolnych.
2. Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych jest
centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi
właściwemu do spraw rolnictwa. Główny Inspektor wykonuje swoje
zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa
Artykułów Rolnych. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw rolnictwa, nadaje, w drodze
rozporządzenia, statut Głównego Inspektoratu Skupu i
Przetwórstwa Artykułów Rolnych.
3. Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych
powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw rolnictwa.
4. Wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych
jest organem inspekcji skupu i przetwórstwa artykułów rolnych
działającym w ramach rządowej administracji ogólnej w
województwie.
5. Wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów
rolnych powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek Głównego
Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych
Rzeczypospolitej Polskiej lub za jego zgodą.
6. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji
jest wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów
rolnych, a organem drugiej instancji - Główny Inspektor Skupu
i Przetwórstwa Artykułów Rolnych Rzeczypospolitej Polskiej,
który również wykonuje kompetencje organu naczelnego w
sprawach o wznowienie postępowania, a także o uchylenie,
zmianę oraz o stwierdzenie nieważności decyzji.
7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora skupu i
przetwórstwa artykułów rolnych lub za jego zgodą, może
powierzyć powiatom (miastom na prawach powiatu), w drodze
porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości
wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów
rolnych, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji
administracyjnych.";
3) w art. 4 w ust. 2 przed wyrazami "Inspekcji Skupu i Przetwórstwa
Artykułów Rolnych" dodaje się wyrazy "organach";
4) w art. 7 w ust. 2 wyrazy "Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu"
zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw rolnictwa";
5) w art. 8 na początku zdania - wyrazy "Minister Przemysłu Spożywczego i
Skupu" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw rolnictwa";
6) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
"Art. 8a. Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych
Rzeczypospolitej Polskiej może ustalać ogólne kierunki
działania organów inspekcji lub - w przypadkach zaistnienia
zagrożeń dla bezpieczeństwa obrotu gospodarczego w zakresie
należącym do właściwości Inspekcji - szczegółowe zasady ich
postępowania, a także zasady współdziałania z innymi
organami administracji publicznej i kontroli państwowej.";
7) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "Państwowa Inspekcja Skupu
i Przetwórstwa Artykułów Rolnych" zastępuje się użytymi w odpowiednich
przypadkach wyrazami "Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych
Rzeczypospolitej Polskiej".
Art. 20.
W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U.
Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z
1992 r. r 33, poz. 144, z 1995 r. Nr 130, poz. 629 i Nr 141, poz.692, z
1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 773 oraz z 1997 r. Nr 107, poz.
684 i Nr 60, poz. 369) wprowadza się następujące zmiany:
1) w tytule ustawy wyrazy "Państwowej Inspekcji Sanitarnej" zastępuje się
wyrazami "Inspekcji Sanitarnej Rzeczypospolitej Polskiej";
2) w art. 1 w zdaniu pierwszym wyrazy "Państwowa Inspekcja Sanitarna jest
organem powołanym do nadzoru nad warunkami:" zastępuje się wyrazami
"Inspekcja Sanitarna Rzeczypospolitej Polskiej jest powołana do nadzoru
nad warunkami: ";
3) art. 10 otrzymuje brzmienie:
"Art. 10. 1. Terenowymi organami Inspekcji Sanitarnej
Rzeczypospolitej Polskiej są:
1) wojewódzcy inspektorzy sanitarni, będący kierownikami
inspekcji wojewódzkiej w rozumieniu przepisów ustawy o
administracji rządowej w województwie,
2) powiatowi i miejscy (w miastach na prawach powiatu)
inspektorzy sanitarni, będący kierownikami inspekcji
powiatowej w rozumieniu przepisów ustawy o samorządzie
powiatowym,
3) portowi inspektorzy sanitarni dla morskich portów i
przystani, wód wewnętrznych i terytorialnych oraz jednostek
pływających na tych obszarach.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw administracji, określi, w drodze
rozporządzenia, siedziby oraz terytorialny zakres działania
portowych inspektorów sanitarnych.
3. Wojewódzki inspektor sanitarny może, za zgodą wojewody,
powierzyć inspektorowi powiatowemu (miejskiemu w mieście na
prawach powiatu), w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z
zakresu swojej właściwości, w tym również wydawanie w jego
imieniu decyzji administracyjnych.";
4) art. 11 otrzymuje brzmienie:
"Art. 11. 1. Wojewódzkiego i portowego inspektora sanitarnego
powołuje i odwołuje wojewoda, w porozumieniu z Głównym
Inspektorem Sanitarnym.
2. Powiatowego (miejskiego w mieście na prawach powiatu)
inspektora sanitarnego powołuje i odwołuje starosta (prezydent
miasta), w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem sanitarnym.
3. Główny Inspektor Sanitarny może w każdym czasie odwołać
wojewódzkiego, powiatowego (miejskiego), portowego inspektora
sanitarnego, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w
szczególności, jeżeli działalność tego inspektora lub
podległej mu jednostki może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu
zadań Inspekcji Sanitarnej, a zwłaszcza - naruszyć
bezpieczeństwo sanitarne na terenie właściwości danej
jednostki. Odwołanie w tym trybie następuje w drodze decyzji
administracyjnej i wymaga szczegółowego uzasadnienia na
piśmie.";
5) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
"3. Jeżeli ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, w postępowaniu
administracyjnym organem pierwszej instancji jest powiatowy
(miejski) lub portowy inspektor sanitarny, a organem drugiej
instancji jest wojewódzki inspektor sanitarny.
4. Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu przysługują kompetencje organu
wyższego stopnia w sprawach, w których organem pierwszej instancji
jest wojewódzki inspektor sanitarny, oraz uprawnienia organu
naczelnego w sprawach o wznowienie postępowania, a także o
uchylenie, zmianę lub stwierdzenie nieważności decyzji.";
6) po art. 12 dodaje się art. 12a - 12c w brzmieniu:
"Art. 12a. 1.Główny Inspektor Sanitarny ustala ogólne kierunki
działania organów inspekcji lub - w przypadkach zaistnienia
zagrożeń dla bezpieczeństwa sanitarnego w zakresie należącym
do właściwości Inspekcji - szczegółowe zasady postępowania
inspektorów, a także zasady współdziałania z innymi organami
kontroli państwowej.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują
wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu w stosunku do
powiatowych (miejskich) i portowych inspektorów sanitarnych,
którym wojewódzki inspektor sanitarny może również wydawać
polecenia dotyczące podjęcia konkretnych czynności w całym
zakresie ich działania.
3. Rada powiatu (miasta na prawach powiatu) przynajmniej raz na
rok rozpatruje informacje właściwego inspektora o stanie
bezpieczeństwa sanitarnego powiatu (miasta na prawach powiatu).
Na żądanie starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu)
informację taką właściwy inspektor sanitarny jest zobowiązany
składać w każdym czasie.
4. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 3,
radzie powiatu (miasta na prawach powiatu) służy prawo do
określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego
organu inspekcji sanitarnej, w celu zapewnienia należytego
stanu bezpieczeństwa sanitarnego.
5. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa
sanitarnego wspólnoty samorządowej, w szczególności zaś "
życia lub zdrowia ludzi, starosta (prezydent miasta, burmistrz,
wójt) może wydać właściwemu powiatowemu (miejskiemu) organowi
inspekcji sanitarnej polecenia podjęcia działań zmierzających
do usunięcia tego zagrożenia.
6. Uchwała podjęta na podstawie ust. 4 lub polecenie wydane na
podstawie ust. 5 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych
czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania
przez organy inspekcji sanitarnej, lecz winny ustalać
przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o
którego usunięcie chodzi.
7. Organ samorządu terytorialnego, niezależnie od obowiązku
przedłożenia aktu właściwemu organowi nadzoru, niezwłocznie
informuje wojewódzkiego inspektora sanitarnego o podjęciu
uchwały lub wydaniu polecenia, określonych w ust. 4-6. Jeżeli
uchwała lub polecenie zostały wydane ponad potrzebę ochrony
bezpieczeństwa sanitarnego albo są niezgodne z prawem lub będą
powodować powstanie stanu sprzecznego z prawem, wojewódzki
inspektor sanitarny może wstrzymać ich wykonanie.
Art. 12 b. 1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
stawia powiatowego (portowego) inspektora sanitarnego w
sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić
naruszenie przepisów ustawy, to inspektor ten jest obowiązany
bezzwłocznie powiadomić o tym wojewódzkiego inspektora
sanitarnego.
2. Jeżeli wojewoda stawia wojewódzkiego inspektora sanitarnego w
sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić naruszenie
przepisów ustawy, to inspektor ten jest obowiązany bezzwłocznie
powiadomić o tym Głównego Inspektora Sanitarnego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w innych
przypadkach nakłaniania inspektorów sanitarnych, przez osoby
wykonujące funkcje urzędowe, do działań, o których mowa w tym
artykule.
Art. 12c. W sprawach należących do właściwości powiatowego (miejskiego
w miastach na prawach powiatu) inspektora sanitarnego, w
których przedmiot kontroli znajduje się we władaniu powiatu
(miasta na prawach powiatu) lub w których stroną są organy
powiatu (miasta na prawach powiatu) albo jednostki
organizacyjne im podlegające, uprawnienia organu pierwszej
instancji przejmuje wojewódzki inspektor sanitarny.";
7) w art. 38 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w
brzmieniu:
"2. Tej samej karze podlega, kto nie spełnia, określonego w art. 12b,
obowiązku powiadomienia organu wyższego stopnia";
8) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "Państwowa Inspekcja
Sanitarna", "państwowy inspektor sanitarny", "państwowy wojewódzki
inspektor sanitarny", państwowy terenowy inspektor sanitarny" oraz
"państwowy portowy inspektor sanitarny" zastępuje się odpowiednio
użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Inspekcja Sanitarna
Rzeczypospolitej Polskiej", "wojewódzki inspektor sanitarny", "powiatowy
(miejski) inspektor sanitarny" oraz "portowy inspektor sanitarny".
Art. 21.
W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U.
Nr 30,poz .163; Nr 43, poz.241; z 1990 r. Nr 34, poz.198; z 1991 r. Nr
103, poz. 446; z 1996 r. Nr 106, poz.496; Nr 156, poz.775 oraz z 1997 r.
Nr 54, poz. 349; Nr 115, poz.741 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się
następujące zmiany :
1) w art.1 po wyrazach "geodezji i kartografii," dodaje się wyrazy
"krajowego systemu informacji o terenie,";
2) w art.2 :
a) w pkt 1 po wyrazach "i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej,"
dodaje się wyrazy "zakładanie i aktualizacja informatycznych baz
danych,", a po wyrazach "w dziedzinie geodezji," dodaje się wyrazy
"kartografii, krajowego systemu informacji o terenie oraz wykonywania
zdjęć lotniczych,",
b) skreśla się pkt 3,
c) w pkt 10 po wyrazie "wykazów," dodaje się wyrazy "informatycznych
baz danych,";
3) w art.3 :
a) w ust.1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "opracowane
w państwowym systemie odniesień przestrzennych",
b) w ust.3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) Głównego Geodetę Kraju w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej - w zakresie osnów podstawowych,
"2) starostów - w zakresie osnów szczegółowych,",
c) dodaje się ust.5 w brzmieniu:
"5. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia ustanowi państwowy
system odniesień przestrzennych oraz zasady jego stosowania.";
4) w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie :
"3. Koszty sporządzania mapy zasadniczej, ewidencji gruntów i
budynków oraz map topograficznych pokrywa się z budżetu państwa
oraz ze środków Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i
Kartograficznym. W celu realizacji własnych zadań, jednostki
samorządu terytorialnego lub inni inwestorzy mogą również
uczestniczyć w kosztach sporządzania map.";
5)w art.5 po wyrazach "terenu oraz" dodaje się wyrazy "inne dane zawarte":
6) tytuł Rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 2 . Służba Geodezyjna i Kartograficzna Rzeczypospolitej
Polskiej";
7) w art. 6 ust. 6 otrzymuje brzmienie :
"6. Służbę Geodezyjną i Kartograficzną Rzeczypospolitej Polskiej
stanowią:
1) Główny Geodeta Kraju,
2) Wojewódzcy Inspektorzy Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego,
będący kierownikami inspekcji wojewódzkiej w rozumieniu przepisów
ustawy o administracji rządowej w województwie ,
3) administracja geodezyjna i kartograficzna, a w tym zakresie:
a) marszałkowie - wykonujący w szczególności zadania z zakresu
prowadzenia map topograficznych i tematycznych dla obszaru
województwa przy pomocy Geodetów Województw wchodzących w
skład administracji samorządowej,
b) starostowie - wykonujący zadania z zakresu ustawy dla obszaru
powiatu przy pomocy Geodetów Powiatowych wchodzących w skład
administracji samorządowej,
c) wójtowie, burmistrzowie, prezydenci wykonujący zadania z
zakresu ustawy przy pomocy Geodetów Gminnych wchodzących w
skład administracji samorządowej, na podstawie porozumienia z
właściwym starostą,
d) marszałkowie i starostowie wykonują zadania, o których mowa w
lit. a i b, jako zadania z zakresu administracji rządowej.";
8) dodaje się art. 6a- 6d w brzmieniu:
"Art. 6a. 1. Głównego Geodetę Kraju powołuje i odwołuje Prezes Rady
Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw
administracji publicznej.
2. Wojewódzkiego inspektora nadzoru Geodezyjnego i
Kartograficznego powołuje i odwołuje wojewoda, w uzgodnieniu z
Głównym Geodetą Kraju.
Art. 6b. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi,
w drodze rozporządzenia, wymagania jakim powinni odpowiadać
Wojewódzcy Inspektorzy Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego,
Geodeci Województw, Geodeci Powiatowi i Geodeci Gminni.
Art. 6c. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi,
w drodze rozporządzenia, warunki jakie powinny spełniać gminy
ubiegające się o przejęcie zadań starostów z zakresu niniejszej
ustawy dla własnego obszaru oraz terminy ich realizacji.
Art. 6d 1. Wójtowie, burmistrzowie, prezydenci przejmują od starostów
zadania wynikające z niniejszej ustawy dla obszaru swojej gminy
po spełnieniu warunków wynikających z rozporządzenia, o
którym mowa w art. 6c.
2. Starostowie mogą przekazać w całości swoje kompetencje,
wynikające z ustawy wójtom, burmistrzom, prezydentom o których
mowa w ust.1.";
9) w art.7 :
a) w ust.1:
- wyrazy "Głównego Geodety Kraju" zastępuje się wyrazami "Służby
Geodezyjnej i Kartograficznej Rzeczypospolitej Polskiej",
- w pkt 5 wyraz "wyceny" zastępuje się wyrazem "taksacji",
- pkt 10 otrzymuje brzmienie :
"10) inicjowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie
standardów klasyfikacyjnych i informacyjnych oraz zastosowania
metod informatycznych, fotogrametrycznych i satelitarnych w
dziedzinie geodezji kartografii oraz w krajowym systemie
informacji o terenie,",
b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) podziałów i rozgraniczenia nieruchomości - na obszarach nie
objętych działaniem ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741). ",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w
porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaje wiadomości zawartych w materiałach
geodezyjnych i kartograficznych stanowiących tajemnicę
państwową.";
10) dodaje się art. 7a - 7c w brzmieniu:
"Art.7a. Główny Geodeta Kraju wykonuje zadania określone
przepisami prawa geodezyjnego i kartograficznego, a w
szczególności:
1) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu
postępowania administracyjnego w stosunku do wojewódzkich
inspektorów nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, a także
sprawuje nad nimi nadzór,
2) kontroluje działania wojewódzkich inspektorów nadzoru
geodezyjnego i kartograficznego,
3) opracowuje wytyczne powszechnej taksacji nieruchomości,
4) prowadzi państwowy rejestr granic podziału administracyjnego
państwa,
5) zakłada podstawowe osnowy geodezyjne, grawimetryczne i
magnetyczne,
6) opracowuje zasady przygotowania organizacyjno-technicznego
katastru.
Art. 7b. 1. Do zadań Wojewódzkich Inspektorów Nadzoru Geodezyjnego
i Kartograficznego należy w szczególności:
1) pełnienie funkcji organu wyższego stopnia w rozumieniu
kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do
administracji geodezyjnej i kartograficznej,
2) kontrola przestrzegania i stosowania przepisów ustawy
obejmująca
a) zgodność wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych
z przepisami ustawy,
b) posiadanie uprawnień zawodowych przez osoby wykonujące
samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii,
3) kontrola działania administracji geodezyjnej
i kartograficznej,
4) współdziałanie z organami kontroli państwowej w zakresie
właściwości organów nadzoru geodezyjnego i kartograficznego.
Art. 7c. Do zadań Geodetów Województw należy w szczególności
prowadzenie map topograficznych i tematycznych dla obszarów
właściwych województw.";
11) art.8 otrzymuje brzmienie :
"Art. 8. 1. Przy Głównym Geodecie Kraju działają:
1) Rada Geodezyjna i Kartograficzna, jako organ doradczy
i opiniodawczy,
2) Komisja Standaryzacji Nazw Poza Granicami Polski.
2. Główny Geodeta Kraju określa skład osobowy ciał kolegialnych
wymienionych w ust. 1.
3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i zakres działania Państwowej Rady
Geodezyjnej i Kartograficznej i Komisji Standaryzacji Nazw Poza
Granicami Polski oraz zasady ich wynagradzania.";
12) w art. 9 w ust. 1 wyrazy "Państwowa służba geodezyjna
i kartograficzna" zastępuje się wyrazami "Służba Geodezyjna
i Kartograficzna Rzeczypospolitej Polskiej";
13) w art.10:
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
"1. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z zainteresowanymi
ministrami i kierownikami urzędów centralnych określi, w drodze
rozporządzenia, tereny niezbędne dla obronności państwa, na
których nadzoruje prace geodezyjne i kartograficzne.",
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia, zakres i tryb sprawowania nadzoru nad pracami
geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach niezbędnych dla
obronności państwa.";
14) w art. 15 w ust.3 w pkt 2 wyrazy "właściwy terenowy organ
administracji państwowej stopnia podstawowego" zastępuje się wyrazami
"właściwego starostę";
15) w art.18 wyrazy "Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa"
zastępuje się wyrazami "Głównego Geodety Kraju";
16) w art.19 :
a) ust.1 otrzymuje brzmienie :
"1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określa w
drodze rozporządzenia :
1) szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i
kartograficznych oraz przekazywania materiałów i informacji
powstałych w wyniku tych prac do państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego, a także rodzaju prac nie
podlegających zgłaszaniu i materiałów nie podlegających
przekazywaniu,
2) sposób i tryb ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i
magnetycznych oraz rodzaje znaków nie podlegających ochronie,
3) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje prac
geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla
obronności państwa oraz szczegółowe zasady wykonywania tych
prac,
4) powszechnie obowiązujące przepisy i standardy techniczne
dotyczące geodezji, kartografii oraz krajowego systemu
informacji o terenie,
5) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje map,
materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, których
reprodukowanie, rozpowszechnianie i rozprowadzanie wymaga
zezwolenia oraz tryb udzielania tych zezwoleń.",
b) w ust.2 wyrazy "Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa"
zastępuje się słowami "Głównym Geodetą Kraju";
17) w art.20 :
a) w ust.1 po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
"3) lokali " ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni
użytkowej,";
b) w ust.2 w pkt.1 wyraz "komunalnych" zastępuje się wyrazem
Ssamorządowych";
18) w art. 22 :
a) w ust. 1 wyrazy "z urzędu terenowe organy administracji państwowej
stopnia podstawowego" zastępuje się wyrazem "starostowie",
b) w ust. 2:
- w zdaniu pierwszym wyrazy "terenowemu organowi administracji
państwowej stopnia podstawowego" zastępuje się wyrazami
"właściwemu staroście",
- w zdaniu drugim wyrazy "terenowych organów administracji
państwowej" zastępuje się wyrazami "właściwych organów" ,
c) w ust. 3 wyrazy "terenowego organu administracji państwowej stopnia
podstawowego" zastępuje się wyrazami "starosty",
19) art. 23 otrzymuje brzmienie:
"Art. 23. Właściwe organy, sądy i kancelarie notarialne przesyłają
staroście odpisy prawomocnych decyzji i orzeczeń oraz odpisy
aktów notarialnych, z których wynikają zmiany danych
objętych ewidencją gruntów i budynków, w terminie 30 dni od
daty uprawomocnienia się decyzji, orzeczenia lub
sporządzenia aktu notarialnego.";
20) w art. 24:
a) w ust. 2 w zdaniu drugim wyraz "nieodpłatnie" zastępuje się wyrazem
"odpłatnie",
b) w ust. 3 skreśla się wyraz "nieodpłatnie",
c) po ust. 3 dodaje się ust.4 w brzmieniu :
"4. Informacje i inne dane zgromadzone w ewidencji gruntów
i budynków, niezbędne dla celów podatkowych, organy podatkowe
samorządu terytorialnego otrzymują nieodpłatnie.";
21) w art.25 :
a)ust.2 otrzymuje brzmienie :
"2. Starostowie i marszałkowie sporządzają odpowiednio, gminne,
powiatowe oraz wojewódzkie zestawienia zbiorcze danych objętych
ewidencją gruntów i budynków.",
b) ust.3 otrzymuje brzmienie:
"3. Główny Geodeta Kraju sporządza, na podstawie zestawień
wojewódzkich, krajowe zestawienia zbiorcze danych objętych
ewidencją gruntów i budynków.";
22) w art.26 :
a) w ust. 1 wyrazy "Minister Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki
Żywnościowej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw
rozwoju wsi",
b) w ust.2
- wyrazy "Ministrowie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz
Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej" zastępuje się
wyrazami "Ministrowie właściwi do spraw administracji publicznej
oraz rozwoju wsi",
- skreśla się pkt 2 ,
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu :
"2a. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w
drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania przez państwową
służbę geodezyjną i kartograficzną przebiegu granic i powierzchni
jednostek podziału terytorialnego państwa.",
d) ust. 3 otrzymuje brzmienie :
"3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w
porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do
spraw sprawiedliwości, określi w drodze rozporządzenia sposób
wykazywania w ewidencji gruntów i budynków danych odnoszących się
do gruntów i budynków pozostających w zarządzie jednostek
organizacyjnych podległych tym ministrom.";
23) w art. 27 w ust.2 w pkt 1 wyrazy "z terenowymi organami administracji
państwowej stopnia wojewódzkiego" zastępuje się wyrazami "z właściwymi
starostami",
24) w art.28 :
a) w ust. 1 wyrazy "Terenowe organy administracji państwowej stopnia
wojewódzkiego" zastępuje się wyrazami "Starostowie przy pomocy
zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej ";
b) w ust.3 :
- w pkt 1 wyrazy "terenowe organy administracji państwowej stopnia
wojewódzkiego" zastępuje się wyrazem "starostowie",
- w pkt 2 wyrazy "inne terenowe organy administracji państwowej o
właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego" zastępuje się
wyrazami inne właściwe organy","
c) w ust. 4 wyrazy "Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa"
zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw administracji
publicznej", kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "a
także organizację, kompetencje oraz sposób wynagradzania zespołów, o
których mowa w ust.1.";
25) w art.33 :
a) w ust.1 wyrazy "Terenowy organ administracji państwowej stopnia
podstawowego" zastępuje się wyrazami "Wójt, burmistrz, prezydent ",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie :
"2. Wydanie decyzji poprzedza ocena prawidłowości wykonania czynności
ustalenia przebiegu granic nieruchomości przez upoważnionego
geodetę oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami; w
wypadku stwierdzenia wadliwego wykonania czynności organ, o którym
mowa w ust.1, zwraca upoważnionemu geodecie dokumentację do
uzupełnienia.";
26) w art. 34 w ust.1 po wyrazach "o której mowa w art. 33 ust. 1,"
dodaje się wyraz "upoważniony", a wyrazy "terenowemu organowi
administracji państwowej stopnia podstawowego" zastępuje się wyrazami
"wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi";
27) w art. 37 w ust. 2 wyrazy "do właściwego biura notarialnego, o ile
nieruchomości te mają założone księgi wieczyste lub zbiory dokumentów ,
oraz do terenowego organu administracji państwowej" zastępuje się
wyrazami "do sądów rejonowych właściwych do prowadzenia ksiąg
wieczystych i do właściwego starosty";
28) w art. 39 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu :
"5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przy wytyczaniu punktów
granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i
budynków.";
29) w art. 40 :
a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "stanowi
własność Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji
geodezyjnej i kartograficznej.",
b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie :
"2. Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, składa się z zasobu
centralnego administrowanego przez Głównego Geodetę Kraju oraz
zasobów wojewódzkich i powiatowych administrowanych odpowiednio
przez samorząd województwa i samorząd powiatowy.
3. Nadzór nad prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i
kartograficznego należy do Głównego Geodety Kraju i Wojewódzkich
Inspektorów Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego.";
30) w art. 41 :
a) w ust. 1 wyrazy "centralnego i wojewódzkich" zastępuje się wyrazami
"centralnego, wojewódzkich i powiatowych",
b) w ust. 2 wyrazy "z funduszy wojewódzkich w wysokości 20% ich
wpływów" zastępuje się wyrazami "z funduszy wojewódzkich i
powiatowych w wysokości 15% ich wpływów",
c) w ust. 3 :
- w zdaniu pierwszym po wyrazach "tych zasobów" dodaje się
przecinek, a wyrazy "i uzgadnianiem usytuowania projektowanych
sieci uzbrojenia terenu" zastępuje się wyrazami "przekazywane w
okresach rocznych wpłaty z funduszy powiatowych w wysokości 10%
ich wpływów",
- w zdaniu drugim na końcu dodaje się wyrazy "i budżetów
samorządów.",
d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu :
"3a. Dochodami funduszy powiatowych są wpływy ze sprzedaży map,
danych z ewidencji gruntów i budynków oraz innych materiałów i
informacji z zasobów powiatowych, z opłat za czynności związane z
prowadzeniem tych zasobów i uzgadnianiem usytuowania
projektowanych sieci uzbrojenia terenu, innych wpływów oraz
dotacji z funduszu centralnego i budżetów samorządów",
e) w ust. 5 :
- w pkt 1 wyrazy "Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa"
zastępuje się wyrazami "Główny Geodeta Kraju",
- pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) zarządy powiatów i województw " w zakresie funduszy terenowych,
zgodnie z planami uchwalonymi przez rady powiatów i sejmiki
województw.",
f) skreśla się ust. 6,
g) ust. 7 otrzymuje brzmienie :
"7. Zarządy województw i zarządy powiatów przedstawiają odpowiednio,
sejmikom i radom corocznie projekty planów oraz sprawozdania z
wykonania zadań i gospodarowania funduszami, o których mowa w ust.
3 i ust. 3a.";
31) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu:
"Art. 41a 1. W przypadku przejęcia kompetencji przez wójtów,
burmistrzów, prezydentów, zgodnie z art. 6d, tworzy się
gminny Fundusz Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i
Kartograficznym.
2. Do funduszu gminnego stosuje się odpowiednio zasady wynikające
z przepisów art. 41, w części dotyczącej funduszu
powiatowego.";
32) w art. 44 w ust. 4 wyrazy "Minister Gospodarki Przestrzennej i
Budownictwa" zastępuje się wyrazami "Główny Geodeta Kraju";
33) w art. 45 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Główny Geodeta Kraju powołuje komisję do spraw uprawnień
zawodowych z udziałem przedstawicieli stowarzyszeń społeczno-
zawodowych działających w dziedzinie geodezji i kartografii, a
także prowadzi centralny rejestr osób posiadających uprawnienia
zawodowe.";
34) w art. 46 w ust. 2 wyrazy "terenowy organ administracji państwowej
stopnia wojewódzkiego, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby
posiadającej uprawnienia zawodowe" zastępuje się wyrazami "Główny
Geodeta Kraju";
35) w art. 53 wyrazy "terenowych organów administracji państwowej stopnia
podstawowego" zastępuje się wyrazem "starostów";
36) po art. 53 dodaje się art. 53a i 53b w brzmieniu:
"Art. 53a. Do czasu przekształcenia ewidencji gruntów i budynków
w kataster nieruchomości, przez użyte w niniejszej ustawie
pojęcie "kataster" rozumie się tę ewidencję.
Art. 53b. Gminy, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
przejęły zadania z zakresu geodezji i kartografii, nadal
realizują te zadania z zastrzeżeniem warunków z rozporządzenia,
o którym mowa w art. 6 c.";
37) użyte w art. 29 w ust. 3, w art. 30 w ust.1 oraz w art. 31 w ust.1 w
różnych przypadkach i liczbach wyrazy "terenowy organ administracji
państwowej stopnia podstawowego" zastępuje się użytymi w odpowiednich
przypadkach i liczbach wyrazami "wójt, burmistrz, prezydent".
Art. 22.
W ustawie z dnia 29 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony
Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997
r. Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany:
1) w tytule ustawy wyrazy "Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska"
zastępuje się wyrazami "Inspekcja Ochrony Środowiska Rzeczpospolitej
Polskiej";
2) w art. 2:
a) w dotychczasowej treści, którą oznacza się jako ust. 1 w pkt 7
wyraz "obrony" zastępuje się wyrazem "ochrony",
b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
"2. Zwierzchni nadzór nad wykonywaniem zadań, o których mowa w ust.
1, sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.";
3) art. 3 otrzymuje brzmienie:
"Art. 3. 1. Organami Inspekcji Ochrony Środowiska Rzeczypospolitej
Polskiej są:
1) Główny Inspektor Ochrony Środowiska Rzeczypospolitej
Polskiej,
2) wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska.
2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska jest kierownikiem
inspekcji wojewódzkiej, w rozumieniu przepisów ustawy o
administracji rządowej w województwie.";
4) w art. 4:
a) skreśla się ust. 2,
b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
"7. Statut Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, który jest
urzędem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska Rzeczypospolitej
Polskiej, określa minister właściwy do spraw ochrony środowiska.";
5) w art. 5:
a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. Wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje
minister właściwy do spraw środowiska w uzgodnieniu z właściwym
wojewodą.
3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje zadania przy
pomocy wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska.";
b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
"4. Minister właściwy do spraw ochrony środowiska w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw administracji, określi, w drodze
rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich inspektoratów
ochrony środowiska.
5. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska,
może tworzyć zamiejscowe delegatury wojewódzkiego inspektoratu
ochrony środowiska. Kierownik delegatury może, z upoważnienia
wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, prowadzić sprawy i
wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne.";
6) art. 7 otrzymuje brzmienie:
"Art.7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony
środowiska lub za jego zgodą, może powierzyć, w drodze
porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości
wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w tym wydawanie w
jego imieniu decyzji administracyjnych, powiatom i miastom na
prawach powiatu położonym na terenie województwa.";
7) art. 8 otrzymuje brzmienie:
"Art. 8. 1. Jeżeli ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, w
postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji
jest wojewódzki inspektor ochrony środowiska, a organem
drugiej instancji jest Główny Inspektor Ochrony Środowiska.
2. Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska przysługują
uprawnienia organu naczelnego w sprawach o wznowienie
postępowania, a także o uchylenie, zmianę lub stwierdzenie
nieważności decyzji.";
8) po art. 8 dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu:
"Art. 8a. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska Rzeczypospolitej
Polskiej ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji
lub - w przypadkach zaistnienia nadzwyczajnych zagrożeń
środowiska w zakresie należącym do właściwości Inspekcji -
szczegółowe zasady postępowania inspektorów, a także zasady
ich współdziałania z innymi organami administracji
publicznej.
2. Rada powiatu (miasta na prawach powiatu) przynajmniej raz na
rok rozpatruje informacje właściwego inspektora o stanie
środowiska na obszarze powiatu (miasta na prawach powiatu). Na
żądanie właściwej rady gminy lub powiatu (miasta na prawach
powiatu) informację taką właściwy inspektor ochrony środowiska
zobowiązany jest składać w każdym czasie.
3. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 2,
radzie gminy lub powiatu (miasta na prawach powiatu) służy
prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania
właściwego organu inspekcji ochrony środowiska, w celu
zapewnienia na danym obszarze należytej ochrony środowiska.
4. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia środowiska starosta
(prezydent miasta, burmistrz, wójt) może wydać właściwemu
organowi inspekcji ochrony środowiska polecenie podjęcia
działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia.
5. Uchwała podjęta na podstawie ust. 3 lub polecenie wydane na
podstawie ust. 4, nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych
czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania
przez organy inspekcji ochrony środowiska, lecz winny ustalać
przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o
którego usunięcie chodzi.
6. Organ samorządu terytorialnego, niezależnie od obowiązku
przedłożenia aktu właściwemu organowi nadzoru, niezwłocznie
informuje wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o
podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w
ust. 3-5. Jeżeli uchwała lub polecenie zostały wydane ponad
potrzebę wynikłą z zagrożenia środowiska albo są niezgodne z
prawem lub będą powodować powstanie stanu sprzecznego z prawem,
wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wstrzymać ich
wykonanie.
Art. 8 b. 1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt) lub
wojewoda stawia inspektora ochrony środowiska w sytuacji
niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub zaniechanie
działań, w wyniku których może nastąpić naruszenie przepisów
ustawy, to inspektor ten jest obowiązany bezzwłocznie
powiadomić o tym Głównego Inspektora Ochrony Środowiska
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w innych przypadkach
nakłaniania, przez osoby wykonujące funkcje urzędowe,
inspektora ochrony środowiska do działań, o których mowa w tym
artykule.",
9) w art. 25 w ust. 1 wyrazy "organy gminy" zastępuje się wyrazami "organy
jednostek samorządu terytorialnego";
10) w art. 28 w ust. 2 wyrazy "organom gminy" zastępuje się wyrazami
"organom jednostek samorządu terytorialnego";
11) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:
"Rozdział 5a. Przepis karny.
Art. 31a. Kto nie spełnia, określonego w art. 8b obowiązku
powiadomienia organu, podlega karze aresztu do 3 miesięcy,
ograniczenia wolności do 3 miesięcy albo grzywny.";
12) użyte w ustawie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy "Państwowa
Inspekcja Ochrony Środowiska" zastępuje się użytymi w odpowiednich
przypadkach i liczbach wyrazami "Inspekcja Ochrony Środowiska
Rzeczypospolitej Polskiej".
Art. 23.
W ustawie z dnia 10 października 1991 o środkach farmaceutycznych,
materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym
(Dz.U. z 1991 r. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz.
211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43,
poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w tytule ustawy wyrazy "Państwowy Nadzór Farmaceutyczny" zastępuje się
wyrazami "Nadzór Farmaceutyczny Rzeczypospolitej Polskiej";
2) art. 51 otrzymuje brzmienie:
"Art. 51. Do zadań Nadzoru Farmaceutycznego Rzeczypospolitej Polskiej
należy w szczególności:
1) kontrolowanie warunków wytwarzania, transportu, przeładunku i
przechowywania środków farmaceutycznych i materiałów
medycznych,
2) kontrolowanie aptek i innych jednostek prowadzących obrót
detaliczny i hurtowy środkami farmaceutycznymi i materiałami
medycznymi,
3) współpraca z samorządem aptekarskim w sprawowaniu nadzoru nad
wykonywaniem zawodu aptekarza i technika farmaceutycznego,
4) współpraca z samorządem lekarskim i lekarsko-weterynaryjnym,
5) kontrolowanie jakości leków sporządzonych i wytwarzanych w
aptekach,
6) kontrolowanie właściwego oznakowania, informacji i reklamy
środków farmaceutycznych i materiałów medycznych,
7) kontrolowanie obrotu środkami odurzającymi i psychotropowymi,
8) współpraca ze specjalistycznym zespołem konsultantów do spraw
farmacji: krajowym, regionalnym i wojewódzkim,
9) ocena obecnego i perspektywicznego zaopatrzenia w środki
farmaceutyczne i materiały medyczne,
10) analiza wyników badań jakości środków farmaceutycznych i
materiałów medycznych
11) opiniowanie przydatności lokalu przeznaczonego na aptekę lub
hurtownię oraz placówkę obrotu pozaaptecznego,
12)wyrażanie zgody na uruchomienie apteki i hurtowni przed ich
otwarciem.";
3) w art. 55 ust. 1 - 3 otrzymują brzmienie:
"1. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny jest organem inspekcji
farmaceutycznej działającym w ramach rządowej administracji
ogólnej w województwie. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny jest
kierownikiem inspekcji wojewódzkiej, w rozumieniu przepisów ustawy
o administracji rządowej w województwie.
2. Wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego powołuje i odwołuje
wojewoda w porozumieniu z Krajowym Inspektorem Farmaceutycznym.
Kandydata na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego
wyłania się w wyniku postępowania konkursowego, którego zasady i
tryb określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw
zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
administracji publicznej.
3. Krajowy Inspektor Farmaceutyczny może w każdym czasie odwołać
inspektora farmaceutycznego, jeżeli przemawia za tym interes
służby, a w szczególności jeżeli działalność inspektora, o którego
chodzi lub podległej mu jednostki może zagrozić prawidłowemu
wykonywaniu zadań Nadzoru Farmaceutycznego Rzeczypospolitej
Polskiej, a zwłaszcza - naruszyć bezpieczeństwo wytwarzania
środków farmaceutycznych i materiałów medycznych albo obrotu nimi
lub ich jakość, na terenie właściwości danej jednostki. Odwołanie
w tym trybie następuje w drodze decyzji administracyjnej i wymaga
szczegółowego uzasadnienia na piśmie.";
4) art. 56 otrzymuje brzmienie:
"Art. 56. 1. Zadania nadzoru farmaceutycznego mogą wykonywać osoby
spełniające warunki, określone w ust. 2, zwane dalej
"inspektorami farmaceutycznymi".
2. Inspektorem farmaceutycznym może być osoba, która spełnia
wymagania przewidziane odrębnymi przepisami dla pracowników
administracji rządowej oraz:
1) uzyskała w kraju dyplom magistra farmacji, bądź uzyskała za
granicą dyplom uznany w kraju za równorzędny,
2) posiada co najmniej pięć lat praktyki zgodnej z kierunkiem
wykształcenia.
3. Inspektorzy farmaceutyczni przy wykonywaniu obowiązków
nadzoru farmaceutycznego kierują się zaleceniami Krajowego
Inspektora Farmaceutycznego.
4. Inspektor farmaceutyczny zobowiązany jest do uczestnictwa w
szkoleniach dotyczących zagadnień wynikających z zakresu
wykonywanych zadań.";
7) art. 57 otrzymuje brzmienie:
"Art. 57. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny kieruje działalnością
wojewódzkiego inspektoratu nadzoru farmaceutycznego oraz
laboratorium kontroli jakości leków.";
8) art. 60 otrzymuje brzmienie:
"Art. 60. 1. W razie stwierdzenia naruszenia wymagań, dotyczących
warunków wytwarzania, przechowywania i obrotu środkami
farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, wojewódzki
inspektor farmaceutyczny nakazuje, w drodze decyzji,
usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień.
2. Jeżeli naruszenia, o których mowa w ust. 1, mogą powodować
bezpośrednio zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, wojewódzki
inspektor farmaceutyczny nakazuje unieruchomienie wytwórni,
bądź jej części, hurtowni farmaceutycznej, apteki albo innej
placówki obrotu środkami farmaceutycznymi lub materiałami
medycznymi lub wycofanie z obrotu środka farmaceutycznego lub
materiału medycznego.";
9) w art. 61 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wstrzymywania i
wycofywania z obrotu środków farmaceutycznych i materiałów
medycznych.";
10) w art. 62 w ust. 1 w pkt 1 wyraz "producenta" zastępuje się wyrazem
"wytwórcę";
11) po art. 64 dodaje się art. 64a w brzmieniu:
"Art. 64a. 1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
lub wojewoda stawia inspektora farmaceutycznego w sytuacji
niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić
naruszenie przepisów ustawy, to inspektor ten jest obowiązany
bezzwłocznie powiadomić o tym Krajowego Inspektora
Farmaceutycznego.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w innych przypadkach
nakłaniania, przez osoby wykonujące funkcje urzędowe,
inspektora farmaceutycznego do działań, o których mowa w tym
artykule.";
12) art. 65 otrzymuje brzmienie:
"Art. 65. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji
jest inspektor farmaceutyczny, a organem drugiej instancji "
wojewódzki inspektor farmaceutyczny. W sprawach, w których na
mocy postanowienia ustawy organem pierwszej instancji jest
wojewódzki inspektor farmaceutyczny, organem wyższego stopnia
jest Krajowy Inspektor Farmaceutyczny, który również wykonuje
kompetencje organu naczelnego w sprawach o wznowienie
postępowania, a także o uchylenie, zmianę oraz o stwierdzenie
nieważności decyzji.";
13) dotychczasową treść art. 69 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust.
2 w brzmieniu:
"2. Tej samej karze podlega, kto nie spełnia, określonego w art. 64a,
obowiązku powiadomienia organu.";
14) użyte w ustawie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy "Państwowy
Nadzór Farmaceutyczny" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach
i liczbach wyrazami "Nadzór Farmaceutyczny Rzeczypospolitej Polskiej".
Art. 24.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89,
poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496, Nr 146, poz. 680
oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 3:
a) w pkt 7 skreśla się wyraz "modernizacji",
b) w pkt 8 na końcu dodaje się wyrazy "przy czym dopuszcza się
stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie
pierwotnym,",
c) pkt 17 otrzymuje brzmienie:
"17) właściwym organie - należy przez to rozumieć organy
administracji i nadzoru budowlanego, stosownie do ich właściwości,
określonej w Rozdziale 8,";
2) w art. 33 w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
"4) w przypadku obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych i
terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1, postanowienie o
uzgodnieniu z organem administracji budowlanej, o którym mowa w
art. 82 ust. 2, projektowanych rozwiązań w zakresie:
a) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych
projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc
publicznych,
b) przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii
komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzonych
poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani
morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku
publicznego.
Na postanowienie nie przysługuje zażalenie.";
3) art. 74 otrzymuje brzmienie:
"Art. 74. Postępowanie wyjaśniające w sprawie przyczyn katastrofy
budowlanej prowadzi właściwy organ nadzoru budowlanego.";
4) w art. 76 ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) niezwłocznie zawiadomić o katastrofie budowlanej właściwy organ
nadzoru budowlanego wyższego stopnia oraz Głównego Inspektora
Nadzoru Budowlanego,";
5) art. 77 otrzymuje brzmienie:
"Art. 77. Organy, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 2 mogą przejąć
prowadzenie postępowania wyjaśniającego przyczyny i
okoliczności powstania katastrofy budowlanej.";
6) rozdział 8 otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 8. Organy administracji i nadzoru budowlanego.
Art. 80. 1. Administrację budowlaną sprawują:
1) starosta i wojewoda, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3 i 4,
2) wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego w sprawach, o
których mowa w art. 82 ust. 4,
3) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, jako centralny organ
administracji rządowej, z zastrzeżeniem przepisu w ust. 3
i 4.
2. Ustanawia się nadzór budowlany, który sprawują:
1) powiatowy i wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego, z
zastrzeżeniem przepisu ust. 3 i 4,
2) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, jako centralny organ
administracji rządowej, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3 i 4.
3. Administrację i nadzór budowlany w dziedzinie transportu
kolejowego sprawują okręgowi inspektorzy kolejnictwa oraz
Główny Inspektor Kolejnictwa, jako centralny organ
administracji rządowej w dziedzinie transportu kolejowego.
4. Administrację i nadzór budowlany w dziedzinie górnictwa
sprawują organy określone w odrębnych przepisach.
Art. 81. 1. Do podstawowych obowiązków organów administracji i
nadzoru budowlanego należy:
1) nadzór nad przestrzeganiem prawa budowlanego, w tym:
a) braku sprzeczności zagospodarowania terenu z miejscowymi
planami zagospodarowania przestrzennego oraz wymaganiami
ochrony środowiska,
b) warunków bezpieczeństwa ludzi i mienia w rozwiązaniach
przyjętych w projektach budowlanych, przy wykonywaniu robót
budowlanych oraz utrzymywaniu obiektów budowlanych,
c) zgodności rozwiązań architektoniczno-budowlanych z
przepisami w tym techniczno-budowlanymi, obowiązującymi
Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej,
d) właściwego wykonywania samodzielnych funkcji technicznych
w budownictwie,
e) wprowadzania do obrotu i stosowania wyrobów budowlanych
dopuszczonych do obrotu i stosowania w budownictwie,
2) wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach określonych
ustawą,
3) prowadzenie ujednoliconej ewidencji rozpoczynanych i
oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych.
2. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b), c), i e) nie stosuje się do
budownictwa doświadczalnego, wykonywanego na zamkniętych
terenach badawczych.
3. Organy administracji i nadzoru budowlanego kontrolują
posiadanie, przez osoby wykonujące samodzielne funkcje
techniczne w budownictwie, uprawnień do pełnienia tych
funkcji.
4. Organy administracji i nadzoru budowlanego przy wykonywaniu
obowiązków określonych przepisami prawa budowlanego, mogą
dokonywać czynności kontrolnych. Protokolarne ustalenia
dokonane w toku tych czynności stanowią podstawę do wydania
decyzji oraz podejmowania innych środków przewidzianych w
przepisach prawa budowlanego.
Art. 81a. 1. Pracownicy organów nadzoru budowlanego, do których
należy wykonywanie zadań określonych przepisami prawa
budowlanego mają prawo wstępu:
1) do obiektu budowlanego,
2) na teren:
a) budowy
b) zakładu pracy,
c) na którym jest prowadzona działalność gospodarcza
polegająca na obrocie wyrobami budowlanymi.
2. Czynności kontrolne związane z wykonywaniem uprawnień organów
nadzoru budowlanego, przeprowadza się w obecności kierownika
budowy lub robót, kierownika zakładu pracy lub wyznaczonego
pracownika, dostawcy wyrobów budowlanych, w rozumieniu
przepisów o badaniach i certyfikacji, bądź osób przez nich
upoważnionych albo w obecności właściciela lub zarządcy
obiektu, a w lokalu mieszkalnym w obecności pełnoletniego
domownika i przedstawiciela administracji lub zarządcy budynku.
3) W razie nieobecności osób, o których mowa w ust. 2, w
uzasadnionych przypadkach, czynności kontrolne mogą być
dokonywane w obecności przywołanego pełnoletniego świadka.
4) Czynności kontrolne dotyczące obiektów budowlanych, które są w
zarządzie państw obcych albo są użytkowane przez
przedstawicieli dyplomatycznych i konsularnych tych państw lub
przez inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub
powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, mogą być
wykonywane za zgodą tych przedstawicieli lub osób.
Art. 81b. Pracownicy organów administracji budowlanej, w celu
wykonania czynności, o których mowa w art. 59 ust. 1, mają
prawo wstępu na teren budowy. Przepis art. 81a ust. 4 stosuje
się odpowiednio.
Art. 81c. l. Organy administracji i nadzoru budowlanego przy
wykonywaniu zadań określonych przepisami prawa budowlanego
mogą żądać od uczestników procesu budowlanego, właściciela
lub zarządcy obiektu budowlanego, a także dostawcy wyrobów
budowlanych, w rozumieniu przepisów o badaniach i
certyfikacji, informacji i udostępnienia dokumentów:
1) związanych z prowadzeniem robót, przekazywaniem obiektu
budowlanego do użytkowania, utrzymaniem i użytkowaniem
obiektu budowlanego,
2) świadczących o dopuszczeniu wyrobu budowlanego do obrotu i
stosowania w budownictwie.
2. Organy administracji i nadzoru budowlanego, w razie powstania
uzasadnionych wątpliwości co do jakości wyrobów budowlanych
lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu
budowlanego, mogą nałożyć, w drodze postanowienia, na osoby, o
których mowa w ust. 1, obowiązek dostarczenia, w określonym
terminie, odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz. Koszty
ocen i ekspertyz ponosi osoba obowiązana do ich dostarczenia.
3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje
zażalenie.
4. W razie niedostarczenia w wyznaczonym terminie żądanych ocen
lub ekspertyz, albo w razie dostarczenia ocen lub ekspertyz,
które niedostatecznie wyjaśniają sprawę będącą ich
przedmiotem, organ administracji lub nadzoru budowlanego może
zlecić wykonanie tych ocen lub ekspertyz na koszt osoby
zobowiązanej do ich dostarczenia.
Art.82. l. Do właściwości organów administracji budowlanej należą
sprawy określone w ustawie i nie zastrzeżone do właściwości
innych organów.
2. Organem pierwszej instancji, z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4,
jest starosta.
3. Wojewoda jest organem administracji budowlanej wyższego
stopnia w stosunku do starosty oraz organem pierwszej instancji
w sprawach obiektów i robót budowlanych:
1) usytuowanych na terenie pasa technicznego, portów i
przystani morskich, morskich wód wewnętrznych i morza
terytorialnego, a także innych terenach przeznaczonych do
utrzymania ruchu i transportu morskiego,
2) hydrotechnicznych piętrzących, upustowych, regulacyjnych,
melioracji podstawowych oraz kanałów i innych obiektów
służących kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z
nich, wraz z obiektami towarzyszącymi,
3) dróg publicznych krajowych i wojewódzkich, wraz z
obiektami i urządzeniami służącymi do utrzymania tych dróg
i transportu drogowego, a w odniesieniu do dróg
ekspresowych i autostrad - wraz z obiektami i urządzeniami
obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek,
4) lotnisk cywilnych wraz z obiektami i urządzeniami
towarzyszącymi.
4. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego jest organem
administracji budowlanej pierwszej instancji w sprawach
obiektów i robót budowlanych:
1) służących celom wojskowym i innym dotyczącym obronności,
na terenach zamkniętych,
2) służących celom bezpieczeństwa oraz celom wojskowym,
jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu
do spraw wewnętrznych i do spraw administracji publicznej,
na terenach zamkniętych.
5. Rada Ministrów może określić w drodze rozporządzenia, także
inne, niż wymienione w ust. 3 i ust. 4, obiekty i roboty
budowlane, w których organem pierwszej instancji jest wojewoda.
Art. 82a. Nie mogą podlegać przekazaniu, w drodze porozumienia,
organom gmin uprawnienia organów administracji budowlanej w
sprawach:
1) w których inwestorem jest gmina, komunalna osoba prawna lub
inny podmiot mienia komunalnego,
2) wymienionych w art. 82 ust. 3 - 5.
Art. 82b. 1 Organy administracji budowlanej przekazują bezzwłocznie
organom nadzoru budowlanego kopie decyzji, postanowień i
zgłoszeń wynikających z przepisów prawa budowlanego oraz
zawiadamiają te organy o stwierdzonych nieprawidłowościach
przy wykonywaniu robót budowlanych lub utrzymaniu obiektów
budowlanych.
2. Organy administracji budowlanej uczestniczą, na wezwanie
organów nadzoru budowlanego w czynnościach inspekcyjnych i
kontrolnych oraz udostępniają wszelkie dokumenty i informacje
związane z tymi czynnościami.
Art. 83. 1. Do właściwości organów nadzoru budowlanego należą
zadania i kompetencje, o których mowa w art. 48, art. 50,
art. 51, art. 62 ust. 3, art. 65, art. 66, art. 67 ust. 1,
art. 68, art. 69, art. 70 ust. 2, art. 74, art. 75 ust. 1 pkt
3 lit. a, art. 76, art. 77, art. 78 oraz art. 97 ust. 1
ustawy.
2. Organem pierwszej instancji, z zastrzeżeniem ust. 3, jest
powiatowy inspektor nadzoru budowlanego.
3. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego jest organem wyższego
stopnia w stosunku do powiatowego inspektora nadzoru
budowlanego oraz organem pierwszej instancji w sprawach, o
których mowa w art. 82 ust. 3 i ust. 5.
Art. 84. 1. Do zadań organów nadzoru budowlanego należy:
1) kontrola przestrzegania i stosowania przepisów prawa
budowlanego,
2) kontrola działania organów administracji budowlanej,
3) badanie przyczyn powstawania katastrof budowlanych,
4) współdziałanie z organami kontroli państwowej w zakresie
właściwości organów nadzoru budowlanego.
2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego określi zadania i tryb
działania organów nadzoru budowlanego w przypadku wystąpienia
stanu klęski żywiołowej.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane
kwalifikacje i zasady wynagradzania pracowników Głównego Urzędu
Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych
inspektoratów nadzoru budowlanego.
Art. 84a. 1. Kontrola przestrzegania i stosowania przepisów prawa
budowlanego obejmuje:
1) kontrolę zgodności wykonywania robót budowlanych z przepisami
prawa budowlanego, projektem budowlanym i warunkami
określonymi w decyzji o pozwoleniu na budowę,
2) sprawdzanie posiadania przez osoby pełniące samodzielne
funkcje techniczne w budownictwie właściwych uprawnień do
pełnienia tych funkcji,
3) sprawdzanie dopuszczenia do obrotu i stosowania w
budownictwie wyrobów budowlanych.
2. Organy nadzoru budowlanego kontrolując stosowanie przepisów
prawa budowlanego:
1) badają prawidłowość postępowania administracyjnego przed
organami administracji budowlanej oraz wydawanych w jego toku
decyzji i postanowień,
2) sprawdzają egzekwowanie rozstrzygnięć wydanych na podstawie
przepisów prawa budowlanego.
Art. 84b. 1. Kontrolę działania organów administracji budowlanej
wykonują:
1) wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego w stosunku do
starosty,
2) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w stosunku do wojewody.
2. Organy nadzoru budowlanego, w wyniku kontroli działania
organów administracji budowlanej, mogą kierować do właściwych
organów zalecenia pokontrolne, z wyznaczeniem terminu ich
wykonania. O wykonaniu zaleceń oraz o innych działaniach
podjętych w związku z ujawnionymi nieprawidłowościami organy te
zawiadamiają niezwłocznie właściwe organy nadzoru budowlanego.
3. W przypadku ustalenia przez organy nadzoru budowlanego, że
zachodzą okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania
albo stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez organ
administracji budowlanej, właściwy organ administracji
budowlanej wznawia lub wszczyna z urzędu postępowanie,
stosownie do art. 150 lub art. 157 Kodeksu postępowania
administracyjnego.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi
szczegółowy tryb prowadzenia kontroli działania organów
administracji budowlanej oraz wzory protokołów kontrolnych i
sposób ich sporządzania.
Art. 84c. 1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
lub wojewoda stawia inspektora nadzoru budowlanego w
sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić
naruszenie przepisów ustawy, to inspektor ten jest
obowiązany bezzwłocznie powiadomić o tym wojewódzkiego
inspektora nadzoru budowlanego lub - odpowiednio - Głównego
Inspektora Nadzoru Budowlanego.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w innych przypadkach
nakłaniania, przez osoby wykonujące funkcje urzędowe,
inspektora nadzoru budowlanego do działań, o których mowa w
tym artykule.
Art. 85. Współdziałanie organów nadzoru budowlanego z organami
administracji budowlanej i organami kontroli państwowej
obejmuje w szczególności :
1) uzgadnianie w miarę potrzeb planów kontroli i prowadzenie
wspólnych działań kontrolnych
przekazywanie i wymianę informacji o wynikach kontroli.
Art. 86. 1. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego jest powoływany
przez starostę spośród co najmniej trzech kandydatów
wskazanych przez wojewódzkiego inspektora nadzoru
budowlanego. Jeżeli starosta nie powoła powiatowego
inspektora nadzoru budowlanego w terminie 30 dni od dnia
przedstawienia kandydatów, wojewódzki inspektor nadzoru
budowlanego wskazuje spośród nich kandydata, którego starosta
powołuje na stanowisko powiatowego inspektora nadzoru
budowlanego.
2. Starosta odwołuje powiatowego inspektora nadzoru budowlanego:
1) w uzgodnieniu z wojewódzkim inspektorem nadzoru budowlanego,
albo
2) na wniosek wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego.
3. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego wykonuje swoje zadania
przy pomocy powiatowego inspektoratu nadzoru budowlanego.
4. Organizację powiatowego inspektoratu nadzoru budowlanego
określa statut nadany przez starostę na wniosek wojewódzkiego
inspektora nadzoru budowlanego.
5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań powiatowego
inspektoratu nadzoru budowlanego określa powiatowy inspektor
nadzoru budowlanego w regulaminie organizacyjnym.
Art. 87. 1. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego jest
powoływany przez wojewodę spośród co najmniej trzech
kandydatów wskazanych przez Głównego Inspektora Nadzoru
Budowlanego. Jeżeli wojewoda nie powoła wojewódzkiego
inspektora nadzoru budowlanego w terminie 30 dni od dnia
przedstawienia kandydatów, Główny Inspektor Nadzoru
Budowlanego wskazuje spośród nich kandydata, którego
wojewoda powołuje na stanowisko wojewódzkiego inspektora
nadzoru budowlanego.
2. Wojewoda odwołuje wojewódzkiego inspektora nadzoru
budowlanego:
1) w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego albo
2) na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
3. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wykonuje swoje
zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu nadzoru
budowlanego.
4. Organizację wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego
określa statut nadany przez wojewodę i zatwierdzony przez
Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań
wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego określa
wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego.
Art. 88. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest centralnym
organem administracji rządowej w sprawach administracji i
nadzoru budowlanego.
2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest organem właściwym w
sprawach indywidualnych, rozstrzyganych w drodze postępowania
administracyjnego, w zakresie wynikającym z przepisów prawa
budowlanego.
3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego - Prezes Głównego Urzędu
Nadzoru Budowlanego jest powoływany i odwoływany przez Prezesa
Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw
administracji publicznej.
4. Kadencja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego trwa 6 lat.
5. Po upływie kadencji Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego
pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego
Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
6. Ta sama osoba może być Głównym Inspektorem Nadzoru
Budowlanego nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje.
7. Kadencja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego wygasa w
razie jego odwołania lub śmierci.
8. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora Nadzoru
Budowlanego jeżeli Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego:
1) zrzekł się stanowiska,
2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek
choroby,
3) nie wykonuje lub wykonuje w sposób nie należyty obowiązki
określone w ustawie,
4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie
przestępstwa.
9. Zastępcy Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego -
Wiceprezesi Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego są powoływani
i odwoływani przez ministra właściwego do spraw administracji
publicznej na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
Art. 88a. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonuje zadania
określone przepisami prawa budowlanego, a w szczególności:
1) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu
postępowania administracyjnego w stosunku do wojewodów i
wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego oraz sprawuje
nadzór nad ich działalnością,
2) kontroluje działanie organów administracji i nadzoru
budowlanego stopnia wojewódzkiego,
3) prowadzi centralne rejestry:
a) osób posiadających uprawnienia budowlane,
b) rzeczoznawców budowlanych,
c) ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej.
Art. 88b. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonuje swoje
zadania przy pomocy Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego.
2. Organizację Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego określa statut
nadany przez Prezesa Rady Ministrów.
3. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań Głównego
Urzędu Nadzoru Budowlanego określa Główny Inspektor Nadzoru
Budowlanego w regulaminie organizacyjnym.
Art. 89. 1. Do właściwości organów administracji i nadzoru
budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego należą sprawy
i związane z nimi środki działania określone w ustawie, z
wyjątkiem wydawania uprawnień budowlanych, określonych w art.
14 ust. 1 pkt 1 - 5.
2. Okręgowy inspektor kolejnictwa jest organem pierwszej
instancji w dziedzinie transportu kolejowego, w sprawach
obiektów i robót budowlanych usytuowanych na obszarze
kolejowym, określonym w przepisach o transporcie kolejowym, w
zakresie budowy i eksploatacji dróg szynowych wraz z
przeznaczonymi do prowadzenia ruchu kolejowego budynkami,
budowlami i urządzeniami.
3. Główny Inspektor Kolejnictwa jest organem wyższego stopnia w
stosunku do okręgowego inspektora kolejnictwa, w sprawach, o
których mowa w ust. 2,
4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania
okręgowych inspektorów nadzoru kolejowego jako organów
administracji i nadzoru budowlanego.
Art. 89a. Do właściwości organów administracji i nadzoru budowlanego
w dziedzinie górnictwa należą sprawy i związane z nimi środki
działania określone w ustawie, dotyczące obiektów i robót
budowlanych usytuowanych na terenach zamkniętych, będących w
dyspozycji zakładów górniczych.
Art. 89b. 1. Wojewoda w sprawach, o których mowa w art. 82 ust. 3
pkt 1, a wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego w sprawach,
o których mowa w art. 82 ust. 4, oraz właściwe organy
państwowego nadzoru budowlanego w dziedzinach transportu
kolejowego i górnictwa, przy wydawaniu pozwolenia na budowę,
są obowiązani do sprawdzenia posiadania przez inwestora zgody
starosty, o której mowa w art. 33 ust. 2 pkt 5.";
7) w art. 90 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w
brzmieniu:
"2. Tej samej karze podlega, kto nie spełnia, określonego w art. 84c,
obowiązku powiadomienia organu.";
8) skreśla się art.102.
Art. 25.
W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr
90, poz. 446 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 34 skreśla się wyraz "państwowego";
2) w art. 39 wyrazy "Państwową Inspekcję Ochrony Roślin, zwaną dalej
"Inspekcją", jako organ administracji państwowej powołany do
sprawowania" zastępuje się wyrazami "Inspekcję Ochrony Roślin
Rzeczypospolitej Polskiej, zwaną dalej "Inspekcją", właściwą w sprawach";
3) w art. 42:
a) ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie:
"1. Główny Inspektor Ochrony Roślin jest centralnym organem
administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw
rolnictwa.
2. Główny Inspektor jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady
Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa.",
b) w ust. 4 skreśla się wyraz "Inspekcji",
c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
"5. Statut Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin określa minister
właściwy do spraw rolnictwa".
4) w art. 43:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Wojewódzki inspektor jest kierownikiem inspekcji wojewódzkiej w
rozumieniu przepisów ustawy o administracji rządowej w
województwie",
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek
Głównego Inspektora lub za jego zgodą.";
5) po art. 43 dodaje się art. 43a - 43c w brzmieniu:
"Art. 43a.1. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora, może
tworzyć zamiejscowe delegatury wojewódzkiego Inspektoratu
Ochrony Roślin. Kierownik delegatury może, z upoważnienia
wojewódzkiego inspektora, prowadzić sprawy i wydawać na
terenie swojego działania decyzje administracyjne.
2. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora lub za jego
zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie spraw z
zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora, w tym wydawanie w
jego imieniu decyzji administracyjnych, powiatom i miastom na
prawach powiatu, położonym na terenie województwa.
Art. 43b. Wojewódzki inspektor upoważnia pracowników wojewódzkiego
inspektoratu, w tym pracowników delegatur, do wykonywania w
imieniu wojewódzkiego inspektora kontroli fitosanitarnej.
Art. 43c.1. Rada Ministrów, określi, w drodze rozporządzenia, które
spośród zadań i kompetencji należących do Inspekcji Ochrony
Roślin przechodzą do właściwości inspektora wojewódzkiego,
jako organu pierwszej instancji w postępowaniu
administracyjnym.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze
rozporządzenia, wydanego w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw administracji, zasady organizacji wojewódzkich
inspektoratów ochrony roślin.";
6) skreśla się art. 48;
7) po art. 49 dodaje się art. 49a i 49b w brzmieniu:
"Art. 49a. 1.Główny Inspektor Ochrony Roślin ustala ogólne kierunki
działania organów Inspekcji lub - w przypadkach zaistnienia
nadzwyczajnych zagrożeń fitosanitarnych - szczegółowe zasady
postępowania inspektorów, a także zasady ich współdziałania z
innymi organami administracji publicznej.
2. Rada powiatu (miasta na prawach powiatu) co najmniej raz w
roku rozpatruje informacje z zakresu działania Inspekcji na
obszarze powiatu (miasta na prawach powiatu), przedstawione
przez właściwego inspektora. Nadto, na żądanie właściwej rady
gminy lub rady powiatu (miasta na prawach powiatu) informację
taką właściwy inspektor ochrony roślin zobowiązany jest składać
w każdym czasie.
3. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 2,
radzie powiatu (miasta na prawach powiatu) służy prawo do
określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego
organu Inspekcji, w celu zapewnienia na danym obszarze
należytej ochrony roślin.
4. W przypadkach bezpośrednich zagrożeń fitosanitarnych starosta
(prezydent miasta, burmistrz, wójt) może wydać właściwemu
organowi inspekcji polecenie podjęcia działań zmierzających do
usunięcia tego zagrożenia.
5. Uchwała podjęta na podstawie ust. 3 lub polecenie wydane na
podstawie ust. 4, nie powinny dotyczyć wykonania konkretnych
czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania
przez organy inspekcji ochrony roślin; powinny ustalać
przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o
którego usunięcie chodzi.
6. Organ samorządu terytorialnego, niezależnie od obowiązku
przedłożenia aktu właściwemu organowi nadzoru, niezwłocznie
informuje wojewódzkiego inspektora ochrony roślin o podjęciu
uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 3-5.
Jeżeli uchwała lub polecenie zostały wydane ponad potrzebę
wynikłą z zagrożenia fitosanitarnego albo są niezgodne z prawem
lub będą powodować powstanie stanu sprzecznego z prawem,
wojewódzki inspektor ochrony roślin może wstrzymać ich
wykonanie.
Art. 49 b. 1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
lub wojewoda stawia inspektora ochrony roślin w sytuacji
niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić
naruszenie przepisów ustawy, to inspektor ten jest obowiązany
bezzwłocznie powiadomić o tym Głównego Inspektora Ochrony
Roślin.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w innych przypadkach
nakłaniania, przez osoby wykonujące funkcje urzędowe,
inspektora ochrony roślin do działań, o których mowa w ust.
1.";
8) w art. 50 w ust. 1 w pkt 1, 2 i 4 skreśla się wyraz "Państwowej";
9) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu:
"Art. 50a. Kto nie spełnia, określonego w art. 49b, obowiązku
powiadomienia organu, podlega karze aresztu do 3 miesięcy,
ograniczenia wolności do 3 miesięcy albo grzywny.".
Art. 26.
W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 149, poz.
724 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany:
1) użyte w ustawie wyrazy "okręgowy inspektorat Inspekcji Nasiennej" lub
"okręgowy inspektorat" w odpowiedniej liczbie i przypadku zastępuje się
odpowiednio wyrazami "wojewódzki inspektorat Inspekcji Nasiennej" lub
"wojewódzki inspektorat", użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku;
2) użyte w ustawie wyrazy "Dyrektor Centralnego Inspektoratu" oraz
"dyrektor okręgowego inspektoratu" w odpowiedniej liczbie i przypadku
zastępuje się odpowiednio wyrazami "Główny Inspektor Inspekcji
Nasiennej" oraz "wojewódzki inspektor", użytymi w odpowiedniej liczbie
i przypadku ;
3) art. 52 otrzymuje brzmienie:
"Art. 52. 1. Inspekcje Nasienną sprawują Główny Inspektor Inspekcji
Nasiennej oraz wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Nasiennej.
2. Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej jest centralnym organem
administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw
rolnictwa.
3. Wojewódzki inspektor Inspekcji Nasiennej jest organem
Inspekcji Nasiennej działającym w ramach rządowej administracji
ogólnej w województwie.
4. Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej powołuje i odwołuje
Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw
rolnictwa.
5. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na
wniosek Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej lub za jego
zgodą.
6. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji
jest wojewódzki inspektor Inspekcji Nasiennej, a organem
drugiej instancji Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej, który
również wykonuje kompetencje organu naczelnego w sprawach o
wznowienie postępowania, a także o uchylenie, zmianę oraz o
stwierdzenie nieważności decyzji.
7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora Inspekcji
Nasiennej lub za jego zgodą, może powierzyć powiatom (miastom
na prawach powiatu), w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z
zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora Inspekcji
Nasiennej, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji
administracyjnych.";
4) art. 53 otrzymuje brzmienie:
"Art. 53. Statut Głównego Inspektoratu Inspekcji Nasiennej, który
jest urzędem Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej, określa
minister właściwy do spraw rolnictwa. Statut określa
organizację, szczegółowe zadania i tryb działania Inspekcji
Nasiennej."
Art. 27.
W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji
Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) wprowadza się następujące zmiany:
1) użyte w ustawie wyrazy "Państwowa Inspekcja Weterynaryjna" oraz
"rejonowy" w odpowiednim przypadku i liczbie zastępuje się odpowiednio
wyrazami "Inspekcja Weterynaryjna Rzeczypospolitej Polskiej" oraz
"powiatowy (miejski)" w odpowiednim przypadku i liczbie;
2) w art. 34:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Główny Lekarz Weterynarii, będący centralnym organem
administracji rządowej, jest powoływany i odwoływany przez Prezesa
Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw
rolnictwa.",
b) dodaje się ust.4 w brzmieniu:
"4. Statut Głównego Inspektoratu Weterynarii, który jest urzędem
Głównego Lekarza Weterynarii, określa minister właściwy do spraw
rolnictwa.";
3) art.36 otrzymuje brzmienie:
"Art. 36. 1. Terenowymi organami Inspekcji Weterynaryjnej
Rzeczypospolitej Polskiej są:
1) wojewódzcy lekarze weterynarii, będący kierownikami inspekcji
wojewódzkiej w rozumieniu przepisów ustawy o administracji
rządowej w województwie,
2) powiatowi i miejscy (w miastach na prawach powiatu) lekarze
weterynarii, będący kierownikami inspekcji powiatowej w
rozumieniu przepisów ustawy o samorządzie powiatowym,
3) graniczni lekarze weterynarii.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi,
w drodze rozporządzenia, siedziby oraz terytorialny zakres
działania granicznych lekarzy weterynarii.
3. Wojewódzki lekarz weterynarii może, za zgodą wojewody,
powierzyć powiatowemu (miejskiemu w mieście na prawach
powiatu) lekarzowi weterynarii, w drodze porozumienia,
prowadzenie spraw z zakresu swojej właściwości, w tym również
wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych.
4. Funkcje organów Inspekcji Weterynaryjnej Rzeczypospolitej
Polskiej mogą pełnić wyłącznie osoby będące lekarzami
weterynarii, posiadające prawo wykonywania zawodu.";
4) art. 37 otrzymuje brzmienie:
"Art. 37. 1. Wojewódzkiego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje
wojewoda w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii.
2. Powiatowego (miejskiego w miastach na prawach powiatu) i
granicznego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje starosta
(prezydent miasta) w porozumieniu z wojewoda, na wniosek
wojewódzkiego lekarza weterynarii lub za jego zgodą.";
5) w art. 38:
a) w ust. 3 wyrazy "które są oddziałami wojewódzkiego inspektoratu
weterynarii" skreśla się,
b) ust. 4 skreśla się;
6) art. 39 otrzymuje brzmienie:
"Art. 39. 1. Jeżeli ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, w
postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji
jest powiatowy (miejski) lub graniczny lekarz weterynarii, a
organem drugiej instancji jest wojewódzki lekarz
weterynarii.
2. Głównemu Lekarzowi Weterynarii przysługują kompetencje organu
wyższego stopnia w sprawach, w których organem pierwszej
instancji jest wojewódzki lekarz weterynarii, oraz uprawnienia
organu naczelnego w sprawach o wznowienie postępowania i o
uchylenie, zmianę lub stwierdzenie nieważności decyzji.";
7) po art. 39 dodaje się art. 39a - 39c w brzmieniu:
"Art. 39a. 1.Główny Lekarz Weterynarii ustala ogólne kierunki
działania organów inspekcji lub - w przypadkach zaistnienia
zagrożeń dla bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego -
szczegółowe zasady postępowania inspektorów, a także zasady
współdziałania z innymi inspekcjami i organami administracji
publicznej oraz kontroli państwowej.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują
wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w stosunku do powiatowych
(miejskich) i granicznych lekarzy weterynarii, którym
wojewódzki lekarz weterynarii może również wydawać polecenia
dotyczące podjęcia konkretnych czynności w całym zakresie ich
działania.
3. Rada powiatu (miasta na prawach powiatu) co najmniej raz w
roku rozpatruje informacje właściwego lekarza weterynarii o
stanie bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego powiatu (miasta
na prawach powiatu). Nadto, na żądanie starosty (prezydenta
miasta na prawach powiatu) informację taką właściwy lekarz
weterynarii obowiązany jest składać w każdym czasie.
4. W związku z informacją, o której mowa w ust. 3, radzie powiatu
(miasta na prawach powiatu) służy prawo do określania, w drodze
uchwały, kierunków działania właściwego lekarza weterynarii, w
celu zapewnienia należytego stanu bezpieczeństwa sanitarno-
weterynaryjnego.
5. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa
sanitarno-weterynaryjnego, starosta (prezydent miasta,
burmistrz, wójt) może wydać właściwemu powiatowemu (miejskiemu)
lekarzowi weterynarii polecenie podjęcia działań zmierzających
do usunięcia tego zagrożenia.
6. Uchwała podjęta na podstawie ust. 4 lub polecenie wydane na
podstawie ust. 5, nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych
czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania
przez organy inspekcji weterynaryjnej; powinny ustalać
przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o
którego usunięcie chodzi.
7. Organ samorządu terytorialnego, niezależnie od obowiązku
przedłożenia aktu właściwemu organowi nadzoru, niezwłocznie
informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii o podjęciu uchwały
lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 4-6. Jeżeli
uchwała lub polecenie zostały wydane ponad potrzebę ochrony
bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego albo są niezgodne z
prawem lub będą powodować powstanie stanu sprzecznego z prawem,
wojewódzki lekarz weterynarii może wstrzymać ich wykonanie.
Art. 39 b. 1. Jeżeli starosta (prezydent miasta, burmistrz, wójt)
stawia powiatowego (granicznego) lekarza weterynarii w
sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić
naruszenie przepisów ustawy, to lekarz ten jest obowiązany
bezzwłocznie powiadomić o tym wojewódzkiego lekarza
weterynarii.
2. Jeżeli wojewoda stawia wojewódzkiego lekarza weterynarii w
sytuacji niedopuszczalnego wyboru, sugerując mu podjęcie lub
zaniechanie działań, w wyniku których może nastąpić naruszenie
przepisów ustawy, to lekarz ten jest obowiązany bezzwłocznie
powiadomić o tym Głównego Lekarza Weterynarii.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w innych
przypadkach nakłaniania inspektorów Inspekcji Weterynaryjnej
Rzeczypospolitej Polskiej, przez osoby wykonujące funkcje
urzędowe, do działań, o których mowa w ust. 1 i 2.
Art. 39c. W sprawach należących do właściwości powiatowego
(miejskiego w miastach na prawach powiatu) lekarza weterynarii,
w których przedmiot kontroli znajduje się we władaniu powiatu
(miasta na prawach powiatu) lub w których stroną są organy
powiatu (miasta na prawach powiatu) albo jednostki
organizacyjne im podlegające, uprawnienia organu pierwszej
instancji przejmuje wojewódzki lekarz weterynarii.";
8) art. 40 otrzymuje brzmienie:
"Art. 40. Organy Inspekcji Weterynaryjnej Rzeczypospolitej Polskiej
przy wykonywaniu swoich zadań są obowiązane współpracować z
właściwymi organami Inspekcji Sanitarnej i organami samorządu
terytorialnego.";
9) w art. 43 w ust. 1 wyrazy "organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej"
zastępuje się wyrazami "powiatowi (miejscy) lekarze weterynarii";
10) w art. 51 w ust. 2 dodaje się pkt.11 w brzmieniu:
"11) nie spełnia, określonego w art. 39b, obowiązku powiadomienia
organu wyższego stopnia".
Art. 28.
1. Ilekroć w przepisach ustaw mówi się o starostach należy przez to także
rozumieć prezydentów i burmistrzów miast na prawach powiatu.
2. Przepisy ustaw dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio do miast na
prawach powiatu.
Art. 29.
Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie
upoważnień zawartych w ustawie powołanej w art.17, które zostały zmienione
niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na
podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli nie są z
nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż do dnia 17 października 1999 r.
Art. 30.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem:
1) przepisów:
a) art. 51a ust. 1 ustawy wymienionej w art. 3,
b) art. 6 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 17,
c) art. 40 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 18,
d) art. 10 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 20,
e) art. 5 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 22,
f) art. 61 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 23,
g) art. 89 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 24,
h) art. 43c ust. 1 i 2 ustawy wymienionej w art. 25,
i) art. 36 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 27,
które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia ustawy;
2) przepisów art. 9 pkt 2 i art. 12 pkt 4, które wchodzą w życie z dniem 1
stycznia 2000 r.