Dz.U. z 1998 r. Nr 108, poz. 682
USTAWA
z dnia 3 lipca 1998 r.
o zmianie ustawy karnej skarbowej
Art. 1.
W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr
22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz.
503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i
Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703,
z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr
152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz.
643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945) wprowadza się
następujące zmiany:
1) art. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"Art. 1. Przestępstwem skarbowym jest czyn społecznie szkodliwy,
zabroniony przez niniejszą ustawę pod groźbą kary grzywny, kary
ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności.
Art. 2. §1. Do przestępstw skarbowych nie mają zastosowania przepisy
części ogólnej Kodeksu karnego z wyjątkiem: art. 1-3, 4 § 1, 2 i
4, art. 5, 6, 9 § 1 i 2, art. 10 § 1 i 4, art. 12 zdanie pierwsze,
art. 13-15, 18-24, 28-31, 34-37, 38 § 1, art. 40, 41, 43 § 2, art.
44 § 5 i 7, art. 51, 53 § 1 i 2, art. 54 § 1, art. 55-57, 58 § 1 i
2, art. 59, 60 § 1-3, 5 i 6, art. 61, 62, 63 § 2, art. 65, 66 § 1i
2, art. 67, 68, 69 § 1 i 2, art. 70, 72 § 1, art. 73-77, 78 § 1,
art. 79 § 1, art. 80 § 1, art. 81-83, 84 § 1, art. 86 § 3, art.
87, 89 § 1 i 3, art. 90, 91 § 1 i 3, art. 93-98, 101 § 1 pkt 4 i 5
oraz § 3, art. 102, 103 § 1, art. 104 § 1, art. 106, 107 § 1, 2, 4
i 5, art. 108 i 114 oraz 115 § 1, 2, 4, 8-11, 14, 15, 17 i 18,
które stosuje się odpowiednio; przez określenie "sąd" należy
rozumieć również inny organ uprawniony do orzekania w sprawach o
przestępstwa skarbowe.
2. Wymieniona w art. 15 i 23 Kodeksu karnego przesłanka
"dobrowolności" nie ma zastosowania do przestępstw skarbowych.";
2) art. 4 otrzymuje brzmienie:
"Art. 4. Przestępstwo skarbowe można popełnić umyślnie, a także
nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.";
3) w art. 5 w zdaniu drugim wyrazy "kar dodatkowych i środków zabezpieczających
na podstawie innych" zastępuje się wyrazami "innych środków przewidzianych w
ustawie na podstawie wszystkich";
4) w art. 6:
a) w § 3 wyrazy "art. 69" zastępuje się wyrazami "art. 87",
b) w § 4 wyrazy "art. 72" zastępuje się wyrazami "art. 92";
5) w art. 7:
a) 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. Nie podlega karze, kto popełniwszy przestępstwo skarbowe zawiadomi
o tym organ powołany do ścigania, ujawni osoby, które z nim
współdziałały w popełnieniu tego przestępstwa, oraz złoży
uszczuploną należność państwową w terminie zakreślonym przez organ
powołany do prowadzenia dochodzenia, a gdy przestępstwo nie polega
na uszczupleniu takiej należności - równowartość pieniężną
przedmiotu przestępstwa, jeżeli podlega on przepadkowi. Nie nakłada
się obowiązku uiszczenia równowartości pieniężnej, jeżeli przepadek
dotyczy przedmiotu, który może ułatwić ponowne popełnienie czynu
zabronionego. Zawiadomienie powinno być złożone na piśmie lub
przekazane ustnie do protokołu.",
b) w § 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w
brzmieniu:
"3) względem sprawcy, który w celu popełnienia przestępstwa skarbowego
zorganizował grupę lub związek albo kierował ich działalnością,
chyba że zawiadomienia, o którym mowa w § 1, dokonał z wszystkimi
członkami grupy lub związku.";
6) w art. 8 skreśla się wyraz "zasadniczymi";
7) w art. 9 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. Jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia
wolności, sąd może orzec zamiast kary pozbawienia wolności karę
ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie
środek karny określony w art. 13 § 1 pkt 2, 3 i 6.";
8) art. 10 otrzymuje brzmienie:
"Art. 10. §1. Grzywnę wymierza się w wysokości co najmniej 200 złotych,
chociażby przewidziana wielokrotność nie osiągała tej kwoty.
§2. Wymierzając karę grzywny, organ orzekający uwzględnia także
dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki
majątkowe i możliwości zarobkowe.";
9) art. 12{1} - 15 otrzymują brzmienie:
"Art. 12{1}. 1. Wymierzając karę grzywny powyżej 500 złotych, można orzec
zastępczą karę pozbawienia wolności, przyjmując jeden dzień
pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w wysokości od 10
do 150 złotych.
§2. Zastępcza kara pozbawienia wolności nie może przekraczać 12
miesięcy, a jeżeli przestępstwo skarbowe nie jest zagrożone karą
pozbawienia wolności - 6 miesięcy pozbawienia wolności; wymierza
się ją w miesiącach i dniach.
3. Jeżeli egzekucja kary grzywny okaże się bezskuteczna, można
zamienić grzywnę, po uprzednim wyrażeniu zgody przez skazanego,
na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej trwania i
rodzaj. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej miesiąc,
najdłużej 12 miesięcy; określa się ją w miesiącach.
4. Do wykonywania pracy społecznie użytecznej, o której mowa w 3,
stosuje się odpowiednio art. 35 1 Kodeksu karnego oraz art. 53
2 i 3, art. 54 - 58, 60, 62 i 63 Kodeksu karnego wykonawczego.
5. Jeżeli w warunkach określonych w 3 skazany nie wyrazi zgody na
podjęcie pracy społecznie użytecznej albo mimo wyrażenia zgody
jej nie wykonuje, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary
pozbawienia wolności.
Art. 13. §1. Środkami karnymi są:
1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności,
2) przepadek przedmiotów,
3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów,
4) przepadek osiągniętych korzyści majątkowych,
5) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej,
wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego
stanowiska,
6) podanie wyroku do publicznej wiadomości,
7) pozbawienie praw publicznych.
§2. Środkami karnymi związanymi z poddaniem sprawcy próbie są:
1) warunkowe umorzenie postępowania karnego skarbowego,
2) warunkowe zawieszenie wykonania kary,
3) warunkowe zwolnienie.
Art. 14. §1. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych, jak również zakaz
prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania
określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska w razie
skazania sprawcy na karę pozbawienia wolności.
§2. Środki karne wymienione w § 1 wymierza się w latach na okres od
roku do lat 10.
Art. 15. Przepadek osiągniętych korzyści majątkowych oraz przepadek
przedmiotów stanowiących przedmiot przestępstwa skarbowego można
orzec w wypadkach przewidzianych w ustawie.";
10) w art. 16 w § 1 i 2 oraz w art. 65 § 1 i 2 wyraz "rzeczy" zastępuje się
wyrazem "przedmiotów";
11) w art. 17:
a) w § 1 wyraz "Rzeczy" zastępuje się wyrazem "Przedmioty",
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Przepadku przedmiotu stanowiącego przedmiot przestępstwa
skarbowego nie orzeka się, jeżeli jest on własnością osoby
trzeciej, a sprawca uzyskał go w drodze czynu zabronionego.",
c) skreśla się § 3,
d) § 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Przepadku przedmiotu nie orzeka się także, jeżeli:
1) wartość środka przewozowego (art. 16 2 i 3) lub przedmiotu
połączonego (art. 16 § 2) znacznie przewyższa wartość przedmiotu
czynu zabronionego,
2) orzeczenie go byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego czynu
zabronionego, chyba że chodzi o przedmiot pochodzący
bezpośrednio z tego czynu.";
12) art. 18 otrzymuje brzmienie:
"Art. 18. 1. Środkami zabezpieczającymi są:
1) umieszczenie w zakładzie zamkniętym,
2) umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym,
3) umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki
lecznicze lub rehabilitacyjne,
4) umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego,
5) skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej,
6) przepadek przedmiotów,
7) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej,
8) zakaz wykonywania określonego zawodu,
9) zakaz zajmowania określonego stanowiska.
2. Przepadek wymieniony w § 1 pkt 6 można orzec tytułem środka
zabezpieczającego, jeżeli:
1) sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie
niepoczytalności,
2) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma,
3) zastosowano warunkowe umorzenie postępowania karnego
skarbowego,
4) zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu
zabronionego,
5) zastosowano przepis art. 10 § 4 Kodeksu karnego.
3. Zakazy wymienione w § 1 pkt 7-9 może orzec sąd tytułem środka
zabezpieczającego, jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w
stanie niepoczytalności i jeżeli jest to konieczne ze względu na
ochronę porządku prawnego. Wymienione zakazy orzeka się bez
określenia terminu; sąd uchyla zakaz, jeżeli ustaną przyczyny jego
orzeczenia.";
13) art. 22-24 otrzymują brzmienie:
"Art. 22. W uzasadnionych wypadkach sąd może orzec podanie wyroku do
publicznej wiadomości w sposób przez siebie określony.
Art. 23. 1. Stosując nadzwyczajne złagodzenie kary, organ orzekający może:
1) wymierzyć karę ograniczenia wolności, jeżeli czyn jest
zagrożony karą pozbawienia wolności,
2) odstąpić od wymierzenia kary i orzec środek karny wymieniony w
art. 13 § 1 pkt 2, 3 i 6,
3) odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego
orzeczenie było obowiązkowe,
4) wymierzyć zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze
niższym od przypadającego według równoważnika ustawowego.
§2. W wypadkach, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, przepis art. 24 § 2
stosuje się.
3. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie
należności państwowej, a należność, której uszczuplenie dotyczy,
została w całości uiszczona przed wydaniem chociażby
nieprawomocnego orzeczenia, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na
orzeczeniu tylko kary grzywny w wysokości nie przekraczającej
połowy górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za
przypisane sprawcy przestępstwo, co nie stoi na przeszkodzie
orzeczeniu innych środków przewidzianych za to przestępstwo.
Art. 24. 1. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło
uszczuplenie należności państwowej, organ orzekający może odstąpić
od wymierzenia kary lub środka karnego tylko wtedy, gdy uszczuplona
należność została w całości uiszczona przed wydaniem chociażby
nieprawomocnego orzeczenia w pierwszej instancji.
2. Przepisu art. 61 2 Kodeksu karnego nie stosuje się, jeżeli
przepadek dotyczy przedmiotu, którego posiadanie jest zabronione,
lub który może ułatwić ponowne popełnienie czynu zabronionego.";
14) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu:
"Art. 24a. Na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego
pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając do pełnego dnia, przy
czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się
jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary
ograniczenia wolności lub jest równoważny grzywnie w wysokości od
10 do 150 złotych.";
15) art. 25 i 26 otrzymują brzmienie:
"Art. 25. 1. Sąd stosuje nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca:
1) popełnia umyślne przestępstwo skarbowe, a wartość przedmiotu
czynu jest duża albo jeżeli sprawca przez umyślne przestępstwo
skarbowe powoduje uszczuplenie należności państwowej dużej
wartości,
2) uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło
dochodu,
3) popełnił w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa albo
więcej przestępstw skarbowych, zanim zapadł pierwszy wyrok,
chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z
tych czynów wyczerpuje znamiona tego samego przepisu,
4) skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia
wolności lub karę ograniczenia wolności albo karę grzywny nie
niższą niż 20 000 złotych, w ciągu 5 lat po odbyciu kary
wynoszącej co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności lub
6 miesięcy ograniczenia wolności albo po uiszczeniu nie mniej
niż 10 000 złotych grzywny popełnia umyślne przestępstwo
skarbowe tego samego rodzaju,
5) popełnia przestępstwo skarbowe działając w zorganizowanej
grupie albo w związku mającym na celu popełnianie przestępstw
skarbowych,
6) popełnia przestępstwo skarbowe używając przemocy lub grożąc
natychmiastowym jej użyciem albo działając wspólnie z inną
osobą, która używa takiej przemocy lub grozi natychmiastowym jej
użyciem,
7) przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie
krytycznego położenia nakłania inną osobę do popełnienia
przestępstwa skarbowego.
2. Przepisów 1 pkt 1 i 3 nie stosuje się, jeżeli w związku z
przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności
państwowej, a należność ta została w całości uiszczona przed
zamknięciem przewodu sądowego w pierwszej instancji.
3. Przepisu 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli sprawca odstąpił od
udziału w zorganizowanej grupie lub związku i ujawniając przed
organem ścigania istotne okoliczności zamierzonego przestępstwa
skarbowego, zapobiegł jego popełnieniu.
4. Dużą wartością w rozumieniu ustawy jest wartość, która w chwili
popełnienia czynu zabronionego przekracza pięćsetkrotną wysokość
najniższego miesięcznego wynagrodzenia.
Art. 26. 1. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd orzeka:
1) karę pozbawienia wolności do roku albo karę ograniczenia
wolności, jeżeli czyn jest zagrożony tylko karą grzywny, co nie
wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za ten czyn
zabroniony,
2) karę pozbawienia wolności do lat 5 zamiast grożącej za
przestępstwo skarbowe łagodniejszej kary pozbawienia wolności,
co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za ten
czyn zabroniony w wysokości do górnej granicy ustawowego
zagrożenia zwiększonej o połowę.
2. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd orzeka karę
pozbawienia wolności do lat 5 zamiast grożącej tylko kary grzywny,
co nie wyłącza wymierzenia kary grzywny do 5 000 000 złotych,
jeżeli sprawca popełnia przestępstwo skarbowe:
1) z art. 48 1 lub z art. 81 1, a wartość przedmiotu czynu jest
wielka,
2) z art. 80 1, a kwota cła narażonego na uszczuplenie jest
wielkiej wartości,
3) z art. 94 1 i 2, a kwota podatku narażonego na uszczuplenie
jest wielkiej wartości.
3. W wypadku określonym w 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 25
2.
4. Wielką wartością w rozumieniu ustawy jest wartość, która w chwili
popełnienia czynu zabronionego przekracza tysiąckrotną wysokość
najniższego miesięcznego wynagrodzenia.";
16) po art. 26 dodaje się art. 26a i 26b w brzmieniu:
"Art. 26a. 1. W razie skazania sprawcy, o którym mowa w art. 25 1 pkt 2 i
5, sąd może orzec przepadek osiągniętych korzyści majątkowych,
pochodzących, chociażby pośrednio, z popełnienia przestępstwa
skarbowego.
2. Przepis art. 44 7 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio.";
Art. 26b. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 5 000 000
złotych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 5 lat
pozbawienia wolności.";
17) art. 28 otrzymuje brzmienie:
"Art. 28. §1. Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw skarbowych
zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do
któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary
zasadnicze pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, sąd
orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za
zbiegające się przestępstwa.
2. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar
ymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy, nie
przekraczając jednak 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 6 lat
pozbawienia wolności.
3. Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania, sąd może orzec grzywnę w wysokości do
150 000 złotych, nawet jeżeli jej nie orzeczono za pozostające w
zbiegu przestępstwa skarbowe; wymierzając karę łączną ograniczenia
wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, sąd może orzec
grzywnę w wysokości do 75 000 złotych.";
18) po art. 28 dodaje się art. 28a-28c w brzmieniu:
"Art. 28a. §1. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary
grzywny nie orzeka się kary łącznej grzywny ani kary łącznej co do
zastępczych kar pozbawienia wolności. Łączny czas trwania
zastępczych kar pozbawienia wolności zamiast kar grzywny
wymierzonych za kilka przestępstw skarbowych nie może przekroczyć
lat 3.
§ 2. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary
pozbawienia wolności i grzywny lub ograniczenia wolności i grzywny
wymierza się za przestępstwa skarbowe karę łączną tylko co do kar
pozbawienia wolności i ograniczenia wolności.
Art. 28b. 1. Jeżeli sprawca, w warunkach określonych w art. 28 1, popełnia
dwa lub więcej ciągów przestępstw skarbowych, określonych w art.
25 1 pkt 3, lub ciąg przestępstw skarbowych oraz inne
przestępstwo skarbowe, organ orzekający wymierza karę łączną,
stosując odpowiednio przepisy Kodeksu karnego o zbiegu przestępstw
oraz o łączeniu kar i środków karnych.
2. Jeżeli sprawca został skazany dwoma albo więcej orzeczeniami za
przestępstwa skarbowe należące do ciągu przestępstw określonego w
art. 25 1 pkt 3, wymierzona w orzeczeniu łącznym kara nie może
przekroczyć górnych granic wymiaru określonych w art. 26 1 i 2.
Art. 28c. Wydaniu orzeczenia łącznego nie stoi na przeszkodzie, że
poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw
skarbowych lub zbiegające się przestępstwa skarbowe zostały już w
całości albo w części wykonane; kara pozbawienia wolności albo
ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres odpowiadający
stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości grzywny.";
19) art. 29 i 30 otrzymują brzmienie:
"Art. 29. 1. Warunkowego umorzenia postępowania nie stosuje się do sprawcy
przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art.
25 1 pkt 1-3, 5-7 i art. 26 2.
§2. Zawieszając wykonanie kary orzeczonej za przestępstwo skarbowe, w
związku z którym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej,
organ orzekający nakłada na skazanego obowiązek zapłacenia tej
należności w terminie oznaczonym w orzeczeniu karnym. Jeżeli
skazany uchyla się w okresie próby od wykonania obowiązku
zapłacenia uszczuplonej należności państwowej w oznaczonym
terminie, organ orzekający zarządza wykonanie zawieszonej kary.
3. Zawieszając wykonanie kary ograniczenia wolności sąd może orzec
grzywnę w wysokości do 75 000 złotych. W razie zarządzenia
wykonania kary ograniczenia wolności, grzywna orzeczona nie podlega
wykonaniu; kara ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres
odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości wymierzonej
kary ograniczenia wolności.
Art. 30. §1. W razie warunkowego zwolnienia skazanego na karę pozbawienia
wolności za przestępstwo skarbowe przepis art. 29 § 2 stosuje się
odpowiednio.
2. Jeżeli skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę
pozbawienia wolności popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej
6 miesięcy kary umyślne przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju,
sąd może go warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary,
jednak nie wcześniej niż po 6 miesiącach.";
20) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu:
"Art. 30a. Po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne
wymienione w art. 13 § 1 pkt 5 i 7, nie wcześniej jednak niż po
roku, sąd może uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał
porządku prawnego.";
21) w art. 31:
a) w 1 skreśla się wyraz "wymiaru",
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
"2. W wypadku przewidzianym w 1 czas popełnienia przestępstwa
skarbowego ustala się z końcem roku, w którym upłynął termin
płatności tej należności. Jeżeli sprawca przestępstwa skarbowego
dopuścił się narażenia Skarbu Państwa na uszczuplenie cła, czas
jego popełnienia ustala się z dniem, w którym powstał dług celny.";
22) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu:
"Art. 31a. 1. Do przedawnienia wykonania środków karnych wymienionych w art.
13 § 1 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 103 1 pkt 3 Kodeksu
karnego.
2. Do zatarcia skazania w odniesieniu do środków karnych wymienionych
w art. 13 § 1 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 107 6 Kodeksu
karnego.";
23) w art. 35 wyrazy "społecznie niebezpieczny" zastępuje się wyrazami
"społecznie szkodliwy";
24) art. 36 otrzymuje brzmienie:
"Art. 36. §1. Do wykroczeń skarbowych nie mają zastosowania przepisy części
ogólnej Kodeksu karnego z wyjątkiem art. 1-3, 4 1, 2 i 4, art. 5,
6, 9 § 1 i 2, art. 10 1, art. 12 zdanie pierwsze, art. 13 1, art.
14 1, art. 15 1, art. 18, 19 1, art. 20, 21 1 i 2, art. 22 1,
art. 28 1, art. 29 - 31, 44 7, art. 53 § 1 i 2, art. 54 1, art.
55, 56, 58 2, art. 104 1, art. 106 i 108 oraz 115 1, 2 i 9 - 11,
które stosuje się odpowiednio, z tym że przez określenie "sąd"
należy rozumieć również organ uprawniony do orzekania w sprawach
o wykroczenia skarbowe, a przez określenie "grzywna" - karę
pieniężną. Ponadto stosuje się odpowiednio art. 3, 5, 6 § 1, art.
7, 10 § 2, art. 11, 12, 20, 21 i 28a § 2 niniejszej ustawy.
§2. Wymieniona w art. 15 § 1 Kodeksu karnego przesłanka
"dobrowolności" nie ma zastosowania do wykroczeń skarbowych.";
25) art. 38 otrzymuje brzmienie:
"Art. 38. Wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także
nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.";
26) art. 41-46 otrzymują brzmienie:
"Art. 41. 1. Karą za wykroczenie skarbowe jest kara pieniężna. Wymierza się
ją w wysokości od 10 do 10 000 złotych.
2. Środkami karnymi są:
1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności,
2) przepadek przedmiotów,
3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotu.
3. Tytułem środka zabezpieczającego można orzec przepadek przedmiotu;
przepisy art. 18 § 2 pkt 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio.";
Art. 42. 1. Wymierzając karę pieniężną powyżej 100 złotych można orzec
zastępczą karę pozbawienia wolności, przyjmując jeden dzień
pozbawienia wolności za równoważny karze pieniężnej w wysokości od
10 do 150 złotych. Nie można wymierzyć zastępczej kary pozbawienia
wolności, jeżeli warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają jej
odbycie.
2. Zastępcza kara pozbawienia wolności nie może przekroczyć 30 dni.
Łączny czas trwania kar zastępczych nie może przekroczyć 3
miesięcy; wymierza się ją w dniach i miesiącach.
3. Jeżeli egzekucja kary pieniężnej okaże się bezskuteczna, można
zamienić karę pieniężną, po uprzednim wyrażeniu zgody przez
ukaranego, na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej
trwania i rodzaj. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej 7 dni,
najdłużej 2 miesiące; określa się ją w dniach i miesiącach.
4. Przepisy art. 121 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
Art. 43. 1. Przepadek przedmiotów obejmuje narzędzia lub inne przedmioty
stanowiące rzeczy ruchome, które służyły lub były przeznaczone do
popełnienia wykroczenia skarbowego oraz przedmioty pochodzące
bezpośrednio z tego wykroczenia, a także inne, jeżeli przepis
ustawy tak stanowi.
2. Przepisy art. 16 2, art. 17, 19 i 20 stosuje się odpowiednio.
Art. 44. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można
poprzestać na orzeczeniu przepadku przedmiotów, jeżeli zachodzą
warunki jego orzeczenia i jeżeli zostaną w ten sposób osiągnięte cele
kary.
Art. 45. §1. Karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego
popełnienia upłynął rok. Przepisy art. 101 § 3 Kodeksu karnego oraz
art. 31 niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio.
§2. Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 wszczęto postępowanie
przeciwko sprawcy, karalność wykroczenia skarbowego ustaje z
upływem 2 lat od jego popełnienia. W razie uchylenia prawomocnego
rozstrzygnięcia przedawnienie biegnie od daty jego wydania.
§3. Orzeczona kara lub środek karny wymieniony w art. 41 § 2 pkt 2 i
3 nie podlega wykonaniu, jeżeli od uprawomocnienia się
rozstrzygnięcia upłynęły 3 lata.
Art. 46. 1. Orzeczenie kary lub środka karnego wymienionego w art. 41 2
pkt 2 i 3 uważa się za niebyłe po upływie 2 lat od wykonania lub
darowania albo przedawnienia ich wykonania.
2. Jeżeli ukarany po rozpoczęciu okresu przewidzianego w 1, lecz
przed jego upływem, ponownie popełnił wykroczenie skarbowe, za
które wymierzono mu karę lub środek karny, dopuszczalne jest tylko
jednoczesne zatarcie wszystkich orzeczeń o ukaraniu.";
27) art. 48 otrzymuje brzmienie:
"Art. 48. §1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego lub wbrew jego
warunkom transferuje za granicę wartości dewizowe,
podlega karze grzywny do 500 000 złotych.
§2. Jeżeli wartość przedmiotu transferu nie przekracza 2500 złotych,
sprawca podlega karze pieniężnej.";
28) określone kwotowo górne granice grzywien w art. 47 w § 1, w art. 49, w art.
50, w art. 51 w § 1, w art. 52 w § 1, w art. 53, w art. 54, w art. 55 w § 1,
w art. 57, w art. 58 w § 1, w art. 59 w § 1 i 2, w art. 60 w § 1, w art. 61,
w art. 62, w art. 86, w art. 861, w art. 94 w § 1 i 2, w art. 95 w § 1, w
art. 99 w § 1, w art. 100, w art. 101, w art. 103 w § 1, w art. 106, w art.
109 w § 1, w art. 113 w § 1, w art. 114, w art. 119 w § 1 i w art. 121 ustala
się w dziesięciokrotnej wysokości;
29) w art. 51 w § 2, w art. 55 w § 2, w art. 58 w § 2, w art. 59 w § 3, w art.
82 w § 3, w art. 83 w § 3, w art. 84 w § 2, w art. 85 w § 2, w art. 911 w §
3, w art. 94 w § 3, w art. 95 w § 3, w art. 99 w § 3, w art. 107 w § 3 i w
art. 113 w § 3 kwotę "500 złotych" zastępuje się kwotą "2500 złotych";
30) w art. 80:
a) skreśla się 11,
b) w 3 po wyrazach "w 1" skreśla się wyrazy "lub w 11",
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§4. Jeżeli cło narażone na uszczuplenie nie przekracza 2500 zł, sprawca
podlega karze pieniężnej.";
31) w art. 81:
a) skreśla się 11,
b) w 3 po wyrazach "w 1" skreśla się wyrazy "lub w 11",
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§4. Jeżeli wartość towaru nie przekracza 2500 złotych, sprawca
podlega karze pieniężnej.";
32) po art. 85 dodaje się art. 85a w brzmieniu:
"Art. 85a. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu celnego naraża Skarb
Państwa na bezpodstawny zwrot cła lub umorzenie należnego cła,
podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze
pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.
§ 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana lub umorzona nie przekracza
2500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.";
33) w art. 87 wyrazy "art. 80-86" zastępuje się wyrazami "art. 80-861";
34) w art. 88:
a) 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. W wypadkach określonych w art. 80 § 1, art. 81 § 1, art. 82 § 1
orzeka się przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1 oraz można
orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 2 i 3.",
b) 3 otrzymuje brzmienie:
"§3. W wypadkach określonych w art. 80 § 4, art. 81 § 4 i art. 82 §
3 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1 i
2.";
35) w art. 92:
a) § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze pozbawienia wolności
do lat 3 albo obu tym karom łącznie.",
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Jeżeli podatek narażony na uszczuplenie nie przekracza 25000 złotych,
sprawca podlega karze grzywny do 100 000 złotych.",
c) § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§4. Jeżeli podatek narażony na uszczuplenie nie przekracza 2500 złotych,
sprawca podlega karze pieniężnej.
§5. W wypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej
można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1.";
36) w art. 93:
a) § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 250 000 złotych.",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest uszczuplenie
podatku przekraczające 25 000 złotych lub uniemożliwienie ściągnięcia
takiej należności, sprawca podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo
karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.",
c) w § 4 wyraz "rzeczy" zastępuje się wyrazem "przedmiotów";
37) art. 97:
a) § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 50 000 złotych.",
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Jeżeli uszczuplona kwota podatku nie przekracza 20 000 złotych,
sprawca podlega karze grzywny do 25 000 złotych.",
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§4. Jeżeli uszczuplona kwota podatku nie przekracza 2 500 złotych, sprawca
podlega karze pieniężnej.",
d) skreśla się § 5;
38) w art. 98:
a) § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 250 000 złotych albo karze pozbawienia wolności
do lat 2 albo obu tym karom łącznie.",
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Jeżeli nie wpłacona kwota podatku nie przekracza 20 000 złotych,
sprawca podlega karze grzywny do 100 000 złotych.",
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§4. Jeżeli nie wpłacona kwota podatku nie przekracza 2 500 złotych,
sprawca podlega karze pieniężnej.",
d) skreśla się § 5;
39) w art. 100, w art. 103 i w art. 110 w § 1 wyrazy "ustawy o zobowiązaniach
podatkowych" zastępuje się wyrazami "ustawy - Ordynacja podatkowa";
40) po art. 101 dodaje się art. 101a w brzmieniu:
"Art. 101a. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd uprawnionego organu naraża
Skarb Państwa na bezpodstawny zwrot podatku,
podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze
pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.
§ 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana nie przekracza 2 500
złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.";
41) w art. 102 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. Kto wbrew przepisom ustawy o podatku od towarów i usług oraz o
podatku akcyzowym lub ustawy - Ordynacja podatkowa nie wystawia
faktury albo rachunku za wykonane świadczenie, odmawia wydania faktury
albo rachunku lub nie przechowuje kopii wystawionych faktur albo
rachunków,
podlega karze grzywny do 25 000 złotych.";
42) w art. 104a § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 25 000 złotych.";
43) w art. 105 § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 25 000 złotych.";
44) w art. 108:
a) § 1 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 50 000 złotych.",
b) skreśla się § 3,
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§4. Jeżeli skasowane znaki opłaty skarbowej opiewały na kwotę nie
przekraczającą 2 500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.",
d) w § 5 wyrazy "1-4" zastępuje się wyrazami "1, 2 i 4";
45) w art. 113 w § 1 wyrazy "ustawy o zobowiązaniach podatkowych bądź przepisów
Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach zobowiązań podatkowych"
zastępuje się wyrazami "ustawy - Ordynacja podatkowa";
46) w art. 115 wyrazy "ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz przepisy o
postępowaniu w sprawach zobowiązań podatkowych" zastępuje się wyrazami
"ustawy - ordynacja podatkowa";
47) w art. 116:
a) w 1 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "jednostki samorządu
terytorialnego",
b) 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Księga jest to:
1) księga rachunkowa,
2) księga przychodów i rozchodów,
3) ewidencja,
4) rejestr,
5) inne podobne urządzenie ewidencyjne, do którego prowadzenia
zobowiązuje przepis prawa.";
48) art. 1211 otrzymuje sankcję:
"podlega karze grzywny do 25 000 złotych.";
49) art. 122 otrzymuje brzmienie:
"Art. 122. W sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone karą ograniczenia
wolności lub karą pozbawienia wolności orzekają sądy powszechne, a w
stosunku do osób wymienionych w art. 12 pkt 1 lit. a) i lit. c)
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks
postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083) -
sądy wojskowe.";
50) w art. 123:
a) w 1 wyraz "zasadniczą" skreśla się,
b) w 2 wyrazy "art. 99 - 103 Kodeksu karnego" zastępuje się wyrazami "art.
94 - 98 Kodeksu karnego i w art. 18 § 2 pkt 1 oraz w § 3 niniejszej
ustawy,
c) dodaje się § 3 w brzmieniu:
"§ 3. Sprawy o wykroczenia skarbowe określone w § 1 należą jednak do
właściwości sądu, jeżeli zachodzi wątpliwość co do poczytalności
obwinionego albo jeżeli zachodzi potrzeba zastosowania środka
zabezpieczającego określonego w art. 18 § 2 pkt 1.";
51) art. 126 otrzymuje brzmienie:
"Art. 126. § 1. W postępowaniu przed finansowymi organami orzekającymi lub
organami dochodzenia w sprawach o przestępstwa i wykroczenia
skarbowe stosuje się odpowiednio art. 2, 4-10, 16, 17 § 1 pkt 1-8 i
11 oraz § 3, art. 19, 22, 213, 214 § 3-6 i § 8 oraz art. 578-584
Kodeksu postępowania karnego. Przez określenie "sąd" lub
"prokurator" należy rozumieć również finansowy organ orzekający lub
organ dochodzenia, przed którym toczy się sprawa.
§2. W sprawach o przestępstwa skarbowe stosuje się odpowiednio art. 21
i 585-589 Kodeksu postępowania karnego.";
52) w art. 129 w pkt 1 wyrazy "art. 48, 56, 63 1 i 2 oraz w art. 80-87"
zastępuje się wyrazami "art. 48, 63 1 i 2, art. 80-87 oraz art. 911", a
wyrazy "Ministra Handlu Zagranicznego" zastępuje się wyrazami "Ministra
Finansów";
53) w art. 131 wyrazy "Minister Handlu Zagranicznego" zastępuje się wyrazami
"Minister Finansów";
54) art. 133 otrzymuje brzmienie:
"Art. 133. §1. W zakresie właściwości miejscowej stosuje się odpowiednio
przepisy art. 31, 32 §1 i 2, art. 33 §1 i art. 34 Kodeksu
postępowania karnego.
§ 2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej na podstawie
przepisów określonych w § 1 albo jeżeli ważne względy za tym
przemawiają, Minister Finansów wyznacza finansowy organ orzekający,
który ma sprawę rozpoznać. Powyższe uprawnienia minister może
przekazać finansowym organom orzekającym drugiej instancji.";
55) art. 135 otrzymuje brzmienie:
"Art. 135. §1. Pracownik finansowego organu orzekającego lub organu
dochodzenia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie,
jeżeli:
1) sprawa dotyczy tego pracownika bezpośrednio,
2) jest małżonkiem strony albo jej obrońcy, pełnomocnika lub
przedstawiciela ustawowego, albo pozostaje we wspólnym pożyciu z
jedną z tych osób,
3) jest krewnym lub powinowatym w linii prostej, a w linii bocznej
aż do stopnia pomiędzy dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w
pkt 2, albo jest związany z jedną z tych osób węzłem
przysposobienia, opieki lub kurateli,
4) był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy albo w tej samej
sprawie był przesłuchany w charakterze świadka lub występował
jako biegły,
5) brał udział w sprawie jako obrońca, pełnomocnik lub
przedstawiciel ustawowy strony,
6) brał udział w niższej instancji w wydaniu zaskarżonego
rozstrzygnięcia lub wydał zaskarżone zarządzenie,
7) brał udział w wydaniu orzeczenia, które zostało uchylone,
8) brał udział w wydaniu postanowienia o warunkowym umorzeniu
postępowania.
§2. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniającego je
małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub
kurateli.";
56) w art. 138 § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"§2. Do oskarżonego i jego obrońcy stosuje się art. 73-77, 78 § 1 i art.
79 § 1, 2 i 4, art. 82, 83, 85, 86 i 175 Kodeksu postępowania karnego i
odpowiednio art. 72 i 84 tego kodeksu. W postępowaniu przygotowawczym
dotyczącym przestępstwa skarbowego należącego do właściwości sądów
stosuje się ponadto art. 78 i 81 Kodeksu postępowania karnego.
§3. Jeżeli w sprawie o przestępstwo skarbowe należące do właściwości
finansowych organów orzekających lub organów dochodzenia albo w sprawie
o wykroczenia skarbowe zachodzi konieczność wyznaczenia obrońcy z urzędu
z przyczyn wskazanych w art. art. 79 § 1 i 2 Kodeksu postępowania
karnego, finansowy organ orzekający pierwszej instancji lub finansowy
organ dochodzenia zwraca się w tej sprawie do prezesa miejscowo
właściwego sądu rejonowego o wyznaczenie obrońcy.";
57) w art. 139:
a) w § 1 po wyrazie "prawna" skreśla się przecinek, a wyrazy "zrzeszenie lub
organizacja" zastępuje się wyrazami "lub jednostka organizacyjna nie
mająca osobowości prawnej",
b) w § 3 wyrazy "art. 62 i 66" zastępuje się wyrazami "art. 72 i 75",
c) w § 4 wyrazy "artykuły 165-167" zastępuje się wyrazami " przepisy art.
182, 183 i 185";
58) w art. 145 wyrazy "art. 92" zastępuje się wyrazami "art. 105";
59) w art. 146 wyrazy "art. 104" zastępuje się wyrazami "art. 119", a wyrazy
"103, 105 i 106" zastępuje się wyrazami "118, 120 i 121";
60) w art. 147:
a) w § 1 wyrazy "art. 107-112" zastępuje się wyrazami "art. 122-127",
b) w § 3 wyrazy "art. 111 § 1" zastępuje się wyrazami "art. 126 § 1";
61) art. 148 otrzymuje brzmienie:
"Art. 148. Do doręczeń stosuje się odpowiednio art. 128-134, 136-138, 139 §
1 i 3, art. 140 i 142 Kodeksu postępowania karnego oraz przepisy
wydane na podstawie art. 141 tego kodeksu.";
62) w art. 149:
a) w § 1 wyrazy "art. 129 § 1 pkt 1-7 i 2, art. 131, 133 § 1, art. 134, 136
i 137" zastępuje się wyrazami "art. 143 § 1 pkt 1-9 i § 2, art. 145, 147 §
1, § 2 pkt 1, § 3 i 4, art. 148, 150 i 151", a wyrazy "art. 133 § 2"
zastępuje się wyrazami "art. 147 § 5",
b) w § 2 wyrazy "Artykuł 130 § 3 zastępuje się wyrazami "Przepis art. 144 §
3";
63) w art. 150 w § 2 wyrazy "Artykuł 143 § 1 i 2" zastępuje się wyrazami
"Przepis art. 157";
64) w art. 151 w § 2 wyrazy "art. 146 - 151" zastępuje się wyrazami "art. 161-
166";
65) art. 152 otrzymuje brzmienie:
"Art. 152. §1. Do dowodów stosuje się art. 167-174, 176-180 § 1-3 i § 5,
art. 181 § 2, art. 182-185, 190, 191, 192 § 2, 3 i 4, art. 193-
195, 198-208, 211, 212 i art. 215-236 Kodeksu postępowania karnego
ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału.
Określone w tych przepisach uprawnienia i obowiązki procesowe
Policji dotyczą także innych organów dochodzenia.
§2. Finansowy organ dochodzenia może wystąpić z wnioskiem do
prokuratora o przedsięwzięcie czynności, o których mowa w art. 237
§ 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego. Przepisy art. 237 § 3 pkt 14
i 15, § 4-7 i art. 238-242 Kodeksu postępowania karnego stosuje
się odpowiednio.";
66) po art. 152 dodaje się art. 152a w brzmieniu:
"Art. 152 a. Organ dochodzenia lub finansowy organ orzekający, przed
którym toczy się postępowanie, zarządza w stosunku do oskarżonego
przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez zawodowego kuratora
sądowego, gdy zachodzi wątpliwość co do poczytalności oskarżonego.
Przepisy art. 214 § 3-8 i art. 216 Kodeksu postępowania karnego
stosuje się odpowiednio.";
67) w art. 153:
a) w § 1 wyrazy "art. 162 § 3" zastępuje się wyrazami "art. 179 § 3",
b) w § 2 wyrazy "art. 163" zastępuje się wyrazami "art. 180",
c) w § 3 wyrazy "art. 164 2" zastępuje się wyrazami "art. 181 § 2";
68) w art. 154 wyrazy "art. 167" zastępuje się wyrazami "art. 185";
69) w art. 155 wyrazy "174 § 3" zastępuje się wyrazami "192 § 2";
70) w art. 156 wyrazy "art. 160, 162, 163, 172, 173 § 1 i art. 179" zastępuje
się wyrazami "art. 177, 179, 180, 190, 191 i 196";
71) w art. 157:
a) w § 1 wyrazy "art. 189, 191, 197 § 3 i w art. 198 § 1" zastępuje się
wyrazami "art. 217 § 1 i 3, art. 218 § 1 i art. 220", a wyrazy "art. 198 §
1" zastępuje się wyrazami "art. 218 § 1",
b) w § 2 wyrazy "art. 200" zastępuje się wyrazami "art. 231 § 1",
c) w § 3 w zdaniu drugim wyrazy "Handlu Zagranicznego w porozumieniu
z Ministrem" skreśla się,
d) w § 4 wyrazy "art. 201" zastępuje się wyrazami "art. 232";
72) w art. 158 wyrazy "art. 205-208" zastępuje się wyrazami "art. 243-248", a
dwukrotnie użyte wyrazy "Milicji Obywatelskiej" zastępuje się wyrazem
"Policji";
73) w art. 159:
a) w § 1 wyrazy "art. 209-216, 217 § 1 i 2 i art. 218-238" zastępuje się
wyrazami "odpowiednio art. 249-257, 258 § 1, 2 i 4 oraz art. 259-280",
b) w § 2 wyrazy "art. 239-241" zastępuje się wyrazami "art. 281-284";
74) w art. 160:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. Na świadka, biegłego, tłumacza lub specjalistę, który bez podania
usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie organu prowadzącego
postępowanie albo bez zezwolenia tego organu wydalił się z miejsca
czynności przed jej zakończeniem lub odmówił złożenia zeznań albo
wykonania obowiązków biegłego, tłumacza lub specjalisty, można
nałożyć karę porządkową do 2 500 złotych.",
b) w § 5 wyrazy "osoby odpowiedzialnej" zastępuje się wyrazem
"odpowiedzialnego",
c) w § 6 wyrazy "Artykuł 245 § 2" zastępuje się wyrazami "Przepis art.
288 § 2",
d) skreśla się § 7;
75) art. 161 i 162 otrzymują brzmienie:
"Art. 161. W wypadkach określonych w art. 160 § 1 organ dochodzenia, a w
postępowaniu przed organem orzekającym - ten organ, może ponadto
zarządzić przymusowe doprowadzenie przez Policję świadka, biegłego,
tłumacza, specjalisty lub odpowiedzialnego posiłkowo. Przepis art.
285 § 1 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
Art. 162. W postępowaniu przygotowawczym dotyczącym sprawy należącej do
właściwości sądów, jeżeli kary określone w art. 160 § 1 i 2
okazały się nieskuteczne albo gdy inne ważne względy za tym
przemawiają, kierownik organu prowadzącego dochodzenie może
zwrócić się do prokuratora z wnioskiem o zastosowanie kar
porządkowych określonych w art. 285 § 1, art. 288 i 289 §1 Kodeksu
postępowania karnego, a do sądu rejonowego, w okręgu którego
prowadzi się postępowanie o zastosowanie kary porządkowej
przewidzianej w art. 287 § 2 tego kodeksu. W razie uwzględnienia
wniosku stosuje się odpowiednio również art. 286, 287 § 3 i 4,
art. 289 § 2 i art. 290 § 2 i 3 Kodeksu postępowania karnego.";
76) w art. 163:
a) w § 2 wyrazy "osoby odpowiedzialnej" zastępuje się wyrazem
"odpowiedzialnego",
b) w § 3 wyrazy "grożących kar konfiskaty mienia, przepadku rzeczy lub jej"
zastępuje się wyrazami "grożącego przepadku osiągniętych korzyści
majątkowych, przepadku przedmiotów lub ich";
77) art. 164 otrzymuje brzmienie:
"Art. 164. §1. Zabezpieczenie grożącej kary grzywny, kary pieniężnej,
równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia
skarbowego, kosztów postępowania oraz uszczuplonych należności
państwowych następuje w sposób określony w art. 164 ustawy z dnia
17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993
r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, Nr 141, poz. 692, z
1996 r. Nr 43, poz. 189, Nr 146, poz. 680 i z 1997 r. Nr 137, poz.
926, Nr 141, poz. 943 i 944).
§2. Do zabezpieczenia grożącego przepadku osiągniętych korzyści
majątkowych lub przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio art.
292 § 2 Kodeksu postępowania karnego.";
78) art. 166 i 167 otrzymują brzmienie:
"Art. 166. §1.W postępowaniu przygotowawczym w sprawie o przestępstwo
skarbowe popełnione w okolicznościach określonych w art. 25 § 1
pkt 1 lub art. 26 § 2 kierownik organu dochodzenia może,
niezależnie od uprawnień określonych w art. 165, zwrócić się do
prokuratora o wydanie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowych
kar i środków karnych oraz uszczuplonych należności państwowych.
Postanowienie takie prokurator może wydać również z urzędu.
§ 2. W wypadkach określonych w § 1 stosuje się odpowiednio art. 25
Kodeksu karnego wykonawczego.
Art. 167. W postanowieniu o zabezpieczeniu określa się zakres i sposób tego
zabezpieczenia. Na postanowienie o zabezpieczeniu przysługuje
zażalenie. Zażalenie na postanowienie organu finansowego lub
prokuratora rozstrzyga sąd właściwy do rozpoznania sprawy.";
79) w art. 168 wyraz "konfiskata" zastępuje się wyrazami "przepadek osiągniętych
korzyści majątkowych";
80) w art. 169 w § 2 wyrazy "Artykuły 189-203 i 253 § 3 i 4" zastępuje się
wyrazami "Przepisy art. 217-236 i 295 § 3 i 4";
81) w art. 171 w § 1 i 2 wyrazy "Milicję Obywatelską" zastępuje się wyrazem
"Policję";
82) w art. 172 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) zebranie danych stosownie do art. 213 i 214 § 3-8 Kodeksu postępowania
karnego,";
83) art. 173 otrzymuje brzmienie :
"Art. 173. W postępowaniu przygotowawczym stosuje się odpowiednio art.
298 § 2, art. 299-303, 305 3 i 4, art. 308, 312-315, 318, 324,
326 i 327 Kodeksu postępowania karnego, a w postępowaniu należącym
do właściwości sądów również art. 316, 317, 321, 322, 329, 331-
333, 334 § 1 i art. 336 tego kodeksu, ze zmianami wynikającymi z
przepisów niniejszego rozdziału. Określone w tych przepisach
uprawnienia i obowiązki dotyczą również innych organów
prowadzących dochodzenie w sprawach karnych skarbowych.";
84) w art. 174:
a) w 2 w pkt 1 wyrazy "art. 48, 56, 63 1 i 2 oraz w art. 80-87" zastępuje
się wyrazami "art. 48, 63 1 i 2, art. 80-87 oraz w art. 911",
b) w § 4 na końcu dodaje się zdanie drugie w brzmieniu "Przepis ten stosuje
się odpowiednio do inspekcji celnej.",
c) w 5 po wyrazie "Finansów" skreśla się przecinek i wyrazy "a w sprawach
należących do właściwości organów administracji celnej - Minister Handlu
Zagranicznego.";
85) w art. 175 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. Dochodzenie mogą prowadzić również organy:
1) Policji - w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe
ujawnione przez Policję,
2) Żandarmerii Wojskowej - w sprawach o przestępstwa i wykroczenia
skarbowe popełnione przez osoby wymienione w art. 12 pkt 1 lit. a)
i c) ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego,
3) Straży Granicznej - w sprawach o przestępstwa i wykroczenia
skarbowe wymienione w art. 174 § 2 pkt 1, ujawnione przez te
organy.";
86) w art. 179:
a) w § 2 skreśla się zdanie drugie,
b) w § 3 wyrazy "art. 564 § 1 Kodeksu postępowania karnego" zastępuje się
wyrazami "art. 12 pkt 1 lit. a) i c) ustawy - Przepisy wprowadzające
Kodeks postępowania karnego";
87) w art. 181 wyrazy "do lat 2" zastępuje się wyrazami "do lat 3";
88) w art. 182:
a) skreśla się oznaczenie § 1, a wyrazy "Art. 272 § 2" zastępuje się
wyrazami "Przepis art. 316 § 2",
b) skreśla się § 2;
89) w art. 185:
a) w 1 wyrazy "do lat 2" zastępuje się wyrazami "do lat 3",
b) w § 3 w pkt 2 wyrazy "karą dodatkową przepadku" zastępuje się wyrazami
"przepadkiem przedmiotów";
90) skreśla się art. 191;
91) art. 192 otrzymuje brzmienie:
"Art. 192. §1. W sprawie o przestępstwo skarbowe, nie należące do
właściwości sądów, a w innej sprawie o przestępstwo skarbowe,
której prokurator nie przejął do swego prowadzenia, postanowienie
o warunkowym umorzeniu postępowania wydaje kierownik finansowego
organu orzekającego pierwszej instancji z urzędu lub na wniosek
organu dochodzeniowego.
§2. Jeżeli przestępstwo skarbowe polega na uszczupleniu należności
państwowej i należność ta nie została zapłacona, postanowienie
powinno określać termin jej zapłaty.
§3. Na postanowienie o warunkowym umorzeniu prokuratorowi i
oskarżonemu przysługuje zażalenie do sądu. W razie orzeczenia
przepadku przedmiotów zażalenie przysługuje również
interwenientowi.
§4. Postanowienie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego
wydaje finansowy organ orzekający drugiej instancji.
§5. Przed podjęciem postępowania organ określony w § 4 może
przedsięwziąć lub zlecić finansowemu organowi dochodzenia
dokonanie niezbędnych czynności dowodowych w celu sprawdzenia
okoliczności uzasadniających wydanie postanowienia o podjęciu
postępowania.";
92) w art. 193 skreśla się wyrazy "prokuratora lub", a wyrazy "art. 484 § 1 i
art. 485" zastępuje się wyrazami "art. 549 i 550";
93) w art. 194 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Przepis art. 192 § 5 stosuje się odpowiednio.";
94) w art. 195 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Jeżeli postanowienie o umorzeniu było wydane lub zatwierdzone przez
prokuratora, stosuje się art. 328 Kodeksu postępowania karnego.";
95) w części II w dziale II - Postępowanie karne skarbowe, tytuł rozdziału 9
otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 9. Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności";
96) art. 196 otrzymuje brzmienie:
"Art. 196. §1. W postępowaniu przygotowawczym, a w postępowaniu przed
finansowym organem orzekającym przed wydaniem orzeczenia karnego,
oskarżony może złożyć na piśmie lub do protokołu wniosek o
zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Składając
taki wniosek, oskarżony obowiązany jest uiścić jednocześnie kwotę
odpowiadającą co najmniej najniższej grzywnie (karze pieniężnej)
grożącej za dany czyn, a jeżeli czyn jest zagrożony przepadkiem
przedmiotów - wyrazić zgodę na ich przepadek lub uiścić
równowartość pieniężną tych przedmiotów.
§2. Jeżeli stosownie do przepisów niniejszej ustawy orzeczenie
przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, oskarżony może
ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek lub uiścić równowartość
pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych tym przepadkiem
albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie przepadku lub
uiszczenia równowartości pieniężnej; przepisu tego nie stosuje się,
jeżeli przepadek dotyczy przedmiotu, który może ułatwić ponowne
popełnienie czynu zabronionego.
§3. Nie jest dopuszczalne dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w
sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone karą pozbawienia
wolności albo karą ograniczenia wolności, jak również gdy zgłoszono
interwencję co do przedmiotów zagrożonych przepadkiem.
§4. Oskarżony może cofnąć wniosek o dobrowolne poddanie się
odpowiedzialności nie wcześniej niż po upływie 4 miesięcy od jego
złożenia. Niedopuszczalne jest cofnięcie takiego wniosku po
doręczeniu postanowienia zezwalającego na dobrowolne poddanie się
odpowiedzialności.";
97) w art. 197:
a) w 1 dwukrotnie użyty wyraz "karze" zastępuje się wyrazem
"odpowiedzialności",
b) w § 2 wyraz "rzeczy" zastępuje się wyrazem "przedmiotów",
c) w § 3 wyrazy "Minister Handlu Zagranicznego" zastępuje się wyrazami
"Minister Finansów", a wyraz "karze" zastępuje się wyrazem
"odpowiedzialności";
98) w art. 198:
a) w § 1 wyraz "karze" zastępuje się wyrazem "odpowiedzialności", a
dwukrotnie użyty wyraz "rzeczy" zastępuje się wyrazem "przedmiotów",
b) w 2 wyraz "karze" zastępuje się wyrazem "odpowiedzialności",
c) 3 otrzymuje brzmienie:
"§3. Prawomocne postanowienie zezwalające na dobrowolne poddanie się
odpowiedzialności powoduje te same skutki co prawomocne
rozstrzygnięcie kończące postępowanie w sprawie; postanowienie to nie
podlega wpisowi do rejestru karnego.",
d) dodaje się 4 w brzmieniu:
"4. Uiszczenie grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego
poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki powrotu do
przestępstwa skarbowego określonego w art. 25 1 pkt 4.";
99) w art. 199 wyraz "karze" zastępuje się wyrazem "odpowiedzialności", a wyraz
"kar" zastępuje się wyrazami "majątkowych kar i środków karnych";
100) w art. 201 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Orzeczenie skazujące powinno ponadto zawierać dokładne ustalenie
czynu przypisanego oskarżonemu oraz rodzaj i wysokość wymierzonej kary,
środków karnych i kary zastępczej.";
101) w art. 204 na końcu zdania drugiego skreśla się kropkę i dodaje wyrazy "i
innych środków przewidzianych w ustawie.";
102) w art. 208 w § 2 po wyrazie "skarbowe" dodaje się wyrazy "lub wykroczenie
skarbowe";
103) w art. 211 w pkt 1 wyrazy "kary surowszej od wymierzonej" zastępuje się
wyrazami "surowszej kary lub surowszego środka karnego niż wymierzone";
104) w art. 212 wyrazy "istnieją względy przemawiające" zastępuje się wyrazami
"te same względy przemawiają";
105) w art. 213 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) rażącej niewspółmierności kary lub niesłusznego zastosowania albo
niezastosowania środka zabezpieczającego lub innego środka.";
106) w art. 214 wyrazy "art. 11 pkt 1" zastępuje się wyrazami "art. 17 § 1 pkt 1
i 2";
107) w art. 215-217 otrzymują brzmienie:
"Art. 215. §1. Niezależnie od granic odwołania i podniesionych zarzutów oraz
wpływu uchybień na treść orzeczenia finansowy organ orzekający
drugiej instancji uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli:
1) w wydaniu orzeczenia brał udział pracownik podlegający
wyłączeniu na podstawie art. 135 § 1 pkt 4, 5 oraz 7-9,
2) orzeczono o karze, środku karnym lub środku zabezpieczającym
nieznanym ustawie,
3) zachodziła jedna z okoliczności wyłączających postępowanie,
wymienionych w art. 17 § 1 pkt 5-8 Kodeksu postępowania karnego,
4) oskarżony nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 §
1 i 2 Kodeksu postępowania karnego lub obrońca nie brał udziału
w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy,
5) finansowy organ orzekający orzekł w sprawie należącej do
właściwości sądów,
6) orzeczenie zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości
rzeczowej,
7) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a
istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć
wpływ na treść orzeczenia,
8) po wydaniu orzeczenia ujawniły się fakty lub dowody nie znane
przedtem finansowemu organowi orzekającemu pierwszej instancji,
z których wynika, że oskarżonemu należało wymierzyć karę
znacznie surowszą.
§2. Uchylenie orzeczenia jedynie z powodów określonych w § 1 pkt 3 i 4
może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego.
Art. 216. Jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco
niesprawiedliwe, podlega ono zmianie na korzyść oskarżonego albo
uchyleniu, niezależnie od granic odwołania i podniesionych zarzutów.
Art. 217. Nie zmieniając ustaleń faktycznych, finansowy organ orzekający
drugiej instancji poprawia błędną kwalifikację prawną, niezależnie
od granic odwołania i podniesionych zarzutów. Poprawienie
kwalifikacji prawnej na niekorzyść oskarżonego może nastąpić tylko
wtedy, gdy wniesiono środek odwoławczy na jego niekorzyść.";
108) w art. 219 w § 1 wyrazy "orzec karę surowszą niż orzeczona w uchylonym
orzeczeniu tylko wtedy, gdy uchylenie nastąpiło z przyczyn określonych w
art. 215 pkt 1, 2 lub 6-8" zastępuje się wyrazami "wydać orzeczenie surowsze
niż uchylone, tylko wtedy, gdy orzeczenie to było zaskarżone na niekorzyść
oskarżonego";
109) w art. 226 po wyrazie "kary" dodaje się wyrazy "i innego środka";
110) w art. 229 wyrazy "w art. 215 pkt 5 i 7" zastępuje się wyrazami "w art. 215
§ 1 pkt 5 i 7,";
111) w art. 231 po wyrazie "Generalnego" skreśla się wyrazy "Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej";
112) w art. 233 w § 2 skreśla się wyrazy "zespołu adwokackiego";
113) w art. 234 wyrazy "częściowo od zwrotu Skarbowi" zastępuje się wyrazami " w
części od zapłaty na rzecz Skarbu", a kropkę zastępuje się przecinkiem
i dodaje się wyrazy "jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy
słuszności.";
114) w art. 235:
a) w § 1 skreśla się zdanie drugie,
b) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§4. Można zaniechać wydania rozstrzygnięcia o kosztach, jeżeli nie
przekraczają one łącznie kwoty 20 złotych w stosunku do jednego
oskarżonego.";
115) w art. 236 wyrazy "art. 542, 547 § 3 i 4, art. 548 i 553" zastępuje się
wyrazami
"art. 619 § 1, art. 625, 630 i 633";
116) w art. 238:
a) w § 2 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się
wyrazy "chyba że ustawa stanowi inaczej",
b) dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu:
"§4. Jeżeli Kodeks karny wykonawczy używa w znaczeniu ogólnym
określenia "skazany", odpowiednie przepisy mają zastosowanie także
do ukaranego za wykroczenie skarbowe.
§5. Jeżeli Kodeks karny wykonawczy używa w znaczeniu ogólnym określenia
"wyrok", odpowiednie przepisy mają zastosowanie także do
rozstrzygnięć w sprawach o wykroczenia skarbowe";
117) w art. 239 dodaje się 4 w brzmieniu:
"4. Wydane w postępowaniu wykonawczym postanowienia i zarządzenia
doręcza się stronom, jeżeli przysługuje im środek zaskarżenia, a
strony nie były przy ich ogłoszeniu.";
118) w art. 240:
a) w 2 wyrazy "podlegających odprawie celnej lub będących w dyspozycji
urzędu celnego dokonuje ten urząd" zastępuje się wyrazami "lub wartościach
dewizowych podlegających kontroli celnej lub będących w dyspozycji urzędu
celnego lub inspekcji celnej, dokonują te organy",
b) dodaje się 3 w brzmieniu:
"3. Do decyzji organów określonych w 1 i 2 stosuje się odpowiednio
przepis art. 7 Kodeksu karnego wykonawczego.";
119) w art. 241 w 1 wyrazy "14 dni" zastępuje się wyrazami "30 dni";
120) w art. 242 w zdaniu drugim wyrazy "art. 1252" zastępuje się wyrazami "art.
28 i 29";
121) w art. 243:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie 1,
b) dodaje się 2 w brzmieniu:
"2. Przepis 1 stosuje się odpowiednio w razie niejednoczesnego
skazania przez organy orzekające na karę pieniężną za wykroczenie
skarbowe i na karę grzywny za inne wykroczenie.";
122) art. 244 - 248 otrzymują brzmienie:
"Art. 244. §1. Finansowy organ orzekający pierwszej instancji może odroczyć
ściągnięcie grzywny albo rozłożyć ją na raty, stosując odpowiednio
art. 49 i 50 Kodeksu karnego wykonawczego.
§2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do ściągnięcia kary
pieniężnej, równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa lub
wykroczenia skarbowego oraz do kosztów postępowania.
3. Odroczenie uiszczenia grzywny lub rozłożenie jej na raty można
uzależnić od zabezpieczenia jej na majątku skazanego za
przestępstwo skarbowe lub na majątku odpowiedzialnego posiłkowo za
przestępstwo skarbowe.
Art. 245. Jeżeli ukarany nie uiści grzywny lub kary pieniężnej w terminie,
a nie można ich ściągnąć w drodze egzekucji, finansowy organ
orzekający pierwszej instancji:
1) może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, grzywnę lub karę
pieniężną w całości albo w części umorzyć stosownie do art. 51
Kodeksu karnego wykonawczego,
2) w pozostałych wypadkach postanawia o przekazaniu sprawy do sądu
rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub
pobytu skazanego z wnioskiem o wykonanie kary grzywny lub kary
pieniężnej w formie pracy społecznie użytecznej określonej w
art. 121 § 3 i 4 lub w art. 42 § 3 i 4 albo zastępczej kary
pozbawienia wolności; postanowienie to powinno zawierać
uzasadnienie; o możliwości przekazania sprawy informuje się
skazanego lub jego obrońcę.
Art. 246. §1. Wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności następuje w
trybie i na zasadach określonych w Kodeksie karnym wykonawczym
oraz w art. 274a niniejszej ustawy.
§2. O przerwie w wykonaniu zastępczej kary pozbawienia wolności, o
warunkowym zawieszeniu jej wykonania oraz o warunkowym zwolnieniu
orzeka sąd penitencjarny po wysłuchaniu także przedstawiciela
finansowego organu orzekającego. Przepis art. 52 Kodeksu karnego
wykonawczego oraz art. 275a niniejszej ustawy stosuje się
odpowiednio.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do odroczenia wykonania
zastępczej kary pozbawienia wolności.";
Art. 247. 1. Do zabezpieczenia i egzekucji grzywny, kary pieniężnej,
równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa
skarbowego lub wykroczenia skarbowego oraz kosztów postępowania,
jak również do zabezpieczenia uszczuplonych należności państwowych
stosuje się odpowiednio art. 25, 26 i 28 Kodeksu karnego
wykonawczego.
2. Zabezpieczenie przepadku osiągniętych korzyści majątkowych oraz
zabezpieczenie i egzekucja przepadku przedmiotów następuje w trybie
i na zasadach przewidzianych w Kodeksie karnym wykonawczym. Osoba
trzecia roszcząca prawo do przedmiotu objętego zabezpieczeniem lub
egzekucją przepadku przedmiotu może dochodzić swych roszczeń tylko
w trybie określonym w art. 19 niniejszej ustawy.
§3. Jeżeli zabezpieczenie określone w § 1 lub 2 nastąpiło na
przedmiotach, których przechowanie jest połączone ze znacznymi
kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo spowodowałoby znaczne
obniżenie wartości przedmiotów, finansowy organ orzekający, a w
toku dochodzenia - organ dochodzenia, może zarządzić sprzedaż tych
przedmiotów; sprzedaż następuje w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
§4. Jeżeli postanowienie o zabezpieczeniu wydał prokurator stosownie
do art. 166, przy wykonaniu tego postanowienia w zakresie
zabezpieczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, kary
grzywny, równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa
skarbowego, uszczuplonych należności państwowych i kosztów
postępowania stosuje się ponadto odpowiednio art. 25, 26 i 28
Kodeksu karnego wykonawczego.
Art. 248. Do umorzenia postępowania wykonawczego stosuje się odpowiednio
art. 15 Kodeksu karnego wykonawczego.";
123) w art. 249:
a) w § 1 w zdaniu drugim wyrazy "Art. 492 i art. 498" zastępuje się wyrazami
"Przepisy art. 560 i 566",
b) w § 6 wyrazy "art. 495" zastępuje się wyrazami "art. 563";
124) w art. 252 wyrazy "zarządzić przerwę w jej wykonaniu" zastępuje się
wyrazami "lub środka karnego albo zarządzić przerwę w ich wykonaniu";
125) w art. 255:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. Sąd rejonowy rozpoznaje w trybie uproszczonym także sprawy
skierowane na drogę postępowania sądowego stosownie do art. 208 §
2.",
b) w § 2 wyrazy "art. 420" zastępuje się wyrazami "art. 470", a wyrazy "art.
24 lub 25 § 1" zastępuje się wyrazami "art. 25 § 1 lub art. 26 § 2";
126) w art. 256 w § 4 wyrazy "art. 81-84" zastępuje się wyrazami "art. 90 i 91";
127) w art. 258 wyrazy "art. 334 i 337-339" zastępuje się wyrazami "art. 389 i
391-394";
128) w art. 260 wyrazy "art. 503-511" zastępuje się wyrazami "art. 569-577", a
wyrazy "art. 503" zastępuje się wyrazami "art. 569";
129) art. 263 otrzymuje brzmienie:
"Art. 263. Kasację może wnieść również odpowiedzialny posiłkowo lub
interwenient. Przepis art. 3932 Kodeksu postępowania cywilnego
stosuje się odpowiednio.";
130) art. 265 otrzymuje brzmienie:
"Art. 265. Jeżeli sąd uzna, że skierowanie sprawy na drogę postępowania
sądowego nie było zasadne, zwraca sprawę organowi, od którego ją
otrzymał. Na postanowienie o zwrocie sprawy przysługuje zażalenie
finansowemu organowi orzekającemu oraz stronie, która żądała
skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.";
131) w art. 268 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§2. Na rozprawie wolno odczytywać akta sprawy przekazanej sądowi.
Przepis art. 512 § 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się
odpowiednio.";
132) w art. 269 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
"Wyrok wydany w sprawie o wykroczenie skarbowe nie podlega zaskarżeniu;
nie dotyczy to wypadku, gdy sąd orzekł na niekorzyść obwinionego.";
133) w art. 270 w § 1 wyrazy "art. 191 § 4" zastępuje się wyrazami "art. 192 §
3";
134) w art. 273:
a) w § 2 wyraz "rewizyjnej" zastępuje się wyrazem "odwoławczej",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§3. Jeżeli odpowiedzialny posiłkowo, nie mający pełnomocnika, jest
nieobecny, sąd zwraca się do właściwej okręgowej rady adwokackiej
lub innego właściwego organu o wyznaczenie pełnomocnika.
Wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego dla nieobecnego
odpowiedzialnego posiłkowo jest równoznaczne z udzieleniem
pełnomocnictwa.";
135) art. 274 otrzymuje brzmienie:
"Art. 274. 1. Wykonanie orzeczeń sądu w sprawach o przestępstwa skarbowe i
wykroczenia skarbowe odbywa się według przepisów Kodeksu karnego
wykonawczego, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej
ustawy. Przepis art. 238 § 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
2. W sprawach o wykroczenia skarbowe właściwy do wykonywania orzeczeń
wydanych przez sąd jest sąd rejonowy, w którego okręgu orzeczenie
jest albo ma być wykonywane. Przepisy art. 13 1 i 3 Kodeksu
karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio.";
136) po art. 274 dodaje się art. 274a i 274b w brzmieniu:
"Art. 274a. 1. W razie, gdy grzywna została uiszczona lub ściągnięta w drodze
egzekucji tylko w części albo tylko w części wykonana w formie
pracy społecznie użytecznej, sąd określa wymiar zastępczej kary
pozbawienia wolności według zasad przewidzianych w art. 121.
2. Od zastępczej kary pozbawienia wolności lub wykonywania pracy
społecznie użytecznej skazany może się w każdym czasie zwolnić
przez złożenie kwoty pieniężnej przypadającej jeszcze do uiszczenia
tytułem grzywny.
3. W uzasadnionych wypadkach sąd może na wniosek skazanego, wobec
którego orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności,
zamienić tę karę na wykonanie pracy społecznie użytecznej. W takim
wypadku art. 121 stosuje się odpowiednio. Ponowna zamiana
zastępczej kary pozbawienia wolności na wykonanie pracy społecznie
użytecznej jest niedopuszczalna.
4. Jeżeli skazany uiścił w wymaganym terminie co najmniej połowę
grzywny, a egzekucja pozostałej części okazała się bezskuteczna,
sąd, zarządzając wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności,
może określić jej wymiar stosując, zgodnie z art. 121, przeliczenie
korzystniejsze dla skazanego od przeliczenia przyjętego w wyroku.
Przepis stosuje się odpowiednio do wykonywania pracy społecznie
użytecznej.
Art. 274b. Do odroczenia uiszczenia grzywny lub rozłożenia jej na raty sąd
stosuje odpowiednio art. 244 3.";
137) w art. 275:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie 1, a wyrazy "art. 122"
zastępuje się wyrazami "art. 65 1",
b) dodaje się 2 i 3 w brzmieniu:
"2. Jeżeli skazany uchyla się od odbycia kary ograniczenia wolności,
sąd zamienia ją na zastępczą karę grzywny, przyjmując miesiąc
ograniczenia wolności za równoważny grzywnie w wysokości od 75 do
2250 złotych.
3. Jeżeli orzeczenie zastępczej kary grzywny byłoby niecelowe z uwagi
na brak możliwości jej uiszczenia lub ściągnięcia w drodze
egzekucji, sąd określa zastępczą karę pozbawienia wolności
przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności odpowiada 15 dniom
pozbawienia wolności. Przepisy art. 65 3-6 Kodeksu karnego
wykonawczego stosuje się odpowiednio.";
138) po art. 275 dodaje się art. 275a w brzmieniu:
"Art. 275a. W razie stosowania środków związanych z poddaniem sprawcy
próbie, sąd nie może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub
zmieniać obowiązku uiszczenia należności państwowej albo od jego
wykonania zwolnić.";
139) w art. 276:
a) w 1 wyrazy "Artykuł 125" zastępuje się wyrazami "Przepis art. 25",
b) w 3 wyrazy "art. 149 i 155" zastępuje się wyrazami "art. 44 i 49-51";
140) art. 277 otrzymuje brzmienie:
"Art. 277. 1. W razie skazania za przestępstwo skarbowe popełnione
w okolicznościach określonych w art. 25 1 pkt 1 albo w art. 26 2
przy egzekucji kary grzywny, przepadku osiągniętych korzyści
majątkowych, równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów
przestępstwa skarbowego oraz przy egzekucji kosztów sądowych
stosuje się art. 25 1 Kodeksu karnego wykonawczego.
§2. W razie orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych
organ egzekucyjny określony w art. 27 Kodeksu karnego wykonawczego
prowadzi również egzekucję orzeczonej równocześnie grzywny lub
równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa, łącznie z
obciążającymi skazanego kosztami sądowymi, jeżeli dokonał uprzednio
ich zabezpieczenia.";
141) w art. 278:
a) w 1 po wyrazie "celny" dodaje się wyrazy "lub inspekcja celna", a wyrazy
"tego urzędu" zastępuje się wyrazami "tych organów",
b) w 2 wyrazy "karę konfiskaty mienia" zastępuje się wyrazami "przepadek
osiągniętych korzyści majątkowych";
142) skreśla się art. 279;
143) art. 280 otrzymuje brzmienie:
"Art. 280. 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe należące do właściwości
sądów - do żołnierzy stosuje się odpowiednio przepisy art. 317 1,
art. 318, 321-323, 324 1, art. 325-336 Kodeksu karnego.
2. W sprawach o przestępstwa skarbowe należące do właściwości
finansowych organów orzekających oraz w sprawach o wykroczenia
skarbowe - do żołnierzy stosuje się odpowiednio art. 317 1, art.
318, 321, 331, 333-335 Kodeksu karnego.";
144) skreśla się art. 281 i 282;
145) w art. 285:
a) 1 otrzymuje brzmienie:
"§1. W sprawach o przestępstwa skarbowe zakończone prawomocnym wyrokiem,
w których kara nie została wykonana, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 14 pkt 2-4 i art. 16 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy
wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz.
1083).",
b) 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3. W sprawach zakończonych prawomocnym rozstrzygnięciem, w których
kara nie została wykonana:
1) jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już
zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia
wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na grzywnę albo karę
ograniczenia wolności, przyjmując że jeden miesiąc pozbawienia
wolności równa się dwóm miesiącom ograniczenia wolności albo jest
równoważny grzywnie w wysokości od 600 do 4500 złotych,
2) zastępczej kary pozbawienia wolności nie wykonuje się, jeżeli
niniejsza ustawa nie przewiduje możliwości jej zastosowania.
4. Do przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych popełnionych
przed wejściem w życie niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio
art. 15 ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny o
przedawnieniu i zatarciu skazania.";
146) skreśla się art. 286.
Art. 2.
Do sprawców określonych w art. 25 1 i art. 26 2 ustawy karnej skarbowej,
którzy popełnili przestępstwo skarbowe przed wejściem w życie niniejszej ustawy
w warunkach przewidzianych tymi przepisami, stosuje się zasady wymiaru kary i
innych środków według przepisów niniejszej ustawy.
Art. 3.
W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których złożono odwołanie do finansowego
organu orzekającego drugiej instancji i nie zakończonych rozstrzygnięciem do
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, strona może zamiast tego odwołania
złożyć żądanie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego stosownie do
art. 208 2 ustawy karnej skarbowej.
Art. 4.
W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie Konstytucji w sprawach o przestępstwa
skarbowe zagrożone wyłącznie karą grzywny oraz w sprawach o wykroczenia skarbowe
orzekają finansowe organy orzekające.
Art. 5.
Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity
tekst ustawy karnej skarbowej z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów
ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.
Art. 6.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r.