P r o j e k t
USTAWA
z dnia ....................................
o zmianie ustawy – Kodeks celny.
Art. 1.
W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. z 2001 r. Nr 75,
poz. 802, Nr 89, poz. 972, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 128, poz.
1403 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804, Nr 112, poz. 974, Nr 141,
poz. 1178, Nr 169, poz. 1387 i Nr 188, poz. 1572) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 64 po § 3 dodaje się § 3a i 3b w brzmieniu:
"§ 3a. Organ celny może wyrazić zgodę, aby zgłoszenie celne
zostało złożone, zanim zgłaszający będzie mógł przedstawić
towar nim objęty. W takim wypadku organ celny wyznacza
termin przedstawienia towaru, określony stosownie do
okoliczności.
§ 3b. Zgłoszenie celne, o którym mowa w § 3a, może zostać
przyjęte jedynie po przedstawieniu towaru organowi celnemu
w wyznaczonym terminie. Nieprzedstawienie towaru w
wyznaczonym terminie powoduje, że zgłoszenie celne uważa
się za niezłożone.";
2) w art. 65:
a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) wraz ze zgłoszeniem celnym przedstawiono towar nim objęty,
chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.",
b) po § 5 dodaje się § 5a i 5b w brzmieniu:
"§ 5a. Przepisy art. 230 § 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
§ 5b. Przepisu § 5 nie stosuje się, jeżeli wniosek o zwrot
lub umorzenie należności celnych zostanie przedstawiony
zgodnie z przepisami działu V tytułu VII niniejszej
ustawy.";
3) w art. 81 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
"§ 1a. Jeżeli zgłoszenie celne jest dokonywane w sposób
określony w art. 62 § 1 pkt 2, organ celny może wyrazić
zgodę na to, aby dokumenty, o których mowa w art. 64 § 2,
nie były przedstawiane wraz ze zgłoszeniem celnym. W takim
przypadku dokumenty, które nie są przedstawiane wraz ze
zgłoszeniem celnym, przechowuje się do dyspozycji organów
celnych.";
4) w art. 90 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków
i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń, dokumenty,
które należy dołączyć do wniosku, terminy składania wniosków
oraz inne szczegółowe warunki wydawania pozwoleń, a także
przesłanki ich cofania. Rozporządzenie powinno uwzględniać,
w zakresie wydawania i cofania pozwoleń, różnice między
poszczególnymi procedurami wynikające z przepisów prawa
celnego, a w zakresie cofania pozwoleń w szczególności skalę
naruszania prawa przez osoby posiadające pozwolenia oraz
ochronę dochodów budżetu państwa.";
5) w art. 97:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Procedura tranzytu pozwala na przemieszczanie z jednego
do drugiego miejsca znajdującego się na polskim obszarze
celnym:
1) towarów niekrajowych, niepodlegających w tym czasie
należnościom celnym przywozowym i środkom polityki
handlowej lub
2) towarów krajowych w wypadkach określonych w przepisach
szczególnych.",
b) uchyla się § 2,
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny towarów
niekrajowych, organ celny może z urzędu, w szczególnie
uzasadnionych wypadkach, uwzględniając interes osoby
zobowiązanej, objąć towar procedurą tranzytu.";
6) art. 98 otrzymuje brzmienie:
"Art. 98. § 1. Procedura tranzytu zostaje zakończona, a
obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury
tranzytu spełnione, gdy towary objęte tą procedurą i
odpowiednie dokumenty zostaną przedstawione w urzędzie
przeznaczenia, zgodnie z przepisami tej procedury.
§ 2. Organ celny uznaje procedurę tranzytu za zamkniętą,
jeżeli jest w stanie stwierdzić, na podstawie
porównania danych dostępnych w urzędzie wyjścia i
danych dostępnych w urzędzie przeznaczenia, że
procedura ta została w sposób prawidłowy zakończona.";
7) w art. 100 w § 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) nie naruszyły w sposób istotny przepisów prawa celnego lub
przepisów podatkowych,";
8) w art. 101 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Niezależnie od obowiązków głównego zobowiązanego, każda
osoba przewożąca towar lub osoba przyjmująca go, jeśli wie o
tym, że jest on objęty procedurą tranzytu, jest zobowiązana
do przedstawienia tego towaru w urzędzie przeznaczenia, z
zachowaniem wymogów, o których mowa w § 2.";
9) w art. 102 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. Procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie
celnym:
1) towarów niekrajowych, które w czasie tego składowania nie
podlegają należnościom celnym przywozowym ani środkom
polityki handlowej,
2) towarów krajowych, jeśli ich objęcie tą procedurą powoduje
skutki takie same, jak w wypadku ich wywozu, o ile
przewidują to przepisy szczególne.
§ 2. Składem celnym jest miejsce określone w pozwoleniu wydanym
przez organ celny lub administrowane przez organ celny,
podlegające dozorowi celnemu i kontroli celnej, w którym
towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.";
10) w art. 104 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Prowadzącym skład celny może być wyłącznie osoba
posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego, chyba
że prowadzącym jest organ celny.";
11) w art. 105:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Prowadzenie składu celnego uzależnione jest od
uzyskania pozwolenia organu celnego, chyba że
prowadzącym jest organ celny.",
b) § 7 otrzymuje brzmienie:
"§ 7. Rozpoczęcie działalności składu celnego wymaga
uprzedniego zatwierdzenia przez właściwy organ celny
regulaminu funkcjonowania tego składu, sporządzonego
przez prowadzącego skład celny. Jeżeli prowadzącym
skład jest organ celny, regulamin nie podlega
zatwierdzeniu.";
12) art. 108 otrzymuje brzmienie:
"Art. 108. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego publicznego
może określać, że odpowiedzialność, o której mowa w art.
107 pkt 1 lub 2, ponosi jedynie korzystający ze składu.";
13) w art. 112:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1,
b) dodaje się § 2 w brzmieniu:
"§ 2. Organ celny może odstąpić od wymogu prowadzenia
ewidencji, o której mowa w § 1, w wypadku gdy:
1) prowadzącym skład celny jest ten organ lub
2) określono, zgodnie z art. 108, że odpowiedzialność
ponosi jedynie korzystający ze składu, a zgłoszenie
celne do procedury składu celnego jest dokonywane w
formie pisemnej, o której mowa w art. 64, lub w formie
uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 1 lub 2,
jeżeli są spełnione warunki określone w art. 91.";
14) art. 113 otrzymuje brzmienie:
"Art. 113. Towary objęte procedurą składu celnego, z chwilą ich
wprowadzenia do składu celnego, powinny zostać ujęte w
ewidencji towarowej, o której mowa w art. 112 § 1, chyba
że organ celny odstąpił od wymogu jej prowadzenia.";
15) w art. 114 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Organ celny może zażądać, aby towary określone w § 1
zostały ujęte w ewidencji towarowej, o której mowa w art.
112 § 1.";
16) art. 115 otrzymuje brzmienie:
"Art. 115. § 1. Składowanie towarów objętych procedurą składu
celnego nie jest ograniczone w czasie, z
zastrzeżeniem § 2. W wyjątkowych wypadkach organ
celny może wyznaczyć termin, przed którego upływem
korzystający ze składu celnego powinien nadać
towarom inne przeznaczenie celne.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych
może określić, w drodze rozporządzenia, dla
towarów krajowych, dla których przepisy odrębne
łączą objęcie ich procedurą składu celnego ze
skutkami takimi, jak w wypadku ich wywozu:
1) terminy składowania towarów objętych procedurą
składu celnego,
2) przeznaczenia celne, inne niż wywóz, które mogą
otrzymać towary w celu zakończenia procedury
składu celnego.
Rozporządzenie powinno uwzględniać w szczególności
regulacje dotyczące stosowania środków określonych w
przepisach odrębnych oraz rodzaj towarów
podlegających tym środkom, zapewniając zarazem
ochronę interesów budżetu państwa.";
17) w art. 119:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Jeżeli towary przywożone objęte procedurą składu celnego
zostały poddane zwyczajowym czynnościom, o których mowa w
art. 116 § 1, to na wniosek zgłaszającego, przy ustalaniu
kwoty należności celnych przywozowych, uwzględnia się
rodzaj, wartość celną oraz ilość towaru, jak gdyby towary
te nie były poddane tym czynnościom.",
b) dodaje się § 4 w brzmieniu:
"§ 4. W wypadku, o którym mowa w § 3, osoba uprawniona do
korzystania z procedury może złożyć wniosek o
zastosowanie elementów kalkulacyjnych właściwych w dniu
powstania długu celnego, jeżeli możliwe jest ich
ustalenie. W tym wypadku nie stosuje się
przepisów § 1 i 2.";
18) w art. 121:
a) w § 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu
poza polski obszar celny w postaci produktów
kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami
celnymi przywozowymi lub stosowania wobec nich środków
polityki handlowej lub
2) towarów dopuszczonych do obrotu ze zwrotem lub umorzeniem
należności celnych przywozowych należnych do zapłacenia za
takie towary, jeżeli zostaną one wywiezione poza polski
obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych.",
b) w § 2 w pkt 3 lit. d otrzymuje brzmienie:
"d) wykorzystywanie niektórych towarów, z zastrzeżeniem § 3,
niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale
umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, nawet
jeżeli towary te są całkowicie lub częściowo zużyte w tym
procesie,",
c) dodaje się § 3 w brzmieniu:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje towarów
niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale
umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, których
wykorzystywanie nie będzie uznawane za proces
uszlachetniania. Rozporządzenie powinno uwzględniać
sposób wykorzystania poszczególnych rodzajów towarów oraz
ich szczególny udział w procesach uszlachetniania.";
19) w art. 124 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) jeżeli, uwzględniając przepisy dotyczące wykorzystania
towarów określonych w art. 121 § 2 pkt 3 lit. d, można
będzie stwierdzić, że towary przywożone wejdą w skład
produktów kompensacyjnych lub jeżeli możliwe będzie
stwierdzenie, w wypadku, o którym mowa w art. 122, że
warunki wymagane wobec towarów ekwiwalentnych będą
spełnione.";
20) w art. 125:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Termin, o którym mowa w § 1, biegnie od dnia, w którym
towary niekrajowe zostały objęte procedurą
uszlachetniania czynnego. Organ celny może przedłużyć
termin na podstawie odpowiednio umotywowanego wniosku
osoby posiadającej pozwolenie.",
b) po § 2a dodaje się § 2b w brzmieniu:
"§ 2b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, sposób stosowania
zestawień miesięcznych i kwartalnych, uwzględniając w
szczególności zasady określone w § 2a.";
21) w art. 126:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1,
b) dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu:
"§ 2. W uzasadnionych wypadkach, w szczególności, jeżeli
proces uszlachetniania jest przeprowadzany zazwyczaj w
ściśle określonych warunkach technicznych, z
wykorzystaniem towarów posiadających jednolite
właściwości i umożliwiających wytworzenie produktów
kompensacyjnych o jednolitej jakości, organ celny może
zatwierdzić ryczałtowy współczynnik produktywności.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz
ryczałtowych współczynników produktywności wraz ze
sposobem ich obliczania. Wykaz ten powinien uwzględniać
opis towarów przywożonych oraz opis produktów
kompensacyjnych, biorąc pod uwagę właściwości oraz
jakość określone w § 2, wraz z nomenklaturą towarową
tych towarów i produktów.";
22) w art. 129 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Po uzyskaniu pozwolenia wydanego zgodnie z warunkami
określonymi w przepisach dotyczących uszlachetniania
biernego, niektóre lub wszystkie produkty kompensacyjne lub
towary w stanie niezmienionym mogą zostać czasowo wywiezione
poza polski obszar celny w celu poddania ich uzupełniającym
procesom uszlachetniania.";
23) w art. 133:
a) w § 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Osoba posiadająca pozwolenie może zwrócić się o zwrot
lub umorzenie należności celnych przywozowych, o ile
udowodni organowi celnemu, że produkty kompensacyjne
uzyskane z towarów przywiezionych i dopuszczonych do
obrotu w systemie ceł zwrotnych lub towary w stanie
niezmienionym zostały:",
b) § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§ 4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach organ celny może
zezwolić, aby produkty kompensacyjne lub towary w stanie
niezmienionym, które zgodnie z § 1 zostały objęte
procedurą celną bądź umieszczone w wolnym obszarze
celnym, zostały dopuszczone do obrotu. W takim wypadku, z
zastrzeżeniem art. 128 § 2, uznaje się, że kwota
zwróconych lub umorzonych należności celnych przywozowych
staje się kwotą wynikającą z długu celnego.
§ 5. W celu określenia kwoty należności celnych przywozowych,
które mają zostać zwrócone lub umorzone, art. 128 § 1
stosuje się odpowiednio.";
24) po art. 133 dodaje się art. 133{1} w brzmieniu:
"Art. 133{1} § 1. Zwrot należności celnych przywozowych nie
przysługuje, jeżeli wywóz produktów kompensacyjnych
połączony był ze stosowaniem preferencyjnych środków
przewidzianych dla wywozu towaru poza polski obszar
celny.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, preferencyjne
środki związane z wywozem towarów, do których stosuje
się zakaz zwrotu należności celnych przywozowych, o
którym mowa w § 1. Rozporządzenie powinno uwzględniać
środki określone w przepisach odrębnych, w tym
stosowane w ramach polityki rolnej państwa.";
25) art. 136 otrzymuje brzmienie:
"Art. 136. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
wydawania pozwoleń, a także przesłanki ich cofania,
szczegółowe warunki stosowania procedury uszlachetniania
czynnego oraz termin złożenia wniosku o zwrot lub
umorzenie należności celnych przywozowych, i może
określić:
1) warunki ekonomiczne do udzielania pozwolenia na
korzystanie z procedury oraz towary, których te
warunki dotyczą,
2) organy odpowiedzialne za stwierdzenie spełnienia
warunków ekonomicznych,
3) tryb stwierdzenia spełnienia warunków ekonomicznych.
Rozporządzenie powinno uwzględniać takie warunki, które
zapewnią prawidłowy przebieg procedury uszlachetniania
czynnego, umożliwiając organom celnym sprawowanie
właściwego dozoru i kontroli celnej w tej procedurze, a
w zakresie cofania pozwoleń w szczególności skalę
naruszania prawa przez osoby posiadające pozwolenia oraz
ochronę dochodów budżetu państwa.";
26) art. 141 otrzymuje brzmienie:
"Art. 141. Do procedury przetwarzania pod kontrolą celną stosuje
się odpowiednio art. 125 § 1, § 2 i § 2a oraz art.
126.";
27) w art. 145:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Procedura odprawy czasowej pozwala na wykorzystywanie na
polskim obszarze celnym towarów niekrajowych
przeznaczonych do powrotnego wywozu bez dokonywania
żadnych zmian, z wyjątkiem zwykłego zużycia wynikającego
z używania tych towarów, z całkowitym lub częściowym
zwolnieniem od należności celnych przywozowych i bez
stosowania wobec nich środków polityki handlowej.",
b) § 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"§ 3. Procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od
należności celnych przywozowych mogą być objęte wyłącznie
towary, o których mowa w art. 148 pkt 2.
§ 4. Procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od
należności celnych przywozowych mogą być objęte towary,
które spełniają następujące warunki:
1) są własnością osoby mającej siedzibę lub miejsce
zamieszkania za granicą,
2) nie są towarami podlegającymi odprawie czasowej z
całkowitym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych lub które będąc takimi towarami nie
spełniają warunków do objęcia ich procedurą odprawy
czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności
celnych przywozowych.";
28) w art. 147 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Organ celny może, w szczególnie uzasadnionych
okolicznościach, na wniosek osoby zainteresowanej i we
właściwych granicach, przedłużyć terminy, o których mowa w §
1 i 2, w celu umożliwienia wykorzystania towaru zgodnie z
warunkami określonymi w pozwoleniu na stosowanie
procedury.";
29) art. 148 otrzymuje brzmienie:
"Art. 148. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb, warunki i terminy stosowania
procedury odprawy czasowej,
2) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z
całkowitym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych,
3) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy
czasowej z częściowym zwolnieniem od należności
celnych przywozowych.
Rozporządzenie powinno w szczególności określać dla
poszczególnych kategorii towarowych warunki i terminy
stosowania procedury odprawy czasowej, umożliwiające
właściwe wykorzystanie towaru w czasie stosowania tej
procedury.";
30) w art. 149:
a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. Kwota należności celnych przywozowych za towary objęte
procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od
należności celnych przywozowych wynosi za każdy
rozpoczęty miesiąc stosowania tej procedury 3% kwoty,
która miałaby być uiszczona za te towary, gdyby zostały
dopuszczone do obrotu w dniu, w którym zostały objęte
procedurą odprawy czasowej, z zastrzeżeniem § 2a.
§ 2. Kwota należności, o której mowa w § 1, jest płatna z
góry za każdy miesiąc, w terminie, o którym mowa w art.
231 § 1 pkt 1, liczonym od początku każdego miesiąca
stosowania procedury odprawy czasowej z częściowym
zwolnieniem od należności celnych przywozowych.",
b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
"§ 2a. Łączna kwota należności celnych przywozowych pobrana w
okresie stosowania procedury odprawy celnej czasowej z
częściowym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych nie może być wyższa od kwoty, którą
należałoby uiścić, gdyby towary zostały dopuszczone do
obrotu w dniu, w którym zostały objęte tą procedurą.",
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. Jeżeli przeniesienie, o którym mowa w § 3, jest
dokonywane z częściowym zwolnieniem dla obu osób
uprawnionych do korzystania z tej procedury w tym samym
miesiącu, posiadacz pierwotnego pozwolenia będzie
zobowiązany do zapłacenia kwoty należności celnych
przywozowych za cały ten miesiąc.";
31) art. 150 otrzymuje brzmienie:
"Art. 150. § 1. W razie powstania długu celnego w stosunku do
towarów przywożonych, kwota takiego długu będzie
obliczana według elementów kalkulacyjnych z dnia
przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą odprawy
czasowej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
§ 2. Jeżeli z powodu innego niż objęcie towarów procedurą
odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od
należności celnych przywozowych powstanie dług celny w
stosunku do towarów objętych procedurą odprawy
czasowej, kwota takiego długu będzie równa różnicy
między kwotą należności określoną z zastosowaniem § 1
a kwotą pobraną na podstawie art. 149.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
może określić, w drodze rozporządzenia, towary
podlegające odprawie czasowej, w stosunku do których
dług celny będzie obliczany na podstawie elementów
kalkulacyjnych właściwych dla tych towarów w chwili
określonej w art. 222 § 1–3, uwzględniając w
szczególności cel przywozu towarów, w tym przywóz
towarów z zamiarem ewentualnej ich sprzedaży.";
32) w art. 154:
a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) jeżeli możliwe będzie ustalenie, że towary wywożone
czasowo wejdą w skład produktów kompensacyjnych, z
zastrzeżeniem § 3.",
b) dodaje się § 3 w brzmieniu:
"§ 3. Jeśli charakter procesu uszlachetniania uniemożliwia
ustalenie, że towary wywożone czasowo wejdą w skład
produktów kompensacyjnych, organ celny może, na podstawie
odpowiednio uzasadnionego wniosku, udzielić pozwolenia na
korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, jeżeli
będzie można ustalić, że towary użyte w procesach
uszlachetniania posiadają taką samą klasyfikację towarową
w taryfie celnej, tę samą jakość handlową oraz te same
parametry techniczne, jak towary wywożone czasowo.";
33) w art. 155 uchyla się § 2;
34) art. 157 otrzymuje brzmienie:
"Art. 157. § 1. Całkowite lub częściowe zwolnienie od należności
celnych przywozowych polega na odliczeniu od kwoty
należności celnych przywozowych za produkty
kompensacyjne dopuszczone do obrotu kwoty należności
celnych przywozowych, która miałaby zastosowanie w tym
samym dniu do towarów wywiezionych czasowo, jak gdyby
były one przywożone na polski obszar celny z kraju,
gdzie zostały poddane procesowi uszlachetniania.
§ 2. Kwota, którą należy odliczyć zgodnie z § 1, jest
obliczana w oparciu o ilość i rodzaj towarów z dnia
przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą
uszlachetniania biernego oraz na podstawie innych
elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o
dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych.
§ 2a. Wartość towarów wywożonych czasowo uwzględnia się
przy ustalaniu wartości celnej produktów
kompensacyjnych zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 lit. a)
lub jeżeli wartość nie może zostać ustalona w ten
sposób, jest ona ustalana jako różnica między
wartością celną produktów kompensacyjnych a kosztami
uszlachetnienia biernego.
§ 2b. Jeżeli towary wywożone czasowo zostały, przed ich
objęciem procedurą uszlachetniania biernego,
dopuszczone do obrotu z zastosowaniem obniżonej stawki
celnej ze względu na ich przeznaczenie, wielkość
odejmowanej kwoty jest równa kwocie należności celnych
przywozowych faktycznie pobranych w momencie
obejmowania procedurą dopuszczenia do obrotu, tak
długo jak obowiązują warunki ustalone dla zastosowania
takiej stawki.
§ 2c. Jeżeli towary wywożone czasowo mogłyby korzystać w
chwili dopuszczenia ich do obrotu z obniżonej lub
zerowej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie,
stawka taka jest uwzględniana, jeżeli towary te
zostały poddane czynnościom zgodnym z takim
przeznaczeniem w kraju, w którym zostało dokonane
uszlachetnianie lub ostatni proces uszlachetniania.
§ 2d. Jeżeli produkty kompensacyjne są objęte preferencyjną
lub obniżoną stawką celną, to przy obliczaniu kwoty
należności celnych przywozowych, która powinna być
odliczona zgodnie z § 1, stosuje się odpowiednio
stawkę celną preferencyjną lub obniżoną, jeżeli taka
istnieje.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki
określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania
obliczeń, o których mowa w § 1-2d, biorąc pod uwagę w
szczególności koszty, które wlicza się do kosztów
uszlachetniania biernego oraz koszty, które nie są
uwzględniane przy obliczaniu kwoty do odliczenia.";
35) art. 158 otrzymuje brzmienie:
"Art. 158. § 1. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę
towarów wywożonych czasowo i jeżeli naprawa jest
dokonywana odpłatnie, to częściowe zwolnienie od
należności celnych przywozowych polega na obliczeniu
kwoty należności, jaka byłaby zastosowana na podstawie
elementów kalkulacyjnych dotyczących produktów
kompensacyjnych w dniu przyjęcia zgłoszenia o
dopuszczenie do obrotu tych produktów.
§ 2. Podstawą do obliczenia należności celnych
przywozowych od towarów, o których mowa w § 1, jest
wartość celna równa kwocie kosztów naprawy, pod
warunkiem, że koszty te stanowią jedyne świadczenie
osoby posiadającej pozwolenie oraz że na wysokość
kosztów nie miały wpływu powiązania tej osoby z osobą
dokonującą naprawy.
§ 3. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę
towarów wywożonych czasowo, to w wypadku ich
dopuszczenia do obrotu podlegają one całkowitemu
zwolnieniu od należności celnych przywozowych, o ile
naprawa jest wykonaniem zobowiązania gwarancyjnego lub
została przeprowadzona ze względu na istnienie wady
fabrycznej oraz została dokonana nieodpłatnie.
§ 4. Przepisu § 3 nie stosuje się, jeżeli w chwili
obejmowania towarów po raz pierwszy procedurą
dopuszczenia do obrotu wartość celna towarów została
ustalona z uwzględnieniem ich wadliwości.";
36) po art. 158 dodaje się art. 158{1} w brzmieniu:
"Art. 158{1}. § 1. Organ celny może, na wniosek osoby
ubiegającej się o udzielenie pozwolenia lub
posiadającej pozwolenie na korzystanie z procedury
uszlachetniania biernego, wyrazić zgodę na stosowanie
średniej stawki celnej, jaka będzie miała
zastosowanie do procesu uszlachetniania.
§ 2. Średnia stawka celna, o której mowa w § 1, może być
stosowana, jeżeli:
1) proces uszlachetniania nie polega na naprawie
towarów wywożonych czasowo,
2) proces uszlachetniania charakteryzuje się stałymi
warunkami technologicznymi,
3) częstotliwość dokonywania procesów uszlachetniania
uzasadnia stosowanie średniej stawki celnej.
§ 3. Średnia stawka celna, o której mowa w § 1, jest
obliczana na okres nieprzekraczający 12 miesięcy
(okres rozliczeniowy), z uwzględnieniem:
1) spodziewanej wysokości należności celnych
przywozowych za produkty kompensacyjne powrotnie
przywożone w tym okresie oraz kosztów
uszlachetniania biernego spodziewanych w tym
samym okresie lub
2) danych dotyczących należności celnych
przywozowych, uiszczonych za takie same produkty
kompensacyjne, uzyskane w takich samych procesach
uszlachetniania i dopuszczone do obrotu w okresie
do 6 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o
stosowanie średniej stawki celnej oraz
poniesionych w tym okresie kosztów
uszlachetniania biernego.
§ 4. Średnią stawkę celną stanowi wyrażony w procentach
stosunek należności celnych przywozowych do kosztów
uszlachetniania biernego, ustalonych zgodnie z § 3.
§ 5. Średnią stawkę celną, obliczoną z zastosowaniem § 3
i 4, zaokrągla się do pełnych punktów procentowych w
ten sposób, że część dziesiętną poniżej 0,5 pomija
się, a część dziesiętną wynoszącą 0,5 i więcej
podnosi się do pełnych punktów procentowych. Stawkę
zaokrągloną w ten sposób podwyższa się o jeden punkt
procentowy.
§ 6. W okresie rozliczeniowym podstawą do obliczenia
należności celnych przywozowych za produkty
kompensacyjne dopuszczone do obrotu z zastosowaniem
średniej stawki celnej jest wartość celna równa
poniesionym kosztom uszlachetniania biernego.
§ 7. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego organ celny
dokonuje, stosownie do art. 157, ostatecznego
obliczenia kwoty należności celnych przywozowych za
produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu w danym
okresie rozliczeniowym. Art. 229 § 1 i 2 oraz art.
246 stosuje się odpowiednio.
§ 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób obliczania i stosowania średniej
stawki celnej, uwzględniając potrzebę ułatwienia
obliczania całkowitego lub częściowego zwolnienia od
należności celnych przywozowych, przy jednoczesnym
zabezpieczeniu interesów budżetu państwa.";
37) w art. 160 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Organ celny uznaje towar nowy za produkt zamienny, jeżeli
został on wydany nieodpłatnie ze względu na zobowiązania
gwarancyjne lub w związku z istnieniem wady fabrycznej.";
38) w art. 162 uchyla się § 3;
39) w art. 19014 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) za strefę nadgraniczną - uważa się obszar przylegający po
obydwu stronach granicy Rzeczypospolitej Polskiej o
szerokości 15 kilometrów oraz cały obszar gmin lub innych
podstawowych jednostek podziału terytorialnego, których
chociażby część położona jest w tym obszarze.";
40) w art. 190{17} w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego, a w
szczególności krew, osocze i inne preparaty krwiopochodne,
preparaty czynników krzepnięcia, albumina i
immunoglobuliny,";
41) w art. 190{43} § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Zwolnienia, o których mowa w § 1, mogą być wprowadzone na
okres nie dłuższy niż do czasu przystąpienia Rzeczypospolitej
Polskiej do Unii Europejskiej.";
42) w art. 191:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Towary powracające są to towary, które przed
wyprowadzeniem poza polski obszar celny były towarami
krajowymi i w terminie 3 lat od dnia ich wyprowadzenia są
powrotnie wprowadzane i dopuszczane do obrotu na polskim
obszarze celnym. Towary powracające zwalnia się od
należności celnych przywozowych na wniosek osoby
zainteresowanej.",
b) § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§ 4. Jeżeli towary, o których mowa w § 3, nie zostaną
przeznaczone do tego samego celu, kwota należności celnych
przywozowych, którym podlegają, zostanie pomniejszona o
kwotę pobraną przy pierwotnym dopuszczeniu do obrotu.
Jeżeli pierwotna kwota jest wyższa od kwoty należnej przy
dopuszczeniu do obrotu towarów powracających, różnica
należności nie podlega zwrotowi.
§ 5. Nie stosuje się zwolnień od należności celnych
przywozowych przewidzianych w § 1 wobec towarów
wywiezionych poza polski obszar celny w ramach procedury
uszlachetniania biernego, chyba że towary te pozostają
nadal w stanie, w którym zostały wywiezione.",
c) § 7 i 8 otrzymują brzmienie:
"§ 7. Zakaz stosowania zwolnień od należności celnych
przywozowych, o którym mowa w § 6, nie ma zastosowania,
jeśli udzielone preferencje zostały cofnięte lub wypłacone
kwoty wynikające z preferencji zostały zwrócone.
§ 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa
określi, w drodze rozporządzenia, preferencyjne środki
związane z wywozem towarów, do których stosuje się zakaz
zwolnienia od należności celnych przywozowych określony w
§ 6. Określając wypadki, w których przepis § 6 nie ma
zastosowania, należy uwzględnić w szczególności sytuację,
w której ta sama osoba dokonuje powrotnego przywozu
towaru.";
43) w art. 222 § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§ 4. W wypadku przesunięcia daty powstania długu celnego lub
zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu, organ celny
pobiera odsetki wyrównawcze, liczone przy zastosowaniu
stawki określonej w przepisach dotyczących pobierania
odsetek za zwłokę od należności podatkowych. Przepis art.
277 stosuje się odpowiednio.
§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w
drodze rozporządzenia:
1) sposób naliczania odsetek wyrównawczych, biorąc po uwagę
okoliczności przesunięcia daty powstania długu celnego
lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu,
2) wypadki, w których mimo przesunięcia daty powstania długu
celnego lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego
długu, nie pobiera się odsetek wyrównawczych,
uwzględniając rodzaj towaru, w stosunku do którego
powstał dług celny, sposób powstania tego długu lub
zabezpieczenia kwoty z niego wynikającej oraz minimalną
wysokość odsetek wyrównawczych, podlegających
poborowi.";
44) art. 225 otrzymuje brzmienie:
"Art. 225. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może
określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których
nie powstaje dług celny:
1) mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art.
211 § 1, art. 213 § 1, art. 219 § 1 i art. 224,
2) z uwagi na wystąpienie okoliczności, o których mowa
w art. 212 § 4.
Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać
wypadki, w których niewykonanie obowiązków lub
niedopełnienie warunków przewidzianych w przepisach
prawa celnego nie było spowodowane rażącym niedbalstwem
osoby zobowiązanej.";
45) w art. 226 § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. Organ celny anuluje zarejestrowaną kwotę należności, o
której dłużnik nie został powiadomiony przed upływem
terminów, o których mowa w art. 230 § 4 i 4a, z
zastrzeżeniem art. 230 § 5 i 6.";
46) w art. 227:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
" § 1. Kwota należności powinna zostać zarejestrowana
niezwłocznie po jej obliczeniu i nie później niż w
ciągu 2 dni, licząc od dnia, w którym towar został
zwolniony, jeżeli dług celny powstaje w wyniku:
1) objęcia towaru inną procedurą celną niż odprawa
czasowa z częściowym zwolnieniem od należności
celnych przywozowych,
2) innych czynności mających ten sam skutek prawny, co
objęcie towaru procedurami celnymi określonymi w pkt
1",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Jeżeli powstaje dług celny w wypadkach innych niż te,
o których mowa w § 1 i 2, zarejestrowanie kwoty
należności następuje w ciągu 2 dni licząc od dnia, w
którym organ celny miał możliwość obliczyć kwotę tych
należności oraz określić dłużnika.";
47) w art. 229:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
" § 1. Jeżeli kwota należności nie została zarejestrowana w
terminie określonym w art. 227 i 228 lub jeżeli została
zarejestrowana kwota niższa od prawnie należnej, to
zarejestrowanie kwoty należności lub kwoty
uzupełniającej zostanie dokonane w terminie nie dłuższym
niż 2 dni (zarejestrowanie retrospektywne).",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Zarejestrowania retrospektywnego nie dokonuje się w
wypadkach:
1) o których mowa w art. 226 § 2-4,
2) gdy kwota podlegająca zarejestrowaniu nie przekracza
równowartości 10 euro,
3) gdy kwota należności prawnie należnych nie została
zarejestrowana na skutek błędu organu celnego, pod
warunkiem, że błąd ten nie mógł zostać w żaden sposób
wykryty przez dłużnika działającego w dobrej wierze i
przestrzegającego przepisów dotyczących zgłoszenia
celnego.";
48) w art. 230 § 5 i 6 otrzymują brzmienie:
"§ 5. Bieg terminów, o których mowa w § 4 i 4a, ulega
zawieszeniu z dniem:
1) wszczęcia postępowania karnego, postępowania w sprawie o
przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe lub
wniesienia skargi do sądu administracyjnego,
2) zawieszenia postępowania w sprawie celnej,
3) wniesienia odwołania od decyzji w sprawie długu celnego.
§ 6. Terminy, o których mowa w § 4 i 4a, biegną dalej z dniem:
1) prawomocnego zakończenia postępowania karnego,
postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub
wykroczenie skarbowe albo doręczenia organowi celnemu
orzeczenia sądu administracyjnego wraz z jego
uzasadnieniem,
2) podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie celnej,
3) doręczenia rozstrzygnięcia wydanego w postępowaniu
odwoławczym.";
49) w art. 233 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o odroczenie płatności, dokumenty, które
należy do niego dołączyć oraz termin, w którym wniosek
może zostać złożony,
2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy odraczaniu
płatności należności
- z uwzględnieniem wymogów, jakie powinna spełniać osoba
ubiegająca się o odroczenie płatności oraz obowiązujących
terminów uiszczania kwot należności i odraczania
płatności.";
50) w art. 236 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) jeżeli odroczenie płatności jest dokonywane zgodnie z art.
235 pkt 1, termin ten liczy się od dnia następującego po
dniu, w którym kwota należności została zarejestrowana przez
organ celny; w wypadku zastosowania art. 228 termin 30 dni
zostaje skrócony o liczbę dni odpowiadającą okresowi
przekraczającemu termin 2 dni przeznaczonych na
zarejestrowanie kwoty należności,";
51) art. 237 otrzymuje brzmienie:
"Art. 237. § 1. Organ celny może udzielić dłużnikowi,
spełniającemu wymogi określone w art. 197 § 2a pkt 1-
3, ułatwień płatniczych innych niż odroczenie
płatności. Ułatwieniem płatniczym innym niż
odroczenie płatności może być w szczególności
rozłożenie spłaty całości lub części kwoty należności
na raty.
§ 2. Udzielenie ułatwień, o których mowa w § 1:
1) jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia;
jednakże, gdy złożenie zabezpieczenia mogłoby
spowodować, ze względu na sytuację dłużnika,
poważne trudności natury gospodarczej lub
społecznej, można odstąpić od wymogu jego
złożenia,
2) uprawnia do poboru, przy odpowiednim zastosowaniu
art. 233 § 2, opłaty prolongacyjnej od kwot
należności; jeżeli uiszczenie tej opłaty może
spowodować, ze względu na sytuację dłużnika,
poważne trudności natury gospodarczej lub
społecznej, organ celny może odstąpić od jej
poboru.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o udzielenie ułatwienia płatniczego
innego niż odroczenie płatności, dokumenty, które
należy do niego dołączyć oraz termin, w którym
wniosek może zostać złożony,
2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy
udzielaniu ułatwień płatniczych, o których mowa w
§ 1,
3) maksymalną wysokość kwoty podlegającej
ułatwieniom płatniczym,
4) maksymalny okres, na jaki ułatwienia płatnicze
mogą być udzielone,
5) częstotliwość, z jaką ułatwienia płatnicze mogą
być udzielone na rzecz jednego dłużnika,
6) sposób wyliczenia opłaty prolongacyjnej od kwoty
udzielanego ułatwienia płatniczego
- z uwzględnieniem wymogów, jakie powinna spełniać
osoba ubiegająca się o udzielenie ułatwienia
płatniczego innego niż odroczenie płatności oraz
obowiązujących terminów uiszczania kwot należności.";
52) w art. 242 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. W wypadkach powstania długu celnego, o których mowa w
art. 210-213 oraz art. 218 i 219, pobiera się odsetki
liczone od dnia powstania długu, w wysokości określonej w
przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od
należności podatkowych. Przepis art. 277 stosuje się
odpowiednio.";
53) art. 246 otrzymuje brzmienie:
"Art. 246. § 1. Należności celne są umarzane, jeżeli w chwili
zarejestrowania kwota należności nie była prawnie
należna lub gdy kwota ta została zarejestrowana
pomimo zaistnienia wypadków, określonych w art. 229
§ 3.
§ 2. Należności celne są zwracane, jeżeli w chwili
uiszczenia kwota tych należności nie była prawnie
należna lub gdy kwota ta została zarejestrowana
pomimo zaistnienia wypadków, określonych w art. 229
§ 3.
§ 3. Należności celne nie podlegają zwrotowi ani
umorzeniu, jeżeli okoliczności, które doprowadziły
do zapłacenia lub zarejestrowania kwoty prawnie
nienależnej, są wynikiem świadomego działania osoby
zainteresowanej.
§ 4. Należności celne są zwracane lub umarzane na
wniosek dłużnika złożony przed upływem 3 lat, licząc
od dnia jego powiadomienia o tych należnościach.
§ 5. Organ celny dokona zwrotu lub umorzenia z urzędu,
gdy stwierdzi przed upływem 3 lat od powiadomienia
dłużnika, że zachodzą okoliczności uzasadniające
zwrot lub umorzenie.
§ 6. Termin, o którym mowa w § 4, może ulec
przedłużeniu, jeżeli dłużnik udowodni, że
niezłożenie wniosku przed upływem 3 lat od dnia
powiadomienia go o tych należnościach było
spowodowane nieprzewidzianymi okolicznościami lub
działaniem siły wyższej.";
54) art. 247 otrzymuje brzmienie:
"Art. 247. Należności celne podlegają zwrotowi, jeżeli po ich
uiszczeniu unieważniono zgłoszenie celne na wniosek
osoby zainteresowanej.";
55) art. 248 otrzymuje brzmienie:
"Art. 248. § 1. Należności celne mogą zostać zwrócone lub
umorzone również po ustaleniu, i że zarejestrowana
kwota tych należności dotyczy towarów objętych
procedurą celną i nieprzyjętych przez osobę
wprowadzającą, ze względu na to, że w chwili, o
której mowa w art. 69, towary były wadliwe lub
niezgodne z warunkami kontraktu, w wyniku którego
dokonano przywozu tych towarów. Nie uznaje się za
towary wadliwe towarów uszkodzonych po ich
zwolnieniu.
§ 2. Zwrot lub umorzenie należności celnych od towarów,
o których mowa w § 1, są dopuszczalne, gdy:
1) towary nie zostały użyte, chyba że wstępne ich
użycie okazało się konieczne do stwierdzenia ich
wadliwości lub niezgodności z warunkami
kontraktu oraz
2) towary zostały wywiezione poza polski obszar
celny.
§ 3. Na wniosek osoby zainteresowanej organ celny może
zezwolić na zniszczenie towarów, objęcie ich w celu
powrotnego wywozu procedurą tranzytu, objęcie
procedurą składu celnego lub umieszczenie ich w
wolnym obszarze celnym, zamiast ich wywozu. W celu
otrzymania jednego z przewidzianych wyżej
przeznaczeń celnych towary są uważane za towary
niekrajowe.
§ 4. Należności celne nie są zwracane lub umarzane w
odniesieniu do towarów, które przed ich zgłoszeniem
o dopuszczenie ich do obrotu zostały objęte
procedurą odprawy czasowej w celu przeprowadzenia
prób, chyba że wykazano, iż fakt ich wadliwości lub
niezgodności z warunkami kontraktu nie mógł zostać
ujawniony podczas tych prób.
§ 5. Należności celne są zwracane lub umarzane, w
wypadkach określonych w § 1, na pisemny wniosek
dłużnika złożony przed upływem roku, licząc od dnia
powiadomienia dłużnika o tych należnościach.
§ 6. Termin, o którym mowa w § 5, może ulec
przedłużeniu, jeżeli dłużnik udowodni, że
niezłożenie wniosku przed upływem roku od dnia
powiadomienia go o tych należnościach było
spowodowane nieprzewidzianymi okolicznościami lub
działaniem siły wyższej.";
56) w art. 250 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w § 1, należności
celne podlegają zwrotowi w terminie trzech miesięcy, licząc
od dnia doręczenia decyzji orzekającej ich zwrot.";
57) w art. 252 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia,
inne wypadki, w których należności celne są zwracane lub
umarzane, tryb i warunki dokonywania zwrotu lub umorzenia
oraz termin, w którym może być złożony wniosek o zwrot lub
umorzenie należności celnych. Rozporządzenie powinno w
szczególności uwzględniać zapewnienie zachowania tożsamości
towaru oraz umożliwić dochowanie przez organ celny terminu
na dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych.";
58) po art. 252 dodaje się art. 252{1} w brzmieniu:
"Art. 252{1}. Organem celnym właściwym do rozstrzygania w
pierwszej instancji w sprawach uregulowanych przepisami
niniejszego działu jest dyrektor izby celnej.";
59) po art. 270 dodaje się art. 270{1} w brzmieniu:
"Art. 270{1} § 1. Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego
potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego
w drodze zaświadczenia, organ celny odbiera od
strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod
rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznania.
§ 2. Przed odebraniem oświadczenia organ celny uprzedza
stronę o odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznania.";
60) w art. 276 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Jeżeli po przedstawieniu towaru organ celny wykaże
nadwyżkę towaru ujawnionego w wyniku rewizji celnej w
stosunku do przedstawionego, to od osoby, o której mowa w
art. 39, pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową w
wysokości wartości towaru odpowiadającej nadwyżce.";
61) w art. 277:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1,
b) dodaje się § 2 w brzmieniu:
"§ 2. W sprawach zwrotów lub umorzeń opłat, przepisy art.
246, art. 249-251 oraz art. 252{1} stosuje się
odpowiednio.";
62) w art. 277{1} dodaje się § 3 w brzmieniu:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb
przeprowadzenia kontroli, o której mowa w § 2, uwzględniając
konieczność stosowania skutecznych metod technicznych w tym
zakresie.";
63) w art. 277{10} dodaje się § 6 w brzmieniu:
"§ 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania pojazdów
służbowych Służby Celnej, uwzględniając w szczególności
zapewnienie jednoznacznej identyfikacji pojazdów.";
64) w art. 277{16}:
a) w § 1 dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu:
"10) przedstawić na żądanie organu celnego urzędowe
tłumaczenie na język polski dokumentów, mających
znaczenie dla kontroli celnej, sporządzonych w języku
obcym,
11) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości,
samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania
dokumentów.",
b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
"§ 1a. Obowiązki określone w § 1, z wyjątkiem obowiązków
wskazanych w pkt 4 i pkt 8, kontrolowany powinien
wykonać nieodpłatnie.";
65) po art. 277{18} dodaje się art. 277{18a} w brzmieniu:
"Art. 277{18a}. § 1. W sprawach nieuregulowanych w tytule IXa
niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio art. 2701
tej ustawy oraz przepisy rozdziałów 2, 5, 6, 10,
11, 14, 16, 22 i 23 działu IV ustawy - Ordynacja
podatkowa, z wyłączeniem art. 182-184 i art. 190.
§ 2a. W kwestiach powiadomienia o miejscu i terminie
przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii
biegłych lub oględzin, stosuje się odpowiednio
art. 289 ustawy - Ordynacja podatkowa.";
66) w art. 288 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może
określić, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie musi
spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny,
warunki i tryb postępowania przy wyznaczaniu lub uznawaniu
oraz znoszeniu przez organ celny tych miejsc, okres, na jaki
mogą zostać przez organ celny uznane lub wyznaczone te
miejsca, wypadki, w których czynności przewidziane
przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tych
miejscach oraz rodzaj towarów, którym może zostać nadane
przeznaczenie celne w tych miejscach. Rozporządzenie powinno
uwzględniać właściwość urzędów celnych do dokonywania
czynności określonych przepisami prawa celnego w zależności
od rodzaju towarów lub procedur celnych, a w zakresie
wymogów, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane,
konieczność skutecznego sprawowania dozoru celnego.";
67) w art. 76 w § 2, w art. 88, w art. 137, w art. 151 w § 1, w
art. 152 w pkt 1, w art. 156 w § 1 i 2, w art. 174 w § 2 w pkt
2, w art. 192 w § 1, w art. 193 w § 2 oraz w art. 209 w § 1 w
pkt 2 użyty w różnych przypadkach wyraz "cło" zastępuje się
użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "należności celne
przywozowe".
Art. 2.
1. Postępowania wszczęte i niezakończone ostatecznie przed dniem wejścia w
życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według przepisów
dotychczasowych, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Do postępowań wszczętych i niezakończonych ostatecznie przed dniem wejścia w
życie niniejszej ustawy, dotyczących uznania zgłoszenia celnego za
nieprawidłowe, zwrotów lub umorzeń określonych przepisami działu V tytułu VII
ustawy zmienianej w art. 1 oraz wyznaczenia lub uznania miejsca, w którym
mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, stosuje
się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.
3. Decyzje o wyznaczeniu lub uznaniu miejsca, w którym mogą być dokonywane
czynności przewidziane przepisami prawa celnego, wydane na podstawie
przepisów dotychczasowych, zachowują ważność przez okres 3 miesięcy od dnia
wejścia w życie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 288 § 2 ustawy
zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Art. 3.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów upoważniających
ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny, zmienionych niniejszą ustawą,
zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, wydanych
na podstawie przepisów upoważniających w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Art. 4.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1
pkt 66, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.