Dz.U. z 2004 r. Nr 70, poz. 632
U S T A W A
z dnia 12 marca 2004 r.
o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz ustawy o opłacie skarbowej
Art. 1.
W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz.U. z 2001 r. Nr 3,
poz. 18, Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr
135, poz. 1145 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 124, poz. 1152) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 1:
a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się
pkt 5 w brzmieniu:
"5) zasady wypełniania zobowiązań międzynarodowych, w tym w ramach Unii
Europejskiej, dotyczących bezpieczeństwa jądrowego, ochrony przed
promieniowaniem jonizującym oraz zabezpieczeń materiałów jądrowych
i kontroli technologii jądrowych.",
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Ustawa ponadto określa zasady monitorowania skażeń promieniotwórczych
i reguluje działania podejmowane w przypadku zdarzeń radiacyjnych, jak
również w przypadku długotrwałego narażenia w następstwie zdarzenia
radiacyjnego lub działalności wykonywanej w przeszłości.",
c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
"5. Ustawa określa również szczególne zasady ochrony osób przed
zagrożeniami wynikającymi ze stosowania promieniowania jonizującego w
celach medycznych.";
2) art. 3 otrzymuje brzmienie:
"Art. 3. W rozumieniu niniejszej ustawy użyte określenia oznaczają:
1) audyt kliniczny - systematyczną kontrolę lub przegląd medycznych
procedur radiologicznych, mające na celu polepszenie jakości
udzielanych pacjentowi świadczeń zdrowotnych poprzez
usystematyzowaną analizę, w ramach której praktyka, procedury i
wyniki radiologiczne są porównywane z uznanymi standardami oraz, w
razie konieczności, modyfikację dotychczasowego postępowania lub
wprowadzenie nowych standardów,
2) bezpieczeństwo jądrowe - stan osiągany przez całokształt
przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych podejmowanych w celu
zapobiegania powstaniu niekontrolowanej samopodtrzymującej się
reakcji rozszczepienia jądrowego związanej z działalnością z
materiałami jądrowymi oraz ograniczania jej skutków,
3) dawka graniczna - wartość dawki promieniowania jonizującego,
wyrażoną jako dawka skuteczna lub równoważna, dla określonych osób,
pochodzącą od kontrolowanej działalności zawodowej, której, poza
przypadkami przewidzianymi w ustawie, nie wolno przekroczyć,
4) dawka pochłonięta - dawkę pochłoniętą określoną w załączniku do
ustawy,
5) dawka równoważna - dawkę równoważną określoną w załączniku do
ustawy,
6) dawka skuteczna (efektywna) - dawkę skuteczną (efektywną)
określoną w załączniku do ustawy,
7) działania interwencyjne - działania, które zapobiegają narażeniu
lub zmniejszają narażenie ludzi w wyniku zdarzenia radiacyjnego,
polegające na oddziaływaniu na źródło promieniowania jonizującego,
źródło skażeń promieniotwórczych, drogi rozprzestrzeniania tych
skażeń oraz na ludzi,
8) jednostka organizacyjna - każdy podmiot wykonujący działalność
związaną z narażeniem,
9) likwidacja obiektu jądrowego - doprowadzenie obiektu lub
urządzenia do stanu niewymagającego ograniczeń z punktu widzenia
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w wykonywaniu
dowolnej działalności,
10) likwidacja składowiska odpadów promieniotwórczych lub składowiska
wypalonego paliwa jądrowego - doprowadzenie terenu, na którym znaj
duje się składowisko odpadów promieniotwórczych lub składowisko
wypalonego paliwa jądrowego, do stanu niewymagającego ograniczeń
z punktu widzenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej
w wykonywaniu dowolnej działalności,
11) materiał jądrowy - rudy, materiały wyjściowe (źródłowe) lub
specjalne materiały rozszczepialne, o których mowa w art. 197
Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
zwanego dalej "Traktatem Euratom",
12) medycyna nuklearna - wszelką działalność diagnostyczną związaną z
podawaniem pacjentom produktów radiofarmaceutycznych, a także z za
biegami terapeutycznymi przy użyciu produktów
radiofarmaceutycznych,
13) medyczna procedura radiologiczna - opis czynności niezbędnych do
przeprowadzenia badania lub zabiegu z wykorzystaniem promieniowania
jonizującego w celu postawienia diagnozy bądź leczenia,
14) medyczny wypadek radiologiczny - niezamierzone wydarzenie, takie
jak błąd w obsłudze urządzenia radiologicznego, awaria urządzenia
radiologicznego lub przerwa w jego działaniu, a także inne
nieszczęśliwe zdarzenie, którego konsekwencje nie mogą być
pominięte z punktu widzenia ochrony radiologicznej pacjenta,
15) narażenie - proces, w którym organizm ludzki podlega działaniu
promieniowania jonizującego,
16) narażenie wyjątkowe - narażenie osoby uczestniczącej w usuwaniu
skutków zdarzenia radiacyjnego lub w działaniach interwencyjnych, w
czasie których może ona otrzymać dawkę przekraczającą wartość
rocznej dawki granicznej dla pracowników,
17) obiekt jądrowy - obiekt lub urządzenie przeznaczone do
wytwarzania, stosowania, przetwarzania, wzbogacania izotopowego,
przechowywania, składowania materiału jądrowego w ilości umożli
wiającej zrealizowanie samopodtrzymującej się reakcji
rozszczepienia jądrowego, w szczególności elektrownie,
elektrociepłownie i ciepłownie z energetycznymi reaktorami jądro
wymi oraz badawcze, doświadczalne i inne reaktory jądrowe - od roz
poczęcia budowy do zakończenia likwidacji,
18) objętość tarczowa - objętość guza nowotworowego lub innych
tkanek, które są napromieniane w celu osiągnięcia planowanego
efektu terapeutycznego,
19) ochrona fizyczna - całokształt przedsięwzięć organizacyjnych i
technicznych, mających na celu skuteczne zabezpieczenie materiałów
jądrowych przed kradzieżą lub aktami terroru, dywersji i sabotażu,
20) ochrona radiologiczna - zapobieganie narażeniu ludzi i skażeniu
środowiska, a w przypadku braku możliwości zapobieżenia takim
sytuacjom - ograniczenie ich skutków do poziomu tak niskiego, jak
tylko jest to rozsądnie osiągalne, przy uwzględnieniu czynników
ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych,
21) ochrona radiologiczna pacjenta - zespół czynności i ograniczeń
zmierzających do zminimalizowania narażenia pacjenta na
promieniowanie jonizujące, które nie będzie nadmiernie utrudniało
lub uniemożliwiało uzyskania pożądanych i uzasadnionych informacji
diagnostycznych lub efektów leczniczych,
22) odpady promieniotwórcze - odpady stałe, ciekłe lub gazowe,
zawierające substancje promieniotwórcze lub skażone tymi
substancjami, których wykorzystanie jest niecelowe lub niemożliwe,
zakwalifikowane do kategorii odpadów wymienionych w art. 47;
niniejsza definicja nie ma zastosowania do art. 62,
23) ogranicznik dawki (limit użytkowy dawki) - ograniczenie
przewidywanych dawek indywidualnych, które mogą pochodzić od
określonego źródła promieniowania jonizującego, uwzględnione
podczas planowania ochrony radiologicznej w celach związanych z
optymalizacją,
24) postępowanie z odpadami promieniotwórczymi - wszelkie działania,
włącznie z likwidacją obiektu, związane z przetwarzaniem,
przemieszczaniem, przechowywaniem lub składowaniem odpadów
promieniotwórczych,
25) postępowanie z wypalonym paliwem jądrowym - wszelkie działania
włącznie z likwidacją obiektu, związane z przerobem,
przemieszczaniem, przechowywaniem lub składowaniem wypalonego pali
wa jądrowego,
26) poziom interwencyjny - liczbową wartość dawki skutecznej lub
równoważnej możliwej do uniknięcia albo poziom zawartości izotopów
promieniotwórczych w żywności, wodzie przeznaczonej do spożycia
przez ludzi i środkach żywienia zwierząt, których możliwość przekro
czenia oznacza konieczność rozważenia podjęcia określonych działań
interwencyjnych,
27) poziomy referencyjne - dawki promieniowania jonizującego na
powierzchnię skóry w badaniach rentgenodiagnostycznych lub poziomy
aktywności - w przypadku podawania pacjentom produktów
radiofarmaceutycznych, dotyczące badań typowych pacjentów, dla
poszczególnych kategorii urządzeń radiologicznych; poziomy
referencyjne nie mogą być przekraczane w przypadku powszechnie
stosowanych medycznych procedur radiologicznych, jeżeli stosuje się
właściwe sposoby postępowania i urządzenia techniczne; poziomy
referencyjne mogą być przekraczane w przypadku istnienia istotnych
wskazań klinicznych,
28) pracodawca zewnętrzny - pracodawca zatrudniający pracowników, o
których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, prowadzących dowolną
działalność na terenie kontrolowanym u innego pracodawcy,
29) pracownik - pracownik w rozumieniu przepisów Prawa pracy, osoba
wykonująca pracę na podstawie innej niż stosunek pracy, jak również
osoba wykonująca działalność na własny rachunek, którzy w warunkach
narażenia na promieniowanie jonizujące mogą otrzymać dawki
przekraczające wartości dawek granicznych określonych dla osób z
ogółu ludności,
30) pracownik zewnętrzny - pracownik, o którym mowa w art. 17 ust. 1
pkt 1, zatrudniony przez pracodawcę zewnętrznego lub wykonujący
działalność na własny rachunek, prowadzący dowolną działalność na
terenie kontrolowanym, za który nie jest odpowiedzialny ani on, ani
jego pracodawca,
31) praktykant - osoba odbywająca szkolenie lub praktykę w jednostce
organizacyjnej w celu uzyskania określonych umiejętności,
32) program bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej -
system działań gwarantujący spełnienie określonych wymagań
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, w zależności od
prowadzonej działalności,
33) promieniowanie jonizujące - promieniowanie składające się z
cząstek bezpośrednio lub pośrednio jonizujących albo z obu rodzajów
tych cząstek lub fal elektromagnetycznych o długości do 100 nm
(nanometrów),
34) promieniowanie naturalne - promieniowanie jonizujące emitowane ze
źródeł pochodzenia naturalnego ziemskiego i kosmicznego,
35) przechowalnik wypalonego paliwa jądrowego - obiekt jądrowy
przeznaczony do bezpiecznego, stabilnego i chronionego
przechowywania wypalonego paliwa jądrowego po jego wyładowaniu z
reaktora lub basenu przy reaktorze, a przed przekazaniem do
przerobu lub składowania w charakterze odpadu promieniotwórczego,
36) przechowywanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa
jądrowego - magazynowanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego
paliwa jądrowego z zamiarem ponownego ich wydobycia w celu
przetworzenia lub przerobu albo składowania,
37) przerób wypalonego paliwa jądrowego - proces lub działanie
zmierzające do wydobycia części lub wszystkich izotopów
promieniotwórczych z wypalonego paliwa jądrowego w celu ich
dalszego wykorzystania,
38) przetwarzanie materiałów jądrowych - proces lub działanie
zmierzające do zmiany postaci fizycznej lub chemicznej (konwersja)
materiału jądrowego, począwszy od konwersji rudy uranu lub toru, aż
do uzyskania materiału w postaci paliwa jądrowego lub dowolnej
postaci, nadającej się do innych zastosowań tych materiałów, w tym
przerób wypalonego paliwa jądrowego oraz przetwarzanie odpadów
promieniotwórczych zawierających materiały jądrowe,
39) przetwarzanie odpadów promieniotwórczych - proces lub działanie
zmierzające do minimalizacji objętości odpadów, segregację odpadów
według kategorii oraz przygotowanie ich do transportu lub
składowania,
40) radiologia zabiegowa - wszelkie procedury lecznicze i
diagnostyczne dokonywane poprzez skórę pacjenta lub w inny sposób,
wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub znieczuleniu ogólnym oraz
przy użyciu obrazowania fluoroskopowego dla lokalizacji zmiany
chorobowej i dla monitorowania medycznej procedury radiologicznej,
a także kontroli i dokumentowania terapii,
41) radioterapia - wszelką działalność terapeutyczną związaną z
wykorzystaniem urządzeń radiologicznych, w tym:
a) terapię powierzchniową dla leczenia nowotworów położonych w
skórze człowieka oraz terapię głęboką dla leczenia nowotworów
i ewentualnie niektórych innych zmian chorobowych położonych w
narządach i tkankach o innej lokalizacji (teleradioterapia),
b) wprowadzanie źródła izotopowego bezpośrednio do narządów
wewnętrznych śródtkankowo, dojamowo, lub umieszczanie go na
powierzchni ciała pacjenta (brachyterapia),
c) zamierzone wprowadzenie do ustroju terapeutycznych ilości
produktów radiofarmaceutycznych,
42) rentgenodiagnostyka - wszelką działalność diagnostyczną związaną
z wykorzystaniem aparatów rentgenowskich,
43) skażenie promieniotwórcze - skażenie przedmiotów, pomieszczeń,
środowiska lub osób przez niepożądaną obecność substancji
promieniotwórczych, przy czym w szczególnym przypadku ciała
ludzkiego obejmuje zarówno skażenie zewnętrzne jak i skażenie
wewnętrzne, niezależnie od drogi wniknięcia substancji
promieniotwórczej do organizmu,
44) składowanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa
jądrowego - złożenie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego
paliwa jądrowego w obiekcie do tego przeznaczonym bez zamiaru
ponownego ich wydobycia,
45) substancja promieniotwórcza - substancję zawierającą jeden lub
więcej izotopów promieniotwórczych o takiej aktywności lub stężeniu
promieniotwórczym, które nie mogą być pominięte z punktu widzenia
ochrony radiologicznej,
46) system zarządzania jakością - zespół systematycznie planowanych i
wykonywanych działań, koniecznych dla wystarczającego zapewnienia,
że dana struktura, układ lub ich części składowe bądź procedury
będą działać w sposób zadowalający, spełniając wymagania określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 33c ust. 9 pkt 2,
47) szkoda dla zdrowia człowieka - oszacowane ryzyko skrócenia
długości i pogorszenia jakości życia ludzi w następstwie narażenia
na promieniowanie jonizujące; obejmuje straty wynikające ze skutków
somatycznych, nowotworów i poważnych zaburzeń genetycznych,
48) teren kontrolowany - teren o kontrolowanym dostępie, objęty
specjalnymi przepisami mającymi na celu ochronę przed
promieniowaniem jonizującym lub rozprzestrzenianiem się skażeń pro
mieniotwórczych,
49) teren nadzorowany - teren objęty specjalnym nadzorem, w celu
ochrony przed promieniowaniem jonizującym,
50) urządzenia radiologiczne - źródła promieniowania jonizującego
lub urządzenia służące do detekcji promieniowania jonizującego,
wykorzystywane do celów leczniczych lub diagnostycznych,
51) wypalone paliwo jądrowe - paliwo jądrowe, które zostało
napromieniowane w rdzeniu reaktora oraz na stałe usunięte z
rdzenia,
52) wzbogacanie izotopowe - proces polegający na rozdzielaniu
izotopów uranu w celu zwiększenia zawartości uranu 235 w produkcie
wyjściowym,
53) zagrożenie (narażenie potencjalne) - narażenie, które może
nastąpić, przy czym prawdopodobieństwo jego wystąpienia i wielkość
mogą być zawczasu oszacowane,
54) zamknięcie składowiska odpadów promieniotwórczych lub składowiska
wypalonego paliwa jądrowego - zaprzestanie dostarczania odpadów pro
mieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego do składowiska, na
podstawie decyzji właściwego organu, oraz wykonanie wszelkich prac
koniecznych dla zapewnienia bezpieczeństwa składowiska,
55) zdarzenie radiacyjne - sytuację związaną z zagrożeniem,
wymagającą podjęcia pilnych działań w celu ochrony pracowników lub
ludności,
56) źródło promieniotwórcze - substancję promieniotwórczą
przygotowaną do wykorzystywania jej promieniowania jonizującego,
57) źródło promieniowania jonizującego - źródło promieniotwórcze,
urządzenie zawierające takie źródło, urządzenie wytwarzające
promieniowanie jonizujące lub urządzenie emitujące substancje
promieniotwórcze.";
3) art. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"Art. 4. 1. Wykonywanie działalności związanej z narażeniem,
polegającej na:
1) wytwarzaniu, przetwarzaniu, przechowywaniu, składowaniu,
transporcie lub stosowaniu materiałów jądrowych, źródeł i odpadów
promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego i obrocie nimi,
a także na wzbogacaniu izotopowym,
2) budowie, rozruchu, próbnej i stałej eksploatacji oraz likwidacji
obiektów jądrowych,
3) budowie, eksploatacji, zamknięciu i likwidacji składowisk odpadów
promieniotwórczych i składowisk wypalonego paliwa jądrowego oraz
budowie i eksploatacji przechowalników wypalonego paliwa jądrowego,
4) produkowaniu, instalowaniu, stosowaniu i obsłudze urządzeń
zawierających źródła promieniotwórcze oraz obrocie tymi
urządzeniami,
5) uruchamianiu i stosowaniu urządzeń wytwarzających promieniowanie
jonizujące,
6) uruchamianiu pracowni, w których mają być stosowane źródła
promieniowania jonizującego, w tym pracowni rentgenowskich,
7) zamierzonym dodawaniu substancji promieniotwórczych w procesie
produkcyjnym wyrobów powszechnego użytku i wyrobów medycznych,
obrocie tymi wyrobami oraz przywozie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i wywozie z tego terytorium wyrobów powszechnego użytku i
wyrobów medycznych, do których dodano substancje promieniotwórcze,
8) zamierzonym podawaniu substancji promieniotwórczych ludziom i
zwierzętom w celu medycznej lub weterynaryjnej diagnostyki,
leczenia lub badań naukowych
- wymaga zezwolenia albo zgłoszenia w zakresie bezpieczeństwa
jądrowego i ochrony radiologicznej, z zastrzeżeniem art. 6
pkt 1.
2. Działalność polegająca na dodawaniu substancji promieniotwórczych
do żywności, zabawek, osobistych ozdób lub kosmetyków oraz przywozie
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wywozie z tego terytorium
takich wyrobów jest zabroniona.
Art. 5. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności, o
której mowa w art. 4 ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie jednostki organizacyjnej ubiegającej się o wydanie
zezwolenia, jej siedzibę i adres,
2) w przypadku przedsiębiorców - numer w rejestrze przedsiębiorców,
3) określenie rodzaju, zakresu i miejsca wykonywania działalności
związanej z narażeniem.
2. Złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności,
o której mowa w art. 4 ust. 1, albo zgłoszenia wykonywania tej
działalności, dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej.
3. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej "Prezesem
Agencji", wydaje zezwolenia i przyjmuje zgłoszenia, z zastrzeżeniem
ust. 4.
4. Zezwolenie na uruchamianie i stosowanie aparatów rentgenowskich do
celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii
powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych oraz uru
chamianie pracowni stosujących takie aparaty wydaje państwowy
wojewódzki inspektor sanitarny, a dla jednostek organizacyjnych:
1) podległych lub podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub
nadzorowanych przez niego, albo dla których jest on organem zało
życielskim - komendant wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej,
2) podległych lub podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych, albo dla których jest
on organem założycielskim - państwowy inspektor sanitarny
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.
5. Wydanie zezwolenia albo przyjęcie zgłoszenia następuje po
stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki
wykonywania działalności związanej z narażeniem, wymagającej
zezwolenia albo zgłoszenia.
6. Wydanie, odmowa wydania oraz cofnięcie zezwolenia, a także
przyjęcie i odmowa przyjęcia zgłoszenia następuje w drodze decyzji
administracyjnej.
7. Zezwolenie wydaje się na czas nieoznaczony, chyba że jednostka
organizacyjna ubiegająca się o wydanie zezwolenia złoży wniosek o
wydanie zezwolenia na czas oznaczony.
8. Organy, o których mowa w ust. 3 i 4, prowadzą rejestr jednostek
organizacyjnych, których działalność wymaga co najmniej zgłoszenia.
9. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zgłaszać
organowi wydającemu zezwolenie wszelkie zmiany danych określonych w
zezwoleniu.
10. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do zgłoszenia.
11. Organ wydający zezwolenie cofa zezwolenie, w przypadku gdy:
1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące jednostce organizacyjnej
wykonywania objętej zezwoleniem działalności związanej z
narażeniem,
2) jednostka organizacyjna przestała spełniać warunki określone
przepisami prawa, wymagane do prowadzenia działalności określonej w
zezwoleniu,
3) jednostka organizacyjna nie usunęła, w wyznaczonym przez organ
wydający zezwolenie terminie, stanu faktycznego lub prawnego
niezgodnego z warunkami określonymi w zezwoleniu lub z przepisami
regulującymi działalność objętą zezwoleniem.
12. W decyzji o cofnięciu zezwolenia należy określić sposób
postępowania z posiadanymi przez jednostkę organizacyjną materiałami
jądrowymi, źródłami promieniotwórczymi, odpadami promieniotwórczymi
oraz wypalonym paliwem jądrowym.
13. Koszty postępowania, o którym mowa w ust. 12, ponosi jednostka
organizacyjna, której cofnięto zezwolenie.
14. Za wydanie zezwolenia pobiera się opłatę skarbową w wysokości
określonej w przepisach o opłacie skarbowej.";
4) w art. 7:
a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą
zezwolenia istnieje obowiązek opracowania i wdrożenia programu
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, zawierającego co
najmniej opis urządzeń i procedur mających na celu ochronę pracownika,
ogółu ludności i środowiska przed zagrożeniem.
3. W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą
zezwolenia wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań bezpieczeństwa
jądrowego i ochrony radiologicznej sprawuje osoba, która posiada
uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej, z zastrzeżeniem ust.
3a.",
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
"3a. Wymaganie, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy jednostki
organizacyjnej wykonującej działalność z aparatami rentgenowskimi do
celów weterynaryjnych pracującymi w systemie zdjęciowym oraz jednostki
organizacyjnej wykonującej działalność z urządzeniami rentgenowskimi
przeznaczonymi do kontroli osób, przesyłek i bagażu.",
c) w ust. 5:
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) zdała egzamin z zakresu szkolenia określonego w przepisach
wydanych na podstawie art. 12 ust. 2 lub 3,",
- w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w
brzmieniu:
"5) posiada staż pracy w warunkach narażenia na promieniowanie
jonizujące, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 12
ust. 2 lub 3.",
d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu:
"6a. Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia inspektora ochrony
radiologicznej, z wyjątkiem uprawnień inspektora ochrony radiologicznej
w pracowniach rentgenowskich stosujących aparaty rentgenowskie do celów
diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii
powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych prowadzą
jednostki, które zostały wpisane do rejestru Prezesa Agencji.
6b. Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia inspektora ochrony
radiologicznej w pracowniach rentgenowskich stosujących aparaty
rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej,
radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych
prowadzą jednostki, które zostały wpisane do rejestru Głównego
Inspektora Sanitarnego.",
e) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach
stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej,
radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii
schorzeń nienowotworowych nadaje Główny Inspektor Sanitarny.";
5) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
"Art. 7a. Kierownik jednostki organizacyjnej zasięga opinii inspektora
ochrony radiologicznej na temat badania i sprawdzania urządzeń
ochronnych i przyrządów pomiarowych, obejmującej w szczególności:
1) ocenę urządzeń mających wpływ na ochronę radiologiczną - przed
dopuszczeniem do ich stosowania,
2) dopuszczenie do stosowania nowych lub zmodyfikowanych źródeł
promieniowania jonizującego, z punktu widzenia ochrony
radiologicznej,
3) częstotliwość sprawdzania skuteczności stosowanych środków i
technik ochrony przed promieniowaniem,
4) częstotliwość wzorcowania przyrządów pomiarowych, sprawdzanie ich
sprawności i właściwego użytkowania.";
6) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Kierownik jednostki organizacyjnej przed podjęciem działalności związanej
z wprowadzeniem nowych rodzajów zastosowań promieniowania jonizującego,
sporządza uzasadnienie, które powinno wykazać, że spodziewane w wyniku
wykonywania tej działalności korzyści naukowe, ekonomiczne, społeczne i
inne będą większe niż możliwe, powodowane przez tę działalność, szkody dla
zdrowia człowieka i stanu środowiska.";
7) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
"Art. 8a. Kierownik jednostki organizacyjnej zawiadamia pisemnie organ,
który wydał zezwolenie albo przyjął zgłoszenie, o przewidywanym
przekształceniu jednostki organizacyjnej lub zakończeniu przez nią
działalności i uzgadnia z nim, na piśmie, sposób postępowania z
posiadanymi źródłami promieniotwórczymi, materiałami jądrowymi lub
odpadami promieniotwórczymi oraz przeprowadza na koszt jednostki
organizacyjnej kontrolę dozymetryczną oraz dekontaminację miejsca
wykonywania działalności i jego otoczenia po zakończeniu
działalności.";
8) art. 9 otrzymuje brzmienie:
"Art. 9. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej zapewnia wykonywanie
działalności zgodnie z zasadą optymalizacji, wymagającą, aby -
przy rozsądnym uwzględnieniu czynników ekonomicznych i spo
łecznych - liczba narażonych pracowników i osób z ogółu ludności
była jak najmniejsza, a otrzymywane przez nich dawki
promieniowania jonizującego były możliwie małe, z zastrzeżeniem
art. 33c.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej przeprowadza ocenę narażenia
pracowników, a jeżeli z analizy optymalizacyjnej wynika taka
konieczność, ustala dla nich dalsze ograniczenia narażenia, tak,
żeby otrzymane przez nich dawki promieniowania jonizującego były nie
wyższe niż ustalone dla nich ograniczniki dawek (limity użytkowe
dawek).
3. Jeżeli ograniczniki dawek (limity użytkowe dawek) zostaną ustalone
w zezwoleniu, to możliwość ich przekroczenia podlega zgłoszeniu
przez kierownika jednostki organizacyjnej organowi, który wydał
zezwolenie.";
9) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
"Art. 9a. 1. Prezes Agencji może w zezwoleniu nałożyć na jednostkę
organizacyjną obowiązek utworzenia wyspecjalizowanej,
wyodrębnionej organizacyjnie służby ochrony radiologicznej,
wspomagającej inspektora ochrony radiologicznej w wykonywaniu
zadań z zakresu ochrony radiologicznej.
2. Wyspecjalizowana służba ochrony radiologicznej, o której mowa w
ust. 1, może być wspólna dla kilku jednostek organizacyjnych, jeżeli
kierownicy tych jednostek tak postanowią w zawartej umowie.
10) w art. 11:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić
prowadzenie wstępnych i okresowych - nie rzadziej niż co 5 lat, szkoleń
pracowników w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej, zgodnie z opracowanym przez siebie programem. Szkoleniem
objęci są również pracownicy uczestniczący w transporcie materiałów
jądrowych, źródeł promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych lub
wypalonego paliwa jądrowego.",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Szkolenia, o których mowa w ust. 2, obejmują w szczególności:
1) ogólne procedury ochrony radiologicznej i podejmowane środki
ostrożności związane z działalnością wykonywaną przez jednostkę
organizacyjną,
2) procedury ochrony radiologicznej i podejmowane środki ostrożności
związane z konkretnym stanowiskiem pracy,
3) w przypadku kobiet - także informację o konieczności niezwłocznego
powiadomienia kierownika jednostki organizacyjnej o ciąży, oraz
informację o ryzyku skażenia promieniotwórczego dziecka karmionego
piersią przez matkę, w przypadku gdy istnieje możliwość skażenia
promieniotwórczego ciała matki.",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Programy szkoleń, opracowane przez kierownika jednostki organizacyjnej
działającej na podstawie zezwolenia, podlegają zatwierdzeniu przez
organ, który wydał zezwolenie.";
11) w art. 12:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu:
"1a. Z wnioskiem o nadanie uprawnień, o których mowa w ust. 1, może
wystąpić kierownik jednostki organizacyjnej, w której ma być zatrudniona
osoba na stanowisku wymagającym uprawnienia, lub kierownik jednostki
nadrzędnej.
1b. Koszty uzyskania uprawnień ponosi występujący z wnioskiem o nadanie
uprawnień.
1c. Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia, o których mowa w ust.
1, prowadzą jednostki, które zostały wpisane do rejestru Prezesa
Agencji.",
b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje stanowisk, o których mowa w ust. 1,
2) szczegółowe warunki i tryb nadawania przez Prezesa Agencji
uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz uprawnień dla osób,
które mogą być zatrudnione na stanowiskach określonych w ust. 1,
sposób powoływania komisji egzaminacyjnej, tryb jej pracy, sposób
przeprowadzenia egzaminu, wzór zaświadczenia o uzyskaniu
uprawnienia, tryb wnoszenia opłaty za egzamin, jej wysokość oraz
wynagrodzenie członków komisji egzaminacyjnej,
3) wymagany zakres szkolenia, warunki, jakie muszą spełniać jednostki
przeprowadzające szkolenie, program i formy organizowania szkoleń, a
także tryb uzyskiwania wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 7
ust. 6a, oraz do rejestru, o którym mowa w ust. 1c,
4) ramowy zakres obowiązków i uprawnień inspektora ochrony
radiologicznej, któremu uprawnienia nadaje Prezes Agencji
- mając na celu zapewnienie przestrzegania wymagań bezpieczeństwa
jądrowego i ochrony radiologicznej w jednostce organizacyjnej, a
także sprawowania w sposób odpowiedni wewnętrznego nadzoru nad
przestrzeganiem tych wymagań.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb nadawania przez Głównego Inspektora
Sanitarnego uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w
pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki
medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
radioterapii schorzeń nienowotworowych, uwzględniając sposób powo
ływania komisji egzaminacyjnej, tryb jej pracy, sposób
przeprowadzenia egzaminu, wzór zaświadczenia o uzyskaniu
uprawnienia, tryb wnoszenia opłaty za egzamin, jej wysokość oraz
wynagrodzenie członków komisji egzaminacyjnej,
2) wymagany zakres szkolenia, warunki, jakie muszą spełniać jednostki
przeprowadzające szkolenie, uwzględniając program i formy
przeprowadzania szkoleń, a także tryb uzyskiwania wpisu do rejestru,
o którym mowa w art. 7 ust. 6b,
3) ramowy zakres obowiązków i uprawnień inspektora ochrony
radiologicznej, któremu uprawnienia nadaje Główny Inspektor
Sanitarny
- mając na celu zapewnienie przestrzegania wymagań ochrony
radiologicznej w jednostce organizacyjnej.";
12) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Dawek granicznych nie stosuje się do osób poddawanych działaniu
promieniowania jonizującego w celach medycznych, o których mowa w art. 33a
ust. 1.";
13) uchyla się art. 15;
14) w art. 17:
a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) kategorię A obejmującą pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę
skuteczną przekraczającą 6 mSv (milisiwertów) w ciągu roku lub na dawkę
równoważną przekraczającą trzy dziesiąte wartości dawek granicznych dla
soczewek oczu, skóry i kończyn, określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 25 pkt 1,
2) kategorię B obejmującą pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę
skuteczną przekraczającą 1 mSv w ciągu roku lub na dawkę równoważną prze
kraczającą jedną dziesiątą wartości dawek granicznych dla soczewek oczu,
skóry i kończyn, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25
pkt 1, i którzy nie zostali zaliczeni do kategorii A.",
b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
"4. Pracownicy kategorii B podlegają ocenie narażenia prowadzonej na
podstawie pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy w sposób
pozwalający stwierdzić prawidłowość zaliczenia pracowników do tej
kategorii, chyba że kierownik jednostki organizacyjnej zadecyduje o
objęciu ich systematycznymi pomiarami dawek indywidualnych. Zezwolenie
może zawierać warunek prowadzenia oceny narażenia pracowników kategorii
B wykonujących prace określone w tym zezwoleniu na podstawie pomiarów
dawek indywidualnych.
5. W przypadku gdy pomiar dawki indywidualnej jest niemożliwy lub
niewłaściwy, ocena dawki indywidualnej otrzymanej przez pracownika
kategorii A może być dokonana na podstawie wyników pomiarów dawek
indywidualnych przeprowadzonych dla innych narażonych pracowników tej
kategorii albo na podstawie wyników pomiarów dozymetrycznych w śro
dowisku pracy.",
c) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:
"7a. Klasyfikacji medycznej pracownika kategorii A dokonuje uprawniony
lekarz, który sprawuje nadzór medyczny nad tym pracownikiem.";
15) art. 18 otrzymuje brzmienie:
"Art. 18. 1. W celu dostosowania działań i środków ochrony radiologicznej
pracowników do wielkości i rodzajów zagrożeń, kierownik jednostki
organizacyjnej wprowadza podział lokalizacji miejsc pracy na:
1) tereny kontrolowane, tam, gdzie istnieje możliwość otrzymania
dawek określonych dla pracowników kategorii A, istnieje możliwość
rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych lub mogą
występować duże zmiany mocy dawki promieniowania jonizującego,
2) tereny nadzorowane, tam, gdzie istnieje możliwość otrzymania
dawek określonych dla pracowników kategorii B i które nie zostały
zaliczone do terenów kontrolowanych.
2. Za spełnienie wymagań określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 25 pkt 2 dla terenów kontrolowanych i nadzorowanych
jest odpowiedzialny kierownik jednostki organizacyjnej, który
podejmuje określone działania w celu spełnienia tych wymagań po
zasięgnięciu opinii inspektora ochrony radiologicznej i lekarza
medycyny pracy.";
16) w art. 19 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
"1. W szczególnych przypadkach, z wyłączeniem zdarzeń radiacyjnych,
pracownicy kategorii A, za ich zgodą i za zgodą Prezesa Agencji, mogą
otrzymać określone przez Prezesa Agencji dawki przekraczające wartości
dawek granicznych, jeżeli jest to konieczne dla wykonania określonego
zadania w określonym miejscu pracy i w określonym czasie.
2. Niedopuszczalne jest narażenie, o którym mowa w ust. 1, praktykantów,
uczniów, studentów oraz kobiet w ciąży, a kobiet karmiących piersią,
jeżeli w wyniku narażenia jest prawdopodobne powstanie skażeń
promieniotwórczych ciała.
3. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany uzasadnić konieczność
narażenia, o którym mowa w ust. 1, i z wyprzedzeniem szczegółowo omówić
związane z tym kwestie z zainteresowanymi pracownikami - ochotnikami lub
ich przedstawicielami, oraz z uprawnionym lekarzem i inspektorem ochrony
radiologicznej, a także poinformować zainteresowanych pracowników -
ochotników o ryzyku związanym z narażeniem, o którym mowa w ust. 1, i o
niezbędnych środkach ostrożności.";
17) w art. 20 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
"1. Osoba uczestnicząca w usuwaniu skutków zdarzenia radiacyjnego oraz w
działaniach interwencyjnych nie może otrzymać w czasie trwania tych
działań dawki przekraczającej wartość rocznej dawki granicznej dla
pracowników, z wyjątkiem sytuacji narażenia wyjątkowego, o którym mowa w
ust. 2 i 3.
2. W sytuacji narażenia wyjątkowego wynikającego z działań mających na
celu:
1) zapobieżenie poważnej utracie zdrowia,
2) uniknięcie dużego napromieniowania znacznej liczby osób,
3) zapobieżenie katastrofie na większą skalę
- należy dołożyć wszelkich starań, żeby osoba uczestnicząca w takich
działaniach nie otrzymała dawki skutecznej przekraczającej 100 mSv.
3. Osoba uczestnicząca w ratowaniu życia ludzkiego może otrzymać dawkę
skuteczną przekraczającą 100 mSv, jednakże należy dołożyć wszelkich
starań, żeby nie otrzymała dawki skutecznej przekraczającej 500 mSv.";
18) w art. 21:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Pomiary dawek indywidualnych oraz pomiary służące ocenie dawek od
narażenia wewnętrznego są dokonywane przez podmioty posiadające
akredytację otrzymaną na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem
ust. 4 i 5.",
b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
"4. Inspektor ochrony radiologicznej, do czasu dokonania pomiarów dawek
indywidualnych oraz pomiarów służących ocenie dawek od narażenia
wewnętrznego przez podmiot posiadający akredytację, dokonuje wstępnej
operacyjnej oceny dawek indywidualnych otrzymanych przez pracowników
zewnętrznych wykonujących działalność na terenie kontrolowanym w
jednostce organizacyjnej.
5. Inspektor ochrony radiologicznej może, do czasu dokonania pomiarów
dawek indywidualnych oraz pomiarów służących ocenie dawek od narażenia
wewnętrznego przez podmiot posiadający akredytację, dokonać wstępnej
operacyjnej oceny dawek indywidualnych otrzymanych przez innych niż
pracownicy zewnętrzni pracowników wykonujących pracę w jednostce
organizacyjnej.";
19) art. 22 otrzymuje brzmienie:
"Art. 22. Przed zatrudnieniem pracownika w warunkach narażenia kierownik
jednostki organizacyjnej jest obowiązany wystąpić do Prezesa Agencji
z wnioskiem o informację z centralnego rejestru dawek o dawkach
otrzymanych przez tego pracownika w roku kalendarzowym, w którym
występuje z wnioskiem, oraz w okresie czterech poprzednich lat
kalendarzowych.";
20) w art. 23:
a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) w zakładach górniczych, jaskiniach i innych miejscach pod powierzchnią
ziemi, oraz w uzdrowiskach,",
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia:
1) inne niż wymienione w ust. 3 rodzaje działalności zawodowej
związanej z występowaniem promieniowania naturalnego prowadzącego do
wzrostu narażenia pracowników lub ludności istotnego z punktu
widzenia ochrony radiologicznej,
2) sposoby dokonywania oceny narażenia powstałego w związku z
wykonywaniem działalności, o której mowa w ust. 1, tryb postępowania
mającego na celu zmniejszenie tego narażenia oraz inne działania
mające na celu ochronę radiologiczną narażonych pracowników i
ludności
- uwzględniając zalecenia Unii Europejskiej, przepisy wydane na
podstawie art. 25 pkt 1, specyfikę wykonywanej działalności
zawodowej i specyfikę pracy osoby narażonej.";
21) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu:
"Art. 23a. Jeżeli w następstwie działalności wykonywanej w przeszłości, w
szczególności polegającej na wydobyciu i przerobie rud uranu oraz na
gromadzeniu osadów promieniotwórczych wód kopalnianych, utrzymuje
się skażenie promieniotwórcze środowiska istotne z punktu widzenia
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, użytkownik
terenu, na którym utrzymuje się to skażenie, wyznacza granice tego
terenu, prowadzi na nim pomiary kontrolne narażenia, a jeżeli jest
to uzasadnione także reguluje dostęp do tego terenu oraz
wykorzystanie ziemi i położonych na nim budynków.";
22) w art. 25 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) dawki graniczne promieniowania jonizującego i wskaźniki pozwalające na
wyznaczenie tych dawek stosowane przy ocenie narażenia oraz sposób i
częstotliwość dokonywania oceny narażenia pracowników i ogółu ludności,
uwzględniając - przy ustalaniu dawek granicznych dla pracowników - dawki
dla uczniów, studentów, praktykantów, kobiet karmiących piersią, a w
przypadku kobiet w ciąży ograniczenia wynikające z możliwości
napromienienia płodu,";
23) art. 29 otrzymuje brzmienie:
"Art. 29. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić
pracownikom zewnętrznym ochronę radiologiczną równoważną ochronie,
jaką zapewnia pracownikom zatrudnionym w jednostce organizacyjnej.
2. Każdemu pracownikowi zewnętrznemu Prezes Agencji wydaje
indywidualny dokument narażenia pracownika zewnętrznego (paszport
dozymetryczny), w którym pracodawca zewnętrzny i kierownik jednostki
organizacyjnej umieszczają informacje określone w przepisach
wydanych na podstawie ust. 3 pkt 2.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej,
pracodawcy zewnętrznego i pracownika zewnętrznego w zakresie
ochrony radiologicznej pracowników zewnętrznych narażonych podczas
pracy na terenie kontrolowanym, uwzględniając sposoby ochrony sto
sowane wobec pracowników jednostki organizacyjnej,
2) informacje umieszczane przez kierownika jednostki organizacyjnej,
pracodawcę zewnętrznego i uprawnionego lekarza w paszporcie
dozymetrycznym, mając na uwadze dostarczenie informacji
zapewniających objęcie pracownika ochroną przed promieniowaniem,
3) tryb wydawania oraz wzór paszportu dozymetrycznego, uwzględniając
konieczność nadania każdemu paszportowi indywidualnego numeru, a
także zapewnienie umieszczenia informacji, o których mowa w pkt
2.";
24) art. 32 otrzymuje brzmienie:
"Art. 32. Od orzeczeń lekarskich, o których mowa w art. 17 ust. 7a i 8
oraz w art. 31 ust. 2, pracownikowi służy odwołanie do sądu pracy.";
25) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu:
"Art. 32a. Przepisy art. 10, 11, 14, 17, 21, 22, 26 i 29-32 - stosuje się
odpowiednio do uczniów, studentów i praktykantów.";
26) w art. 33:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Dotacja może być przeznaczona na:
1) eksploatację badawczych reaktorów jądrowych,
2) likwidację badawczych reaktorów jądrowych,
3) eksploatację przechowalników wypalonego paliwa jądrowego
pochodzącego z badawczych reaktorów jądrowych,
4) utrzymanie i rozwój programów bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej związanych z wykorzystaniem przez jednostki naukowe i
badawczo-rozwojowe, wiązek promieniowania jonizującego na potrzeby
medyczne do celów innych niż diagnostyka i radioterapia,
5) działalność w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej oraz ochrony obiektów jądrowych i ochrony fizycznej
materiałów jądrowych w jednostkach organizacyjnych działających w
Otwocku-Świerku, a także w zakresie ochrony radiologicznej i ochrony
Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych,
6) sporządzanie ocen oddziaływania obiektów jądrowych, miejsc
wydobywania rud uranu i toru oraz składowisk odpadów
promieniotwórczych na środowisko oraz wykonywanie badań i analiz
niezbędnych do sporządzenia tych ocen,
7) wykonywanie pomiarów mocy dawki promieniowania jonizującego lub
skażeń promieniotwórczych kraju,
8) utrzymanie wzorców promieniowania jonizującego oraz utrzymanie i
rozwój systemów zapewnienia jakości wzorcowania przyrządów
dozymetrycznych,
9) tworzenie i wykorzystywanie modeli obliczeniowych służących do
oceny sytuacji radiacyjnej, niezbędnych do podjęcia odpowiednich
działań w kraju na wypadek zdarzeń radiacyjnych oraz tworzenie
modeli niezbędnych do przeprowadzania analiz służących uzasadnianiu
wprowadzenia działań interwencyjnych,
10) akredytację laboratoriów wykonujących działalność, o której mowa w
art. 21 ust. 2 oraz w art. 27 ust. 2,
11) inwestycje służące wykonywaniu działalności, o której mowa w pkt
1-10.",
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Wysokość dotacji nie może być większa niż koszty poniesione w związku
z wykonywaną działalnością, pomniejszone o dochody uzyskane z tej
działalności i środki pochodzące z innych źródeł, a ponadto w przypadku
działalności, o której mowa w ust. 2 pkt 1, 4, 5, 8 i 10, nie może
przekraczać 85% kosztów wykonywanej działalności.";
27) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:
"Rozdział 3a
Stosowanie promieniowania jonizującego w celach medycznych
Art. 33a. 1. Stosowanie promieniowania jonizującego w celach medycznych
obejmuje ekspozycje:
1) pacjentów, wynikającą z badań lekarskich i leczenia, w tym ze
wstępnych i okresowych badań pracowników,
2) osób poddawanych przesiewowym badaniom z zastosowaniem
promieniowania jonizującego,
3) zdrowych osób lub pacjentów uczestniczących w eksperymentach
medycznych,
4) osób poddawanych badaniom z zastosowaniem promieniowania
jonizującego w celach medyczno-prawnych, kiedy podjęcie tych badań
nie wynika ze wskazań zdrowotnych,
5) osób, które poza obowiązkami zawodowymi, świadomie i z własnej
woli udzielają pomocy pacjentom i opiekują się nimi.
2. Ekspozycje, o których mowa w ust. 1, wymagają uzasadnienia.
Uzasadnienie jest oparte na przewadze oczekiwanych korzyści
zdrowotnych dla pacjenta lub społeczeństwa nad uszczerbkiem
zdrowotnym, który ekspozycja może spowodować.
3. Warunkiem właściwego uzasadnienia jest zastosowanie radiologicznej
procedury diagnostycznej lub leczniczej, której skuteczność w
określonej sytuacji klinicznej została udowodniona lub powszechnie
uznana. W procesie uzasadnienia ocenia się również korzyści i
rodzaje ryzyka związane ze stosowaniem alternatywnych procedur,
służących temu samemu celowi, prowadzących do mniejszej ekspozycji
na promieniowanie jonizujące lub nie narażających na jego działanie.
4. Skierowanie pacjenta na określone badanie z zastosowaniem
promieniowania jonizującego wynika z uzasadnionego przekonania
lekarza lub innej osoby upoważnionej do kierowania na takie badanie,
że jego wynik dostarczy informacji, które przyczynią się do
postawienia prawidłowego rozpoznania lub wykluczenia choroby, oceny
jej przebiegu i postępów leczenia oraz, że korzyści z tego tytułu
przewyższą możliwe ujemne następstwa dla zdrowia, które mogą być
związane z narażeniem na promieniowanie jonizujące.
5. Skierowanie, o którym mowa w ust. 4, może być wystawione po
upewnieniu się, że inne alternatywne, nieinwazyjne i nienarażające
na działanie promieniowania jonizującego metody, a także wcześniej
wykonane badania z zastosowaniem promieniowania jonizującego nie
mogą dostarczyć równoważnych informacji.
6. W szczególnych przypadkach, podlegających każdorazowo odrębnej
ocenie, można wykonać badanie z zastosowaniem promieniowania joni
zującego, jeżeli nie zostało ono uzasadnione w sposób, o którym mowa
w ust. 3-5.
7. Dokonanie badania z zastosowaniem promieniowania jonizującego
uzasadnionego w sposób, o którym mowa w ust. 6, odnotowuje się w do
kumentacji chorego. Dotyczy to w szczególności ekspozycji w celach
medyczno-prawnych.
8. W przypadku zaistnienia okoliczności wykluczających lub ogra
niczających zakres zastosowania procedury radiologicznej u pacjenta,
pomimo że jest ona ogólnie uzasadniona, o odstąpieniu od jej
wykonania lub o zakresie jej zastosowania decyduje lekarz kierujący
lub wykonujący badanie.
9. Dokonywanie ekspozycji na promieniowanie jonizujące w celach
medycznych w wyniku procedury, która nie została uzasadniona w
sposób, określony w ust. 3-5, jest niedopuszczalne, z zastrzeżeniem
ust. 6.
Art. 33b. 1. Skierowanie na leczenie promieniowaniem jonizującym wydaje
lekarz onkolog lub lekarz innej specjalności właściwej ze względu
na rodzaj schorzenia, po rozważeniu uzasadnień dla innych sposobów
leczenia, wynikających z natury choroby, stanu pacjenta i
możliwych przeciwwskazań do radioterapii.
2. O podjęciu i zakresie leczenia lub odstąpieniu od niego decyduje
specjalista z zakresu radioterapii onkologicznej, kierując się:
1) rokowaniem co do powodzenia leczenia,
2) zaawansowaniem i naturą choroby,
3) koniecznością jednoczesnego lub zastępczego innego leczenia,
4) stanem zdrowia pacjenta,
5) ewentualnymi przeciwwskazaniami do radioterapii.
3. Lekarz kierujący pacjenta na badanie lub leczenie promieniowaniem
jonizującym uzasadnia swoją decyzję w skierowaniu. Lekarz prowadzący
badanie lub leczenie jest obowiązany ocenić poprawność uzasadnienia
skierowania i odpowiada za wybór odpowiedniej procedury oraz jej
poprawną realizację.
Art. 33c. 1. Właściwe badanie i leczenie przy użyciu promieniowania
jonizującego wymaga optymalizacji ochrony radiologicznej pacjenta
przed jego niepożądanym działaniem.
2. W badaniach diagnostycznych rentgenowskich i z zakresu medycyny
nuklearnej ogranicza się efektywne dawki promieniowania do możliwie
najniższego poziomu - przy uwzględnieniu czynników ekonomicznych i
społecznych - który zapewni uzyskanie wyniku badania o założonych
walorach diagnostycznych. Optymalizacja ochrony radiologicznej
pacjenta jest także realizowana przez redukcję do minimum badań
niepotrzebnie powtarzanych i wadliwie wykonanych.
3. W radiologii zabiegowej, poza wymaganiami określonymi w ust. 2,
podejmuje się wszystkie niezbędne kroki, mające na celu zapobieżenie
popromiennym uszkodzeniom skóry i tkanek pod nią położonych w wyniku
stosowania zlokalizowanej długotrwałej ekspozycji, zwłaszcza na
wiązkę promieniowania X o dawce dużej mocy.
4. W radioterapii optymalizacja ochrony radiologicznej pacjenta wymaga
możliwie maksymalnej ochrony przed promieniowaniem zdrowych narządów
i tkanek przy realizacji napromienienia objętości tarczowej
przepisaną dawką leczniczą, zaaplikowaną w takim reżimie czasowym,
który zapewni jej maksymalną skuteczność (wyleczalność choroby).
5. Osoby wykonujące i nadzorujące wykonywanie badań i zabiegów
leczniczych są obowiązane do podnoszenia swoich kwalifikacji zgodnie
z wymaganiami, o których mowa w art. 33i ust. 2.
6. Dzieci, kobiety w wieku rozrodczym, kobiety w ciąży i kobiety
karmiące piersią, a także osoby z otoczenia i rodziny pacjentów
poddanych terapii przy użyciu produktów radiofarmaceutycznych, podle
gają szczególnej ochronie w związku z ekspozycją na promieniowanie w
diagnostyce i terapii.
7. Zakłady opieki zdrowotnej wykonujące zabiegi lub leczenie z zakresu
radioterapii, medycyny nuklearnej, radiologii zabiegowej i
rentgenodiagnostyki są obowiązane podjąć działania zmierzające do
zapobieżenia medycznym wypadkom radiologicznym. W tym celu dokonuje
się kontroli fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych oraz
klinicznych audytów wewnętrznych i zewnętrznych, a także wprowadza
się system zarządzania jakością.
8. Koszty przeprowadzania klinicznych audytów wewnętrznych i
zewnętrznych, o których mowa w ust. 7, ponoszą zakłady opieki
zdrowotnej.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, warunki bezpiecznego stosowania promieniowania
jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej, o których
mowa w art. 33a ust. 1, w tym:
1) zasady i metody dobrej praktyki medycznej, zmierzającej do
ograniczenia dawek dla pacjentów w rentgenodiagnostyce, diagnostyce
radioizotopowej i radiologii zabiegowej, włączając w to poziomy
referencyjne oraz fizyczne parametry badań rentgenowskich warunku
jących uznanie postępowania za zgodne z dobrą praktyką medyczną,
2) wymagania i szczegółowe zasady realizacji systemu zarządzania
jakością w rentgenodiagnostyce, radiologii zabiegowej, medycynie
nuklearnej i radioterapii,
3) wymagania dotyczące szkolenia specjalistycznego osób wykonujących
i nadzorujących wykonywanie badań i zabiegów leczniczych,
4) szczególne zasady dotyczące ekspozycji na promieniowanie
jonizujące w diagnostyce i terapii dzieci, kobiet w wieku
rozrodczym, kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią,
5) zasady zabezpieczenia przed nadmierną ekspozycją osób z otoczenia
i rodzin pacjentów po terapii przy użyciu produktów radiofarmace
utycznych,
6) szczegółowe wymagania dotyczące badań przesiewowych i
eksperymentów medycznych wynikające ze specyfiki wykonywania
ekspozycji w celach medycznych,
7) szczegółowe zasady zapobiegania nieszczęśliwym wypadkom
radiologicznym w radioterapii, medycynie nuklearnej, radiologii
zabiegowej i rentgenodiagnostyce oraz sposoby i tryb postępowania
po ich wystąpieniu,
8) ograniczniki dawek dla osób, o których mowa w art. 33a ust. 1 pkt
3 i 5,
9) zasady wykonywania kontroli fizycznych parametrów urządzeń
radiologicznych oraz klinicznych audytów wewnętrznych i
zewnętrznych nad przestrzeganiem wymogów ochrony radiologicznej
pacjenta
- mając na celu zapewnienie wysokiej jakości świadczonych usług
medycznych i uwzględniając standardy obowiązujące w Unii
Europejskiej.
Art. 33d. 1. Prowadzenie działalności związanej z narażeniem na
promieniowanie jonizujące w celach medycznych, polegającej na
udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu radioterapii
onkologicznej, w tym leczenia chorób nowotworowych przy użyciu pro
duktów radiofarmaceutycznych, wymaga zgody ministra właściwego do
spraw zdrowia.
2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, może być wydana podmiotowi, który:
1) dysponuje odpowiednią liczbą personelu o właściwych
kwalifikacjach,
2) dysponuje urządzeniami radiologicznymi niezbędnymi dla
wykonywania badań diagnostycznych i leczenia,
3) stosuje właściwe procedury postępowania medycznego,
4) posiada system zarządzania jakością w zakresie świadczonych usług
medycznych z wykorzystaniem promieniowania jonizującego.
3. Zgoda, o której mowa w ust. 1, jest wydawana po uzyskaniu:
1) pozytywnej opinii konsultanta krajowego do spraw radioterapii
onkologicznej lub konsultanta krajowego do spraw medycyny
nuklearnej,
2) pozytywnej opinii państwowego wojewódzkiego inspektora
sanitarnego.
4. Zgoda może być cofnięta na stałe lub czasowo na wniosek komisji, o
której mowa w art. 33g ust. 1 pkt 1 lub 2, w przypadku gdy zakład
opieki zdrowotnej nie spełnia wymogów określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 5.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, minimalne wymagania dla zakładów opieki zdrowotnej
ubiegających się o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, dotyczące
wyposażenia w terapeutyczne i diagnostyczne urządzenia
radiologiczne, wyposażenia pomocniczego oraz liczebności i
kwalifikacji personelu, a także zakres dokumentacji niezbędnej do
uzyskania przez zakład opieki zdrowotnej zgody, o której mowa w ust.
1, mając na względzie bezpieczeństwo personelu i pacjentów.
Art. 33e. 1. Prowadzenie działalności związanej z narażeniem na
promieniowanie jonizujące w celach medycznych polegającej na
udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu badań
rentgenodiagnostycznych, badań diagnostycznych i leczenia chorób
nienowotworowych oraz paliatywnego leczenia chorób nowotworowych z
wykorzystaniem produktów radiofarmaceutycznych oraz zabiegów z
zakresu radiologii zabiegowej, wymaga zgody państwowego
wojewódzkiego inspektora sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku zakładów opieki zdrowotnej podległych lub
podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub nadzorowanych
przez niego, albo dla których jest on organem założycielskim, zgodę,
o której mowa w ust. 1, wydaje komendant wojskowego ośrodka medycyny
prewencyjnej, a w przypadku zakładów opieki zdrowotnej podległych
lub podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych
lub przez niego nadzorowanych, albo dla których jest on organem
założycielskim - państwowy inspektor sanitarny Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych i Administracji.
3. Zgoda, o której mowa w ust. 1 i 2, może być wydana podmiotowi,
który:
1) dysponuje odpowiednią liczbą personelu o właściwych
kwalifikacjach,
2) dysponuje urządzeniami radiologicznymi niezbędnymi dla
wykonywania badań diagnostycznych i leczenia,
3) stosuje właściwe procedury postępowania medycznego,
4) posiada system zarządzania jakością świadczonych usług medycznych
w zakresie, o którym mowa w ust. 1.
4. Zgoda, o której mowa w ust. 1 i 2, jest wydawana po uzyskaniu
opinii właściwego terenowo konsultanta wojewódzkiego do spraw
radiologii - diagnostyki obrazowej lub medycyny nuklearnej.
5. Opinię, o której mowa w ust. 4, konsultant wojewódzki wydaje nie
później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania od organu
wydającego zgodę wniosku o wydanie opinii.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, dla zakładów opieki zdrowotnej udzielających
świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii
zabiegowej, diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób
nienowotworowych, minimalne wymagania dotyczące wyposażenia w
urządzenia radiologiczne, wyposażenia pomocniczego oraz kwalifikacji
personelu, a także zakres dokumentacji niezbędnej do uzyskania
zgody, o której mowa w ust. 1 i 2, mając na względzie bezpieczeństwo
personelu i pacjentów.
7. Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się do rentgenowskich aparatów
stomatologicznych oraz urządzeń służących wyłącznie do densytometrii
kości.
Art. 33f. Zezwolenia i zgody, o których mowa w art. 5 ust. 4 oraz art. 33d
ust. 1 i art. 33e ust. 1 i 2, są przekazywane niezwłocznie przez
organ wydający do Głównego Inspektora Sanitarnego, który prowadzi
ich centralny rejestr.
Art. 33g. 1. Powołuje się komisje do spraw procedur i audytów klinicznych
zewnętrznych, zwane dalej "komisjami", w zakresie:
1) radioterapii onkologicznej,
2) medycyny nuklearnej,
3) radiologii - diagnostyki obrazowej i radiologii zabiegowej.
2. W skład komisji wchodzą odpowiednio:
1) konsultanci krajowi do spraw radioterapii onkologicznej, medycyny
nuklearnej oraz radiologii - diagnostyki obrazowej,
2) eksperci zaproponowani przez Polskie Lekarskie Towarzystwo
Radiologiczne, Polskie Towarzystwo Medycyny Nuklearnej, Polskie
Towarzystwo Onkologiczne oraz Polskie Towarzystwo Fizyki Medycznej,
3) przedstawiciele ministra właściwego do spraw zdrowia, Ministra
Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Przewodniczącymi komisji są odpowiedni konsultanci krajowi, o
których mowa w ust. 2 pkt 1, a ich członków powołuje i odwołuje
minister właściwy do spraw zdrowia.
4. Komisje ustalają swoje regulaminy pracy, które są zatwierdzane
przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
5. Komisje opracowują, w formie pisemnej, wzorcowe procedury
radiologiczne dla uzasadnionych ekspozycji medycznych uznanych za
standardowe.
6. Zakład opieki zdrowotnej tworzy na podstawie procedur, o których
mowa w ust. 5, udokumentowane robocze procedury postępowania wyma
gane przez system zarządzania jakością.
7. Wykaz procedur wzorcowych podlega publikacji w Dzienniku Urzędowym
Ministerstwa Zdrowia.
8. Procedury wzorcowe podlegają ocenie, w przypadku gdy pojawiają się
nowe dane o ich skuteczności lub konsekwencji stosowania.
9. Procedury uznane, na podstawie oceny, o której mowa w ust. 8, za
niewystarczająco skuteczne są usuwane z wykazu, o którym mowa w ust.
7.
10. Nowe rodzaje zastosowań promieniowania jonizującego w celach
medycznych podlegają ocenie komisji i po ich uzasadnieniu mogą
zostać wprowadzone do wykazu, o którym mowa w ust. 7.
11. Komisje mogą złożyć wniosek o czasowe lub stałe cofnięcie zgody
na udzielanie świadczeń w zakresie radioterapii onkologicznej,
medycyny nuklearnej oraz radiologii - diagnostyki obrazowej oraz
radiologii zabiegowej przez zakład opieki zdrowotnej, w przypadku
gdy zakład nie spełnia podstawowych wymagań jakości usług i
bezpieczeństwa pacjentów zgodnych z wymaganiami przepisów wydanych
na podstawie art. 33c ust. 9, art. 33d ust. 5 i art. 33e ust. 6.
12. W przypadku wniosku o czasowe cofnięcie zgody właściwa komisja
przedstawia zakres działań, które zakład opieki zdrowotnej jest
obowiązany podjąć dla ponownego uzyskania zgody.
13. Niewykonanie działań, o których mowa w ust. 12, skutkuje
wnioskiem o stałe cofnięcie zgody.
14. Komisje przeprowadzają nie rzadziej niż co 4 lata audyt kliniczny
zewnętrzny obejmujący przegląd poprawności stosowanych procedur w
zakresie udzielanych świadczeń oraz kwalifikacje personelu, w tym
również w zakresie określonym w art. 33i, a także w zakresie
wyposażenia w aparaturę, warunków lokalowych i systemu zarządzania
jakością.
15. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące formy i treści
procedur wzorcowych i roboczych, o których mowa w ust. 5 i 6,
uwzględniając zalecenia Unii Europejskiej.
Art. 33h. Eksperymenty medyczne z zastosowaniem promieniowania jonizującego
mogą być wykonywane wyłącznie w ramach badań naukowych lub kontro
lowanych badań klinicznych przez medyczne jednostki naukowe.
Art. 33i. 1. Konsultanci krajowi w dziedzinie radioterapii onkologicznej,
medycyny nuklearnej, radiologii - diagnostyki obrazowej, fizyki
medycznej, inżynierii medycznej, a także tych dziedzin medycyny, w
których wykonuje się zabiegi z zakresu radiologii zabiegowej, w
opracowywanych programach specjalizacji uwzględniają szkolenie z
ochrony radiologicznej pacjenta, w zakresie zgodnym z zaleceniami
Unii Europejskiej i konsultują jego program z Centrum, o którym
mowa w art. 33j ust. 1.
2. Specjaliści z dziedzin medycznych, o których mowa w ust. 1, oraz
medyczny personel pomocniczy są obowiązani do ustawicznego
kształcenia z zakresu ochrony radiologicznej pacjenta poprzez uczest
nictwo w szkoleniu podyplomowym oraz w formach określonych przez
odpowiednich konsultantów krajowych, na zasadach określonych
przepisami regulującymi obowiązek doskonalenia zawodowego w zawodach
medycznych.
Art. 33j. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia tworzy Krajowe Centrum
Ochrony Radiologicznej w Ochronie Zdrowia, zwane dalej "Centrum",
działające w formie zakładu budżetowego.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, organizację, tryb działania i szczegółowe zadania
Centrum, mając na uwadze zapewnienie monitorowania stanu ochrony
radiologicznej niezbędnego przy stosowaniu promieniowania
jonizującego w celach medycznych.
3. Do zadań Centrum należy:
1) monitorowanie stanu ochrony radiologicznej wynikającego ze
stosowania promieniowania jonizującego w celach medycznych w
oparciu o:
a) działalność kontrolną Państwowej Inspekcji Sanitarnej,
b) sprawozdania komisji,
c) informacje uzyskiwane z kontroli dawek indywidualnych, ocen
narażenia populacji pochodzącego od źródeł promieniowania
stosowanych w celach medycznych,
d) badania naukowe,
2) składanie rocznych sprawozdań ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia z oceny wdrożenia wymagań bezpiecznego stosowania
promieniowania jonizującego w celach medycznych,
3) zapewnienie wsparcia merytorycznego i fachowego doradztwa dla
komórek organizacyjnych higieny radiacyjnej wojewódzkich stacji
sanitarno-epidemiologicznych w zakresie medycznych zastosowań
promieniowania jonizującego,
4) opracowywanie metod i procedur badań parametrów technicznych
urządzeń radiologicznych,
5) opiniowanie projektów przepisów w dziedzinie ochrony
radiologicznej pacjenta,
6) udział w komisjach wyjaśniających przyczyny wypadków wynikających
ze stosowania promieniowania jonizującego w medycynie,
7) konsultowanie programów szkoleniowych z zakresu ochrony
radiologicznej dla lekarzy specjalistów różnych dziedzin,
8) współpraca z Prezesem Agencji, Głównym Inspektorem Sanitarnym,
Głównym Inspektorem Sanitarnym Wojska Polskiego oraz Głównym
Inspektorem Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i
Administracji,
9) przeprowadzanie w okresach 5-letnich oceny dawki dla ludności,
wynikającej z medycznych zastosowań promieniowania jonizującego.
4. Centrum może prowadzić odpłatnie działalność polegającą na:
1) prowadzeniu działalności szkoleniowej z zakresu ochrony
radiologicznej,
2) opracowaniu, tłumaczeniu oraz publikowaniu materiałów
szkoleniowych,
3) certyfikowaniu laboratoriów prowadzących dla celów ochrony
radiologicznej pacjentów ocenę parametrów technicznych aparatury
rentgenodiagnostycznej,
4) skalowaniu aparatury kontrolno-pomiarowej do pomiaru
promieniowania jonizującego dla celów ochrony radiologicznej.
Art. 33k. 1. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi krajową bazę danych
urządzeń radiologicznych.
2. Państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni, komendanci wojskowych
ośrodków medycyny prewencyjnej, państwowi inspektorzy sanitarni
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prezes Agencji
przesyłają Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu, nie rzadziej niż raz w
roku, informacje dotyczące urządzeń radiologicznych, na których
stosowanie wydają zezwolenia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, organizację bazy danych urządzeń radiologicznych, a
także zakres informacji, o których mowa w ust. 2, i sposób ich
przekazywania, z uwzględnieniem konieczności prowadzenia właściwej
polityki w zakresie zapewnienia dostępności usług diagnostycznych i
terapeutycznych oraz gospodarki i wymiany urządzeń
radiologicznych.";
28) art. 34 otrzymuje brzmienie:
"Art. 34. Obiekty jądrowe oraz związane z nimi budynki i urządzenia,
których uszkodzenie lub zakłócenie pracy mogłoby spowodować skutki
istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej, podlegają obowiązkowej ochronie fizycznej zgodnie z
przepisami dotyczącymi ochrony osób i mienia.";
29) w art. 35 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Obowiązek spełnienia wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej oraz ochrony fizycznej obiektu jądrowego, a także budynków
i urządzeń, o których mowa w art. 34, w okresie ustalania lokalizacji,
projektowania, budowy, rozruchu i próbnej eksploatacji spoczywa na
inwestorze, a w okresie stałej eksploatacji lub likwidacji obiektu - na
kierowniku jednostki eksploatującej.
2. Niezależnie od obowiązków inwestora obowiązek spełnienia wymagań
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz ochrony fizycznej
spoczywa na innych uczestnikach procesu inwestycyjnego, odpowiednio do
zakresu ich zadań.";
30) dotychczasową treść art. 36 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w
brzmieniu:
"2. W przypadku gdy obiekt jądrowy został umieszczony w projekcie miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, projekt planu wymaga uzgodnienia z
Prezesem Agencji w trybie określonym w ustawie, o której mowa w ust. 1";
31) rozdział 5 otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 5
Materiały i technologie jądrowe
Art. 40. W rozumieniu niniejszego rozdziału użyte określenia oznaczają:
1) dokumentacja jądrowa:
a) dokumenty dotyczące pochodzenia, stanu lub ruchu materiałów
jądrowych,
b) deklaracje, powiadomienia (notyfikacje) i sprawozdania prze
kazywane do Komisji Europejskiej, dotyczące materiałów jądrowych i
urządzeń, w których materiały jądrowe były, są lub mają być
stosowane, przetwarzane, przechowywane lub transportowane,
c) dokumenty dotyczące pracy urządzeń, o których mowa w lit. b,
d) dokumentację projektowo-eksploatacyjną zawierającą podstawowe
charakterystyki techniczne obiektu wskazane w przepisach Unii
Europejskiej dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych,
e) deklaracje i plany działania związane z wykorzystaniem materiałów
jądrowych,
f) oceny, zalecenia, polecenia i decyzje Komisji Europejskiej w
sprawach dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych,
2) ewidencja materiałów jądrowych - dokumentowanie zgodnie z
wymaganiami zabezpieczeń materiałów jądrowych, oddzielnie dla
każdego rejonu bilansu materiałowego, w oparciu o prowadzoną
rachunkowość materiałową, informacji o stanie inwentarza materiałów
wyjściowych i specjalnych materiałów rozszczepialnych, dotyczące w
szczególności ilości, rodzaju, lokalizacji, zmian w inwentarzu oraz
pochodzenia i przeznaczenia tych materiałów,
3) Euratom - Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
4) kontrola technologii jądrowych - działania podejmowane w celu
stwierdzenia, czy działalność badawczo-rozwojowa, zdefiniowana w
art. 18 lit. a Protokołu dodatkowego, działalność wytwórcza
wymieniona w aneksie I do Protokołu dodatkowego, oraz urządzenia,
części urządzeń i materiały wymienione w aneksie II do Protokołu
dodatkowego, a także pozyskiwane z zagranicy lub przekazywane za
granicę technologie jądrowe, dotyczą zastosowań nieprowadzących do
wykorzystania materiałów jądrowych w sposób niezgodny z wymaganiami
Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej,
5) obiekt - urządzenie zdefiniowane w art. 98 lit. I Porozumienia,
6) Porozumienie - Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej
Ludowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej o stosowaniu
zabezpieczeń w związku z Układem o nierozprzestrzenianiu broni
jądrowej, podpisane w Wiedniu 8 marca 1972 r.,
7) Protokół dodatkowy - Protokół dodatkowy między Rzecząpospolitą
Polską a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej do Porozumienia
między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Międzynarodową
Agencją Energii Atomowej o stosowaniu zabezpieczeń w związku z
Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzony w
Wiedniu dnia 30 września 1997 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 145),
8) rejon bilansu materiałowego - rejon w obiekcie lub poza nim
określony w art. 98 lit. M Porozumienia,
9) technologie jądrowe - technologie związane z jądrowym cyklem
paliwowym, w szczególności:
a) służące do wytwarzania, przetwarzania, wzbogacania izotopowego
lub stosowania materiałów wyjściowych (źródłowych) lub specjalnych
materiałów roszczepialnych w obiektach jądrowych
b) stosowane w postępowaniu z wysoko - i średnio - aktywnymi
odpadami promieniotwórczymi zawierającymi specjalne materiały
rozszczepialne,
c) służące do wytwarzania urządzeń lub ich części niezbędnych do
wytwarzania, przetwarzania, napromieniowania lub stosowania
materiałów wyjściowych (źródłowych), specjalnych materiałów
rozszczepialnych, ciężkiej wody, deuteru, trytu lub jądrowo
czystego grafitu,
10) teren obiektu - teren obiektu zdefiniowany w art. 18 lit. b
Protokołu dodatkowego,
11) Układ - Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej sporządzony w
Moskwie, Waszyngtonie i Londynie dnia 1 lipca 1968 r. (Dz.U. z 1970
r. Nr 8, poz. 60),
12) zabezpieczenia materiałów jądrowych - zespół środków prawnych i
organizacyjnych oraz rozwiązań praktycznych, ustanowionych w ramach
Układu, Porozumienia, Protokołu dodatkowego i Traktatu Euratom oraz
przepisów wydanych na jego podstawie, w zamiarze niedopuszczenia do
wykorzystania materiałów jądrowych stosowanych w pokojowej
działalności do wytwarzania broni jądrowej, innych jądrowych
urządzeń wybuchowych lub do celów nieznanych.
Art. 41. 1. Materiały jądrowe, z wyjątkiem rud uranu i toru, podlegają
ochronie fizycznej.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
związaną z materiałami jądrowymi opracowuje system ochrony
fizycznej, który zatwierdza Prezes Agencji.
3. Okresową kontrolę systemu, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza
Prezes Agencji.
Art. 41a. 1. Prezes Agencji wypełnia zobowiązania Rzeczypospolitej
Polskiej w zakresie zabezpieczeń materiałów jądrowych i kontroli
technologii jądrowych.
2. Prezes Agencji prowadzi krajowy system gromadzenia i przetwarzania
danych związanych z wypełnianiem zadań, o których mowa w ust. 1,
oraz bilansuje w skali kraju stan ilościowy materiałów wyjściowych i
specjalnych materiałów rozszczepialnych.
3. W celu wypełnienia zadań, o których mowa w ust. 1, Prezes Agencji
prowadzi działalność kontrolną obejmującą:
1) podlegające ewidencji materiałów jądrowych materiały wyjściowe i
specjalne materiały rozszczepialne, wytwarzane, przetwarzane,
przechowywane lub stosowane na terenie obiektu albo transportowane
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem materiałów
przewożonych tranzytem, które podlegają zabezpieczeniom,
2) dokumentację jądrową,
3) pomieszczenia i urządzenia znajdujące się na terenie obiektu,
4) miejsca poza terenem obiektu, w szczególności miejsca dawnego
wydobycia i przerobu rud uranu i toru, oraz niezwiązane z terenem
obiektu miejsca składowania odpadów promieniotwórczych, które mogą
zawierać specjalne materiały rozszczepialne,
5) plany i programy działalności badawczo-rozwojowej w zakresie
technologii jądrowych,
6) wytwarzanie części urządzeń oraz urządzeń i materiałów
wymienionych w aneksie I do Protokołu dodatkowego,
7) przywóz oraz wywóz urządzeń, części urządzeń i materiałów
wymienionych w aneksie II do Protokołu dodatkowego.
4. Materiały, o których mowa w ust. 3 pkt 1, przestają podlegać
kontroli z chwilą ich użycia w produktach finalnych stosowanych do
celów niejądrowych w postaci uniemożliwiającej ich odzyskanie, a
także z chwilą ich zużycia lub rozrzedzenia w stopniu, który z
punktu widzenia zabezpieczeń materiałów jądrowych uznany zostaje za
wystarczający by stwierdzić, że odzysk tych materiałów jest
praktycznie niemożliwy.
5. Kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 1-4, jest prowadzona w formie
inspekcji przez inspektorów dozoru jądrowego oraz w drodze analizy
kopii dokumentacji jądrowej i sprawozdań przekazywanych Prezesowi
Agencji przez kierownika jednostki organizacyjnej.
6. Kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 5-7, jest prowadzona w drodze
analizy informacji uzyskanych przez Prezesa Agencji zgodnie z
przepisami wydanymi na podstawie art. 42 pkt 1.
7. Przepisy ust. 1 oraz ust. 3 pkt 7 nie naruszają przepisów o
obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu
strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
8. W sprawach dotyczących kontroli działalności badawczo-rozwojowej w
zakresie technologii jądrowych, w szczególności wieloletnich planów
takiej działalności, Prezes Agencji współdziała z ministrem
właściwym do spraw nauki.
Art. 41b. 1. Podejmowanie i prowadzenie działalności polegającej na
wykorzystaniu materiałów jądrowych lub technologii jądrowych do
budowy broni jądrowej lub jądrowych ładunków wybuchowych jest
zabronione.
2. O zamiarze prowadzenia działań badawczo-rozwojowych związanych z
jądrowym cyklem paliwowym, zdefiniowanych w art. 18 lit. a Protokołu
dodatkowego, oraz o wytwarzaniu urządzeń, części urządzeń i
materiałów związanych z technologiami jądrowymi wymienionych w
aneksie I do Protokołu dodatkowego, a także ich wykorzystaniu,
chociażby działania te nie podlegały obowiązkowi uzyskania
zezwolenia albo zgłoszenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, kierownik
jednostki informuje Prezesa Agencji.
3. Przywóz i wywóz urządzeń, części urządzeń i materiałów wymienionych
w aneksie II do Protokołu dodatkowego wymaga poinformowania Prezesa
Agencji.
4. W przypadku gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że działalność, o
której mowa w ust. 2, może naruszać zakaz, o którym mowa w ust. 1,
Prezes Agencji może żądać dodatkowych informacji lub przeprowadzić
weryfikację tej działalności w miejscu jej prowadzenia.
Art. 41c. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność
związaną z materiałami jądrowymi umożliwia inspektorom dozoru
jądrowego, inspektorom Euratomu oraz inspektorom Międzynarodowej
Agencji Energii Atomowej, dokonanie kontroli prowadzonej przez
siebie działalności w zakresie określonym wymaganiami zabezpieczeń
materiałów jądrowych, zapewniając w szczególności dostęp do
dokumentacji jądrowej, materiałów jądrowych oraz budynków i
urządzeń obiektu oraz do innych zabudowań należących do tej
jednostki.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność związaną
z materiałami jądrowymi dostarcza Prezesowi Agencji kopie
dokumentacji jądrowej przekazywanej do Komisji Europejskiej oraz z
niej otrzymywanej.
3. Kierownik jednostki nieprowadzącej działalności związanej z
materiałami jądrowymi umożliwia inspektorom dozoru jądrowego,
inspektorom Euratomu oraz inspektorom Międzynarodowej Agencji
Energii Atomowej dostęp do zabudowań i urządzeń znajdujących się na
terenie obiektu w celu potwierdzenia, że działalność taka nie jest
prowadzona.
4. Użytkownik gruntów lub zabudowań na terenie niebędącym obecnie
terenem obiektu, w odniesieniu do których zachodzi uzasadnione podej
rzenie, że były w przeszłości wykorzystywane do prowadzenia
działalności z materiałami jądrowymi, umożliwia inspektorom dozoru
jądrowego oraz inspektorom Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej
dostęp do nich w celu uzyskania informacji wyjaśniającej czy i jaka
działalność z takimi materiałami była lub jest prowadzona, w tym
pobierania próbek ze środowiska.
5. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność
polegającą na składowaniu odpadów promieniotwórczych mogących
zawierać specjalne materiały rozszczepialne umożliwia inspektorom
dozoru jądrowego, inspektorom Międzynarodowej Agencji Energii
Atomowej oraz inspektorom Euratomu dostęp do tego terenu w celu
uzyskania informacji o składowaniu tych odpadów oraz pobierania
próbek ze środowiska.
6. Za zgodą Prezesa Agencji w kontroli, o której mowa w ust. 4, mogą
także brać udział inspektorzy Euratomu.
Art. 42. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe obowiązki dotyczące zabezpieczeń materiałów jądrowych,
w tym obowiązki:
a) kierowników jednostek prowadzących działalność na terenach
obiektów,
b) użytkowników gruntów i zabudowań w miejscach poza terenami
obiektów,
c) przewoźników materiałów jądrowych i pośredników zajmujących się
obrotem materiałami jądrowymi,
d) kierowników składowisk odpadów promieniotwórczych,
e) kierowników jednostek podejmujących lub prowadzących działalność
badawczo-rozwojową związaną z jądrowym cyklem paliwowym, w
dziedzinie technologii jądrowych,
f) kierowników jednostek prowadzących działalność w zakresie
wytwarzania lub wykorzystania urządzeń, części urządzeń i mate
riałów związanych z technologiami jądrowymi,
g) kierowników jednostek wykorzystujących materiały jądrowe do celów
nie jądrowych
- uwzględniając konieczność wykonania zobowiązań międzynarodowych
Rzeczypospolitej Polskiej zawartych w Układzie, Porozumieniu,
Protokole dodatkowym i Traktacie Euratom,
2) materiały jądrowe podlegające ochronie fizycznej oraz rodzaje
przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych w zakresie ochrony
fizycznej, ustalając kategorie materiałów jądrowych oraz sposób
przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 41 ust. 3,
uwzględniając konieczność zapewnienia właściwego poziomu ochrony
fizycznej dla poszczególnych kategorii materiałów jądrowych oraz
ocenę skuteczności systemu ochrony fizycznej.";
32) w art. 43 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną ze
źródłami promieniotwórczymi ma obowiązek zabezpieczyć je przed
uszkodzeniem, kradzieżą lub dostaniem się w ręce osób nieuprawnionych.";
33) w art. 44 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Kontroli urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze dokonuje
jednostka organizacyjna, która ma zezwolenie na instalowanie tych urządzeń
lub obrót nimi, a kontroli urządzeń wytwarzających promieniowanie
jonizujące dokonuje jednostka organizacyjna, która ma zezwolenie na ich
uruchamianie.";
34) art. 46 otrzymuje brzmienie:
"Art. 46. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki bezpiecznej pracy z urządzeniami
radiologicznymi, uwzględniając:
1) dodatkowe wymagania techniczne dotyczące takich urządzeń i
pracowni je stosujących nieokreślone w przepisach wydanych na
podstawie art. 45,
2) sposób prowadzenia nadzoru w zakresie ochrony radiologicznej
pacjenta.";
35) w art. 47 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Odpady promieniotwórcze są kwalifikowane ze względu na poziom aktywności
lub moc dawki na powierzchni do kategorii odpadów: niskoaktywnych,
średnioaktywnych i wysokoaktywnych. Kategorie mogą być podzielone na
podkategorie ze względu na okres połowicznego rozpadu zawartych w odpadach
izotopów promieniotwórczych lub moc cieplną.";
36) w art. 57 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Gminie, na terenie której znajduje się Krajowe Składowisko Odpadów
Promieniotwórczych, przysługuje coroczna opłata z budżetu państwa:
1) od dnia przyjęcia pierwszego odpadu do składowiska do dnia podjęcia
decyzji o zamknięciu składowiska - w wysokości 400% dochodów z tytułu
podatku od nieruchomości znajdujących się na terenie gminy, uzyskanych w
roku poprzednim, jednak nie większa niż 8 550 tys. zł,
2) po podjęciu decyzji o zamknięciu składowiska - w wysokości 50% dochodów
z tytułu podatku od nieruchomości znajdujących się na terenie gminy,
uzyskanych w roku zamknięcia składowiska, przez okres odpowiadający
okresowi eksploatacji składowiska.";
37) art. 59 i 60 otrzymują brzmienie:
"Art. 59. Przygotowując do transportu i transportując materiały jądrowe,
źródła promieniowania jonizującego, z wyłączeniem urządzeń
wytwarzających promieniowanie jonizujące, odpady promieniotwórcze i
wypalone paliwo jądrowe należy uwzględnić zagrożenia, jakie mogą
stwarzać ich właściwości fizykochemiczne, a także spełnić wymagania
i warunki obowiązujące w transporcie towarów niebezpiecznych,
określone w odrębnych przepisach.
Art. 60. Narażenie osób uczestniczących w transporcie, w tym również
dokonujących załadunku i wyładunku przewożonych materiałów
jądrowych, odpadów promieniotwórczych, wypalonego paliwa jądrowego i
źródeł promieniowania jonizującego, z wyłączeniem urządzeń
wytwarzających promieniowanie jonizujące, podlega kontroli, a
otrzymane przez te osoby dawki promieniowania nie mogą przekraczać
dawek granicznych określonych dla pracowników w przepisach wydanych
na podstawie art. 25 pkt 1.";
38) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:
"Art. 61a. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
polegającą na transporcie materiałów jądrowych, źródeł
promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych lub wypalonego
paliwa jądrowego, wymagającą zezwolenia, składa sprawozdanie z
dokonanych w roku kalendarzowym transportów materiałów jądrowych,
źródeł promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych lub
wypalonego paliwa jądrowego Prezesowi Agencji. Wymagania dotyczące
sprawozdań Prezes Agencji określa w zezwoleniu.
2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do transportu na terenie
jednostek organizacyjnych, o którym mowa w art. 61.";
39) w art. 62:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wywóz z tego
terytorium materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych i urządzeń za
wierających takie źródła, a także przywóz oraz wywóz odpadów
promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, odbywa się na
podstawie zezwolenia albo zgłoszenia na wykonywanie działalności
określonej w art. 4 ust. 1 i w zakresie tego zezwolenia albo zgłoszenia,
z zastrzeżeniem ust. 2.",
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Odpadami promieniotwórczymi w rozumieniu niniejszego artykułu są
materiały, w których substancje promieniotwórcze przekraczają wartości
aktywności całkowitej i stężenia promieniotwórczego, określone w
rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 6 pkt 1.",
c) w ust. 2 i 3 wyrazy "ten obszar" zastępuje się wyrazami "to terytorium",
d) w ust. 4:
- pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) przesłanki udzielania przez Prezesa Agencji zgody na przywóz na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wywóz z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i tranzyt przez to terytorium odpadów
promieniotwórczych, sposób postępowania w sprawie ubiegania się o
zgodę oraz wzór dokumentu związanego z tym postępowaniem,
uwzględniając rozwiązania przyjęte w Unii Europejskiej,",
- dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
"3) przesłanki udzielania przez Prezesa Agencji zgody na przywóz na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wywóz z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i tranzyt przez to terytorium wypalonego
paliwa jądrowego, sposób postępowania w sprawie ubiegania się o
zgodę oraz wzór dokumentu związanego z tym postępowaniem, mając na
względzie konieczność zapewnienia bezpiecznego postępowania z
wypalonym paliwem jądrowym.";
40) w art. 63:
a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, komendanta
wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej lub państwowego inspektora
sanitarnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - w zakresie
działalności, na której wykonywanie organy te wydają zezwolenia.",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób sprawowania nadzoru i przeprowadzania kontroli w zakresie
przestrzegania warunków ochrony radiologicznej w jednostkach
organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki
medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
radioterapii schorzeń nienowotworowych.";
41) w art. 64:
a) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) zatwierdzanie programów szkoleń, o których mowa w art. 11 ust. 3, z
wyłączeniem programów szkoleń opracowywanych przez kierowników jednostek
organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki
medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i
radioterapii schorzeń nienowotworowych.",
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Inspektorzy dozoru jądrowego prowadzą kontrolę na podstawie
upoważnienia wydanego przez Prezesa Agencji albo Głównego Inspektora
Dozoru Jądrowego, z zastrzeżeniem ust. 6.",
c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
"6. Jeżeli istnieje zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi albo dla
środowiska naturalnego, inspektorzy dozoru jądrowego mogą prowadzić
kontrolę na podstawie legitymacji służbowej. W takiej sytuacji
upoważnienie do przeprowadzenia kontroli doręcza się kierownikowi
kontrolowanej jednostki organizacyjnej w terminie 3 dni od dnia
rozpoczęcia kontroli.";
42) art. 69 otrzymuje brzmienie:
"Art. 69. 1. W razie stwierdzenia w czasie kontroli nieprawidłowości
mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę
radiologiczną, Prezes Agencji może skierować wystąpienie
pokontrolne w sprawie usunięcia tych nieprawidłowości do
kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kierownika
jednostki nadrzędnej.
2. Kierownik jednostki, do której skierowano wystąpienie pokontrolne,
jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania, do
zawiadomienia Prezesa Agencji o terminie i sposobie usunięcia
nieprawidłowości.";
43) w art. 72 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Czas pracy pracowników wykonujących zadania Centrum do Spraw Zdarzeń
Radiacyjnych ustala Prezes Agencji na zasadach przewidzianych w Kodeksie
pracy. Nie narusza to innych przepisów w zakresie czasu pracy zawartych w
ustawie o służbie cywilnej.";
44) w art. 73 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Stacje i placówki, o których mowa w art. 72 ust. 2 pkt 1, działają w
Państwowej Agencji Atomistyki, w jednostkach Polskiej Akademii Nauk i w
jednostkach ministrów właściwych do spraw wewnętrznych, środowiska,
gospodarki, szkolnictwa wyższego, rolnictwa, zdrowia oraz Ministra Obrony
Narodowej.";
45) w art. 74 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) współdziała z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, środowiska,
gospodarki, szkolnictwa wyższego, rolnictwa, zdrowia i Ministrem Obrony
Narodowej oraz z Prezesem Polskiej Akademii Nauk,";
46) art. 77 otrzymuje brzmienie:
"Art. 77. 1. Prezes Agencji, wykonując zadania wynikające z
międzynarodowego systemu powiadamiania o zdarzeniach radiacyjnych
w zakresie wczesnego powiadamiania o awarii jądrowej, pomocy w
przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiacyjnego, ochrony
fizycznej materiałów jądrowych i o nielegalnym obrocie tymi
materiałami, jak również realizując zobowiązania Rzeczypospolitej
Polskiej wynikające z dwustronnych umów międzynarodowych, powołuje
krajowe punkty kontaktowe.
2. Do zadań krajowych punktów kontaktowych należy w szczególności:
1) przyjmowanie z Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Komisji
Europejskiej oraz punktów kontaktowych innych państw i organizacji
międzynarodowych powiadomień o awariach jądrowych, o bezprawnym
użyciu, przemieszczeniu, przetworzeniu lub zawładnięciu materiałami
jądrowymi albo o realnej groźbie popełnienia któregokolwiek z tych
czynów, a także przyjmowanie próśb tych państw o udzielenie pomocy
w przypadku zdarzenia radiacyjnego i informowanie ich o tym, czy
pomoc może być udzielona oraz o warunkach i zakresie tej pomocy,
2) przekazywanie do Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej,
Komisji Europejskiej oraz punktów kontaktowych, o których mowa w
pkt 1, powiadomień o powstałych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej zdarzeniach radiacyjnych oraz faktach bezprawnego użycia,
przemieszczenia, przetworzenia lub zawładnięcia materiałami
jądrowymi albo o realnej groźbie popełnienia któregokolwiek z tych
czynów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa,
a także przekazywanie próśb Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie
pomocy w przypadku zdarzenia radiacyjnego,
3) przekazywanie do punktów kontaktowych, o których mowa w pkt 1,
innych informacji, do których udzielania Rzeczpospolita Polska jest
obowiązana zgodnie z zawartymi umowami międzynarodowymi.";
47) w art. 80 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) przekazuje przewodniczącemu odpowiedniego rządowego zespołu do spraw
kryzysowych informacje o zdarzeniu radiacyjnym oraz prognozy rozwoju
sytuacji radiacyjnej kraju.";
48) w art. 84 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Zdarzenie radiacyjne powodujące zagrożenie jednostki organizacyjnej,
województwa albo kraju wymaga podjęcia stosownych działań interwencyjnych
określonych odpowiednio w zakładowym, wojewódzkim albo krajowym planie
postępowania awaryjnego.";
49) w art. 85 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, akcją likwidacji zagrożenia i
usuwania skutków zdarzenia kieruje wojewoda właściwy dla miejsca zdarzenia
podejmując stosowne działania interwencyjne określone w wojewódzkim planie
postępowania awaryjnego, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5.";
50) art. 86 otrzymuje brzmienie:
"Art. 86. W przypadku stwierdzenia podniesionego poziomu mocy dawki
promieniowania jonizującego lub wystąpienia skażeń
promieniotwórczych, których przyczyna nie jest znana, lub
spowodowanych aktem terroru, z wyłączeniem zdarzeń radiacyjnych, o
których mowa w art. 82, oraz w przypadku znalezienia porzuconej
substancji promieniotwórczej, akcją likwidacji zagrożenia i usuwania
skutków zdarzenia kieruje wojewoda, właściwy dla województwa, na
obszarze którego stwierdzono podniesiony poziom mocy dawki
promieniowania jonizującego, wystąpienie skażeń promieniotwórczych
lub znaleziono porzuconą substancję promieniotwórczą, podejmując
stosowne działania interwencyjne określone w wojewódzkim planie
postępowania awaryjnego, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5.";
51) w art. 87 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) wartości poziomów interwencyjnych dla poszczególnych rodzajów działań
interwencyjnych, o których mowa w art. 90, oraz kryteria odwołania tych
działań, uwzględniając zalecenia właściwych organizacji międzynarodo
wych.";
52) art. 88-94 otrzymują brzmienie:
"Art. 88. 1. Decyzja o wprowadzeniu działań interwencyjnych, o których
mowa w art. 90, może być podjęta po:
1) przekazaniu przez Prezesa Agencji informacji, że w wyniku
zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenia, o których mowa
w art. 82 ust. 1 pkt 2 i 3, może nastąpić przekroczenie poziomów
interwencyjnych,
2) stwierdzeniu w wyniku analizy celowości prowadzenia działań
interwencyjnych, że zmniejszenie szkody związanej z promieniowaniem
uzasadnia spowodowane przez te działania szkody i koszty, w tym
koszty społeczne.
2. Przy dokonywaniu analizy celowości prowadzenia działań
interwencyjnych, o których mowa w art. 90, należy uwzględnić:
1) dotychczasowy oraz przewidywany przebieg i zasięg zdarzenia,
2) występujące lub mogące wystąpić wartości dawek promieniowania
jonizującego,
3) liczebność grup osób zagrożonych,
4) skutki zdrowotne tych działań,
5) przewidywaną wysokość kosztów oraz skalę skutków ekonomicznych i
społecznych tych działań.
3. Rodzaj, skala i czas trwania działań interwencyjnych są tak
dobrane, żeby korzyści związane ze zmniejszeniem szkód dla zdrowia,
pomniejszone o szkody związane z interwencją, były jak największe.
Art. 89. 1. Wprowadzenie działań interwencyjnych, o których mowa w art.
90, w związku ze zdarzeniem radiacyjnym, którego zasięg skutków
nie przekracza obszaru jednego województwa, następuje w drodze
aktu prawa miejscowego wydanego przez wojewodę właściwego dla
miejsca zdarzenia.
2. Wprowadzenie działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90, w
związku ze zdarzeniem radiacyjnym, którego zasięg skutków przekracza
obszar jednego województwa, następuje w drodze rozporządzenia Rady
Ministrów.
3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, oprócz ogłoszenia go w
Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, podaje się do publicznej
wiadomości przez rozplakatowanie w miejscach publicznych na obszarze
objętym działaniami interwencyjnymi, oraz przez ogłoszenie w środ
kach masowego przekazu na tym obszarze.
4. W aktach prawnych, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się
przyczyny, datę wprowadzenia oraz obszar i przewidywany czas
obowiązywania działań interwencyjnych, a także rodzaj niezbędnych
działań interwencyjnych.
5. W sprawach publikacji aktów prawnych, o których mowa w ust. 1 i 2,
stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo
prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.)[1].
6. Odwołanie działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90, na
całym obszarze ich obowiązywania lub na części tego obszaru
następuje w trybie przewidzianym dla ich ogłoszenia."
Art. 90. Działaniami interwencyjnymi wprowadzanymi w razie możliwości
przekroczenia poziomów interwencyjnych są:
1) ewakuacja,
2) nakaz pozostania w pomieszczeniach zamkniętych,
3) podanie preparatów ze stabilnym jodem,
4) zakaz lub ograniczenie: spożywania skażonej żywności i skażonej
wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, żywienia zwierząt
skażonymi środkami żywienia zwierząt i pojenia skażoną wodą oraz
wypasu zwierząt na skażonym terenie,
5) czasowe przesiedlenie ludności,
6) stałe przesiedlenie ludności.
Art. 91. Działaniami interwencyjnymi, o których mowa w art. 90, kieruje:
1) wojewoda właściwy dla miejsca zdarzenia radiacyjnego - w
przypadku zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie publiczne
o zasięgu wojewódzkim,
2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku zdarzenia
radiacyjnego powodującego:
a) zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym,
b) zagrożenie publiczne o zasięgu wojewódzkim, gdy podjęcie i
prowadzenie działań interwencyjnych przekracza możliwości służb
podległych wojewodzie.
Art. 92. 1. Ludność, która w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego
mogłaby otrzymać dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą
dawkę graniczną dla ogółu ludności, jest okresowo informowana o
możliwych do zastosowania środkach ochrony zdrowia oraz o
działaniach jakie powinna podjąć w razie wystąpienia zdarzenia
radiacyjnego (informacja wyprzedzająca).
2. Po wystąpieniu zdarzenia radiacyjnego, ludność, która może
otrzymać dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą dawkę
graniczną dla osób z ogółu ludności, jest niezwłocznie informowana o
tym zdarzeniu, podejmowanych działaniach, a w razie potrzeby o
stosownych środkach ochrony zdrowia.
3. Podmioty właściwe w sprawach opracowywania i przekazywania
informacji, o której mowa w ust. 2, zakres tej informacji oraz
sposób jej przekazywania, są określone odpowiednio w wojewódzkim i
krajowym planie postępowania awaryjnego.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy ludności,
którym jest przekazywana informacja wyprzedzająca, podmioty właściwe
w sprawie opracowywania i przekazywania informacji wyprzedzającej,
zakres tej informacji oraz sposób i częstotliwość jej przekazywania,
mając na względzie potrzebę przygotowania ludności na wystąpienie
zdarzenia radiacyjnego, a także uwzględniając rodzaje działalności,
które w przypadku zdarzenia radiacyjnego mogą prowadzić do narażenia
ludności na dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą dawkę
graniczną.
Art. 93. 1. Koszty działań interwencyjnych i usuwania skutków zdarzenia
radiacyjnego są pokrywane przez jednostkę organizacyjną, z której
przyczyny powstało zdarzenie radiacyjne.
2. W razie zdarzenia radiacyjnego niepowstałego z przyczyny jednostki
organizacyjnej koszty, o których mowa w ust. 1, są pokrywane przez
sprawcę tego zdarzenia, a w razie zdarzenia, którego sprawca nie
jest znany lub nie można od sprawcy uzyskać pokrycia kosztów oraz w
razie zdarzenia powstałego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
- z budżetu państwa.
Art. 94. Raport o zdarzeniu radiacyjnym, po zakończeniu działań
interwencyjnych, o których mowa w art. 90, przekazują:
1) wojewoda - ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w
przypadku, o którym mowa w art. 91 pkt 1,
2) minister właściwy do spraw wewnętrznych i Prezes Agencji -
Prezesowi Rady Ministrów, w przypadkach, o których mowa w art. 91
pkt 2.";
53) art. 97 otrzymuje brzmienie:
"Art. 97. 1. Po zdarzeniu radiacyjnym żywność i środki żywienia zwierząt
podlegają kontroli na zgodność z maksymalnymi dozwolonymi
poziomami skażeń promieniotwórczych, zgodnie z przepisami
obowiązującymi w Unii Europejskiej.
2. Żywność i środki żywienia zwierząt, w których zawartość skażeń
promieniotwórczych przekracza poziomy, o których mowa w ust. 1, nie
są wprowadzane do obrotu, a także nie mogą być wywożone do państw
nie będących członkami Unii Europejskiej.
3. O każdym przypadku przekroczenia poziomów skażeń
promieniotwórczych, o których mowa w ust. 1, jest informowana
Komisja Europejska.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia podmioty właściwe
do:
1) prowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1,
2) wydawania decyzji o niedopuszczeniu do obrotu lub o zakazie
wywozu do państw nie będących członkami Unii Europejskiej żywności
i środków żywienia zwierząt, o których mowa w ust. 2,
3) informowania Komisji Europejskiej w sprawach, o których mowa w
ust. 3,
- kierując się koniecznością zapewnienia wykonania przepisów
obowiązujących w Unii Europejskiej dotyczących maksymalnych
dozwolonych poziomów skażeń radioaktywnych żywności i środków
żywienia zwierząt po awarii jądrowej w Czarnobylu, jak i po
przyszłym zdarzeniu radiacyjnym.";
54) uchyla się art. 98;
55) art. 99 otrzymuje brzmienie:
"Art. 99. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, poziom
zawartości substancji promieniotwórczych w surowcach i wyrobach
przemysłowych przywożonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
po zdarzeniach radiacyjnych, uwzględniając dawki graniczne
promieniowania jonizującego i sposób postępowania z tymi wyrobami.";
56) w art. 100:
a) w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:
"c) urządzenie, w którym jest przechowywany lub składowany materiał
jądrowy, z wyjątkiem przechowywania związanego z przewozem takiego ma
teriału,",
b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) szkoda jądrowa:
a) szkodę na osobie,
b) szkodę w mieniu,
c) szkodę w środowisku jako dobru wspólnym - koszty zastosowanych
środków mających na celu przywrócenie stanu środowiska naturalnego,
jako dobra wspólnego, sprzed jego naruszenia, chyba że naruszenie
jest nieznaczne
- w zakresie, w jakim szkoda powstała lub wynika z promieniowania
jonizującego emitowanego przez jakiekolwiek źródło promieniowania
wewnątrz urządzenia jądrowego lub emitowanego przez paliwo jądrowe,
materiały promieniotwórcze, odpady lub materiał jądrowy, pochodzące
z urządzenia jądrowego, powstałe w nim lub wprowadzone do niego,
jeżeli wynikają one z właściwości promieniotwórczych tej substancji
lub z połączenia właściwości promieniotwórczych z trującymi,
wybuchowymi lub innymi niebezpiecznymi właściwościami takiej
substancji,",
c) pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie:
"7) środki zapobiegawcze - wszelkie właściwe środki podjęte po wypadku
jądrowym celem zapobieżenia szkodzie jądrowej określonej w pkt 5 lub jej
zmniejszenia,
8) wypadek jądrowy - jakiekolwiek zdarzenie lub serię zdarzeń mających to
samo źródło pochodzenia, które powodują szkodę jądrową lub poważne i bez
pośrednie zagrożenie jej powstaniem,";
57) po art. 100 dodaje się art. 100a w brzmieniu:
"Art. 100a. 1. Naprawienie szkody jądrowej następuje na zasadach
określonych w przepisach Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem
wyjątków przewidzianych w niniejszej ustawie.
2. Naprawienie szkody jądrowej w środowisku naturalnym jako dobru
wspólnym polega na zwrocie kosztów środków przywracających stan
środowiska naturalnego sprzed jego naruszenia zastosowanych przez
upoważnione do tego organy lub na podstawie ich decyzji przez inne
podmioty.
3. Naprawienie szkody jądrowej obejmuje także zwrot kosztów środków
zapobiegawczych.
4. Jeżeli zastosowanie środków zapobiegawczych spowodowało szkodę na
osobie, w mieniu lub środowisku jako dobru wspólnym, szkodę taką
traktuje się jak szkodę jądrową określoną w art. 100 pkt 5.";
58) w art. 102 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Granicą odpowiedzialności osoby eksploatującej za szkodę jądrową jest
kwota stanowiąca równowartość 150 mln SDR.
2. Jeżeli roszczenia z tytułu szkody jądrowej przekraczają kwotę, o której
mowa w ust. 1, osoba eksploatująca ustanawia fundusz ograniczenia
odpowiedzialności. Do postępowania w sprawie ustanowienia funduszu i jego
podziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu morskiego o ograniczeniu
odpowiedzialności za roszczenia morskie, z zastrzeżeniem ust. 3-5.";
59) w art. 103:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu
opinii Prezesa Agencji oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym
mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną
sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę poszczególne typy urządzeń jądrowych,
o których mowa w art. 100 pkt 1.",
b) po ust. 4 dodaje się ust. 5-9 w brzmieniu:
"5. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, są uprawnione organy dozoru
jądrowego.
6. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w ust.
1, ustala się na podstawie polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia,
potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego osobie
eksploatującej przez zakład ubezpieczeń.
7. Osoba eksploatująca, która nie spełniła obowiązku zawarcia umowy
ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana wnieść opłatę na
rzecz budżetu państwa w wysokości 20% minimalnej sumy gwarancyjnej,
określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 4. Wniesienie opłaty
nie zwalnia z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w
ust. 1.
8. Jeżeli osoba eksploatująca nie okaże dokumentu potwierdzającego
zawarcie umowy ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, lub dowodu
opłacenia składki za to ubezpieczenie, organ dozoru jądrowego wzywa
osobę eksploatującą, aby w terminie 30 dni:
1) przedstawiła dokumenty potwierdzające zawarcie umowy ubezpieczenia
w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 albo
2) w razie braku dokumentów potwierdzających zawarcie umowy
ubezpieczenia, uiściła opłatę ustaloną w ust. 7, oraz okazała
dokumenty potwierdzające późniejsze zawarcie umowy ubezpieczenia.
9. Opłata ustalona w ust. 7 podlega egzekucji w trybie przepisów o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji.";
60) w art. 110 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
"10) współpraca z właściwymi jednostkami innych państw i organizacjami
międzynarodowymi w zakresie objętym ustawą oraz wspomaganie kontaktów
polskich jednostek naukowych i przemysłowych z tymi organizacjami,";
61) w art. 116, art. 119 ust. 2 i 3, art. 121 ust. 3 i art. 129 użyte w różnych
przypadkach wyrazy "minister właściwy do spraw gospodarki" zastępuje się
użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw
Skarbu Państwa";
62) w art. 117 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Dyrektora Zakładu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw Skarbu
Państwa, który dokonuje w stosunku do niego czynności z zakresu Prawa
pracy.";
63) po art. 119 dodaje się art. 119a w brzmieniu:
"Art. 119a. W razie konieczności dokonania nieplanowanego odbioru,
transportu i unieszkodliwiania przez Zakład odpadów
promieniotwórczych pochodzących z nielegalnego obrotu lub
niewiadomego źródła koszty tych usług są pokrywane z budżetu
państwa.";
64) tytuł rozdziału 15 otrzymuje brzmienie:
"Rozdział 15
Administracyjne kary pieniężne i przepisy karne";
65) art. 123 otrzymuje brzmienie:
"Art. 123. 1. Kierownikowi jednostki organizacyjnej, który:
1) bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom, albo bez
wymaganego zgłoszenia podejmuje działalność określoną w art. 4 ust.
1 albo dokonuje przywozu lub wywozu, o którym mowa w art. 62 ust.
1, albo dokonuje bez wymaganej zgody przywozu, wywozu lub tranzytu,
o którym mowa w art. 62 ust. 2, albo nie dopełnia obowiązku, o
którym mowa w art. 8a, albo zatrudnia pracowników bez uprawnień,
kwalifikacji lub umiejętności określonych w przepisach ustawy,
2) będąc odpowiedzialnym za bezpieczeństwo jądrowe i ochronę
radiologiczną, dopuszcza do narażenia pracownika lub innej osoby z
naruszeniem przepisów art. 14 ust. 1 w związku z art. 25 pkt 1 oraz
art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1-3,
3) nie dopełnia obowiązków w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i
ochrony radiologicznej przy pracy z materiałami jądrowymi, źródłami
promieniowania jonizującego, odpadami promieniotwórczymi i
wypalonym paliwem jądrowym lub przy ich przygotowaniu do transportu
i składowaniu,
4) utracił lub pozostawił bez właściwego zabezpieczenia powierzony
mu materiał jądrowy, źródło promieniowania jonizującego albo odpady
promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe,
5) nie dopełnia obowiązku kontroli dozymetrycznej lub prowadzenia
ewidencji materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego,
odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego,
6) uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie czynności kontrolnych w
zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej albo nie
udziela informacji lub udziela informacji nieprawdziwej albo zataja
prawdę w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej
- wymierza się karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej
pięciokrotności kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce
narodowej w roku kalendarzowym poprzedzającym popełnienie czynu,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na
podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr
162, poz. 1118, z późn. zm.)[2].
2. Pracownikowi zatrudnionemu w obiekcie jądrowym, który nie
zawiadamia kierownika jednostki organizacyjnej lub organu dozoru
jądrowego o zdarzeniu lub stanie mogącym sprowadzić zagrożenie dla
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, wymierza się karę
pieniężną w wysokości nieprzekraczającej dwukrotności przeciętnego
wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.";
66) w art. 124 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, komendant wojskowego ośrodka
medycyny prewencyjnej lub państwowy inspektor sanitarny Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych i Administracji - jeżeli organy te są właściwe do wydania
zezwolenia.";
67) art. 127 otrzymuje brzmienie:
"Art. 127. Kto nie stosuje się do zakazu wypasu zwierząt na skażonym
terenie lub zakazu żywienia zwierząt skażonymi środkami żywienia
zwierząt i pojenia skażoną wodą
- podlega karze aresztu lub grzywny.";
68) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "polski obszar celny" zastępuje
się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej".
Art. 2.
W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960,
z późn. zm.)[3] w załączniku do ustawy, w części IV, w poz. 37 wprowadza się
następujące zmiany:
1) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) na uruchamianie pracowni, w których 200 zł"
mają być stosowane źródła
promieniowania jonizującego, w tym
pracowni rentgenowskich
2) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
"7) na wytwarzanie, przetwarzanie 1 000 zł"
materiałów jądrowych, źródeł i odpadów
promieniotwórczych, wypalonego paliwa
jądrowego, wzbogacanie izotopowe oraz na
produkowanie urządzeń zawierających
źródła promieniotwórcze, jak również na
zamierzone dodawanie substancji
promieniotwórczych w procesie
produkcyjnym wyrobów powszechnego użytku
i wyrobów medycznych, na obrót tymi
wyrobami oraz na przywóz na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i wywóz z tego
terytorium wyrobów powszechnego użytku,
wyrobów medycznych, do których dodano
substancje promieniotwórcze
Art. 3.
1. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność związaną z
narażeniem na promieniowanie jonizujące w celach medycznych, o której mowa w:
1) art. 33d ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane, do dnia 31 grudnia 2005
r., do uzyskania zgody na wykonywanie tej działalności;
2) art. 33e ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane, do dnia 31 grudnia 2006
r., do uzyskania zgody na wykonywanie tej działalności.
2. Zezwolenia na uruchamianie i stosowanie aparatów rentgenowskich o energii
promieniowania do 300 keV w celach medycznych wydane na podstawie
dotychczasowych przepisów stają się odpowiednio zezwoleniami na uruchamianie
i stosowanie aparatów rentgenowskich do celów diagnostyki medycznej,
radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń
nienowotworowych w rozumieniu niniejszej ustawy.
3. Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach rentgenowskich
stosujących aparaty rentgenowskie o energii promieniowania do 300 keV w
celach medycznych nadane na podstawie dotychczasowych przepisów stają się
uprawnieniami inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących
aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej,
radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych w
rozumieniu niniejszej ustawy.
Art. 4.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12 ust. 2 i 3, art.
15 ust. 3, art. 25 pkt 1, art. 46, art. 63 ust. 3 i art. 121 ust. 3 ustawy z
dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe zachowują moc do czasu wydania nowych
przepisów wykonawczych na podstawie art. 12 ust. 2 i 3, art. 25 pkt 1, art. 33c
ust. 9, art. 33d ust. 5, art. 33e ust. 6, art. 33g ust. 15, art. 46, art. 63
ust. 3 i art. 121 ust. 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej
niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 5.
Ogłoszenie tekstu jednolitego ustawy - Prawo atomowe nastąpi w terminie 3
miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy.
Art. 6.
Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa
w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 1:
- pkt 26 i 36, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.,
- pkt 61 i 62, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.
Załącznik
_______________________________
[1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1988 r. Nr 41, poz.
324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100,
poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz.
770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999, z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 oraz z 2002 r. Nr
153, poz. 1271.
[2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz.
360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr
2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948,
z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr
111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz.
1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r.
Nr 10, poz. 152, Nr 56, poz. 498, Nr 135, poz. 1268 i Nr 166, poz. 1609.
[3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43,
Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 100, poz. 1085 i Nr 129,
poz. 1441, z 2002 r. Nr 135, poz. 1143, Nr 141, poz. 1178 i Nr 216, poz. 1824
oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78.