P r o j e k t
U S T A W A
z dnia ..................
o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw
Art. 1. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
(Dz.U. Nr 204, poz. 2088 z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Ustawa określa również zasady działania Inspekcji Transportu
Drogowego oraz przypadki odpowiedzialności kierowcy za
naruszenie przepisów z zakresu przewozów drogowych."
2) w art. 3:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Przepisów ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1a, nie stosuje się
do przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi
lub zespołami pojazdów:
1) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej
niż 9 osób łącznie z kierowcą - w niezarobkowym przewozie
drogowym osób,
2) o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej
3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym
przewozie drogowym rzeczy,
3) zespołów ratownictwa medycznego oraz w ramach usług
transportu sanitarnego.";
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Jeżeli z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów
międzynarodowych lub odrębnych przepisów wynika prawo do
kontroli przewozu drogowego wykonywanego pojazdami, o
których mowa w ust. 1, do przewozu takiego mają
zastosowanie przepisy ustawy dotyczące kontroli
przestrzegania warunków przewozu określonych w tych
przepisach oraz dotyczące trybu karania i stosowania kar
pieniężnych w przypadku stwierdzenia naruszenia tych
warunków, określone w rozdziałach 9 - 11 ustawy.";
3) w art. 4 pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie:
"a) pojazdy samochodowe używane do przewozu są prowadzone przez
przedsiębiorcę lub jego kierowców,";
4) w art. 4 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
"3a) transport drogowy taksówką - podejmowanie i wykonywanie
działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób i ich
bagażu pojazdami samochodowymi konstrukcyjnie przeznaczonymi
do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą;";
5) w art. 4 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
"6a) przewóz drogowy - transport drogowy lub niezarobkowy przewóz
drogowy, a także przewóz drogowy w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady (EWG) 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w
sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych
odnoszących się do transportu drogowego[1];";
6) w art. 4
a) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
"7) przewóz regularny - publiczny przewóz osób i ich bagażu
polegający na przewozie w określonych odstępach czasu i
określonymi trasami, na zasadach określonych w ustawie i w
ustawie prawo przewozowe ." ;
b) pkt 7a otrzymuje brzmienie:
"7a) komunikacja miejska - przewóz regularny wykonywany
autobusami na zlecenie organu administracji samorządowej w
ramach transportu zbiorowego w granicach administracyjnych
miasta albo:
a) miasta i gminy,
b) miast albo miast i gmin sąsiadujących,
- jeżeli zawarły porozumienie lub utworzyły związek
międzygminny w sprawie wspólnej realizacji i finansowania
komunikacji na swoim obszarze,",
7) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu:
"5a. Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego taksówką wymaga
uzyskania licencji na transport drogowy taksówką." ;
8) art. 18
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 18. 1. Wykonywanie przewozów regularnych i przewozów
regularnych specjalnych, wymaga zezwolenia, z
zastrzeżeniem ust. 1a - 1d:
1) w krajowym transporcie drogowym, - wydanego,
w zależności od zasięgu tych przewozów odpowiednio
przez:
a) wójta, burmistrza, prezydenta miasta, prezydenta
miasta stołecznego Warszawy - na wykonywanie
przewozów na liniach komunikacyjnych odpowiednio
na obszarze gminy, miasta, miasta na prawach powiatu
i miasta stołecznego Warszawy,
b) starostę, w uzgodnieniu z wójtami, burmistrzami
miast, prezydentami miast niebędących miastami
na prawach powiatów, właściwymi ze względu na
planowany przebieg linii komunikacyjnej - na wykonywanie
przewozów na liniach komunikacyjnych na obszarze powiatu,
z wyłączeniem linii komunikacyjnych określonych w lit. a,
c) starostę powiatu ziemskiego, w uzgodnieniu
z prezydentem miasta na prawach powiatu - na wykonywanie
przewozów na liniach komunikacyjnych przebiegających
na obszarze tych dwóch powiatów,
d) marszałka województwa, w uzgodnieniu ze starostami
właściwymi ze względu na planowany przebieg linii
komunikacyjnej - na wykonywanie przewozów
na liniach komunikacyjnych wykraczających poza obszar
co najmniej jednego powiatu, jednakże niewykraczających
poza obszar województwa,
e) marszałka województwa właściwego dla siedziby albo
miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, w uzgodnieniu
z marszałkami województw właściwymi ze względu
na planowany przebieg linii komunikacyjnej - na wykonywanie
przewozów na liniach komunikacyjnych wykraczających poza
obszar co najmniej jednego województwa,",
2) w międzynarodowym transporcie drogowym - wydanego przez ministra
właściwego do spraw transportu.
b) dodaje się ust. 1a - 1 d w brzmieniu:
"1a. Wykonywanie przewozów regularnych i przewozów
regularnych specjalnych w komunikacji miejskiej
odbywa się na zlecenie i wymaga zaświadczenia
wydawanego w liczbie odpowiadającej liczbie
pojazdów, którymi realizowany jest przewóz
wydanego, w zależności od zasięgu tych przewozów
odpowiednio przez:
a) burmistrza albo prezydenta miasta - na wykonywanie przewozów
na liniach komunikacyjnych w granicach miasta,
b) burmistrza albo prezydenta miasta, któremu powierzono
to zadanie na mocy porozumienia, o którym mowa w art. 4 pkt 7a
- na wykonywanie przewozów na liniach komunikacyjnych w granicach
określonych w art. 4 pkt 7a lit. a albo lit. b,
c) burmistrza albo prezydenta miasta, będącego siedzibą związku
międzygminnego, o którym mowa w art. 4 pkt 7a - na wykonywanie
przewozów na liniach komunikacyjnych na obszarze gmin,
które utworzyły związek międzygminny.
1b. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 18, ust. 1a
wydaje się, na wniosek przedsiębiorcy lub
przewoźnika realizującego komunikację miejską, na
czas określony w umowie zawartej z burmistrzem lub
prezydentem miasta, jednak nie dłuższy niż 8 lat."
1c. Nie wymaga uzyskania zezwolenia tymczasowe
wykonywanie przewozów osób w przypadku klęsk
żywiołowych lub wystąpienia zakłóceń w przewozach
wykonywanych przez podmioty innych gałęzi niż
transport drogowy.
1d. W przypadku zakłóceń, o których mowa w ust. 1c,
przewoźnik drogowy i podmiot w zastępstwie którego
przewozy są wykonywane obowiązani są zawrzeć
pisemne porozumienie określające warunki i termin
wykonywania tych przewozów oraz zgłosić ten fakt
organowi, który w normalnych okolicznościach
udzieliłby zezwolenia na dany przewóz."
9) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zezwolenia, o którym mowa w art. 19a,
wzór zezwolenia i wypisu z zezwolenia, o którym mowa w art.
18 ust. 1, oraz wzór zaświadczenia i wypisu z zaświadczenia,
o którym mowa w art. 18, ust. 1a, uwzględniając zakres
niezbędnych danych, a także mając na uwadze przepisy
rozporządzenia nr 2121/98/WE z dnia 2 października 1998 r.
określającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń nr
684/92/EWG i nr 12/98/WE, w sprawie dokumentów wymaganych w
międzynarodowym transporcie osób wykonywanym autobusami i
autokarami (Dz.Urz. WE L 268 z 03.10.1998).";
10) w art. 33 ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
" 2) przez podmioty, niebędące przedsiębiorcami, o których mowa w
art. 3 ust. 2 pkt 3, z tym, że w przypadku działalności
wytwórczej w rolnictwie dotyczącej upraw rolnych oraz chowu i
hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i
rybactwa śródlądowego obowiązek uzyskania zaświadczenia nie
dotyczy rolnika w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20
grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z
1998 r. Nr 7, poz. 25, z późn. zm.) wykonującego przewozy
pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej
7.5 tony i w promieniu 50 km od miejsca normalnej bazy
pojazdu łącznie z miejscowymi obszarami administracyjnymi,
których ośrodki znajdują się w obrębie tego promienia";
11) w art. 42 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przewóz
drogowy obowiązani są do uiszczania opłaty za przejazd pojazdu
samochodowego po drogach krajowych, której maksymalna wysokość
nie może być wyższa niż równowartość 800 euro rocznie, z
wyłączeniem:
1) przedsiębiorców wykonujących transport drogowy taksówką,
2) przejazdów po autostradach płatnych,
3) pojazdów transportu kombinowanego,
4) pojazdów komunikacji miejskiej,
5) zakładów pracy chronionej lub zakładów aktywności zawodowej,
w przypadku wykonywania przewozów na potrzeby własne";
12) w art. 48 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 48.1. Tworzy się Inspekcję Transportu Drogowego, zwaną
dalej "Inspekcją", powołaną do kontroli przestrzegania
przepisów w zakresie przewozów drogowych wykonywanych
pojazdami samochodowymi, z wyjątkiem pojazdów, o których
mowa w art. 3 ust. 1.";
13) w art. 51 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3. Główny Inspektor Transportu Drogowego, zwany dalej "Głównym
Inspektorem", koordynuje, nadzoruje i kontroluje działalność
wojewódzkich inspektorów transportu drogowego.
4. Wojewódzki inspektor transportu drogowego, zwany dalej
"wojewódzkim inspektorem", kieruje działalnością wojewódzkiego
inspektoratu transportu drogowego.";
14) w art. 53 uchyla się ust. 4 i 5;
15) w art. 57 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Środki przymusu bezpośredniego stosuje się wobec osób
określonych w art. 68 ust. 1, niepodporządkowujących się
poleceniom wydanym przez inspektorów, a także wobec osób
uniemożliwiających im wykonanie czynności kontrolnych.";
16) w art. 57 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"7. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowe
przypadki oraz warunki i sposób użycia środków przymusu
bezpośredniego, o których mowa w ust. 1.";
17) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Inspektor wykonuje czynności kontrolne w umundurowaniu oraz
posługuje się legitymacją służbową i znakiem
identyfikacyjnym.";
18) art. 71 otrzymuje brzmienie:
"1. Zatrzymanie pojazdu do kontroli może być dokonane tylko przez
umundurowanych inspektorów, znajdujących się w pobliżu
oznakowanego pojazdu służbowego.
2. Zatrzymanie pojazdu samochodowego do kontroli może być dokonane
również przy użyciu nieoznakowanego pojazdu służbowego.";
19) w art. 72 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) umożliwić przekazanie, za potwierdzeniem odbioru, kopii
dokumentów oraz oryginału zapisu urządzenia rejestrującego
samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju,
obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku, których kontrola będzie
dokonywana poza siedzibą przedsiębiorcy.";
20) po art. 76 dodaje się art. 76a w brzmieniu:
"Art. 76a. 1. Wojewódzkim inspektorem oraz jego zastępcą może być
osoba, która:
1) posiada conajmniej 3-letni staż pracy w administracji
publicznej,
2) posiada wykształcenie wyższe,
3) odbyła specjalistyczny kurs przewidziany dla inspektorów
transportu drogowego lub jest urzędnikiem służby cywilnej
legitymującym się odpowiednią wiedzą i doświadczeniem
z zakresu transportu drogowego.
2. Czynności wynikające ze stosunku pracy wobec
wojewódzkiego inspektora - wykonuje Główny Inspektor.
3. Główny Inspektor może zawiesić w wykonywaniu obowiązków
wojewódzkiego inspektora, jeżeli jego działalność lub
działalność kierowanego przez niego inspektoratu może
zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji.
Podejmując decyzję o zawieszeniu, Główny Inspektor
wyznacza osobę pełniącą obowiązki zawieszonego organu.
4. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do
czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego lub
dyscyplinarnego w rozumieniu przepisów o służbie
cywilnej.
5. W przypadku rozwiązania stosunku pracy z wojewódzkim
inspektorem, Główny Inspektor wyznacza osobę pełniącą
obowiązki organu na czas postępowania konkursowego, nie
dłużej jednak niż na okres 6 miesięcy.
6. Osobą pełniącą obowiązki organu, o której mowa w ust.
3, może być zastępca wojewódzkiego inspektora lub osoba
posiadająca uprawnienia inspektora transportu
drogowego." ;
21) art. 77 otrzymuje brzmienie:
"1. Do pracowników Inspekcji zatrudnionych na stanowiskach
urzędniczych, w tym wojewódzkich inspektorów, ich zastępców
oraz inspektorów, stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia
1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, z
późn. zm.), z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Do pracowników Inspekcji zatrudnionych na stanowiskach
wojewódzkich inspektorów, ich zastępców oraz inspektorów nie
mają zastosowania przepisy art. 4 i art. 25-27 ustawy, o której
mowa w ust. 1.";
22) w art. 86 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Rada Ministrów, kierując się zasadą skuteczności nadzoru, o
którym mowa w ust. 2 określi, w drodze rozporządzenia, warunki
i sposób sprawowania nadzoru i prowadzenia czynności
nadzorczych oraz stosowane przy tym dokumenty, a także ich
wzory."
23) w art. 87:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu
drogowego kierowca pojazdu samochodowego, z zastrzeżeniem
ust. 4, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie
uprawnionego organu kontroli, wypis z licencji, dowód
uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych,
zapisy urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy,
czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas
odpoczynku , a ponadto:
1) w transporcie drogowym osób:
a) przy wykonywaniu przewozów regularnych i regularnych
specjalnych - odpowiednie zezwolenie lub wypis z zezwolenia
wraz z aktualnym rozkładem jazdy,
b) przy wykonywaniu przewozów wahadłowych lub okazjonalnych
- odpowiednie zezwolenie,
c) przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów okazjonalnych
lub wahadłowych a także międzynarodowych przewozów na potrzeby
własne - formularz jazdy,
2) w transporcie drogowym rzeczy - dokumenty związane z przewożonym
ładunkiem, a ponadto:
a) odpowiednie zezwolenie wymagane w międzynarodowym transporcie
drogowym,
b) wymagane przy przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,
c) świadectwo wymagane zgodnie z umową o międzynarodowych
przewozach szybkopsujących się artykułów żywnościowych
i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych
przewozów (ATP),
d) odpowiednie dokumenty wymagane przy przewozie środków
spożywczych szybkopsujących się,
e) zezwolenie na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku,
o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości
określone w odrębnych przepisach,
f) wymagane przy przewozie żywych zwierząt,
g) wymagane przy przewozie odpadów,
h) certyfikat potwierdzający spełnienie przez pojazd odpowiednich
wymogów bezpieczeństwa lub warunków dopuszczenia do ruchu,
jeżeli jest wymagany,
3) w międzynarodowym transporcie drogowym - świadectwo kierowcy,
jeżeli jest wymagane.";
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
"1b. Podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu
drogowego przez zagranicznego przewoźnika, kierowca pojazdu
samochodowego jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na
żądanie uprawnionego organu kontroli dowód uiszczenia
opłaty, o której mowa w art. 43 ust. 1, jeżeli jest
wymagana.";
24) w art. 89 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
"6) inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy - w odniesieniu do
zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy,
czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas
odpoczynku.";
25) w art. 92 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 92. 1. Kto wykonuje przewóz drogowy, naruszając obowiązki
lub warunki wynikające z przepisów ustawy lub przepisów:
1) o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,
2) o czasie pracy kierowców,
3) o odpadach,
4) o ochronie zwierząt,
5) o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia,
6) o ruchu drogowym oraz w zakresie ochrony środowiska,
okresowych ograniczeń ruchu pojazdów na drogach lub
zakazu ruchu niektórych ich rodzajów,
7) wiążących Rzeczpospolitą Polską umów
międzynarodowych,
8) wspólnotowych dotyczących przewozów drogowych
- podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 złotych do
15.000 złotych, z zastrzeżeniem art. 96b";
26) w art. 93
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Uprawnieni do kontroli, o których mowa w art. 89 ust. 1, mają
prawo nałożyć na przedsiębiorcę wykonującego przewozy drogowe
albo podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 2, karę pieniężną, w
drodze decyzji administracyjnej."
b) uchyla się ust. 6;
27) w art. 94 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. W przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji, a
także uwzględnienia skargi przez sąd administracyjny uiszczona kara
pieniężna podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia wydania
decyzji o zwrocie tej kary." ;
28) art. 95 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"Art. 95. 1. Uprawniony do kontroli zatrzymuje, za pokwitowaniem,
dokumenty podlegające kontroli i kieruje lub usuwa pojazd, na
koszt przedsiębiorcy lub podmiotu, o którym mowa w art. 3 ust
2 na najbliższy parking strzeżony albo pozostawania pojazd w
miejscu kontroli w przypadkach, o których mowa w pkt 3 i 4,
do czasu:
1) uiszczenia kary pieniężnej, z zastrzeżeniem art. 93 ust.
4;
2) usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości;
3) odebrania przez kierowcę wymaganej przerwy lub
wymaganego odpoczynku;
4) ustąpienia zakazów lub ograniczeń ruchu, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6.";
29) po art. 96a dodaje się art. 96b i art. 97 w brzmieniu:
"Art. 96b.1. Kto będąc kierowcą pojazdu samochodowego popełnia, przy
wykonywaniu przewozu drogowego, naruszenia stwierdzone
podczas kontroli drogowej przez uprawnionych do kontroli o
których mowa w art. 89 ust. 1, wskazane w załączniku do
ustawy o transporcie drogowym w:
1) lp. 1. 12. 2,
2) lp. 1. 12. 3,
3) lp. 1. 12. 4. 1 lit .b,
4) lp. 1. 12. 4. 2,
5) lp. 1. 12. 4. 3,
6) lp. 1. 12. 4. 4,
7) lp. 1. 12. 4. 5,
8) lp. 1. 12. 4. 6,
9) lp. 1. 12. 4. 7,
- podlega karze grzywny nakładanej w drodze mandatu karnego.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 kwota grzywny za
wszystkie stwierdzone naruszenia nie może przekroczyć 2000
zł."
3. Jeżeli naruszenia stwierdzone podczas kontroli drogowej
dają podstawę do nałożenia na kierowcę grzywny w kwocie
przekraczającej 2000zł, uprawniony do kontroli wymierza
kierowcy grzywnę w wysokości 2000zł. W pozostałym zakresie
stosuje się przepis art. 92 i nast., z tym że wysokość kary
pieniężnej nakładanej w drodze decyzji administracyjnej za
naruszenia, o których mowa w ust. 1 ustala się od kwoty
ponad 2000zł."
4. Przepis ust. 3 nie wyklucza prawa do nałożenia kary
pieniężnej w drodze decyzji administracyjnej za inne
stwierdzone i wskazane w załączniku do ustawy naruszenia."
Art. 97. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 96a i 96b
następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o
wykroczenia".
30) dodaje się załącznik do ustawy w brzmieniu określonym w załączniku
do niniejszej ustawy.
Art. 2. 1. Dotychczasowe stosunki pracy wojewódzkich inspektorów i ich
zastępców zatrudnionych na podstawie powołania, stają się z dniem wejścia w
życie ustawy stosunkami pracy na podstawie umowy o pracę na czas
nieokreślony.
2. Osoby wymienione w ust. 1 z dniem wejścia w życie ustawy uważa się za
spełniające wymagania określone w art. 76a ust. 1 pkt 3.
Art. 3. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w
województwie (Dz. U. z 2001 r. Nr 80, poz. 872, z późn. zm.) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 31 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
"1a. Konkurs na stanowisko wojewódzkiego inspektora transportu
drogowego i jego zastępcy przeprowadza się w sposób określony
w przepisach o służbie cywilnej.".
Art. 4. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z
1999 r. Nr 49, poz. 483, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
"1b. Korpus służby cywilnej tworzą także wojewódzcy inspektorzy
transportu drogowego oraz ich zastępcy.";
2) po art. 21a dodaje się art. 21b w brzmieniu:
"Art. 21b.
1. Główny Inspektor Transportu Drogowego organizuje nabór
na stanowisko wojewódzkiego inspektor transportu
drogowego i jego zastępcy.
2. Przepisy art. 21-26 stosuje się odpowiednio.";
3) w art. 41 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
"4) wojewódzkiego inspektora transportu drogowego i jego
zastępcy,";
4) w art. 42 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na dopuszczenie osób
niebędących urzędnikami służby cywilnej do konkursu na
stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 -4, jeżeli
do pracy na tych stanowiskach niezbędne są szczególne
doświadczenie lub umiejętności zawodowe. Przepisy art. 48 ust.
2 i 3 stosuje się odpowiednio.";
5) po art. 43a dodaje się art. 43b w brzmieniu:
"Art. 43b. Konkurs na stanowisko wojewódzkiego inspektora
transportu drogowego i jego zastępcy Szef Służby Cywilnej
przeprowadza na wniosek Głównego Inspektora Transportu
Drogowego złożony po porozumieniu z właściwym wojewodą.";
6) w art. 48 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Urzędnika służby cywilnej, który został wyłoniony w drodze
konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 4,
Szef Służby Cywilnej przenosi na to stanowisko i w
porozumieniu z Głównym Inspektorem Transportu Drogowego
określa wysokość wynagrodzenia przysługującego na tym
stanowisku.";
Art. 5. Do postępowań administracyjnych wszczętych, a niezakończonych
decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy
dotychczasowe.
Art. 6. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie delegacji
zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów
wykonawczych.
Art. 7. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia jej
ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 22, pkt 26 które wchodzą w życie po
upływie 3 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie.
2. Do czasu wejścia w życie art. 1 pkt 22 i pkt 26 kary pieniężne
nakładane są na podstawie przepisów dotychczasowych.
U Z A S A D N I E N I E
Projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym zmierza między
innymi do wyjaśnienia pojęć występujących na gruncie ustawy, jak również
podejmuje problematykę dotyczącą działalności kontrolnej Inspekcji Transportu
Drogowego. Zadania Inspekcji Transportu Drogowego wynikają przede wszystkim z
funkcji, jaką Inspekcja pełni w szeroko pojętym obszarze transportu
drogowego.
Zakresem projektowanych zmian dotknięte zostały przede wszystkim
podstawowe definicje ustawy o transporcie drogowym, jak również przepisy
dotyczące zakresu jej zastosowania, zadań i organizacji Inspekcji Transportu
Drogowego, dokumentów jakie muszą znajdować się w pojeździe podczas
wykonywania przewozu drogowego oraz sankcje przewidziane za ich brak.
W projekcie ustawy przyjęto, że Inspekcja Transportu Drogowego realizuje
zadania z zakresu kontroli transportu drogowego i niezarobkowego przewozu
drogowego również w odniesieniu do pojazdów nie przekraczających 3,5 tony
dmc, jeżeli uregulowania takie wynikają z wiążących RP umów międzynarodowych
lub aktów prawa krajowego. Prawo do kontroli również takich pojazdów wynika z
przepisów innych aktów prawnych, jak choćby ustawy o przewozie drogowym
towarów niebezpiecznych, umowy europejskiej ADR, umowy europejskiej ATP.
W projekcie ustawy proponuje się zmianę definicji przewozu regularnego
celem wyeliminowanie potwierdzanych wyrokami sądów administracyjnych
przypadków nie możności udowodnienia wykonywania przewozu regularnego ze
względu na konieczność kumulatywnego spełnienie wszystkich przesłanek
wskazanych w ustawowej definicji (rozkład jazdy, cennik, zezwolenie). Projekt
ustawy zmierza do maksymalnie ogólnego potraktowania tego rodzaju przewozów,
podobnie jak ma to miejsce w rozporządzeniu RADY (WE) NR 11/98 z dnia 11
grudnia 1997 r., zmieniającym rozporządzenie (EWG) nr 684/92 w sprawie
wspólnych zasad międzynarodowego przewozu osób autokarem i autobusem, w ten
sposób definiuje przewóz okazjonalny.
Po raz pierwszy od chwili przyjęcia ustawy o transporcie drogowym zmiana
ustawy ma na celu wyjaśnienie budzących liczne kontrowersje społeczne i
prawne kwestii dotyczących wykonywania transportu drogowego taksówką poprzez
zamieszczenie w ustawie definicji transportu drogowego taksówką. Zmiana ta
pociąga za sobą konieczność zmiany art. 6 dotyczącego uzyskiwania licencji na
transport taksówką.
W projekcie ustawy i projekcie załącznika proponuje się także
zastąpienie ze względów praktycznych, tam gdzie to uzasadnione, pojęcia
transportu drogowego lub niezarobkowego przewozu drogowego pojęciem przewozów
drogowych. Tym samym w ustawie proponuje się dodanie definicji przewozu
drogowego przez który rozumieć się będzie zarówno transport drogowy jak i
niezarobkowy przewóz drogowy, a także przewóz drogowy w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady (EWG) 3820 / 85.
Niniejsza ustawa podejmuje także zagadnienie zaświadczeń na przewozy
własne. Następuje doprecyzowanie przepisu art. 33 ust 2 pkt 2 który traktuje
między innymi o rolnikach. Proponuje się wskazanie, że zwolnieni z obowiązku
uzyskania zaświadczenia będą ci rolnicy, którzy wykonują swoją działalność na
zasadach innych niż wskazane w art. 2 ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej, a więc nie wykonujący tej działalności zarobkowo, zawodowo w
sposób ciągły i zorganizowany.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy, zadania Inspekcji Transportu
Drogowego wykonują jej organy, którymi są:
a) Główny Inspektor Transportu Drogowego ,
b) wojewódzki inspektor transportu drogowego
Główny Inspektor Transportu Drogowego, będący centralnym organem
administracji rządowej, podlegający ministrowi właściwemu do spraw transportu
w obecnej wersji powołuje wojewódzkich inspektorów transportu drogowego po
zasięgnięciu opinii właściwego wojewody.
Projekt przewiduje powoływanie na stanowiska wojewódzkich inspektorów
transportu drogowego tylko osób o jak najwyższych kwalifikacjach
potwierdzonych w dwojaki sposób - specjalistycznym kursem z zakresu
transportu drogowego lub stanowiskiem urzędnika służby cywilnej.
W konsekwencji zakłada się, że wojewódzkim inspektorem transportu drogowego i
jego zastępcą może być osoba, która:
1) posiada conajmniej 3-letni staż pracy w administracji publicznej,
2) posiada wykształcenie wyższe,
3) odbyła specjalistyczny kurs przewidziany dla inspektorów transportu
drogowego lub jest urzędnikiem służby cywilnej.
Założenie powyższe zakłada powoływanie na wskazane wyżej stanowiska osób
z właściwym przygotowaniem merytorycznym, a idąc dalej zgodnie z założeniami
ustawy o służbie cywilnej rzetelnych, bezstronnych i apolitycznych.
Dotychczasowe doświadczenia w stosowaniu ustawy o transporcie drogowym
wskazują ponadto na konieczność zastosowania takiej konstrukcji, która
wystarczająco elastycznie pozwoli na stosownie jej przepisów bez konieczności
dokonywania zmian w zakresie art. 92. Przykładem konieczności takiej zmiany
jest pkt 2 ust.1 art. 92, który dotyczy ustawy o czasie pracy kierowców.
Ustawa o czasie pracy kierowców z 2001r. została uchylona i w jej miejsce
weszła z dniem 1 maja 2004 roku nowa ustawa o czasie pracy kierowców. Nazwa
ustawy jest taka sama lecz obie ustawy różnią się datą publikacji. Podobne
przykłady występują i mogą występować w odniesieniu do innych ustaw
wskazanych w art. 92. Zmiana jakiejkolwiek ustawy powoduje w tych
przypadkach, że dziennik publikacyjny, którym wprowadzono zmiany nie znajduje
się w szeregu wyliczeń dzienników publikacyjnych odnoszących się do tej
ustawy. Proponuje się także dodanie do art. 92 przepisów traktujących o
krajowych przewozach środków spożywczych szybko psujących się albowiem ITD
jako profesjonalna służba kontrola już obecnie kontroluje tego rodzaju
przewozy jednak bez możliwości sankcjonowania przypadków niezgodnego z prawem
transportowania środków spożywczych. Ponadto ze względu na istniejące w tym
zakresie wątpliwości proponuje się dodanie w art. 92 punktu traktującego o
przepisach wspólnotowych, choć w obecnym kształcie art. 92 przepisy
wspólnotowe jako wydane na podstawie wiążących RP umów międzynarodowych i
stanowiące ich integralną część, mieszczą się w zakresie art. 92 pkt 6.
W projektowanej ustawie nie przewidziano dodania przepisów traktujących
o możliwości kontrolowania przez inspektorów ITD tachografów cyfrowych.
Stosowny projekt ustawy jest w trakcie opracowywania.
Zasadnym wydaje się również zmiana art. 93 poprzez skreślenie ust. 6.
Skreślenie tego przepisu wynika z błędu legislacyjnego popełnionego podczas
prac nad poprzednią zmianą ustawy. W obecnej ustawie znajdują się dwa
przepisy, to jest art. 93 ust. 6 i art. 94 ust.5, które dotyczące tego samego
przedmiotu.
Przepis art. 48 rodzi wiele wątpliwości interpretacyjnych w zakresie
uprawnień kontrolnych ITD. Wskazuje on na wyłączenie spod kontroli ITD
pojazdów wskazanych w art. 3 ustawy. Celowym wydaje się zatem by
doprecyzować, że wyłączenie spod kontroli dotyczy tylko pojazdów wskazanych w
ust. 1.
Przepis regulujący sprawy przepisów właściwych do orzekania w sprawach
wszczętych a nie zakończonych przed dniem wejścia ustawy w życie zakłada
stosowania przepisów dotychczasowych, a nie nowych.
Projektowany załącznik do ustawy o transporcie drogowym ma zastąpić
obowiązujący obecnie załącznik, który wprowadzony został ustawą z dnia 23
lipca 2003r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. Nr 149, poz. 1452) i zawiera nowe rozwiązania będące wynikiem
doświadczeń z okresu stosowania obowiązującego załącznika. Ponadto ze względu
na akcesję RP do struktur Unii Europejskiej załącznik wprowadza sankcje za
przypadki, które wynikają wprost z przepisów Unijnych, a które nie były
przewidziane w obowiązującej wersji.
Konieczne będzie zapisanie w projektowanej ustawie przepisów
przejściowych traktujących o stosowaniu załącznika do ustawy oraz o
stosowaniu przepisów zmienianych.
Zakres przedmiotowy projektowanej ustawy jest zgodny z prawem
wspólnotowym i nie narusza postanowień Układu Europejskiego.
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja:
Projektowana nowelizacja ma wpływ na przedsiębiorców wykonujących
transport drogowy lub niezarobkowy przewóz na potrzeby własne. Zmiana wpłynie
bezpośrednio na wykonujących transport drogowy osób na zasadach przewozów
regularnych i przewozów taksówkowych. Nowelizacja ta nie zmienia jednak ich
sytuacji prawnej albowiem przewóz regularny pozostaje nadal przewozem
regularnym, zmianie ulega jedynie definicja przewozu regularnego. Powyższe
podyktowane jest orzeczeniami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego który
wskazuje, iż w obecnym brzmieniu definicji przewozu regularnego konieczne
jest spełnienie wszystkich przesłanek wskazanych w art. 4 pkt 7 aby przewóz
mógł zostać uznany za przewóz regularny. Oznacza to, że przewoźnik działający
bez zezwolenia nie może zostać ukarany za brak zezwolenia na przewozy
regularne ponieważ nie posiada rozkładu jazdy, cennika, zezwolenia a zatem
nie spełnia warunków art. 4 pkt 7.
Dodatkowo w projekcie ustawy podjęto próbę uporządkowania rynku
transportu drogowego taksówką poprzez wskazanie co należy rozumieć przez
transport drogowy taksówką. Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że
pojazdami do 9 osób wykonywane są również przewozy na zasadach transportu
drogowego osób, w oparciu o licencję na transport drogowy osób, przy czym
znamienne jest to, iż pojazdy te znakowane są jak taksówki. W takich
przypadkach licencję na transport drogowy taksówką uzyskuje tylko
przedsiębiorca który następnie rozdysponowuje uzyskane wypisy z licencji
każdemu przedsiębiorcy, który posiada pojazd. Zatem żaden z przedsiębiorców
nie musi uzyskać licencji na transport drogowy taksówką.
Projektowany załącznik do ustawy o transporcie drogowym uwzględnia
bardzo istotne postulaty stawiane w zakresie: przewozów osobowych, przewozów
zwierząt, przewozów odpadów, towarów niebezpiecznych i przede wszystkim czasu
pracy kierowców. Na skutek zmiany ustawodawstwa krajowego spowodowanego
akcesją Rzeczypospolite Polskiej do struktur Unii Europejskiej zmianie uległy
przepisy dotyczące przewozu odpadów. Ze względu na obowiązującą formułę umowa
ADR zmieniana jest co 2 lata i w tym zakresie również konieczna była zmiana.
Przewóz zwierząt jest szczególnego rodzaju transportem wymagającym
szczególnego nadzoru. W zakresie czasu pracy kierowców odstąpiono od formuły
pozostawiającej kontrolującemu swobodę w określaniu wysokości kary pieniężnej
tworząc tym samym kary ujęte w sposób "sztywny". Dodatkowo stworzono przepisy
sankcjonujące dotychczas nie ujęte stany faktyczne: podłączanie urządzeń
odłączających pracę tachografu, fałszowanie wykresówek, używanie tachografów
bez kontroli metrologicznej.
Zasadnicze zmiany projektowanej nowelizacji zmierzają do objęcia
kontrolą Inspekcji Transportu Drogowego także pojazdów, których dmc nie
przekracza 3,5 tony lecz tylko wówczas jeśli uprawnienie takie wynika z
przepisów europejskich lub międzynarodowych umów - np. ADR, ATP. O przyznaniu
takich uprawnień decydują względy bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Projektowana ustawa wprowadza także delegację ustawową dla Rady
Ministrów do wydania rozporządzenia określającego warunki i sposób
sprawowania przez wojewódzkich inspektorów transportu drogowego nadzoru nad
organami wydającymi licencje, zezwolenia i zaświadczenia. Obecnie bowiem brak
jest w tym zakresie jakichkolwiek procedur. W celu zatem wyeliminowania
niejasności w tym zakresie konieczne jest określenie procedur.
Projektowana regulacji zmierza do objęcia wojewódzkich inspektorów
transportu drogowego strukturami służby cywilnej.
2. Konsultacje społeczne
Podstawowe założenia projektu przedstawiane były w trakcie dyskusji ze
środowiskiem przewoźników drogowych. Treść projektu przekazana zostanie
Zrzeszeniu Międzynarodowych Przewoźników Drogowych, Polskiej Izbie
Gospodarczej Transportu Samochodowego i Spedycji, Polskiemu Stowarzyszeniu
Przewoźników Autokarowych, Ogólnopolskiemu Związkowi Pracodawców Transportu
Drogowego.
3. Wpływ regulacji na:
a) sektor finansów publicznych
Projektowana ustawa nie przewiduje zmiany przepisów traktujących o
opłatach za wydawanie uprawnień. Nie zawiera przepisów, które powodowałyby
jakiekolwiek wydatki finansowe. Proponowane zmiany nie spowodują ujemnych
skutków finansowych dla budżetu państwa.
b) rynek pracy
Wprowadzenie w życie proponowanej regulacji nie wpływa na rynek pracy.
Przepisy traktujące o karach pieniężnych za brak zaświadczeń potwierdzających
spełnianie wymagań ustawy o transporcie drogowym zmierzają do wymuszenia
realizacji tego obowiązku na przedsiębiorcach wykonujących transport drogowy
lub niezarobkowy przewozów na potrzeby własne.
c) konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki
Nie przewiduje się wpływu projektowanej ustawy na konkurencyjność
wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki.
d) sytuację i rozwój regionalny
Nie przewiduje się wpływu projektowanej ustawy na sytuacje i rozwój
regionu.
4. Korzyści społeczne
W związku z wprowadzeniem nowego załącznika do ustawy o transporcie
drogowym określającego kary pieniężne za przypadki rażącego naruszania
przepisów pozostających w bezpośrednim związku z bezpieczeństwem ruchu
drogowego przewiduje się ograniczenie naruszania przepisów z czasu pracy
kierowców co bezpośrednio winno przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa
ruchu drogowego. Zmiana definicji przewozu regularnego, jak wyżej
powiedziano, wyeliminować ma przypadki świadczenia usług bez wymaganych
prawem zezwoleń, a tym samym ma na celu eliminację tych podmiotów, które
wykonują usługi przewozu osób z naruszeniem przepisów. Zasadnicze znaczenie
dla skuteczności przeprowadzania czynności kontrolnych, a co za tym idzie
bezpośredni nadzór nad przewozem towarów niebezpiecznych pojazdami do 3,5
tony ma zmiana przyznająca w tym zakresie uprawnienie do przeprowadzania
kontroli.
Załącznik
_____________________________________________________________________________
[1] (Dz. Urz. WE L 370 z 31.12.1985) Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii
Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie dotyczą ogłoszenia tych
aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.