Dz.U. z 2003 r. Nr 120, poz. 1122
U S T A W A
z dnia 23 kwietnia 2003 r.
o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej
Art. 1.
W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. z 2001 r. Nr 75,
poz. 802, Nr 89, poz. 972, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 128, poz.
1403 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804, Nr 112, poz. 974, Nr 141,
poz. 1178, Nr 169, poz. 1387 i Nr 188, poz. 1572) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 64 po § 3 dodaje się § 3a i 3b w brzmieniu:
"§ 3a. Organ celny może wyrazić zgodę, aby zgłoszenie celne zostało złożone,
zanim zgłaszający będzie mógł przedstawić towar nim objęty. W takim
wypadku organ celny wyznacza termin przedstawienia towaru, określony
stosownie do okoliczności.
§ 3b. Zgłoszenie celne, o którym mowa w § 3a, może zostać przyjęte jedynie
po przedstawieniu towaru organowi celnemu w wyznaczonym terminie.
Nieprzedstawienie towaru w wyznaczonym terminie powoduje, że zgłoszenie
celne uważa się za niezłożone.";
2) w art. 65:
a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) wraz ze zgłoszeniem celnym przedstawiono towar nim objęty, chyba że
przepis szczególny stanowi inaczej.",
b) po § 5 dodaje się § 5a i 5b w brzmieniu:
"§ 5a. Przepisy art. 230 § 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
§ 5b. Przepisu § 5 nie stosuje się, jeżeli wniosek o zwrot lub umorzenie
należności celnych zostanie przedstawiony zgodnie z przepisami działu V
tytułu VII niniejszej ustawy.";
3) w art. 81 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
"§ 1a. Jeżeli zgłoszenie celne jest dokonywane w sposób określony w art.
62 § 1 pkt 2, organ celny może wyrazić zgodę na to, aby dokumenty, o
których mowa w art. 64 § 2, nie były przedstawiane wraz ze zgłoszeniem
celnym. W takim wypadku dokumenty, które nie są przedstawiane wraz ze
zgłoszeniem celnym, przechowuje się do dyspozycji organów celnych.";
4) w art. 88 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
"Towary dopuszczone do obrotu tracą status celny towarów krajowych, gdy
należności celne przywozowe za te towary są zwracane lub umarzane:;
5) w art. 90 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu
pozwoleń, dokumenty, które należy dołączyć do wniosku, terminy składania
wniosków oraz inne szczegółowe warunki wydawania pozwoleń, a także
przesłanki ich cofania. Rozporządzenie powinno uwzględniać, w zakresie
wydawania i cofania pozwoleń, różnice między poszczególnymi procedurami
wynikające z przepisów prawa celnego, a w zakresie cofania pozwoleń w
szczególności skalę naruszania prawa przez osoby posiadające pozwolenia
oraz ochronę dochodów budżetu państwa.";
6) w art. 97:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Procedura tranzytu pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego
miejsca znajdującego się na polskim obszarze celnym:
1) towarów niekrajowych, niepodlegających w tym czasie należnościom
celnym przywozowym i środkom polityki handlowej, lub
2) towarów krajowych w wypadkach określonych w przepisach
szczególnych.",
b) uchyla się § 2,
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny towarów niekrajowych
organ celny może z urzędu, w szczególnie uzasadnionych wypadkach,
uwzględniając interes osoby zobowiązanej, objąć towar procedurą
tranzytu.";
7) art. 98 otrzymuje brzmienie:
"Art. 98. § 1. Procedura tranzytu zostaje zakończona, a obowiązki osoby
uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu spełnione, gdy
towary objęte tą procedurą i odpowiednie dokumenty zostaną
przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia, zgodnie z
przepisami tej procedury.
§ 2. Organ celny uznaje procedurę tranzytu za zamkniętą, jeżeli jest w
stanie stwierdzić, na podstawie porównania danych dostępnych w
urzędzie wyjścia (urząd, w którym towary objęto procedurą tranzytu)
i danych dostępnych w urzędzie celnym przeznaczenia, że procedura ta
została w sposób prawidłowy zakończona.";
8) w art. 100 w § 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) nie naruszyły w sposób istotny przepisów prawa celnego lub przepisów
podatkowych,";
9) w art. 101 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Niezależnie od obowiązków głównego zobowiązanego, każda osoba
przewożąca towar lub osoba przyjmująca go, jeśli wie o tym, że jest on
objęty procedurą tranzytu, jest zobowiązana do przedstawienia tego
towaru w urzędzie celnym przeznaczenia, z zachowaniem wymogów, o których
mowa w § 2.";
10) w art. 102 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. Procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie celnym:
1) towarów niekrajowych, które w czasie tego składowania nie podlegają
należnościom celnym przywozowym ani środkom polityki handlowej,
2) towarów krajowych, jeśli ich objęcie tą procedurą powoduje skutki
takie same, jak w wypadku ich wywozu, o ile przewidują to przepisy
szczególne.
§ 2. Składem celnym jest miejsce określone w pozwoleniu wydanym przez
organ celny lub administrowane przez organ celny, podlegające dozorowi
celnemu i kontroli celnej, w którym towary mogą być składowane zgodnie z
ustalonymi warunkami.";
11) w art. 104 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Prowadzącym skład celny może być wyłącznie osoba posiadająca
pozwolenie na prowadzenie składu celnego, chyba że prowadzącym jest
organ celny.";
12) w art. 105:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Prowadzenie składu celnego uzależnione jest od uzyskania pozwolenia
organu celnego, chyba że prowadzącym jest organ celny.",
b) § 7 otrzymuje brzmienie:
"§ 7. Rozpoczęcie działalności składu celnego wymaga uprzedniego
zatwierdzenia przez właściwy organ celny regulaminu funkcjonowania tego
składu, sporządzonego przez prowadzącego skład celny. Jeżeli prowadzącym
skład jest organ celny, regulamin nie podlega zatwierdzeniu.";
13) art. 108 otrzymuje brzmienie:
"Art. 108. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego publicznego może
określać, że odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 lub
2, ponosi jedynie korzystający ze składu.";
14) w art. 112:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1,
b) dodaje się § 2 w brzmieniu:
"§ 2. Organ celny może odstąpić od wymogu prowadzenia ewidencji, o której
mowa w § 1, w wypadku gdy:
1) prowadzącym skład celny jest ten organ, lub
2) określono, zgodnie z art. 108, że odpowiedzialność ponosi jedynie
korzystający ze składu, a zgłoszenie celne do procedury składu
celnego jest dokonywane w formie pisemnej, o której mowa w art. 64,
lub w formie uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 1 lub 2,
jeżeli są spełnione warunki określone w art. 91.";
15) art. 113 otrzymuje brzmienie:
"Art. 113. Towary objęte procedurą składu celnego, z chwilą ich
wprowadzenia do składu celnego, powinny zostać ujęte w ewidencji
towarowej, o której mowa w art. 112 § 1, chyba że organ celny
odstąpił od wymogu jej prowadzenia.";
16) w art. 114 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Organ celny może zażądać, aby towary określone w § 1 zostały ujęte w
ewidencji towarowej, o której mowa w art. 112 § 1.";
17) art. 115 otrzymuje brzmienie:
"Art. 115. § 1. Składowanie towarów objętych procedurą składu celnego nie
jest ograniczone w czasie, z zastrzeżeniem § 2. W wyjątkowych
wypadkach organ celny może wyznaczyć termin, przed którego upływem
korzystający ze składu celnego powinien nadać towarom inne
przeznaczenie celne.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w
drodze rozporządzenia, dla towarów krajowych, dla których przepisy
odrębne łączą objęcie ich procedurą składu celnego ze skutkami
takimi, jak w wypadku ich wywozu:
1) terminy składowania towarów objętych procedurą składu celnego,
2) przeznaczenia celne, inne niż wywóz, które mogą otrzymać towary w
celu zakończenia procedury składu celnego.
Rozporządzenie powinno uwzględniać w szczególności regulacje
dotyczące stosowania środków określonych w przepisach odrębnych
oraz rodzaj towarów podlegających tym środkom, zapewniając zarazem
ochronę interesów budżetu państwa.";
18) w art. 119:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Jeżeli towary przywożone objęte procedurą składu celnego zostały
poddane zwyczajowym czynnościom, o których mowa w art. 116 § 1, to na
wniosek zgłaszającego, przy ustalaniu kwoty należności celnych
przywozowych, uwzględnia się rodzaj, wartość celną oraz ilość towaru,
jak gdyby towary te nie były poddane tym czynnościom.",
b) dodaje się § 4 w brzmieniu:
"§ 4. W wypadku, o którym mowa w § 3, osoba uprawniona do korzystania z
procedury może złożyć wniosek o zastosowanie elementów kalkulacyjnych
właściwych w dniu powstania długu celnego, jeżeli możliwe jest ich
ustalenie. W tym wypadku nie stosuje się przepisów § 1 i 2.";
19) w art. 121:
a) w § 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza polski
obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych
towarów należnościami celnymi przywozowymi lub stosowania wobec nich
środków polityki handlowej, lub
2) towarów dopuszczonych do obrotu ze zwrotem lub umorzeniem należności
celnych przywozowych należnych do zapłacenia za takie towary, jeżeli
zostaną one wywiezione poza polski obszar celny w postaci produktów
kompensacyjnych.",
b) w § 2 w pkt 3 lit. d otrzymuje brzmienie:
"d) wykorzystywanie niektórych towarów, z zastrzeżeniem § 3,
niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających
lub ułatwiających ich produkcję, nawet jeżeli towary te są całkowicie
lub częściowo zużyte w tym procesie,",
c) dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu:
"§ 3. Za procesy uszlachetniania, o których mowa w § 2 pkt 3 lit. d, nie
uznaje się wykorzystywania towarów niewchodzących w skład produktów
kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję,
określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w § 4.
§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, rodzaje towarów niewchodzących w skład produktów
kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję,
których wykorzystywanie nie będzie uznawane za proces uszlachetniania.
Rozporządzenie powinno uwzględniać sposób wykorzystania poszczególnych
rodzajów towarów oraz ich szczególny udział w procesach
uszlachetniania.";
20) w art. 124 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) jeżeli, uwzględniając przepisy dotyczące wykorzystywania towarów
określonych w art. 121 § 2 pkt 3 lit. d, można będzie stwierdzić, że
towary przywożone wejdą w skład produktów kompensacyjnych lub jeżeli
możliwe będzie stwierdzenie, w wypadku, o którym mowa w art. 122, że
warunki wymagane wobec towarów ekwiwalentnych będą spełnione.";
21) w art. 125:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Termin, o którym mowa w § 1, biegnie od dnia, w którym towary
niekrajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego. Organ
celny może przedłużyć termin na podstawie odpowiednio umotywowanego
wniosku osoby posiadającej pozwolenie.",
b) po § 2a dodaje się § 2b w brzmieniu:
"§ 2b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, sposób stosowania zestawień miesięcznych i kwartalnych,
uwzględniając w szczególności zasady określone w § 2a.";
22) w art. 126:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1,
b) dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu:
"§ 2. W uzasadnionych wypadkach, w szczególności, jeżeli proces
uszlachetniania jest przeprowadzany zazwyczaj w ściśle określonych
warunkach technicznych, z wykorzystaniem towarów posiadających jednolite
właściwości i umożliwiających wytworzenie produktów kompensacyjnych o
jednolitej jakości, organ celny może zatwierdzić ryczałtowy współczynnik
produktywności.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze
rozporządzenia, wykaz ryczałtowych współczynników produktywności wraz ze
sposobem ich obliczania. Wykaz ten powinien uwzględniać opis towarów
przywożonych oraz opis produktów kompensacyjnych, biorąc pod uwagę
właściwości oraz jakość określone w § 2, wraz z nomenklaturą towarową
tych towarów i produktów.";
23) w art. 129 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Po uzyskaniu pozwolenia wydanego zgodnie z warunkami określonymi w
przepisach dotyczących uszlachetniania biernego, niektóre lub wszystkie
produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym mogą zostać
czasowo wywiezione poza polski obszar celny w celu poddania ich
uzupełniającym procesom uszlachetniania.";
24) w art. 133:
a) w § 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Osoba posiadająca pozwolenie może zwrócić się o zwrot lub umorzenie
należności celnych przywozowych, o ile udowodni organowi celnemu, że
produkty kompensacyjne uzyskane z towarów przywiezionych i dopuszczonych
do obrotu w systemie ceł zwrotnych lub towary w stanie niezmienionym
zostały:",
b) § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§ 4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach organ celny może zezwolić, aby
produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, które zgodnie
z § 1 zostały objęte procedurą celną bądź umieszczone w wolnym obszarze
celnym, zostały dopuszczone do obrotu. W takim wypadku, z zastrzeżeniem
art. 128 § 2, uznaje się, że kwota zwróconych lub umorzonych należności
celnych przywozowych staje się kwotą wynikającą z długu celnego.
§ 5. W celu określenia kwoty należności celnych przywozowych, które mają
zostać zwrócone lub umorzone, art. 128 § 1 stosuje się odpowiednio.";
25) po art. 133 dodaje się art. 133{1} w brzmieniu:
"Art. 133{1}. § 1. Zwrot należności celnych przywozowych nie przysługuje,
jeżeli wywóz produktów kompensacyjnych połączony był ze
stosowaniem preferencyjnych środków przewidzianych dla wywozu
towaru poza polski obszar celny.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, preferencyjne środki związane z wywozem towarów, do
których stosuje się zakaz zwrotu należności celnych przywozowych, o
którym mowa w § 1. Rozporządzenie powinno uwzględniać środki
określone w przepisach odrębnych, w tym stosowane w ramach polityki
rolnej państwa.";
26) art. 136 otrzymuje brzmienie:
"Art. 136. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania pozwoleń, a
także przesłanki ich cofania, szczegółowe warunki stosowania
procedury uszlachetniania czynnego oraz termin złożenia wniosku o
zwrot lub umorzenie należności celnych. Rozporządzenie powinno
uwzględniać takie warunki, które zapewnią prawidłowy przebieg
procedury uszlachetniania czynnego, umożliwiając organom celnym
sprawowanie właściwego dozoru i kontroli celnej w tej procedurze,
a w zakresie cofania pozwoleń w szczególności skalę naruszania
prawa przez osoby posiadające pozwolenia oraz ochronę budżetu
państwa.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) warunki ekonomiczne do udzielania pozwolenia na korzystanie z
procedury oraz towary, których te warunki dotyczą,
2) organy odpowiedzialne za stwierdzenie spełnienia warunków
ekonomicznych,
3) tryb stwierdzenia spełnienia warunków ekonomicznych.
Określając warunki ekonomiczne należy uwzględnić okoliczność, iż
mają się one przyczyniać do stworzenia korzystnych uwarunkowań dla
wywozu lub powrotnego wywozu produktów kompenacyjnych oraz w
sposób istotny chronić interesy producentów krajowych.";
27) art. 141 otrzymuje brzmienie:
"Art. 141. Do procedury przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się
odpowiednio art. 125 § 1, § 2 i § 2a oraz art. 126.";
28) w art. 145:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Procedura odprawy czasowej pozwala na wykorzystywanie na polskim
obszarze celnym towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu
bez dokonywania żadnych zmian, z wyjątkiem zwykłego zużycia wynikającego
z używania tych towarów, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od
należności celnych przywozowych i bez stosowania wobec nich środków
polityki handlowej.",
b) § 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"§ 3. Procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności
celnych przywozowych mogą być objęte wyłącznie towary, o których mowa w
art. 148 pkt 2.
§ 4. Procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności
celnych przywozowych mogą być objęte towary, które spełniają następujące
warunki:
1) są własnością osoby mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za
granicą,
2) nie są towarami podlegającymi odprawie czasowej z całkowitym
zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub które będąc
takimi towarami nie spełniają warunków do objęcia ich procedurą
odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych.";
29) w art. 147 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Organ celny może, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, na
wniosek osoby zainteresowanej i we właściwych granicach, przedłużyć
terminy, o których mowa w § 1 i 2, w celu umożliwienia wykorzystania
towaru zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu na stosowanie
procedury.";
30) art. 148 otrzymuje brzmienie:
"Art. 148. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w
drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb, warunki i terminy stosowania procedury odprawy
czasowej,
2) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym
zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
3) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z
częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych.
Rozporządzenie powinno w szczególności określać dla poszczególnych
kategorii towarowych warunki i terminy stosowania procedury
odprawy czasowej, umożliwiające właściwe wykorzystanie towaru w
czasie stosowania tej procedury.";
31) w art. 149:
a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. Kwota należności celnych przywozowych za towary objęte procedurą
odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych wynosi za każdy rozpoczęty miesiąc stosowania tej procedury
3% kwoty, która miałaby być uiszczona za te towary, gdyby zostały
dopuszczone do obrotu w dniu, w którym zostały objęte procedurą odprawy
czasowej, z zastrzeżeniem § 2a.
§ 2. Kwota należności, o której mowa w § 1, jest płatna z góry za każdy
miesiąc, w terminie, o którym mowa w art. 231 § 1 pkt 1, liczonym od
początku każdego miesiąca stosowania procedury odprawy czasowej z
częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych.",
b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
"§ 2a. Łączna kwota należności celnych przywozowych pobrana w okresie
stosowania procedury odprawy celnej czasowej z częściowym zwolnieniem od
należności celnych przywozowych nie może być wyższa od kwoty, którą
należałoby uiścić, gdyby towary zostały dopuszczone do obrotu w dniu, w
którym zostały objęte tą procedurą.",
c) § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. Jeżeli przeniesienie, o którym mowa w § 3, jest dokonywane z
częściowym zwolnieniem dla obu osób uprawnionych do korzystania z tej
procedury w tym samym miesiącu, posiadacz pierwotnego pozwolenia będzie
zobowiązany do zapłacenia kwoty należności celnych przywozowych za cały
ten miesiąc.";
32) art. 150 otrzymuje brzmienie:
"Art. 150. § 1. W razie powstania długu celnego w stosunku do towarów
przywożonych kwota takiego długu będzie obliczana według elementów
kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą
odprawy czasowej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
§ 2. Jeżeli z powodu innego niż objęcie towarów procedurą odprawy
czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych
powstanie dług celny w stosunku do towarów objętych procedurą
odprawy czasowej, kwota takiego długu będzie równa różnicy między
kwotą należności określoną z zastosowaniem § 1 a kwotą pobraną na
podstawie art. 149.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze
rozporządzenia, towary podlegające odprawie czasowej, w stosunku do
których dług celny będzie obliczany na podstawie elementów
kalkulacyjnych właściwych dla tych towarów w chwili określonej w
art. 222 § 1-3, uwzględniając w szczególności cel przywozu towarów,
w tym przywóz towarów z zamiarem ewentualnej ich sprzedaży.";
33) w art. 154:
a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) jeżeli możliwe będzie ustalenie, że towary wywożone czasowo wejdą w
skład produktów kompensacyjnych, z zastrzeżeniem § 3.",
b) dodaje się § 3 w brzmieniu:
"§ 3. Jeżeli charakter procesu uszlachetniania uniemożliwia ustalenie, że
towary wywożone czasowo wejdą w skład produktów kompensacyjnych, organ
celny może, na podstawie odpowiednio uzasadnionego wniosku, udzielić
pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, w
wypadku gdy będzie można ustalić, że towary użyte w procesach
uszlachetniania posiadają taką samą klasyfikację towarową w taryfie
celnej, tę samą jakość handlową oraz te same parametry techniczne, jak
towary wywożone czasowo.";
34) w art. 155 uchyla się § 2;
35) art. 157 otrzymuje brzmienie:
"Art. 157. § 1. Całkowite lub częściowe zwolnienie od należności celnych
przywozowych polega na odliczeniu od kwoty należności celnych
przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu kwoty
należności celnych przywozowych, która miałaby zastosowanie w tym
samym dniu do towarów wywiezionych czasowo, jak gdyby były one
przywożone na polski obszar celny z kraju, gdzie zostały poddane
procesowi uszlachetniania.
§ 2. Kwota, którą należy odliczyć zgodnie z § 1, jest obliczana w
oparciu o ilość i rodzaj towarów z dnia przyjęcia zgłoszenia o
objęcie ich procedurą uszlachetniania biernego oraz na podstawie
innych elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o
dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych.
§ 2a. Wartość towarów wywożonych czasowo uwzględnia się przy ustalaniu
wartości celnej produktów kompensacyjnych zgodnie z art. 30 § 1 pkt
2 lit. a) lub jeżeli wartość nie może zostać ustalona w ten sposób,
jest ona ustalana jako różnica między wartością celną produktów
kompensacyjnych a kosztami uszlachetnienia biernego.
§ 2b. Jeżeli towary wywożone czasowo zostały, przed ich objęciem
procedurą uszlachetniania biernego, dopuszczone do obrotu z
zastosowaniem obniżonej stawki celnej ze względu na ich
przeznaczenie, wielkość odejmowanej kwoty jest równa kwocie
należności celnych przywozowych faktycznie pobranych w momencie
obejmowania procedurą dopuszczenia do obrotu, tak długo jak
obowiązują warunki ustalone dla zastosowania takiej stawki.
§ 2c. Jeżeli towary wywożone czasowo mogłyby korzystać w chwili
dopuszczenia ich do obrotu z obniżonej lub zerowej stawki celnej ze
względu na ich przeznaczenie, stawka taka jest uwzględniana, w
wypadku gdy towary te zostały poddane czynnościom zgodnym z takim
przeznaczeniem w kraju, w którym zostało dokonane uszlachetnianie
lub ostatni proces uszlachetniania.
§ 2d. Jeżeli produkty kompensacyjne są objęte preferencyjną lub
obniżoną stawką celną, to przy obliczaniu kwoty należności celnych
przywozowych, która powinna być odliczona zgodnie z § 1, stosuje się
odpowiednio stawkę celną preferencyjną lub obniżoną, gdy taka
istnieje.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, sposób dokonywania obliczeń, o których mowa w § 1-
2d, biorąc pod uwagę w szczególności koszty, które wlicza się do
kosztów uszlachetniania biernego oraz koszty, które nie są
uwzględniane przy obliczaniu kwoty do odliczenia.";
36) art. 158 otrzymuje brzmienie:
"Art. 158. § 1. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów
wywożonych czasowo i jeżeli naprawa jest dokonywana odpłatnie, to
częściowe zwolnienie od należności celnych przywozowych polega na
obliczeniu kwoty należności, jaka byłaby zastosowana na podstawie
elementów kalkulacyjnych dotyczących produktów kompensacyjnych w
dniu przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu tych produktów.
§ 2. Podstawą do obliczenia należności celnych przywozowych od
towarów, o których mowa w § 1, jest wartość celna równa kwocie
kosztów naprawy, pod warunkiem, że koszty te stanowią jedyne
świadczenie osoby posiadającej pozwolenie oraz że na wysokość
kosztów nie miały wpływu powiązania tej osoby z osobą dokonującą
naprawy.
§ 3. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów
wywożonych czasowo, to w wypadku ich dopuszczenia do obrotu
podlegają one całkowitemu zwolnieniu od należności celnych
przywozowych, o ile naprawa jest wykonaniem zobowiązania
gwarancyjnego lub została przeprowadzona ze względu na istnienie
wady fabrycznej oraz została dokonana nieodpłatnie.
§ 4. Przepisu § 3 nie stosuje się, jeżeli w chwili obejmowania towarów
po raz pierwszy procedurą dopuszczenia do obrotu wartość celna
towarów została ustalona z uwzględnieniem ich wadliwości.";
37) po art. 158 dodaje się art. 158{1} w brzmieniu:
"Art. 158{1}. § 1. Organ celny może, na wniosek osoby ubiegającej się o
udzielenie pozwolenia lub posiadającej pozwolenie na korzystanie z
procedury uszlachetniania biernego, wyrazić zgodę na stosowanie
średniej stawki celnej, jaka będzie miała zastosowanie do procesu
uszlachetniania.
§ 2. Średnia stawka celna, o której mowa w § 1, może być stosowana,
jeżeli:
1) proces uszlachetniania nie polega na naprawie towarów wywożonych
czasowo,
2) proces uszlachetniania charakteryzuje się stałymi warunkami
technologicznymi,
3) częstotliwość dokonywania procesów uszlachetniania uzasadnia
stosowanie średniej stawki celnej.
§ 3. Średnia stawka celna, o której mowa w § 1, jest obliczana na
okres nieprzekraczający 12 miesięcy (okres rozliczeniowy), z
uwzględnieniem:
1) spodziewanej wysokości należności celnych przywozowych za
produkty kompensacyjne powrotnie przywożone w tym okresie oraz
kosztów uszlachetniania biernego spodziewanych w tym samym okresie
lub
2) danych dotyczących należności celnych przywozowych, uiszczonych
za takie same produkty kompensacyjne, uzyskane w takich samych
procesach uszlachetniania i dopuszczone do obrotu w okresie do 6
miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o stosowanie średniej
stawki celnej oraz poniesionych w tym okresie kosztów
uszlachetniania biernego.
§ 4. Średnią stawkę celną stanowi wyrażony w procentach stosunek
należności celnych przywozowych do kosztów uszlachetniania biernego,
ustalonych zgodnie z § 3.
§ 5. Średnią stawkę celną, obliczoną z zastosowaniem § 3 i 4,
zaokrągla się do pełnych punktów procentowych w ten sposób, że część
dziesiętną poniżej 0,5 pomija się, a część dziesiętną wynoszącą 0,5
i więcej podnosi się do pełnych punktów procentowych. Stawkę
zaokrągloną w ten sposób podwyższa się o jeden punkt procentowy.
§ 6. W okresie rozliczeniowym podstawą do obliczenia należności
celnych przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu
z zastosowaniem średniej stawki celnej jest wartość celna równa
poniesionym kosztom uszlachetniania biernego.
§ 7. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego organ celny dokonuje,
stosownie do art. 157, ostatecznego obliczenia kwoty należności
celnych przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu
w danym okresie rozliczeniowym. Art. 229 § 1 i 2 oraz art. 246
stosuje się odpowiednio.
§ 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób obliczania i stosowania średniej
stawki celnej, uwzględniając potrzebę ułatwienia obliczania
całkowitego lub częściowego zwolnienia od należności celnych
przywozowych, przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów budżetu
państwa.";
38) w art. 160 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Organ celny uznaje towar nowy za produkt zamienny, jeżeli został on
wydany nieodpłatnie ze względu na zobowiązania gwarancyjne lub w związku
z istnieniem wady fabrycznej.";
39) w art. 162 uchyla się § 3;
40) w art. 190{14} w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) za strefę nadgraniczną - uważa się obszar przylegający po obydwu
stronach granicy Rzeczypospolitej Polskiej o szerokości 15 kilometrów
oraz cały obszar gmin lub innych podstawowych jednostek podziału
terytorialnego, których chociażby część położona jest w tym obszarze.";
41) w art. 190{17} w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego, a w szczególności krew,
osocze i inne preparaty krwiopochodne, preparaty czynników krzepnięcia,
albumina i immunoglobuliny,";
42) w art. 190{37}:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Zwolnione od cła są paliwa przewożone w standardowych zbiornikach:
1) pojazdów samochodowych przeznaczonych do działalności gospodarczej
- nie więcej niż 200 litrów na pojazd,
2) przeznaczonych do działalności gospodarczej naczep lub przyczep,
wyposażonych w układy chłodzenia - w ilości określonej w
rozporządzeniu, o którym mowa w § 7.",
b) w § 4 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) montowany na stale przez producenta we wszystkich naczepach lub
przyczepach i który pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do
funkcjonowania będącego ich wyposażeniem układu chłodzenia, lub",
c) dodaje się § 7 w brzmieniu:
"§ 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, ilość paliwa podlegającego zwolnieniu od cła, o którym
mowa w § 2 pkt 2. Określając ilość paliwa należy uwzględnić uzasadnioną
potrzebę zapewnienia niezakłóconego funkcjonowania układu chłodzenia
oraz konieczność ochrony interesów krajowych producentów paliw, z
zastrzeżeniem, iż maksymalna ilość paliwa nie może przekroczyć
określonej w § 2 pkt 1.";
43) w art. 190{43} § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Zwolnienia, o których mowa w § 1, mogą być wprowadzone na okres nie
dłuższy niż do czasu przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii
Europejskiej.";
44) w art. 191:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Towary powracające są to towary, które przed wyprowadzeniem poza
polski obszar celny były towarami krajowymi i w terminie 3 lat od dnia
ich wyprowadzenia są powrotnie wprowadzane i dopuszczane do obrotu na
polskim obszarze celnym. Towary powracające zwalnia się od należności
celnych przywozowych na wniosek osoby zainteresowanej.",
b) § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§ 4. Jeżeli towary, o których mowa w § 3, nie zostaną przeznaczone do
tego samego celu, kwota należności celnych przywozowych, którym
podlegają, zostanie pomniejszona o kwotę pobraną przy pierwotnym
dopuszczeniu do obrotu. Jeżeli pierwotna kwota jest wyższa od kwoty
należnej przy dopuszczeniu do obrotu towarów powracających, różnica nie
podlega zwrotowi.
§ 5. Nie stosuje się zwolnień od należności celnych przywozowych
przewidzianych w § 1 wobec towarów wywiezionych poza polski obszar celny
w ramach procedury uszlachetniania biernego, chyba że towary te
pozostają nadal w stanie, w którym zostały wywiezione.",
c) § 7 i 8 otrzymują brzmienie:
"§ 7. Zakaz stosowania zwolnień od należności celnych przywozowych, o
którym mowa w § 6, nie ma zastosowania, jeśli udzielone preferencje
zostały cofnięte lub wypłacone kwoty wynikające z preferencji zostały
zwrócone.
§ 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia,
preferencyjne środki związane z wywozem towarów, do których stosuje się
zakaz zwolnienia od należności celnych przywozowych określony w § 6.
Określając wypadki, w których przepis § 6 nie ma zastosowania, należy
uwzględnić w szczególności sytuację, w której ta sama osoba dokonuje
powrotnego przywozu towaru.";
45) w art. 222 § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"§ 4. W wypadku przesunięcia daty powstania długu celnego lub
zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu, organ celny pobiera
odsetki wyrównawcze, liczone przy zastosowaniu stawki określonej w
przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od należności
podatkowych. Przepis art. 277 stosuje się odpowiednio.
§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób naliczania odsetek wyrównawczych, biorąc pod uwagę
okoliczności przesunięcia daty powstania długu celnego lub
zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu,
2) wypadki, w których mimo przesunięcia daty powstania długu celnego
lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu, nie pobiera się
odsetek wyrównawczych ze względu na rodzaj towaru w stosunku do
którego powstał dług celny, sposób powstania tego długu lub
zabezpieczenia kwoty z niego wynikającej oraz minimalną wysokość
odsetek wyrównawczych, podlegających poborowi.";
46) art. 225 otrzymuje brzmienie:
"Art. 225. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może
określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których nie
powstaje dług celny:
1) mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 211 § 1,
art. 213 § 1, art. 219 § 1 i art. 224,
2) z uwagi na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 212 §
4.
Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać wypadki, w
których niewykonanie obowiązków lub niedopełnienie warunków
przewidzianych w przepisach prawa celnego nie było spowodowane
rażącym niedbalstwem osoby zobowiązanej.";
47) w art. 226 § 4 otrzymuje brzmienie:
"§ 4. Organ celny anuluje zarejestrowaną kwotę należności, o której
dłużnik nie został powiadomiony przed upływem terminów, o których mowa w
art. 230 § 4 i 4a, z zastrzeżeniem art. 230 § 5 i 6.";
48) w art. 227:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Kwota należności powinna zostać zarejestrowana niezwłocznie po jej
obliczeniu i nie później niż w ciągu 2 dni, licząc od dnia, w którym
towar został zwolniony, jeżeli dług celny powstaje w wyniku:
1) objęcia towaru inną procedurą celną niż odprawa czasowa z
częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
2) innych czynności mających ten sam skutek prawny, co objęcie towaru
procedurami celnymi określonymi w pkt 1",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Jeżeli powstaje dług celny w wypadkach innych niż te, o których mowa
w § 1 i 2, zarejestrowanie kwoty należności następuje w ciągu 2 dni
licząc od dnia, w którym organ celny miał możliwość obliczyć kwotę tych
należności oraz określić dłużnika.";
49) w art. 229:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Jeżeli kwota należności nie została zarejestrowana w terminie
określonym w art. 227 i 228 lub jeżeli została zarejestrowana kwota
niższa od prawnie należnej, to zarejestrowanie kwoty należności lub
kwoty uzupełniającej zostanie dokonane w terminie nie dłuższym niż 2 dni
(zarejestrowanie retrospektywne).",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Zarejestrowania retrospektywnego nie dokonuje się w wypadkach:
1) o których mowa w art. 226 § 2-4,
2) gdy kwota podlegająca zarejestrowaniu nie przekracza równowartości
10 euro,
3) gdy kwota należności prawnie należnych nie została zarejestrowana
na skutek błędu organu celnego, pod warunkiem że błąd ten nie mógł
zostać w żaden sposób wykryty przez dłużnika działającego w dobrej
wierze i przestrzegającego przepisów dotyczących zgłoszenia
celnego.";
50) w art. 230 § 5 i 6 otrzymują brzmienie:
"§ 5. Bieg terminów, o których mowa w § 4 i 4a, ulega zawieszeniu z dniem:
1) wszczęcia postępowania karnego, postępowania w sprawie o
przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe lub wniesienia skargi
do sądu administracyjnego,
2) zawieszenia postępowania w sprawie celnej,
3) wniesienia odwołania od decyzji w sprawie długu celnego.
§ 6. Terminy, o których mowa w § 4 i 4a, biegną dalej z dniem:
1) prawomocnego zakończenia postępowania karnego, postępowania w
sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe albo
doręczenia organowi celnemu orzeczenia sądu administracyjnego wraz z
jego uzasadnieniem,
2) podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie celnej,
3) doręczenia rozstrzygnięcia wydanego w postępowaniu odwoławczym.";
51) w art. 233:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Jeżeli kwota należności dotyczy towarów zgłoszonych do procedury
celnej nakładającej obowiązek uiszczenia należności, organ celny może,
na wniosek dłużnika spełniającego wymogi określone w art. 197 § 2a pkt 1-
4, odroczyć termin płatności tej kwoty, jeżeli zostało złożone
zabezpieczenie.",
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wniosku o odroczenie płatności, dokumenty, które należy do
niego dołączyć oraz termin, w którym wniosek może zostać złożony,
2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy odraczaniu płatności
należności
- z uwzględnieniem szczegółowych wymogów, jakie powinna spełniać osoba
ubiegająca się o odroczenie płatności oraz obowiązujących terminów
uiszczania kwot należności i odraczania płatności.";
52) art. 234 uchyla się;
53) w art. 236 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) jeżeli odroczenie płatności jest dokonywane zgodnie z art. 235 pkt 1,
termin ten liczy się od dnia następującego po dniu, w którym kwota
należności została zarejestrowana przez organ celny; w wypadku
zastosowania art. 228 termin 30 dni zostaje skrócony o liczbę dni
odpowiadającą okresowi przekraczającemu termin 2 dni przeznaczonych na
zarejestrowanie kwoty należności,";
54) art. 237 otrzymuje brzmienie:
"Art. 237. § 1. Organ celny może udzielić dłużnikowi, spełniającemu
wymogi określone w art. 197 § 2a pkt 1-3, ułatwień płatniczych
innych niż odroczenie płatności. Ułatwieniem płatniczym innym niż
odroczenie płatności może być w szczególności rozłożenie spłaty
całości lub części kwoty należności na raty.
§ 2. Udzielenie ułatwień, o których mowa w § 1:
1) jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia; jednakże, gdy
złożenie zabezpieczenia mogłoby spowodować, ze względu na sytuację
dłużnika, poważne trudności natury gospodarczej lub społecznej,
można odstąpić od wymogu jego złożenia,
2) uprawnia do poboru, przy odpowiednim zastosowaniu art. 233 § 2,
opłaty prolongacyjnej od kwot należności; jeżeli uiszczenie tej
opłaty może spowodować, ze względu na sytuację dłużnika, poważne
trudności natury gospodarczej lub społecznej, organ celny może
odstąpić od jej poboru.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wniosku o udzielenie ułatwienia płatniczego innego niż
odroczenie płatności, dokumenty, które należy do niego dołączyć
oraz termin, w którym wniosek może zostać złożony,
2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy udzielaniu ułatwień
płatniczych, o których mowa w § 1,
3) maksymalną wysokość kwoty podlegającej ułatwieniom płatniczym,
4) maksymalny okres, na jaki ułatwienia płatnicze mogą być
udzielone,
5) częstotliwość, z jaką ułatwienia płatnicze mogą być udzielone na
rzecz jednego dłużnika,
6) sposób wyliczenia opłaty prolongacyjnej od kwoty udzielanego
ułatwienia płatniczego
- z uwzględnieniem szczegółowych wymogów, jakie powinna spełniać
osoba ubiegająca się o udzielenie ułatwienia płatniczego innego niż
odroczenie płatności oraz obowiązujących terminów uiszczania kwot
należności.";
55) w art. 242 § 3 otrzymuje brzmienie:
"§ 3. W wypadkach powstania długu celnego, o których mowa w art. 210-213
oraz art. 218 i 219, pobiera się odsetki liczone od dnia powstania
długu, w wysokości określonej w przepisach dotyczących pobierania
odsetek za zwłokę od należności podatkowych. Przepis art. 277 stosuje
się odpowiednio.";
56) art. 246 otrzymuje brzmienie:
"Art. 246. § 1. Należności celne są umarzane, jeżeli w chwili
zarejestrowania kwota należności nie była prawnie należna lub gdy
kwota ta została zarejestrowana pomimo zaistnienia wypadków,
określonych w art. 229 § 3.
§ 2. Należności celne są zwracane, jeżeli w chwili uiszczenia kwota
tych należności nie była prawnie należna lub gdy kwota ta została
zarejestrowana pomimo zaistnienia wypadków, określonych w art. 229 §
3.
§ 3. Należności celne nie podlegają zwrotowi ani umorzeniu, jeżeli
okoliczności, które doprowadziły do zapłacenia lub zarejestrowania
kwoty prawnie nienależnej, są wynikiem świadomego działania osoby
zainteresowanej.
§ 4. Należności celne są zwracane lub umarzane na wniosek dłużnika
złożony przed upływem 3 lat, licząc od dnia jego powiadomienia o
tych należnościach.
§ 5. Organ celny dokona zwrotu lub umorzenia z urzędu, gdy stwierdzi
przed upływem 3 lat od powiadomienia dłużnika, że zachodzą
okoliczności uzasadniające zwrot lub umorzenie.
§ 6. Termin, o którym mowa w § 4, może ulec przedłużeniu, jeżeli
dłużnik udowodni, że niezłożenie wniosku przed upływem 3 lat od dnia
powiadomienia go o tych należnościach było spowodowane
nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.";
57) art. 247 otrzymuje brzmienie:
"Art. 247. Należności celne podlegają zwrotowi, jeżeli po ich uiszczeniu
unieważniono zgłoszenie celne na wniosek osoby zainteresowanej.";
58) art. 248 otrzymuje brzmienie:
"Art. 248. § 1. Należności celne mogą zostać zwrócone lub umorzone
również po ustaleniu, że zarejestrowana kwota tych należności
dotyczy towarów objętych procedurą celną i nieprzyjętych przez
osobę wprowadzającą ze względu na to, że w chwili, o której mowa w
art. 69, towary były wadliwe lub niezgodne z warunkami kontraktu,
w wyniku którego dokonano przywozu tych towarów. Nie uznaje się za
towary wadliwe towarów uszkodzonych po ich zwolnieniu.
§ 2. Zwrot lub umorzenie należności celnych od towarów, o których mowa
w § 1, są dopuszczalne, gdy:
1) towary nie zostały użyte, chyba że wstępne ich użycie okazało się
konieczne do stwierdzenia ich wadliwości lub niezgodności z
warunkami kontraktu oraz
2) towary zostały wywiezione poza polski obszar celny.
§ 3. Na wniosek osoby zainteresowanej organ celny może zezwolić na
zniszczenie towarów, objęcie ich w celu powrotnego wywozu procedurą
tranzytu, objęcie procedurą składu celnego lub umieszczenie ich w
wolnym obszarze celnym, zamiast ich wywozu. W celu otrzymania
jednego z przewidzianych wyżej przeznaczeń celnych towary są uważane
za towary niekrajowe.
§ 4. Należności celne nie są zwracane lub umarzane w odniesieniu do
towarów, które przed ich zgłoszeniem o dopuszczenie ich do obrotu
zostały objęte procedurą odprawy czasowej w celu przeprowadzenia
prób, chyba że wykazano, iż fakt ich wadliwości lub niezgodności z
warunkami kontraktu nie mógł zostać ujawniony podczas tych prób.
§ 5. Należności celne są zwracane lub umarzane, w wypadkach
określonych w § 1, na pisemny wniosek dłużnika złożony przed upływem
roku, licząc od dnia powiadomienia dłużnika o tych należnościach.
§ 6. Termin, o którym mowa w § 5, może ulec przedłużeniu, jeżeli
dłużnik udowodni, że niezłożenie wniosku przed upływem roku od dnia
powiadomienia go o tych należnościach było spowodowane
nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.";
59) w art. 250 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w § 1, należności celne
podlegają zwrotowi w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia doręczenia
decyzji orzekającej ich zwrot.";
60) w art. 252 § 1 otrzymuje brzmienie:
"§ 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne wypadki,
w których należności celne są zwracane lub umarzane, tryb i warunki
dokonywania zwrotu lub umorzenia oraz termin, w którym może być złożony
wniosek o zwrot lub umorzenie należności celnych. Rozporządzenie powinno
w szczególności uwzględniać zapewnienie zachowania tożsamości towaru
oraz umożliwić dochowanie przez organ celny terminu na dokonanie zwrotu
lub umorzenia należności celnych.";
61) po art. 252 dodaje się art. 252{1} w brzmieniu:
"Art. 252{1}. Organem celnym właściwym do rozstrzygania w pierwszej
instancji w sprawach uregulowanych przepisami niniejszego działu
jest dyrektor izby celnej.";
62) w art. 253 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) przedstawicielem bezpośrednim osoby może być wyłącznie pracownik tej
osoby, agencja celna, adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy,";
63) w art. 254 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Przedstawiciel dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony
odpis upoważnienia. Adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy może sam
uwierzytelnić odpis udzielonego mu upoważnienia. Osoba prowadząca
agencję celną może uwierzytelnić odpis upoważnienia udzielonego agencji
celnej.";
64) w art. 262{1} § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. W wypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez dyrektora izby
celnej, z zastrzeżeniem art. 278 § 3, odwołanie od tej decyzji
rozpatruje ten sam organ celny.
§ 2. Pracownik lub funkcjonariusz celny, który brał udział w wydaniu
decyzji, której dotyczy odwołanie, podlega wyłączeniu od udziału w
postępowaniu odwoławczym i wydaniu decyzji w tym postępowaniu.";
65) po art. 266 dodaje się art. 266{1} w brzmieniu:
"Art. 266{1}. § 1. Postępowanie zawiesza się w wypadku, gdy organ celny w
jego toku wystąpił z wnioskiem o pomoc prawną do organu celnego
państwa obcego lub innego uprawnionego podmiotu państwa obcego.
§ 2. Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy
zażalenie.";
66) po art. 270 dodaje się art. 270{1} w brzmieniu:
"Art. 270{1}. § 1. Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego
potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze
zaświadczenia, organ celny odbiera od strony, na jej wniosek,
oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za
fałszywe zeznania.
§ 2. Przed odebraniem oświadczenia organ celny uprzedza stronę o
odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.";
67) w art. 276:
a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. Z zastrzeżeniem § 2 i 2a, opłaty manipulacyjne dodatkowe powinny być
określone w kwocie odpowiadającej podejmowanym czynnościom i nie mogą
być wymierzone w kwocie wyższej niż 40% wartości celnej towaru.
§ 2. Jeżeli po przedstawieniu towaru wprowadzonego na polski obszar celny
organ celny wykaże nadwyżkę towaru ujawnionego w wyniku rewizji celnej w
stosunku do przedstawionego, to od osoby, o której mowa w art. 39,
pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości celnej
towaru odpowiadającej nadwyżce.",
b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
"§ 2a. Jeżeli po zgłoszeniu towaru wyprowadzanego z polskiego obszaru
celnego, organ celny wykaże w wyniku rewizji celnej, mniej towaru w
stosunku do ilości zadeklarowanej w zgłoszeniu celnym, to od osoby
wyprowadzającej towar z polskiego obszaru celnego, pobiera się opłatę
manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości towaru odpowiadającej
różnicy.";
68) w art. 277:
a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1,
b) dodaje się § 2 w brzmieniu:
"§ 2. W sprawach zwrotów lub umorzeń opłat, przepisy art. 246, art. 249-
251 oraz art. 252{1} stosuje się odpowiednio.";
69) w art. 277{1} dodaje się § 3 w brzmieniu:
"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb przeprowadzenia kontroli, o
której mowa w § 2, uwzględniając konieczność stosowania skutecznych
metod technicznych w tym zakresie.";
70) w art. 277{10} dodaje się § 6 w brzmieniu:
"§ 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania pojazdów służbowych Służby
Celnej, uwzględniając w szczególności zapewnienie jednoznacznej
identyfikacji pojazdów.";
71) w art. 277{16}:
a) w § 1 dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu:
"10) przedstawić na żądanie organu celnego urzędowe tłumaczenie na język
polski dokumentów, mających znaczenie dla kontroli celnej, sporządzonych
w języku obcym,
11) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne
pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów.",
b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
"§ 1a. Obowiązki określone w § 1, z wyjątkiem obowiązków wskazanych w pkt
4 i pkt 8, kontrolowany powinien wykonać nieodpłatnie.";
72) po art. 277{18} dodaje się art. 277{18a} w brzmieniu:
"Art. 277{18a}. § 1. W sprawach nieuregulowanych w tytule IXa niniejszej
ustawy stosuje się odpowiednio art. 270{1} tej ustawy oraz
przepisy rozdziałów 2, 5, 6, 10, 11, 14, 16, 22 i 23 działu IV
ustawy - Ordynacja podatkowa, z wyłączeniem art. 182-184 i art.
190.
§ 2. W kwestiach powiadomienia o miejscu i terminie przeprowadzenia
dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych lub oględzin, stosuje się
odpowiednio art. 289 ustawy - Ordynacja podatkowa.";
73) w art. 282 dodaje się § 4 i § 5 w brzmieniu:
"§ 4. Stanowiska, które wiążą się z podporządkowaniem służbowym
funkcjonariuszy celnych lub pracowników, w szczególności stanowiska:
kierownika zmiany, referatu, oddziału oraz naczelnika wydziału w izbie
celnej są stanowiskami kierowniczymi w jednostkach organizacyjnych
Służby Celnej.
§ 5. Do obsadzania i zwalniania stanowisk, o których mowa w § 4 stosuje
się odpowiednio przepisy dotyczące powoływania i odwoływania zastępcy
naczelnika urzędu celnego.";
74) w art. 288 § 2 otrzymuje brzmienie:
"§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w
drodze rozporządzenia, wymogi, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone
lub uznane przez organ celny, warunki i tryb postępowania przy
wyznaczaniu lub uznawaniu oraz znoszeniu przez organ celny tych miejsc,
okres, na jaki mogą zostać przez organ celny uznane lub wyznaczone te
miejsca, wypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa
celnego mogą być dokonywane w tych miejscach oraz rodzaj towarów, którym
może zostać nadane przeznaczenie celne w tych miejscach. Rozporządzenie
powinno uwzględniać właściwość urzędów celnych do dokonywania czynności
określonych przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub
procedur celnych, a w zakresie wymogów, jakie musi spełniać miejsce
wyznaczone lub uznane - konieczność skutecznego sprawowania dozoru
celnego.";
75) w art. 76 w § 2, w art. 137, w art. 151 w § 1, w art. 152 w pkt 1 i 2, w
art. 156 w § 1 i 2, w art. 174 w § 2 w pkt 2, w art. 192 w § 1, w art. 193 w
§ 2 oraz w art. 209 w § 1 w pkt 2 użyty w różnych przypadkach wyraz "cło"
zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "należności celne
przywozowe".
Art. 2.
W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 72, poz. 802, Nr
110, poz. 1255 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz.
1271) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 25 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu:
"8a) wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa,
ściganego z oskarżenia publicznego,
8b) tymczasowego aresztowania,";
2) w art. 61:
a) ust. 1 uchyla się,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Funkcjonariusza celnego, na jego wniosek, przywraca się do służby w
wypadku:
1) uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu - jeżeli zwolnienie ze
służby nastąpiło na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 8a,
2) umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym
wyrokiem sądu - jeżeli zwolnienie ze służby nastąpiło na podstawie
art. 25 ust. 1 pkt 8b.",
c) ust. 3 uchyla się;
3) w art. 67 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:
"6. Jeżeli okoliczności naruszenia przez funkcjonariusza celnego
obowiązków służbowych nie budzą wątpliwości, postępowanie dyscyplinarne
może zostać wszczęte i toczyć się w trybie przyspieszonym.
7. W wypadku, o którym mowa w ust. 6, postępowanie dyscyplinarne
przyspieszone wszczyna się bez przeprowadzenia postępowania
wyjaśniającego.";
4) art. 80 otrzymuje brzmienie:
"Art. 80. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w
drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania postępowania
wyjaśniającego, dyscyplinarnego, dyscyplinarnego przyspieszonego
oraz sposób wykonania kar dyscyplinarnych.".
Art. 3.
1. Postępowania wszczęte i niezakończone ostatecznie przed dniem wejścia w
życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według przepisów
dotychczasowych, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Do postępowań wszczętych i niezakończonych ostatecznie przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, dotyczących uznania zgłoszenia celnego za
nieprawidłowe, zwrotów lub umorzeń określonych przepisami działu V tytułu VII
ustawy zmienianej w art. 1 oraz wyznaczenia lub uznania miejsca, w którym
mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, stosuje
się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą.
3. Decyzje o wyznaczeniu lub uznaniu miejsca, w którym mogą być dokonywane
czynności przewidziane przepisami prawa celnego, wydane na podstawie
przepisów dotychczasowych, zachowują ważność przez okres 3 miesięcy od dnia
wejścia w życie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 288 § 2 ustawy
zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z zastrzeżeniem
ust. 4.
4. Jeżeli uznanie miejsca nastąpiło w pozwoleniu na stosowanie procedury
uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art.
1, decyzja o uznaniu miejsca zachowuje ważność do czasu utraty ważności tego
pozwolenia.
Art. 4.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów upoważniających
ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny, zmienionych niniejszą ustawą,
zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, wydanych
na podstawie przepisów upoważniających w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, o
ile nie są z nią sprzeczne.
Art. 5.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1
pkt 74, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.