P r o j e k t
 


 
                                     USTAWA
             z dnia ...............................................
 
                       o równym statusie kobiet i mężczyzn
          
          Pełna  realizacja zasady równych praw kobiet i mężczyzn jest konieczna
    -w  demokratycznym państwie szanującym godność i prawa człowieka. Realizacja
    tej  zasady  przynosi korzyści całemu społeczeństwu i jest  jednym  z  celów
    Rady  Europy  oraz  Unii Europejskiej. W przekonania,  że  niniejsza  ustawa
    przyspieszy   proces  eliminacji  dyskryminacji  ze  względu   na   płeć   i
    osiągnięcie  rzeczywistej równości praw kobiet i mężczyzn, stanowi  się,  co
    następuje:
 
                                     Art. 1.
1. Ustawa określa równe prawa kobiet i mężczyzn oraz obowiązki państwa w
  zakresie przestrzegania równe-o statusu kobiet i mężczyzn.
2. Wszelka dyskryminacja ze względu na płeć, zarówno bezpośrednia jak i
  pośrednia, jest zakazana.
3. Zasada równych praw kobiet i mężczyzn podlega ochronie prawnej.
 
                                     Art. 2.
1.  Dyskryminacją  ze  względu na płeć jest zróżnicowane traktowanie  kobiety  i
  mężczyzny z powodu ich przynależności do określonej płci, prowadzące do  tego,
  że  osoba  danej płci znajduje się w bezpodstawnie gorszej sytuacji faktycznej
  łub prawnej, niż osoba płci przeciwnej.
  
 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o zakazie dyskryminacji oznacza to zakaz:
  1)  podejmowania działań powodujących sytuację, w której osoba lub grupa  osób
    jest,  była lub byłaby w tej samej sytuacji gorzej traktowana od innej osoby
    lub   grupy   osób,   z  powodu  ich  przynależności  do   określonej   płci
    (dyskryminacja bezpośrednia),
  2) wprowadzania   pozornie  neutralnych  regulacji  prawnych,  kryteriów   lub
     praktyk, które masą doprowadzić do szczególnej, niekorzystnej sytuacji  dla
     osób  określanej  płci w stosunku do osób płci przeciwnej,  chyba  że  taka
     regulacja  prawna,  kryterium  lub praktyka  jest  obiektywnie  uzasadniana
     usankcjonowanym prawnie celem, a środki mające służyć osiągnięciu tego celu
     są właściwe konieczne (dyskryminacja pośrednia).
3. Dyskryminacją jest również niezaspokajanie specyficznych potrzeb każdej  płci
   w dziedzinie ochrony zdrowia.
4 Nie stanowią dyskryminacji:
   1)  działania  podejmowane przez skreślony czas zmierzające  do  wyrównywania
     szans  oraz osiągnięcia faktycznej równości praw kobiet i mężczyzn, poprzez
     zmniejszanie.  na korzyść jednej płci. rozmiaru faktycznych  nierówności  w
     tym zakresie,
   2)   szczególne   uprawnienia  przyznane  kobietom  na  podstawie   odrębnych
     przepisów, związane z ciążą porodem i macierzyństwem.
5. Zabronione  jest  molestowanie  seksualne  czyli  powszechnie  nieakceptowane
   zachowanie  o  podłożu seksualnym naruszające godność osoby molestowanej  lub
   wywołujące  atmosferę zastraszenia, upokorzenia lub wrogości, gdy  akceptacja
   takiego  zachowania  lub jej brak będzie stanowić podstawę  podjęcia  decyzji
   dotyczącej osoby molestowanej.
 
                                     Art. 3.
1. Organy  władzy publicznej są obowiązane do popierania równego statusu  kobiet
   i  mężczyzn oraz stwarzania warunków niezbędnych do realizacji tej zasady,  w
   szczególności   poprzez   przeznaczanie  na  ten  cel   niezbędnych   środków
   publicznych.
2. Ministrowie  oraz kierownicy urzędów administracji publicznej są  obowiązani,
   każdy  w  zakresie  swojego  działania,  do  przeglądu  obowiązujących  aktów
   prawnych,  oceny ich funkcjonowania w zakresie przestrzegania zasady  równego
   statusu  kobiet  i  mężczyzn  oraz  do  podjęcia  działań  mających  na  celu
   osiągnięcie tego statusu.
   
                                     Art. 4.
1.  Kobieta  i  mężczyzna mają równe prawo do kształcenia w szkołach  wszystkich
  typów i profili zawodowych oraz w szkołach wyższych.
2.  Kobieta  i  mężczyzna mają równy dostęp do pomocy udzielanej przez  państwo
  uczniom, studentom lub słuchaczom szkół publicznych i niepublicznych.
3. Podręczniki szkolne i inne środki dydaktyczne stosowane w szkołach wszystkich
  typów.   innych   placówkach  oświatowych  oraz  szkołach   wyższych   powinny
  uwzględniać zasadę równych praw kobiet i mężczyzn.
4.  Kierownicy  szkól  i  innych placówek oświatowych  ponoszą  odpowiedzialność
  porządkową  lub dyscyplinarną za zaniechanie realizacji przepisów  określanych
  w  ust.  1  i  2.  Minister właściwy do spraw oświaty i  wychowania  uwzględni
  problematykę   równych  praw  kobiet  i  mężczyzn  w  podstawach  programowych
  kształcenia  dzieci i młodzieży. Przepisów ust. 1, 3 i 4 nie  stosuje  się  do
  szkól  wyższych i wyższych seminariów duchownych, prowadzanych  precz  Kościół
  Katolicki  lub przez inne kościoły i związki wyznaniowe, chyba że ustawy  albo
  umowy   między   Rządem  a  właściwymi  władzami  Kościoła  Katolickiego   lub
  właściwymi władzami innych kościołów związków wyznaniowych stanowią inaczej.

 
                                     Art. 5.
Kobieta i mężczyzna mają równe prawa w zatrudnieniu, o których mowa w przepisach
Kodeksu pracy.
 
                                     Art. 6.
1.  Kobieta  i  mężczyzna  mają  równe prawo do  zabezpieczenia  społecznego,  w
 szczególności  w  związku z bezrobociem, niepełnosprawnością, niezdolnością  do
 pracy oraz chorobą.
2.  Wiek emerytalny kobiety i mężczyzny określają odrębne przepisy. Jeżeli  wiek
 emerytalny  jest zróżnicowany ze względu na płeć, osiągnięcie przez  pracownika
 niższego  wieku emerytalnego nie może być przyczyną rozwiązania z nim  stosunku
 pracy przez pracodawcę.
 
                                     Art. 7.
1.  Udział przedstawicieli każdej z płci w organie kolegialnym powoływanym  albo
  mianowanym przez organ władzy publicznej powinien wynosić:
  1)  od  dnia  wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2003.r. - co najmniej
    30% składu tego organu,
  2)  od  dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. - co najmniej  40%
    składu tego organu,
3) od dnia 1 stycznia 2012 r. - co najmniej 50% składu tego organu.
2.  W  przypadku, gdy organ liczy mniej niż 4 osoby, w jego składzie powinni być
  reprezentowani przedstawiciele obydwu płci,
3. Przedstawicielom każdej z płci, na listach osób kandydujących do kolegialnych
  organów przedstawicielskich, zapewnia się:
1)  od  dnia wejścia w życie ustawy: do dnia 3 i grudnia 2003 r. -- co najmniej
  30% miejsc,
2) od dnia i stycznia 2004 r. -- co najmniej 40% miejsc.
4. W przypadku wyborów bezpośrednich nazwiska osób różnej płci zamieszcza się na
  listach  osób  kandydujących przemiennie, jeżeli nie  obowiązuje  umieszczanie
  nazwisk w porządku alfabetycznym.
5.  Powołanie  albo  mianowanie organu kolegialnego-  niezgodne  z  zasadami,  o
  których mowa w ust. 1 i 2, jest z mocy prawa nieważne.
 
                                     Art. 8.
1.  Kobieta i mężczyzna maja równe prawa i obowiązki w życiu rodzinnym,  których
  wykonywanie nie może być powodem dyskryminacji.
2.  Równe  prawa i obowiązki. o których mowa w ust. 1, oznaczają w szczególności
  zakaz  dyskryminacji mężczyzn pragnących zająć się wychowaniem lub opieką  nad
  dziećmi, także w razie nieistnienia małżeństwa,
 
                                     Art. 9.
1.  Centralnym  organem  administracji rządowej  właściwym  w  sprawach  równego
  statusu  kobiet i mężczyzn jest Prezes Urzędu do Spraw Równego Statusu  Kobiet
  i Mężczyzn, zwany dalej "Prezesem Urzędu".
2.  Prezes  Urzędu  wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu do  Spraw  Równego
  Statusu   Kobiet   i  Mężczyzn,  zwanego  dalej  "Urzędem",   oraz   jednostek
  terenowych.
3. Organizację Urzędu określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez
  Prezesa Rady Ministrów.
4.  Prezes  Rady  Ministrów określi, w drodze rozporządzenia. organizację  oraz
  właściwość  miejscowa i rzeczową jednostek terenowych w  sprawach  z  zakresu
  działania   Prezesa   Urzędu,  uwzględniając   charakter   i   liczbę   spraw
  występujących na danym terenie.
 
                                   Art. 10.
1.  Prezes  Rady  Ministrów powołuje i odwołuje Prezesa  Urzędu  oraz  sprawuje
  nadzór nad jego działalnością.
2. Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje wiceprezesa Urzędu na wniosek
  Prezesa Urzędu,
 
                                    Art. 11.
Do zakresu działania Prezesa Urzędu należy:
 1)  opiniowanie i przygotowywanie projektów programów działań i aktów prawnych
   oddziałujących na sytuację w zakresie równego statusu kobiet i mężczyzn.
 2)  występowanie do właściwych organów z wnioskami o wydanie lub zmianę  aktów
   prawnych w sprawach dotyczących równego statusu kobiet i mężczyzn,
 3)  występowanie  do  właściwych  organów  o  zajęcie  stanowiska  w  sprawach
   należących  do zakresu ich działania o udzielenie informacji i  pomocy  oraz
   podjęcie  działań służących urzeczywistnianiu zasady równego statusu  kobiet
   i mężczyzn,
 4)  monitorowanie  sytuacji w zakresie równego statusu kobiet i  mężczyzn  oraz
   inicjowanie  i  koordynowanie działań zmierzających  do  zapewnienia  równego
   statusu kobiet i mężczyzn we wszystkich dziedzinach życia,
 5)  współpraca  z  właściwymi organami administracji publicznej,  organizacjami
   pozarządowymi  i instytucjami w sprawach związanych z równym statusem  kobiet
   i mężczyzn.
 6)   działanie  na  rzecz  rozwiązywania  problemów  powstałych  w  związku   z
   naruszaniem równego statusu kobiet i mężczyzn,
 7)  udzielanie  pomocy  merytorycznej, a w szczególności  prawnej,  w  zakresie
   równego statusu kobiet i mężczyzn,
 8)  przedkładanie Radzie Ministrów okresowych sprawozdań z realizacji rządowych
   programów dotyczących równego statusu kobiet i mężczyzn,
 9)  inspirowanie  oraz wspieranie działalności grup, organizacji  i  środowisk,
   działających na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn,
 10)  współpraca z zagranicznymi i międzynarodowymi organizacjami i organami  w
   zakresie równego statusu kobiet i mężczyzn.
 11)   opracowywanie   i  wydawanie  publikacji  oraz  programów   edukacyjnych,
   popularyzujących wiedzę o równym statusie kobiet i mężczyzn,
12) gromadzenie  i  upowszechnianie orzecznictwa w sprawach  z  zakresu  równego
    statusu kobiet i mężczyzn,
13) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie lub ustawach odrębnych.
 
                                    Art. 12.
 W ustawie  z  dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r.  Nr  21.
    por.  94.  z  późn..  zm.)[1] w art. 183a po §1  dodaje  się   §11  i  §12  w
    brzmieniu:
§11.  Pracodawca nie może zadawać osobie kandydującej do pracy pytań dotyczących

   jej stanu cywilnego oraz planów w tym zakresie.

§12.  Pracodawca nie może żądać od kobiety kandydującej do pracy informacji  ani
   orzeczenia  lekarskiego  co  do  stanu  ciąży,  chyba  że  kobieta   ma   być
   zatrudniona u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników przy  pracy
   wzbronionej kobietom.".
 
                                    Art. 13.
 Organy  kolegialne powołane albo mianowane przez organy władzy publicznej przed
 dniem  wejścia w życie ustawy, których skład narusza przepisy art. 7 ust.  1
 lub  ust. 2, mogą działać w niezmienionym składzie do końca swojej kadencji,
 a  jeżeli obowiązujące przepisy nie określają kadencji - do upływu  roku  od
 dnia wejścia w życie ustawy.
 
                                    Art. 14.
 Ustawa  wchodzi  w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z  wyjątkiem
 art. 4-11, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.

    
    

---------------------------------------------------------------------------------    
[1]  Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr  106,  poz.
 668  i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, paz. 239,
 Nr  43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i i r 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, paz.
 84. Nr 28, paz. 301, Nr 52, poz. 5 38, N r 4 9, poz. 1075, N r 111, poz. 1 194,
 N r 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74,
 poz. 676, Nr 135, poz. 1146 i Nr 196, poz. 1660.