Dz.U. z 2000 r. Nr 66, poz. 787
USTAWA
z dnia 26 lipca 2000 r.
o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych
Art. 1.
W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U.
Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989
r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r.
Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254
i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z
1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133,
poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz.
1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z
2000 r. Nr 6, poz. 69) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Zasady corocznego podwyższania przeciętnego wynagrodzenia urzędników
państwowych określają przepisy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej
sferze budżetowej. Do urzędników państwowych w tym do Prezesa i
wiceprezesów jednostek, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4 i 4a,
przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących
niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306) nie stosuje się.";
2) w art. 24 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, utworzyć dodatkowy
fundusz nagród dla urzędników państwowych, z przeznaczeniem na nagrody za
szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, w wysokości 3% planowanych
wynagrodzeń osobowych pozostających w dyspozycji kierowników urzędów.";
3) w art. 26:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Urzędnikowi państwowemu przenoszonemu do pracy w innej miejscowości
przysługują zwrot kosztów przeniesienia, diety, zwrot kosztów podróży
oraz inne świadczenia.",
b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki
wypłacania świadczeń urzędnikom państwowym przeniesionym do pracy w
innej miejscowości, w szczególności diet za czas przejazdu i za
pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania, zwrotu poniesionych
kosztów podróży, przewozu urządzenia domowego, zakwaterowania oraz
dodatku za rozłąkę, z uwzględnieniem okresu, na jaki urzędnik został
przeniesiony, jak również jego stanu rodzinnego, biorąc pod uwagę, że
za członków rodziny uważa się małżonka, dzieci oraz inne osoby
prowadzące z nim wspólne gospodarstwo domowe, jeżeli przesiedlają się
wraz z urzędnikiem.";
4) w art. 30:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych
dniach tygodnia ustala kierownik urzędu zgodnie z zasadami
określonymi, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.",
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Dni tygodnia nie będących dniami pracy w urzędzie nie wlicza się do
urlopu wypoczynkowego.";
5) w art. 36:
a) w ust. 3 wyraz "zespołach" zastępuje się wyrazem "składach",
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i
tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników
dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania
wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego
działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.";
6) dodaje się art. 36{1}-36{8} w brzmieniu:
"Art. 36{1}. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu, na okres kadencji
komisji dyscyplinarnej, powołuje kierownik urzędu spośród
podległych mu urzędników państwowych mianowanych.
2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na
polecenie kierownika urzędu. O wszczęciu tego postępowania
rzecznik dyscyplinarny zawiadamia urzędnika, którego ono dotyczy.
3. Decyzja o przekazaniu komisji dyscyplinarnej I instancji wniosku
o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego należy do kierownika
urzędu.
Art. 36{2}. Do zadań rzecznika dyscyplinarnego należy w szczególności:
1) prowadzenie postępowania wyjaśniającego,
2) składanie wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego,
jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego to uzasadniają,
3) udział w rozprawach w charakterze strony,
4) wnoszenie odwołań od orzeczeń komisji dyscyplinarnej I instancji,
5) udział w postępowaniu odwoławczym.
Art. 36{3}. 1. Komisja dyscyplinarna I instancji wszczyna postępowanie
dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika
dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.
2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie
obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo
chronionej.
3. W wypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary
wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru,
przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród
urzędników państwowych.
4. Komisja dyscyplinarna I instancji wydaje orzeczenie po
przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika
dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został
ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających
znaczenie w sprawie.
5. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy
na rozprawie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.
6. Rozprawa jest jawna dla urzędników państwowych mianowanych. W
uzasadnionych wypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność
rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne.
Art. 36{4}. 1. Orzeczenie powinno być ogłoszone bezpośrednio po
naradzie.
2. W wyjątkowych wypadkach można odroczyć ogłoszenie orzeczenia na
czas nie dłuższy niż 3 dni. O terminie ogłoszenia orzeczenia
przewodniczący składu orzekającego zawiadamia strony bezpośrednio
po zakończeniu narady.
3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego
podaje ustnie zasadnicze motywy rozstrzygnięcia.
4. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom z urzędu, nie
później niż w ciągu 7 dni od dnia jego ogłoszenia.
Art. 36{5}. 1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej I instancji strony
mają prawo wniesienia odwołania. W odwołaniu można zaskarżyć
całość orzeczenia lub jego część.
2. Odwołanie wnosi się do komisji dyscyplinarnej II instancji za
pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji, która wydała
zaskarżone orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia
orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
Art. 36{6}. 1. Przed upływem terminu do wniesienia odwołania orzeczenie
nie ulega wykonaniu.
2. Wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie orzeczenia.
Art. 36{7}. 1. W postępowaniu przed komisją dyscyplinarną II instancji
stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed komisją
dyscyplinarną I instancji.
2. Od orzeczeń komisji dyscyplinarnej II instancji stronom służy
skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Art. 36{8}. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej
dołącza się do akt osobowych urzędnika państwowego mianowanego.
2. Prawomocne orzeczenie o ukaraniu podlega niezwłocznemu
wykonaniu.";
7) dodaje się art. 37{1} w brzmieniu:
"Art. 37{1}. W postępowaniu przed komisjami dyscyplinarnymi I i II
instancji w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale
stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.";
8) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia,
jednostki wojskowe oraz stanowiska, na których stosunek pracy z
pracownikami określonymi w ust. 1 nawiązuje się w drodze mianowania lub
umowy o pracę, a także dostosuje organizację komisji dyscyplinarnych do
struktury organizacyjnej jednostek wojskowych.".
Art. 2.
Postępowanie dyscyplinarne w sprawie niezakończonej prawomocnym orzeczeniem
przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej
ustawy.
Art. 3.
Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej
jednolity tekst ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów
państwowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed
dniem wydania jednolitego tekstu.
Art. 4.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.