P r o j e k t
U S T A W A
z dnia.......................
o zmianie ustawy Prawo o miarach
Art. 1. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63,
poz. 636 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360
oraz z 2003 r. Nr 170, poz. 1652) wprowadza się następujące zmiany:
1)w art. 2 uchyla się ust. 2;
2) w art. 4:
a) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
"8) wymagania wymagania techniczne i metrologiczne, które
powinien spełniać przyrząd pomiarowy,",
b) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
"10) badanie typu zespół czynności mających na celu
wykazanie, czy przyrząd pomiarowy danego typu spełnia
wymagania, i stanowiących podstawę zatwierdzenia typu,",
c) uchyla się pkt 11,
d) pkt 12 i 13 otrzymują brzmienie:
"12) zatwierdzenie typu potwierdzenie, w drodze decyzji, że
typ przyrządu pomiarowego spełnia wymagania,
13) legalizacja zespół czynności obejmujących sprawdzenie,
stwierdzenie i poświadczenie dowodem legalizacji, że
przyrząd pomiarowy spełnia wymagania,",
e) dodaje się pkt 18-20 w brzmieniu:
"18) wzorcowanie zbiorników statków zespół czynności mających
na celu określenie pojemności zbiorników statków żeglugi
śródlądowej i przybrzeżnej,
19) znak zatwierdzenia typu znak umieszczany na przyrządzie
pomiarowym, poświadczający jego zgodność z zatwierdzonym
typem,
20) dowód legalizacji świadectwo legalizacji lub cecha
legalizacji umieszczana na przyrządzie pomiarowym,
poświadczające dokonanie legalizacji.";
3) art. 5 otrzymuje brzmienie:
"Art. 5. 1. Legalnymi jednostkami miar są:
1) jednostki Międzynarodowego Układu Jednostek Miar
(SI),
2) jednostki nienależące do Międzynarodowego Układu
Jednostek Miar (SI), dopuszczone do stosowania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3) dziesiętne podwielokrotności i wielokrotności
jednostek, o których mowa w pkt 1 i 2.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) legalne jednostki miar nienależące do Międzynarodowego
Układu Jednostek Miar (SI), które mogą być stosowane na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2) nazwy, definicje i oznaczenia legalnych jednostek
miar,
3) przedrostki i ich oznaczenia przeznaczone do tworzenia
dziesiętnych podwielokrotności i wielokrotności
legalnych jednostek miar,
4) zasady pisowni oznaczeń legalnych jednostek miar
przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.";
4) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
"Art. 6a. 1. W celu zapewnienia przekazywania wartości legalnych
jednostek miar od państwowych wzorców jednostek miar do
przyrządów pomiarowych organy administracji miar mogą,
na wniosek zainteresowanych podmiotów, wykonywać
wzorcowanie przyrządów pomiarowych.
2. Wzorcowanie, na wniosek zainteresowanego podmiotu,
może dodatkowo obejmować stwierdzenie zgodności
przyrządu pomiarowego ze wskazanymi przez niego
wymaganiami lub specyfikacjami.
3. Wynik wzorcowania, pozwalający na przypisanie
wskazaniom przyrządu pomiarowego odpowiednich wartości
wielkości mierzonej lub na wyznaczenie poprawek tych
wskazań oraz błędów, jest poświadczany przez organ admi
nistracji miar w świadectwie wzorcowania.";
5)art. 8 otrzymuje brzmienie:
"Art. 8. 1. Przyrządy pomiarowe, które mogą być stosowane:
1) w ochronie zdrowia, życia i środowiska,
2) w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego,
3) w ochronie praw konsumenta,
4) przy pobieraniu opłat, podatków i innych należności
budżetowych oraz ustalaniu opustów, kar umownych,
wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy pobieraniu i
ustalaniu podobnych należności i świadczeń,
5) przy dokonywaniu kontroli celnej,
6) w obrocie
i są określone w przepisach wydanych na podstawie ust.
6, podlegają prawnej kontroli metrologicznej.
2. Prawna kontrola metrologiczna przyrządów pomiarowych jest
wykonywana przez:
1) zatwierdzenie typu przyrządu pomiarowego na podstawie
badania typu przed wprowadzeniem typu przyrządu
pomiarowego do obrotu lub
2) legalizację pierwotną albo legalizację jednostkową
przed wprowadzeniem danego egzemplarza przyrządu pomiarowego
do obrotu lub użytkowania, a także
3) legalizację ponowną w stosunku do przyrządów pomiarowych
wprowadzonych do obrotu lub użytkowania.
3. Legalizacja jednostkowa jest legalizacją pierwotną
przyrządu pomiarowego w wykonaniu jednostkowym,
skonstruowanego dla określonego, szczególnego
zastosowania.
4. Legalizacja ponowna obejmuje legalizację przyrządu
pomiarowego:
1) w związku z upływem okresu ważności legalizacji
pierwotnej lub poprzedniej legalizacji ponownej,
2) w związku z jego instalacją w miejscu użytkowania,
przed upływem okresu ważności legalizacji pierwotnej,
jeżeli sprawdzenie zgodności z wymaganiami powinno być
wykonane przed i po zainstalowaniu tego przyrządu w
miejscu użytkowania,
3) po jego naprawie,
4) w związku z utratą ważności legalizacji z przyczyn, o
których mowa w art. 8n ust. 4.
5. Zakres prawnej kontroli metrologicznej, w zależności od
rodzaju przyrządu pomiarowego, może obejmować:
1) zatwierdzenie typu i legalizację pierwotną albo
legalizację jednostkową oraz legalizację ponowną,
2) zatwierdzenie typu i legalizację pierwotną albo
legalizację jednostkową,
3) wyłącznie zatwierdzenie typu,
4) legalizację pierwotną albo legalizację jednostkową i
legalizację ponowną.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaje przyrządów pomiarowych
podlegających prawnej kontroli metrologicznej oraz zakres
tej kontroli w stosunku do danego rodzaju przyrządów,
mając na względzie niezbędność, z punktu widzenia obszarów
zastosowań, objęcia określonych przyrządów pomiarowych
prawną kontrolą metrologiczną, zakres ilościowy tych za
stosowań, dziedziny pomiarowe, w których są one stosowane
oraz zobowiązania wynikające z wiążących Rzeczpospolitą
Polską umów międzynarodowych.";
6) po art. 8 dodaje się art. 8a-8n w brzmieniu:
"Art. 8a. 1. Przyrządy pomiarowe podlegające prawnej kontroli
metrologicznej mogą być wprowadzane do obrotu i
użytkowania oraz użytkowane tylko wówczas, jeżeli
posiadają odpowiednio ważną decyzję zatwierdzenia typu
lub ważną legalizację.
2. Za równoważne zatwierdzeniu typu i legalizacji pierwotnej
Prezes Głównego Urzędu Miar, zwany dalej "Prezesem", może
uznać, w drodze decyzji, odpowiednie dokumenty
potwierdzające dokonanie prawnej kontroli metrologicznej
przyrządu pomiarowego przez właściwe zagraniczne
instytucje metrologiczne.
Art. 8b. 1. Prawna kontrola metrologiczna przyrządów pomiarowych
jest wykonywana przez organy administracji miar oraz, w
zakresie udzielonych upoważnień, przez upoważnione
podmioty.
2. Postępowania w sprawach zatwierdzenia typu przyrządów
pomiarowych prowadzi Prezes.
3. Legalizacji przyrządów pomiarowych dokonują:
1) Prezes w zakresie legalizacji jednostkowej,
2) Prezes i organy administracji miar, o których mowa w
art. 10 pkt 2 w zakresie legalizacji pierwotnej
przyrządów pomiarowych, które są legalizowane bez
zatwierdzenia typu,
3) organy administracji miar oraz podmioty upoważnione do
przeprowadzania legalizacji pierwotnej określonych
rodzajów przyrządów pomiarowych w zakresie
legalizacji pierwotnej przyrządów pomiarowych, których
typ jest zatwierdzony,
4) organy administracji miar oraz podmioty upoważnione do
przeprowadzania legalizacji ponownej określonych
rodzajów przyrządów pomiarowych w zakresie
legalizacji ponownej.
Art. 8c. Prawna kontrola metrologiczna przyrządów pomiarowych może
być przeprowadzana w:
1) siedzibie organu administracji miar,
2) punkcie legalizacyjnym,
3) miejscu zainstalowania lub użytkowania przyrządu
pomiarowego, jeżeli wynika to z wymagań,
4) miejscu wykonywania legalizacji pierwotnej lub
legalizacji ponownej przez podmiot, któremu Prezes
udzielił upoważnienia do wykonywania legalizacji
pierwotnej lub legalizacji ponownej.
Art. 8d. 1. Z wnioskiem o zatwierdzenie typu przyrządu pomiarowego
może wystąpić producent lub jego upoważniony
przedstawiciel.
2. Do wniosku o zatwierdzenie typu dołącza się dokumentację
niezbędną do przeprowadzenia badania typu, a w
szczególności dokumentację techniczno-konstrukcyjną typu
przyrządu pomiarowego oraz przynajmniej jeden egzemplarz
przyrządu pomiarowego reprezentujący typ, który ma zostać
zatwierdzony, albo wskazuje się we wniosku miejsce
zainstalowania tego egzemplarza, jeżeli wynika to z
wymagań.
Art. 8e. 1. Jeżeli dane zawarte we wniosku o zatwierdzenie typu
nie są kompletne lub nie zostały do niego dołączone
wymagane dokumenty, Prezes wzywa wnioskodawcę do
uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia
wezwania.
2. Jeżeli wnioskodawca nie uzupełni wniosku w terminie,
wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.
Art. 8f. 1. Jeżeli wniosek o zatwierdzenie typu jest kompletny
przeprowadza się badanie typu przyrządu pomiarowego.
2. Badanie typu przyrządu pomiarowego obejmuje:
1) analizę dokumentów i badanie charakterystyk
technicznych oraz metrologicznych określonej liczby
egzemplarzy reprezentującego typ przyrządu pomiarowego
albo
2) analizę dokumentów, jeżeli wnioskodawca przedstawił
protokoły z wynikami badań, przeprowadzonych przez
właściwe instytucje metrologiczne lub upoważnione
laboratoria, wykazującymi, że typ przyrządu pomiarowego
spełnia wymagania.
3. W wyniku przeprowadzonego badania typu Prezes może wydać
odpowiednio decyzję:
1) zatwierdzenia typu,
2) zatwierdzenia typu z ograniczeniami, w szczególności
co do: liczby przyrządów pomiarowych, które mogą być
wprowadzone do obrotu, zobowiązania wnioskodawcy do
informowania organów administracji miar o miejscu za
instalowania przyrządów lub ograniczenia zakresu ich
zastosowania, w przypadku gdy w danym typie przyrządów
pomiarowych zostały wprowadzone nowe rozwiązania tech
niczne, które nie zostały przewidziane w wymaganiach,
3) odmawiającą zatwierdzenia typu, gdy przyrząd pomiarowy
nie spełnia wymagań.
4. Na wniosek producenta lub jego upoważnionego
przedstawiciela, Prezes może zmienić wydaną decyzję
zatwierdzenia typu, w szczególności w przypadku
modyfikacji przyrządu pomiarowego lub wprowadzenia do
niego nowych elementów, jeżeli mają one lub mogą mieć
wpływ na wyniki pomiarów, warunki właściwego stosowania
lub warunki techniczne użytkowania tych przyrządów, po
ponownym przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie badania
typu.
5. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 3 pkt 1 i 2,
Prezes:
1) nadaje znak zatwierdzenia typu, jeżeli przyrząd
pomiarowy podlega wyłącznie zatwierdzeniu typu,
2) może nadać znak zatwierdzenia typu, jeżeli przyrząd
pomiarowy podlega zatwierdzeniu typu i legalizacji,
3) może określić miejsca umieszczania cech legalizacji
oraz cech zabezpieczających na przyrządach pomiarowych
zgodnych z zatwierdzonym typem.
6. Jeżeli jest to niezbędne dla scharakteryzowania i
identyfikacji typu przyrządu pomiarowego oraz objaśnienia
jego działania, do decyzji mogą być dołączone opisy,
rysunki, wykresy lub fotografie.
Art. 8g. 1. Prezes, w drodze decyzji, cofa zatwierdzenie typu,
jeżeli przyrządy pomiarowe wykonane zgodnie z
zatwierdzonym typem wykazują usterki niezwiązane z
wymaganiami, utrudniające ich zamierzone użytkowanie.
2.Prezes może cofnąć zatwierdzenie typu w przypadku stwierdzenia, że:
1) przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub
użytkowania są niezgodne z zatwierdzonym typem lub nie
spełniają wymagań,
2) ograniczenia określone w decyzji zatwierdzenia typu
nie są przestrzegane.
Art. 8h. 1. Okres ważności zatwierdzenia typu wynosi dziesięć
lat, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.
2. Okres ważności, na wniosek producenta lub jego
upoważnionego przedstawiciela, może być przedłużany o
kolejne okresy dziesięcioletnie.
3. Okres ważności zatwierdzenia typu z ograniczeniami nie
może przekraczać 2 lat i może być przedłużony nie więcej
niż o 3 lata.
4. Okres ważności nie może być przedłużony, jeżeli
nastąpiła zmiana wymagań a decyzja zatwierdzenia typu nie
mogłaby być wydana na podstawie zmienionych przepisów.
5. W przypadku gdy okres ważności nie zostanie przedłużony,
zatwierdzenie typu uznaje się za ważne w odniesieniu do
przyrządów pomiarowych wprowadzonych już do użytkowania.
Art. 8i. Producent, na wszystkich przyrządach pomiarowych
podlegających:
1) wyłącznie zatwierdzeniu typu umieszcza nadany znak
zatwierdzenia typu,
2) zatwierdzeniu typu i legalizacji może umieścić znak
zatwierdzenia typu, jeżeli został nadany.
Art. 8j. 1. Legalizacja pierwotna albo legalizacja jednostkowa
przyrządu pomiarowego jest dokonywana na wniosek:
1) producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela,
2) importera.
2. Do wniosku o legalizację pierwotną przyrządu pomiarowego
niepodlegającego zatwierdzeniu typu oraz do wniosku o
legalizację jednostkową dołącza się dokumentację
techniczno-konstrukcyjną przyrządu pomiarowego.
Art. 8k. Legalizacja ponowna przyrządu pomiarowego jest dokonywana
na wniosek:
1) użytkownika,
2) wykonawcy naprawy lub instalacji przyrządu pomiarowego.
Art. 8l. Organ administracji miar oraz podmiot upoważniony
odmawiają dokonania legalizacji, jeżeli:
1) typ zgłoszonego przyrządu pomiarowego, podlegającego
zatwierdzeniu typu, nie jest zatwierdzony,
2) przyrząd pomiarowy jest uszkodzony, niekompletny lub
nieprzygotowany do sprawdzenia,
3) czynności związane z legalizacją mają być wykonywane w
miejscu, o którym mowa w art. 8c pkt 3, a wnioskodawca
nie zapewnił właściwych warunków do ich wykonania.
Art. 8m. 1. Organ administracji miar oraz podmiot upoważniony
przeprowadzają podczas legalizacji sprawdzenie przyrządu
pomiarowego pod względem zgodności z wymaganiami.
2. Podczas legalizacji pierwotnej sprawdzenie obejmuje:
1) zgodność konstrukcji, wykonania, materiałów i
charakterystyk metrologicznych z zatwierdzonym typem
lub wymaganiami,
2) wymagane oznaczenia i znaki,
3) zgodność konstrukcji z dokumentacją techniczno-
konstrukcyjną, jeżeli zatwierdzenie typu nie jest
wymagane.
3. Podczas legalizacji jednostkowej sprawdzenie obejmuje:
1) analizę dokumentów i badanie charakterystyk
technicznych oraz metrologicznych przyrządu albo
2) analizę dokumentów, jeżeli wnioskodawca przedstawił
protokoły z wynikami badań przeprowadzonych przez
właściwe instytucje metrologiczne lub upoważnione
laboratoria, wykazującymi, że przyrząd pomiarowy
spełnia wymagania.
4. Podczas legalizacji ponownej sprawdzenie obejmuje:
1) oględziny przyrządu, w celu stwierdzenia czy przyrząd
pomiarowy nie jest uszkodzony i czy istnieją wymagane
oznaczenia i znaki,
2) zgodność charakterystyk metrologicznych z wymaganiami.
5. Legalizacja pierwotna jednorodnej partii przyrządów
pomiarowych może być wykonana jako sprawdzenie każdego
egzemplarza przyrządu pomiarowego albo z zastosowaniem
metody statystycznej.
Art. 8n. 1. W przypadku stwierdzenia, na podstawie prze
prowadzonego sprawdzenia przyrządu pomiarowego, że
przyrząd pomiarowy spełnia wymagania, organ administracji
miar lub podmiot upoważniony poświadczają dowodem
legalizacji dokonanie legalizacji oraz zabezpieczają,
jeżeli jest to niezbędne, określone elementy przyrządu
pomiarowego przed dostępem osób nieuprawnionych, za
pomocą cech zabezpieczających.
2. Legalizacja jest ważna przez czas określony.
3. Jeżeli przyrząd pomiarowy podlega tylko zatwierdzeniu
typu i legalizacji pierwotnej albo legalizacji
jednostkowej, legalizacja jest ważna przez czas
nieokreślony.
4. Legalizacja traci ważność w przypadku:
1) stwierdzenia, że przyrząd pomiarowy przestał spełniać
wymagania,
2) uszkodzenia przyrządu pomiarowego,
3) uszkodzenia albo zniszczenia cechy legalizacji lub
cechy zabezpieczającej,
4) zmiany miejsca instalacji lub użytkowania przyrządu
pomiarowego, w którym legalizacja była wykonana.";
7) art. 9 otrzymuje brzmienie:
"Art. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb zgłaszania przyrządów pomiarowych do prawnej
kontroli metrologicznej, a w szczególności dane, jakie
powinien zawierać wniosek o jej przeprowadzenie oraz
rodzaje dokumentów dołączanych do wniosku, w tym zakres
dokumentacji techniczno- -konstrukcyjnej, a także
przypadki, kiedy do wniosku o zatwierdzenie typu powinna
być dołączona większa liczba egzemplarzy reprezentujących
typ przyrządu pomiarowego,
2) szczegółowy sposób przeprowadzania prawnej kontroli
metrologicznej, w tym przypadki, kiedy legalizacja
pierwotna może być dokonywana za pomocą metody
statystycznej i sposób jej dokonywania,
3) dowody legalizacji wydawane dla określonych rodzajów
przyrządów pomiarowych,
4) okresy ważności legalizacji określonych rodzajów
przyrządów pomiarowych, uwzględniając w szczególności
warunki użytkowania tych przyrządów i przewidywane
obszary ich zastosowań,
5) wzory:
a) decyzji zatwierdzenia typu i świadectw legalizacji,
mając na względzie konieczność zamieszczenia
niezbędnych informacji w tych dokumentach,
b) znaków zatwierdzenia typu, cech legalizacji i cech
zabezpieczających, ustalając ich kształt i wymiary,
6) wartości podstawowych stałych fizycznych i liczbowe dane
odniesienia dla właściwości określonych substancji i
materiałów, wykorzystywanych przy wykonywaniu prawnej
kontroli metrologicznej określonych rodzajów przyrządów
pomiarowych
przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.";
8) po art. 9 dodaje się art. 9a i 9b w brzmieniu:
"Art. 9a. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzeń, dla poszczególnych rodzajów lub grup
przyrządów pomiarowych:
1) wymagania, którym powinny odpowiadać przyrządy
pomiarowe podlegające prawnej kontroli metrologicznej w
zakresie konstrukcji, wykonania, materiałów oraz
charakterystyk metrologicznych, a także, jeżeli jest to
niezbędne, w zakresie warunków właściwego stosowania
oraz miejsc umieszczania cech zabezpieczających,
2) szczegółowy zakres badań wykonywanych podczas prawnej
kontroli metrologicznej a także, jeżeli jest to
niezbędne, sposoby i metody ich przeprowadzania,
3) zakres informacji, jakie powinna zawierać instrukcja
obsługi oraz dodatkowe dokumenty poświadczające
charakterystyki metrologiczne przyrządu pomiarowego,
jeżeli są one niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia
badania danego rodzaju przyrządu pomiarowego
przy uwzględnieniu przeznaczenia przyrządów pomiarowych
oraz zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą
Polską umów międzynarodowych.
Art. 9b. 1. Organy administracji miar, na wniosek zainte
resowanych podmiotów, wykonują wzorcowanie zbiorników
statków żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej.
2. Wykonanie wzorcowania organ administracji miar poświadcza
przez wydanie świadectwa wzorcowania i nałożenie cech
zabezpieczających, o których mowa w art. 8n ust. 1, na
określone elementy zbiornika.
3. Okres ważności świadectwa wzorcowania i cech
zabezpieczających wynosi 12 lat.
4. Świadectwo wzorcowania i cechy zabezpieczające tracą
ważność w przypadku zniekształcenia zbiornika, jego
naprawy lub zmiany konstrukcji w sposób powodujący zmianę
jego charakterystyki pomiarowej.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób wzorcowania zbiorników
statków i dokumentowania jego wyników, warunki wydawania
świadectw wzorcowania i nakładania cech
zabezpieczających, a także wzór świadectwa wzorcowania,
przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.";
9) w art. 10 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) Prezes Głównego Urzędu Miar, będący centralnym organem
administracji rządowej,";
10) art. 12 otrzymuje brzmienie:
"Art. 12. 1. Prezesa powołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek
ministra właściwego do spraw gospodarki, na okres 6 lat.
2. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa przed upływem
kadencji, w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska,
2) trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków na skutek
choroby, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim,
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo
popełnione umyślnie,
4) rażącego naruszenia obowiązków wynikających z ustawy.
3. Wiceprezesów Urzędu powołuje i odwołuje minister
właściwy do spraw gospodarki na wniosek Prezesa.
4. Dyrektorów powołuje i odwołuje Prezes.
5. Naczelników powołuje i odwołuje Prezes na wniosek
właściwego dyrektora.
6. Prezes sprawuje nadzór i kontrolę prawidłowości
wykonywania przez dyrektorów i naczelników zadań
należących do ich zakresu działania.";
11) art. 14 otrzymuje brzmienie:
"Art. 14. 1. Organizację Urzędu określa statut, nadany przez
ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze
zarządzenia, który podlega ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
2. Organizację okręgowych urzędów miar określają
regulaminy nadane przez Prezesa, w drodze zarządzenia,
przy uwzględnieniu potrzeb gospodarki i możliwości
technicznych tych urzędów.
3. Organizację obwodowych urzędów miar określają
regulaminy nadane przez Prezesa, w drodze zarządzenia,
na wniosek dyrektorów, przy uwzględnieniu potrzeb
gospodarki i możliwości technicznych tych urzędów.";
12) w art. 16 pkt 9 i 10 otrzymują brzmienie:
"9) udzielanie i cofanie, w drodze decyzji, upoważnień do
legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej określonych
rodzajów przyrządów pomiarowych,
10) wydawanie, odmowa wydania i cofanie, w drodze decyzji,
zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie wykonywania
napraw lub instalacji oraz sprawdzania określonych rodzajów
przyrządów pomiarowych,";
13) po art. 16 dodaje się art. 16a-16g w brzmieniu:
"Art. 16a. 1. Prezes może udzielić upoważnienia do wykonywania
legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej
określonych rodzajów przyrządów pomiarowych, na wniosek
zainteresowanego podmiotu, do którego należy dołączyć
dokumenty potwierdzające spełnianie warunków do wydania
upoważnienia.
2. Podmiot ubiegający się o wydanie upoważnienia
powinien:
1) dysponować personelem posiadającym wiedzę
techniczną, niezbędną do dokonywania legalizacji
rodzajów przyrządów pomiarowych objętych wnioskiem,
2) dysponować wyposażeniem technicznym niezbędnym do
wykonywania legalizacji danego rodzaju przyrządów
pomiarowych,
3) być niezależny i bezstronny w stosunku do podmiotów
wnioskujących o legalizację.
3. Upoważniony podmiot powinien prowadzić dokumentację
wykonywanych czynności podczas legalizacji.
4. Prezes wydaje upoważnienie do legalizacji pierwotnej
lub legalizacji ponownej po sprawdzeniu, czy
zainteresowany podmiot spełnia warunki do wydania
upoważnienia.
5. Upoważnienie do legalizacji pierwotnej lub legalizacji
ponownej wydaje się na okres 36 miesięcy, przy czym
okres jego ważności, na wniosek zainteresowanego
podmiotu, może być przedłużany o kolejne okresy 36
miesięczne, po kontrolnym sprawdzeniu spełniania
warunków do wydania upoważnienia.
6. Prezes może cofnąć udzielone upoważnienie przed upływem
jego ważności, jeżeli w wyniku kontroli upoważnionego
podmiotu stwierdza się, że podmiot przestał spełniać
warunki wydania upoważnienia lub przy dokonywaniu
legalizacji nie przestrzega obowiązujących przepisów.
Art. 16b. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje przyrządów pomiarowych, dla których mogą być
wydawane upoważnienia do legalizacji pierwotnej lub
legalizacji ponownej,
2) tryb wydawania i przedłużania upoważnień do legalizacji
pierwotnej lub legalizacji ponownej, w tym dane, jakie
powinien zawierać wniosek o wydanie lub przedłużenie
upoważnienia oraz rodzaje dokumentów, jakie powinny być
dołączone do wniosku,
3) szczegółowe warunki wydawania upoważnień, w tym sposób
potwierdzania posiadania odpowiedniej wiedzy przez
personel i zakres podstawowego wyposażenia technicznego
niezbędnego do wykonywania legalizacji danych rodzajów
przyrządów pomiarowych,
4) zakres i sposób dokumentowania przez podmioty
upoważnione wykonywanych czynności podczas legalizacji
mając na względzie zakres i rodzaj powierzanych
czynności, konieczność ewidencjonowania niezbędnych danych
o przyrządzie pomiarowym i wykonywanych czynnościach oraz
zobowiązania wynikające z wiążących Rzeczpospolitą Polską
umów międzynarodowych.
Art. 16c. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie
instalacji lub napraw oraz sprawdzania pod względem
zgodności z wymaganiami przed i po zainstalowaniu, po
naprawie i okresowo określonych rodzajów przyrządów
pomiarowych, jeżeli to wynika z wiążących Rzeczpospolitą
Polską umów międzynarodowych, wymaga uzyskania zezwolenia
na wykonywanie tej działalności, zwanego dalej
"zezwoleniem".
2. Organem właściwym w sprawach zezwoleń jest Prezes.
3. Przedsiębiorca ubiegający się o wydanie zezwolenia
powinien:
1) dysponować personelem posiadającym wiedzę techniczną,
niezbędną do wykonywania instalacji lub napraw oraz
sprawdzania przyrządów pomiarowych,
2) dysponować wyposażeniem technicznym niezbędnym do
wykonywania instalacji lub napraw oraz sprawdzania
przyrządów pomiarowych,
3) być niezależny i bezstronny w stosunku do podmiotów,
na rzecz których świadczy usługi.
4. Zezwolenie wydaje się na pisemny wniosek, który zawiera:
1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres,
2) numer REGON i numer identyfikacji podatkowej,
3) wskazanie rodzaju przyrządów pomiarowych co do których
mają być wykonywane instalacje lub naprawy oraz
sprawdzanie,
4) wskazanie miejsca świadczenia usług,
5) określenie zakresu świadczonych usług.
5. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające
spełnianie warunków, o których mowa w ust. 3.
Art. 16d. 1. Zezwolenie wydaje się na czas określony nie krótszy
niż 12 miesięcy oraz nie dłuższy niż 48 miesięcy.
2. W zezwoleniu:
1) określa się:
a) uprawnionego przedsiębiorcę oraz jego siedzibę i
adres,
b) rodzaje przyrządów pomiarowych oraz zakres usług
objętych zezwoleniem,
c) miejsce świadczenia usług,
d) okres jego ważności,
2) nadaje się specjalną cechę, którą upoważniony
przedsiębiorca umieszcza na zainstalowanym lub
naprawionym oraz sprawdzonym przyrządzie pomiarowym, w
celu potwierdzenia wykonania tych czynności.
3. Zezwolenie może zawierać dodatkowo inne informacje
niezbędne do prawidłowej identyfikacji przedsiębiorcy i
wykonywanych przez niego usług w zakresie napraw lub
instalacji oraz sprawdzania.
4. Za wydanie zezwolenia pobiera się opłatę stanowiącą
dochód budżetu państwa.
5. Przedsiębiorca posiadający zezwolenie powinien
dokumentować i prowadzić ewidencję wykonywanych czynności
przy naprawach, instalacji i sprawdzaniu przyrządów
pomiarowych.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie
działalności w zakresie instalacji lub napraw oraz
sprawdzania przyrządów pomiarowych,
2) rodzaje dokumentów dołączanych do wniosku,
3) zakres podstawowego wyposażenia technicznego
niezbędnego do wykonywania instalacji lub napraw oraz
sprawdzania przyrządów pomiarowych,
4) okresy, w jakich są wykonywane sprawdzenia tych
przyrządów pomiarowych,
5) sposób dokumentowania i prowadzenia ewidencji
wykonywanych czynności przy instalacji i naprawach
przyrządów pomiarowych,
6) wzór specjalnej cechy nadawanej przedsiębiorcy,
ustalając jej kształt i wymiary
przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych.
7. Informacje o udzielonych i cofniętych zezwoleniach są
ogłaszane przez Prezesa, w drodze obwieszczenia, w
Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar, co najmniej raz
w roku.
Art. 16e. Prezes odmawia wydania zezwolenia, jeżeli:
1) wniosek o wydanie zezwolenia nie spełnia warunków
określonych w art. 16c ust. 4 lub
2) nie są dołączone do niego wymagane dokumenty, lub
3) przedsiębiorca nie spełnia wymagań, o których mowa w art.
16c ust. 3.
Art. 16f. Prezes cofa zezwolenie, jeżeli:
1) przedsiębiorca przestał spełniać warunki określone w
art. 16c ust. 3,
2) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy
wykonywanie działalności gospodarczej objętej
zezwoleniem,
3) podjęto decyzję o likwidacji lub ogłoszono upadłość
przedsiębiorcy,
4) przedsiębiorca nie usunął w wyznaczonym terminie stanu
faktycznego lub prawnego niezgodnego z przepisami prawa,
5) przedsiębiorca stosuje przyrządy pomiarowe nieposiadające
dowodów prawnej kontroli metrologicznej.
Art. 16g. 1. Organy administracji miar są uprawnione do prze
prowadzania kontroli podmiotów i przedsiębiorców, o
których mowa w art. 16a i art. 16c, w zakresie spełniania
warunków niezbędnych do wykonywania udzielonych
upoważnień i zezwoleń oraz przestrzegania przepisów
ustawy.
2. Do kontroli upoważnionych podmiotów i uprawnionych
przedsiębiorców stosuje się odpowiednio przepisy art. 21
ust. 1 pkt 1 i 4, ust. 2 i 4.";
14) w art. 17:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Prezes może, w drodze decyzji, na wniosek producenta,
importera lub przedsiębiorcy dokonującego napraw lub
instalacji, po zasięgnięciu opinii właściwego dyrektora,
tworzyć na czas określony punkty legalizacyjne, uwzględniając
potrzeby gospodarki.",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Podmiot ubiegający się o utworzenie punktu legalizacyjnego
jest obowiązany zapewnić warunki techniczno-organizacyjne do
dokonywania legalizacji, a w szczególności zapewnić
odpowiednie miejsce wykonywania legalizacji, właściwe
wyposażenie techniczne punktu oraz udział personelu
pomocniczego przy dokonywaniu legalizacji.",
c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, dane, jakie powinien zawierać wniosek o
utworzenie punktu, szczegółowe warunki utworzenia punktu
legalizacyjnego i zakres wyposażenia technicznego punktu,
uwzględniając specyfikę i zakres wykonywanych czynności
podczas legalizacji.";
15) art. 18 otrzymuje brzmienie:
"Art. 18. 1. Obwieszczenia Prezesa, o których mowa w art. 16 pkt
2, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej "Monitor Polski".
2. W Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar podlegają
ogłoszeniu w szczególności:
1) rejestr zatwierdzonych typów przyrządów pomiarowych,
2) informacje o utworzeniu lub zniesieniu punktów
legalizacyjnych,
3) informacje o zatwierdzonych przez właściwe organy i
instytucje innych państw typach przyrządów pomiarowych,
stosownie do wiążących Rzeczpospolitą Polską umów
międzynarodowych,
4) zarządzenia Prezesa w sprawach, o których mowa w art.
14 ust. 2 i 3.
3. Informacje w sprawach wydanych decyzji zatwierdzenia
typu, zmian decyzji i odmowy zatwierdzenia typu,
cofnięcia zatwierdzenia typu oraz w sprawach wydanych i
cofniętych zezwoleń, o których mowa w art. 16c, stosownie
do wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych,
Prezes przekazuje właściwym instytucjom i organizacjom
zagranicznym.";
16) w art. 21 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) kierowanie do właściwego organu zawiadomień o popełnieniu
przestępstwa w przypadku uzasadnionych podejrzeń o fałszowanie
dowodów przeprowadzenia prawnej kontroli metrologicznej,";
17) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu:
"Art. 21a. 1. Prezes może, w drodze decyzji, zakazać wpro
wadzenia do obrotu lub użytkowania przyrządów
pomiarowych wykonanych zgodnie z zatwierdzonym typem,
wykazujących usterki niezwiązane z wymaganiami,
utrudniające ich zamierzone użytkowanie.
2. W stosunku do przyrządów pomiarowych podlegających
wyłącznie zatwierdzeniu typu, Prezes może, w drodze
decyzji, zakazać producentowi wprowadzania do obrotu lub
użytkowania przyrządów pomiarowych danego typu, jeżeli
po uprzednim wezwaniu, w wyznaczonym terminie, nie
doprowadzi on produkowanych przyrządów pomiarowych do
zgodności z zatwierdzonym typem lub wymaganiami.
3. O podjętych działaniach, o których mowa w ust. 1 i 2,
Prezes bezzwłocznie powiadamia państwa członkowskie Unii
Europejskiej oraz Komisję Europejską, przedstawiając
uzasadnienie decyzji.";
18) w art. 24 w ust. 1 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"4) udzielaniem upoważnień do legalizacji pierwotnej oraz
legalizacji ponownej i ich przedłużaniem,
5) udzielaniem zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej
w zakresie wykonywania napraw lub instalacji oraz sprawdzania
określonych rodzajów przyrządów pomiarowych,";
19) w art. 26 w ust. 1 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"4) dokonuje legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej
przyrządów pomiarowych bez wymaganego upoważnienia,
5) naprawia lub instaluje oraz sprawdza określone rodzaje
przyrządów pomiarowych bez wymaganego zezwolenia,";
20) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu:
"Art. 29a. Przyrządy pomiarowe zalegalizowane do dnia 31
grudnia 2003 r. zgodnie z zasadami określonymi w art. 29
mogą być nadal legalizowane, lecz nie dłużej niż do dnia
31 grudnia 2013 r., o ile spełniają wymagania przepisów,
na podstawie których zostały zalegalizowane.";
21) użyte w art. 4 w pkt 9 i 13, w art. 21 w ust. 1 w pkt 5 i w
art. 26 w ust. 1 w pkt 2 w różnych przypadkach wyrazy "wymagania
metrologiczne" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach
wyrazem "wymagania".
Art. 2. 1. Okres ważności decyzji zatwierdzenia typu wydanych od dnia 1
stycznia 2003 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 10 lat.
2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, mogą być zmieniane i przedłużane
na zasadach określonych w art. 8f ust. 4 i art. 8h ustawy, o której mowa w art. 1.
Art. 3. Przyrządy pomiarowe ciepłomierze do wody i ich elementy wpro
wadzone do użytkowania:
1) w okresie od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 30 czerwca 2000 r.
mogą być użytkowane bez dowodu legalizacji nie dłużej niż do dnia
31 grudnia 2005 r. i mogą być legalizowane, jeżeli spełniają
wymagania obowiązujące w czasie wydania decyzji zatwierdzenia typu;
2) przed dniem 1 stycznia 1994 r. mogą być użytkowane bez dowodu
legalizacji nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2005 r. i nie mogą
być legalizowane.
Art. 4. 1. Upoważnienia do legalizacji ponownej określonych przyrządów
pomiarowych wydane na podstawie art. 16 pkt 9 ustawy wymienionej w art. 1, w
brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność do dnia upływu terminu określonego w
upoważnieniu.
2. Upoważnienia wydane na podstawie art. 16 pkt 10 ustawy
wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność do dnia
upływu terminu określonego w upoważnieniu, nie dłużej jednak niż do dnia
30 czerwca 2005 r.
Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 5,
art. 8 ust. 2, art. 9 i art. 14 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym, zachowują moc do czasu zastąpienia ich przepisami wykonawczymi
wydanymi na podstawie art. 5, art. 8 ust. 6, art. 9, art. 9a i art. 14 ustawy
wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak
niż przez okres 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 6. Przepis art. 21a ustawy wymienionej w art. 1 stosuje się od dnia
uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.
Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
U Z A S A D N I E N I E
Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (Dz. U. Nr 63, poz. 636 i Nr
154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r.
Nr 170, poz. 1652), zwana dalej "ustawą", weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003
r. Już na etapie okresu vacatio legis były podnoszone uwagi na temat
niedoskonałości jej przepisów, szczególnie w przedmiocie trudności inter
pretacyjnych oraz zachwiania proporcji pomiędzy tym, co powinno zostać
unormowane w samej ustawie, a co w aktach wykonawczych do niej. Do aktów
wykonawczych przerzucono bowiem normowanie materii, które powinny być
uregulowane, przynajmniej częściowo w samej ustawie. Problemy te w sposób
szczególnie jaskrawy ujawniły się na etapie opracowywania aktów wykonawczych do
ustawy, wzbudzając zarzuty co do niekonstytucyjności niektórych jej regulacji
nieprawidłowego sformułowania wytycznych w delegacjach do wydawania aktów
wykonawczych, jak też do pominięcia w ustawie i niedokonania nawet przekazania
do uregulowania w drodze aktów wykonawczych spraw istotnych z punktu widzenia
działania administracji miar. Projekt zmiany ustawy ma na celu wyeliminowanie
wszystkich tych nieprawidłowości, które w rezultacie powodują bardzo duże
trudności w jej stosowaniu. Proponowane zmiany dosyć szeroko ingerują w obecną
konstrukcję ustawy, jednakże projektodawca stanął na stanowisku, że ze względu
na fakt, iż zmiany te mają na celu przede wszystkim uzupełnienie istniejących
luk i doprecyzowanie istniejących przepisów ustawy i nie naruszają one
istniejącego i funkcjonującego systemu prawnej kontroli metrologicznej, a
jedynie czynią go łatwiejszym i skuteczniejszym w funkcjonowaniu, wystarczającym
wydaje się dokonanie nowelizacji ustawy, która w sposób wyczerpujący rozwiąże
istniejące wątpliwości.
1. Projekt uzupełnia lukę w dostosowaniu przepisów prawodawstwa polskiego do
przepisów Unii Europejskiej, w drodze:
1) rozszerzenia przepisów ustawy dotyczących ogólnych zasad i warunków
prawnej kontroli metrologicznej (art. 8-art. 8n, art. 21a), w szczególności
przez:
a) jednoznaczne określenie form prawnej kontroli metrologicznej,
b) wprowadzenie przepisów o podstawowych zasadach i warunkach wykonywania
prawnej kontroli metrologicznej, w tym o:
podmiotach uprawnionych do złożenia wniosku o dokonanie prawnej
kontroli metrologicznej,
zakresie wykonywanych badań i sprawdzeń,
c) wprowadzenie przepisów o dowodach prawnej kontroli metrologicznej dotyczących
określenia rodzajów dowodów oraz o okresie ważności legalizacji oraz przyczyn
utraty ważności,
d) wprowadzenie możliwości wydania zakazu wprowadzenia przyrządów pomiarowych do
obrotu i użytkowania.
Powyższe zmiany wdrażają do ustawy zasadnicze postanowienia dyrektywy
71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie dostosowania ustawodawstw
państw członkowskich dotyczącego wspólnych postanowień odnośnie przyrządów
pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej, które dotyczą ogólnych
zasad i warunków prawnej kontroli metrologicznej i które mogą być wyłącznie
uregulowane w ustawie, a wcześniej były przewidziane do uregulowania w
rozporządzeniach wydawanych na podstawie ustawy;
2) wprowadzenia do ustawy podstawowych zasad i upoważnienia dla ministra
właściwego do spraw gospodarki do wydania rozporządzenia, pozwalających na
wdrożenie do ustawodawstwa polskiego dyrektywy 71/349/EWG z dnia 12 października
1971 r. w sprawie dostosowania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się
do wzorcowania zbiorników statków. Główny Urząd Miar został zobowiązany przez
Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej do wdrożenia ww. dyrektywy,
jednak na podstawie obecnych regulacji ustawowych byłoby to niemożliwe do
wykonania;
3) w celu usunięcia niezgodności i wprowadzenia odpowiednich regulacji prawnych
umożliwiających właściwe wykonywanie umowy międzynarodowej AETR oraz, co jest
szczególnie ważne, rozporządzenia Rady (EWG) 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w
sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym w odniesieniu
do przyrządów pomiarowych przyrządów kontrolnych (tachografów samochodowych),
co było przedmiotem wystąpień zainteresowanych przedsiębiorców, nadano nowe
brzmienie art. 16 pkt 10 (art. 1 pkt 12 projektu) i dodano nowe art. 16c-art.
16f. Nowe regulacje zastępują dotychczasowe upoważnienia do wykonywania napraw
lub instalacji określonych rodzajów przyrządów pomiarowych zezwoleniami na
wykonywanie takiej działalności, gdyż w ocenie projektodawców w świetle ww.
rozporządzenia UE jest to działalność regulowana, która "podpada" pod ustawę o
działalności gospodarczej. Przepisy te określają zasady udzielania, odmowy
udzielenia i cofania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie napraw,
instalacji i sprawdzania określonych przyrządów pomiarowych oraz przekazują do
upoważnienia ustawowego określenie trybu i szczegółowych warunków wydawania tych
zezwoleń.
Zmiany wprowadzane w ustawie powinny także umożliwić, po wejściu Polski do
Unii Europejskiej, wdrożenie do prawodawstwa polskiego dyrektywy nowego
podejścia w sprawie przyrządów pomiarowych MID, która znajduje się obecnie
w końcowej fazie postępowania legislacyjnego w UE.
2. Usuwając zarzuty niekonstytucyjności niektórych przepisów ustawy projekt w
szczególności:
1) wprowadza zmianę art. 5 ustawy przez nadanie nowej redakcji i zmianę
organu odpowiedzialnego za wydanie aktu wykonawczego z ministra właściwego
do spraw gospodarki na Radę Ministrów; propozycja taka wynika z faktu, że
kwestie regulowane delegacjami zawartymi w art. 5 zdecydowanie wykraczają
poza zakres działania ministra właściwego do spraw gospodarki, gdyż
regulacje te mają zastosowanie we wszystkich dziedzinach życia społecznego
(m.in. w edukacji, obronności, bezpieczeństwie publicznym, nauce), a nie
tylko w zakresie gospodarki;
2) wprowadza unormowania materii, które powinny być uregulowane, przynajmniej
częściowo w ustawie, a które w obecnym jej brzmieniu zostały przekazane do
regulacji aktami podustawowymi.
W celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych ustawy w projekcie
dokonano w szczególności:
1) uszczegółowienia, zmiany, wykreślenia lub wprowadzenia nowych definicji
określeń użytych w ustawie;
2) wyraźnego rozróżnienia momentów, w których wykonywane są poszczególne
formy prawnej kontroli metrologicznej;
3) uporządkowania przepisów upoważniających do wydania rozporządzeń, a w
szczególności w drodze doprecyzowania wytycznych zawartych w
upoważnieniach, w szczególności dokonano przekształcenia obecnego art. 9
ustawy budzącego różnorakie problemy legislacyjne i dokonano jego rozbicia
na dwa art. 9 i 9 a;
4) wprowadzenia przepisów o właściwości do prowadzenia spraw z zakresu
prawnej kontroli metrologicznej (art. 8b).
W celu wyeliminowania luk prawnych, jakie zawiera ustawa, w projekcie
dokonano:
1) uzupełnienia art. 14 o: obowiązek ogłoszenia zarządzenia w sprawie
nadania statutu GUM w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
"Monitor Polski" i rodzaju aktu, jakim mają być nadawane przez Prezesa GUM
regulaminy organizacyjne okręgowym i obwodowym urzędom miar i określenie
sposobu nadawania regulaminów obwodowym urzędom miar;
2) dokładnego określenia w art. 18, jakie akty i informacje oraz w jakiej
formie powinny być ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar
oraz w Monitorze Polskim oraz jakie informacje powinny być przekazywane do
właściwych instytucji innych państw zgodnie z zobowiązaniami między
narodowymi RP.
3. Projekt wprowadza możliwość udzielania przez Prezesa GUM upoważnień do
legalizacji pierwotnej przyrządów pomiarowych z równoczesnym określeniem
okresu, na jaki jest wydawane upoważnienie, wprowadzeniem obowiązku
uiszczenia opłaty za wydane upoważnienie i wprowadzeniem upoważnienia dla
ministra właściwego do spraw gospodarki do wydania rozporządzenia
określającego rodzaje przyrządów pomiarowych, dla których mogą być wydawane
upoważnienia do legalizacji pierwotnej. Wprowadzenie takiego rozwiązania jest
podyktowane koniecznością:
1) dostosowania do praktyki obowiązującej w tym zakresie w państwach UE;
2) zachowania ciągłości prawa w tym zakresie poprzednia ustawa Prawo o
miarach stwarzała możliwość udzielania upoważnień do wykonywania
uwierzytelnienia (pierwotnego i ponownego), które zostało zastąpione w
obecnie obowiązującej ustawie pojęciem legalizacji. Podmioty, które zostały
upoważnione do wykonywania uwierzytelnienia pierwotnego obecnie prawo takie
utraciły i muszą ponosić większe koszty na organizowanie punktów
legalizacyjnych, których utworzenie nie zawsze jest możliwe ze względu na
ograniczone możliwości kadrowe obsługujących je urzędów miar;
3) dostosowania do przyszłej sytuacji prawnej państw UE i Polski, jako jej
członka przygotowywany w UE projekt dyrektywy nowego podejścia o
przyrządach pomiarowych MID przewiduje możliwość wykonywania legalizacji
pierwotnej przez jednostki notyfikowane, które mogą być utworzone na bazie
dowolnego podmiotu gospodarczego, niekoniecznie administracji miar,
spełniającego odpowiednie wymagania;
4) zrealizowania licznych postulatów, w tym zakresie, polskich producentów
przyrządów pomiarowych.
4. W celu zapewnienia stabilizacji w działalności GUM proponuje się wprowadzenie
kadencyjności w sprawowaniu funkcji przez Prezesa Urzędu. Wydaje się to
konieczne zwłaszcza z punktu widzenia zadań, jakie spoczywają na organach
administracji miar w zakresie zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu
prawnej kontroli metrologicznej po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.
Niezbędne jest przygotowanie administracji miar do wykonywania tych zadań w
szczególności w drodze zapewnienia stabilizacji organów kierowniczych. GUM
jest nietypowym urzędem administracji rządowej, jest to "urząd techniczny" i
dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania i realizacji zadań potrzebuje
również stabilnej i fachowej kadry kierowniczej, niezależnej od wpływów
politycznych. Wydaje się, że zapewnienie kadencyjności Prezesa Urzędu pozwoli
ten postulat zrealizować, gdyż uniezależniłoby to GUM od częstych zawirowań
politycznych pociągających za sobą zmiany kadrowe, które w przypadku GUM
niekorzystnie mogą wpływać na sytuację przedsiębiorców będących
usługobiorcami GUM. Pozwoliłoby to także na zapewnienie naturalnej drogi do
dokonywania systematycznej, okresowej oceny prac tego organu, co w świetle
dotychczasowych doświadczeń GUM wydaje się konieczne.
5. Projekt dokonuje zmiany przepisów przejściowych przez dodanie nowego art.
29a w celu dostosowania rozwiązań przejściowych do faktycznych problemów,
jakie w tym zakresie powstały w związku z brakiem wydania aktów wykonawczych
do ustawy z dniem 1 stycznia 2003 r. (ustawodawca przewidział, że prawna
kontrola metrologiczna może być wykonywana na podstawie przepisów
dotychczasowych w terminie roku od wejścia w życie ustawy art. 29),
natomiast w art. 27 nie uwzględnił tego dopuszczenia. Istniejące rozwiązania
przejściowe z art. 27 i 29 ustawy spowodowały, że ten sam przyrząd pomiarowy
zalegalizowany na podstawie tych samych przepisów prawnych przed dniem
wejścia w życie ustawy, tj. przed 1 stycznia 2003 r., może być nadal
legalizowany, jeżeli spełnia wymagania przepisów dotychczasowych, na
podstawie których został zalegalizowany, jeszcze przez okres 10 lat, tj. do
dnia 1 stycznia 2013 r., natomiast jeżeli został zalegalizowany na podstawie
tych samych przepisów, po wejściu w życie ustawy, co dopuścił art. 29, to po
upływie okresu ważności legalizacji po dniu 1 stycznia 2004 r., mógłby zostać
zalegalizowany tylko wówczas, jeżeli spełniałby wymagania nowych przepisów
wykonawczych do ustawy, obowiązujących w dniu jego ponownej legalizacji.
Stwarza to w ocenie projektodawcy istotną nierówność w traktowaniu
użytkowników przyrządów pomiarowych, gdyż ten sam przyrząd zalegalizowany na
podstawie tych samych przepisów prawnych mógłby być, przykładowo, użytkowany
przy ważności legalizacji np. 25 miesięcy albo przez 10 lat albo przez 25
miesięcy (jeżeli nie spełniałby nowych wymagań).
6. Ponadto projekt rozwiązuje problem społeczny w zakresie przyrządów
pomiarowych ciepłomierzy. Przepisy metrologiczne o ciepłomierzach do wody,
wydane na podstawie poprzedniej ustawy Prawo o miarach z 1993 r., dopuściły
do użytkowania bez legalizacji ciepłomierze i ich części składowe zamontowane
do dnia 30 czerwca 2000 r., które posiadały wydane decyzje zatwierdzenia
typu, przez okres do dnia 31 grudnia 2004 r. i do tego czasu powinny były one
zostać zalegalizowane oraz wyłączały z legalizacji ciepłomierze zamontowane
przed dniem 1 stycznia 1994 r., ograniczając okres, w którym mogłyby być one
jeszcze użytkowane do dnia 31 grudnia 2004 r.
Chodzi o to, aby od dnia 1 stycznia 2005 r. wszystkie ciepłomierze i ich
części składowe będące w użytkowaniu były zalegalizowane (zgodnie z wy
maganiami obowiązującymi w czasie wydania decyzji zatwierdzenia typu), przy
czym najstarsze ciepłomierze, już technicznie przestarzałe i zużyte po ok. 10
latach eksploatacji, które zostały zamontowane przed wejściem w życie ustawy
z dnia 3 kwietnia 1993 r. Prawo o miarach, miały zostać wyłączone z
użytkowania bez próby legalizacji (dotyczy to ciepłomierzy produkcji
polskiej, gdyż tylko te podlegały obowiązkowi zatwierdzenia typu przed 1994
r.).
Brak odpowiedniej regulacji w ustawie z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o
miarach uniemożliwia legalizację ciepłomierzy wprowadzonych do użytkowania
przed wejściem w życie obowiązku legalizacji (1 lipca 2000 r.).
8. W przepisach przejściowych zawarto także regulacje dotyczące:
ważności decyzji zatwierdzeń typu wydanych po dniu 1 stycznia 2003 r., ze
względu na brak odpowiednich regulacji ustawowych decyzje te były i są
wydawane bez określania terminu ważności (pod rządami poprzedniej ustawy z
dnia 3 kwietnia 1993 r. Prawo o miarach było to uregulowane), natomiast
zgodnie z niniejszym projektem i zgodnie z dyrektywą 71/316/EWG z dnia 26
lipca 1971 r. w sprawie dostosowania ustawodawstwa państw członkowskich
dotyczącego wspólnych postanowień odnośnie przyrządów pomiarowych oraz
metod kontroli metrologicznej okres ważności decyzji wynosi 10 lat,
utrzymania w mocy upoważnień wydanych na podstawie art. 16 pkt 9 ustawy, w
dotychczasowym brzmieniu, do czasu upływu ich ważności,
utrzymania w mocy upoważnień wydanych na podstawie art. 16 pkt 10, które
obecnie zostaną zastąpione zezwoleniami na prowadzenie działalności w
zakresie napraw, instalacji i sprawdzania określonych rodzajów przyrządów
pomiarowych, do czasu upływu ich ważności, lecz nie dłużej niż do dnia 30
czerwca 2005 r.
9. Proponuje się, aby wydane dotychczas na podstawie zmienianej ustawy akty
wykonawcze pozostały w mocy przez okres maksymalnie 30 miesięcy. Wydane
dotychczas akty wykonawcze do ustawy Prawo o miarach, w zakresie zmian
wprowadzanych niniejszą ustawą, dotyczą w zdecydowanej większości wymagań,
jakie powinny spełniać przyrządy pomiarowe podlegające prawnej kontroli
metrologicznej, część z nich wdraża postanowienia odpowiednich dyrektyw UE,
jednakże ze względów praktyki stosowania tych przepisów i mając na uwadze
zakres regulacji dyrektyw UE stwierdzono, że dotychczasowa delegacja ustawowa
zawarta w art. 9 ustawy została stworzona w sposób uniemożliwiający wdrożenie
dyrektyw, czy też kompleksowe uregulowanie spraw związanych z danym
przyrządem pomiarowym, w jednym akcie wykonawczym (dla tego przyrządu), i
spowodowała konieczność zamieszczania różnych postanowień dotyczących takiego
przyrządu pomiarowego w odrębnych aktach wykonawczych.
W związku z tym w celu wyeliminowania istnienia regulacji odnoszących się to
tego samego przyrządu w kilku aktach wykonawczych zaproponowano nowe
ukształtowanie delegacji ustawowych w tym zakresie. Należy tutaj jednakże
zauważyć, że nie przewiduje się na dzień dzisiejszy wprowadzania jakiś nowych
rozwiązań technicznych czy metrologicznych w odniesieniu do tych przyrządów
pomiarowych, co do których wymagania już zostały w mniejszym lub większym
stopniu określone, jednakże ze względu na bardzo duże prawdopodobieństwo
wejścia w życie w najbliższym czasie dyrektywy nowego podejścia MID, wskazane
wydaje się maksymalne wydłużenie okresu stosowania wydanych aktów
wykonawczych, mając na względzie fakt, że z chwilą wejścia w życie tej
dyrektywy będzie istniała konieczność wydania nowych aktów wykonawczych do
ustawy Prawo o miarach, wdrażających tę dyrektywę. Dyrektywa MID przewiduje
24 miesięczne vacatio legis plus 6 miesięcy na wdrożenie dyrektywy w prawie
krajowym.
W celu uniknięcia, w stosunkowo krótkim okresie czasu, wydawania trzykrotnie
aktów wykonawczych w tym samym przedmiocie, projektodawca wnosi o maksymalne
wydłużenie okresu przejściowego w stosowaniu wydanych przed dniem wejścia w
życie niniejszej ustawy o zmianie ustawy Prawo o miarach aktów wykonawczych
nie sprzecznych z tą ustawą.