P r o j e k t
                                        
                                        
                                        
                                     Ustawa
                       z dnia                      2002r.
                                        
  o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców
         oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie
                          niewypłacalności pracodawcy .
                                        
                                        
                                   Rozdział 1
                                 Przepisy ogólne
                                     Art. 1.
1. Ustawa określa:
   1) warunki restrukturyzacji należności publicznoprawnych od przedsiębiorców,
     zwanej dalej "restrukturyzacją",
   2) zasady ustalania należności podlegających restrukturyzacji i tryb
     postępowania restrukturyzacyjnego,
   3) warunki uzyskania preferencji podatkowych dla przedsiębiorców nie
     posiadających zaległości podatkowych.
2. Restrukturyzacją są objęci przedsiębiorcy, o których mowa w przepisach o
  warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla
  przedsiębiorców, w szczególności którzy tracą zdolność do konkurowania na
  rynku, wyrażającą się zwłaszcza zmniejszeniem obrotów, nadmierną zdolnością
  produkcyjną, wzrostem zapasów, spadkiem zyskowności lub ponoszeniem strat,
  jak również wzrostem zadłużenia i brakiem możliwości uzyskania bankowych
  kredytów, poręczeń lub gwarancji.
                                        
                                     Art. 2.
Ilekroć mowa w ustawie o:
   1) przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę określonego w art. 2
     ust.2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. - Prawo działalności
     gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr
     114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz.
     1115 i Nr 147, poz. 1643 oraz z 2002 r. Nr 1 poz. 2) mającego miejsce
     zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będącego
     podatnikiem, płatnikiem, następcą prawnym lub osobą trzecią odpowiadającą
     za zaległości podatkowe albo innego zobowiązanego do uiszczenia
     należności, o których mowa w art. 6,
   2) organie restrukturyzacyjnym -  rozumie się przez to organ podatkowy,
     organ celny lub inny organ właściwy do poboru należności, o których mowa w
     art. 6 -  będący organem pierwszej instancji,
   3) należnościach znanych - rozumie się przez to należności, w tym należności
     sporne, wynikające z ewidencji lub rejestrów prowadzonych przez organ
     restrukturyzacyjny lub z innych danych znajdujących się w posiadaniu tego
     organu, a w szczególności zeznań, deklaracji, decyzji i postanowień,
   4) należnościach spornych -  rozumie się przez to należności, o których mowa
     w art. 6, będące przedmiotem sporu -  w przypadku, gdy:
     a) od decyzji dotyczącej danej należności, wydanej przed dniem 1 lipca
       2002 r. wniesiono odwołanie lub skargę do sądu,
     b) decyzja dotycząca danej należności, wydana przed dniem 1 lipca 2002 r.,
       jest przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności,
       wznowienia postępowania, zmiany lub uchylenia, lub stwierdzenia jej
       wygaśnięcia, wszczętego na wniosek,
     5) programie restrukturyzacji -  rozumie się przez to program opracowany
       przez przedsiębiorcę, zawierający w szczególności analizę i ocenę stanu
       ekonomiczno-finansowego przedsiębiorcy, określenie sposobów działania,
       które mogą zapewnić osiągnięcie trwałej poprawy wyniku finansowego wraz
       ze wskazaniem źródeł finansowania przedsięwzięć restrukturyzacyjnych,
       prognozę efektów ekonomiczno-finansowych - którego celem jest poprawa
       sytuacji finansowej przedsiębiorcy, stworzenie perspektyw jego rozwoju
       oraz tworzenie nowych miejsc pracy.
                                        
                                    Art.  3 .
Ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub w
upadłości.
                                        
                                    Art.  4.
Restrukturyzacja należności, o których mowa w art.6, polega na umorzeniu tych
należności w całości wraz z odsetkami za zwłokę lub opłatą prolongacyjną - na
zasadach określonych w ustawie.
                                        
                                    Art.  5.
1. Premia podatkowa jest prawem przedsiębiorcy do zaliczenia, w roku podatkowym
  rozpoczynającym się w 2002 r., do kosztów uzyskania przychodu w podatku
  dochodowym, wierzytelności odpisanych jako nieściągalne lub rezerw
  utworzonych na pokrycie wierzytelności - zaliczonych uprzednio do przychodów
  należnych, jeżeli wierzytelności te:
   1)  są należne od przedsiębiorców oraz
   2) nie zostały uregulowane przez dłużników przez okres co najmniej 90 dni od
     dnia powstania należności, oraz
   3) stanowiły przychód należny przedsiębiorcy przed dniem 1 lipca 2002 r.,
     oraz
   4) zostały zgłoszone do właściwego urzędu skarbowego w terminie i w zakresie
     określonym w ustawie.
2. Zasady korzystania z premii podatkowej, o której mowa w ust. 1, określają
  przepisy rozdziału 3.
                                        
                                     Art. 6.
1. Restrukturyzacji podlegają następujące należności:
     1) znane na dzień 30 czerwca 2002 r. zaległości, z zastrzeżeniem ust. 4 i
     art. 16, z tytułu:
         a) podatków:
        - dochodowego od osób fizycznych,
        - zryczałtowanego dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez
         osoby  fizyczne,
        - dochodowego od osób prawnych,
        - od towarów i usług,
        -  akcyzowego,
        - zniesionych przed dniem wejścia w życie ustawy,
       b) cła,
       c) wpłat z zysku,
   2) znane na dzień 31 grudnia 2001 r. zaległości wobec:
     a) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek należnych do dnia 31
       grudnia 1998r. - w całości, oraz z tytułu składek należnych za okres od
       dnia 1 stycznia 1999r. do dnia 31 grudnia 2001r. - w części finansowanej
       przez płatnika, z zastrzeżeniem ust. 3 i art. 11,
     b) Funduszu Pracy,
     c) Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
     d) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
     e) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
   3) zaległości z tytułów wymienionych w pkt 1, powstałe do dnia 30 czerwca
     2002 r., oraz z tytułów wymienionych w pkt 2, powstałe do dnia 31 grudnia
     2001r., ujawnione przez przedsiębiorcę w terminie określonym w art. 18
     ust. 1,
   4) odsetki za zwłokę od zaległości wymienionych w pkt 1 i 2, w tym od
     zaległości powstałych w wyniku ujawnienia, o którym mowa w pkt 3.
2. Restrukturyzacji podlegają również:
   1) zaległości, o których mowa w ust. 1, w stosunku do których do dnia 30
     czerwca 2002 r. zostały wydane decyzje rozkładające na raty lub
     odraczające termin płatności, lub gdy zaległości te stanowią należności
     sporne,
   2) opłaty prolongacyjne ustalone w związku z decyzjami wymienionymi w pkt 1.
3. Nie podlegają restrukturyzacji zaległości z tytułu składki na ubezpieczenie
  emerytalne.
4. Nie podlegają również restrukturyzacji zaległości podatkowe określone w
  decyzji właściwego organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, jeżeli
  zaległości te określone zostały w związku z dokonywaniem czynności prawnych
  mających na celu obejście przepisów podatkowych.
                                        
                                     Art. 7.
1. Ustawę stosuje się odpowiednio do należności od przedsiębiorców z tytułu
  zobowiązań podatkowych stanowiących dochody budżetów jednostek samorządu
  terytorialnego, jeżeli organ stanowiący właściwej jednostki samorządu
  terytorialnego podejmie uchwałę o restrukturyzacji tych należności, z
  wyjątkiem podatków, które nie są związane z prowadzeniem działalności
  gospodarczej.
2. Umorzenie należności jednostek samorządu terytorialnego na podstawie ustawy
  nie powoduje uprawnienia tych jednostek do rekompensaty ubytku ich dochodów z
  tego tytułu przez budżet państwa.
3. W przypadku, o którym mowa w ust.1, organem restrukturyzacyjnym jest
  przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem
  ust. 4.
4. Jeżeli zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w ust. 1, jest pobierane przez
  urząd skarbowy, organem restrukturyzacyjnym, w zakresie tego zobowiązania,
  jest ten urząd.
                                        
                                     Art. 8.
1. Niewygasłe należności od przedsiębiorcy, objęte restrukturyzacją na
  podstawie odrębnych ustaw, mogą być objęte postępowaniem restrukturyzacyjnym
  w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, restrukturyzacja prowadzona na
  podstawie odrębnych ustaw podlega, na wniosek przedsiębiorcy, umorzeniu w
  zakresie należności, o których mowa w art. 6, podlegających restrukturyzacji
  na podstawie niniejszej ustawy.
3. Przedsiębiorca występujący o objęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym
  określonym w niniejszej ustawie, jest obowiązany, nie później niż w terminie
  45 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, przedstawić
  organowi restrukturyzacyjnemu, wydaną przez właściwy organ, decyzję lub inny
  dokument potwierdzający umorzenie postępowania restrukturyzacyjnego
  prowadzonego na podstawie odrębnych ustaw.
4. Do czasu przedstawienia decyzji lub innego dokumentu o umorzeniu
  postępowania restrukturyzacyjnego, w zakresie należności, o których mowa w
  ust.1, prowadzonego na podstawie odrębnych ustaw, postępowanie
  restrukturyzacyjne wszczęte na podstawie niniejszej ustawy zawiesza się, z
  zastrzeżeniem ust. 5. Okres zawieszenia postępowania nie przedłuża terminu
  wydania decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego, określonego
  w art. 22 ust. 1.
5. W razie niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 3, postępowanie
  restrukturyzacyjne wszczęte na podstawie niniejszej ustawy ulega umorzeniu z
  mocy prawa. Z mocy prawa wznawia się restrukturyzację prowadzoną na podstawie
  odrębnych ustaw.
 6. Należność może być objęta tylko jednym postępowaniem restrukturyzacyjnym.
                                        
                                   Rozdział 2
                         Postępowanie restrukturyzacyjne
                                        
                                     Art. 9.
Do restrukturyzacji stosuje się przepisy:
   1) Ordynacji podatkowej w zakresie należności wymienionych w art. 6 ust. 1
     pkt 1,
   2)  właściwe do wymiaru i poboru należności wymienionych w art.6 ust. 1 pkt
     2
   - chyba, że ustawa stanowi inaczej.
                                        
                                    Art. 10.
1. Należności objęte restrukturyzacją, o których mowa w art. 6, podlegają
  umorzeniu, pod warunkiem, że przedsiębiorca:
   1) przedstawi organowi restrukturyzacyjnemu informację zawierającą
     podstawowe dane o jego bieżącej sytuacji finansowej, w tym wymienione w
     art. 1 ust. 2 oraz
   2) wpłaci opłatę restrukturyzacyjną, o której mowa w art. 20, oraz
   3) w dniu wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji nie posiada
     zaległości z tytułów:
     a) wymienionych w art. 6, nieobjętych restrukturyzacją,
     b) składki na ubezpieczenie emerytalne, pozostałych składek na
       ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz
       składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne.
 2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1, należy przedstawić co najmniej na 30
  dni przed upływem terminu do wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji,
  o której mowa w art. 22 ust. 1.
3. Warunek wymieniony w ust. 1 pkt 3 uznaje się za spełniony również w
  przypadku, gdy wymienione w tym przepisie zobowiązanie lub zaległość wraz z
  odsetkami za zwłokę, nieobjęte postępowaniem restrukturyzacyjnym, zostaną
  przed wydaniem decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art.
  22 ust. 1 pkt 1, rozłożone na raty lub zostaną odroczone terminy ich zapłaty,
  na zasadach określonych w odrębnych przepisach, albo zgodnie z art. 11.
4. Określenie lub ustalenie w innej formie zaległości z tytułu zobowiązań
  wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1 lub 2 po wydaniu decyzji o zakończeniu
  restrukturyzacji, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, nie stanowi
  naruszenia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.
                                        
                                    Art. 11.
1. Znane na dzień 30 czerwca 2002 r. zaległości we wpłatach:
   1) należności wymienionych w art. 6 ust. 1, nieobjętych postępowaniem
     restrukturyzacyjnym,
   2) składek, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b), należnych za
     okres od dnia 1 stycznia 1999r. do dnia 30 czerwca 2002 r., wraz z
     odsetkami za zwłokę, niepodlegających restrukturyzacji
   - podlegają spłacie przez przedsiębiorcę, który złożył wniosek o
     restrukturyzację, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do należności, o których mowa w art.
  6 ust. 1 pkt 2 lit. b) - e).
3. W razie spłaty zaległości określonych w ust. 1 w terminie 6 miesięcy od dnia
  wejścia w życie ustawy, nie pobiera się za ten okres odsetek za zwłokę i
  opłaty prolongacyjnej.
                                        
                                    Art. 12.
1. Wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego następuje na wniosek
  przedsiębiorcy złożony w terminie 45 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
  Postępowanie wszczyna się w dniu wpływu wniosku do właściwego organu
  restrukturyzacyjnego.
2. Przedsiębiorca składa wniosek, o którym mowa w ust.1, do organu
  restrukturyzacyjnego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub
  siedzibę przedsiębiorcy w dniu wejścia w życie ustawy, odrębnie do każdego
  organu właściwego ze względu na zobowiązania, o których mowa w art. 6, z
  zastrzeżeniem ust. 3 i 4.
3. Jeżeli organ restrukturyzacyjny jest właściwy w sprawach więcej niż jednego
  rodzaju należności objętych restrukturyzacją, jednym wnioskiem obejmuje się
  wszystkie rodzaje należności będące we właściwości tego organu.
4. Urząd skarbowy, do którego został złożony wniosek, prowadzi postępowanie
  restrukturyzacyjne w zakresie wszystkich zobowiązań podatkowych, o których
  mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 3.
5. Wniosek złożony po terminie, o którym mowa w ust. 1, pozostawia się bez
  rozpatrzenia.
6. Przedsiębiorca jest obowiązany powiadomić organ restrukturyzacyjny o
  likwidacji działalności albo wszczęciu wobec niego postępowania
  likwidacyjnego albo o ogłoszeniu upadłości -  w terminie 7 dni od zaistnienia
  tych okoliczności.
                                        
                                    Art. 13.
1. Wniosek, o którym mowa w art. 12 ust.1, zawiera zgłoszenie rodzajów
  należności, o których mowa w art. 6, oraz informację do których organów
  przedsiębiorca składa wnioski o restrukturyzację, jeżeli restrukturyzacją są
  objęte należności pozostające we właściwości różnych organów
  restrukturyzacyjnych.
2. Do wniosku, o którym mowa w art. 12 ust.1, dołącza się:
   1) program restrukturyzacji, z zastrzeżeniem ust. 3,
   2) wykaz wierzytelności i wymagalnych wszelkich długów przedsiębiorcy
     zawierający:
     a) dane identyfikujące dłużników i wierzycieli oraz
     b) informację o wysokości tych wierzytelności i wymagalnych długów, oraz
     c) harmonogram spłaty wymagalnych zobowiązań,
   3) kopię ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
     wraz z informacją o ustanowionych na nich obciążeniach,
   4) uzasadnienie zastosowania opłaty restrukturyzacyjnej w wysokości, o
     której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2.
3. Mały przedsiębiorca, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, nie
  ma obowiązku dołączać programu restrukturyzacji.
4. Do wniosku dołącza się również decyzję lub inny dokument, o którym mowa w
  art. 8 ust. 3, z uwzględnieniem terminu wskazanego w tym przepisie.
                                        
                                    Art. 14.
1. Od dnia wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego do dnia wydania decyzji
  o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 22, ulega wstrzymaniu
  wykonanie:
     1) decyzji rozkładających na raty albo odraczających termin płatności
     należności objętych tym wnioskiem,
     2) należności objętych wnioskiem, o którym mowa w art. 12 ust.1,
     podlegających restrukturyzacji.
2. Wszczęte postępowania egzekucyjne podlegają zawieszeniu do dnia wydania
  decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 22.
3. Bieg terminu przedawnienia płatności należności objętych restrukturyzacją
  ulega zawieszeniu na okres od dnia wszczęcia postępowania
  restrukturyzacyjnego, do dnia wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji,
  o której mowa w art. 22.
                                        
                                    Art. 15.
W przypadku istnienia należności spornych, postępowanie w sprawie
restrukturyzacji ulega zawieszeniu, do dnia zakończenia sporu prawomocną decyzją
albo do dnia wycofania wniosku, odwołania lub skargi.
                                        
                                    Art. 16.
1. Na wniosek przedsiębiorcy, należności sporne mogą być wyłączone z
  restrukturyzacji. W tym przypadku nie stosuje się art. 15.
2. Należności sporne, wyłączone na wniosek przedsiębiorcy, nie mogą być
  ponownie włączone do restrukturyzacji.
                                        
                                    Art. 17.
Organ restrukturyzacyjny ustala wysokość należności podlegających
restrukturyzacji uwzględniając należności znane oraz należności ujawnione,
zgodnie z art. 18.
                                        
                                    Art. 18.
1. Ujawnienie należności, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, następuje
  poprzez złożenie korekty zeznań (deklaracji) lub w innej, przewidzianej
  odrębnymi przepisami, formie -  w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o
  którym mowa w art. 12 ust. 1.
2. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek przedsiębiorcy termin, o którym mowa
  w ust. 1, może być przedłużony.
3. Korekta może być złożona również w toku prowadzonych kontroli lub
  postępowania dotyczącego ustalenia wysokości należności objętych wnioskiem, o
  którym mowa w art. 12 ust.1.
4. W razie dokonania korekt, w przypadkach określonych w ust. 3, nie wszczyna
  się postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe,
  a wszczęte umarza się.
                                        
                                    Art. 19.
1. Organ restrukturyzacyjny, w terminie 45 dni od dnia wszczęcia postępowania
  restrukturyzacyjnego, wydaje decyzję o warunkach restrukturyzacji, jeżeli z
  analizy wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz dołączonych do niego
  dokumentów i danych określonych w art. 13, wynika że zamierzone działania
  prowadzić będą do przeciwdziałania zjawiskom, o których mowa w art. 1 ust. 2.
2. W decyzji, o której mowa w ust.1, organ restrukturyzacyjny ustala:
   1) ogólną kwotę należności objętych restrukturyzacją pozostających w jego
     właściwości, podając również rodzaj i wysokość poszczególnych należności
     oraz okres, którego należność dotyczy,
   2) wysokość opłaty restrukturyzacyjnej.
3. Termin, o którym mowa w ust. 1, nie może być przedłużony.
4. W przypadku uzasadnionych wątpliwości w zakresie celowości lub podstawy
  restrukturyzacji należności od przedsiębiorców mających szczególne znaczenie
  dla gospodarki narodowej, organ restrukturyzacyjny, w terminie 20 dni od dnia
  otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz dołączonych do niego
  dokumentów i danych określonych w art. 13, może zwrócić się z wnioskiem do
  ministra właściwego: ze względu na rodzaj należności, do spraw finansów
  publicznych, pracy, gospodarki, Skarbu Państwa albo środowiska - o opinię.
5. Właściwy minister, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym
  mowa w ust. 4, wydaje opinię, w formie postanowienia, wyłącznie w przypadku
  opinii negatywnej; opinia ministra nie wiąże organu restrukturyzacyjnego.
6. W razie uzyskania negatywnej opinii, o której mowa w ust. 5, organ
  restrukturyzacyjny może w decyzji o warunkach restrukturyzacji ustalić
  warunki konieczne do spełnienia przez przedsiębiorcę przed wydaniem decyzji o
  zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego.
7. Terminy, o których mowa w ust. 4 i 5, nie mogą być przedłużone.
                                        
                                    Art. 20.
1. Opłata restrukturyzacyjna, obliczana od sumy należności objętych
  restrukturyzacją, pozostających we właściwości organu restrukturyzacyjnego,
  bez odsetek za zwłokę i opłaty prolongacyjnej, wynosi:
   1) 1,5% - w przypadku przedsiębiorców korzystających z pomocy publicznej na
     podstawie ustawy o pomocy publicznej dla zagrożonych upadłością
     przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej,
    2) 1,5% - w przypadku przedsiębiorców, którzy w dniu 30 czerwca 2002 r.
     posiadali należności od przedsiębiorców, o których mowa w pkt 1, w
     wysokości co najmniej 50% ogółu należności na ten dzień,
     3) 15% - w przypadku pozostałych przedsiębiorców.
2. Termin płatności opłaty restrukturyzacyjnej wynosi 30 dni od dnia doręczenia
  decyzji o warunkach restrukturyzacji, z zastrzeżeniem art. 21.
3. Opłata restrukturyzacyjna stanowi dochód budżetu państwa, jeżeli należności
  podlegające restrukturyzacji stanowią dochód budżetu państwa, albo dochód
  odpowiedniego funduszu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem
  ust. 4.
4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje odpowiednim funduszom należności z
  opłaty restrukturyzacyjnej, proporcjonalnie do kwoty restrukturyzowanych
  należności.
5. Przy rozliczaniu opłaty restrukturyzacyjnej przez Zakład Ubezpieczeń
  Społecznych, zostają uwzględnione kwoty stanowiące różnicę pomiędzy kwotą
  składek przekazanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na Fundusz Pracy i
  Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz kwotą niepobranych
  (nieopłaconych) za okres do dnia 31 grudnia 1998 r. składek na te Fundusze.
6. Jeżeli restrukturyzacji podlegają należności jednostek samorządu
  terytorialnego, opłata restrukturyzacyjna stanowi dochód tych jednostek.
                                        
                                    Art. 21.
1. Organ restrukturyzacyjny, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem
  przedsiębiorcy, w tym w szczególności niskim poziomem bieżącej płynności
  finansowej, na jego wniosek może, w formie decyzji, rozłożyć na raty opłatę
  restrukturyzacyjną, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Wpłata ostatniej raty opłaty restrukturyzacyjnej następuje nie później niż w
  terminie 11 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o warunkach restrukturyzacji.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ restrukturyzacyjny ustala opłatę
  prolongacyjną.
4. Opłata restrukturyzacyjna nie podlega oprocentowaniu ani umorzeniu.
                                        
                                    Art. 22.
1. Po upływie roku od dnia doręczenia decyzji o warunkach restrukturyzacji, z
  zastrzeżeniem ust. 3 i 6, organ restrukturyzacyjny wydaje decyzję o
  zakończeniu restrukturyzacji, w której:
   1) stwierdza umorzenie należności podlegających restrukturyzacji, jeżeli
     warunki restrukturyzacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3,
     zostały spełnione albo
   2) umarza postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli warunki restrukturyzacji,
     o których mowa w art.10 ust. 1 pkt 2 i 3, nie zostały spełnione.
2. Przed wydaniem decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w ust.
  1 pkt 1, organ restrukturyzacyjny przekazuje projekt tej decyzji Prezesowi
  Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w celu wydania opinii -  zgodnie z
  przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla
  przedsiębiorców.
3. Postępowanie restrukturyzacyjne umarza się również w przypadku, gdy wobec
  przedsiębiorcy zostało wszczęte postępowanie likwidacyjne lub upadłościowe; w
  tym przypadku organ restrukturyzacyjny niezwłocznie wydaje decyzję o
  umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego.
4. Zawieszenie postępowania w sprawie restrukturyzacji, o którym mowa w art.
  15, przerywa bieg terminu do wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji.
5. W przypadku umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego z przyczyny
  określonej w ust.1 pkt 2 oraz ust. 3, opłatę restrukturyzacyjną wpłaconą
  przez przedsiębiorcę zalicza się, w dniu wydania decyzji o zakończeniu
  restrukturyzacji, na poczet zaległości wraz z odsetkami za zwłokę.
6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku niewydania decyzji o warunkach
  restrukturyzacji w terminie, o którym mowa w art. 19 ust. 1.
                                        
                                    Art. 23.
1. Przychody z tytułu umorzenia należności podlegających restrukturyzacji nie
  stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
2. Opłata restrukturyzacyjna, o której mowa w art.20, oraz opłata
  prolongacyjna, o której mowa w art.21 ust. 3, nie stanowią kosztu uzyskania
  przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
                                        
                                   Rozdział 3
                                Premia podatkowa
                                        
                                    Art. 24.
1. Z premii podatkowej mogą skorzystać, z uwzględnieniem ust. 2,
  przedsiębiorcy, którzy:
   1) posiadali, w dniu 30 czerwca 2002 r., status małego przedsiębiorcy w
     rozumieniu ustawy wymienionej w art. 2 pkt 1 albo
   2) bez względu na status przedsiębiorcy i termin wymagalności wierzytelności
     - w ogólnej średniej kwocie wierzytelności w danym miesiącu, przez co
     najmniej sześć miesięcy roku podatkowego rozpoczynającego się w 2002 r.,
     posiadali nie mniej niż 50% wierzytelności nie uregulowanych przez okres
     co najmniej 90 dni od dnia ich powstania; przy ustalaniu udziału, o którym
     mowa w poprzednim zdaniu uwzględnia się wierzytelności od przedsiębiorców,
     zaliczone do przychodów należnych w rozumieniu przepisów o podatku
     dochodowym.
2. Przedsiębiorcy mogą skorzystać z premii podatkowej pod warunkiem, że:
   1) wierzytelności, o których mowa w art. 5 ust. 1, zaliczą, do końca roku
     podatkowego rozpoczynającego się w 2002 r., do nieściągalnych albo utworzą
     na nie rezerwy oraz
   2) w terminie złożenia zeznania o wysokości dochodu (poniesionej straty) za
     rok podatkowy rozpoczynający się w 2002 r., w tym również za lata
     wcześniejsze, nie posiadają znanych zaległości z tytułu podatków
     stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne
     oraz składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, oraz
   3) w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy złożą w urzędzie
     skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania lub siedziby wykaz
     wierzytelności, wymienionych w art. 5 ust. 1, zawierający w szczególności:
     a) dane identyfikujące dłużnika,
     b) źródło, datę powstania wierzytelności, jej kwotę oraz termin i
       uzgodnioną formę zapłaty.
                                        
                                    Art. 25.
1. Określenie lub ustalenie w innej formie zaległości z tytułu zobowiązań
  wymienionych w art. 24 ust. 2 pkt 2 po upływie terminu wskazanego w tym
  przepisie nie pozbawia przedsiębiorcy prawa do skorzystania z premii
  podatkowej, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami za zwłokę zostanie
  uregulowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.
2. Jeżeli zaległość, o której mowa w ust. 1, nie zostanie uregulowana w
  terminie, wówczas w miesiącu, w którym ten termin upłynął, podatnik jest
  obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę odpowiadającą
  całości wykorzystanej premii podatkowej.
                                        
                                    Art. 26.
1. W zakresie korzystania z premii podatkowej stosuje się przepisy o podatku
  dochodowym dotyczące zaliczania do kosztów uzyskania przychodu wierzytelności
  nieściągalnych lub rezerw na wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu, z
  wyłączeniem przepisów określających zasady uprawdopodobnienia nieściągalności
  wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, albo na pokrycie których
  utworzono rezerwy.
2. Prawo do skorzystania z premii podatkowej wygasa w terminie złożenia
  rocznego zeznania podatkowego za rok podatkowy rozpoczynający się w 2002 r.
                                        
                                   Rozdział 4
       Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
                                        
                                    Art. 27.
W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie
niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 3:
   a) w ust. 2 skreśla się pkt 3,
   b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
     "4. Niewypłacalność pracodawcy, w rozumieniu ustawy, zachodzi w przypadku
       zaistnienia jednej z przesłanek, o których mowa w ust. 1 i 2.";
2) w art. 6:
   a) w ust. 2 w pkt 3 skreśla się lit. f), g) oraz i),
   b) w ust. 4:
     - wyrazy "lit. a) -  d)" zastępuje się wyrazami "lit. a)-e)",
     - skreśla się wyrazy "lub w czasie nie dłuższym niż 9 miesięcy
       następujących po tym dniu",
c) skreśla się ust. 5,
d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
   "6. Świadczenie wymienione w ust. 2 pkt 3 lit. h) podlega zaspokojeniu,
     jeżeli ustanie stosunku pracy nastąpiło w okresie nie dłuższym niż 6
     miesięcy poprzedzających dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub
     w okresie nie dłuższym niż 4 miesiące następujące po tym dniu.";
3) w art. 6 a:
   a) skreśla się ust. 3,
   b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
     "4. Wypłata należności z tytułu świadczenia określonego w art. 6 ust. 2
       pkt 3 lit. h) nie może przekraczać kwoty przeciętnego miesięcznego
       wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2, lub jego wielokrotności, w
       przypadku gdy wymiar świadczenia stanowi wielokrotność wynagrodzenia
       stanowiącego podstawę do jego ustalenia.";
4) skreśla się art. 6b;
5) w art. 10 w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:
   "Dysponent Funduszu może upoważnić Dyrektora Krajowego Biura Funduszu
   Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o którym mowa w art. 12 ust. 5, do
   wykonywania tych czynności.";
6) art. 13 otrzymuje brzmienie:
   "Art. 13.1. Dochodami Funduszu są:
         1) składki płacone przez pracodawców,
         2) odsetki od lokat nadwyżek finansowych Funduszu,
         3) zapisy i darowizny,
         4) dobrowolne wpłaty pracodawców,
         5) odsetki od zwrotu sum wypłaconych tytułem świadczeń, zwróconych po
           terminie,
         6) dodatnia różnica wartości ze sprzedaży nieruchomości i praw z nią
           związanych i jej równowartości, o której mowa w ust. 2,
         7) dotacja budżetowa.
        2. Przychodami Funduszu są zwroty sum wypłaconych tytułem świadczeń
          pracowniczych oraz ich równowartość w nieruchomościach i związanych z
          nimi prawach przejętych przez Fundusz za niespłacone w terminie
          wierzytelności Funduszu z tytułu wypłaconych świadczeń oraz
          ustanowionych zabezpieczeń.";
7) w art. 19 w ust. 3 wyrazy "przypisu składek" zastępuje się wyrazami "wpływów
  składek".
                                        
                                    Art. 28.
1. Do spraw wszczętych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 27,
  a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się
  przepisy dotychczasowe.
2. Przez sprawy wszczęte, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprawy, co do
  których kierownik Biura Terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
  Pracowniczych stwierdził:
   1) zgodność zbiorczego wykazu lub wykazu uzupełniającego z przepisami ustawy
     lub
   2) że wniosek zgłoszony przez uprawnioną osobę obejmuje roszczenia
     podlegające zaspokojeniu ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
     Pracowniczych.
                                        
                                    Art. 29.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.