P r o j e k t
                                        
                                        
                                        
                                        
                                     USTAWA
                         z dnia                  2002 r.
                                        
         o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw
                                        
                                     Art. 1.
W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93,
z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81,
Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22,
poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321
i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr
17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85 poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995
r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz.
703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157,
poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52,
poz. 532,  z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983
i Nr 114 poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91 i Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz.
1450, Nr 145, poz. 1638 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984)  wprowadza się
następujące zmiany:
1) po art. 22 dodaje się art. 22{1} w brzmieniu:
    "Art. 22{1}. Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności
           prawnej nie związanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą
           lub zawodową.";
2) po art. 33 dodaje się art. 33{1} w brzmieniu:
      "Art. 33{1}. § 1. Do jednostek organizacyjnych nie będących osobami
             prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się
             odpowiednio przepisy o osobach prawnych.
         § 2. Jeżeli przepis odrębny nie stanowi inaczej, za zobowiązania
           jednostki, o której mowa w § 1, odpowiedzialność subsydiarną ponoszą
           jej członkowie; odpowiedzialność ta powstaje z chwilą, gdy jednostka
           organizacyjna stała się niewypłacalna.";
3) w art. 40:
   a) § 1 otrzymuje brzmienie:
     "§ 1. Skarb Państwa nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania państwowych
       osób prawnych, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej. Państwowe osoby
       prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania Skarbu Państwa.",
   b) dodaje się § 3 w brzmieniu:
     "§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do odpowiedzialności
       jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych osób prawnych.";
4) w księdze pierwszej w tytule II, po art. 43 dodaje się dział III w
  brzmieniu:
                   "Dział III. Przedsiębiorcy i ich oznaczenia
    Art.  43{1}.  Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka
           organizacyjna, o której mowa w art. 33{1} § 1, prowadząca we własnym
           imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
    Art. 43{2}.  § 1.  Przedsiębiorca działa pod firmą.
         § 2.  Firmę ujawnia się we właściwym rejestrze, chyba że przepisy
           odrębne stanowią inaczej.
      Art. 43{3}. § 1. Firma przedsiębiorcy powinna się odróżniać dostatecznie
             od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym
             samym rynku.
         § 2.  Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby
           przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca
           działalności, źródeł zaopatrzenia.
    Art. 43{4}. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to
           włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot
           działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych
           określeń dowolnie obranych.
      Art. 43{5}.  § 1. Firmą osoby prawnej jest jej nazwa.
         § 2. Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może
           być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot
           działalności, siedzibę tej osoby, skrót firmy oraz inne określenia
           dowolnie obrane.
         § 3. Firmą osoby prawnej może być nazwisko lub pseudonim osoby
           fizycznej, jeżeli służy to ukazaniu związków tej osoby z powstaniem
           lub działalnością przedsiębiorcy. Umieszczenie w firmie nazwiska
           albo pseudonimu osoby fizycznej wymaga pisemnej zgody tej osoby, a w
           razie jej śmierci - zgody jej małżonka i dzieci.
    Art. 43{6}.  Firma oddziału osoby prawnej zawiera pełną nazwę tej osoby
           oraz określenie "oddział" ze wskazaniem miejscowości, w której
           oddział ma siedzibę.
    Art. 43{7}. Zmiana firmy wymaga ujawnienia w rejestrze. W razie prze
           kształcenia osoby prawnej można zachować jej dotychczasową firmę z
           wyjątkiem określenia wskazującego formę prawną osoby prawnej, jeżeli
           uległa ona zmianie. To samo dotyczy przekształcenia spółki osobowej.
      Art. 43{8}.  § 1. W przypadku utraty członkostwa przez wspólnika, którego
             nazwisko było umieszczone w firmie, spółka może zachować w swej
             firmie nazwisko byłego wspólnika tylko za wyrażoną na piśmie jego
             zgodą, a w razie jego śmierci – za zgodą jego małżonka i dzieci.
         § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku kontynuowania
           działalności gospodarczej osoby fizycznej przez inną osobę fizyczną
           będącą jej następcą prawnym.
         § 3.  Kto nabywa  przedsiębiorstwo, może je nadal prowadzić pod
           dotychczasową nazwą. Powinien jednak umieścić dodatek wskazujący
           firmę lub nazwisko nabywcy, chyba że strony postanowiły inaczej.
      Art. 43{9}.  § 1. Firma nie może być zbyta.
         § 2. Przedsiębiorca może upoważnić innego przedsiębiorcę do korzystania
           ze swej firmy, jeżeli nie wprowadza to w błąd.
     Art. 43{10}. Przedsiębiorca, którego prawo do firmy zostało zagrożone
           cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że
           nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także
           żądać usunięcia jego skutków, złożenia oświadczenia lub oświadczeń w
           odpowiedniej treści i formie, naprawienia na zasadach ogólnych
           szkody majątkowej lub wydania korzyści uzyskanej przez osobę, która
           dopuściła się naruszenia.";
5) art. 55{1} otrzymuje brzmienie:
    "Art. 55{1}.  Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników
           niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia
           działalności gospodarczej.
          Obejmuje ono w szczególności:
           1)  oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego
             wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
           2)  własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń,
             materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do
             nieruchomości lub ruchomości,
           3)  prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub
             ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości
             wynikające z innych stosunków prawnych,
           4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki
             pieniężne,
           5)  koncesje, licencje i zezwolenia,
           6)  patenty i inne prawa własności przemysłowej,
           7)  majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
           8)  tajemnice przedsiębiorstwa,
           9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności
             gospodarczej.";
6) art.  55{3} otrzymuje brzmienie:
    "Art.  55{3}. Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami
           leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem,
           jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą,
           oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.";
7) po art. 55{3} dodaje się art. 55{4} w brzmieniu:
    "Art.  55{4}. Nabywca przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego jest
           odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z
           prowadzeniem przedsiębiorstwa lub gospodarstwa, chyba że w chwili
           nabycia nie wiedział o tych zobowiązaniach, mimo zachowania
           należytej staranności. Odpowiedzialność nabywcy ogranicza się do
           wartości nabytego przedsiębiorstwa lub gospodarstwa według stanu w
           chwili nabycia, a według cen w chwili zaspokojenia wierzyciela.
           Odpowiedzialności tej nie można bez zgody wierzyciela wyłączyć ani
           ograniczyć.";
8) po art. 61 dodaje się art. 61{1} w brzmieniu:
     "Art. 61{1}. Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest
           złożone innej osobie z chwilą, gdy przekazano je w postaci
           elektronicznej w taki sposób, że mogła się ona zapoznać z jego
           treścią w zwykłym toku czynności.";
9) art. 66  otrzymuje brzmienie:
      "Art. 66.  § 1. Oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi
             ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy.
         § 2.  Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego
           oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej
           strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na
           odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie;
           złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym
           składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź
           wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia.";
10) po art. 66 dodaje się art. 66{1} i 66{2} w brzmieniu:
      "Art. 66{1}.  § 1. Oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże
             składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej
             otrzymanie.
         § 2. Przedsiębiorca składający ofertę w postaci elektronicznej jest
           obowiązany przed zawarciem umowy poinformować drugą stronę w sposób
           jednoznaczny i zrozumiały o:
           1) czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia
             umowy,
           2) skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania
             oferty,
           3) zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostępniania
             przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy,
           4) metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i
             korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany
             udostępnić drugiej stronie,
           5) językach, w których umowa może być zawarta,
           6) kodeksach etycznych, które stosuje oraz o ich dostępności w
             postaci elektronicznej.
         § 3.  Przepis § 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli przedsiębiorca
           zaprasza drugą stronę do rozpoczęcia negocjacji, składania ofert
           albo do zawarcia umowy w inny sposób.
         § 4.  Przepisy § 1 - 3 nie mają zastosowania do zawierania umów za
           pomocą poczty elektronicznej albo podobnych środków indywidualnego
           porozumiewania się na odległość. Nie stosuje się ich także w
           stosunkach między przedsiębiorcami, jeżeli strony tak postanowiły.
      Art.  66{2}. § 1. W stosunkach między przedsiębiorcami oferta może być
             odwołana przed zawarciem umowy, jeżeli oświadczenie o odwołaniu
             zostało złożone drugiej stronie przed wysłaniem przez nią
             oświadczenia o przyjęciu oferty.
         § 2. Jednakże oferty nie można odwołać, jeżeli wynika to z jej treści
           lub określono w niej termin przyjęcia.";
11) po art. 68 dodaje się art. 68{1} i 68{2}  w brzmieniu:
      "Art. 68{1}.  § 1.  W stosunkach między przedsiębiorcami odpowiedź na
             ofertę z zastrzeżeniem zmian lub uzupełnień nie
             zmieniających istotnie treści oferty poczytuje się za jej
             przyjęcie. W takim wypadku strony wiąże umowa o treści określonej
             w ofercie z uwzględnieniem zastrzeżeń zawartych w odpowiedzi na
             nią.
         § 2. Przepisu paragrafu poprzedzającego nie stosuje się, jeżeli
           w treści oferty wskazano, że może ona być przyjęta jedynie bez
           zastrzeżeń, albo gdy oferent niezwłocznie sprzeciwił się włączeniu
           zastrzeżeń do umowy, albo gdy druga strona, w odpowiedzi na ofertę
           uzależniła jej przyjęcie od zgody oferenta na włączenie zastrzeżeń
           do umowy, a zgody tej niezwłocznie nie otrzymała.
     Art. 68{2}. Jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje
           w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach
           swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za
           przyjęcie oferty.";
12) art. 69 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 69. Jeżeli według przyjętego w danych stosunkach zwyczaju lub według
           treści oferty dojście do składającego ofertę oświadczenia drugiej
           strony o jej przyjęciu nie jest wymagane, w szczególności jeżeli
           składający ofertę żąda niezwłocznego wykonania umowy, umowa dochodzi
           do skutku, skoro druga strona w czasie właściwym przystąpi do jej
           wykonania; w przeciwnym razie oferta przestaje wiązać.";
13) art. 70 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 70.  § 1. W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w
             chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej
             przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o
             jej przyjęciu nie jest wymagane - w chwili przystąpienia przez
             drugą stronę do wykonania umowy.
         § 2. W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu
           otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a
           jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu
           nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci
           elektronicznej, w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego
           ofertę w chwili zawarcia umowy.";
14) art. 70{1} – 70{4} otrzymują brzmienie:
      "Art. 70{1}.  § 1.  Umowa może być zawarta w drodze aukcji albo
             przetargu.
         § 2. W ogłoszeniu aukcji albo przetargu należy określić czas, miejsce,
           przedmiot oraz warunki aukcji albo przetargu, albo wskazać sposób
           udostępnienia tych warunków.
          § 3.  Ogłoszenie, a także warunki aukcji albo przetargu mogą być
           zmienione lub odwołane tylko wtedy, gdy zastrzeżono to w ich treści.
          § 4. Organizator od chwili udostępnienia warunków, a oferent od
           chwili złożenia oferty zgodnie z ogłoszeniem aukcji albo przetargu
           są obowiązani postępować zgodnie z postanowieniami ogłoszenia, a
           także warunków aukcji albo przetargu.
      Art. 70{2}.  § 1. Oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać, gdy inny
             uczestnik aukcji (licytant) złożył ofertę korzystniejszą, chyba że
             w warunkach aukcji zastrzeżono inaczej.
          § 2. Zawarcie umowy w wyniku aukcji następuje z chwilą udzielenia
           przybicia.
         § 3.  Jeżeli ważność umowy zależy od spełnienia szczególnych wymagań
           przewidzianych w ustawie, zarówno organizator aukcji, jak i jej
           uczestnik, którego oferta została przyjęta, mogą dochodzić zawarcia
           umowy.
      Art. 70{3}.  § 1. Oferta złożona w toku przetargu przestaje wiązać, gdy
             została wybrana inna oferta, albo gdy przetarg został zamknięty
             bez wybrania którejkolwiek z ofert, chyba że  w warunkach
             przetargu zastrzeżono inaczej.
         § 2.  Organizator jest obowiązany niezwłocznie powiadomić na piśmie
           uczestników przetargu o jego wyniku albo o zamknięciu przetargu bez
           dokonania wyboru.
          § 3.  Do ustalenia chwili zawarcia umowy w drodze przetargu stosuje
           się przepisy dotyczące przyjęcia oferty, chyba że w warunkach
           przetargu zastrzeżono inaczej. Przepis art. 70{2} § 3 stosuje się
           odpowiednio.
      Art. 70{4}.  § 1. W warunkach aukcji albo przetargu można zastrzec, że
             przystępujący do aukcji albo przetargu powinien, pod rygorem
             niedopuszczenia do nich, wpłacić organizatorowi określoną sumę
             albo ustanowić odpowiednie zabezpieczenie jej zapłaty (wadium).
          § 2.  Jeżeli uczestnik aukcji albo przetargu, mimo wyboru jego
           oferty, uchyla się od zawarcia umowy, której ważność zależy od
           spełnienia szczególnych wymagań przewidzianych w ustawie,
           organizator przetargu może pobraną sumę zachować albo dochodzić
           zaspokojenia z przedmiotu zabezpieczenia. W pozostałych wypadkach
           zapłacone wadium należy niezwłocznie zwrócić, a ustanowione
           zabezpieczenie wygasa. Jeżeli organizator aukcji albo przetargu
           uchyla się od zawarcia umowy, ich uczestnik, którego oferta została
           wybrana, może żądać zapłaty podwójnego wadium albo naprawienia
           szkody.";
15) po art. 70{4} dodaje się art. 70{5} w brzmieniu:
      "Art. 70{5}.  § 1.  Organizator oraz uczestnik aukcji albo przetargu może
             żądać unieważnienia zawartej umowy, jeżeli strona tej umowy, inny
             uczestnik lub osoba działająca w porozumieniu z nimi wpłynęła na
             wynik aukcji albo przetargu w sposób sprzeczny z prawem lub
             dobrymi obyczajami. Jeżeli umowa została zawarta na cudzy
             rachunek, jej unieważnienia może żądać także dający zlecenie.
         § 2.  Uprawnienie powyższe wygasa z upływem miesiąca od dowiedzenia się
           o istnieniu przyczyny unieważnienia, nie później jednak niż z
           upływem roku od dnia zawarcia umowy.";
16) art. 71 otrzymuje brzmienie:
     "Art. 71. Ogłoszenia, reklamy, cenniki i inne informacje, skierowane do
           ogółu lub do poszczególnych osób, poczytuje się w razie wątpliwości
           nie za ofertę, lecz za zaproszenie do zawarcia umowy.";
17) art. 72 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 72.   § 1. Jeżeli strony prowadzą negocjacje w celu zawarcia
             oznaczonej umowy, umowa zostaje zawarta, gdy strony dojdą do
             porozumienia co do wszystkich jej postanowień, które były
             przedmiotem negocjacji.
          § 2. Strona, która rozpoczęła lub prowadziła negocjacje z naruszeniem
           dobrych obyczajów, w szczególności bez zamiaru zawarcia umowy, jest
           obowiązana do naprawienia szkody, jaką druga strona poniosła przez
           to, że liczyła na zawarcie umowy.";
18) po art. 72 dodaje się art. 72{1}  w brzmieniu:
      "Art. 72{1}. § 1. Jeżeli w toku negocjacji strona udostępniła informacje
             z zastrzeżeniem poufności, druga strona jest obowiązana do
             nieujawniania i nieprzekazywania ich innym osobom oraz do
             niewykorzystywania tych informacji dla własnych celów, chyba że
             strony uzgodniły inaczej.
         § 2. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków, o
           których mowa w § 1, uprawniony może żądać od drugiej strony
           naprawienia szkody albo wydania uzyskanych przez nią korzyści.";
19) art. 74  otrzymuje brzmienie:
      "Art. 74.  § 1.  Zastrzeżenie formy pisemnej bez rygoru nieważności ma
             ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w
             sporze dopuszczalny dowód ze świadków, ani dowód z przesłuchania
             stron na fakt dokonania czynności. Przepisu tego nie stosuje się,
             gdy zachowanie formy pisemnej jest zastrzeżone jedynie dla
             wywołania określonych skutków czynności prawnej.
          § 2.  Jednakże mimo niezachowania formy pisemnej przewidzianej do
           celów dowodowych, dowód ze świadków lub dowód z przesłuchania stron
           jest dopuszczalny, jeżeli obie strony wyrażą na to zgodę, jeżeli
           żąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą, albo jeżeli fakt
           dokonania czynności prawnej będzie uprawdopodobniony za pomocą
           pisma.
          § 3. Przepisów o formie pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych
           nie stosuje się do czynności prawnych w stosunkach między
           przedsiębiorcami.";
20) skreśla się art. 75;
21) art. 77 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 77.   § 1.  Uzupełnienie lub zmiana umowy wymaga zachowania takiej
             formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia.
          § 2. Jeżeli umowa została zawarta w formie pisemnej, jej rozwiązanie
           za zgodą obu stron, jak również odstąpienie od niej albo jej
           wypowiedzenie powinno być stwierdzone pismem.
          § 3.  Jeżeli umowa została zawarta w innej formie szczególnej, jej
           rozwiązanie za zgodą obu stron wymaga zachowania takiej formy, jaką
           ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia; natomiast
           odstąpienie od umowy albo jej wypowiedzenie powinno być  stwierdzone
           pismem.";
22) po art. 77 dodaje się art. 77{1}  w brzmieniu:
    "Art. 77{1}.  W wypadku, gdy umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami bez
           zachowania formy pisemnej jedna strona niezwłocznie potwierdzi w
           piśmie skierowanym do drugiej strony, a pismo to zawiera zmiany lub
           uzupełnienia umowy, nie zmieniające istotnie jej treści, strony
           wiąże umowa o treści określonej w piśmie potwierdzającym, chyba że
           druga strona niezwłocznie się temu sprzeciwiła na piśmie.";
23) w art. 78 § 2 otrzymuje brzmienie:
   "§ 2. Oświadczenie woli złożone w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym
     podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego
     certyfikatu jest równoważne z oświadczeniem woli złożonym w formie
     pisemnej.";
24) w księdze pierwszej w tytule IV, po wyrazach "Dział VI. Przedstawicielstwo"
  dodaje się wyrazy "Rozdział I. Przepisy ogólne";
25) po art. 97 dodaje się wyrazy "Rozdział II. Pełnomocnictwo";
26) po art. 109 dodaje się rozdział III w brzmieniu:
                            "Rozdział III.  Prokura.
      Art. 109{1}.  § 1.  Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez
             przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru
             przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i
             pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
         § 2.  Nie można ograniczyć prokury ze skutkiem wobec osób trzecich,
           chyba że przepis szczególny  stanowi  inaczej.
      Art. 109{2}.  §  1. Prokura powinna być  pod rygorem nieważności
             udzielona na piśmie. Przepisu art. 99 § 1 nie stosuje się.
         § 2. Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do
           czynności prawnych.
      Art. 109{3}.  Do zbycia przedsiębiorstwa, do dokonania czynności prawnej,
             na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania,
             oraz do zbywania i obciążania nieruchomości jest wymagane
             pełnomocnictwo do poszczególnej czynności.
      Art. 109{4}.  § 1.  Prokura może być udzielona kilku osobom łącznie
             (prokura łączna) lub oddzielnie.
         § 2.  Kierowane do przedsiębiorcy oświadczenia lub doręczenia pism mogą
           być dokonywane wobec jednej z osób, którym udzielono prokury
           łącznie.
      Art. 109{5}.  Prokurę można ograniczyć do zakresu spraw wpisanego do
             rejestru oddziału przedsiębiorstwa (prokura oddziałowa).
      Art. 109{6}.  Prokury nie można przenieść. Prokurent może ustanowić
             pełnomocnika do poszczególnej czynności lub pewnego rodzaju
             czynności.
      Art. 109{7}.  § 1.  Prokura może być w każdym czasie  odwołana.
         § 2.  Prokura wygasa wskutek wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru, a
           także ogłoszenia upadłości, otwarcia likwidacji oraz przekształcenia
           przedsiębiorcy.
          § 3.  Prokura wygasa ze śmiercią prokurenta.
          § 4. Śmierć przedsiębiorcy ani utrata przez niego zdolności do
           czynności prawnych nie powoduje wygaśnięcia prokury.
      Art. 109{8}. § 1. Udzielenie i wygaśnięcie prokury przedsiębiorca
             powinien zgłosić do rejestru  przedsiębiorców.
          § 2.  Zgłoszenie o udzieleniu prokury powinno określać jej rodzaj,
           a w przypadku prokury łącznej także sposób jej wykonywania.
      Art. 109{9}.  Prokurent składa własnoręczny podpis zgodnie ze znajdującym
             się w aktach rejestrowych wzorem podpisu, wraz z dopiskiem wskazu
             jącym na prokurę.";
27) art. 179 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 179. § 1.  Właściciel może wyzbyć się własności nieruchomości przez
             to, że jej się zrzeknie. Zrzeczenie się wymaga formy aktu
             notarialnego.
         § 2. Nieruchomość, której właściciel się zrzekł, staje się własnością
           gminy, na obszarze której nieruchomość jest położona, chyba że
           odrębne przepisy stanowią inaczej. Jeżeli nieruchomość jest położona
           na obszarze kilku gmin, nieruchomość staje się własnością gminy, na
           obszarze której znajduje się jej większa część. Gmina ponosi odpowie
           dzialność z nieruchomości za jej obciążenia, ograniczoną do wartości
           nabytej nieruchomości według stanu w chwili nabycia, a według cen
           rynkowych w chwili zaspokojenia wierzyciela.";
28) w art. 358 § 1 otrzymuje brzmienie:
   "§ 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, zobowiązania
     pieniężne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej mogą być wyrażone tylko w
     pieniądzu polskim.";
20) w art. 359:
   a) § 3 otrzymuje brzmienie:
     "§ 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa wysokość odsetek
       ustawowych, kierując się koniecznością zapewnienia dyscypliny płatniczej
       i sprawnego przeprowadzania rozliczeń pieniężnych, biorąc pod uwagę
       wysokość rynkowych stóp procentowych oraz stóp procentowych Narodowego
       Banku Polskiego.",
   b) dodaje się § 4 w brzmieniu:
     "§ 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może zakazać zastrzegania,
       jak również pobierania odsetek wyższych od tych, które określa jako
       maksymalne.";
30) w art. 384:
   a) skreśla się § 3,
   b) dodaje się § 4 w brzmieniu:
     "§ 4. Jeżeli jedna ze stron posługuje się wzorcem umowy w postaci
       elektronicznej, powinna udostępnić go drugiej stronie przed zawarciem
       umowy w taki sposób, aby mogła ona wzorzec ten przechowywać i odtwarzać
       w zwykłym toku czynności.";
31) skreśla się art. 386;
32) art. 389  otrzymuje  brzmienie:
      "Art. 389. § 1. Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują
             się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna
             określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.
         § 2. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona,
           nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie
           wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy
           przyrzeczonej. Jeżeli strona uprawniona takiego terminu nie
           wyznaczyła przed upływem roku od zawarcia umowy przedwstępnej,
           uprawnienie do jego wyznaczenia przechodzi na drugą stronę i może
           być wykonane w ciągu kolejnego roku. Jeżeli obie strony są
           uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich
           wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę,
           która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Zobowiązanie z umowy
           przedwstępnej wygasa, jeżeli termin, w ciągu którego umowa
           przyrzeczona ma być zawarta, nie został wyznaczony w sposób powyżej
           określony.";
33) art. 390 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 390.  § 1. Jeżeli strona zobowiązana do zawarcia umowy
             przyrzeczonej uchyla się od jej zawarcia, druga strona może żądać
             naprawienia szkody, którą poniosła przez to, że liczyła na
             zawarcie umowy przyrzeczonej. Strony mogą w umowie przedwstępnej
             odmiennie określić zakres odszkodowania.
         § 2. Jednakże, gdy umowa przedwstępna czyni zadość wymaganiom, od
           których zależy ważność umowy przyrzeczonej, w szczególności
           wymaganiom co do formy, strona uprawniona może dochodzić zawarcia
           umowy przyrzeczonej.
         § 3.  Roszczenia z umowy przedwstępnej  przedawniają się z upływem roku
           od dnia, w którym umowa przyrzeczona miała być zawarta. Jeżeli sąd
           oddali żądanie zawarcia umowy przyrzeczonej, roszczenia z umowy
           przedwstępnej przedawniają się z upływem roku od dnia, w którym
           orzeczenie stało się prawomocne.";
34) skreśla się art. 526;
35) po art. 903 dodaje się art. 903{1} w brzmieniu:
      "Art. 903{1}. Umowa renty powinna być stwierdzona pismem.";
36) w art. 935 § 3 otrzymuje brzmienie:
   "§ 3. W braku małżonka spadkodawcy i krewnych powołanych do dziedziczenia z
     ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy
     jako spadkobiercy ustawowemu. Jeżeli miejsca ostatniego zamieszkania
     spadkodawcy w Polsce nie da się ustalić lub ostatnie miejsce zamieszkania
     spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi Państwa
     jako spadkobiercy ustawowemu.";
37) art. 1023 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 1023.  § 1. Skarb Państwa ani gmina nie mogą odrzucić spadku, który
             im przypadł  z mocy ustawy.
         § 2. Skarb Państwa ani gmina nie składają oświadczenia o przyjęciu
           spadku, a spadek uważa się za przyjęty z dobrodziejstwem
           inwentarza.".
                                        
                                     Art. 2.
W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (Dz.
U. Nr 16, poz. 94, z 1974 r. Nr 24, poz. 142, z 1990 r. Nr 55, poz. 321 oraz
z 1994 r. Nr 85, poz. 388) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. VI w § 2 skreśla się zdanie drugie;
2) skreśla się art. XXV.
                                        
                                     Art. 3.
W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2002 r. Nr 42,
poz. 369) w art. 92 dodaje się § 5 w brzmieniu:
   "§ 5. Jeżeli akt notarialny w swej treści zawiera zrzeczenie się własności
     nieruchomości, notariusz, który go sporządził, jest obowiązany przesłać
     z urzędu wypis tego aktu gminie, której własnością nieruchomość staje się
     na skutek zrzeczenia.".
                                        
                                     Art. 4.
W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami
rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603, Nr 115, poz. 1229, Nr
122, poz. 1323 i Nr 154, poz. 1793 i 1800 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253) w art.
17b ust. 3 otrzymuje brzmienie:
   "3. Użytkownik wieczysty nieruchomości może zrzec się swego prawa przez
     złożenie Agencji oświadczenia w formie aktu notarialnego. W takim przy
     padku użytkowanie wieczyste wygasa. Oświadczenie stanowi podstawę do
     wykreślenia w księdze wieczystej prawa wieczystego użytkowania.".
                                        
                                     Art. 5.
W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z  2001
r. Nr 17, poz. 209 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 1, poz. 2) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 19a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
   "1. Do wniosku o wpis podmiotu podlegającego obowiązkowi wpisu do Rejestru
     dołącza się uwierzytelnione notarialnie albo złożone przed sędzią lub
     upoważnionym pracownikiem sądu wzory podpisów osób upoważnionych do
     reprezentowania tego podmiotu lub prokurenta.",
    2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku zmiany osób upoważnionych
     do reprezentowania podmiotu wpisanego do Rejestru lub prokurenta.";
2) w art. 39 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
   "3) dotyczące prokurentów oraz zakresu prokury,".
                                        
                                     Art. 6.
Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc przepisy dotyczące firmy i prokury
zawarte w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. -
Kodeks handlowy (Dz. U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr
34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr
17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr
111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, z 1996 r.
Nr 6, poz. 43, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 769 i
770, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 60, poz. 702 i Nr 94, poz. 1037
oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 508).
                                        
                                     Art. 7.
1. Przedsiębiorcy dostosują swe firmy do przepisów Kodeksu cywilnego
  zmienianych niniejszą ustawą, w terminie dwóch lat od dnia wejścia ustawy w
  życie.
2.  W razie niemożności dostosowania używanej firmy do przepisów niniejszej
  ustawy, sąd rejestrowy, na wniosek przedsiębiorcy złożony w terminie
  wskazanym w ust. 1, rozstrzyga o dopuszczalności zachowania dotychczasowej
  firmy w całości lub z niezbędnymi zmianami. Orzeczenie sądu powinno zapaść
  nie później niż w ciągu trzech lat od dnia wejścia ustawy w życie.
                                        
                                     Art. 8.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.