Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 52 regulaminu Sejmu
                     (niezakończony proces legislacyjny)
  
                       



                                   U S T A W A
                             z dnia 10 lipca 2003 r.
                                        
    o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych
                                        
                                   Rozdział 1
                                 Przepisy ogólne
                                        
                                     Art. 1.
Ustawa reguluje:
   1) zasady wytwarzania, magazynowania i obrót biokomponentami stosowanymi w
     paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych;
   2)  zasady wykorzystywania surowców rolniczych do produkcji biokomponentów;
   3) obowiązki i zasady odpowiedzialności podmiotów wprowadzających do obrotu
     biokomponenty;
   4) wymagania jakościowe dla biokomponentów;
   5)  zasady monitorowania rynku biokomponentów.
   
                                     Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
   1) "surowce rolnicze" - rzepak, ziarna zbóż, kukurydzy, ziemniaki, buraki
     cukrowe lub ich części oraz inne rośliny lub ich części uprawiane i
     zbierane na użytkach rolnych, zawierające tłuszcze lub węglowodany,
     przeznaczone do produkcji biokomponentów;
   2) "rzepak" - nasiona odmian rzepaku lub rzepiku wpisanych do Rejestru
     Odmian Roślin Uprawnych;
   3) "produkty uboczne i odpady" - melasę, odpady przemysłu spożywczego lub
     gastronomii zawierające węglowodany, tłuszcze roślinne albo zwierzęce oraz
     tłuszcze pochodzące z procesów utylizacji zwierząt lub procesów
     oczyszczania ścieków przeznaczone do produkcji biokomponentów;
   4) "biokomponenty" - ester lub bioetanol, w tym bioetanol zawarty w eterze
     etylo-tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym oraz estry stanowiące
     samoistne paliwa silnikowe;
   5) "ester" - estry metylowe albo estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych
     otrzymane w procesie przetwarzania rzepaku albo produktów ubocznych i
     odpadów;
   6) "bioetanol" - odwodniony alkohol etylowy rolniczy produkowany z surowców
     rolniczych lub produktów ubocznych i odpadów;
   7) "paliwa ciekłe" - benzyny silnikowe stosowane w pojazdach wyposażonych w
     silniki z zapłonem iskrowym, zawierające w swoim składzie do 5% bioetanolu
     oraz do 15% eterów, o których mowa w pkt 4, samochodowe oleje napędowe
     zawierające do 5% estrów, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z
     zapłonem samoczynnym, spełniające wymagania jakościowe określone dla paliw
     ciekłych w odrębnych przepisach;
   8) "biopaliwa ciekłe" - estry stanowiące samoistne paliwa silnikowe, benzyny
     silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej 5% bioetanolu oraz powyżej
     15% eterów, o których mowa w pkt 4, oleje napędowe zawierające powyżej 5%
     biokomponentów, spełniające wymagania jakościowe określone dla paliw
     ciekłych w odrębnych przepisach;
   9) "wytwórca" - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999
     r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z późn.
     zm.)[1] wytwarzającego lub magazynującego biokomponenty;
  10) "producent rolny" - grupę producentów rolnych w rozumieniu ustawy z dnia
     15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach (Dz.U.
     Nr 88, poz. 983), osobę fizyczną lub prawną prowadzącą gospodarstwo rolne,
     w którym są uprawiane rośliny z przeznaczeniem na surowce rolnicze;
  11) "pierwszy przetwórca" - każdego, kto przetwarza surowce rolnicze lub
     produkty uboczne i odpady na surowy spirytus rolniczy lub surowy olej
     rzepakowy;
  12) "producent" - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999
     r. - Prawo działalności gospodarczej posiadającego koncesję na wytwarzanie
     lub obrót paliwami ciekłymi, wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia
     10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348, z późn.
     zm.)[2], zajmującego się produkcją, importem lub komponowaniem i
     wprowadzaniem do obrotu paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych;
  13) "obrót" - sprzedaż lub inną formę zbycia paliw ciekłych, biopaliw
     ciekłych lub biokomponentów.
                                        
                                   Rozdział 2
           Zezwolenia na wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów
                                        
                                     Art. 3.
1. Wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów wymaga uzyskania zezwolenia.
2. Organem właściwym w sprawach wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia
  na wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów jest minister właściwy do
  spraw rynków rolnych.

                                     Art. 4.
 1. Wnioskodawca ubiegający się o zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
  powinien:
   1) złożyć wniosek o wydanie zezwolenia;
   2) dysponować odpowiednimi urządzeniami technicznymi i obiektami budowlanymi
     umożliwiającymi prawidłowe wykonywanie działalności objętej wnioskiem;
   3) przedłożyć oświadczenie o posiadaniu możliwości organizacyjnych
     gwarantujących prawidłowe wykonywanie działalności objętej wnioskiem;
   4)  nie zalegać z wpłatami na rzecz organów podatkowych, Zakładu Ubezpieczeń
     Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
   5)  nie być karany za przestępstwa: przeciwko mieniu, wiarygodności
     dokumentów, skarbowe, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami
     wartościowymi oraz gospodarcze.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia na wytwarzanie biokomponentów, poza wymaganiami
  określonymi w przepisach o działalności gospodarczej, zawiera:
   1)  informację o posiadanych urządzeniach technicznych i obiektach
   budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
   2) określenie maksymalnych rocznych możliwości produkcyjnych urządzeń
     technicznych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w przypadku ubiegania się o
     zezwolenie na wytwarzanie biokomponentów;
   3)  oświadczenie wnioskodawcy określające przewidywany termin rozpoczęcia
     działalności objętej zezwoleniem.
3.  Do wniosku dołącza się:
   1)  dokumenty potwierdzające tytuł prawny wnioskodawcy do urządzeń
     technicznych i obiektów budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
   2)  zaświadczenia komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej,
     państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego
     inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że urządzenia techniczne i
     obiekty budowlane przeznaczone do wykonywania działalności objętej
     wnioskiem spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o
     ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska;
   3)  zaświadczenia właściwego organu podatkowego oraz Zakładu Ubezpieczeń
     Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego stwierdzające,
     że wnioskodawca nie zalega z wpłatami należności wobec tych instytucji;
   4) informację z Krajowego Rejestru Karnego potwierdzającą niekaralność
     ubiegających się o zezwolenie: wnioskodawcy będącego osobą fizyczną,
     wspólników spółki osobowej prawa handlowego lub członków zarządu osoby
     prawnej za przestępstwa przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów,
     skarbowe, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi oraz
     gospodarcze.
4. Wnioskodawca, który zamierza rozpocząć działalność w zakresie objętym
  zezwoleniem, może ubiegać się o przyrzeczenie wydania zezwolenia, zwane dalej
  "promesą".
5. Organ wydający promesę może uzależnić wydanie zezwolenia od spełnienia
  warunków wykonywania działalności objętej zezwoleniem.

                                     Art. 5.
1. Zezwolenie wydaje się, jeżeli wnioskodawca spełnia wymagania, o których mowa
  w art. 4 ust. 1.
2. Zezwolenie określa w szczególności:
   1) rodzaj działalności objętej zezwoleniem oraz maksymalną wielkość
     produkcji w skali roku, zgodną z możliwościami technicznymi urządzeń
     posiadanych przez wytwórcę, w przypadku zezwolenia na wytwarzanie
     biokomponentów;
   2)  miejsce wykonywania oraz datę rozpoczęcia działalności objętej
     zezwoleniem.
                                        
                                     Art. 6.
1. Organ zezwalający jest uprawniony do kontroli działalności prowadzonej w
  zakresie objętym zezwoleniem.
2.  Kontrola dotyczy przestrzegania warunków wykonywania działalności
  określonych w ustawie i w zezwoleniu.
3. Kontrolę przeprowadza się na podstawie pisemnego upoważnienia wydanego przez
  organ zezwalający, które powinno zawierać:
   1)  oznaczenie osoby dokonującej kontroli;
   2) nazwę kontrolowanego wytwórcy;
   3) określenie zakresu i terminu kontroli.
4.  Osoby upoważnione do przeprowadzania kontroli są uprawnione w szczególności
  do:
   1)  wstępu na teren nieruchomości, obiektów, lokali lub ich części, gdzie
     jest wykonywana działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1;
   2)  żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych
     nośników informacji oraz udostępniania danych mających związek z
     przedmiotem kontroli.
5. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności wytwórcy lub osoby
  uprawnionej do jego reprezentowania.
6. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisują osoba
  przeprowadzająca kontrolę i osoba, o której mowa w ust. 5. W przypadku odmowy
  podpisania protokołu przez osobę, o której mowa w ust. 5, przeprowadzający
  kontrolę zamieszcza stosowną adnotację w protokole.
7. Organ zezwalający może upoważnić do dokonywania kontroli, o której mowa w
  ust. 1, inny organ administracji wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju
  działalności. Przepisy ust. 2-6 stosuje się odpowiednio.

                                     Art. 7.
Zezwolenie na wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów cofa się, jeżeli
wytwórca przestał spełniać wymogi określone w art. 4 ust. 1 albo wytwarza lub
magazynuje biokomponenty niezgodnie z obowiązującymi przepisami lub warunkami
zezwolenia.
                                        
                                     Art. 8.
W sprawach nieuregulowanych w ustawie do zezwolenia stosuje się odpowiednio
przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej.
                                        
                                   Rozdział 3
                          Umowy kontraktacji i dostawy
                                        
                                     Art. 9.
1. Do wytwarzania biokomponentów mogą być wykorzystywane wyłącznie:
   1) surowce rolnicze zakontraktowane na podstawie umowy kontraktacji zawartej
     między pierwszym przetwórcą lub wytwórcą a producentem rolnym lub
   2) surowce rolnicze pochodzące z produkcji własnej pierwszych przetwórców
     lub wytwórców, lub
   3) produkty uboczne i odpady pozyskane na podstawie umowy dostawy, lub
   4) surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy wytworzone z surowców
     rolniczych oraz produktów ubocznych i odpadów, o których mowa w pkt 1-3,
     dostarczanych wytwórcy przez pierwszego przetwórcę w ramach umowy dostawy.
2. Na obszarach uznanych za dotknięte skutkami klęsk żywiołowych dopuszcza się
  wytwarzanie biokomponentów, surowego spirytusu rolniczego i surowego oleju
  rzepakowego z surowców dostarczonych z innych źródeł niż określone w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem
  właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia,
  źródła, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze konieczność zachowania
  regularności dostaw i jakości biokomponentów.
4. Umowy, o których mowa w ust. 1, są zawierane na okres nie krótszy niż 5 lat.
                                        
                                    Art. 10.
Umowa kontraktacji lub umowa dostawy zawiera w szczególności:
   1) określenie ilości i źródła pochodzenia surowców rolniczych, surowego
     spirytusu rolniczego, surowego oleju rzepakowego oraz biokomponentów
     przewidzianych do dostarczenia wytwórcy, pierwszemu przetwórcy lub
     producentowi w poszczególnych latach obowiązywania umowy;
   2) podstawy określenia ceny za kwintal dostarczonego surowca rolniczego albo
     hektolitr surowego spirytusu rolniczego lub surowego oleju rzepakowego;
   3) określenie minimalnych wymagań jakości surowca rolniczego albo surowego
     spirytusu rolniczego lub surowego oleju rzepakowego uzgodnionych przez
     strony;
   4)  termin płatności za dostarczone surowce rolnicze albo surowy spirytus
     rolniczy lub surowy olej rzepakowy nie dłuższy niż 30 dni od dnia
     dostarczenia tych surowców;
   5) termin obowiązywania umowy;
   6)  określenie odpowiedzialności stron z tytułu niedotrzymania warunków
     umowy;
   7)  postanowienia dotyczące zmiany i rozwiązania umowy.
                                        
                                    Art. 11.
1. Tworzy się Komisję Opiniodawczą do Spraw Biokomponentów Stosowanych w
  Paliwach Ciekłych i Biopaliwach Ciekłych jako organ opiniodawczo-doradczy
  ministra właściwego do spraw rynków rolnych w zakresie spraw dotyczących
  biokomponentów stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.
2. Koszty funkcjonowania Komisji, o której mowa w ust. 1, są pokrywane ze
  składek wpłacanych przez organizacje lub podmioty, których przedstawiciele
  wchodzą w skład Komisji.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb powołania i pracy oraz
  liczbę członków Komisji, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze możliwość
  reprezentowania interesów producentów rolnych, pierwszych przetwórców i
  wytwórców, producentów, producentów pojazdów oraz użytkowników pojazdów.
                                        
                                   Rozdział 4
                     Produkcja i obrót biopaliwami ciekłymi
                                        
                                    Art. 12.
1. Producenci są obowiązani wprowadzać do obrotu, w danym roku kalendarzowym,
  biokomponenty w ilościach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust.
  6:
   1)  w paliwach ciekłych lub
   2) jako samoistne paliwa silnikowe, lub
   3) w biopaliwach ciekłych.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wykorzystywania paliw ciekłych na
  potrzeby własne.
3. Producenci są obowiązani przy produkcji lub komponowaniu paliw ciekłych lub
  biopaliw ciekłych korzystać z biokomponentów pochodzących z produkcji własnej
  lub z zakupu dokonanego w ramach umowy dostawy od pierwszych przetwórców lub
  wytwórców.
4. Posiadacze ogólnodostępnych i zakładowych stacji paliw mogą dokonywać zakupu
  estrów bezpośrednio od wytwórców na podstawie umów dostawy i wprowadzać je do
  obrotu wyłącznie jako samoistne paliwo silnikowe.
5. Umowy dostawy, o których mowa w ust. 3 i 4, zawierają w szczególności:
   1) podstawy określenia ceny za hektolitr dostarczonego biokomponentu;
   2) termin płatności za dostarczone biokomponenty nie dłuższy niż 30 dni od
     dnia ich dostarczenia;
   3) termin obowiązywania umowy;
   4) określenie odpowiedzialności stron z tytułu niedotrzymania warunków
     umowy;
   5) postanowienia dotyczące zmiany i rozwiązania umowy.
6. Rada Ministrów, w terminie do dnia 31 października danego roku, określa, w
  drodze rozporządzenia, na następny rok kalendarzowy, w ułamku objętościowym
  wyrażonym w procentach, minimalną ilość poszczególnych biokomponentów, jaką
  ma obowiązek wprowadzić do obrotu producent w paliwach ciekłych lub
  biopaliwach ciekłych. Ilość biokomponentów wprowadzanych do obrotu w paliwach
  ciekłych lub biopaliwach ciekłych jest określana w ułamku objętościowym
  wyrażonym w procentach ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych.
7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, Rada Ministrów uwzględni w
  szczególności możliwości surowcowe i wytwórcze, możliwości przetwórcze,
  możliwości branży paliwowej, coroczny wzrost udziału poszczególnych
  biokomponentów w ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych oraz
  przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie.
8. Przepisy wydane na podstawie ust. 6 nie dotyczą paliw ciekłych
  przeznaczonych na rezerwy państwowe i zapasy obowiązkowe paliw.
                                        
                                    Art. 13.
1. Do obrotu można wprowadzić wyłącznie biokomponenty spełniające wymagania
  jakościowe potwierdzone świadectwem jakości wydanym przez jednostkę
  certyfikującą.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:
   1) wymagania jakościowe dla biokomponentów;
   2) metody badań jakości biokomponentów
 - biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm i standardy obowiązujące w
  tym zakresie w Unii Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia,
  jednostki certyfikujące upoważnione do wydawania świadectw jakości oraz do
  orzekania w sprawie jakości biokomponentów, o których mowa w ust. 1,
  uwzględniając przy notyfikacji w pierwszej kolejności potencjał badawczy
  jednostki certyfikującej oraz kwalifikacje i dorobek zatrudnionych w niej
  pracowników.
4. Kontrolę w zakresie wymagań jakościowych biokomponentów prowadzi Inspekcja
  Handlowa.
5. Do kontroli, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy
  z dnia 10 stycznia 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości
  paliw ciekłych (Dz.U. Nr 17, poz. 154).

                                    Art. 14.
1. Do obrotu bez oznakowania określającego procentową zawartość biokomponentów
  można wprowadzać wyłącznie paliwa ciekłe.
2. Do obrotu można wprowadzać biopaliwa ciekłe sprzedawane z odrębnych
  dystrybutorów oznakowanych w sposób odróżniający je od dystrybutorów
  przeznaczonych do obrotu paliwami ciekłymi oraz umożliwiający identyfikację
  procentowej ilości zawartego w nich biokomponetu.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
  sposób oznakowania dystrybutorów do sprzedaży biopaliw ciekłych oraz estrów
  stanowiących samoistne paliwo silnikowe, biorąc pod uwagę możliwość wyraźnego
  rozróżnienia rodzaju sprzedawanego paliwa.

                                    Art. 15.
1. Wytwórcy przekazują, w terminie do 45 dni po zakończeniu kwartału,
  ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych i Prezesowi Urzędu Regulacji
  Energetyki sprawozdanie kwartalne sporządzone na podstawie faktur VAT lub
  innych dokumentów księgowych zawierających informacje dotyczące ilości
  surowców rolniczych, produktów ubocznych i odpadów, w tym pochodzących z
  produkcji własnej, użytych do produkcji biokomponentów oraz informacje o
  ilości sprzedanych biokomponentów ze wskazaniem ich nabywców.
2. Producenci przekazują, w terminie do 45 dni po zakończeniu kwartału,
  ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych i Prezesowi Urzędu Regulacji
  Energetyki sprawozdanie kwartalne sporządzone na podstawie faktur VAT lub
  innych dokumentów zawierające informacje dotyczące ilości zakupionych lub
  wyprodukowanych biokomponentów, ilości wprowadzonych do obrotu biopaliw
  ciekłych, paliw ciekłych oraz uzyskanej ceny zakupionych biokomponentów, a
  także informacje o podmiotach, które nabyły biopaliwa ciekłe i paliwa ciekłe,
  oraz informacje o ilościach biokomponentów i podmiotach, od których zostały
  nabyte.
3. Dyrektorzy izb celnych, w terminie do 45 dni po zakończeniu kwartału,
  przekazują Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki sporządzone na podstawie
  dokumentów określonych przepisami prawa celnego sprawozdanie kwartalne
  zawierające informacje o ilości sprowadzonych i dopuszczonych do obrotu na
  terytorium Rzeczypospolitej Polskiej paliw ciekłych, biopaliw ciekłych oraz
  biokomponentów, jak również o podmiotach, które je sprowadziły.
4. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie przekazywanych zbiorczych
  sprawozdań prowadzi monitoring rynku paliw ciekłych, biopaliw ciekłych oraz
  biokomponentów.
5. Wyniki monitoringu stanowią podstawę do sporządzenia przez Prezesa Urzędu
  Regulacji Energetyki zbiorczej informacji zawierającej określenie:
   1) liczby podmiotów zajmujących się wytwarzaniem biokomponentów i obrotem
     nimi, biopaliw ciekłych oraz paliw ciekłych;
   2)  ilości i wartości wytworzonych i wprowadzonych do obrotu biokomponentów,
     biopaliw ciekłych oraz paliw ciekłych.
6. Zbiorcze informacje, o których mowa w ust. 5, wraz z wnioskami Prezes Urzędu
  Regulacji Energetyki przekazuje niezwłocznie ministrom właściwym do spraw
  finansów publicznych, gospodarki, rynków rolnych oraz środowiska.
                                        
                                   Rozdział 5
                                 Kary pieniężne
                                        
                                    Art. 16.
1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
   1) bez wymaganego zezwolenia wytwarza lub magazynuje biokomponenty;
   2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania
     kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym
     sprawozdaniu nieprawdziwe dane;
   3)  będąc producentem, nie wprowadził biokomponentów albo wprowadza do
     obrotu, w danym roku kalendarzowym, biokomponenty w ilości mniejszej niż
     określona na podstawie art. 12;
   4)  produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów
     pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;
   5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:
   1)  50% wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu
     biokomponentów - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
   2) 50% wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i
     biokomponentów - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;
   3) do 3 tys. zł - w przypadku niezłożenia w terminie sprawozdania
     kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2.
3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:
   1) minister właściwy do spraw rynków rolnych - w przypadkach, o których mowa
     w ust. 1 pkt 1 i 4;
   2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki - w przypadkach, o których mowa w ust.
     1 pkt 2 i 3;
   3) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów - w przypadkach, o
     których mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu
  egzekucyjnym w administracji.
5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
                                        
                                   Rozdział 6
       Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
                                        
                                    Art. 17.
W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr
54, poz. 572, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany:
1)  w art. 35b:
   a)  w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w
     brzmieniu:
     "3) produkcja oraz obrót biokomponentami, określonymi w odrębnych
       przepisach.",
   b) w ust. 2 w pkt 1 i 2 po wyrazach "w ust. 1 pkt 1" dodaje się wyrazy "i
     3";
2)  w art. 35h w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
  "4) szczegółowe zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w
     zakresie określonym w art. 35b ust. 1 pkt 2 i 3,".
                                        
                                    Art. 18.
W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku
akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.)[4] w art. 37 wprowadza się
następujące zmiany:
1) w ust. 2 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się
  pkt 3 w brzmieniu:
  "3) obniżać stawkę akcyzy na biopaliwa ciekłe i paliwa ciekłe zawierające
     biokomponenty, od których powstał obowiązek podatkowy, oraz określać
     warunki i zasady stosowania tych obniżek.";
2)  w ust. 4 w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt
  5-9 w brzmieniu:
  "5)  zobowiązania międzynarodowe związane z ochroną środowiska,
   6) potrzebę zapewnienia stabilności rozwiązań systemowych, biorąc pod uwagę
     sytuację osób inwestujących na rynku biopaliw ciekłych,
   7) zapewnienie stabilnych warunków rozwoju rynku rolnego w kierunku
     produkcji niespożywczej,
   8) stworzenie warunków do rozwoju przedsiębiorczości i nowych miejsc pracy
     na obszarach wiejskich,
   9) wzrost bezpieczeństwa paliwowego kraju poprzez większe wykorzystanie
     biokomponentów.".
                                        
                                    Art. 19.
W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i
Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.)[5] w art. 3 w
ust. 1 po pkt 9a dodaje się pkt 9b w brzmieniu:
  "9b) przedsięwzięć związanych z produkcją i przetwarzaniem surowców
     rolniczych na surowy spirytus rolniczy lub surowy olej rzepakowy
     przeznaczone do wytwarzania biokomponentów do produkcji biopaliw ciekłych
     i paliw ciekłych,".
                                        
                                    Art. 20.
W ustawie z dnia 10 stycznia 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania
jakości paliw ciekłych (Dz.U. Nr 17, poz. 154) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
  "3)  ,,paliwa ciekłe" - benzyny silnikowe stosowane w pojazdach wyposażonych
     w silniki z zapłonem iskrowym, samochodowe oleje napędowe stosowane w
     pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, w tym również
     paliwa ciekłe oraz estry stanowiące samoistne paliwa silnikowe i biopaliwa
     ciekłe w rozumieniu ustawy z  dnia ...... 2003 r. o biokomponentach
     stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr ........,
     poz. ..........);";
2) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
   "1. Kto dokonuje obrotu paliwami ciekłymi niespełniającymi wymagań
     jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4,
     podlega grzywnie w wysokości 50% wartości tego paliwa albo karze
     pozbawienia wolności do lat 3.".
                                        
                                    Art. 21.
Koncesje na wytwarzanie paliw ciekłych i biopaliw ciekłych oraz na obrót tymi
paliwami udzielane są na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 10
kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dotyczących paliw ciekłych.

                                    Art. 22.
Zezwolenia na odwadnianie alkoholu etylowego rolniczego, wydane na podstawie
ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu
wyrobów tytoniowych (Dz.U. Nr 31, poz. 353 oraz z 2002 r. Nr 166, poz. 1362)
stają się, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zezwoleniami na
wytwarzanie biokomponentów, jeżeli odwodniony alkohol etylowy rolniczy stanowi
biokomponent.
                                        
                                    Art. 23.
1. Wykorzystanie bioetanolu jako biokomponentu paliw ciekłych i biopaliw
  ciekłych bez względu na formę wprowadzonego związku, ustalane w ułamku
  objętościowym wyrażonym w procencie od dnia 1 października 2003 r. do dnia 31
  grudnia 2003 r. wynosi nie mniej niż 3,5% i nie więcej niż 5% ogólnej ilości
  benzyn silnikowych wprowadzanych do obrotu.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do benzyn silnikowych wprowadzanych do
  obrotu bezpośrednio z importu.
3. Przepisy ust. 2 nie dotyczą importu bazowych benzyn silnikowych
  przeznaczonych do dalszego komponowania oraz wprowadzanych do obrotu po 1
  stycznia 2004 r. bez względu na datę dokonania transakcji importowej.
                                        
                                    Art. 24.
1. Udział bioetanolu jako biokomponentu paliw ciekłych i biopaliw ciekłych w
  2004 r. nie może być mniejszy niż 4% i nie większy niż 5% ogólnej ilości
  benzyn silnikowych wprowadzanych do obrotu.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy paliw ciekłych przeznaczonych na rezerwy
  państwowe i zapasy obowiązkowe paliw.
                                        
                                    Art. 25.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2003 r., z wyjątkiem:
   1)  rozdziału 2, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r.;
   2)  art. 13 ust. 3 i 4 oraz art. 20, które wchodzą w życie z dniem 1
     stycznia 2004 r.
   
   
   
   
   
                                        
-----------------------------------------------------------------------------
[1]  Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958,  Nr  114,
 poz.  1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz.  1115,  Nr
 147,  poz.  1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, z 2002 r. Nr 115, poz. 995,  Nr  130,
 poz. 1112.
[2]  Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 158, poz. 1042, z  1998
 r.  Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 88, poz.
 980,  Nr  91, poz. 1042, Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 43, poz. 489,  Nr  48,
 poz.  555, Nr 103, poz. 1099, z 2001 r. Nr 154, poz. 1800 i 1802, z 2002 r.  Nr
 74,  poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 135, poz. 1144, z 2003 r. Nr 50, poz.  424,
 Nr 80, poz. 718.
 
[3]  Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999
 r.  Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103, Nr 116, poz.
 1216, z 2001 r. Nr 14, poz. 143, Nr 81, poz. 877, Nr 110, poz. 1189, z 2002  r.
 Nr  41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178, Nr  153,
 poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 216, poz. 1824.
 
[4]  Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1993 r. Nr 28, poz. 127,  Nr  129,
 poz.  599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142,  poz.
 702  i  703;  z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722,  Nr  123,
 poz.  776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943, Nr 162, poz. 1104, z  1998
 r.  Nr 139, poz. 905, Nr 161, poz.1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57,  poz.
 596, Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805, Nr 105, poz. 1107, z 2001  r.
 Nr  12, poz. 92, Nr 39, poz. 459, Nr 56, poz. 580, Nr 63, poz. 639, Nr 80, poz.
 858,  Nr 90, poz. 995, Nr 106, poz. 1150, Nr 122, poz. 1324, z 2002 r.  Nr  19,
 poz.  185,  Nr 41, poz. 365, Nr 86, poz. 794, Nr 153, poz. 1272, Nr  169,  poz.
 1387, Nr 213, poz. 1800 i 1803, z 2003 r. Nr 7, poz. 79.
[5]  Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1994
 r.  Nr  80, poz. 369, Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr  79,  poz.
 484, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547  i
 550,  Nr  88, poz. 983, z 2001 r. Nr 3, poz. 19, Nr 29, poz. 320, Nr  38,  poz.
 452,  Nr 125, poz. 1363, Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976, Nr 143,
 poz. 1197, z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 64, poz. 592.