Dz.U. z 2004 r. Nr 70, poz. 632
                                        
                                        

                                        
                                        
                                    U S T A W A
                             z dnia 12 marca 2004 r.
                                        
        o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz ustawy o opłacie skarbowej
                                        
                                     Art. 1.
W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz.U. z 2001 r. Nr 3,
poz. 18, Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr
135, poz. 1145 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 124, poz. 1152) wprowadza się
następujące zmiany:
1)  w art. 1:
   a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się
     pkt 5 w brzmieniu:
     "5) zasady wypełniania zobowiązań międzynarodowych, w tym w ramach Unii
       Europejskiej, dotyczących bezpieczeństwa jądrowego, ochrony przed
       promieniowaniem jonizującym oraz zabezpieczeń materiałów jądrowych
       i kontroli technologii jądrowych.",
   b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
     "4. Ustawa ponadto określa zasady monitorowania skażeń promieniotwórczych
       i reguluje działania podejmowane w przypadku zdarzeń radiacyjnych, jak
       również w przypadku długotrwałego narażenia w następstwie zdarzenia
       radiacyjnego lub działalności wykonywanej w przeszłości.",
   c)  dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
     "5. Ustawa określa również szczególne zasady ochrony osób przed
       zagrożeniami wynikającymi ze stosowania promieniowania jonizującego w
       celach medycznych.";
2)  art. 3 otrzymuje brzmienie:
     "Art. 3. W rozumieniu niniejszej ustawy użyte określenia oznaczają:
           1)  audyt kliniczny - systematyczną kontrolę lub przegląd medycznych
             procedur radiologicznych, mające na celu polepszenie jakości
             udzielanych pacjentowi świadczeń zdrowotnych poprzez
             usystematyzowaną analizę, w ramach której praktyka, procedury i
             wyniki radiologiczne są porównywane z uznanymi standardami oraz, w
             razie konieczności, modyfikację dotychczasowego postępowania lub
             wprowadzenie nowych standardów,
           2) bezpieczeństwo jądrowe - stan osiągany przez całokształt
             przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych podejmowanych w celu
             zapobiegania powstaniu niekontrolowanej samopodtrzymującej się
             reakcji rozszczepienia jądrowego związanej z działalnością z
             materiałami jądrowymi oraz ograniczania jej skutków,
           3) dawka graniczna - wartość dawki promieniowania jonizującego,
             wyrażoną jako dawka skuteczna lub równoważna, dla określonych osób,
             pochodzącą od kontrolowanej działalności zawodowej, której, poza
             przypadkami przewidzianymi w ustawie, nie wolno przekroczyć,
           4) dawka pochłonięta - dawkę pochłoniętą określoną w załączniku do
             ustawy,
           5) dawka równoważna - dawkę równoważną określoną w załączniku do
             ustawy,
           6) dawka skuteczna (efektywna) - dawkę skuteczną (efektywną)
             określoną w załączniku do ustawy,
           7) działania interwencyjne - działania, które zapobiegają narażeniu
             lub zmniejszają narażenie ludzi w wyniku zdarzenia radiacyjnego,
             polegające na oddziaływaniu na źródło promieniowania jonizującego,
             źródło skażeń promieniotwórczych, drogi rozprzestrzeniania tych
             skażeń oraz na ludzi,
           8) jednostka organizacyjna - każdy podmiot wykonujący działalność
             związaną z narażeniem,
           9) likwidacja obiektu jądrowego - doprowadzenie obiektu lub
             urządzenia do stanu niewymagającego ograniczeń z punktu widzenia
             bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w wykonywaniu
             dowolnej działalności,
          10) likwidacja składowiska odpadów promieniotwórczych lub składowiska
            wypalonego paliwa jądrowego - doprowadzenie terenu, na którym znaj
            duje się składowisko odpadów promieniotwórczych lub składowisko
            wypalonego paliwa jądrowego, do stanu niewymagającego ograniczeń
            z punktu widzenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej
            w wykonywaniu dowolnej działalności,
          11) materiał jądrowy - rudy, materiały wyjściowe (źródłowe) lub
            specjalne materiały rozszczepialne, o których mowa w art. 197
            Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
            zwanego dalej "Traktatem Euratom",
          12) medycyna nuklearna - wszelką działalność diagnostyczną związaną z
            podawaniem pacjentom produktów radiofarmaceutycznych, a także z za
            biegami terapeutycznymi przy użyciu produktów
            radiofarmaceutycznych,
          13) medyczna procedura radiologiczna - opis czynności niezbędnych do
            przeprowadzenia badania lub zabiegu z wykorzystaniem promieniowania
            jonizującego w celu postawienia diagnozy bądź leczenia,
          14) medyczny wypadek radiologiczny - niezamierzone wydarzenie, takie
            jak błąd w obsłudze urządzenia radiologicznego, awaria urządzenia
            radiologicznego lub przerwa w jego działaniu, a także inne
            nieszczęśliwe zdarzenie, którego konsekwencje nie mogą być
            pominięte z punktu widzenia ochrony radiologicznej pacjenta,
          15) narażenie - proces, w którym organizm ludzki podlega działaniu
            promieniowania jonizującego,
          16) narażenie wyjątkowe - narażenie osoby uczestniczącej w usuwaniu
            skutków zdarzenia radiacyjnego lub w działaniach interwencyjnych, w
            czasie których może ona otrzymać dawkę przekraczającą wartość
            rocznej dawki granicznej dla pracowników,
          17) obiekt jądrowy - obiekt lub urządzenie przeznaczone do
            wytwarzania, stosowania, przetwarzania, wzbogacania izotopowego,
            przechowywania, składowania materiału jądrowego w ilości umożli
            wiającej zrealizowanie samopodtrzymującej się reakcji
            rozszczepienia jądrowego, w szczególności elektrownie,
            elektrociepłownie i ciepłownie z energetycznymi reaktorami jądro
            wymi oraz badawcze, doświadczalne i inne reaktory jądrowe - od roz
            poczęcia budowy do zakończenia likwidacji,
          18) objętość tarczowa - objętość guza nowotworowego lub innych
            tkanek, które są napromieniane w celu osiągnięcia planowanego
            efektu terapeutycznego,
          19) ochrona fizyczna - całokształt przedsięwzięć organizacyjnych i
            technicznych, mających na celu skuteczne zabezpieczenie materiałów
            jądrowych przed kradzieżą lub aktami terroru, dywersji i sabotażu,
          20)  ochrona radiologiczna - zapobieganie narażeniu ludzi i skażeniu
            środowiska, a w przypadku braku możliwości zapobieżenia takim
            sytuacjom - ograniczenie ich skutków do poziomu tak niskiego, jak
            tylko jest to rozsądnie osiągalne, przy uwzględnieniu czynników
            ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych,
          21) ochrona radiologiczna pacjenta - zespół czynności i ograniczeń
            zmierzających do zminimalizowania narażenia pacjenta na
            promieniowanie jonizujące, które nie będzie nadmiernie utrudniało
            lub uniemożliwiało uzyskania pożądanych i uzasadnionych informacji
            diagnostycznych lub efektów leczniczych,
          22)  odpady promieniotwórcze - odpady stałe, ciekłe lub gazowe,
            zawierające substancje promieniotwórcze lub skażone tymi
            substancjami, których wykorzystanie jest niecelowe lub niemożliwe,
            zakwalifikowane do kategorii odpadów wymienionych w art. 47;
            niniejsza definicja nie ma zastosowania do art. 62,
          23) ogranicznik dawki (limit użytkowy dawki) - ograniczenie
            przewidywanych dawek indywidualnych, które mogą pochodzić od
            określonego źródła promieniowania jonizującego, uwzględnione
            podczas planowania ochrony radiologicznej w celach związanych z
            optymalizacją,
          24) postępowanie z odpadami promieniotwórczymi - wszelkie działania,
            włącznie z likwidacją obiektu, związane z przetwarzaniem,
            przemieszczaniem, przechowywaniem lub składowaniem odpadów
            promieniotwórczych,
          25)  postępowanie z wypalonym paliwem jądrowym - wszelkie działania
            włącznie z likwidacją obiektu, związane z przerobem,
            przemieszczaniem, przechowywaniem lub składowaniem wypalonego pali
            wa jądrowego,
          26)  poziom interwencyjny - liczbową wartość dawki skutecznej lub
            równoważnej możliwej do uniknięcia albo poziom zawartości izotopów
            promieniotwórczych w żywności, wodzie przeznaczonej do spożycia
            przez ludzi i środkach żywienia zwierząt, których możliwość przekro
            czenia oznacza konieczność rozważenia podjęcia określonych działań
            interwencyjnych,
          27) poziomy referencyjne - dawki promieniowania jonizującego na
            powierzchnię skóry w badaniach rentgenodiagnostycznych lub poziomy
            aktywności - w przypadku podawania pacjentom produktów
            radiofarmaceutycznych, dotyczące badań typowych pacjentów, dla
            poszczególnych kategorii urządzeń radiologicznych; poziomy
            referencyjne nie mogą być przekraczane w przypadku powszechnie
            stosowanych medycznych procedur radiologicznych, jeżeli stosuje się
            właściwe sposoby postępowania i urządzenia techniczne; poziomy
            referencyjne mogą być przekraczane w przypadku istnienia istotnych
            wskazań klinicznych,
          28) pracodawca zewnętrzny - pracodawca zatrudniający pracowników, o
            których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, prowadzących dowolną
            działalność na terenie kontrolowanym u innego pracodawcy,
          29)  pracownik - pracownik w rozumieniu przepisów Prawa pracy, osoba
            wykonująca pracę na podstawie innej niż stosunek pracy, jak również
            osoba wykonująca działalność na własny rachunek, którzy w warunkach
            narażenia na promieniowanie jonizujące mogą otrzymać dawki
            przekraczające wartości dawek granicznych określonych dla osób z
            ogółu ludności,
          30)  pracownik zewnętrzny - pracownik, o którym mowa w art. 17 ust. 1
            pkt 1, zatrudniony przez pracodawcę zewnętrznego lub wykonujący
            działalność na własny rachunek, prowadzący dowolną działalność na
            terenie kontrolowanym, za który nie jest odpowiedzialny ani on, ani
            jego pracodawca,
          31) praktykant - osoba odbywająca szkolenie lub praktykę w jednostce
            organizacyjnej w celu uzyskania określonych umiejętności,
          32) program bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej -
            system działań gwarantujący spełnienie określonych wymagań
            bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, w zależności od
            prowadzonej działalności,
          33) promieniowanie jonizujące - promieniowanie składające się z
            cząstek bezpośrednio lub pośrednio jonizujących albo z obu rodzajów
            tych cząstek lub fal elektromagnetycznych o długości do 100 nm
            (nanometrów),
          34) promieniowanie naturalne - promieniowanie jonizujące emitowane ze
            źródeł pochodzenia naturalnego ziemskiego i kosmicznego,
          35)  przechowalnik wypalonego paliwa jądrowego - obiekt jądrowy
            przeznaczony do bezpiecznego, stabilnego i chronionego
            przechowywania wypalonego paliwa jądrowego po jego wyładowaniu z
            reaktora lub basenu przy reaktorze, a przed przekazaniem do
            przerobu lub składowania w charakterze odpadu promieniotwórczego,
          36) przechowywanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa
            jądrowego - magazynowanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego
            paliwa jądrowego z zamiarem ponownego ich wydobycia w celu
            przetworzenia lub przerobu albo składowania,
          37)  przerób wypalonego paliwa jądrowego - proces lub działanie
            zmierzające do wydobycia części lub wszystkich izotopów
            promieniotwórczych z wypalonego paliwa jądrowego w celu ich
            dalszego wykorzystania,
          38)  przetwarzanie materiałów jądrowych - proces lub działanie
            zmierzające do zmiany postaci fizycznej lub chemicznej (konwersja)
            materiału jądrowego, począwszy od konwersji rudy uranu lub toru, aż
            do uzyskania materiału w postaci paliwa jądrowego lub dowolnej
            postaci, nadającej się do innych zastosowań tych materiałów, w tym
            przerób wypalonego paliwa jądrowego oraz przetwarzanie odpadów
            promieniotwórczych zawierających materiały jądrowe,
          39) przetwarzanie odpadów promieniotwórczych - proces lub działanie
            zmierzające do minimalizacji objętości odpadów, segregację odpadów
            według kategorii oraz przygotowanie ich do transportu lub
            składowania,
          40) radiologia zabiegowa - wszelkie procedury lecznicze i
            diagnostyczne dokonywane poprzez skórę pacjenta lub w inny sposób,
            wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub znieczuleniu ogólnym oraz
            przy użyciu obrazowania fluoroskopowego dla lokalizacji zmiany
            chorobowej i dla monitorowania medycznej procedury radiologicznej,
            a także kontroli i dokumentowania terapii,
          41)  radioterapia - wszelką działalność terapeutyczną związaną z
            wykorzystaniem urządzeń radiologicznych, w tym:
             a) terapię powierzchniową dla leczenia nowotworów położonych w
               skórze człowieka oraz terapię głęboką dla leczenia nowotworów
               i ewentualnie niektórych innych zmian chorobowych położonych w
               narządach i tkankach o innej lokalizacji (teleradioterapia),
             b) wprowadzanie źródła izotopowego bezpośrednio do narządów
               wewnętrznych śródtkankowo, dojamowo, lub umieszczanie go na
               powierzchni ciała pacjenta (brachyterapia),
             c) zamierzone wprowadzenie do ustroju terapeutycznych ilości
               produktów radiofarmaceutycznych,
          42) rentgenodiagnostyka - wszelką działalność diagnostyczną związaną
            z wykorzystaniem aparatów rentgenowskich,
          43) skażenie promieniotwórcze - skażenie przedmiotów, pomieszczeń,
            środowiska lub osób przez niepożądaną obecność substancji
            promieniotwórczych, przy czym w szczególnym przypadku ciała
            ludzkiego obejmuje zarówno skażenie zewnętrzne jak i skażenie
            wewnętrzne, niezależnie od drogi wniknięcia substancji
            promieniotwórczej do organizmu,
          44) składowanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa
            jądrowego - złożenie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego
            paliwa jądrowego w obiekcie do tego przeznaczonym bez zamiaru
            ponownego ich wydobycia,
          45) substancja promieniotwórcza - substancję zawierającą jeden lub
            więcej izotopów promieniotwórczych o takiej aktywności lub stężeniu
            promieniotwórczym, które nie mogą być pominięte z punktu widzenia
            ochrony radiologicznej,
          46) system zarządzania jakością - zespół systematycznie planowanych i
            wykonywanych działań, koniecznych dla wystarczającego zapewnienia,
            że dana struktura, układ lub ich części składowe bądź procedury
            będą działać w sposób zadowalający, spełniając wymagania określone
            w przepisach wydanych na podstawie art. 33c ust. 9 pkt 2,
          47) szkoda dla zdrowia człowieka - oszacowane ryzyko skrócenia
            długości i pogorszenia jakości życia ludzi w następstwie narażenia
            na promieniowanie jonizujące; obejmuje straty wynikające ze skutków
            somatycznych, nowotworów i poważnych zaburzeń genetycznych,
          48) teren kontrolowany - teren o kontrolowanym dostępie, objęty
            specjalnymi przepisami mającymi na celu ochronę przed
            promieniowaniem jonizującym lub rozprzestrzenianiem się skażeń pro
            mieniotwórczych,
          49) teren nadzorowany - teren objęty specjalnym nadzorem, w celu
            ochrony przed promieniowaniem jonizującym,
          50)  urządzenia radiologiczne - źródła promieniowania jonizującego
            lub urządzenia służące do detekcji promieniowania jonizującego,
            wykorzystywane do celów leczniczych lub diagnostycznych,
          51)  wypalone paliwo jądrowe - paliwo jądrowe, które zostało
            napromieniowane w rdzeniu reaktora oraz na stałe usunięte z
            rdzenia,
          52)  wzbogacanie izotopowe - proces polegający na rozdzielaniu
            izotopów uranu w celu zwiększenia zawartości uranu 235 w produkcie
            wyjściowym,
          53) zagrożenie (narażenie potencjalne) - narażenie, które może
            nastąpić, przy czym prawdopodobieństwo jego wystąpienia i wielkość
            mogą być zawczasu oszacowane,
          54) zamknięcie składowiska odpadów promieniotwórczych lub składowiska
            wypalonego paliwa jądrowego - zaprzestanie dostarczania odpadów pro
            mieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego do składowiska, na
            podstawie decyzji właściwego organu, oraz wykonanie wszelkich prac
            koniecznych dla zapewnienia bezpieczeństwa składowiska,
          55) zdarzenie radiacyjne - sytuację związaną z zagrożeniem,
            wymagającą podjęcia pilnych działań w celu ochrony pracowników lub
            ludności,
          56) źródło promieniotwórcze - substancję promieniotwórczą
            przygotowaną do wykorzystywania jej promieniowania jonizującego,
          57) źródło promieniowania jonizującego - źródło promieniotwórcze,
            urządzenie zawierające takie źródło, urządzenie wytwarzające
            promieniowanie jonizujące lub urządzenie emitujące substancje
            promieniotwórcze.";
3)  art. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
       "Art. 4. 1.  Wykonywanie działalności związanej z narażeniem,
              polegającej na:
           1)  wytwarzaniu, przetwarzaniu, przechowywaniu, składowaniu,
             transporcie lub stosowaniu materiałów jądrowych, źródeł i odpadów
             promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego i obrocie nimi,
             a także na wzbogacaniu izotopowym,
           2)  budowie, rozruchu, próbnej i stałej eksploatacji oraz likwidacji
             obiektów jądrowych,
           3) budowie, eksploatacji, zamknięciu i likwidacji składowisk odpadów
             promieniotwórczych i składowisk wypalonego paliwa jądrowego oraz
             budowie i eksploatacji przechowalników wypalonego paliwa jądrowego,
           4)  produkowaniu, instalowaniu, stosowaniu i obsłudze urządzeń
             zawierających źródła promieniotwórcze oraz obrocie tymi
             urządzeniami,
           5) uruchamianiu i stosowaniu urządzeń wytwarzających promieniowanie
             jonizujące,
           6) uruchamianiu pracowni, w których mają być stosowane źródła
             promieniowania jonizującego, w tym pracowni rentgenowskich,
           7) zamierzonym dodawaniu substancji promieniotwórczych w procesie
             produkcyjnym wyrobów powszechnego użytku i wyrobów medycznych,
             obrocie tymi wyrobami oraz przywozie na terytorium Rzeczypospolitej
             Polskiej i wywozie z tego terytorium wyrobów powszechnego użytku i
             wyrobów medycznych, do których dodano substancje promieniotwórcze,
           8) zamierzonym podawaniu substancji promieniotwórczych ludziom i
             zwierzętom w celu medycznej lub weterynaryjnej diagnostyki,
             leczenia lub badań naukowych
           - wymaga zezwolenia albo zgłoszenia w zakresie bezpieczeństwa
             jądrowego i ochrony radiologicznej, z zastrzeżeniem art. 6
             pkt 1.
         2.  Działalność polegająca na dodawaniu substancji promieniotwórczych
           do żywności, zabawek, osobistych ozdób lub kosmetyków oraz przywozie
           na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wywozie z tego terytorium
           takich wyrobów jest zabroniona.
       Art. 5. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności, o
              której mowa w art. 4 ust. 1, zawiera:
           1) oznaczenie jednostki organizacyjnej ubiegającej się o wydanie
             zezwolenia, jej siedzibę i adres,
           2) w przypadku przedsiębiorców - numer w rejestrze przedsiębiorców,
           3) określenie rodzaju, zakresu i miejsca wykonywania działalności
             związanej z narażeniem.
         2. Złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności,
           o której mowa w art. 4 ust. 1, albo zgłoszenia wykonywania tej
           działalności, dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej.
         3.  Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej "Prezesem
           Agencji", wydaje zezwolenia i przyjmuje zgłoszenia, z zastrzeżeniem
           ust. 4.
         4.  Zezwolenie na uruchamianie i stosowanie aparatów rentgenowskich do
           celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii
           powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych oraz uru
           chamianie pracowni stosujących takie aparaty wydaje państwowy
           wojewódzki inspektor sanitarny, a dla jednostek organizacyjnych:
           1) podległych lub podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub
             nadzorowanych przez niego, albo dla których jest on organem zało
             życielskim - komendant wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej,
           2) podległych lub podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw
             wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych, albo dla których jest
             on organem założycielskim - państwowy inspektor sanitarny
             Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.
         5. Wydanie zezwolenia albo przyjęcie zgłoszenia następuje po
           stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki
           wykonywania działalności związanej z narażeniem, wymagającej
           zezwolenia albo zgłoszenia.
         6.  Wydanie, odmowa wydania oraz cofnięcie zezwolenia, a także
           przyjęcie i odmowa przyjęcia zgłoszenia następuje w drodze decyzji
           administracyjnej.
         7.  Zezwolenie wydaje się na czas nieoznaczony, chyba że jednostka
           organizacyjna ubiegająca się o wydanie zezwolenia złoży wniosek o
           wydanie zezwolenia na czas oznaczony.
         8.  Organy, o których mowa w ust. 3 i 4, prowadzą rejestr jednostek
           organizacyjnych, których działalność wymaga co najmniej zgłoszenia.
         9. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zgłaszać
           organowi wydającemu zezwolenie wszelkie zmiany danych określonych w
           zezwoleniu.
         10.  Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do zgłoszenia.
         11. Organ wydający zezwolenie cofa zezwolenie, w przypadku gdy:
           1)  wydano prawomocne orzeczenie zakazujące jednostce organizacyjnej
             wykonywania objętej zezwoleniem działalności związanej z
             narażeniem,
           2) jednostka organizacyjna przestała spełniać warunki określone
             przepisami prawa, wymagane do prowadzenia działalności określonej w
             zezwoleniu,
           3) jednostka organizacyjna nie usunęła, w wyznaczonym przez organ
             wydający zezwolenie terminie, stanu faktycznego lub prawnego
             niezgodnego z warunkami określonymi w zezwoleniu lub z przepisami
             regulującymi działalność objętą zezwoleniem.
         12.  W decyzji o cofnięciu zezwolenia należy określić sposób
           postępowania z posiadanymi przez jednostkę organizacyjną materiałami
           jądrowymi, źródłami promieniotwórczymi, odpadami promieniotwórczymi
           oraz wypalonym paliwem jądrowym.
         13. Koszty postępowania, o którym mowa w ust. 12, ponosi jednostka
           organizacyjna, której cofnięto zezwolenie.
         14. Za wydanie zezwolenia pobiera się opłatę skarbową w wysokości
           określonej w przepisach o opłacie skarbowej.";
4) w art. 7:
   a)  ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
     "2. W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą
       zezwolenia istnieje obowiązek opracowania i wdrożenia programu
       bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, zawierającego co
       najmniej opis urządzeń i procedur mających na celu ochronę pracownika,
       ogółu ludności i środowiska przed zagrożeniem.
     3. W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą
       zezwolenia wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań bezpieczeństwa
       jądrowego i ochrony radiologicznej sprawuje osoba, która posiada
       uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej, z zastrzeżeniem ust.
       3a.",
   b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
     "3a. Wymaganie, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy jednostki
       organizacyjnej wykonującej działalność z aparatami rentgenowskimi do
       celów weterynaryjnych pracującymi w systemie zdjęciowym oraz jednostki
       organizacyjnej wykonującej działalność z urządzeniami rentgenowskimi
       przeznaczonymi do kontroli osób, przesyłek i bagażu.",
   c)  w ust. 5:
     -  pkt 3 otrzymuje brzmienie:
         "3) zdała egzamin z zakresu szkolenia określonego w przepisach
           wydanych na podstawie art. 12 ust. 2 lub 3,",
     -  w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w
       brzmieniu:
         "5)  posiada staż pracy w warunkach narażenia na promieniowanie
           jonizujące, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 12
           ust. 2 lub 3.",
   d)  po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu:
     "6a.  Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia inspektora ochrony
       radiologicznej, z wyjątkiem uprawnień inspektora ochrony radiologicznej
       w pracowniach rentgenowskich stosujących aparaty rentgenowskie do celów
       diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii
       powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych prowadzą
       jednostki, które zostały wpisane do rejestru Prezesa Agencji.
     6b. Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia inspektora ochrony
       radiologicznej w pracowniach rentgenowskich stosujących aparaty
       rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej,
       radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych
       prowadzą jednostki, które zostały wpisane do rejestru Głównego
       Inspektora Sanitarnego.",
   e)  ust. 7 otrzymuje brzmienie:
     "7. Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach
       stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej,
       radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii
       schorzeń nienowotworowych nadaje Główny Inspektor Sanitarny.";
5)  po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
    "Art. 7a. Kierownik jednostki organizacyjnej zasięga opinii inspektora
           ochrony radiologicznej na temat badania i sprawdzania urządzeń
           ochronnych i przyrządów pomiarowych, obejmującej w szczególności:
           1) ocenę urządzeń mających wpływ na ochronę radiologiczną - przed
             dopuszczeniem do ich stosowania,
           2) dopuszczenie do stosowania nowych lub zmodyfikowanych źródeł
             promieniowania jonizującego, z punktu widzenia ochrony
             radiologicznej,
           3) częstotliwość sprawdzania skuteczności stosowanych środków i
             technik ochrony przed promieniowaniem,
           4) częstotliwość wzorcowania przyrządów pomiarowych, sprawdzanie ich
             sprawności i właściwego użytkowania.";
6)  w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
  "1. Kierownik jednostki organizacyjnej przed podjęciem działalności związanej
     z wprowadzeniem nowych rodzajów zastosowań promieniowania jonizującego,
     sporządza uzasadnienie, które powinno wykazać, że spodziewane w wyniku
     wykonywania tej działalności korzyści naukowe, ekonomiczne, społeczne i
     inne będą większe niż możliwe, powodowane przez tę działalność, szkody dla
     zdrowia człowieka i stanu środowiska.";
7)  po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
    "Art. 8a. Kierownik jednostki organizacyjnej zawiadamia pisemnie organ,
           który wydał zezwolenie albo przyjął zgłoszenie, o przewidywanym
           przekształceniu jednostki organizacyjnej lub zakończeniu przez nią
           działalności i uzgadnia z nim, na piśmie, sposób postępowania z
           posiadanymi źródłami promieniotwórczymi, materiałami jądrowymi lub
           odpadami promieniotwórczymi oraz przeprowadza na koszt jednostki
           organizacyjnej kontrolę dozymetryczną oraz dekontaminację miejsca
           wykonywania działalności i jego otoczenia po zakończeniu
           działalności.";
8)  art. 9 otrzymuje brzmienie:
       "Art. 9. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej zapewnia wykonywanie
              działalności zgodnie z zasadą optymalizacji, wymagającą, aby -
              przy rozsądnym uwzględnieniu czynników ekonomicznych i spo
              łecznych - liczba narażonych pracowników i osób z ogółu ludności
              była jak najmniejsza, a otrzymywane przez nich dawki
              promieniowania jonizującego były możliwie małe, z zastrzeżeniem
              art. 33c.
         2. Kierownik jednostki organizacyjnej przeprowadza ocenę narażenia
           pracowników, a jeżeli z analizy optymalizacyjnej wynika taka
           konieczność, ustala dla nich dalsze ograniczenia narażenia, tak,
           żeby otrzymane przez nich dawki promieniowania jonizującego były nie
           wyższe niż ustalone dla nich ograniczniki dawek (limity użytkowe
           dawek).
         3.  Jeżeli ograniczniki dawek (limity użytkowe dawek) zostaną ustalone
           w zezwoleniu, to możliwość ich przekroczenia podlega zgłoszeniu
           przez kierownika jednostki organizacyjnej organowi, który wydał
           zezwolenie.";
9) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
       "Art. 9a. 1. Prezes Agencji może w zezwoleniu nałożyć na jednostkę
              organizacyjną obowiązek utworzenia wyspecjalizowanej,
              wyodrębnionej organizacyjnie służby ochrony radiologicznej,
              wspomagającej inspektora ochrony radiologicznej w wykonywaniu
              zadań z zakresu ochrony radiologicznej.
         2.  Wyspecjalizowana służba ochrony radiologicznej, o której mowa w
           ust. 1, może być wspólna dla kilku jednostek organizacyjnych, jeżeli
           kierownicy tych jednostek tak postanowią w zawartej umowie.
10) w art. 11:
   a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
     "2. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić
       prowadzenie wstępnych i okresowych - nie rzadziej niż co 5 lat, szkoleń
       pracowników w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
       radiologicznej, zgodnie z opracowanym przez siebie programem. Szkoleniem
       objęci są również pracownicy uczestniczący w transporcie materiałów
       jądrowych, źródeł promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych lub
       wypalonego paliwa jądrowego.",
   b)  po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
     "2a.  Szkolenia, o których mowa w ust. 2, obejmują w szczególności:
         1) ogólne procedury ochrony radiologicznej i podejmowane środki
           ostrożności związane z działalnością wykonywaną przez jednostkę
           organizacyjną,
         2) procedury ochrony radiologicznej i podejmowane środki ostrożności
           związane z konkretnym stanowiskiem pracy,
         3) w przypadku kobiet - także informację o konieczności niezwłocznego
           powiadomienia kierownika jednostki organizacyjnej o ciąży, oraz
           informację o ryzyku skażenia promieniotwórczego dziecka karmionego
           piersią przez matkę, w przypadku gdy istnieje możliwość skażenia
           promieniotwórczego ciała matki.",
   c)  ust. 3 otrzymuje brzmienie:
     "3. Programy szkoleń, opracowane przez kierownika jednostki organizacyjnej
       działającej na podstawie zezwolenia, podlegają zatwierdzeniu przez
       organ, który wydał zezwolenie.";
11) w art. 12:
   a)  po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu:
     "1a.  Z wnioskiem o nadanie uprawnień, o których mowa w ust. 1, może
       wystąpić kierownik jednostki organizacyjnej, w której ma być zatrudniona
       osoba na stanowisku wymagającym uprawnienia, lub kierownik jednostki
       nadrzędnej.
     1b. Koszty uzyskania uprawnień ponosi występujący z wnioskiem o nadanie
       uprawnień.
     1c. Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia, o których mowa w ust.
       1, prowadzą jednostki, które zostały wpisane do rejestru Prezesa
       Agencji.",
   b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
     "2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
         1) rodzaje stanowisk, o których mowa w ust. 1,
         2) szczegółowe warunki i tryb nadawania przez Prezesa Agencji
           uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz uprawnień dla osób,
           które mogą być zatrudnione na stanowiskach określonych w ust. 1,
           sposób powoływania komisji egzaminacyjnej, tryb jej pracy, sposób
           przeprowadzenia egzaminu, wzór zaświadczenia o uzyskaniu
           uprawnienia, tryb wnoszenia opłaty za egzamin, jej wysokość oraz
           wynagrodzenie członków komisji egzaminacyjnej,
         3) wymagany zakres szkolenia, warunki, jakie muszą spełniać jednostki
           przeprowadzające szkolenie, program i formy organizowania szkoleń, a
           także tryb uzyskiwania wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 7
           ust. 6a, oraz do rejestru, o którym mowa w ust. 1c,
         4) ramowy zakres obowiązków i uprawnień inspektora ochrony
           radiologicznej, któremu uprawnienia nadaje Prezes Agencji
         - mając na celu zapewnienie przestrzegania wymagań bezpieczeństwa
           jądrowego i ochrony radiologicznej w jednostce organizacyjnej, a
           także sprawowania w sposób odpowiedni wewnętrznego nadzoru nad
           przestrzeganiem tych wymagań.
     3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
         1) szczegółowe warunki i tryb nadawania przez Głównego Inspektora
           Sanitarnego uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w
           pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki
           medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
           radioterapii schorzeń nienowotworowych, uwzględniając sposób powo
           ływania komisji egzaminacyjnej, tryb jej pracy, sposób
           przeprowadzenia egzaminu, wzór zaświadczenia o uzyskaniu
           uprawnienia, tryb wnoszenia opłaty za egzamin, jej wysokość oraz
           wynagrodzenie członków komisji egzaminacyjnej,
         2) wymagany zakres szkolenia, warunki, jakie muszą spełniać jednostki
           przeprowadzające szkolenie, uwzględniając program i formy
           przeprowadzania szkoleń, a także tryb uzyskiwania wpisu do rejestru,
           o którym mowa w art. 7 ust. 6b,
         3) ramowy zakres obowiązków i uprawnień inspektora ochrony
           radiologicznej, któremu uprawnienia nadaje Główny Inspektor
           Sanitarny
         - mając na celu zapewnienie przestrzegania wymagań ochrony
           radiologicznej w jednostce organizacyjnej.";
12) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
  "2. Dawek granicznych nie stosuje się do osób poddawanych działaniu
     promieniowania jonizującego w celach medycznych, o których mowa w art. 33a
     ust. 1.";
13) uchyla się art. 15;
14) w art. 17:
   a)  w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
     "1)  kategorię A obejmującą pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę
       skuteczną przekraczającą 6 mSv (milisiwertów) w ciągu roku lub na dawkę
       równoważną przekraczającą trzy dziesiąte wartości dawek granicznych dla
       soczewek oczu, skóry i kończyn, określonych w przepisach wydanych na
       podstawie art. 25 pkt 1,
     2)  kategorię B obejmującą pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę
       skuteczną przekraczającą 1 mSv w ciągu roku lub na dawkę równoważną prze
       kraczającą jedną dziesiątą wartości dawek granicznych dla soczewek oczu,
       skóry i kończyn, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25
       pkt 1, i którzy nie zostali zaliczeni do kategorii A.",
   b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
     "4. Pracownicy kategorii B podlegają ocenie narażenia prowadzonej na
       podstawie pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy w sposób
       pozwalający stwierdzić prawidłowość zaliczenia pracowników do tej
       kategorii, chyba że kierownik jednostki organizacyjnej zadecyduje o
       objęciu ich systematycznymi pomiarami dawek indywidualnych. Zezwolenie
       może zawierać warunek prowadzenia oceny narażenia pracowników kategorii
       B wykonujących prace określone w tym zezwoleniu na podstawie pomiarów
       dawek indywidualnych.
     5.  W przypadku gdy pomiar dawki indywidualnej jest niemożliwy lub
       niewłaściwy, ocena dawki indywidualnej otrzymanej przez pracownika
       kategorii A może być dokonana na podstawie wyników pomiarów dawek
       indywidualnych przeprowadzonych dla innych narażonych pracowników tej
       kategorii albo na podstawie wyników pomiarów dozymetrycznych w śro
       dowisku pracy.",
   c) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:
     "7a. Klasyfikacji medycznej pracownika kategorii A dokonuje uprawniony
       lekarz, który sprawuje nadzór medyczny nad tym pracownikiem.";
15) art. 18 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 18. 1. W celu dostosowania działań i środków ochrony radiologicznej
             pracowników do wielkości i rodzajów zagrożeń, kierownik jednostki
             organizacyjnej wprowadza podział lokalizacji miejsc pracy na:
           1) tereny kontrolowane, tam, gdzie istnieje możliwość otrzymania
             dawek określonych dla pracowników kategorii A, istnieje możliwość
             rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych lub mogą
             występować duże zmiany mocy dawki promieniowania jonizującego,
           2) tereny nadzorowane, tam, gdzie istnieje możliwość otrzymania
             dawek określonych dla pracowników kategorii B i które nie zostały
             zaliczone do terenów kontrolowanych.
         2.  Za spełnienie wymagań określonych w przepisach wydanych na
           podstawie art. 25 pkt 2 dla terenów kontrolowanych i nadzorowanych
           jest odpowiedzialny kierownik jednostki organizacyjnej, który
           podejmuje określone działania w celu spełnienia tych wymagań po
           zasięgnięciu opinii inspektora ochrony radiologicznej i lekarza
           medycyny pracy.";
16) w art. 19 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
  "1. W szczególnych przypadkach, z wyłączeniem zdarzeń radiacyjnych,
     pracownicy kategorii A, za ich zgodą i za zgodą Prezesa Agencji, mogą
     otrzymać określone przez Prezesa Agencji dawki przekraczające wartości
     dawek granicznych, jeżeli jest to konieczne dla wykonania określonego
     zadania w określonym miejscu pracy i w określonym czasie.
   2.  Niedopuszczalne jest narażenie, o którym mowa w ust. 1, praktykantów,
     uczniów, studentów oraz kobiet w ciąży, a kobiet karmiących piersią,
     jeżeli w wyniku narażenia jest prawdopodobne powstanie skażeń
     promieniotwórczych ciała.
   3. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany uzasadnić konieczność
     narażenia, o którym mowa w ust. 1, i z wyprzedzeniem szczegółowo omówić
     związane z tym kwestie z zainteresowanymi pracownikami - ochotnikami lub
     ich przedstawicielami, oraz z uprawnionym lekarzem i inspektorem ochrony
     radiologicznej, a także poinformować zainteresowanych pracowników -
     ochotników o ryzyku związanym z narażeniem, o którym mowa w ust. 1, i o
     niezbędnych środkach ostrożności.";
17) w art. 20 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
  "1. Osoba uczestnicząca w usuwaniu skutków zdarzenia radiacyjnego oraz w
     działaniach interwencyjnych nie może otrzymać w czasie trwania tych
     działań dawki przekraczającej wartość rocznej dawki granicznej dla
     pracowników, z wyjątkiem sytuacji narażenia wyjątkowego, o którym mowa w
     ust. 2 i 3.
   2.  W sytuacji narażenia wyjątkowego wynikającego z działań mających na
     celu:
     1) zapobieżenie poważnej utracie zdrowia,
     2) uniknięcie dużego napromieniowania znacznej liczby osób,
     3) zapobieżenie katastrofie na większą skalę
     - należy dołożyć wszelkich starań, żeby osoba uczestnicząca w takich
       działaniach nie otrzymała dawki skutecznej przekraczającej 100 mSv.
   3.  Osoba uczestnicząca w ratowaniu życia ludzkiego może otrzymać dawkę
     skuteczną przekraczającą 100 mSv, jednakże należy dołożyć wszelkich
     starań, żeby nie otrzymała dawki skutecznej przekraczającej 500 mSv.";
18) w art. 21:
   a)  ust. 2 otrzymuje brzmienie:
     "2. Pomiary dawek indywidualnych oraz pomiary służące ocenie dawek od
       narażenia wewnętrznego są dokonywane przez podmioty posiadające
       akredytację otrzymaną na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem
       ust. 4 i 5.",
   b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
     "4. Inspektor ochrony radiologicznej, do czasu dokonania pomiarów dawek
       indywidualnych oraz pomiarów służących ocenie dawek od narażenia
       wewnętrznego przez podmiot posiadający akredytację, dokonuje wstępnej
       operacyjnej oceny dawek indywidualnych otrzymanych przez pracowników
       zewnętrznych wykonujących działalność na terenie kontrolowanym w
       jednostce organizacyjnej.
     5.  Inspektor ochrony radiologicznej może, do czasu dokonania pomiarów
       dawek indywidualnych oraz pomiarów służących ocenie dawek od narażenia
       wewnętrznego przez podmiot posiadający akredytację, dokonać wstępnej
       operacyjnej oceny dawek indywidualnych otrzymanych przez innych niż
       pracownicy zewnętrzni pracowników wykonujących pracę w jednostce
       organizacyjnej.";
19) art. 22 otrzymuje brzmienie:
     "Art. 22. Przed zatrudnieniem pracownika w warunkach narażenia kierownik
           jednostki organizacyjnej jest obowiązany wystąpić do Prezesa Agencji
           z wnioskiem o informację z centralnego rejestru dawek o dawkach
           otrzymanych przez tego pracownika w roku kalendarzowym, w którym
           występuje z wnioskiem, oraz w okresie czterech poprzednich lat
           kalendarzowych.";
20) w art. 23:
   a)  w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
     "1) w zakładach górniczych, jaskiniach i innych miejscach pod powierzchnią
       ziemi, oraz w uzdrowiskach,",
   b)  ust. 4 otrzymuje brzmienie:
     "4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia:
         1) inne niż wymienione w ust. 3 rodzaje działalności zawodowej
           związanej z występowaniem promieniowania naturalnego prowadzącego do
           wzrostu narażenia pracowników lub ludności istotnego z punktu
           widzenia ochrony radiologicznej,
         2) sposoby dokonywania oceny narażenia powstałego w związku z
           wykonywaniem działalności, o której mowa w ust. 1, tryb postępowania
           mającego na celu zmniejszenie tego narażenia oraz inne działania
           mające na celu ochronę radiologiczną narażonych pracowników i
           ludności
         - uwzględniając zalecenia Unii Europejskiej, przepisy wydane na
           podstawie art. 25 pkt 1, specyfikę wykonywanej działalności
           zawodowej i specyfikę pracy osoby narażonej.";
21) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu:
    "Art. 23a. Jeżeli w następstwie działalności wykonywanej w przeszłości, w
           szczególności polegającej na wydobyciu i przerobie rud uranu oraz na
           gromadzeniu osadów promieniotwórczych wód kopalnianych, utrzymuje
           się skażenie promieniotwórcze środowiska istotne z punktu widzenia
           bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, użytkownik
           terenu, na którym utrzymuje się to skażenie, wyznacza granice tego
           terenu, prowadzi na nim pomiary kontrolne narażenia, a jeżeli jest
           to uzasadnione także reguluje dostęp do tego terenu oraz
           wykorzystanie ziemi i położonych na nim budynków.";
22) w art. 25 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
  "1) dawki graniczne promieniowania jonizującego i wskaźniki pozwalające na
     wyznaczenie tych dawek stosowane przy ocenie narażenia oraz sposób i
     częstotliwość dokonywania oceny narażenia pracowników i ogółu ludności,
     uwzględniając - przy ustalaniu dawek granicznych dla pracowników - dawki
     dla uczniów, studentów, praktykantów, kobiet karmiących piersią, a w
     przypadku kobiet w ciąży ograniczenia wynikające z możliwości
     napromienienia płodu,";
23) art. 29 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 29. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić
             pracownikom zewnętrznym ochronę radiologiczną równoważną ochronie,
             jaką zapewnia pracownikom zatrudnionym w jednostce organizacyjnej.
         2. Każdemu pracownikowi zewnętrznemu Prezes Agencji wydaje
           indywidualny dokument narażenia pracownika zewnętrznego (paszport
           dozymetryczny), w którym pracodawca zewnętrzny i kierownik jednostki
           organizacyjnej umieszczają informacje określone w przepisach
           wydanych na podstawie ust. 3 pkt 2.
         3.  Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
           1) szczegółowe obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej,
             pracodawcy zewnętrznego i pracownika zewnętrznego w zakresie
             ochrony radiologicznej pracowników zewnętrznych narażonych podczas
             pracy na terenie kontrolowanym, uwzględniając sposoby ochrony sto
             sowane wobec pracowników jednostki organizacyjnej,
           2) informacje umieszczane przez kierownika jednostki organizacyjnej,
             pracodawcę zewnętrznego i uprawnionego lekarza w paszporcie
             dozymetrycznym, mając na uwadze dostarczenie informacji
             zapewniających objęcie pracownika ochroną przed promieniowaniem,
           3) tryb wydawania oraz wzór paszportu dozymetrycznego, uwzględniając
             konieczność nadania każdemu paszportowi indywidualnego numeru, a
             także zapewnienie umieszczenia informacji, o których mowa w pkt
             2.";
24) art. 32 otrzymuje brzmienie:
     "Art. 32. Od orzeczeń lekarskich, o których mowa w art. 17 ust. 7a i 8
           oraz w art. 31 ust. 2, pracownikowi służy odwołanie do sądu pracy.";
25) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu:
    "Art. 32a. Przepisy art. 10, 11, 14, 17, 21, 22, 26 i 29-32 - stosuje się
           odpowiednio do uczniów, studentów i praktykantów.";
26) w art. 33:
   a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
     "2. Dotacja może być przeznaczona na:
         1) eksploatację badawczych reaktorów jądrowych,
         2) likwidację badawczych reaktorów jądrowych,
         3) eksploatację przechowalników wypalonego paliwa jądrowego
           pochodzącego z badawczych reaktorów jądrowych,
         4) utrzymanie i rozwój programów bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
           radiologicznej związanych z wykorzystaniem przez jednostki naukowe i
           badawczo-rozwojowe, wiązek promieniowania jonizującego na potrzeby
           medyczne do celów innych niż diagnostyka i radioterapia,
         5) działalność w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
           radiologicznej oraz ochrony obiektów jądrowych i ochrony fizycznej
           materiałów jądrowych w jednostkach organizacyjnych działających w
           Otwocku-Świerku, a także w zakresie ochrony radiologicznej i ochrony
           Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych,
         6) sporządzanie ocen oddziaływania obiektów jądrowych, miejsc
           wydobywania rud uranu i toru oraz składowisk odpadów
           promieniotwórczych na środowisko oraz wykonywanie badań i analiz
           niezbędnych do sporządzenia tych ocen,
         7) wykonywanie pomiarów mocy dawki promieniowania jonizującego lub
           skażeń promieniotwórczych kraju,
         8) utrzymanie wzorców promieniowania jonizującego oraz utrzymanie i
           rozwój systemów zapewnienia jakości wzorcowania przyrządów
           dozymetrycznych,
         9) tworzenie i wykorzystywanie modeli obliczeniowych służących do
           oceny sytuacji radiacyjnej, niezbędnych do podjęcia odpowiednich
           działań w kraju na wypadek zdarzeń radiacyjnych oraz tworzenie
           modeli niezbędnych do przeprowadzania analiz służących uzasadnianiu
           wprowadzenia działań interwencyjnych,
         10) akredytację laboratoriów wykonujących działalność, o której mowa w
           art. 21 ust. 2 oraz w art. 27 ust. 2,
         11)  inwestycje służące wykonywaniu działalności, o której mowa w pkt
           1-10.",
   b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
     "4. Wysokość dotacji nie może być większa niż koszty poniesione w związku
       z wykonywaną działalnością, pomniejszone o dochody uzyskane z tej
       działalności i środki pochodzące z innych źródeł, a ponadto w przypadku
       działalności, o której mowa w ust. 2 pkt 1, 4, 5, 8 i 10, nie może
       przekraczać 85% kosztów wykonywanej działalności.";
27) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:
                                  "Rozdział 3a
           Stosowanie promieniowania jonizującego w celach medycznych
      Art. 33a. 1. Stosowanie promieniowania jonizującego w celach medycznych
             obejmuje ekspozycje:
           1) pacjentów, wynikającą z badań lekarskich i leczenia, w tym ze
             wstępnych i okresowych badań pracowników,
           2) osób poddawanych przesiewowym badaniom z zastosowaniem
             promieniowania jonizującego,
           3) zdrowych osób lub pacjentów uczestniczących w eksperymentach
             medycznych,
           4) osób poddawanych badaniom z zastosowaniem promieniowania
             jonizującego w celach medyczno-prawnych, kiedy podjęcie tych badań
             nie wynika ze wskazań zdrowotnych,
           5) osób, które poza obowiązkami zawodowymi, świadomie i z własnej
             woli udzielają pomocy pacjentom i opiekują się nimi.
         2.  Ekspozycje, o których mowa w ust. 1, wymagają uzasadnienia.
           Uzasadnienie jest oparte na przewadze oczekiwanych korzyści
           zdrowotnych dla pacjenta lub społeczeństwa nad uszczerbkiem
           zdrowotnym, który ekspozycja może spowodować.
         3. Warunkiem właściwego uzasadnienia jest zastosowanie radiologicznej
           procedury diagnostycznej lub leczniczej, której skuteczność w
           określonej sytuacji klinicznej została udowodniona lub powszechnie
           uznana. W procesie uzasadnienia ocenia się również korzyści i
           rodzaje ryzyka związane ze stosowaniem alternatywnych procedur,
           służących temu samemu celowi, prowadzących do mniejszej ekspozycji
           na promieniowanie jonizujące lub nie narażających na jego działanie.
         4. Skierowanie pacjenta na określone badanie z zastosowaniem
           promieniowania jonizującego wynika z uzasadnionego przekonania
           lekarza lub innej osoby upoważnionej do kierowania na takie badanie,
           że jego wynik dostarczy informacji, które przyczynią się do
           postawienia prawidłowego rozpoznania lub wykluczenia choroby, oceny
           jej przebiegu i postępów leczenia oraz, że korzyści z tego tytułu
           przewyższą możliwe ujemne następstwa dla zdrowia, które mogą być
           związane z narażeniem na promieniowanie jonizujące.
         5. Skierowanie, o którym mowa w ust. 4, może być wystawione po
           upewnieniu się, że inne alternatywne, nieinwazyjne i nienarażające
           na działanie promieniowania jonizującego metody, a także wcześniej
           wykonane badania z zastosowaniem promieniowania jonizującego nie
           mogą dostarczyć równoważnych informacji.
         6. W szczególnych przypadkach, podlegających każdorazowo odrębnej
           ocenie, można wykonać badanie z zastosowaniem promieniowania joni
           zującego, jeżeli nie zostało ono uzasadnione w sposób, o którym mowa
           w ust. 3-5.
         7. Dokonanie badania z zastosowaniem promieniowania jonizującego
           uzasadnionego w sposób, o którym mowa w ust. 6, odnotowuje się w do
           kumentacji chorego. Dotyczy to w szczególności ekspozycji w celach
           medyczno-prawnych.
         8. W przypadku zaistnienia okoliczności wykluczających lub ogra
           niczających zakres zastosowania procedury radiologicznej u pacjenta,
           pomimo że jest ona ogólnie uzasadniona, o odstąpieniu od jej
           wykonania lub o zakresie jej zastosowania decyduje lekarz kierujący
           lub wykonujący badanie.
         9. Dokonywanie ekspozycji na promieniowanie jonizujące w celach
           medycznych w wyniku procedury, która nie została uzasadniona w
           sposób, określony w ust. 3-5, jest niedopuszczalne, z zastrzeżeniem
           ust. 6.
      Art. 33b. 1. Skierowanie na leczenie promieniowaniem jonizującym wydaje
             lekarz onkolog lub lekarz innej specjalności właściwej ze względu
             na rodzaj schorzenia, po rozważeniu uzasadnień dla innych sposobów
             leczenia, wynikających z natury choroby, stanu pacjenta i
             możliwych przeciwwskazań do radioterapii.
         2. O podjęciu i zakresie leczenia lub odstąpieniu od niego decyduje
           specjalista z zakresu radioterapii onkologicznej, kierując się:
           1) rokowaniem co do powodzenia leczenia,
           2) zaawansowaniem i naturą choroby,
           3) koniecznością jednoczesnego lub zastępczego innego leczenia,
           4) stanem zdrowia pacjenta,
           5) ewentualnymi przeciwwskazaniami do radioterapii.
         3. Lekarz kierujący pacjenta na badanie lub leczenie promieniowaniem
           jonizującym uzasadnia swoją decyzję w skierowaniu. Lekarz prowadzący
           badanie lub leczenie jest obowiązany ocenić poprawność uzasadnienia
           skierowania i odpowiada za wybór odpowiedniej procedury oraz jej
           poprawną realizację.
      Art. 33c. 1. Właściwe badanie i leczenie przy użyciu promieniowania
             jonizującego wymaga optymalizacji ochrony radiologicznej pacjenta
             przed jego niepożądanym działaniem.
         2.  W badaniach diagnostycznych rentgenowskich i z zakresu medycyny
           nuklearnej ogranicza się efektywne dawki promieniowania do możliwie
           najniższego poziomu - przy uwzględnieniu czynników ekonomicznych i
           społecznych - który zapewni uzyskanie wyniku badania o założonych
           walorach diagnostycznych. Optymalizacja ochrony radiologicznej
           pacjenta jest także realizowana przez redukcję do minimum badań
           niepotrzebnie powtarzanych i wadliwie wykonanych.
         3. W radiologii zabiegowej, poza wymaganiami określonymi w ust. 2,
           podejmuje się wszystkie niezbędne kroki, mające na celu zapobieżenie
           popromiennym uszkodzeniom skóry i tkanek pod nią położonych w wyniku
           stosowania zlokalizowanej długotrwałej ekspozycji, zwłaszcza na
           wiązkę promieniowania X o dawce dużej mocy.
         4. W radioterapii optymalizacja ochrony radiologicznej pacjenta wymaga
           możliwie maksymalnej ochrony przed promieniowaniem zdrowych narządów
           i tkanek przy realizacji napromienienia objętości tarczowej
           przepisaną dawką leczniczą, zaaplikowaną w takim reżimie czasowym,
           który zapewni jej maksymalną skuteczność (wyleczalność choroby).
         5. Osoby wykonujące i nadzorujące wykonywanie badań i zabiegów
           leczniczych są obowiązane do podnoszenia swoich kwalifikacji zgodnie
           z wymaganiami, o których mowa w art. 33i ust. 2.
         6. Dzieci, kobiety w wieku rozrodczym, kobiety w ciąży i kobiety
           karmiące piersią, a także osoby z otoczenia i rodziny pacjentów
           poddanych terapii przy użyciu produktów radiofarmaceutycznych, podle
           gają szczególnej ochronie w związku z ekspozycją na promieniowanie w
           diagnostyce i terapii.
         7. Zakłady opieki zdrowotnej wykonujące zabiegi lub leczenie z zakresu
           radioterapii, medycyny nuklearnej, radiologii zabiegowej i
           rentgenodiagnostyki są obowiązane podjąć działania zmierzające do
           zapobieżenia medycznym wypadkom radiologicznym. W tym celu dokonuje
           się kontroli fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych oraz
           klinicznych audytów wewnętrznych i zewnętrznych, a także wprowadza
           się system zarządzania jakością.
         8. Koszty przeprowadzania klinicznych audytów wewnętrznych i
           zewnętrznych, o których mowa w ust. 7, ponoszą zakłady opieki
           zdrowotnej.
         9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, warunki bezpiecznego stosowania promieniowania
           jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej, o których
           mowa w art. 33a ust. 1, w tym:
           1)  zasady i metody dobrej praktyki medycznej, zmierzającej do
             ograniczenia dawek dla pacjentów w rentgenodiagnostyce, diagnostyce
             radioizotopowej i radiologii zabiegowej, włączając w to poziomy
             referencyjne oraz fizyczne parametry badań rentgenowskich warunku
             jących uznanie postępowania za zgodne z dobrą praktyką medyczną,
           2) wymagania i szczegółowe zasady realizacji systemu zarządzania
             jakością w rentgenodiagnostyce, radiologii zabiegowej, medycynie
             nuklearnej i radioterapii,
           3) wymagania dotyczące szkolenia specjalistycznego osób wykonujących
             i nadzorujących wykonywanie badań i zabiegów leczniczych,
           4) szczególne zasady dotyczące ekspozycji na promieniowanie
             jonizujące w diagnostyce i terapii dzieci, kobiet w wieku
             rozrodczym, kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią,
           5) zasady zabezpieczenia przed nadmierną ekspozycją osób z otoczenia
             i rodzin pacjentów po terapii przy użyciu produktów radiofarmace
             utycznych,
           6) szczegółowe wymagania dotyczące badań przesiewowych i
             eksperymentów medycznych wynikające ze specyfiki wykonywania
             ekspozycji w celach medycznych,
           7) szczegółowe zasady zapobiegania nieszczęśliwym wypadkom
             radiologicznym w radioterapii, medycynie nuklearnej, radiologii
             zabiegowej i rentgenodiagnostyce oraz sposoby i tryb postępowania
             po ich wystąpieniu,
           8) ograniczniki dawek dla osób, o których mowa w art. 33a ust. 1 pkt
             3 i 5,
           9) zasady wykonywania kontroli fizycznych parametrów urządzeń
             radiologicznych oraz klinicznych audytów wewnętrznych i
             zewnętrznych nad przestrzeganiem wymogów ochrony radiologicznej
             pacjenta
           - mając na celu zapewnienie wysokiej jakości świadczonych usług
             medycznych i uwzględniając standardy obowiązujące w Unii
             Europejskiej.
      Art. 33d. 1. Prowadzenie działalności związanej z narażeniem na
             promieniowanie jonizujące w celach medycznych, polegającej na
             udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu radioterapii
             onkologicznej, w tym leczenia chorób nowotworowych przy użyciu pro
             duktów radiofarmaceutycznych, wymaga zgody ministra właściwego do
             spraw zdrowia.
         2.  Zgoda, o której mowa w ust. 1, może być wydana podmiotowi, który:
           1) dysponuje odpowiednią liczbą personelu o właściwych
             kwalifikacjach,
           2) dysponuje urządzeniami radiologicznymi niezbędnymi dla
             wykonywania badań diagnostycznych i leczenia,
           3) stosuje właściwe procedury postępowania medycznego,
           4) posiada system zarządzania jakością w zakresie świadczonych usług
             medycznych z wykorzystaniem promieniowania jonizującego.
         3. Zgoda, o której mowa w ust. 1, jest wydawana po uzyskaniu:
           1) pozytywnej opinii konsultanta krajowego do spraw radioterapii
             onkologicznej lub konsultanta krajowego do spraw medycyny
             nuklearnej,
           2) pozytywnej opinii państwowego wojewódzkiego inspektora
             sanitarnego.
         4.  Zgoda może być cofnięta na stałe lub czasowo na wniosek komisji, o
           której mowa w art. 33g ust. 1 pkt 1 lub 2, w przypadku gdy zakład
           opieki zdrowotnej nie spełnia wymogów określonych w przepisach
           wydanych na podstawie ust. 5.
         5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, minimalne wymagania dla zakładów opieki zdrowotnej
           ubiegających się o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, dotyczące
           wyposażenia w terapeutyczne i diagnostyczne urządzenia
           radiologiczne, wyposażenia pomocniczego oraz liczebności i
           kwalifikacji personelu, a także zakres dokumentacji niezbędnej do
           uzyskania przez zakład opieki zdrowotnej zgody, o której mowa w ust.
           1, mając na względzie bezpieczeństwo personelu i pacjentów.
      Art. 33e. 1. Prowadzenie działalności związanej z narażeniem na
             promieniowanie jonizujące w celach medycznych polegającej na
             udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu badań
             rentgenodiagnostycznych, badań diagnostycznych i leczenia chorób
             nienowotworowych oraz paliatywnego leczenia chorób nowotworowych z
             wykorzystaniem produktów radiofarmaceutycznych oraz zabiegów z
             zakresu radiologii zabiegowej, wymaga zgody państwowego
             wojewódzkiego inspektora sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
         2. W przypadku zakładów opieki zdrowotnej podległych lub
           podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub nadzorowanych
           przez niego, albo dla których jest on organem założycielskim, zgodę,
           o której mowa w ust. 1, wydaje komendant wojskowego ośrodka medycyny
           prewencyjnej, a w przypadku zakładów opieki zdrowotnej podległych
           lub podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych
           lub przez niego nadzorowanych, albo dla których jest on organem
           założycielskim - państwowy inspektor sanitarny Ministerstwa Spraw
           Wewnętrznych i Administracji.
         3. Zgoda, o której mowa w ust. 1 i 2, może być wydana podmiotowi,
           który:
           1) dysponuje odpowiednią liczbą personelu o właściwych
             kwalifikacjach,
           2) dysponuje urządzeniami radiologicznymi niezbędnymi dla
             wykonywania badań diagnostycznych i leczenia,
           3) stosuje właściwe procedury postępowania medycznego,
           4) posiada system zarządzania jakością świadczonych usług medycznych
             w zakresie, o którym mowa w ust. 1.
         4. Zgoda, o której mowa w ust. 1 i 2, jest wydawana po uzyskaniu
           opinii właściwego terenowo konsultanta wojewódzkiego do spraw
           radiologii - diagnostyki obrazowej lub medycyny nuklearnej.
         5. Opinię, o której mowa w ust. 4, konsultant wojewódzki wydaje nie
           później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania od organu
           wydającego zgodę wniosku o wydanie opinii.
         6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, dla zakładów opieki zdrowotnej udzielających
           świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii
           zabiegowej, diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób
           nienowotworowych, minimalne wymagania dotyczące wyposażenia w
           urządzenia radiologiczne, wyposażenia pomocniczego oraz kwalifikacji
           personelu, a także zakres dokumentacji niezbędnej do uzyskania
           zgody, o której mowa w ust. 1 i 2, mając na względzie bezpieczeństwo
           personelu i pacjentów.
         7. Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się do rentgenowskich aparatów
           stomatologicznych oraz urządzeń służących wyłącznie do densytometrii
           kości.
     Art. 33f. Zezwolenia i zgody, o których mowa w art. 5 ust. 4 oraz art. 33d
           ust. 1 i art. 33e ust. 1 i 2, są przekazywane niezwłocznie przez
           organ wydający do Głównego Inspektora Sanitarnego, który prowadzi
           ich centralny rejestr.
      Art. 33g. 1. Powołuje się komisje do spraw procedur i audytów klinicznych
             zewnętrznych, zwane dalej "komisjami", w zakresie:
           1)  radioterapii onkologicznej,
           2) medycyny nuklearnej,
           3) radiologii - diagnostyki obrazowej i radiologii zabiegowej.
         2. W skład komisji wchodzą odpowiednio:
           1) konsultanci krajowi do spraw radioterapii onkologicznej, medycyny
             nuklearnej oraz radiologii - diagnostyki obrazowej,
           2) eksperci zaproponowani przez Polskie Lekarskie Towarzystwo
             Radiologiczne, Polskie Towarzystwo Medycyny Nuklearnej, Polskie
             Towarzystwo Onkologiczne oraz Polskie Towarzystwo Fizyki Medycznej,
           3) przedstawiciele ministra właściwego do spraw zdrowia, Ministra
             Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
         3.  Przewodniczącymi komisji są odpowiedni konsultanci krajowi, o
           których mowa w ust. 2 pkt 1, a ich członków powołuje i odwołuje
           minister właściwy do spraw zdrowia.
         4. Komisje ustalają swoje regulaminy pracy, które są zatwierdzane
           przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
         5. Komisje opracowują, w formie pisemnej, wzorcowe procedury
           radiologiczne dla uzasadnionych ekspozycji medycznych uznanych za
           standardowe.
         6. Zakład opieki zdrowotnej tworzy na podstawie procedur, o których
           mowa w ust. 5, udokumentowane robocze procedury postępowania wyma
           gane przez system zarządzania jakością.
         7. Wykaz procedur wzorcowych podlega publikacji w Dzienniku Urzędowym
           Ministerstwa Zdrowia.
         8. Procedury wzorcowe podlegają ocenie, w przypadku gdy pojawiają się
           nowe dane o ich skuteczności lub konsekwencji stosowania.
         9. Procedury uznane, na podstawie oceny, o której mowa w ust. 8, za
           niewystarczająco skuteczne są usuwane z wykazu, o którym mowa w ust.
           7.
          10. Nowe rodzaje zastosowań promieniowania jonizującego w celach
           medycznych podlegają ocenie komisji i po ich uzasadnieniu mogą
           zostać wprowadzone do wykazu, o którym mowa w ust. 7.
          11. Komisje mogą złożyć wniosek o czasowe lub stałe cofnięcie zgody
           na udzielanie świadczeń w zakresie radioterapii onkologicznej,
           medycyny nuklearnej oraz radiologii - diagnostyki obrazowej oraz
           radiologii zabiegowej przez zakład opieki zdrowotnej, w przypadku
           gdy zakład nie spełnia podstawowych wymagań jakości usług i
           bezpieczeństwa pacjentów zgodnych z wymaganiami przepisów wydanych
           na podstawie art. 33c ust. 9, art. 33d ust. 5 i art. 33e ust. 6.
          12. W przypadku wniosku o czasowe cofnięcie zgody właściwa komisja
           przedstawia zakres działań, które zakład opieki zdrowotnej jest
           obowiązany podjąć dla ponownego uzyskania zgody.
          13. Niewykonanie działań, o których mowa w ust. 12, skutkuje
           wnioskiem o stałe cofnięcie zgody.
          14. Komisje przeprowadzają nie rzadziej niż co 4 lata audyt kliniczny
           zewnętrzny obejmujący przegląd poprawności stosowanych procedur w
           zakresie udzielanych świadczeń oraz kwalifikacje personelu, w tym
           również w zakresie określonym w art. 33i, a także w zakresie
           wyposażenia w aparaturę, warunków lokalowych i systemu zarządzania
           jakością.
          15. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące formy i treści
           procedur wzorcowych i roboczych, o których mowa w ust. 5 i 6,
           uwzględniając zalecenia Unii Europejskiej.
    Art. 33h. Eksperymenty medyczne z zastosowaniem promieniowania jonizującego
           mogą być wykonywane wyłącznie w ramach badań naukowych lub kontro
           lowanych badań klinicznych przez medyczne jednostki naukowe.
      Art. 33i. 1. Konsultanci krajowi w dziedzinie radioterapii onkologicznej,
             medycyny nuklearnej, radiologii - diagnostyki obrazowej, fizyki
             medycznej, inżynierii medycznej, a także tych dziedzin medycyny, w
             których wykonuje się zabiegi z zakresu radiologii zabiegowej, w
             opracowywanych programach specjalizacji uwzględniają szkolenie z
             ochrony radiologicznej pacjenta, w zakresie zgodnym z zaleceniami
             Unii Europejskiej i konsultują jego program z Centrum, o którym
             mowa w art. 33j ust. 1.
         2.  Specjaliści z dziedzin medycznych, o których mowa w ust. 1, oraz
           medyczny personel pomocniczy są obowiązani do ustawicznego
           kształcenia z zakresu ochrony radiologicznej pacjenta poprzez uczest
           nictwo w szkoleniu podyplomowym oraz w formach określonych przez
           odpowiednich konsultantów krajowych, na zasadach określonych
           przepisami regulującymi obowiązek doskonalenia zawodowego w zawodach
           medycznych.
      Art. 33j. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia tworzy Krajowe Centrum
             Ochrony Radiologicznej w Ochronie Zdrowia, zwane dalej "Centrum",
             działające w formie zakładu budżetowego.
         2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, organizację, tryb działania i szczegółowe zadania
           Centrum, mając na uwadze zapewnienie monitorowania stanu ochrony
           radiologicznej niezbędnego przy stosowaniu promieniowania
           jonizującego w celach medycznych.
         3. Do zadań Centrum należy:
           1) monitorowanie stanu ochrony radiologicznej wynikającego ze
             stosowania promieniowania jonizującego w celach medycznych w
             oparciu o:
             a)  działalność kontrolną Państwowej Inspekcji Sanitarnej,
             b) sprawozdania komisji,
             c) informacje uzyskiwane z kontroli dawek indywidualnych, ocen
               narażenia populacji pochodzącego od źródeł promieniowania
               stosowanych w celach medycznych,
             d) badania naukowe,
           2) składanie rocznych sprawozdań ministrowi właściwemu do spraw
             zdrowia z oceny wdrożenia wymagań bezpiecznego stosowania
             promieniowania jonizującego w celach medycznych,
           3) zapewnienie wsparcia merytorycznego i fachowego doradztwa dla
             komórek organizacyjnych higieny radiacyjnej wojewódzkich stacji
             sanitarno-epidemiologicznych w zakresie medycznych zastosowań
             promieniowania jonizującego,
           4) opracowywanie metod i procedur badań parametrów technicznych
             urządzeń radiologicznych,
           5) opiniowanie projektów przepisów w dziedzinie ochrony
             radiologicznej pacjenta,
           6) udział w komisjach wyjaśniających przyczyny wypadków wynikających
             ze stosowania promieniowania jonizującego w medycynie,
           7) konsultowanie programów szkoleniowych z zakresu ochrony
             radiologicznej dla lekarzy specjalistów różnych dziedzin,
           8) współpraca z Prezesem Agencji, Głównym Inspektorem Sanitarnym,
             Głównym Inspektorem Sanitarnym Wojska Polskiego oraz Głównym
             Inspektorem Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
             Administracji,
           9) przeprowadzanie w okresach 5-letnich oceny dawki dla ludności,
             wynikającej z medycznych zastosowań promieniowania jonizującego.
         4. Centrum może prowadzić odpłatnie działalność polegającą na:
           1)  prowadzeniu działalności szkoleniowej z zakresu ochrony
             radiologicznej,
           2) opracowaniu, tłumaczeniu oraz publikowaniu materiałów
             szkoleniowych,
           3) certyfikowaniu laboratoriów prowadzących dla celów ochrony
             radiologicznej pacjentów ocenę parametrów technicznych aparatury
             rentgenodiagnostycznej,
           4) skalowaniu aparatury kontrolno-pomiarowej do pomiaru
             promieniowania jonizującego dla celów ochrony radiologicznej.
      Art. 33k. 1. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi krajową bazę danych
             urządzeń radiologicznych.
         2. Państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni, komendanci wojskowych
           ośrodków medycyny prewencyjnej, państwowi inspektorzy sanitarni
           Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prezes Agencji
           przesyłają Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu, nie rzadziej niż raz w
           roku, informacje dotyczące urządzeń radiologicznych, na których
           stosowanie wydają zezwolenia.
         3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, organizację bazy danych urządzeń radiologicznych, a
           także zakres informacji, o których mowa w ust. 2, i sposób ich
           przekazywania, z uwzględnieniem konieczności prowadzenia właściwej
           polityki w zakresie zapewnienia dostępności usług diagnostycznych i
           terapeutycznych oraz gospodarki i wymiany urządzeń
           radiologicznych.";
28) art. 34 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 34. Obiekty jądrowe oraz związane z nimi budynki i urządzenia,
           których uszkodzenie lub zakłócenie pracy mogłoby spowodować skutki
           istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
           radiologicznej, podlegają obowiązkowej ochronie fizycznej zgodnie z
           przepisami dotyczącymi ochrony osób i mienia.";
29) w art. 35 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
  "1. Obowiązek spełnienia wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
     radiologicznej oraz ochrony fizycznej obiektu jądrowego, a także budynków
     i urządzeń, o których mowa w art. 34, w okresie ustalania lokalizacji,
     projektowania, budowy, rozruchu i próbnej eksploatacji spoczywa na
     inwestorze, a w okresie stałej eksploatacji lub likwidacji obiektu - na
     kierowniku jednostki eksploatującej.
   2. Niezależnie od obowiązków inwestora obowiązek spełnienia wymagań
     bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz ochrony fizycznej
     spoczywa na innych uczestnikach procesu inwestycyjnego, odpowiednio do
     zakresu ich zadań.";
30) dotychczasową treść art. 36 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w
  brzmieniu:
  "2. W przypadku gdy obiekt jądrowy został umieszczony w projekcie miejscowego
     planu zagospodarowania przestrzennego, projekt planu wymaga uzgodnienia z
     Prezesem Agencji w trybie określonym w ustawie, o której mowa w ust. 1";
31) rozdział 5 otrzymuje brzmienie:
                                   "Rozdział 5
                         Materiały i technologie jądrowe
    Art. 40. W rozumieniu niniejszego rozdziału użyte określenia oznaczają:
         1) dokumentacja jądrowa:
           a)  dokumenty dotyczące pochodzenia, stanu lub ruchu materiałów
             jądrowych,
           b) deklaracje, powiadomienia (notyfikacje) i sprawozdania prze
             kazywane do Komisji Europejskiej, dotyczące materiałów jądrowych i
             urządzeń, w których materiały jądrowe były, są lub mają być
             stosowane, przetwarzane, przechowywane lub transportowane,
           c) dokumenty dotyczące pracy urządzeń, o których mowa w lit. b,
           d) dokumentację projektowo-eksploatacyjną zawierającą podstawowe
             charakterystyki techniczne obiektu wskazane w przepisach Unii
             Europejskiej dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych,
           e) deklaracje i plany działania związane z wykorzystaniem materiałów
             jądrowych,
           f) oceny, zalecenia, polecenia i decyzje Komisji Europejskiej w
             sprawach dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych,
         2) ewidencja materiałów jądrowych - dokumentowanie zgodnie z
           wymaganiami zabezpieczeń materiałów jądrowych, oddzielnie dla
           każdego rejonu bilansu materiałowego, w oparciu o prowadzoną
           rachunkowość materiałową, informacji o stanie inwentarza materiałów
           wyjściowych i specjalnych materiałów rozszczepialnych, dotyczące w
           szczególności ilości, rodzaju, lokalizacji, zmian w inwentarzu oraz
           pochodzenia i przeznaczenia tych materiałów,
         3) Euratom - Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
         4) kontrola technologii jądrowych - działania podejmowane w celu
           stwierdzenia, czy działalność badawczo-rozwojowa, zdefiniowana w
           art. 18 lit. a Protokołu dodatkowego, działalność wytwórcza
           wymieniona w aneksie I do Protokołu dodatkowego, oraz urządzenia,
           części urządzeń i materiały wymienione w aneksie II do Protokołu
           dodatkowego, a także pozyskiwane z zagranicy lub przekazywane za
           granicę technologie jądrowe, dotyczą zastosowań nieprowadzących do
           wykorzystania materiałów jądrowych w sposób niezgodny z wymaganiami
           Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej,
         5) obiekt - urządzenie zdefiniowane w art. 98 lit. I Porozumienia,
         6) Porozumienie - Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej
           Ludowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej o stosowaniu
           zabezpieczeń w związku z Układem o nierozprzestrzenianiu broni
           jądrowej, podpisane w Wiedniu 8 marca 1972 r.,
         7) Protokół dodatkowy - Protokół dodatkowy między Rzecząpospolitą
           Polską a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej do Porozumienia
           między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Międzynarodową
           Agencją Energii Atomowej o stosowaniu zabezpieczeń w związku z
           Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzony w
           Wiedniu dnia 30 września 1997 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 145),
         8) rejon bilansu materiałowego - rejon w obiekcie lub poza nim
           określony w art. 98 lit. M Porozumienia,
         9) technologie jądrowe - technologie związane z jądrowym cyklem
           paliwowym, w szczególności:
           a) służące do wytwarzania, przetwarzania, wzbogacania izotopowego
             lub stosowania materiałów wyjściowych (źródłowych) lub specjalnych
             materiałów roszczepialnych w obiektach jądrowych
           b)  stosowane w postępowaniu z wysoko - i średnio - aktywnymi
             odpadami promieniotwórczymi zawierającymi specjalne materiały
             rozszczepialne,
           c)  służące do wytwarzania urządzeń lub ich części niezbędnych do
             wytwarzania, przetwarzania, napromieniowania lub stosowania
             materiałów wyjściowych (źródłowych), specjalnych materiałów
             rozszczepialnych, ciężkiej wody, deuteru, trytu lub jądrowo
             czystego grafitu,
         10)  teren obiektu - teren obiektu zdefiniowany w art. 18 lit. b
           Protokołu dodatkowego,
         11) Układ - Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej sporządzony w
           Moskwie, Waszyngtonie i Londynie dnia 1 lipca 1968 r. (Dz.U. z 1970
           r. Nr 8, poz. 60),
         12) zabezpieczenia materiałów jądrowych - zespół środków prawnych i
           organizacyjnych oraz rozwiązań praktycznych, ustanowionych w ramach
           Układu, Porozumienia, Protokołu dodatkowego i Traktatu Euratom oraz
           przepisów wydanych na jego podstawie, w zamiarze niedopuszczenia do
           wykorzystania materiałów jądrowych stosowanych w pokojowej
           działalności do wytwarzania broni jądrowej, innych jądrowych
           urządzeń wybuchowych lub do celów nieznanych.
       Art. 41. 1. Materiały jądrowe, z wyjątkiem rud uranu i toru, podlegają
              ochronie fizycznej.
         2.  Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
           związaną z materiałami jądrowymi opracowuje system ochrony
           fizycznej, który zatwierdza Prezes Agencji.
         3.  Okresową kontrolę systemu, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza
           Prezes Agencji.
      Art. 41a. 1. Prezes Agencji wypełnia zobowiązania Rzeczypospolitej
             Polskiej w zakresie zabezpieczeń materiałów jądrowych i kontroli
             technologii jądrowych.
         2. Prezes Agencji prowadzi krajowy system gromadzenia i przetwarzania
           danych związanych z wypełnianiem zadań, o których mowa w ust. 1,
           oraz bilansuje w skali kraju stan ilościowy materiałów wyjściowych i
           specjalnych materiałów rozszczepialnych.
         3.  W celu wypełnienia zadań, o których mowa w ust. 1, Prezes Agencji
           prowadzi działalność kontrolną obejmującą:
           1) podlegające ewidencji materiałów jądrowych materiały wyjściowe i
             specjalne materiały rozszczepialne, wytwarzane, przetwarzane,
             przechowywane lub stosowane na terenie obiektu albo transportowane
             na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem materiałów
             przewożonych tranzytem, które podlegają zabezpieczeniom,
           2) dokumentację jądrową,
           3) pomieszczenia i urządzenia znajdujące się na terenie obiektu,
           4) miejsca poza terenem obiektu, w szczególności miejsca dawnego
             wydobycia i przerobu rud uranu i toru, oraz niezwiązane z terenem
             obiektu miejsca składowania odpadów promieniotwórczych, które mogą
             zawierać specjalne materiały rozszczepialne,
           5) plany i programy działalności badawczo-rozwojowej w zakresie
             technologii jądrowych,
           6) wytwarzanie części urządzeń oraz urządzeń i materiałów
             wymienionych w aneksie I do Protokołu dodatkowego,
           7) przywóz oraz wywóz urządzeń, części urządzeń i materiałów
             wymienionych w aneksie II do Protokołu dodatkowego.
         4.  Materiały, o których mowa w ust. 3 pkt 1, przestają podlegać
           kontroli z chwilą ich użycia w produktach finalnych stosowanych do
           celów niejądrowych w postaci uniemożliwiającej ich odzyskanie, a
           także z chwilą ich zużycia lub rozrzedzenia w stopniu, który z
           punktu widzenia zabezpieczeń materiałów jądrowych uznany zostaje za
           wystarczający by stwierdzić, że odzysk tych materiałów jest
           praktycznie niemożliwy.
         5.  Kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 1-4, jest prowadzona w formie
           inspekcji przez inspektorów dozoru jądrowego oraz w drodze analizy
           kopii dokumentacji jądrowej i sprawozdań przekazywanych Prezesowi
           Agencji przez kierownika jednostki organizacyjnej.
         6.  Kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 5-7, jest prowadzona w drodze
           analizy informacji uzyskanych przez Prezesa Agencji zgodnie z
           przepisami wydanymi na podstawie art. 42 pkt 1.
         7.  Przepisy ust. 1 oraz ust. 3 pkt 7 nie naruszają przepisów o
           obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu
           strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania
           międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
         8. W sprawach dotyczących kontroli działalności badawczo-rozwojowej w
           zakresie technologii jądrowych, w szczególności wieloletnich planów
           takiej działalności, Prezes Agencji współdziała z ministrem
           właściwym do spraw nauki.
      Art. 41b. 1. Podejmowanie i prowadzenie działalności polegającej na
             wykorzystaniu materiałów jądrowych lub technologii jądrowych do
             budowy broni jądrowej lub jądrowych ładunków wybuchowych jest
             zabronione.
         2. O zamiarze prowadzenia działań badawczo-rozwojowych związanych z
           jądrowym cyklem paliwowym, zdefiniowanych w art. 18 lit. a Protokołu
           dodatkowego, oraz o wytwarzaniu urządzeń, części urządzeń i
           materiałów związanych z technologiami jądrowymi wymienionych w
           aneksie I do Protokołu dodatkowego, a także ich wykorzystaniu,
           chociażby działania te nie podlegały obowiązkowi uzyskania
           zezwolenia albo zgłoszenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, kierownik
           jednostki informuje Prezesa Agencji.
         3. Przywóz i wywóz urządzeń, części urządzeń i materiałów wymienionych
           w aneksie II do Protokołu dodatkowego wymaga poinformowania Prezesa
           Agencji.
         4. W przypadku gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że działalność, o
           której mowa w ust. 2, może naruszać zakaz, o którym mowa w ust. 1,
           Prezes Agencji może żądać dodatkowych informacji lub przeprowadzić
           weryfikację tej działalności w miejscu jej prowadzenia.
      Art. 41c. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność
             związaną z materiałami jądrowymi umożliwia inspektorom dozoru
             jądrowego, inspektorom Euratomu oraz inspektorom Międzynarodowej
             Agencji Energii Atomowej, dokonanie kontroli prowadzonej przez
             siebie działalności w zakresie określonym wymaganiami zabezpieczeń
             materiałów jądrowych, zapewniając w szczególności dostęp do
             dokumentacji jądrowej, materiałów jądrowych oraz budynków i
             urządzeń obiektu oraz do innych zabudowań należących do tej
             jednostki.
         2. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność związaną
           z materiałami jądrowymi dostarcza Prezesowi Agencji kopie
           dokumentacji jądrowej przekazywanej do Komisji Europejskiej oraz z
           niej otrzymywanej.
         3. Kierownik jednostki nieprowadzącej działalności związanej z
           materiałami jądrowymi umożliwia inspektorom dozoru jądrowego,
           inspektorom Euratomu oraz inspektorom Międzynarodowej Agencji
           Energii Atomowej dostęp do zabudowań i urządzeń znajdujących się na
           terenie obiektu w celu potwierdzenia, że działalność taka nie jest
           prowadzona.
         4. Użytkownik gruntów lub zabudowań na terenie niebędącym obecnie
           terenem obiektu, w odniesieniu do których zachodzi uzasadnione podej
           rzenie, że były w przeszłości wykorzystywane do prowadzenia
           działalności z materiałami jądrowymi, umożliwia inspektorom dozoru
           jądrowego oraz inspektorom Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej
           dostęp do nich w celu uzyskania informacji wyjaśniającej czy i jaka
           działalność z takimi materiałami była lub jest prowadzona, w tym
           pobierania próbek ze środowiska.
         5. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność
           polegającą na składowaniu odpadów promieniotwórczych mogących
           zawierać specjalne materiały rozszczepialne umożliwia inspektorom
           dozoru jądrowego, inspektorom Międzynarodowej Agencji Energii
           Atomowej oraz inspektorom Euratomu dostęp do tego terenu w celu
           uzyskania informacji o składowaniu tych odpadów oraz pobierania
           próbek ze środowiska.
         6. Za zgodą Prezesa Agencji w kontroli, o której mowa w ust. 4, mogą
           także brać udział inspektorzy Euratomu.
    Art. 42. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
         1) szczegółowe obowiązki dotyczące zabezpieczeń materiałów jądrowych,
           w tym obowiązki:
           a) kierowników jednostek prowadzących działalność na terenach
             obiektów,
           b) użytkowników gruntów i zabudowań w miejscach poza terenami
             obiektów,
           c) przewoźników materiałów jądrowych i pośredników zajmujących się
             obrotem materiałami jądrowymi,
           d) kierowników składowisk odpadów promieniotwórczych,
           e) kierowników jednostek podejmujących lub prowadzących działalność
             badawczo-rozwojową związaną z jądrowym cyklem paliwowym, w
             dziedzinie technologii jądrowych,
           f) kierowników jednostek prowadzących działalność w zakresie
             wytwarzania lub wykorzystania urządzeń, części urządzeń i mate
             riałów związanych z technologiami jądrowymi,
           g) kierowników jednostek wykorzystujących materiały jądrowe do celów
             nie jądrowych
           - uwzględniając konieczność wykonania zobowiązań międzynarodowych
             Rzeczypospolitej Polskiej zawartych w Układzie, Porozumieniu,
             Protokole dodatkowym i Traktacie Euratom,
         2) materiały jądrowe podlegające ochronie fizycznej oraz rodzaje
           przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych w zakresie ochrony
           fizycznej, ustalając kategorie materiałów jądrowych oraz sposób
           przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 41 ust. 3,
           uwzględniając konieczność zapewnienia właściwego poziomu ochrony
           fizycznej dla poszczególnych kategorii materiałów jądrowych oraz
           ocenę skuteczności systemu ochrony fizycznej.";
32) w art. 43 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
  "3. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną ze
     źródłami promieniotwórczymi ma obowiązek zabezpieczyć je przed
     uszkodzeniem, kradzieżą lub dostaniem się w ręce osób nieuprawnionych.";
33) w art. 44 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
  "2. Kontroli urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze dokonuje
     jednostka organizacyjna, która ma zezwolenie na instalowanie tych urządzeń
     lub obrót nimi, a kontroli urządzeń wytwarzających promieniowanie
     jonizujące dokonuje jednostka organizacyjna, która ma zezwolenie na ich
     uruchamianie.";
34) art. 46 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 46. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
           rozporządzenia, szczegółowe warunki bezpiecznej pracy z urządzeniami
           radiologicznymi, uwzględniając:
           1) dodatkowe wymagania techniczne dotyczące takich urządzeń i
             pracowni je stosujących nieokreślone w przepisach wydanych na
             podstawie art. 45,
           2) sposób prowadzenia nadzoru w zakresie ochrony radiologicznej
             pacjenta.";
35) w art. 47 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
  "1. Odpady promieniotwórcze są kwalifikowane ze względu na poziom aktywności
     lub moc dawki na powierzchni do kategorii odpadów: niskoaktywnych,
     średnioaktywnych i wysokoaktywnych. Kategorie mogą być podzielone na
     podkategorie ze względu na okres połowicznego rozpadu zawartych w odpadach
     izotopów promieniotwórczych lub moc cieplną.";
36) w art. 57 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
  "1. Gminie, na terenie której znajduje się Krajowe Składowisko Odpadów
     Promieniotwórczych, przysługuje coroczna opłata z budżetu państwa:
     1) od dnia przyjęcia pierwszego odpadu do składowiska do dnia podjęcia
       decyzji o zamknięciu składowiska - w wysokości 400% dochodów z tytułu
       podatku od nieruchomości znajdujących się na terenie gminy, uzyskanych w
       roku poprzednim, jednak nie większa niż 8 550 tys. zł,
     2) po podjęciu decyzji o zamknięciu składowiska - w wysokości 50% dochodów
       z tytułu podatku od nieruchomości znajdujących się na terenie gminy,
       uzyskanych w roku zamknięcia składowiska, przez okres odpowiadający
       okresowi eksploatacji składowiska.";
37) art. 59 i 60 otrzymują brzmienie:
    "Art. 59. Przygotowując do transportu i transportując materiały jądrowe,
           źródła promieniowania jonizującego, z wyłączeniem urządzeń
           wytwarzających promieniowanie jonizujące, odpady promieniotwórcze i
           wypalone paliwo jądrowe należy uwzględnić zagrożenia, jakie mogą
           stwarzać ich właściwości fizykochemiczne, a także spełnić wymagania
           i warunki obowiązujące w transporcie towarów niebezpiecznych,
           określone w odrębnych przepisach.
     Art. 60. Narażenie osób uczestniczących w transporcie, w tym również
           dokonujących załadunku i wyładunku przewożonych materiałów
           jądrowych, odpadów promieniotwórczych, wypalonego paliwa jądrowego i
           źródeł promieniowania jonizującego, z wyłączeniem urządzeń
           wytwarzających promieniowanie jonizujące, podlega kontroli, a
           otrzymane przez te osoby dawki promieniowania nie mogą przekraczać
           dawek granicznych określonych dla pracowników w przepisach wydanych
           na podstawie art. 25 pkt 1.";
38) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:
      "Art. 61a. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
             polegającą na transporcie materiałów jądrowych, źródeł
             promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych lub wypalonego
             paliwa jądrowego, wymagającą zezwolenia, składa sprawozdanie z
             dokonanych w roku kalendarzowym transportów materiałów jądrowych,
             źródeł promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych lub
             wypalonego paliwa jądrowego Prezesowi Agencji. Wymagania dotyczące
             sprawozdań Prezes Agencji określa w zezwoleniu.
         2.  Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do transportu na terenie
           jednostek organizacyjnych, o którym mowa w art. 61.";
39) w art. 62:
   a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
     "1. Przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wywóz z tego
       terytorium materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych i urządzeń za
       wierających takie źródła, a także przywóz oraz wywóz odpadów
       promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, odbywa się na
       podstawie zezwolenia albo zgłoszenia na wykonywanie działalności
       określonej w art. 4 ust. 1 i w zakresie tego zezwolenia albo zgłoszenia,
       z zastrzeżeniem ust. 2.",
   b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
     "1a. Odpadami promieniotwórczymi w rozumieniu niniejszego artykułu są
       materiały, w których substancje promieniotwórcze przekraczają wartości
       aktywności całkowitej i stężenia promieniotwórczego, określone w
       rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 6 pkt 1.",
   c) w ust. 2 i 3 wyrazy "ten obszar" zastępuje się wyrazami "to terytorium",
   d) w ust. 4:
     - pkt 2 otrzymuje brzmienie:
         "2) przesłanki udzielania przez Prezesa Agencji zgody na przywóz na
           terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wywóz z terytorium
           Rzeczypospolitej Polskiej i tranzyt przez to terytorium odpadów
           promieniotwórczych, sposób postępowania w sprawie ubiegania się o
           zgodę oraz wzór dokumentu związanego z tym postępowaniem,
           uwzględniając rozwiązania przyjęte w Unii Europejskiej,",
     - dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
         "3) przesłanki udzielania przez Prezesa Agencji zgody na przywóz na
           terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wywóz z terytorium
           Rzeczypospolitej Polskiej i tranzyt przez to terytorium wypalonego
           paliwa jądrowego, sposób postępowania w sprawie ubiegania się o
           zgodę oraz wzór dokumentu związanego z tym postępowaniem, mając na
           względzie konieczność zapewnienia bezpiecznego postępowania z
           wypalonym paliwem jądrowym.";
40) w art. 63:
   a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
     "2) przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, komendanta
       wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej lub państwowego inspektora
       sanitarnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - w zakresie
       działalności, na której wykonywanie organy te wydają zezwolenia.",
   b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
     "3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
       sposób sprawowania nadzoru i przeprowadzania kontroli w zakresie
       przestrzegania warunków ochrony radiologicznej w jednostkach
       organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki
       medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
       radioterapii schorzeń nienowotworowych.";
41) w art. 64:
   a) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
     "4) zatwierdzanie programów szkoleń, o których mowa w art. 11 ust. 3, z
       wyłączeniem programów szkoleń opracowywanych przez kierowników jednostek
       organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki
       medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
       radioterapii schorzeń nienowotworowych.",
   b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
     "5. Inspektorzy dozoru jądrowego prowadzą kontrolę na podstawie
       upoważnienia wydanego przez Prezesa Agencji albo Głównego Inspektora
       Dozoru Jądrowego, z zastrzeżeniem ust. 6.",
   c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
     "6. Jeżeli istnieje zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi albo dla
       środowiska naturalnego, inspektorzy dozoru jądrowego mogą prowadzić
       kontrolę na podstawie legitymacji służbowej. W takiej sytuacji
       upoważnienie do przeprowadzenia kontroli doręcza się kierownikowi
       kontrolowanej jednostki organizacyjnej w terminie 3 dni od dnia
       rozpoczęcia kontroli.";
42) art. 69 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 69. 1. W razie stwierdzenia w czasie kontroli nieprawidłowości
             mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę
             radiologiczną, Prezes Agencji może skierować wystąpienie
             pokontrolne w sprawie usunięcia tych nieprawidłowości do
             kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kierownika
             jednostki nadrzędnej.
         2.  Kierownik jednostki, do której skierowano wystąpienie pokontrolne,
           jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania, do
           zawiadomienia Prezesa Agencji o terminie i sposobie usunięcia
           nieprawidłowości.";
43) w art. 72 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
  "4. Czas pracy pracowników wykonujących zadania Centrum do Spraw Zdarzeń
     Radiacyjnych ustala Prezes Agencji na zasadach przewidzianych w Kodeksie
     pracy. Nie narusza to innych przepisów w zakresie czasu pracy zawartych w
     ustawie o służbie cywilnej.";
44) w art. 73 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
  "1. Stacje i placówki, o których mowa w art. 72 ust. 2 pkt 1, działają w
     Państwowej Agencji Atomistyki, w jednostkach Polskiej Akademii Nauk i w
     jednostkach ministrów właściwych do spraw wewnętrznych, środowiska,
     gospodarki, szkolnictwa wyższego, rolnictwa, zdrowia oraz Ministra Obrony
     Narodowej.";
45) w art. 74 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
  "1) współdziała z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, środowiska,
     gospodarki, szkolnictwa wyższego, rolnictwa, zdrowia i Ministrem Obrony
     Narodowej oraz z Prezesem Polskiej Akademii Nauk,";
46) art. 77 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 77. 1. Prezes Agencji, wykonując zadania wynikające z
             międzynarodowego systemu powiadamiania o zdarzeniach radiacyjnych
             w zakresie wczesnego powiadamiania o awarii jądrowej, pomocy w
             przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiacyjnego, ochrony
             fizycznej materiałów jądrowych i o nielegalnym obrocie tymi
             materiałami, jak również realizując zobowiązania Rzeczypospolitej
             Polskiej wynikające z dwustronnych umów międzynarodowych, powołuje
             krajowe punkty kontaktowe.
         2. Do zadań krajowych punktów kontaktowych należy w szczególności:
           1) przyjmowanie z Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Komisji
             Europejskiej oraz punktów kontaktowych innych państw i organizacji
             międzynarodowych powiadomień o awariach jądrowych, o bezprawnym
             użyciu, przemieszczeniu, przetworzeniu lub zawładnięciu materiałami
             jądrowymi albo o realnej groźbie popełnienia któregokolwiek z tych
             czynów, a także przyjmowanie próśb tych państw o udzielenie pomocy
             w przypadku zdarzenia radiacyjnego i informowanie ich o tym, czy
             pomoc może być udzielona oraz o warunkach i zakresie tej pomocy,
           2)  przekazywanie do Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej,
             Komisji Europejskiej oraz punktów kontaktowych, o których mowa w
             pkt 1, powiadomień o powstałych na terytorium Rzeczypospolitej
             Polskiej zdarzeniach radiacyjnych oraz faktach bezprawnego użycia,
             przemieszczenia, przetworzenia lub zawładnięcia materiałami
             jądrowymi albo o realnej groźbie popełnienia któregokolwiek z tych
             czynów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa,
             a także przekazywanie próśb Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie
             pomocy w przypadku zdarzenia radiacyjnego,
           3)  przekazywanie do punktów kontaktowych, o których mowa w pkt 1,
             innych informacji, do których udzielania Rzeczpospolita Polska jest
             obowiązana zgodnie z zawartymi umowami międzynarodowymi.";
47) w art. 80 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
  "3) przekazuje przewodniczącemu odpowiedniego rządowego zespołu do spraw
     kryzysowych informacje o zdarzeniu radiacyjnym oraz prognozy rozwoju
     sytuacji radiacyjnej kraju.";
48) w art. 84 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
  "1. Zdarzenie radiacyjne powodujące zagrożenie jednostki organizacyjnej,
     województwa albo kraju wymaga podjęcia stosownych działań interwencyjnych
     określonych odpowiednio w zakładowym, wojewódzkim albo krajowym planie
     postępowania awaryjnego.";
49) w art. 85 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
  "2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, akcją likwidacji zagrożenia i
     usuwania skutków zdarzenia kieruje wojewoda właściwy dla miejsca zdarzenia
     podejmując stosowne działania interwencyjne określone w wojewódzkim planie
     postępowania awaryjnego, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5.";
50) art. 86 otrzymuje brzmienie:
    "Art. 86. W przypadku stwierdzenia podniesionego poziomu mocy dawki
           promieniowania jonizującego lub wystąpienia skażeń
           promieniotwórczych, których przyczyna nie jest znana, lub
           spowodowanych aktem terroru, z wyłączeniem zdarzeń radiacyjnych, o
           których mowa w art. 82, oraz w przypadku znalezienia porzuconej
           substancji promieniotwórczej, akcją likwidacji zagrożenia i usuwania
           skutków zdarzenia kieruje wojewoda, właściwy dla województwa, na
           obszarze którego stwierdzono podniesiony poziom mocy dawki
           promieniowania jonizującego, wystąpienie skażeń promieniotwórczych
           lub znaleziono porzuconą substancję promieniotwórczą, podejmując
           stosowne działania interwencyjne określone w wojewódzkim planie
           postępowania awaryjnego, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5.";
51) w art. 87 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
  "3) wartości poziomów interwencyjnych dla poszczególnych rodzajów działań
     interwencyjnych, o których mowa w art. 90, oraz kryteria odwołania tych
     działań, uwzględniając zalecenia właściwych organizacji międzynarodo
     wych.";
52) art. 88-94 otrzymują brzmienie:
      "Art. 88. 1. Decyzja o wprowadzeniu działań interwencyjnych, o których
             mowa w art. 90, może być podjęta po:
           1) przekazaniu przez Prezesa Agencji informacji, że w wyniku
             zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenia, o których mowa
             w art. 82 ust. 1 pkt 2 i 3, może nastąpić przekroczenie poziomów
             interwencyjnych,
           2) stwierdzeniu w wyniku analizy celowości prowadzenia działań
             interwencyjnych, że zmniejszenie szkody związanej z promieniowaniem
             uzasadnia spowodowane przez te działania szkody i koszty, w tym
             koszty społeczne.
         2.  Przy dokonywaniu analizy celowości prowadzenia działań
           interwencyjnych, o których mowa w art. 90, należy uwzględnić:
           1) dotychczasowy oraz przewidywany przebieg i zasięg zdarzenia,
           2) występujące lub mogące wystąpić wartości dawek promieniowania
             jonizującego,
           3) liczebność grup osób zagrożonych,
           4) skutki zdrowotne tych działań,
           5) przewidywaną wysokość kosztów oraz skalę skutków ekonomicznych i
             społecznych tych działań.
         3. Rodzaj, skala i czas trwania działań interwencyjnych są tak
           dobrane, żeby korzyści związane ze zmniejszeniem szkód dla zdrowia,
           pomniejszone o szkody związane z interwencją, były jak największe.
       Art. 89. 1. Wprowadzenie działań interwencyjnych, o których mowa w art.
              90, w związku ze zdarzeniem radiacyjnym, którego zasięg skutków
              nie przekracza obszaru jednego województwa, następuje w drodze
              aktu prawa miejscowego wydanego przez wojewodę właściwego dla
              miejsca zdarzenia.
         2.  Wprowadzenie działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90, w
           związku ze zdarzeniem radiacyjnym, którego zasięg skutków przekracza
           obszar jednego województwa, następuje w drodze rozporządzenia Rady
           Ministrów.
         3.  Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, oprócz ogłoszenia go w
           Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, podaje się do publicznej
           wiadomości przez rozplakatowanie w miejscach publicznych na obszarze
           objętym działaniami interwencyjnymi, oraz przez ogłoszenie w środ
           kach masowego przekazu na tym obszarze.
         4.  W aktach prawnych, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się
           przyczyny, datę wprowadzenia oraz obszar i przewidywany czas
           obowiązywania działań interwencyjnych, a także rodzaj niezbędnych
           działań interwencyjnych.
         5.  W sprawach publikacji aktów prawnych, o których mowa w ust. 1 i 2,
           stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo
           prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.)[1].
         6. Odwołanie działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90, na
           całym obszarze ich obowiązywania lub na części tego obszaru
           następuje w trybie przewidzianym dla ich ogłoszenia."
     Art. 90. Działaniami interwencyjnymi wprowadzanymi w razie możliwości
           przekroczenia poziomów interwencyjnych są:
           1) ewakuacja,
           2) nakaz pozostania w pomieszczeniach zamkniętych,
           3) podanie preparatów ze stabilnym jodem,
           4) zakaz lub ograniczenie: spożywania skażonej żywności i skażonej
             wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, żywienia zwierząt
             skażonymi środkami żywienia zwierząt i pojenia skażoną wodą oraz
             wypasu zwierząt na skażonym terenie,
           5) czasowe przesiedlenie ludności,
           6) stałe przesiedlenie ludności.
     Art. 91. Działaniami interwencyjnymi, o których mowa w art. 90, kieruje:
           1) wojewoda właściwy dla miejsca zdarzenia radiacyjnego - w
             przypadku zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie publiczne
             o zasięgu wojewódzkim,
           2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku zdarzenia
             radiacyjnego powodującego:
             a) zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym,
             b) zagrożenie publiczne o zasięgu wojewódzkim, gdy podjęcie i
               prowadzenie działań interwencyjnych przekracza możliwości służb
               podległych wojewodzie.
    Art. 92. 1. Ludność, która w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego
           mogłaby otrzymać dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą
           dawkę graniczną dla ogółu ludności, jest okresowo informowana o
           możliwych do zastosowania środkach ochrony zdrowia oraz o
           działaniach jakie powinna podjąć w razie wystąpienia zdarzenia
           radiacyjnego (informacja wyprzedzająca).
         2.  Po wystąpieniu zdarzenia radiacyjnego, ludność, która może
           otrzymać dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą dawkę
           graniczną dla osób z ogółu ludności, jest niezwłocznie informowana o
           tym zdarzeniu, podejmowanych działaniach, a w razie potrzeby o
           stosownych środkach ochrony zdrowia.
         3.  Podmioty właściwe w sprawach opracowywania i przekazywania
           informacji, o której mowa w ust. 2, zakres tej informacji oraz
           sposób jej przekazywania, są określone odpowiednio w wojewódzkim i
         krajowym planie postępowania awaryjnego.
         4.  Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy ludności,
           którym jest przekazywana informacja wyprzedzająca, podmioty właściwe
           w sprawie opracowywania i przekazywania informacji wyprzedzającej,
           zakres tej informacji oraz sposób i częstotliwość jej przekazywania,
           mając na względzie potrzebę przygotowania ludności na wystąpienie
           zdarzenia radiacyjnego, a także uwzględniając rodzaje działalności,
           które w przypadku zdarzenia radiacyjnego mogą prowadzić do narażenia
           ludności na dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą dawkę
           graniczną.
       Art. 93. 1. Koszty działań interwencyjnych i usuwania skutków zdarzenia
              radiacyjnego są pokrywane przez jednostkę organizacyjną, z której
              przyczyny powstało zdarzenie radiacyjne.
         2.  W razie zdarzenia radiacyjnego niepowstałego z przyczyny jednostki
           organizacyjnej koszty, o których mowa w ust. 1, są pokrywane przez
           sprawcę tego zdarzenia, a w razie zdarzenia, którego sprawca nie
           jest znany lub nie można od sprawcy uzyskać pokrycia kosztów oraz w
           razie zdarzenia powstałego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
           - z budżetu państwa.
     Art. 94. Raport o zdarzeniu radiacyjnym, po zakończeniu działań
           interwencyjnych, o których mowa w art. 90, przekazują:
           1) wojewoda - ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w
             przypadku, o którym mowa w art. 91 pkt 1,
           2) minister właściwy do spraw wewnętrznych i Prezes Agencji -
             Prezesowi Rady Ministrów, w przypadkach, o których mowa w art. 91
             pkt 2.";
53) art. 97 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 97. 1. Po zdarzeniu radiacyjnym żywność i środki żywienia zwierząt
             podlegają kontroli na zgodność z maksymalnymi dozwolonymi
             poziomami skażeń promieniotwórczych, zgodnie z przepisami
             obowiązującymi w Unii Europejskiej.
         2. Żywność i środki żywienia zwierząt, w których zawartość skażeń
           promieniotwórczych przekracza poziomy, o których mowa w ust. 1, nie
           są wprowadzane do obrotu, a także nie mogą być wywożone do państw
           nie będących członkami Unii Europejskiej.
         3. O każdym przypadku przekroczenia poziomów skażeń
           promieniotwórczych, o których mowa w ust. 1, jest informowana
           Komisja Europejska.
         4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia podmioty właściwe
           do:
           1) prowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1,
           2) wydawania decyzji o niedopuszczeniu do obrotu lub o zakazie
             wywozu do państw nie będących członkami Unii Europejskiej żywności
             i środków żywienia zwierząt, o których mowa w ust. 2,
           3) informowania Komisji Europejskiej w sprawach, o których mowa w
             ust. 3,
           -  kierując się koniecznością zapewnienia wykonania przepisów
             obowiązujących w Unii Europejskiej dotyczących maksymalnych
             dozwolonych poziomów skażeń radioaktywnych żywności i środków
             żywienia zwierząt po awarii jądrowej w Czarnobylu, jak i po
             przyszłym zdarzeniu radiacyjnym.";
54) uchyla się art. 98;
55) art. 99 otrzymuje brzmienie:
     "Art. 99. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, poziom
           zawartości substancji promieniotwórczych w surowcach i wyrobach
           przemysłowych przywożonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
           po zdarzeniach radiacyjnych, uwzględniając dawki graniczne
           promieniowania jonizującego i sposób postępowania z tymi wyrobami.";
56) w art. 100:
   a) w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:
     "c) urządzenie, w którym jest przechowywany lub składowany materiał
       jądrowy, z wyjątkiem przechowywania związanego z przewozem takiego ma
       teriału,",
   b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
     "5) szkoda jądrowa:
         a) szkodę na osobie,
         b) szkodę w mieniu,
         c) szkodę w środowisku jako dobru wspólnym - koszty zastosowanych
           środków mających na celu przywrócenie stanu środowiska naturalnego,
           jako dobra wspólnego, sprzed jego naruszenia, chyba że naruszenie
           jest nieznaczne
         - w zakresie, w jakim szkoda powstała lub wynika z promieniowania
           jonizującego emitowanego przez jakiekolwiek źródło promieniowania
           wewnątrz urządzenia jądrowego lub emitowanego przez paliwo jądrowe,
           materiały promieniotwórcze, odpady lub materiał jądrowy, pochodzące
           z urządzenia jądrowego, powstałe w nim lub wprowadzone do niego,
           jeżeli wynikają one z właściwości promieniotwórczych tej substancji
           lub z połączenia właściwości promieniotwórczych z trującymi,
           wybuchowymi lub innymi niebezpiecznymi właściwościami takiej
           substancji,",
   c)  pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie:
     "7) środki zapobiegawcze - wszelkie właściwe środki podjęte po wypadku
       jądrowym celem zapobieżenia szkodzie jądrowej określonej w pkt 5 lub jej
       zmniejszenia,
     8)  wypadek jądrowy - jakiekolwiek zdarzenie lub serię zdarzeń mających to
       samo źródło pochodzenia, które powodują szkodę jądrową lub poważne i bez
       pośrednie zagrożenie jej powstaniem,";
57) po art. 100 dodaje się art. 100a w brzmieniu:
      "Art. 100a. 1. Naprawienie szkody jądrowej następuje na zasadach
             określonych w przepisach Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem
             wyjątków przewidzianych w niniejszej ustawie.
         2.  Naprawienie szkody jądrowej w środowisku naturalnym jako dobru
           wspólnym polega na zwrocie kosztów środków przywracających stan
           środowiska naturalnego sprzed jego naruszenia zastosowanych przez
           upoważnione do tego organy lub na podstawie ich decyzji przez inne
           podmioty.
         3. Naprawienie szkody jądrowej obejmuje także zwrot kosztów środków
           zapobiegawczych.
         4. Jeżeli zastosowanie środków zapobiegawczych spowodowało szkodę na
           osobie, w mieniu lub środowisku jako dobru wspólnym, szkodę taką
           traktuje się jak szkodę jądrową określoną w art. 100 pkt 5.";
58) w art. 102 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
  "1. Granicą odpowiedzialności osoby eksploatującej za szkodę jądrową jest
     kwota stanowiąca równowartość 150 mln SDR.
   2. Jeżeli roszczenia z tytułu szkody jądrowej przekraczają kwotę, o której
     mowa w ust. 1, osoba eksploatująca ustanawia fundusz ograniczenia
     odpowiedzialności. Do postępowania w sprawie ustanowienia funduszu i jego
     podziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu morskiego o ograniczeniu
     odpowiedzialności za roszczenia morskie, z zastrzeżeniem ust. 3-5.";
59) w art. 103:
   a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
     "4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu
       opinii Prezesa Agencji oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze
       rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym
       mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną
       sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę poszczególne typy urządzeń jądrowych,
       o których mowa w art. 100 pkt 1.",
   b) po ust. 4 dodaje się ust. 5-9 w brzmieniu:
     "5. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy
       ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, są uprawnione organy dozoru
       jądrowego.
     6. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w ust.
       1, ustala się na podstawie polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia,
       potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego osobie
       eksploatującej przez zakład ubezpieczeń.
     7. Osoba eksploatująca, która nie spełniła obowiązku zawarcia umowy
       ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana wnieść opłatę na
       rzecz budżetu państwa w wysokości 20% minimalnej sumy gwarancyjnej,
       określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 4. Wniesienie opłaty
       nie zwalnia z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w
       ust. 1.
      8. Jeżeli osoba eksploatująca nie okaże dokumentu potwierdzającego
       zawarcie umowy ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, lub dowodu
       opłacenia składki za to ubezpieczenie, organ dozoru jądrowego wzywa
       osobę eksploatującą, aby w terminie 30 dni:
         1) przedstawiła dokumenty potwierdzające zawarcie umowy ubezpieczenia
           w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 albo
         2) w razie braku dokumentów potwierdzających zawarcie umowy
           ubezpieczenia, uiściła opłatę ustaloną w ust. 7, oraz okazała
           dokumenty potwierdzające późniejsze zawarcie umowy ubezpieczenia.
     9. Opłata ustalona w ust. 7 podlega egzekucji w trybie przepisów o
       postępowaniu egzekucyjnym w administracji.";
60) w art. 110 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
     "10) współpraca z właściwymi jednostkami innych państw i organizacjami
       międzynarodowymi w zakresie objętym ustawą oraz wspomaganie kontaktów
       polskich jednostek naukowych i przemysłowych z tymi organizacjami,";
61) w art. 116, art. 119 ust. 2 i 3, art. 121 ust. 3 i art. 129 użyte w różnych
  przypadkach wyrazy "minister właściwy do spraw gospodarki" zastępuje się
  użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw
  Skarbu Państwa";
62) w art. 117 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
  "2. Dyrektora Zakładu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw Skarbu
     Państwa, który dokonuje w stosunku do niego czynności z zakresu Prawa
     pracy.";
63) po art. 119 dodaje się art. 119a w brzmieniu:
       "Art. 119a. W razie konieczności dokonania nieplanowanego odbioru,
              transportu i unieszkodliwiania przez Zakład odpadów
              promieniotwórczych pochodzących z nielegalnego obrotu lub
              niewiadomego źródła koszty tych usług są pokrywane z budżetu
              państwa.";
64) tytuł rozdziału 15 otrzymuje brzmienie:
                                  "Rozdział 15
                Administracyjne kary pieniężne i przepisy karne";
65) art. 123 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 123. 1. Kierownikowi jednostki organizacyjnej, który:
           1)  bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom, albo bez
             wymaganego zgłoszenia podejmuje działalność określoną w art. 4 ust.
             1 albo dokonuje przywozu lub wywozu, o którym mowa w art. 62 ust.
             1, albo dokonuje bez wymaganej zgody przywozu, wywozu lub tranzytu,
             o którym mowa w art. 62 ust. 2, albo nie dopełnia obowiązku, o
             którym mowa w art. 8a, albo zatrudnia pracowników bez uprawnień,
             kwalifikacji lub umiejętności określonych w przepisach ustawy,
           2) będąc odpowiedzialnym za bezpieczeństwo jądrowe i ochronę
             radiologiczną, dopuszcza do narażenia pracownika lub innej osoby z
             naruszeniem przepisów art. 14 ust. 1 w związku z art. 25 pkt 1 oraz
             art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1-3,
           3) nie dopełnia obowiązków w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i
             ochrony radiologicznej przy pracy z materiałami jądrowymi, źródłami
             promieniowania jonizującego, odpadami promieniotwórczymi i
             wypalonym paliwem jądrowym lub przy ich przygotowaniu do transportu
             i składowaniu,
           4) utracił lub pozostawił bez właściwego zabezpieczenia powierzony
             mu materiał jądrowy, źródło promieniowania jonizującego albo odpady
             promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe,
           5) nie dopełnia obowiązku kontroli dozymetrycznej lub prowadzenia
             ewidencji materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego,
             odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego,
           6) uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie czynności kontrolnych w
             zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej albo nie
             udziela informacji lub udziela informacji nieprawdziwej albo zataja
             prawdę w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej
           - wymierza się karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej
             pięciokrotności kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce
             narodowej w roku kalendarzowym poprzedzającym popełnienie czynu,
             ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na
             podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
             emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr
             162, poz. 1118, z późn. zm.)[2].
         2.  Pracownikowi zatrudnionemu w obiekcie jądrowym, który nie
           zawiadamia kierownika jednostki organizacyjnej lub organu dozoru
           jądrowego o zdarzeniu lub stanie mogącym sprowadzić zagrożenie dla
           bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, wymierza się karę
           pieniężną w wysokości nieprzekraczającej dwukrotności przeciętnego
           wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.";
66) w art. 124 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
  "2) państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, komendant wojskowego ośrodka
     medycyny prewencyjnej lub państwowy inspektor sanitarny Ministerstwa Spraw
     Wewnętrznych i Administracji - jeżeli organy te są właściwe do wydania
     zezwolenia.";
67) art. 127 otrzymuje brzmienie:
       "Art. 127. Kto nie stosuje się do zakazu wypasu zwierząt na skażonym
              terenie lub zakazu żywienia zwierząt skażonymi środkami żywienia
              zwierząt i pojenia skażoną wodą
         - podlega karze aresztu lub grzywny.";
68) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "polski obszar celny" zastępuje
  się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "terytorium Rzeczypospolitej
  Polskiej".

                                     Art. 2.
W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960,
z późn. zm.)[3] w załączniku do ustawy, w części IV, w poz. 37 wprowadza się
następujące zmiany:
1)  pkt 3 otrzymuje brzmienie:

         "3) na uruchamianie pracowni, w których       200 zł"    
          mają być stosowane źródła
          promieniowania jonizującego, w tym
          pracowni rentgenowskich

2)  pkt 7 otrzymuje brzmienie:

          "7) na wytwarzanie, przetwarzanie           1 000 zł"  
       materiałów jądrowych, źródeł i odpadów
       promieniotwórczych, wypalonego paliwa
       jądrowego, wzbogacanie izotopowe oraz na
       produkowanie urządzeń zawierających
       źródła promieniotwórcze, jak również na
       zamierzone dodawanie substancji
       promieniotwórczych w procesie
       produkcyjnym wyrobów powszechnego użytku
       i wyrobów medycznych, na obrót tymi
       wyrobami oraz na przywóz na terytorium
       Rzeczypospolitej Polskiej i wywóz z tego
       terytorium wyrobów powszechnego użytku,
       wyrobów medycznych, do których dodano
       substancje promieniotwórcze
                                        
                                     Art. 3.
1. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność związaną z
  narażeniem na promieniowanie jonizujące w celach medycznych, o której mowa w:
   1) art. 33d ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, w
     brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane, do dnia 31 grudnia 2005
     r., do uzyskania zgody na wykonywanie tej działalności;
   2) art. 33e ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, w
     brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane, do dnia 31 grudnia 2006
     r., do uzyskania zgody na wykonywanie tej działalności.
2. Zezwolenia na uruchamianie i stosowanie aparatów rentgenowskich o energii
  promieniowania do 300 keV w celach medycznych wydane na podstawie
  dotychczasowych przepisów stają się odpowiednio zezwoleniami na uruchamianie
  i stosowanie aparatów rentgenowskich do celów diagnostyki medycznej,
  radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń
  nienowotworowych w rozumieniu niniejszej ustawy.
3. Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach rentgenowskich
  stosujących aparaty rentgenowskie o energii promieniowania do 300 keV w
  celach medycznych nadane na podstawie dotychczasowych przepisów stają się
  uprawnieniami inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących
  aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej,
  radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych w
  rozumieniu niniejszej ustawy.
                                        
                                     Art. 4.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12 ust. 2 i 3, art.
15 ust. 3, art. 25 pkt 1, art. 46, art. 63 ust. 3 i art. 121 ust. 3 ustawy z
dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe zachowują moc do czasu wydania nowych
przepisów wykonawczych na podstawie art. 12 ust. 2 i 3, art. 25 pkt 1, art. 33c
ust. 9, art. 33d ust. 5, art. 33e ust. 6, art. 33g ust. 15, art. 46, art. 63
ust. 3 i art. 121 ust. 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej
niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
                                        
                                     Art. 5.
Ogłoszenie tekstu jednolitego ustawy - Prawo atomowe nastąpi w terminie 3
miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy.
                                        
                                     Art. 6.
Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa
w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 1:
   - pkt 26 i 36, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.,
   - pkt 61 i 62, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.
   
   

Załącznik
_______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999, z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 10, poz. 152, Nr 56, poz. 498, Nr 135, poz. 1268 i Nr 166, poz. 1609. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 100, poz. 1085 i Nr 129, poz. 1441, z 2002 r. Nr 135, poz. 1143, Nr 141, poz. 1178 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78.