P r o j e k t
USTAWA
z dnia 2002 r.
o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw[1]
Art. 1.
W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 125, poz.
1371 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 89, poz. 804) wprowadza się
następujące zmiany:
1) art. 3 otrzymuje brzmienie:
"Art. 3. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do przewozu drogowego
wykonywanego pojazdami samochodowymi:
1) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 5
osób łącznie z kierowcą, z wyłączeniem taksówek osobowych - w
transporcie drogowym osób,
2) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9
osób łącznie z kierowcą - w niezarobkowym przewozie drogowym
osób,
3) o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t w
transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym przewozie drogo
wym rzeczy,
4) zespołów ratownictwa medycznego oraz w ramach usług
transportu sanitarnego.
2. Do przewozów wykonywanych w ramach powszechnych usług pocztowych
oraz usług polegających na przewozie odpadów komunalnych lub
nieczystości ciekłych stosuje się przepisy ustawy dotyczące
niezarobkowego przewozu drogowego.";
2) w art. 4:
a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) niezarobkowy przewóz drogowy (przewóz na potrzeby własne) -
nieodpłatny krajowy i międzynarodowy przewóz drogowy osób lub rzeczy
wykonywany przez przedsiębiorcę lub inny podmiot pomocniczo, w
stosunku do ich podstawowej działalności gospodarczej, spełniający
łącznie następujące warunki:
a) rzeczy przewożone są ich własnością lub zostały przez nich
sprzedane, kupione, wynajęte, wydzierżawione, wyprodukowane,
wydobyte, przetworzone lub naprawione albo celem przejazdu jest
przewiezienie rzeczy lub osób na ich własne potrzeby, a także
przewóz pracowników i ich rodzin w ramach prowadzonej przez nich
działalności socjalnej,
b) pojazdy samochodowe używane do przewozu są prowadzone przez nich
lub ich pracowników,
c) pojazdy przewożące rzeczy lub osoby znajdują się w ich prawnej
dyspozycji,
d) nie jest przewozem w ramach prowadzonej przez nich działalności
gospodarczej w zakresie usług turystycznych,",
b) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
"7) przewóz regularny - publiczny przewóz osób i ich bagażu:
a) wykonywany według rozkładu jazdy podanego przez przewoźnika
drogowego do publicznej wiadomości co najmniej przez ogłoszenia
wywieszone na przystankach i dworcach autobusowych,
b) podczas którego wsiadanie i wysiadanie pasażerów odbywa się na
przystankach określonych w rozkładach jazdy,
c) w którym należność za przejazd jest pobierana zgodnie z taryfą lub
cennikiem opłat podanym do publicznej wiadomości,
d) wykonywany zgodnie z warunkami przewozu określonymi w zezwoleniu,
o którym mowa w art. 18,",
c) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
"7a) komunikacja miejska - przewóz regularny wykonywany w ramach
lokalnego transportu zbiorowego w granicach administracyjnych miasta
albo:
a) miasta i gminy,
b) miast albo miast i gmin sąsiadujących,
jeżeli zawarły porozumienie w sprawie wspólnej realizacji komunikacji
na swoim obszarze,",
d) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
"8) linia komunikacyjna - połączenie komunikacyjne na określonej drodze
między przystankami wskazanymi w rozkładzie jazdy, po której odbywają
się regularne przewozy osób,",
e) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
"8a) przystanek - miejsce do wsiadania lub wysiadania podróżnych na
danej linii komunikacyjnej (oznaczone w sposób określony w przepisach
prawa o ruchu drogowym) zawierające informacje o rozkładzie jazdy
(godzinach odjazdów) środków transportowych przewoźnika drogowego
uprawnionego do korzystania z tego przystanku,";
3) w art. 5:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania
odpowiedniej licencji na wykonywanie transportu drogowego, zwanej
dalej "licencją", z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2.",
b) w ust. 3:
- w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
"b) wydano w stosunku do tych osób prawomocne orzeczenie zakazujące
wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogo
wego,",
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) posiada zabezpieczenie w postaci pieniężnej lub majątkowej w
wysokości stanowiącej równowartość:
a) na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczony do transportu
drogowego - 9 000 euro,
b) na każdy następny pojazd samochodowy - 5 000 euro,",
- pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy i zatrudnieni przez
przedsiębiorcę kierowcy, a także inne osoby niezatrudnione przez
przedsiębiorcę, lecz wykonujące osobiście przewozy na jego rzecz,
spełniają wymagania określone w przepisach ustawy, przepisach Prawa
o ruchu drogowym oraz w innych przepisach określających wymagania w
stosunku do kierowców, a także nie byli skazani prawomocnym
wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne przeciwko bezpieczeństwu w
komunikacji, mieniu, wiarygodności dokumentów lub ochronie
środowiska,";
4) w art. 8 w ust. 3:
a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) potwierdzoną kserokopię certyfikatu kompetencji zawodowych
przedsiębiorcy lub osoby zarządzającej jego przedsiębiorstwem,",
b) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
"8) wykaz pojazdów samochodowych wraz z urzędowo potwierdzonymi
kserokopiami dowodów rejestracyjnych, a w przypadku gdy
przedsiębiorca nie jest właścicielem tych pojazdów - również dokument
stwierdzający prawo do dysponowania nimi. ";
5) w art. 10:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw transportu, z zastrzeżeniem ust. 3a,
odmawia udzielenia licencji na międzynarodowy transport drogowy lub
dokonania jej zmiany w razie:
1) braku możliwości zapewnienia wystarczającej liczby zezwoleń
zagranicznych,
2) sytuacji kryzysowej na rynku transportowym.",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Minister właściwy do spraw transportu może udzielić licencji na
międzynarodowy transport drogowy rzeczy, w innym niż wskazany we
wniosku, o którym mowa w art. 8, zakresie dotyczącym obszaru
przewozów lub liczby pojazdów samochodowych zgłoszonych we wniosku,
mając na uwadze liczbę będących w jego dyspozycji zezwoleń
zagranicznych.",
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii
polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających
międzynarodowych przewoźników drogowych, może, w drodze
rozporządzenia, określić liczbę promes, licencji oraz wypisów z
licencji na międzynarodowy transport drogowy na dany rok
kalendarzowy, uwzględniając liczbę zezwoleń zagranicznych będących w
jego dyspozycji oraz sytuację na rynku transportowym.";
6) w art. 11:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Organ udzielający licencji wydaje jej wypis lub wypisy w liczbie
odpowiadającej liczbie pojazdów samochodowych określonych we wniosku o
udzielenie licencji, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3a.",
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Wypis z licencji na międzynarodowy transport drogowy rzeczy jest
wydawany na każdy pojazd, którym transport ten ma być wykonywany i
ważny jest wyłącznie z wypisem z wykazu, o którym mowa w ust. 2.",
c) uchyla się ust. 5;
7) w art. 14:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Do zmiany treści licencji na międzynarodowy transport drogowy rzeczy
w zakresie zmiany obszaru przewozów lub zmiany liczby pojazdów
samochodowych zgłoszonych we wniosku, o którym mowa w art. 8, stosuje
się odpowiednio art. 10 ust. 3 i ust. 3a.",
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. W przypadku zmiany licencji polegającej na zmianie wykazu numerów
rejestracyjnych pojazdów samochodowych, przedsiębiorca jest
obowiązany zwrócić dotychczasowe wypisy z tego wykazu najpóźniej w
dniu otrzymania nowych wypisów.";
8) w art. 15:
a) w ust. 1 w pkt 2:
- lit. a otrzymuje brzmienie:
"a) nie spełnia wymagań uprawniających do wykonywania działalności w
zakresie transportu drogowego",
- dodaje się lit. e w brzmieniu:
"e) rażąco lub wielokrotnie narusza przepisy dotyczące czasu pracy i
odpoczynku kierowców oraz kwalifikacji kierowców,",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Cofnięcie licencji w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a,
b i d poprzedza się pisemnym ostrzeżeniem przedsiębiorcy, że w
przypadku ponownego stwierdzenia naruszenia tych przepisów wszczyna
się postępowanie w sprawie cofnięcia licencji,",
c) w ust. 3:
- pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) nie przedstawił, w wyznaczonym terminie informacji i dokumentów,
o których mowa w art. 8 ust. 2 i ust. 3, art. 14 i art. 83,",
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) zalega w regulowaniu stwierdzonych decyzją ostateczną lub
prawomocnym orzeczeniem, zobowiązań celnych, podatkowych lub innych
zobowiązań na rzecz Skarbu Państwa z tytułu prowadzonej
działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego,",
d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Przedsiębiorca jest obowiązany zwrócić dokumenty, o których mowa w
art. 11, organowi, który udzielił licencji, niezwłocznie, nie później
jednak niż w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu
licencji stała się ostateczna.";
9) w art. 18:
a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Wykonywanie przewozów regularnych i przewozów regularnych
specjalnych wymaga zezwolenia:
1) w krajowym transporcie drogowym - wydanego, w zależności od
zasięgu tych przewozów odpowiednio przez:
a) wójta, burmistrza, prezydenta miasta - na wykonywanie przewozów
na liniach komunikacyjnych w komunikacji miejskiej,
b) starostę - na wykonywanie przewozów na liniach komunikacyjnych w
granicach powiatu, z wyłączeniem linii komunikacyjnych
określonych w lit. a,
c) marszałka województwa - na wykonywanie przewozów na liniach
komunikacyjnych wykraczających poza granice jednego powiatu
(jednakże nie wykraczających poza granice jednego województwa), z
wyłączeniem linii komunikacyjnych określonych w lit. a i b, po
uzyskaniu zgody zainteresowanych starostów,
d) marszałka województwa właściwego dla siedziby przedsiębiorcy - na
wykonywanie przewozów na liniach komunikacyjnych wykraczających
poza granice jednego województwa:
- o długości do 100 km - po uzyskaniu zgody zainteresowanych
marszałków,
- o długości powyżej 100 km - po poinformowaniu zainteresowanych
marszałków,",
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Organ, wydający zezwolenia wydaje przedsiębiorcy wypis lub wypisy z
zezwoleń w liczbie niezbędnej do realizacji przewozów określonych w
zezwoleniu.";
10) po art.18 dodaje się art.18a w brzmieniu:
"Art.18a. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób, poza
uprawnieniami pasażerów do ulgowych przejazdów określonymi w
odrębnych przepisach, uwzględnia także uprawnienia pasażerów do
innych ulgowych przejazdów, jeżeli podmiot, który ustanawia te ulgi
ustali z przewoźnikiem, w drodze umowy, warunki zwrotu kosztów
stosowania tych ulg.";
11) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:
"Art. 19a. 1. Wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego osób na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagranicznego
przewoźnika drogowego pojazdem samochodowym przeznaczonym
konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie
z kierowcą wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw
transportu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku przejazdu pojazdu
samochodowego bez osób (podróżnych).
3. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie
usprawnienie procedury wydawania zezwoleń, o których mowa w
ust. 1, może upoważnić do wydawania tych dokumentów, w drodze
zarządzenia, kierownika jednostki, o której mowa w art. 17 ust.
2." ;
12) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
wzór zezwolenia, o którym mowa w art. 19a oraz wzór zezwolenia i wypisu
z zezwolenia, o którym mowa w art. 18 .";
13) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kserokopię licencji i
odpowiednie dokumenty, o których mowa w art. 22.";
14) w art. 22:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych
w krajowym transporcie drogowym dołącza się:
1) proponowany rozkład jazdy uwzględniający przystanki, czas odjazdów
i przyjazdów środków transportowych, przewidywany czas przejazdu
między poszczególnymi przystankami, długość linii komunikacyjnej
podaną w kilometrach i odległości między przystankami, kursy oraz
ilość pojazdów niezbędne do codziennej obsługi rozkładu jazdy,
2) schematyczną mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami,
3) potwierdzenie uzgodnienia zasad korzystania z obiektów dworcowych
i przystanków, innych niż zlokalizowanych przy drogach publicznych,
dokonanego z ich właścicielami lub zarządzającymi,
4) zobowiązanie do zamieszczania godzin odjazdów oraz przewidywanego
czasu przejazdu między poszczególnymi przystankami na tabliczkach
przystankowych na przystankach zlokalizowanych przy drogach
publicznych,
5) cennik,
6) wykaz pojazdów, którymi zamierza się realizować przewozy,
b) w ust. 2 pkt 4 i pkt 5 otrzymują brzmienie:
"4) schematyczną mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami,
5) cennik.",
c) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) schematyczną mapę z zaznaczoną trasą przewozu,",
d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych
specjalnych w krajowym transporcie drogowym dołącza się:
1) informację określającą grupę osób, która będzie uprawniona do
korzystania z przewozu,
2) proponowany rozkład jazdy uwzględniający przystanki, czas odjazdów
i przyjazdów środków transportowych, przewidywany czas przejazdu
między poszczególnymi przystankami, długość linii komunikacyjnej
podaną w kilometrach i odległości między przystankami oraz ilość
pojazdów niezbędnych do codziennej obsługi rozkładu jazdy,
3) schematyczną mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami,
4) potwierdzenie uzgodnienia zasad korzystania z obiektów dworcowych
i przystanków, innych niż zlokalizowanych przy drogach publicznych,
ustalone z ich właścicielami lub zarządzającymi.",
e) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Do wniosku w sprawach, o których mowa w ust. 2 i ust. 3, dołącza się
informację potwierdzającą przekazanie marszałkom właściwych województw
schematycznych map z zaznaczoną trasą przewozu.";
15) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
"Art. 22a. 1. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, mogą odmówić
udzielenia lub zmiany zezwolenia na wykonywanie przewozów
regularnych w krajowym transporcie drogowym, gdy zajdzie jedna z
następujących okoliczności:
1) wnioskodawca nie jest w stanie świadczyć usług będących
przedmiotem wniosku, korzystając z pojazdów pozostających w
jego bezpośredniej dyspozycji,
2) projektowana linia regularna stanowi bezpośrednie zagrożenie
dla istnienia już zatwierdzonych linii regularnych, z wyjątkiem
sytuacji, kiedy linie te są obsługiwane tylko przez jednego
przewoźnika lub przez jedną grupę przewoźników,
3) wydanie zezwolenia ujemnie wpływa na rentowność porównywalnych
usług kolejowych na liniach bezpośrednio związanych z trasą
usług drogowych,
4) wnioskodawca nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od
niego, krajowych przewozów regularnych na innych obsługiwanych
liniach komunikacyjnych, co najmniej przez 7 dni,
5) wnioskodawca nie przestrzega warunków określonych w posiadanym
już zezwoleniu lub wykonuje przewozy niezgodnie z posiadanym
zezwoleniem.
2. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, mogą odmówić
udzielenia zezwolenia lub zmiany zezwolenia na wykonywanie prze
wozów regularnych specjalnych, w przypadku o którym mowa w ust. 1
pkt 1 i 2 oraz pkt 5.
3. Podjęcie decyzji w sprawie wydania nowego lub zmiany
istniejącego zezwolenia na linie komunikacyjne o długości do 100
km, w szczególności w zakresie zwiększenia pojemności pojazdów,
częstotliwości ich kursowania, zmiany godzin odjazdów z poszcze
gólnych przystanków powinno być poprzedzone analizą sytuacji
rynkowej w zakresie regularnego przewozu osób.
4. Analizę, o której mowa w ust. 3, przeprowadza organ właściwy do
spraw zezwoleń co najmniej raz w roku lub według potrzeb,
z uwzględnieniem:
1) istniejącej komunikacji, w tym rodzaju pojazdów, godzin ich
odjazdów lub częstotliwości kursów oraz ich dostosowanie do
potrzeb społecznych,
2) dotychczasowego wywiązywania się przewoźników posiadających
zezwolenia z realizacji przewozów i stosowanych taryf,
3) przewidywanych zmian w potokach podróżnych,
4) planu zagospodarowania gminy, powiatu i województwa,
5. Organ przeprowadzający analizę rynkową zasięga opinii w sprawie
proponowanych zmian w zakresie udzielanych lub zmienianych
zezwoleń:
1) organizacji zrzeszających przewoźników realizujących przewozy
regularne osób,
2) działającej w powiecie lub województwie rady przewoźników
posiadających zezwolenia na przewozy regularne osób,
3) organizacji konsumentów.
6. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 1, mogą realizować zadania,
o których mowa w art. 22a ust. 3, poprzez własne jednostki lub
inne wyspecjalizowane podmioty.
7. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość opłat uiszczanych przez przewoźników
drogowych za czynności określone w ust. 3, mając na uwadze ilość
linii komunikacyjnych oraz stopień zaspokojenia potrzeb
przewozowych, a także sytuację rynkową na danym terenie w zakresie
regularnego przewozu osób.";
16) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Wykonywanie przez zagranicznego przewoźnika przewozu kabotażowego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga uzyskania zezwolenia na
przewóz kabotażowy wydanego przez ministra właściwego do spraw transportu,
o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.";
17) w art. 33:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Obowiązek uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie
dotyczy przewozów drogowych na potrzeby własne wykonywanych:
1) w zakresie działalności wytwórczej w rolnictwie dotyczącej upraw
rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa,
leśnictwa i rybactwa śródlądowego,
2) w ramach powszechnych usług pocztowych,
3) przez inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą, ale nie
będące przedsiębiorcami w rozumieniu Prawa działalności gospo
darczej.",
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Zaświadczenie oraz wypis z zaświadczenia wydaje właściwy dla
siedziby przedsiębiorcy starosta, na okres do 5 lat.";
18) w art. 34:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego na potrzeby własne
może wymagać uzyskania odpowiedniego zezwolenia, jeżeli umowy
międzynarodowe, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana, tak
stanowią.";
2) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"4. Przy wykonywaniu międzynarodowego przewozu drogowego osób na potrzeby
własne, jest wymagany formularz jazdy, o którym mowa w art. 27.
5. Minister właściwy do spraw transportu prowadzi rejestr pojazdów i
przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy przewóz drogowy na potrzeby
własne, z zastrzeżeniem ust. 6.",
3) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Minister właściwy do spraw transportu odmawia wydania zezwolenia na
wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego na potrzeby własne
przez okres 3 lat od dnia stwierdzenia wykonywania przewozu niezgodnie
z wydanym zaświadczeniem.";
19) w art. 35 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Przedsiębiorca wykonujący transport drogowy jest zwolniony z obowiązku
uzyskania zezwolenia, jeżeli umowy międzynarodowe, którymi
Rzeczpospolita Polska jest związana tak stanowią.";
20) po rozdziale 7 dodaje się rozdział 7 a w brzmieniu:
"Rozdział 7a
Kierowcy wykonujący transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne
Art. 39a. 1. Przewoźnik drogowy może zatrudnić kierowcę, jeżeli osoba ta:
1) ukończyła 21 lat,
2) posiada odpowiednie uprawnienie do kierowania pojazdem
samochodowym określone w przepisach prawa o ruchu drogowym,
3) ukończyła odpowiedni kurs dokształcający kierowców, o którym
mowa w art. 39b ust. 1,
4) nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do jej pracy na stanowisku
kierowcy,
5) nie ma przeciwwskazań psychologicznych do jej pracy na
stanowisku kierowcy.
2. Przepisy ust. 1 pkt 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio do
podmiotów wykonujących przewozy na potrzeby własne.
Art. 39b. 1. Osoba ubiegająca się o zatrudnienie na stanowisku kierowcy
wykonującego transport drogowy jest obowiązana ukończyć kurs
dokształcający:
1) kierowców przewożących rzeczy - dla kierowców pojazdów
samochodowych konstrukcyjnie przystosowanych do przewozu
rzeczy,
2) kierowców przewożących osoby - dla kierowców pojazdów
samochodowych przeznaczonych konstrukcyjnie do przewozu powyżej
5 osób łącznie z kierowcą,
2. Kursy dokształcające, o których mowa w ust. 1, zwane dalej
"kursami", są prowadzone w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego, o
którym mowa w przepisach Prawa o ruchu drogowym.
3. Wojewódzki ośrodek ruchu drogowego przy organizacji i realizacji
kursów jest obowiązany do współpracy z organizacjami zrzeszającymi
przewoźników drogowych o zasięgu ogólnokrajowym.
4. Dyrektor wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego potwierdza
ukończenie kursu przez wydanie zaświadczenia o jego ukończeniu
oraz prowadzi rejestr osób przeszkolonych oraz wydanych
zaświadczeń.
5. Nadzór nad prowadzeniem kursów sprawuje wojewoda. W ramach
nadzoru wojewoda może:
1) kontrolować sposób prowadzenia kursów oraz dokumentację z nimi
związaną,
2) zawiesić prowadzenie kursów do czasu usunięcia stwierdzonych
nieprawidłowości.
6. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie
podniesienie kwalifikacji zawodowych kierowców wykonujących
transport drogowy, określi, w drodze rozporządzenia, program
kursów, o których mowa w ust. 1, minimalny czas ich trwania, wzór
zaświadczenia oraz rejestru, o których mowa w ust. 4.
Art. 39c. 1. Kierowca wykonujący transport drogowy lub przewozy na
potrzeby własne podlega badaniom lekarskim przeprowadzanym w celu
stwierdzenia braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy
na stanowisku kierowcy.
2. Badania lekarskie, o których mowa w ust. 1, są wykonywane w
zakresie i na zasadach określonych w przepisach Prawa pracy, z tym
że badania okresowe przeprowadza się co 5 lat do czasu ukończenia
przez kierowcę 55 lat i następnie corocznie.
3. Badania lekarskie, o których mowa w ust. 1, wykonują lekarze
uprawnieni do wykonywania badań pracowniczych, o których mowa w
przepisach Prawa pracy, i posiadający dodatkowo uprawnienia do
przeprowadzania badań lekarskich kandydatów na kierowców i kie
rowców określone w odrębnych przepisach.
4. Badania lekarskie wykonuje się na zasadach określonych w art. 12
ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy
(Dz.U. Nr 96, poz. 593 z późn. zm.)[2].
Art. 39d. 1. Kierowca wykonujący transport drogowy lub przewozy na
potrzeby własne podlega badaniom psychologicznym przeprowadzanym
w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań psychologicznych do pracy
na stanowisku kierowcy.
2. Badania psychologiczne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane:
1) przed podjęciem pierwszej pracy na stanowisku kierowcy,
2) okresowo co 5 lat do czasu ukończenia przez kierowcę 55 lat i
następnie corocznie.
3. Badania psychologiczne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane w
zakresie i na zasadach określonych w przepisach Prawa o ruchu
drogowym.
Art. 39e. 1. Przewoźnik drogowy lub inny podmiot wykonujący przewozy na
potrzeby własne jest obowiązany do:
1) kierowania kierowców na badania lekarskie i psychologiczne, o
których mowa odpowiednio w art. 39c i 39d,
2) pokrywania kosztów badań lekarskich i psychologicznych,
3) przechowywania przez cały okres zatrudnienia kierowcy orzeczeń
lekarskich i psychologicznych oraz zaświadczeń o ukończeniu
kursów dokształcających, jeżeli kursy te są wymagane,
4) prowadzenia dokumentacji dotyczącej pracy kierowcy, a w
szczególności pojazdów, którymi kierowca wykonywał przewozy i
czasu pracy kierowcy; przepis ten dotyczy dokumentacji
prowadzonej niezależnie od karty ewidencji czasu pracy, o
której mowa w art. 129{11} ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. -
Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.)[3]
5) przekazania kierowcy z chwilą ustania stosunku pracy orzeczeń
i zaświadczeń, o których mowa w ust. 3, oraz wyciągu
z dokumentacji, o której mowa w pkt 4,
6) wystawienia kierowcy zaświadczenia poświadczającego jego
zatrudnienie oraz spełnianie wszystkich wymagań określonych
ustawą.
2. Spełnienie przez przedsiębiorcę będącego pracodawcą obowiązku, o
którym mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za równoznaczne ze
spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych
i okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2
Kodeksu pracy.
3. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając zakres
niezbędnych informacji, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób postępowania z dokumentacją związaną z pracą
kierowcy oraz wzory stosowanych dokumentów, w tym wzór
zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 6.
Art. 39f. 1. Określone w stosunku do kierowców wymagania, o których mowa
w art. 39a-39d, stosuje się odpowiednio do:
1) przedsiębiorcy osobiście wykonującego transport drogowy,
2) innych podmiotów wykonujących przewozy na potrzeby własne,
3) osób wykonujących osobiście przewozy na rzecz podmiotów, o
których mowa w pkt 1 i pkt 2.
2. Przepis art. 39e ust. 1 stosuje się odpowiednio.";
21) w art. 41:
1) w ust. 1:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) wydania zezwolenia lub zmiany zezwolenia, wydania wypisu z
zezwolenia na wykonywanie przewozu regularnego, przewozu
regularnego specjalnego, przewozu wahadłowego lub przewozu
okazjonalnego,",
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) wydania zaświadczenia lub zmiany zaświadczenia, wydania wypisu z
zaświadczenia o zgłoszeniu działalności w zakresie przewozów na
potrzeby własne,",
c) dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
"6) wydania zezwolenia zagranicznemu przewoźnikowi na wykonanie na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przewozu w międzynarodowym
transporcie drogowym osób pojazdem samochodowym przeznaczonym
konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z
kierowcą.",
2) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Minister właściwy do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia,
upoważnić, na określonych warunkach, do pobierania opłat za czynności
administracyjne w międzynarodowym transporcie drogowym, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, 4 i 6, jednostki określone w art. 17 ust. 2 ,
art. 26 pkt 2 i art. 32 pkt 2.";
22) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może
wprowadzić dla przedsiębiorców zagranicznych opłaty, o których mowa w ust.
1, określając ich wysokość, tryb wnoszenia oraz jednostki właściwe do ich
pobierania.";
23) w art. 44:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Jednostki, o których mowa w art. 17 ust. 2, art. 26 pkt 2, art. 32
pkt 2, art. 42 ust. 3 oraz art. 43 ust. 2 otrzymują prowizję od
pobranych opłat, w wysokości nie wyższej niż 4%, z zastrzeżeniem
ust. 1a.",
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Jednostka, o której mowa w art. 17 ust. 2, otrzymuje prowizję w
wysokości nie wyższej niż 14% od opłat pobranych z tytułu wydania
zezwolenia zagranicznego, wydania zezwolenia zagranicznemu
przewoźnikowi na wykonanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przewozu w międzynarodowym transporcie drogowym osób pojazdem
samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż
9 osób łącznie z kierowcą, udzielenia licencji lub zmiany licencji,
wydania wypisu z licencji, wydania wtórnika licencji, przeniesienia
uprawnień wynikających z licencji oraz wyrażenia zgody na wykonywanie
uprawnień wynikających z licencji w międzynarodowym transporcie
drogowym." ;
24) w art. 46 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Wpływy uzyskane z opłat z tytułu zezwoleń dla zagranicznych
przewoźników drogowych na wykonywanie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej międzynarodowego transportu drogowego osób pojazdem
samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9
osób łącznie z kierowcą są przekazywane jednostce, o której mowa w ust.
1.";
25) w art. 50 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) dokumentów związanych z wykonywaniem transportu drogowego lub przewozów
na potrzeby własne oraz przestrzegania warunków w nich określonych,";
26) art. 66 otrzymuje brzmienie:
"Art. 66. 1. Inspektorzy wykonujący zadania określone w art. 50 ustawy
mogą być wyposażeni w broń palną.
2. Imienne pozwolenie na broń palną wydaje, na wniosek wojewódzkiego
inspektora, w trybie określonym przepisami o broni i amunicji,
właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji.
3. Wojewódzki inspektor dokonuje zakupu broni palnej i amunicji
według zasad określonych w przepisach o broni i amunicji.
4. Wojewódzki inspektor występuje z wnioskiem do właściwego
miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji o dopuszczenie inspek
tora do posiadania broni palnej oraz amunicji na zasadach
określonych w ustawie o broni i amunicji.
5. Inspektorzy, po zakończeniu pracy, są obowiązani do codziennego
zdania broni i amunicji do magazynu broni.
6. Spełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 5, nie jest wymagane w
przypadku wykonywania zadań służbowych wymagających przebywania
poza siedzibą organu Inspekcji po upływie urzędowego czasu
pracy.";
27) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Inspekcja współdziała z Policją, Strażą Graniczną, Służbą Celną,
Inspekcją Kontroli Skarbowej, Państwową Inspekcją Pracy, Inspekcją
Handlową, Inspekcją Ochrony Środowiska, Inspekcją Weterynaryjną i
zarządcami dróg w zakresie bezpieczeństwa i porządku ruchu na drogach
publicznych oraz zwalczania przestępstw i wykroczeń gospodarczych
dokonywanych w zakresie transportu drogowego lub w związku z tym
transportem, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organów oraz
zadań Inspekcji." ;
28) w art. 68 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kontroli, o której mowa w art. 50 i art. 89, z zastrzeżeniem ust. 2,
podlegają:
1) kierowcy wykonujący transport drogowy lub przewóz na potrzeby własne,
2) przedsiębiorcy wykonujący transport drogowy lub przewóz na potrzeby
własne,
3) inne podmioty wykonujące przewozy na potrzeby własne,
4) zwani dalej "kontrolowanymi".;
29) w art. 72:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) udostępnić pojazd, obiekt lub lokal, którego badanie wchodzi w
zakres kontroli określonej przepisami ustawy,",
b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
"5) umożliwić przekazanie, za potwierdzeniem odbioru, oryginałów
dokumentów, których kontrola będzie dokonywana poza siedzibą
przedsiębiorcy.";
30) w art. 75 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) przez organy Państwowej Inspekcji Pracy,";
31) art. 86 otrzymuje brzmienie:
"Art.86. 1. Organ udzielający licencji lub zezwolenia może powierzyć, w
drodze porozumienia, czynności kontrolne innej jednostce
administracji publicznej.
2. Nadzór nad wydawaniem licencji i zezwoleń w krajowym transporcie
drogowym, a także zaświadczeń przy przewozach na potrzeby własne,
sprawuje wojewoda za pośrednictwem wojewódzkiego inspektora
transportu drogowego.";
32) w art. 87:
1) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu drogowego lub
przewozu na potrzeby własne kierowca pojazdu samochodowego jest
obowiązany posiadać przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego
organu kontroli zaświadczenie, o którym mowa w art. 39e ust. 1 pkt
6.",
2) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. Podczas przewozu drogowego wykonywanego na potrzeby własne
kontrolowany jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie
uprawnionego organu kontroli, oprócz odpowiednich dokumentów
wymaganych przy takim przewozie, określonych w ust. 1 i 1a,
zaświadczenie lub wypis z zaświadczenia, o którym mowa w art. 33 ust.
1.
3. Przedsiębiorca lub inny podmiot, o którym mowa w art. 33 wykonujący
przewozy na potrzeby własne odpowiedzialni są za wyposażenie kierowcy
wykonującego transport drogowy lub przewóz na potrzeby własne w
wymagane dokumenty.";
33) w art. 89 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Do kontroli dokumentów, o których mowa w art. 87, oraz warunków w nich
określonych, uprawnieni są:
1) Policja,
2) inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego,
3) funkcjonariusze organów celnych,
4) funkcjonariusze Straży Granicznej,
5) upoważnieni pracownicy zarządów dróg - z wyłączeniem dokumentów, o
których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a i ust. 4,
6) inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy - w odniesieniu do zapisów
urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy
i postoju";
34) art. 92 otrzymuje brzmienie:
"Art. 92. 1. Kto wykonuje transport drogowy lub przewozy na potrzeby
własne, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów
ustawy lub przepisów o:
1) przewozie materiałów niebezpiecznych,
2) czasie pracy kierowców,
3) odpadach,
4) ochronie zwierząt,
5) okresowych ograniczeniach ruchu pojazdów na drogach lub
zakazie ruchu niektórych ich rodzajów
oraz wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych -
podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 zł do 15 000 zł.
2. Suma kar pieniężnych nałożonych podczas jednej kontroli nie może
przekroczyć kwoty 15 000 zł.
3. Jeżeli czyn będący naruszeniem przepisów, o których mowa w ust.
1, wyczerpuje jednocześnie znamiona wykroczenia, stosuje się
wyłącznie przepisy niniejszej ustawy.
4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
naruszeń obowiązków lub warunków, o których mowa w ust. 1, oraz
wysokości kar pieniężnych za poszczególne naruszenia, różnicując
wysokości kar proporcjonalnie do rodzaju tych naruszeń.";
35) w art. 93:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Uprawnieni do kontroli, o których mowa w art. 89 ust. 1, mają prawo
nałożyć na przedsiębiorcę lub inny podmiot wykonujący przewozy na
potrzeby własne karę pieniężną, w drodze decyzji administracyjnej.",
b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"4. Dopuszcza się uiszczenie kary pieniężnej przez krajowego
przedsiębiorcę lub inny podmiot wykonujący przewozy na potrzeby
własne w terminie 21 dni od dnia nałożenia kary. W takim przypadku
podmiot, na który nałożono karę jest obowiązany niezwłocznie
przekazać dowód uiszczenia kary pieniężnej organowi, który ją
nałożył.
5. Od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje odwołanie do
organu nadrzędnego nad organem, który karę tę nałożył, w terminie 14
dni od dnia doręczenia przedsiębiorcy lub innemu podmiotowi
wykonującemu przewozy na potrzeby własne tej decyzji.";
36) w art. 95 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Do czasu uiszczenia kary pieniężnej pojazd kieruje się lub usuwa na
koszt przedsiębiorcy lub innego podmiotu wykonującego przewozy na potrzeby
własne na najbliższy parking strzeżony, z zastrzeżeniem art. 93 ust. 4.";
37) po rozdziale 11 dodaje się rozdział 11a w brzmieniu:
"Rozdział 11a
Przepisy karne
Art. 96a. 1. Kto nie wypełnia obowiązków, o których mowa w art. 14 ust. 4
i art. 15 ust. 4, podlega karze grzywny.
2. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1, następuje
w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykro
czenia.";
38) w art. 103 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, do czasu uzyskania licencji
przedsiębiorcy są obowiązani posiadać dokument potwierdzający
prowadzenie przez nich, przed dniem 1 stycznia 2002 r., działalności
gospodarczej w tym zakresie.";
39) art. 107 otrzymuje brzmienie:
"Art.107. Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w
Unii Europejskiej do przedsiębiorców zagranicznych z państw
członkowskich Unii Europejskiej nie stosuje się przepisów art. 18
ust. 2, art. 19, art. 19a oraz art. 28 ust. 1. ".
Art. 2.
W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 r. Nr
50, poz. 601, z 2001 r. Nr 125, poz. 1371 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr
130, poz. 1112) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 2 otrzymuje brzmienie:
"Art. 2. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości
zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy
i sposób zawierania umowy przewozu.
2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w
szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków
transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich
dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy.
3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do
corocznej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej
komunikacji w wojewódzkim książkowym rozkładzie jazdy. Ponadto,
mogą oni wydawać i publikować realizowane rozkłady jazdy w innej
formie.";
2) w art. 34 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy "tryb ich uzgadniania i
koordynacji, z uwzględnieniem zadań w zakresie koordynacji".
Art. 3.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz.
602 z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 38 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) zaświadczenie, o którym mowa w art. 95a pkt 2,";
2) w art. 95:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Pozwolenie może uzyskać osoba, jeżeli:
1) ukończyła 20 lat,
2) przedstawiła orzeczenie lekarskie i psychologiczne o braku
przeciwwskazań zdrowotnych i psychologicznych do kierowania
tramwajem,
3) odbyła wymagane szkolenie i zdała egzamin państwowy z wynikiem
pozytywnym.",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Pozwolenie jest wydawane na okres wynikający z terminów badań, o
których mowa w art. 122 ust. 2";
3) po art. 95 dodaje się art. 95a w brzmieniu:
"Art. 95a. Kierującym pojazdem uprzywilejowanym może być osoba, która:
1) ukończyła 21 lat,
2) posiada zaświadczenie wydane przez pracodawcę, potwierdzające
jej zatrudnienie oraz spełnianie wymagań ustawy w zakresie
badań lekarskich, o których mowa w art. 122 ust. 2 i
psychologicznych, o których mowa w art. 124 ust. 2.";
4) w art. 100 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) szczegółowe czynności organów w sprawach związanych z wydawaniem
dokumentów, cofaniem i przywracaniem uprawnień do kierowania oraz wzory
dokumentów stosowanych w tych sprawach.";
5) w art. 106 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Starosta dokonuje wpisu osoby do ewidencji instruktorów, jeżeli spełnia
ona warunki określone w art. 105 ust. 2 pkt 1-6, i wydaje jej legitymację
instruktora na okres wynikający z terminów badań, o których mowa w art.
122 ust. 2.
2. Instruktor podlega kontrolnym badaniom lekarskim i badaniom
psychologicznym, o których mowa w art. 122 ust. 2 i art. 124 ust. 2.";
6) w art. 111 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. Dyrektor wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego wydaje na okres
wynikający z terminów badań, o których mowa w art. 122 ust. 2 i art. 124
ust. 2, legitymację egzaminatora osobie, o której mowa w ust. 1,
zatrudnionej w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego.
3. Egzaminator podlega kontrolnym badaniom lekarskim i badaniom
psychologicznym, o których mowa w art. 122 ust. 2 i art. 124 ust. 2.";
7) w art. 115 w ust. 2:
a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) wysokość opłat za wydanie prawa jazdy, pozwolenia do kierowania
tramwajem, legitymacji instruktora i egzaminatora,",
b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
"5) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na
egzaminatorów i egzaminatorów oraz wysokość wynagrodzenia członków
komisji sprawdzających ich kwalifikacje.";
8) skreśla się rozdział 2a "Wymagania w stosunku do kierowców wykonujących
transport drogowy";
9) art. 122 otrzymuje brzmienie:
"Art. 122. 1. Badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu stwierdzenia
istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania
pojazdem podlegają:
1) osoba ubiegająca się o wydanie prawa jazdy,
2) osoba ubiegająca się o przywrócenie uprawnienia do kierowania
pojazdem cofniętego ze względu na stan zdrowia,
3) kierujący pojazdem skierowany przez organ kontroli ruchu
drogowego, jeżeli:
a) uczestniczy w wypadku drogowym, w którym jest zabity lub
ranny,
b) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu
środka działającego podobnie do alkoholu,
4) kierujący pojazdem skierowany decyzją starosty w przypadkach
nasuwających zastrzeżenia co do stanu zdrowia,
5) osoba niepełnosprawna posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie
do kierowania tramwajem, skierowana decyzją starosty na
podstawie zawiadomienia powiatowego lub wojewódzkiego zespołu
do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności,
6) kandydat na instruktora lub egzaminatora osób ubiegających się
o uprawnienia do kierowania pojazdami.
2. Kierowca pojazdu, od którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy
kategorii C1, C, C1+E, C + E, D1, D, D1+E, lub D+E, pojazdu
uprzywilejowanego, przewożącego towary niebezpieczne, instruktor,
egzaminator oraz kierujący tramwajem, podlegają kontrolnym
badaniom lekarskim:
1) w wieku do 55 lat - co 5 lat,
2) w wieku powyżej 55 lat - corocznie,
3. Dla osób niepełnosprawnych ubiegających się o kierowanie
pojazdem, w którym dokonano modyfikacji technicznych, orzeczenie
lekarskie wydaje się po uzyskaniu opinii egzaminatora o
posiadanych przez tę osobę umiejętnościach do kierowania tym
pojazdem.
4. Zadania i kompetencje, określone w ust. 1 pkt 4 i 5, nie mogą
być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie
dotyczy powiatu warszawskiego.
5. Badania lekarskie, o których mowa w ust. 1-3, przeprowadza
uprawniony lekarz.
6. Przepisy ust. 1 pkt 1-4 stosuje się odpowiednio do kierującego
tramwajem.
7. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1, jest wykonywane na
koszt osoby badanej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
8. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 2, jest przeprowadzane
na koszt podmiotu zatrudniającego lub osoby badanej, gdy nie
pozostaje w stosunku zatrudnienia.
9. Przeprowadzanie badań lekarskich i wydawanie orzeczeń podlega
kontroli wojewody;
10) art. 124 otrzymuje brzmienie:
"Art.124. 1. Badaniu psychologicznemu przeprowadzanemu w celu orzeczenia
istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania
pojazdem podlega:
1) kandydat na instruktora lub egzaminatora osób ubiegających się
o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz osoba ubiegająca się
o pozwolenie do kierowania tramwajem,
2) kierujący pojazdem silnikowym skierowany, w drodze decyzji,
przez organ kontroli ruchu drogowego, jeżeli:
a) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu
środka działającego podobnie do alkoholu,
b) przekroczył liczbę 24 punktów otrzymanych na podstawie art.
130 ust. 1,
3) kierujący będący sprawcą wypadku drogowego, w którym jest
zabity lub ranny,
4) kierujący skierowany przez lekarza, jeżeli w wyniku badania
lekarskiego stwierdzona zostanie konieczność przeprowadzenia
badania psychologicznego,
5) osoba skierowana przez kierownika właściwej jednostki
organizacyjnej Sił Zbrojnych, jeżeli jest ona przewidziana do
szkolenia na kierowcę na potrzeby wojska,
6) osoba ubiegająca się o przywrócenie uprawnienia do kierowania
pojazdem silnikowym, cofniętego ze względu na istnienie
przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami.
2. Instruktor, egzaminator, kierowca pojazdu uprzywilejowanego oraz
kierujący tramwajem, podlegają kontrolnym badaniom psychologicznym
co 5 lat do ukończenia 65 roku życia i następnie corocznie.
3. Badania, o których mowa w ust. 1 i 2, są przeprowadzane przez
uprawnionego do orzekania psychologa w pracowni psychologicznej
posiadającej zezwolenie wojewody.
4. Badanie psychologiczne jest wykonywane na koszt osoby badanej.";
11) art. 125 otrzymuje brzmienie:
"Art. 125. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu, uwzględniając konieczność przyję
cia obiektywnych i niezbędnych kryteriów oceny istnienia lub
braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem,
określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb:
a) kierowania osób na badania psychologiczne,
b) uzyskiwania i cofania uprawnień w zakresie przeprowadzania
badań psychologicznych i orzekania oraz uzyskiwania i cofania
zezwoleń przedsiębiorcom przeprowadzającym te badania,
c) odwoływania się od orzeczeń psychologicznych,
d) kontroli przeprowadzania badań psychologicznych oraz
wydawanych orzeczeń psychologicznych,
2) warunki, zakres i sposób przeprowadzania badań
psychologicznych,
3) sposób postępowania z dokumentacją związaną z przeprowadzanymi
badaniami psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów,
4) szczegółowe warunki wymagane od pracowni psychologicznych,
5) maksymalne stawki opłat za badania psychologiczne.";
12) w art. 129 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem i
jego używaniem, zaświadczenia, o którym mowa w art. 95a pkt 2, a także
dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego
opłacenie składki tego ubezpieczenia,";
13) użyte każdorazowo w ustawie w różnych przypadkach i liczbie wyrazy
"świadectwo kwalifikacji" skreśla się.
Art. 4.
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. z 2001 r.
Nr 55, poz. 578) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu:
"Art. 13a. Organizator turystyki jest obowiązany organizować imprezy
turystyczne dla dzieci w sposób umożliwiający wykonanie przewozu
drogowego dzieci w godzinach 6.00 - 23.00" .
Art. 5.
1. Kierowców posiadających świadectwa kwalifikacji wydane na podstawie
przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, uznaje
się za spełniających wymagania określone przepisami:
1) rozdziału 7a ustawy, o której mowa w art. 1,
2) art. 95 i 95a ustawy, o której mowa w art. 3,
nie dłużej jednak niż przez okres i w zakresie na jaki zostały wydane.
2. Świadectwa kwalifikacji wydawane na podstawie art. 4 ust. 12 ustawy z dnia
6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 129,
poz. 1444) zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, nie dłużej
jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r.
3. Świadectwa kwalifikacji, o których mowa w ust. 1 i 2, uznaje się
odpowiednio za równoważne z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 39e ust. 1
pkt 6 ustawy wymienionej w art. 1 oraz w art. 95a pkt 2 ustawy wymienionej w
art. 3, a które kierowcy są obowiązani posiadać przy sobie podczas przejazdu
i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli, nie dłużej jednak niż
przez okres, na który zostały wydane.
Art. 6.
Zaświadczenie o ukończeniu kursu dokształcającego wydane na podstawie przepisów
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, uznaje się za
równoważne z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 39b ust. 4, ustawy
wymienionej w art. 1.
Art. 7.
1. Osoby wykonujące w dniu wejścia w życie ustawy przewozy na potrzeby własne
są obowiązane w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r. spełnić wymagania
określone przepisami art. 39 c ust. 1 oraz art. 39 d ust. 1 ustawy
wymienionej w art. 1.
2. Wymóg określony w art. 87 ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1, w
odniesieniu do osób wykonujących przewozy na potrzeby własne, stosuje się od
dnia 1 stycznia 2004 r.
Art. 8.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 20 ust. 2, art. 41
ust. 4, art. 43 ust. 2, art. 89 ust. 2 oraz art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 6
września 2001 r. o transporcie drogowym zachowują moc do czasu wydania nowych
przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 9.
1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 100 oraz art.
125 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym zachowują moc
do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od
dnia wejścia w życie ustawy.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 115 ust. 3
ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych
przepisów wykonawczych na podstawie art. 39b ust. 6 ustawy z dnia 6 września
2001 r. o transporcie drogowym, nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od
dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 10.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1
pkt 20 w zakresie art. 39a ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia
2004 r.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Niniejsza ustawa zmienia również:
a) ustawę z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 r.
Nr 50, poz. 601 oraz z 2001 r. Nr 125, poz. 1371),
b) ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98,
poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668
i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136,
Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649, z 2001 r. Nr 27, poz. 298, Nr 106,
poz. 1149, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371, Nr 129,
poz. 1444 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz.
676, Nr 89, poz. 804 i Nr 113, poz. 984),
c) ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. z 2001 r.
Nr 55, poz. 578).
[2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106,
poz. 668, z 2000 r. Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 63, poz. 634 i Nr 111,
poz. 1194 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145.
[3] Zmiany wymienionej ustawy ogłoszone zostały w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz.
668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239,
Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127, Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz.
84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr
123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74,
poz. 676 i Nr 135, poz. 1146.
[4] patrz 1) b