P r o j e k t
USTAWA
z dnia........................2003 r.
o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz niektórych innych ustaw[1]
Art. 1. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji
niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462,
z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189,
Nr 123, poz.1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804
i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 1 w ust 2:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i ich jednostek
organizacyjnych, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", a także
innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony
Narodowej lub przez niego nadzorowanych,",
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-
rozwojowych, zamierzających ubiegać się, ubiegających się
o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do
informacji niejawnych albo wykonujących na podstawie
przepisów prawa zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa
państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, związane
z dostępem do informacji niejawnych. ";
2) w art. 2:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) tajemnicą państwową - jest informacja niejawna, określona
w wykazie rodzajów informacji niejawnych, stanowiącym
załącznik nr 1,",
b) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
"9) siecią teleinformatyczną - jest organizacyjne i techniczne
połączenie systemów teleinformatycznych,",
c) po pkt 9 dodaje się pkt 10 w brzmieniu:
"10) akredytacją bezpieczeństwa teleinformatycznego - jest
proces formalnego dopuszczenia systemu lub sieci
teleinformatycznej do wytwarzania, przetwarzania,
przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych.";
3) w art. 14 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) kontroli ochrony informacji niejawnych i przestrzegania
przepisów obowiązujących w tym zakresie, z uwzględnieniem
prawidłowości postępowań sprawdzających, prowadzonych przez
pełnomocników ochrony, z wyłączeniem postępowań, o których
mowa w art. 30,";
4) w art. 16 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
"W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia
informacji niejawnych funkcjonariusze lub żołnierze służb ochrony
państwa, posiadający pisemne upoważnienie, mają prawo do:";
5) w art. 17 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb przygotowania i prowadzenia kontroli w
zakresie ochrony informacji niejawnych, uwzględniając zadania
funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa,
nadzorujących i wykonujących czynności kontrolne,
dokumentowanie czynności kontrolnych oraz sporządzanie:
protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji
o wynikach kontroli.";
6) w art. 18:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Kierownik jednostki organizacyjnej może powołać zastępcę
pełnomocnika ochrony, któremu - w razie czasowej
niemożności sprawowania funkcji przez pełnomocnika ochrony
- przysługują kompetencje pełnomocnika.",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Zastępcą pełnomocnika ochrony w jednostce organizacyjnej
może być osoba, która spełnia warunki określone
w ust. 3.",
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Pełnomocnik ochrony kieruje wyodrębnioną, wyspecja
lizowaną komórką organizacyjną do spraw ochrony informacji
niejawnych, zwaną dalej "pionem ochrony", do której zadań
należy:
1) zapewnienie ochrony informacji niejawnych,
2) zapewnienie ochrony systemów i sieci
teleinformatycznych, w których są wytwarzane,
przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje
niejawne,
3) zapewnienie ochrony fizycznej informacji niejawnych
w jednostce organizacyjnej,
4) kontrola ochrony informacji niejawnych oraz
przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji,
5) okresowa kontrola ewidencji, materiałów i obiegu
dokumentów,
6) opracowywanie planu ochrony informacji niejawnych
w jednostce organizacyjnej i nadzorowanie jego
realizacji,
7) szkolenie pracowników w zakresie ochrony informacji
niejawnych na zasadach określonych w rozdziale 8.",
d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
"4a. Kierownik jednostki organizacyjnej może powierzyć
pełnomocnikowi ochrony wykonywanie innych zadań, o ile
ich realizacja nie naruszy prawidłowego wykonywania
zadań, o których mowa w ust. 4.";
7) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu:
"Art.18a. 1. W jednostkach organizacyjnych, o których mowa
w art. 1 ust. 2 pkt 2, pełnomocnik ochrony, oprócz
zadań określonych w art. 18 ust. 4 i 4a, zapewnia
również ochronę fizyczną tych jednostek.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zadania pełnomocników
ochrony w zakresie ochrony informacji niejawnych
w jednostkach organizacyjnych jemu podległych i przez
niego nadzorowanych, szczególne wymagania w zakresie
ochrony fizycznej informacji niejawnych, tryb
opracowywania oraz niezbędne elementy planów ochrony
w tych jednostkach, a także sposób nadzorowania ich
realizacji.
3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, określi
w szczególności zadania dotyczące koordynowania oraz
nadzorowania działalności pionów ochrony przez
pełnomocników ochrony, podstawowe wymagania, jakim
powinny odpowiadać plany ochrony, podział stref
bezpieczeństwa na rodzaje, a także warunki dostępu do
tych stref.";
8) w art. 20 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) muszą być chronione, odpowiednio do przyznanej klauzuli
tajności, przy zastosowaniu środków określonych w
rozdziałach 9 i 10.";
9) w art. 21 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. Uprawnienie do przyznawania, zmiany i znoszenia klauzuli
tajności przysługuje wyłącznie w zakresie posiadanego prawa
dostępu do informacji niejawnych.
3. Osoba, o której mowa w ust. 1, ponosi odpowiedzialność
za przyznanie klauzuli tajności i bez jej zgody albo bez zgody
jej przełożonego klauzula nie może być zmieniona lub zniesiona.
Dotyczy to również osoby, która przekazała dane do dokumentu
zbiorczego.";
10) art. 23 otrzymuje brzmienie:
"Art. 23. 1. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako
stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą:
1) "ściśle tajne" - zgodnie z wykazem stanowiącym
załącznik nr 1 do ustawy (część I),
2) "tajne" - zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik
nr 1 do ustawy (część II).
2. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stano
wiące tajemnicę służbową oznacza się klauzulą:
1) "poufne" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie
powodowałoby szkodę dla interesów państwa, interesu
publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli,
2) "zastrzeżone" - w przypadku gdy ich nieuprawnione
ujawnienie mogłoby spowodować szkodę dla prawnie
chronionych interesów obywateli albo jednostki
organizacyjnej.
3. Kierownik jednostki organizacyjnej może określić
wykaz rodzajów informacji niejawnych stanowiących
tajemnicę służbową w jednostce organizacyjnej oraz w
jednostkach podległych temu kierownikowi lub przez
niego nadzorowanych.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
sposób oznaczania materiałów, umieszczania na nich klauzul
tajności, a także sposób zmiany nadanej klauzuli, uwzględniając,
że materiały powinny być oznaczone w sposób zapewniający
ich odróżnienie od materiałów jawnych oraz mając na uwadze
rodzaje klauzul tajności i materiałów.
5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii służb ochrony
państwa, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe
oznaczenia materiałów, które:
1) mogą poprzedzać klauzule wymienione w ust. 1 i 2 oraz
wynikający z tych oznaczeń szczególny sposób postępowania
z tak oznaczonymi materiałami.
Rozporządzenie powinno określać w szczególności:
rodzaje oznaczeń, sposób ich nanoszenia na materiały oraz
tryb wytwarzania, przetwarzania, przekazywania, udostępniania
i przechowywania tak oznaczonych informacji niejawnych,
a także krąg upoważnionych adresatów ze względu na wymóg
wyższego stopnia ochrony tych materiałów,
2) mogą poprzedzać lub następować bezpośrednio po klauzulach
wymienionych w ust. 1 i 2 lub ich zagranicznych odpowiednikach,
oraz wynikający z umów międzynarodowych, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną, szczególny sposób
postępowania z tak oznaczonymi materiałami.
Rozporządzenie powinno określać w szczególności:
rodzaje oznaczeń, sposób ich nanoszenia na materiały oraz tryb
wytwarzania, przetwarzania, przekazywania, udostępniania
i przechowywania tak oznaczonych informacji niejawnych,
a także sposób oceny spełnienia warunków
dostępu do tych informacji przez osoby fizyczne, przedsiębiorców,
jednostki naukowe i badawczo-rozwojowe.";
11) art. 25 otrzymuje brzmienie:
"Art. 25. 1. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwo
wą podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez
okres 50 lat od daty ich wytworzenia.
2. Chronione bez względu na upływ czasu pozostają:
1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i żołnierzy służb
ochrony państwa oraz Agencji Wywiadu, wykonujących czynności
operacyjno-rozpoznawcze,
2) dane identyfikujące osoby, które udzieliły pomocy w
zakresie czynności operacyjno - rozpoznawczych organom,
służbom i instytucjom państwowym uprawnionym do ich wykonywania
na podstawie ustawy,
3)informacje niejawne uzyskane od innych państw lub organizacji
międzynarodowych, jeżeli taki był warunek ich udostępnienia.
3. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową
podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez
okres:
1) 10 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "poufne",
2) 5 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "zastrzeżone".
4. Osoba, o której mowa w art. 21 ust. 1, może:
1) określić krótszy okres ochrony informacji niejawnych
stanowiących tajemnicę służbową,
2) po dokonaniu przeglądu materiałów zawierających informacje
niejawne stanowiące tajemnicę służbową, przedłużać okres
ochrony tych informacji na kolejne okresy nie dłuższe niż 10 lat
- dla oznaczonych klauzulą "poufne" i 5 lat - dla oznaczonych
klauzulą "zastrzeżone", nie dłużej jednak,
niż na okres do 50 lat od daty wytworzenia tych informacji.
5. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporzą
dzenia, które spośród informacji niejawnych ozna
czonych klauzulą "tajne" przestały stanowić tajemnicę
państwową, jeżeli od ich powstania upłynęło co
najmniej 20 lat, biorąc pod uwagę interesy
obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli oraz
inne istotne interesy państwa.
6. Uprawnienia osoby, o której mowa w art. 21 ust. 1,
w zakresie przyznawania, zmiany lub znoszenia
klauzuli tajności materiału oraz określania okresu,
przez jaki informacja niejawna podlega ochronie,
przechodzą, w przypadku rozwiązania, zniesienia,
likwidacji, przekształcenia lub reorganizacji
dotyczącej stanowiska lub funkcji tej osoby, na jej
następcę prawnego. W razie braku następcy prawnego,
uprawnienia w tym zakresie przechodzą na właściwą
służbę ochrony państwa.";
12) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kierownik jednostki organizacyjnej określi stanowiska
i rodzaje prac zleconych, z którymi może łączyć się dostęp
do informacji niejawnych, odrębnie dla każdej klauzuli
tajności.";
13) w art. 27:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec
osób sprawujących urzędy: Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej, Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i
Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.",
b) po ust. 9 dodaje się ust. 10 w brzmieniu:
"10. Udostępnianie informacji niejawnych sędziom i asesorom
sądowym pełniącym czynności sędziowskie oraz
prokuratorom i asesorom prokuratury pełniącym czynności
prokuratorskie regulują przepisy o ustroju sądów
powszechnych i o prokuraturze.";
14) w art. 28:
a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) nie posiadające obywatelstwa polskiego, chyba że
przepisy ustawy stanowią inaczej",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Jeżeli z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów
międzynarodowych wynika, na zasadzie wzajemności,
obowiązek dopuszczenia do informacji niejawnych obywateli
obcych państw mających wykonywać w Rzeczypospolitej
Polskiej pracę w interesie innego państwa lub organizacji
międzynarodowej, postępowania sprawdzającego nie
przeprowadza się.";
15) w art. 29 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
"a) wobec żołnierzy pozostających w służbie czynnej i
pracowników wojska,";
16) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu:
"Art. 29a. Służba ochrony państwa przeprowadza postępowanie
sprawdzające, o którym mowa w art. 36 ust. 1, wobec
osób, które na mocy umów międzynarodowych zawartych
przez Rzeczpospolitą Polską mają obowiązek uzyskania
poświadczeń bezpieczeństwa upoważniających do dostępu
do informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą
"poufne", "tajne" lub "ściśle tajne", z wyłączeniem
osób sprawujących urzędy Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej, Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu i Prezesa
Rady Ministrów.";
17) w art. 31:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której dana
osoba ubiega się o zatrudnienie lub przyjęcie do służby
na stanowiskach związanych z dostępem do informacji
niejawnych, może podjąć decyzję o odstąpieniu od
postępowania sprawdzającego wobec osoby, która
przedstawiła ważne poświadczenie bezpieczeństwa.",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
"4. W przypadku osób, które przedstawiły ważne
poświadczenia bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do
informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową
warunkiem podjęcia decyzji, o której mowa w ust. 3, jest
uzyskanie pozytywnej opinii właściwej służby ochrony
państwa.
5. Jeżeli w sytuacji, o której mowa w ust. 4, właściwa
służba ochrony państwa nie przedstawi opinii w terminie
30 dni od dnia doręczenia wniosku o jej przedstawienie,
jest to równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.";
18) w art. 33:
a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,
b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
"2. Poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu
do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle
tajne" uprawnia do dostępu do informacji niejawnych
oznaczonych klauzulą "tajne" przez okres kolejnych dwóch
lat po ustaniu terminu jego ważności.";
19) w art. 36:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a - 2f w brzmieniu:
"2a. Poświadczenie bezpieczeństwa wydaje się na okres:
1) 10 lat w przypadku dostępu do informacji niejawnych
oznaczonych klauzulą "zastrzeżone" lub "poufne",
2) 7 lat w przypadku dostępu do informacji niejawnych
oznaczonych klauzulą "tajne",
3) 5 lat w przypadku dostępu do informacji niejawnych
oznaczonych klauzulą "ściśle tajne".
2b. Odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub
poświadczenie bezpieczeństwa, wydane bez przepro
wadzenia postępowania sprawdzającego, są nieważne.
2c. Służba ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony umarza
postępowanie sprawdzające w przypadku:
1) śmierci osoby sprawdzanej,
2) rezygnacji osoby sprawdzanej z ubiegania się albo zajmowania
stanowiska lub wykonywania pracy, łączących się z dostępem
do informacji niejawnych,
3) odstąpienia przez kierownika jednostki organizacyjnej
od zamiaru obsadzenia osoby sprawdzanej na stanowisku
lub zlecenia jej prac związanych z dostępem do informacji
niejawnych.
2d. Służba ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony może
zawiesić postępowanie sprawdzające w przypadku:
1) długotrwałej choroby osoby sprawdzanej, uniemożliwiającej
skuteczne przeprowadzenie postępowania sprawdzającego,
2) wyjazdu za granicę osoby sprawdzanej na okres
przekraczający 30 dni,
3) wszczęcia przeciwko osobie sprawdzanej postępowania
karnego w sprawie o przestępstwo umyślne, ścigane
z oskarżenia publicznego.
2e. W przypadku umorzenia postępowania sprawdzającego
służba ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony
zawiadamiają wnioskodawcę oraz, w przypadkach, o
których mowa w ust. 2c pkt 2 i 3, osobę sprawdzaną.
W przypadku zawieszenia postępowania służba ochrony
państwa lub pełnomocnik ochrony zawiadamiają
wnioskodawcę i osobę sprawdzaną.
2f. Zawieszone postępowanie podejmuje się po uzyskaniu
informacji o zakończeniu choroby, powrocie z zagranicy
lub prawomocnym zakończeniu postępowania karnego. O
podjęciu postępowania służba ochrony państwa lub
pełnomocnik ochrony zawiadamia wnioskodawcę i osobę
sprawdzaną.",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, wzory:
1) poświadczenia bezpieczeństwa,
2) decyzji o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa,
3) decyzji o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa
- umożliwiające jednoznaczną identyfikację osoby,
której dokumenty te dotyczą.",
c) w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
"Poświadczenie bezpieczeństwa, decyzja o odmowie wydania
poświadczenia bezpieczeństwa oraz decyzja o cofnięciu
poświadczenia bezpieczeństwa powinny zawierać:",
d) w ust. 5 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
"Decyzje o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa
oraz o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa powinny
zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności i terminie
wniesienia:";
20) art. 37 i 38 otrzymują brzmienie:
"Art. 37. 1. Zwykłe postępowania sprawdzające przeprowadza,
z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 76 ust. 4,
pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika
jednostki organizacyjnej.
2. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe
postępowania sprawdzające wobec kandydatów na
pełnomocników ochrony i pełnomocników ochrony w
jednostkach organizacyjnych na pisemny wniosek osoby
upoważnionej do obsady stanowiska, zgodnie
z właściwością określoną w art. 29.
3. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe
postępowania sprawdzające wobec osób innych, niż
wymienione w ust. 2, gdy obowiązek taki wynika
z umowy międzynarodowej zawartej przez
Rzeczpospolitą Polską.
4. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje:
1) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach,
rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Krajowym
Rejestrze Karnym oraz Centralnym Zarządzie Służby
Więziennej, danych zawartych w wypełnionej i podpisanej
przez osobę sprawdzaną ankiecie bezpieczeństwa
osobowego, zwanej dalej "ankietą", której wzór wraz
z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2,
2) sprawdzenie, na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony,
przez odpowiednie służby ochrony państwa, w ewidencjach
i kartotekach niedostępnych powszechnie, zawartych w
ankiecie danych dotyczących osoby kandydującej lub
zajmującej stanowisko związane z dostępem do informacji
niejawnych, oznaczonych klauzulą "poufne",
3) rozmowę z osobą sprawdzaną, jeżeli jest to konieczne
na podstawie uzyskanych informacji,
4) sprawdzenie akt stanu cywilnego, dotyczących osoby
sprawdzanej.
5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2,
służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić
rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia
nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych
informacjach.
6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi
ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o
których mowa w ust. 4 pkt 2.
7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego
z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony lub służba
ochrony państwa, w przypadkach postępowań
określonych w ust. 2 i 3, wydaje poświadczenie
bezpieczeństwa i przekazuje je osobie sprawdzanej,
zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady
stanowiska. W przypadku negatywnego wyniku zwykłego
postępowania sprawdzającego pełnomocnik ochrony lub
służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań
określonych w ust. 2 i 3, odmawia wydania
poświadczenia bezpieczeństwa i doręcza decyzję o
odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie
sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną
do obsady stanowiska.
8. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w
przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3,
odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli
osoba sprawdzana świadomie podała nieprawdziwe lub
niepełne dane w ankiecie, albo gdy nie zostaną
usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2.
9. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w
przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3,
może odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa,
jeżeli osoba sprawdzana została skazana prawomocnym
wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z
oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą.
10. Doręczenie decyzji o odmowie wydania poświadczenia
bezpieczeństwa następuje według zasad określonych w
ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr
98, poz. 1071, z późn. zm.)[2].
Art. 38. 1. Poszerzone postępowanie sprawdzające prowadzi
właściwa służba ochrony państwa na pisemny wniosek
osoby upoważnionej do obsady stanowiska. Postępowanie
to obejmuje:
1) czynności, o których mowa w art. 37 ust. 4 pkt 1 i 3,
2) sprawdzenie w ewidencjach i kartotekach niedostępnych
powszechnie danych zawartych w ankiecie,
3) przeprowadzenie wywiadu w miejscu zamieszkania osoby
sprawdzanej, jeżeli jest to konieczne w celu potwierdzenia
danych zawartych w ankiecie,
4) rozmowę z przełożonymi osoby sprawdzanej oraz z innymi
osobami, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych
informacji o osobie sprawdzanej,
5) w uzasadnionych przypadkach sprawdzenie stanu i obrotów
na rachunku bankowym w trybie art. 104 ust. 2 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz zadłużenia
osoby sprawdzanej, a w szczególności wobec Skarbu Państwa,
jeżeli jest to konieczne w celu sprawdzenia danych
zawartych w ankiecie; przepisy art. 82 § 1 i 2 oraz
art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja
podatkowa oraz art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 28 września
1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54,
poz. 572, z późn. zm.)[3] stosuje się odpowiednio.
2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy podać
rozstrzygnięcie dotyczące wyniku wcześniejszego
zwykłego postępowania sprawdzającego, jeżeli
postępowanie takie było prowadzone.
3. Wywiad, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przeprowadzają
służby ochrony państwa i stosują w tym zakresie
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
- Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555,
z późn. zm.)[4] i wydane na jego podstawie przepisy
dotyczące wywiadu środowiskowego.";
21) w art. 39 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Specjalne postępowanie sprawdzające prowadzi właściwa
służba ochrony państwa na pisemny wniosek osoby
upoważnionej do obsady stanowiska. Postępowanie to obejmuje
czynności, o których mowa w art. 37 ust. 4 pkt 1 i w art.
38 ust. 1 pkt 2 -5, a ponadto:
1) rozmowę z osobą sprawdzaną,
2) rozmowę z trzema osobami wskazanymi przez osobę
sprawdzaną w celu potwierdzenia tożsamości tej osoby
oraz innych informacji o osobie sprawdzanej.";
22) w art. 40 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Służba ochrony państwa odmawia wydania poświadczenia
bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana świadomie podała
nieprawdziwe lub niepełne dane w ankiecie, albo gdy nie
zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35
ust. 2 i 3.";
23) art. 42 otrzymuje brzmienie:
"Art. 42. 1. Wszystkie czynności przeprowadzone w toku
postępowań sprawdzających muszą być rzetelnie
udokumentowane i powinny być zakończone przed
upływem:
1) 2 miesięcy - od daty pisemnego polecenia prze
prowadzenia zwykłego postępowania sprawdzającego
lub złożenia wniosku o przeprowadzenie zwykłego
postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną
ankietą,
2) 2 miesięcy - od daty złożenia wniosku
o przeprowadzenie poszerzonego postępowania
sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą,
3) 3 miesięcy - od daty złożenia wniosku
o przeprowadzenie specjalnego postępowania
sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą.
2. Akta zakończonych postępowań sprawdzających są
przechowywane jako wyodrębniona część w archiwach
służb, które przeprowadziły te postępowania i mogą
być udostępniane wyłącznie na pisemne żądanie:
1) sądu lub prokuratora dla celów postępowania karnego,
2) służbom ochrony państwa dla celów postępowania
sprawdzającego oraz potwierdzenia faktu wydania
poświadczenia bezpieczeństwa,
3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Wojskowych Służb
Informacyjnych, Komendantowi Głównemu Policji,
Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej,
Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi
Generalnemu Służby Więziennej w celu rozpatrzenia
odwołania,
4) sądowi administracyjnemu w związku z rozpatrywaniem
skargi.
3. Akta zakończonych postępowań sprawdzających,
prowadzonych w odniesieniu do osób ubiegających się o
stanowisko lub zlecenie pracy, z którymi łączy się
dostęp do informacji niejawnych stanowiących
tajemnicę służbową, są przechowywane przez
pełnomocnika ochrony i mogą być udostępniane do
wglądu wyłącznie na pisemne żądanie:
1) osobie sprawdzanej,
2) sądu lub prokuratora dla celów postępowania karnego,
3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych,
Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu
Żandarmerii Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży
Granicznej lub Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej
w celu rozpatrzenia odwołania,
4) sądowi administracyjnemu w związku z rozpatrywaniem skargi,
5) osobie upoważnionej do obsady stanowiska, pełnomocnikom
ochrony lub właściwym służbom ochrony państwa dla celów
postępowania sprawdzającego.
4. W przypadku rozwiązania, zniesienia, likwidacji,
przekształcenia lub reorganizacji jednostki
organizacyjnej akta, o których mowa w ust. 3,
przejmuje jej następca prawny, a w jego braku -
właściwa służba ochrony państwa.
5. Służby ochrony państwa, każda w zakresie swojego
działania, prowadzą ewidencje osób, które uzyskały
poświadczenie bezpieczeństwa, a także osób, które
zajmują stanowiska lub wykonują prace, z którymi
łączy się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych
klauzulą "poufne" lub stanowiących tajemnicę
państwową oraz ewidencję osób, którym odmówiono
wydania poświadczenia bezpieczeństwa, a także wobec
których podjęto decyzję o cofnięciu poświadczenia
bezpieczeństwa.
6. Dane z ewidencji, o których mowa w ust. 5, mogą
obejmować wyłącznie:
1) w odniesieniu do osoby - jej imię i nazwisko, numer PESEL,
imię ojca, datę i miejsce urodzenia, adres miejsca zamieszkania
lub pobytu, nazwę i adres jednostki organizacyjnej,
w której osoba jest zatrudniona, nazwę komórki organizacyjnej
i stanowiska oraz sygnaturę akt postępowania sprawdzającego,
2) w odniesieniu do stanowiska lub pracy zleconej - datę objęcia
stanowiska lub rozpoczęcia pracy, określenie, z dostępem do jakich
informacji niejawnych łączy się to stanowisko, datę wydania
i numer poświadczenia bezpieczeństwa.
7. Dane z ewidencji, o których mowa w ust. 5, mogą być udostępniane
wyłącznie na pisemne żądanie:
1) sądu lub prokuratora dla celów postępowania karnego,
2) służbom ochrony państwa dla celów postępowania sprawdzającego
oraz potwierdzenia faktu wydania poświadczenia bezpieczeństwa,
3) Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych,
Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Żandarmerii
Wojskowej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi
Generalnemu Służby Więziennej w celu rozpatrzenia odwołania,
4) sądowi administracyjnemu w związku z rozpatrywaniem skargi.
Dane udostępnia szef właściwej służby ochrony państwa
bądź upoważniony przez niego funkcjonariusz lub
żołnierz.
8. Udostępnianie akt umorzonych postępowań
sprawdzających oraz danych zebranych w ich toku
odbywa się odpowiednio na zasadach określonych
w ust. 2, 3 i 6.
9. Do postępowania sprawdzającego, z zastrzeżeniem
art. 37 ust. 10, nie stosuje się przepisów ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania
administracyjnego.";
24) art. 44-47 otrzymują brzmienie:
"Art. 44. 1. Na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady
stanowiska, złożony co najmniej na 6 miesięcy przed
upływem terminu ważności poświadczenia bezpieczeństwa,
służba ochrony państwa, organy i służby wymienione w
art. 30 oraz pełnomocnicy ochrony, w przypadkach
postępowań sprawdzających wymienionych w art. 37 ust.
1, przeprowadzają kolejne postępowanie sprawdzające.
2. Kolejne postępowanie sprawdzające powinno być
zakończone przed upływem terminu ważności
poświadczenia bezpieczeństwa. W przypadku kolejnego
postępowania sprawdzającego terminy, o których mowa w
art. 42 ust. 1, nie mają zastosowania.
Art. 45. 1. W przypadku, gdy w odniesieniu do osoby, której
wydano poświadczenie bezpieczeństwa, zostaną ujawnione
nowe fakty wskazujące, że nie daje ona rękojmi
zachowania tajemnicy, służby ochrony państwa lub
pełnomocnik ochrony przeprowadzają kontrolne
postępowanie sprawdzające z pominięciem terminów, o
których mowa w art. 36 ust. 2a, i obowiązku
wypełnienia nowej ankiety przez osobę sprawdzaną.
2. O wszczęciu kontrolnego postępowania
sprawdzającego, o którym mowa w ust. 1, służby
ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony zawiadamiają
kierownika jednostki organizacyjnej lub osobę
odpowiedzialną za obsadę stanowiska wraz z wnioskiem
o ograniczenie lub wyłączenie dostępu do informacji
niejawnych osobie sprawdzanej.
3. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa
w ust. 2, kierownik jednostki organizacyjnej lub
osoba odpowiedzialna za obsadę stanowiska informuje
osobę sprawdzaną o wszczęciu kontrolnego postępowania
sprawdzającego oraz ogranicza lub wyłącza jej dostęp
do informacji niejawnych.
Art. 46. Do kolejnego lub kontrolnego postępowania
sprawdzającego stosuje się przepisy ustawy odnoszące się
do właściwego postępowania sprawdzającego, z
uwzględnieniem art. 47.
Art. 47. 1. Kontrolne postępowanie sprawdzające prowadzone
przez służbę ochrony państwa lub pełnomocnika ochrony,
wszczęte na podstawie art. 45 ust. 1, kończy się:
1) wydaniem decyzji o cofnięciu poświadczenia
bezpieczeństwa albo
2) poinformowaniem osób, o których mowa w art. 45
ust. 2, i osoby sprawdzanej, o braku zastrzeżeń
w stosunku do osoby, którą objęto kontrolnym
postępowaniem sprawdzającym, z jednoczesnym
potwierdzeniem jej dalszej zdolności do zachowania
tajemnicy w zakresie określonym w posiadanym przez
nią poświadczeniu bezpieczeństwa.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje
się odpowiednio przepisy art. 37 ust. 10 i art. 41.
3. Do kontrolnego postępowania sprawdzającego przepisy
art. 36 ust. 2b-2f stosuje się odpowiednio.";
25) art. 48a otrzymuje brzmienie:
"Art. 48a. 1. Od decyzji o odmowie wydania poświadczenia
bezpieczeństwa lub decyzji o cofnięciu poświadczenia
bezpieczeństwa służy osobie sprawdzanej odwołanie do
Prezesa Rady Ministrów, z zastrzeżeniem art. 48i ust. 1.
2. Odwołanie nie wymaga uzasadnienia.
3. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji o odmowie wydania poświadczenia
bezpieczeństwa lub decyzji o cofnięciu poświadczenia
bezpieczeństwa osobie sprawdzanej, za pośrednictwem
właściwej służby ochrony państwa.";
26) w art. 48b po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Do postępowania odwoławczego przepisy art. 36 ust. 2d-
2f stosuje się odpowiednio.";
27) art. 48e i 48f otrzymują brzmienie:
"Art. 48e. Prezes Rady Ministrów umarza postępowanie
odwoławcze w przypadku:
1) śmierci osoby sprawdzanej lub
2) cofnięcia odwołania przez osobę sprawdzaną przed wydaniem
decyzji, o której mowa w art. 48f ust.1.
2. Prezes Rady Ministrów nie uwzględnia cofnięcia
odwołania, jeżeli prowadziłoby to do, naruszającego
prawo lub interes bezpieczeństwa państwa, utrzymania
w mocy decyzji o odmowie wydania poświadczenia
bezpieczeństwa.
Art. 48f. 1. Prezes Rady Ministrów wydaje decyzję, w której:
1) utrzymuje w mocy decyzję o odmowie wydania poświadczenia
bezpieczeństwa lub decyzję o cofnięciu poświadczenia
bezpieczeństwa albo
2) nakazuje służbie ochrony państwa wydanie poświadczenia
bezpieczeństwa, albo
3) uchyla decyzję o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa.
2. Decyzja powinna zawierać w szczególności: datę jej
wydania, oznaczenie osoby sprawdzanej, powołanie
podstawy prawnej, rozstrzygnięcie oraz pouczenie
o dopuszczalności i terminie wniesienia skargi do
sądu administracyjnego.";
28) w art. 48i ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Od wydanej przez pełnomocnika ochrony decyzji o odmowie
wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub decyzji
o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa, osobie
sprawdzanej służy odwołanie odpowiednio do Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Wojskowych Służb
Informacyjnych.";
29) art. 48j otrzymuje brzmienie:
"Art. 48j. Osobie sprawdzanej przysługuje skarga do sądu
administracyjnego na decyzję utrzymującą w mocy decyzję
o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub
decyzję o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa oraz
na postanowienie, o którym mowa w art. 48c ust. 1, w
terminie określonym w art. 53 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).";
30) art. 49 otrzymuje brzmienie:
"Art. 49. 1. Szef Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów
albo minister właściwy dla określonego działu
administracji rządowej, Prezes Narodowego Banku
Polskiego lub kierownik urzędu centralnego,
a w przypadku ich braku właściwa służba ochrony
państwa, może wyrazić pisemną zgodę na udostępnienie
informacji niejawnych stanowiących tajemnicę
państwową osobie lub jednostce organizacyjnej, wobec
której wszczęto postępowanie sprawdzające. Odpis
zgody przekazuje się właściwej służbie ochrony
państwa.
2. Zgodę na udostępnienie informacji niejawnych
stanowiących tajemnicę służbową osobie, wobec której
wszczęto zwykłe postępowanie sprawdzające, może
wyrazić - w formie pisemnej - kierownik jednostki
organizacyjnej, w której ta osoba jest zatrudniona
lub wykonuje prace zlecone.
3. W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach,
z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1, podmioty, o których
mowa w ust. 1 i 2, mogą wyrazić pisemną zgodę na
jednorazowe udostępnienie określonych informacji
niejawnych osobie nie posiadającej odpowiedniego
poświadczenia bezpieczeństwa lub jednostce
organizacyjnej nie posiadającej świadectwa
bezpieczeństwa przemysłowego.
4. Wyrażenie zgody na udostępnienie informacji
niejawnych określa zakres podmiotowy i przedmiotowy
udostępnienia oraz nie oznacza zmiany lub zniesienia
ich klauzuli tajności.";
31) w art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Jednostka organizacyjna, w której są wytwarzane,
przetwarzane, przekazywane lub przechowywane dokumenty
zawierające informacje niejawne oznaczone klauzulą
"poufne" lub stanowiące tajemnicę państwową, ma obowiązek
zorganizowania kancelarii, zwanej dalej "kancelarią
tajną". W przypadku uzasadnionym względami organizacyjnymi
kierownik jednostki organizacyjnej może utworzyć więcej
niż jedną kancelarię tajną.";
32) art. 51 otrzymuje brzmienie:
"Art. 51. W kancelarii tajnej dokumenty o różnych klauzulach
powinny być fizycznie od siebie oddzielone i obsługiwane
przez osobę posiadającą poświadczenie bezpieczeństwa
odpowiednie do najwyższej klauzuli wytwarzanych,
przetwarzanych, przekazywanych lub przechowywanych w
kancelarii dokumentów.";
33) art. 53 otrzymuje brzmienie:
"Art. 53. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
wymagania w zakresie organizacji i funkcjonowania
kancelarii tajnych. Rozporządzenie powinno określać:
1) strukturę organizacyjną kancelarii, z uwzględnieniem
możliwości tworzenia jej oddziałów,
2) podstawowe zadania kierownika kancelarii,
3) zakres i warunki stosowania środków ochrony fizycznej,
4) tryb obiegu informacji niejawnych,
5) wzór karty zapoznania z dokumentem.
2. Minister Obrony Narodowej, ministrowie właściwi:
do spraw wewnętrznych, administracji publicznej,
spraw zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i
instytucji finansowych, Minister Sprawiedliwości,
Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej
Izby Kontroli, Szefowie Kancelarii: Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa
Rady Ministrów, Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Komendant Główny
Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Szef
Biura Ochrony Rządu, a także Prezes Instytutu Pamięci
Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu określą, w drodze zarządzenia,
każdy w zakresie swojego działania, szczególny sposób
organizacji kancelarii tajnych, stosowania środków
ochrony fizycznej, obiegu informacji niejawnych.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i sposób przyjmowania,
przewożenia, wydawania, ochrony materiałów w celu ich
zabezpieczenia przed nieuprawnionym ujawnieniem,
utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem.";
34) art. 55 otrzymuje brzmienie:
"Art. 55. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, wzory zaświadczeń stwierdzających
odbycie szkolenia w zakresie ochrony informacji
niejawnych, z uwzględnieniem odrębności wynikających z
wydawania zaświadczeń przez służby ochrony państwa
i pełnomocników ochrony.";
35) rozdział 10 "Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych"
otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 10
Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych
Art. 60. 1. Systemy i sieci teleinformatyczne, w których mają
być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub
przekazywane informacje niejawne, podlegają
akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego przez
służby ochrony państwa.
2. Akredytacja, o której mowa w ust. 1, następuje na
podstawie dokumentów szczególnych wymagań
bezpieczeństwa i procedur bezpiecznej eksploatacji.
3. Urządzenia i narzędzia kryptograficzne, służące do
ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę
państwową lub tajemnicę służbową oznaczonych klauzulą
"poufne", podlegają badaniom i certyfikacji
prowadzonym przez służby ochrony państwa.
4. W wyniku badań i certyfikacji, o których mowa
w ust. 3, służby ochrony państwa wydają wzajemnie
uznawane certyfikaty ochrony kryptograficznej.
5. Wytwarzanie, przetwarzanie, przechowywanie lub
przekazywanie informacji niejawnych stanowiących
tajemnicę państwową, odpowiednio do ich klauzuli
tajności, wymaga certyfikatu akredytacji
bezpieczeństwa teleinformatycznego dla systemu lub
sieci teleinformatycznej, wydanego przez właściwą
służbę ochrony państwa.
6. Certyfikat, o którym mowa w ust. 5, wydaje się na
podstawie:
1) przeprowadzonych zgodnie z ustawą postępowań
sprawdzających wobec osób mających dostęp do
systemu lub sieci teleinformatycznej,
2) zatwierdzonych przez właściwą służbę ochrony
państwa dokumentów szczególnych wymagań
bezpieczeństwa i procedur bezpiecznej eksploatacji,
3) audytu systemu lub sieci teleinformatycznej,
polegającego na weryfikacji poprawności realizacji
wymagań i procedur, określonych w dokumentach
szczególnych wymagań bezpieczeństwa i procedur
bezpiecznej eksploatacji.
7. Kierownicy jednostek organizacyjnych organów
uprawnionych do prowadzenia na mocy odrębnych
przepisów czynności operacyjno-rozpoznawczych mogą
podjąć decyzję o eksploatacji środków technicznych
umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji
oraz utrwalanie dowodów, bez konieczności spełnienia
wymagań określonych w ust. 1 i 3 oraz 5 i 6, w
przypadkach, gdy ich spełnienie uniemożliwiałoby lub
w znacznym stopniu utrudniało realizację czynności
operacyjnych.
8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach szef
właściwej służby ochrony państwa może dokonać
akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego
systemu lub sieci teleinformatycznej, której
przyznano określoną klauzulę tajności, bez spełnienia
niektórych wymagań w zakresie ochrony fizycznej,
elektromagnetycznej lub kryptograficznej.
Art. 61. 1. Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa
systemu lub sieci teleinformatycznej powinny być
kompletnym i wyczerpującym opisem ich budowy, zasad
działania i eksploatacji. Dokumenty te opracowuje się
w fazie projektowania, bieżąco uzupełnia w fazie
wdrażania i modyfikuje w fazie eksploatacji przed
dokonaniem zmian systemu lub sieci.
2. Procedury bezpiecznej eksploatacji opracowuje się
i uzupełnia w fazie wdrażania oraz modyfikuje w fazie
eksploatacji przed dokonaniem zmian systemu lub sieci.
3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, oraz
procedury, o których mowa w ust. 2, opracowuje oraz
przekazuje służbie ochrony państwa kierownik
jednostki organizacyjnej, który jest także
odpowiedzialny za eksploatację i bezpieczeństwo
systemu lub sieci teleinformatycznej.
4. Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa oraz
procedury bezpiecznej eksploatacji systemów i sieci
teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane,
przetwarzane, przechowywane lub przekazywane
informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową,
są w każdym przypadku indywidualnie zatwierdzane
przez właściwą służbę ochrony państwa w terminie 30
dni od dnia ich otrzymania.
5. Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa oraz
procedury bezpiecznej eksploatacji systemów i sieci
teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane,
przetwarzane, przechowywane lub przekazywane
informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, są
przedstawiane właściwej służbie ochrony państwa.
Niewniesienie zastrzeżeń przez służbę ochrony państwa
do tych wymagań, w terminie 30 dni od dnia ich
przedstawienia, uprawnia do przejścia do kolejnej
fazy budowy systemu lub sieci teleinformatycznej, o
której mowa w ust. 1.
Art. 62. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, podstawowe wymagania bezpieczeństwa
teleinformatycznego, jakim powinny odpowiadać systemy
i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania,
przetwarzania, przechowywania lub przekazywania
informacji niejawnych oraz sposób opracowywania
dokumentów szczególnych wymagań bezpieczeństwa i
procedur bezpiecznej eksploatacji tych systemów i
sieci.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określa
się w szczególności podstawowe wymagania
bezpieczeństwa teleinformatycznego w zakresie ochrony
fizycznej, elektromagnetycznej, kryptograficznej,
niezawodności transmisji, kontroli dostępu w sieciach
lub systemach teleinformatycznych służących do
wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub
przekazywania informacji niejawnych. W dokumentach
szczególnych wymagań bezpieczeństwa określa się
środki ochrony kryptograficznej, elektromagnetycznej,
technicznej i organizacyjnej systemu lub sieci
teleinformatycznej. Procedury bezpiecznej
eksploatacji obejmują sposób i tryb postępowania w
sprawach związanych z bezpieczeństwem informacji
niejawnych oraz określają zakres odpowiedzialności
użytkowników systemu lub sieci teleinformatycznych i
pracowników mających do nich dostęp.
Art. 63. 1. Za przeprowadzenie czynności, o których mowa
w art. 60 ust. 3 - 6, pobiera się opłaty.
2. Z opłat, o których mowa w ust. 1, są zwolnione
jednostki organizacyjne będące jednostkami
budżetowymi.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust.
1, z uwzględnieniem kosztów ponoszonych na
przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 60
ust. 3 - 6.
Art. 64. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wyznacza:
1) osobę lub zespół osób, odpowiedzialnych za
funkcjonowanie systemów lub sieci
teleinformatycznych oraz za przestrzeganie zasad i
wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinfor
matycznych, zwane dalej "administratorem systemu",
2) pracownika lub pracowników pionu ochrony,
pełniących funkcję inspektorów bezpieczeństwa
teleinformatycznego, odpowiedzialnych za bieżącą
kontrolę zgodności funkcjonowania sieci lub sys
temu teleinformatycznego ze szczególnymi
wymaganiami bezpieczeństwa oraz za kontrolę
przestrzegania procedur bezpiecznej eksploatacji,
o których mowa w art. 61 ust. 2.
2. Służby ochrony państwa udzielają kierownikom
jednostek organizacyjnych pomocy niezbędnej dla
realizacji ich zadań, w szczególności wydając
zalecenia w zakresie bezpieczeństwa
teleinformatycznego.
3. Stanowiska lub funkcje administratora systemu albo
inspektora bezpieczeństwa teleinformatycznego mogą
zajmować lub pełnić osoby określone w art. 18 ust. 5,
posiadające poświadczenia bezpieczeństwa odpowiednie
do klauzuli informacji wytwarzanych, przetwarzanych,
przechowywanych lub przekazywanych w systemach lub
sieciach teleinformatycznych, po odbyciu
specjalistycznych szkoleń z zakresu bezpieczeństwa
teleinformatycznego prowadzonych przez służby ochrony
państwa.";
36) rozdział 11 "Bezpieczeństwo przemysłowe" otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 11
Bezpieczeństwo przemysłowe
Art. 65. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-
rozwojowa, ubiegający się o zawarcie lub wykonujący
umowę związaną z dostępem do informacji niejawnych,
zwaną dalej "umową", albo wykonujący na podstawie
przepisów prawa zadania na rzecz obronności,
bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku
publicznego związane z dostępem do informacji
niejawnych, mają obowiązek zapewnienia warunków do
ochrony informacji niejawnych.
Art. 66. 1. Dokumentem potwierdzającym zdolność
przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-
rozwojowej do ochrony informacji niejawnych stanowiących
tajemnicę państwową, jest świadectwo bezpieczeństwa
przemysłowego wydane po przeprowadzeniu postępowania
sprawdzającego.
2. Postępowania sprawdzające przeprowadzają:
1) Wojskowe Służby Informacyjne, jeżeli:
a) zlecającym umowę lub zadanie mają być Siły Zbrojne oraz
jednostki organizacyjne podległe lub nadzorowane przez
Ministra Obrony Narodowej,
b) wykonawcami umowy lub zadania mają być jednostki organizacyjne
wymienione w pkt 1 lit. a),
2) Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego w innych przypadkach
niż wymienione w pkt 1.
3. Podział kompetencji określony w ust. 2 odnosi się
również do:
1) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych
będących podwykonawcami tych umów lub zadań,
2) postępowań sprawdzających, o których mowa w art. 37 ust. 2 i 3.
4. W zależności od stopnia zdolności do ochrony
informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową o
określonej klauzuli, wydaje się świadectwo
bezpieczeństwa przemysłowego odpowiednio:
1) pierwszego stopnia - potwierdzające pełną zdolność przedsiębiorcy,
jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej
do ochrony tych informacji,
2) drugiego stopnia - potwierdzające zdolność przedsiębiorcy,
jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej do ochrony tych
informacji, z wyłączeniem możliwości ich wytwarzania,
przechowywania, przekazywania lub przetwarzania we własnych
systemach i sieciach teleinformatycznych,
3) trzeciego stopnia - potwierdzające zdolność przedsiębiorcy,
jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej do ochrony
tych informacji, z wyłączeniem możliwości ich wytwarzania,
przechowywania, przekazywania lub przetwarzania w
użytkowanych przez niego obiektach.
5. Właściwa służba ochrony państwa może odstąpić od
postępowania sprawdzającego, jeżeli przedsiębiorca,
jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa przedstawi
odpowiednie świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego
wydane przez drugą służbę ochrony państwa.
Art. 67. Służba ochrony państwa przeprowadza postępowanie wobec
przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej,
sprawdzające zdolność do ochrony informacji niejawnych
stanowiących tajemnicę służbową, tylko wtedy gdy z umów
międzynarodowych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską lub
prawa wewnętrznego strony zlecającej umowę wynika obowiązek
uzyskania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego
upoważniającego do wykonywania umów związanych z dostępem do
informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" lub jej
zagranicznym odpowiednikiem.
Art. 68. 1. Właściwa służba ochrony państwa przeprowadza
postępowanie sprawdzające na wniosek przedsiębiorcy,
jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej, o których
mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5.
2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca,
jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa określa stopień
świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, o które ubiega
się, z uwzględnieniem klauzuli tajności.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się
ankiety osób określonych w ust. 4 lub kopie posiadanych
przez te osoby poświadczeń bezpieczeństwa, wydanych
przez służby ochrony państwa, i kwestionariusz
bezpieczeństwa przemysłowego, o którym mowa w art. 69.
4. Postępowaniu sprawdzającemu podlegają:
1) osoba lub osoby, które u przedsiębiorcy, w jednostce naukowej
lub badawczo-rozwojowej zajmują stanowisko kierownika
jednostki organizacyjnej, o którym mowa w art. 18 ust. 1,
2) osoby zatrudnione w pionie ochrony,
3) administrator systemu, o ile podmiot wnioskujący będzie wytwarzał,
przechowywał, przetwarzał lub przekazywał informacje niejawne
stanowiące tajemnicę państwową we własnych systemach
i sieciach teleinformatycznych,
4) osoby mające kierować wykonaniem umowy lub uczestniczyć
w jej bezpośredniej realizacji u przedsiębiorcy,
w jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej,
5) osoby, które w imieniu przedsiębiorcy, jednostki naukowej
lub badawczo-rozwojowej uczestniczą w czynnościach
zmierzających do zawarcia umowy, jeżeli czynności te
są związane z dostępem do informacji niejawnych.
5. Sprawdzeniu podlegają również:
1) struktura kapitału oraz powiązania kapitałowe przedsiębiorcy,
2) struktura organizacyjna przedsiębiorcy, jednostki naukowej
lub badawczo-rozwojowej oraz ich władz,
3) sytuacja finansowa i źródła pochodzenia środków finansowych
pozostających w dyspozycji podmiotów określonych w pkt 2,
4) osoby wchodzące w skład władz przedsiębiorcy, jednostki naukowej
lub badawczo-rozwojowej,
5) system ochrony osób, materiałów i obiektów u przedsiębiorcy,
w jednostce
naukowej lub badawczo-rozwojowej, ze szczególnym uwzględnieniem
elementów systemu ochrony informacji niejawnych.
6. W odniesieniu do postępowania, o którym mowa
w ust. 5, stosuje się odpowiednio art. 14 ust. 3, z tym
że przez sprawdzenie rękojmi zachowania tajemnicy należy
rozumieć sprawdzenie zdolności finansowej i
organizacyjnej do zapewnienia ochrony informacji
niejawnych.
7. Do osób, o których mowa w ust. 4, z wyjątkiem osoby
zajmującej stanowisko pełnomocnika ochrony, pracownika
pionu ochrony oraz administratora systemu, nie stosuje
się wymogu posiadania obywatelstwa polskiego, o którym
mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1.
Art. 69. 1. Sprawdzenie, o którym mowa w art. 68 ust. 5,
prowadzi się na podstawie danych zawartych w wypełnionym
przez przedsiębiorcę, jednostkę naukową lub badawczo-
rozwojową kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego.
2. Kwestionariusz bezpieczeństwa przemysłowego zawiera w
szczególności:
1) dane identyfikujące podmiot podlegający sprawdzeniu,
w tym jego status prawny,
2) dane o strukturze kapitału i powiązaniach kapitałowych przedsiębiorcy,
3) dane o sytuacji finansowej,
4) dane o strukturze organizacyjnej,
5) dane dotyczące władz, w tym organów zarządzających,
6) dane o systemie ochrony,
7) wykaz pracowników posiadających poświadczenia bezpieczeństwa
uprawniające do dostępu do informacji niejawnych stanowiących
tajemnicę państwową,
8) wykaz pracowników, którzy powinni być poddani poszerzonym
lub specjalnym postępowaniom sprawdzającym,
9) wykaz osób, które ze strony przedsiębiorcy, jednostki naukowej
lub badawczo-rozwojowej wykonują lub będą wykonywać funkcje
związane z ochroną informacji niejawnych,
10) podpis osoby upoważnionej do składania oświadczeń woli w imieniu
przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej.
Art. 70. 1. W przypadku pozytywnego wyniku postępowania, o
którym mowa w art. 68 ust. 1, służba ochrony państwa
wydaje świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, które
zachowuje ważność od daty wydania przez okres:
1) 5 lat - w przypadku umów lub zadań, związanych z dostępem
do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne",
2) 7 lat - w przypadku umów lub zadań, związanych z dostępem
do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne",
3) 10 lat - w przypadku świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego,
wydanego w wyniku postępowania, o którym mowa w art. 67.
2. W okresie ważności świadectwa bezpieczeństwa
przemysłowego służba ochrony państwa może przeprowadzić
z urzędu postępowanie sprawdzające, w zakresie
określonym w art. 68 ust. 5 i 6, w celu ustalenia, czy
przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-
rozwojowa nie utraciła zdolności do ochrony informacji
niejawnych przed nieuprawnionym ujawnieniem.
Art. 71. 1. Jednostka organizacyjna zlecająca wykonanie umowy
lub zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa
lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, związanych z
dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę
państwową, jest odpowiedzialna za wprowadzenie do umowy
lub decyzji o zleceniu zadania instrukcji bezpieczeństwa
przemysłowego, określającej:
1) szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych
stanowiących tajemnicę państwową, które zostaną przekazane
przedsiębiorcy, jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej
w związku z wykonywaniem umowy lub zadania, odpowiednie
do ilości tych informacji, klauzuli tajności oraz liczby osób
mających do nich dostęp,
2) skutki oraz zakres odpowiedzialności wykonawcy umowy
lub zadania z tytułu
niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków
wynikających z ustawy, a także nieprzestrzegania wymagań
określonych w instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego.
2. W szczególności instrukcja bezpieczeństwa
przemysłowego powinna określać:
1) klauzule tajności poszczególnych materiałów lub rodzajów materiałów
niejawnych, które zostaną wytworzone przez przedsiębiorcę, jednostkę
naukową lub badawczo-rozwojową w związku z wykonaniem umowy
lub zadania,
2) sposób postępowania z materiałami niejawnymi, które zostaną
przekazane przedsiębiorcy, jednostce naukowej
lub badawczo-rozwojowej lub przez niego wytworzone
w związku z wykonaniem umowy lub zadania.
3. Kierownik jednostki organizacyjnej, która zleca
wykonanie umowy lub zadania na rzecz obronności,
bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku
publicznego związanych z dostępem do informacji
niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, wyznacza
osobę odpowiedzialną za nadzorowanie, kontrolę i
doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę,
jednostkę naukową lub badawczo-rozwojową obowiązku
ochrony przekazanych im informacji niejawnych.
4. Jeżeli w związku z wykonaniem umowy lub zadania zostaną
wytworzone informacje niejawne, odpowiednią klauzulę
tajności nadaje osoba, o której mowa w art. 21 ust. 1,
zgodnie ze wskazaniami zawartymi w instrukcji
bezpieczeństwa przemysłowego, a w przypadku ich braku,
po uzgodnieniu z osobą, o której mowa w ust. 3.
5. Jednostka organizacyjna zlecająca wykonanie umowy lub
zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa lub
bezpieczeństwa i porządku publicznego związanych z
dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę
państwową, ma obowiązek:
1) niezwłocznego informowania właściwej służby ochrony państwa o:
a) nazwie i adresie przedsiębiorcy, jednostki naukowej
lub badawczo-rozwojowej, której zleca wykonanie umowy lub zadania,
b) przedmiocie umowy lub zadania,
c) najwyższej koniecznej klauzuli tajności informacji niejawnych,
do których dostęp będzie wiązał się z wykonaniem umowy lub zadania,
d) naruszeniu przepisów o ochronie informacji niejawnych u przedsiębiorcy,
w jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej,
której zlecono wykonanie umowy lub zadania,
e) zakończeniu wykonania umowy lub zadania,
2) niezwłocznego przekazania właściwej służbie ochrony państwa:
a) kopii instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego, o której mowa
w art. 71 ust.1,
b) kopii świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego przedsiębiorcy,
jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej, której zlecono
wykonanie umowy lub zadania.
Art. 71a. 1. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-
rozwojowa, w czasie trwania postępowania sprawdzającego,
a także w okresie ważności świadectwa bezpieczeństwa
przemysłowego, określonego w art. 70 ust. 1, ma
obowiązek niezwłocznego informowania właściwej służby
ochrony państwa o:
1) zmianach danych zawartych w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego,
2) ogłoszeniu upadłości, likwidacji lub rozwiązaniu jednostki organizacyjnej
albo zakończeniu przez nią działalności w innej formie,
3) potrzebie zawarcia lub zawarciu umowy z podwykonawcą, związanej
z dostępem do informacji niejawnych,
4) wypowiedzeniu umowy,
5) zakończeniu wykonania umowy lub zadania,
6) zawarciu nowej umowy lub podjęciu wykonania nowego zadania związanych
z dostępem do informacji niejawnych, ze szczególnym uwzględnieniem:
a) nazwy i adresu jednostki organizacyjnej zawierającej umowę
lub zlecającej zadanie,
b) przedmiotu umowy lub zadania,
c) najwyższej klauzuli tajności informacji niejawnych, do których
dostęp będzie wiązał się z wykonaniem umowy lub zadania.
2. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-
rozwojowa, w czasie realizacji umowy albo zadania, ma
obowiązek niezwłocznego informowania osoby, o której
mowa w art. 71 ust. 3, o:
1) zmianach w systemie ochrony informacji niejawnych,
2) zmianach osób wykonujących umowę lub zadanie,
3) potrzebie zlecenia podwykonawcy wykonania umowy, związanej
z dostępem do informacji niejawnych.
Art. 72. 1. Świadome podanie nieprawdziwych danych lub
zatajenie prawdziwych danych w kwestionariuszu
bezpieczeństwa przemysłowego albo niewykonanie obowiązku
wynikającego z art. 71a ust. 1, może stanowić podstawę
do odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa
przemysłowego.
2. Utrata zdolności do ochrony informacji niejawnych,
stwierdzona w toku postępowania sprawdzającego,
o którym mowa w art. 70 ust. 2, lub kontroli, o których
mowa w art. 14 ust. 1 i art. 16, a także niewykonanie
obowiązku wynikającego z art. 71a ust. 1, stanowią
podstawę do cofnięcia świadectwa bezpieczeństwa
przemysłowego.
3. O cofnięciu świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego
służba ochrony państwa zawiadamia niezwłocznie
jednostki organizacyjne, które zleciły przedsiębiorcy,
jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej wykonanie
umowy albo zadania.
4. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-
rozwojowa może ponownie ubiegać się o wydanie
świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego po ustaniu
przyczyn odmowy jego wydania lub cofnięcia, jednak
w terminie nie krótszym niż rok od otrzymania decyzji
o odmowie wydania lub decyzji o jego cofnięciu.
Art. 72a. Decyzje o odmowie wydania i o cofnięciu świadectwa
bezpieczeństwa przemysłowego nie wymagają uzasadnienia.
Art. 73. Świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, decyzja
o odmowie wydania oraz decyzja o cofnięciu świadectwa
bezpieczeństwa przemysłowego powinny zawierać:
1) oznaczenie służby ochrony państwa, która wydała, odmówiła
wydania bądź cofnęła świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego,
2) miejsce i datę wystawienia,
3) nazwę podmiotu i adres jego siedziby,
4) podstawę prawną,
5) stwierdzenie wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego,
odmowy wydania lub jego cofnięcia,
6) w przypadku wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego
- jego stopień, klauzulę tajności oraz termin ważności,
7) imienną pieczęć i czytelny podpis upoważnionego funkcjonariusza
albo żołnierza służby ochrony państwa.
Art. 74. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
wzory:
1) kwestionariusza bezpieczeństwa przemysłowego,
2) świadectw bezpieczeństwa przemysłowego,
3) decyzji o odmowie wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego,
4) decyzji o cofnięciu świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego
- umożliwiające jednoznaczną identyfikację osoby, której
dokumenty te dotyczą.
Art. 74a. 1. Służby ochrony państwa pobierają opłaty za:
1) przeprowadzenie postępowań sprawdzających, o których mowa
w art. 68,
2) wydanie świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, o którym
mowa w art. 70,
3) przeprowadzenie postępowań sprawdzających, o których mowa
w art. 37 ust. 2 i 3.
2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek
organizacyjnych wymienionych w art. 1 ust. 2 pkt 1-4
oraz przedsiębiorstw państwowych i spółek prawa
handlowego, których jedynym udziałowcem jest Skarb
Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość i tryb pobierania opłat, o
których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem kosztów
ponoszonych na przeprowadzenie czynności, o których
mowa w art. 37 ust. 2 i 3 oraz art. 68 i 70.
Art. 75. 1. Dane zgromadzone w postępowaniu, o którym mowa
w art. 68 ust. 1, podlegają ochronie i mogą być
wykorzystywane wyłącznie w celu określonym w ustawie,
a ich przekazywanie i udostępnianie innym osobom jest
zabronione.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępniane
przez służby ochrony państwa wyłącznie na żądanie sądu
lub prokuratora dla celów postępowania karnego albo
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezesowi
Rady Ministrów, gdy wymaga tego istotny interes
Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Akta postępowań sprawdzających prowadzonych w
odniesieniu do przedsiębiorców, jednostek naukowych lub
badawczo-rozwojowych są przechowywane jako wyodrębniona
część w archiwach służb ochrony państwa.
Art. 76. 1. W przypadku gdy przedsiębiorca, jednostka naukowa lub
badawczo-rozwojowa zamierza ubiegać się lub ubiega się o
wykonanie umowy albo zadań związanych z dostępem do
informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową,
świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego nie jest
wymagane, z zastrzeżeniem art. 67. Przepisy art. 71 ust.
1-4 oraz art. 71a ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-
rozwojowa, o których mowa w ust. 1, są obowiązani
powołać pełnomocnika ochrony oraz spełniać inne
wymagania ustawy w zakresie ochrony informacji
niejawnych, stosownie do ich klauzuli tajności.
3. Na wniosek przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub
badawczo-rozwojowej, o których mowa w ust. 1, zwykłe
postępowanie sprawdzające wobec osób wymienionych w art.
68 ust. 4, z wyjątkiem osoby kandydata na pełnomocnika
ochrony, może przeprowadzić pełnomocnik ochrony
jednostki organizacyjnej zawierającej umowę lub
zlecającej zadanie, o których mowa w ust. 1. Wniosek
składa się do kierownika jednostki organizacyjnej, która
zleca wykonanie takiej umowy lub zadania.
4. Szkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych
osób wymienionych w art. 68 ust. 4, przeprowadza
pełnomocnik ochrony jednostki organizacyjnej
zawierającej umowę lub zlecającej zadanie, o których
mowa w ust. 1.";
37) załącznik nr 1 "Wykaz rodzajów informacji niejawnych stanowiących
tajemnicę państwową" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do
niniejszej ustawy;
38) załącznik nr 2 "Ankieta bezpieczeństwa osobowego" otrzymuje brzmienie
określone w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy.
Art. 2. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie
papierami wartościowymi w art. 160 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 160. 1. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej
oraz informacji poufnej złożenie zawiadomienia o
popełnieniu przestępstwa oraz przekazanie informacji
służbom ochrony państwa w związku z postępowaniami
sprawdzającymi prowadzonymi na podstawie przepisów
o ochronie informacji niejawnych.".
Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 lit. k otrzymuje brzmienie:
"k) służb ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Policji,
Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służby Więziennej i
ich posiadających pisemne upoważnienie funkcjonariuszy lub
żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia
postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie
informacji niejawnych,";
2) w art. 110 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
"5) służb ochrony państwa w związku z postępowaniami
sprawdzającymi prowadzonymi na podstawie przepisów o ochronie
informacji niejawnych.".
Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 297 w § 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
"7) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Policji,
Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie Więziennej
i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub
żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia
postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów
o ochronie informacji niejawnych.";
2) w art. 298:
a) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) sądowi, prokuratorowi, a także upoważnionym pisemnie
przez prokuratora funkcjonariuszom Policji lub Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego - w związku z toczącym się
postępowaniem,",
b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
"5a) służbom ochrony państwa, Agencji Wywiadu, Policji,
Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Służbie
Więziennej i ich posiadającym pisemne upoważnienie
funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym
do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na
podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych,".
Art. 5. Do postępowań sprawdzających wszczętych i nie zakończonych przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy tej ustawy.
Art. 6. Poświadczenia bezpieczeństwa wydane przed dniem wejścia w życie
ustawy zachowują ważność w zakresie i okresie, na jaki zostały wydane.
Art. 7. Świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego wydane przedsiębiorcom,
jednostkom naukowym lub badawczo-rozwojowym w związku z wykonaniem umowy lub
zadania łączącego się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę
państwową zachowują ważność do czasu zakończenia danej umowy lub zadania, ale
nie dłużej niż 2 lata od dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 8. Dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie upoważnień
ustawowych zmienianych niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu ich zastąpienia
przez przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnień ustawowych w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w
życie niniejszej ustawy.
Art. 9. Ogłoszenie teksu jednolitego ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r.
o ochronie informacji niejawnych nastąpi w terminie 6 miesięcy od dnia
ogłoszenia niniejszej ustawy.
Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
__________________________________________________________________________________
[1] Niniejszą ustawą zmienia się również ustawy: ustawę z dnia 21 sierpnia
1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r.
Nr 49, poz. 447 oraz z 2001 r. Nr 110, poz. 189); ustawę z dnia 29 sierpnia
1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z 2001 r. Nr 130,
poz. 1450 i Nr 111, poz. 1195 oraz z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz.
1178, Nr 144, poz.1208 i Nr 169, poz.1387); ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. -
Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr
106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037,Nr 116, poz.
1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39,
poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz.
1458 oraz z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984 i Nr 169, poz. 1387).
[2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509 oraz z
2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387).
[3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r.
Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103, Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 14, poz.
143, Nr 81, poz. 877, Nr 110, poz. 1189 z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz.
676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387 i
Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 84, poz. 774.
[4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r.
Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r.
Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r.
Nr 17, poz. 155 i Nr 111, poz. 1061.