Dz.U. z 2005 r. Nr 25, poz. 202
U S T A W A
z dnia 20 stycznia 2005 r.
o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji[1]
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa zasady postępowania z pojazdami wycofanymi z eksploatacji w
sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska
zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju.
2. W sprawach dotyczących postępowania z pojazdami wycofanymi z eksploatacji w
zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o odpadach.
Art. 2.
1. Przepisy ustawy stosuje się do:
1) pojazdów wyprodukowanych na terytorium kraju;
2) pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju w drodze importu lub
wewnątrzwspólnotowego nabycia;
3) odpadów powstałych z pojazdów.
2. Przepisów ustawy nie stosuje się do pojazdów historycznych.
Art. 3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) imporcie - rozumie się przez to przywóz pojazdu z terytorium państwa
niebędącego członkiem Unii Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium
kraju;
2) masie pojazdu - rozumie się przez to masę własną w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r.
Nr 58, poz. 515, z późn. zm.)[2], pomniejszoną o masę paliwa w ilości
nominalnej;
3) odzysku - rozumie się przez to odzysk w rozumieniu przepisów o odpadach;
4) pojeździe - rozumie się przez to pojazdy samochodowe zaliczone do
kategorii M1 lub N1, określonych w przepisach o ruchu drogowym, oraz
trójkołowe pojazdy silnikowe, z wyłączeniem motocykli trójkołowych;
5) pojeździe historycznym - rozumie się przez to:
a) pojazd zabytkowy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997
r. - Prawo o ruchu drogowym,
b) pojazd mający co najmniej 25 lat, którego model nie jest produkowany od
15 lat, uznany przez rzeczoznawcę samochodowego za unikatowy lub mający
szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji;
6) pojeździe wycofanym z eksploatacji - rozumie się przez to pojazd
stanowiący odpad w rozumieniu przepisów o odpadach;
7) ponownym użyciu - rozumie się przez to zastosowanie przedmiotów
wyposażenia i części, wymontowanych z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
w tym samym celu, dla którego zostały pierwotnie zaprojektowane i
wykonane;
8) przetwarzaniu - rozumie się przez to czynności podejmowane po przekazaniu
pojazdu wycofanego z eksploatacji do stacji demontażu w celu demontażu,
odzysku lub przygotowania do unieszkodliwiania;
9) recyklingu - rozumie się przez to recykling w rozumieniu przepisów o
odpadach;
10) stacji demontażu - rozumie się przez to zakład prowadzący przetwarzanie,
w tym demontaż obejmujący następujące czynności:
a) usunięcie z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów i substancji
niebezpiecznych, w tym płynów,
b) wymontowanie z pojazdów wycofanych z eksploatacji przedmiotów
wyposażenia i części nadających się do ponownego użycia,
c) wymontowanie z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających
się do odzysku lub recyklingu;
11) strzępiarce - rozumie się przez to instalację służącą do rozdrabniania
odpadów powstałych w trakcie demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji;
12) terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
13) wewnątrzwspólnotowym nabyciu - rozumie się przez to przywóz pojazdu z
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii
Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju;
14) wprowadzającym pojazd - rozumie się przez to przedsiębiorcę będącego
producentem pojazdu lub przedsiębiorcę dokonującego wewnątrzwspólnotowego
nabycia lub importu pojazdu.
Art. 4.
Wprowadzenie pojazdu na terytorium kraju następuje:
1) z dniem wydania pojazdu z magazynu w celu ostatecznego wprowadzenia go do
obrotu - w przypadku pojazdów wyprodukowanych w kraju;
2) z dniem dopuszczenia go do obrotu na terytorium kraju - w przypadku
importu pojazdu;
3) z dniem wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie -
w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Art. 5.
1. Zbieranie pojazdów wycofanych z eksploatacji mogą prowadzić wyłącznie
przedsiębiorcy prowadzący punkty zbierania pojazdów i przedsiębiorcy
prowadzący stacje demontażu.
2. Demontaż pojazdów wycofanych z eksploatacji może być prowadzony wyłącznie w
stacjach demontażu.
Rozdział 2
Obowiązki wprowadzających pojazdy
Art. 6.
1. Przedsiębiorca będący producentem pojazdów jest obowiązany do:
1) ograniczania stosowania substancji niebezpiecznych w pojazdach w celu
zapobiegania emisji tych substancji do środowiska i ułatwienia recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji;
2) uwzględniania wymogów demontażu i ponownego użycia przedmiotów
wyposażenia i części pojazdów oraz odzysku i recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji;
3) stosowania materiałów pochodzących z recyklingu do produkcji pojazdów.
2. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 stosuje się odpowiednio do producentów przedmiotów
wyposażenia i części pojazdów.
Art. 7.
1. Materiały, przedmioty wyposażenia i części pojazdów nie mogą zawierać
ołowiu, rtęci, kadmu i sześciowartościowego chromu.
2. Materiały, przedmioty wyposażenia i części pojazdów mogą zawierać metale, o
których mowa w ust. 1, jeżeli jest to konieczne do uzyskania wymaganej
charakterystyki technicznej tych przedmiotów i części.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, listę materiałów,
przedmiotów wyposażenia i części pojazdów, o których mowa w ust. 2, kierując
się koniecznością ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko.
4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, może również zostać określona
dopuszczalna zawartość ołowiu, rtęci, kadmu lub sześciowartościowego chromu w
materiałach, przedmiotach wyposażenia i częściach pojazdów.
Art. 8.
1. Wprowadzający pojazd jest obowiązany do zapewnienia oznaczania przedmiotów
wyposażenia i części pojazdów z:
1) elastomerów o wadze powyżej 200g;
2) pozostałych tworzyw sztucznych o wadze powyżej 100 g.
2. Przepis ust. 1 stosuje się także do producentów i dokonujących
wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu przedmiotów wyposażenia i części
pojazdów.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki, kierując się potrzebą identyfikacji
materiału, z którego są wykonywane przedmioty wyposażenia i części pojazdów,
określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznaczania oraz rodzaje oznaczeń
przedmiotów wyposażenia i części pojazdów.
Art. 9.
1. Wprowadzający pojazd jest obowiązany do opracowania informacji dotyczącej
sposobu demontażu nowego typu pojazdu w ciągu 6 miesięcy od wprowadzenia go
na terytorium kraju.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności:
1) określenie rodzajów przedmiotów wyposażenia i części pojazdów, które mogą
być przeznaczone do ponownego użycia,
2) wskazanie umiejscowienia elementów i substancji niebezpiecznych użytych w
pojeździe
- w zakresie potrzebnym przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu do
spełnienia przez niego obowiązków wynikających z przepisów ustawy.
3. Wprowadzający pojazd jest obowiązany do nieodpłatnego przekazania
przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu informacji, o której mowa w ust.
1, w terminie 30 dni od dnia złożenia przez tego przedsiębiorcę wniosku o
udzielenie informacji.
4. Producenci oraz dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu
przedmiotów wyposażenia i części pojazdów są obowiązani do nieodpłatnego
udostępnienia wprowadzającemu pojazd oraz przedsiębiorcy prowadzącemu stację
demontażu informacji dotyczącej sposobu demontażu, magazynowania i testowania
przedmiotów wyposażenia i części pojazdów, które mogą być przeznaczone do
ponownego użycia, w terminie 30 dni od dnia złożenia przez wprowadzającego
pojazd lub przedsiębiorcę prowadzącego stację demontażu wniosku o udzielenie
informacji.
Art. 10.
Przepisy art. 6-9 dotyczą wprowadzających pojazdy wydających kartę pojazdu, o
której mowa w art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu
drogowym.
Art. 11.
1. Wprowadzający pojazd jest obowiązany zapewnić sieć zbierania pojazdów, zwaną
dalej "siecią", obejmującą terytorium kraju w taki sposób, aby zapewnić
właścicielowi możliwość oddania pojazdu wycofanego z eksploatacji do punktu
zbierania pojazdów lub stacji demontażu, położonych w odległości nie większej
niż 50 km w linii prostej od miejsca zamieszkania albo siedziby właściciela
pojazdu, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1.
2. Wprowadzający pojazd może zapewnić sieć na podstawie umów z przedsiębiorcami
prowadzącymi stacje demontażu.
3. Wprowadzający pojazd w przypadku:
1) cofnięcia pozwolenia zintegrowanego albo innej decyzji w zakresie
gospodarki odpadami wymaganej w związku z prowadzeniem stacji demontażu
przedsiębiorcy prowadzącemu taką stację,
2) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania
odpadów przedsiębiorcy prowadzącemu punkt zbierania pojazdów,
3) rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, o której mowa w ust. 2,
- powinien w terminie 3 miesięcy zapewnić sieć.
4. Wprowadzający pojazd jest obowiązany dołączyć do faktury wystawionej nabywcy
pojazdu oświadczenie o podleganiu obowiązkowi zapewnienia sieci lub dowód
wpłaty, o którym mowa w art. 12 ust. 2; oświadczenie może być złożone na
fakturze.
Art. 12.
1. Wprowadzający pojazd, który wprowadza na terytorium kraju nie więcej niż
1000 pojazdów w roku kalendarzowym może nie zapewniać sieci.
2. Wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz
podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego
nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na odrębny rachunek
bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w
wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód
wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których
mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu
drogowym.
3. W przypadku, gdy wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie
zapewnia sieci, dokonał zbycia pojazdu, obowiązany jest przekazać
niezwłocznie nabywcy pojazdu dowód wpłaty, o którym mowa w ust. 2.
Art. 13.
1. Wprowadzający pojazd jest obowiązany złożyć Głównemu Inspektorowi Ochrony
Środowiska zawiadomienie o podjęciu działalności w zakresie produkcji,
importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów, w terminie 30 dni od dnia
podjęcia tej działalności.
2. Dniem podjęcia działalności, o której mowa w ust. 1, jest dzień wprowadzenia
pierwszego pojazdu na terytorium kraju.
3. Wprowadzający pojazd jest obowiązany złożyć Głównemu Inspektorowi Ochrony
Środowiska zawiadomienie o zakończeniu działalności, o której mowa w ust. 1,
w terminie 7 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności.
4. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 3, powinny odpowiednio zawierać:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko i adres wprowadzającego
pojazd;
2) datę podjęcia albo zakończenia działalności;
3) określenie rodzaju działalności;
4) adresy stacji demontażu oraz punktów zbierania pojazdów, które działają w
ramach jego sieci.
5. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 4, wprowadzający pojazd
jest obowiązany poinformować o tym Głównego Inspektora Ochrony Środowiska nie
później niż do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła
zmiana. Jeżeli zmiana dotyczy danych, o których mowa w ust. 4 pkt 4, należy
wskazać datę wystąpienia zmiany.
Art. 14.
1. Wprowadzający pojazd, który jest obowiązany do zapewnienia sieci lub który
złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 11 ust. 4, i nie spełnia tego
obowiązku, jest obowiązany do naliczenia i wpłacenia opłaty za brak sieci.
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jako iloczyn stawki opłaty za
brak sieci i liczby pojazdów wprowadzonych w danym roku na terytorium kraju
przez wprowadzającego pojazd oraz ilorazu liczby dni w roku, w których nie
zapewniono sieci, i liczby dni w danym roku.
3. Do liczby dni, w których nie zapewniono sieci, nie wlicza się dni, w których
niezapewnienie sieci wynikało z przyczyn określonych w art. 11 ust. 3, jeżeli
wprowadzający pojazd zapewnił sieć w terminie 3 miesięcy od wystąpienia danej
przyczyny; liczba tych dni nie może przekroczyć 90 w ciągu roku.
4. Stawka opłaty za brak sieci wynosi 500 zł za pojazd.
Art. 15.
1. Wprowadzający pojazd jest obowiązany do złożenia Głównemu Inspektorowi
Ochrony Środowiska rocznego sprawozdania o wysokości należnej opłaty za brak
sieci w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego opłata
dotyczy.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór
sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, kierując się potrzebą ujednolicenia
treści sprawozdań.
Art. 16.
1. Obowiązek obliczenia opłaty za brak sieci powstaje na koniec roku
kalendarzowego.
2. Opłata za brak sieci jest wpłacana na odrębny rachunek bankowy Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 31 marca roku
następującego po roku, którego opłata dotyczy.
Art. 17.
1. W razie stwierdzenia, że wprowadzający pojazd nie dokonał wpłaty opłaty za
brak sieci albo dokonał wpłaty w wysokości niższej od należnej, Główny
Inspektor Ochrony Środowiska wydaje decyzję, w której określa wysokość
zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci.
2. W przypadku niewykonania decyzji określonej w ust. 1, w terminie 14 dni od
dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, Główny Inspektor Ochrony
Środowiska ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę za brak sieci w
wysokości odpowiadającej 50% kwoty niewpłaconej opłaty za brak sieci.
3. Do należności z tytułu opłat za brak sieci stosuje się odpowiednio przepisy
działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr
137, poz. 926, z późn. zm.)[3], z tym że uprawnienia organów podatkowych
przysługują Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska.
Rozdział 3
Obowiązki właścicieli pojazdów
Art. 18.
Właściciel pojazdu wycofanego z eksploatacji może przekazać go wyłącznie do
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego
punkt zbierania pojazdów.
Art. 19.
Właściciel pojazdu wycofanego z eksploatacji lub upoważniona przez niego osoba,
przekazując pojazd do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub
przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, jest obowiązany okazać:
1) dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość;
2) dowód rejestracyjny pojazdu oraz kartę pojazdu, jeżeli była wydana, lub
inny dokument potwierdzający dane zawarte w dowodzie rejestracyjnym;
3) dokument potwierdzający własność w przypadku właściciela pojazdu innego
niż wpisany w dowodzie rejestracyjnym.
Art. 20.
Właściciel pojazdu wycofanego z eksploatacji jest obowiązany w terminie 30 dni
od dnia otrzymania zaświadczenia o demontażu pojazdu lub zaświadczenia o
przyjęciu niekompletnego pojazdu złożyć wniosek o wyrejestrowanie pojazdu.
Rozdział 4
Obowiązki przedsiębiorców prowadzących stacje demontażu
Art. 21.
Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu powinien zapewniać bezpieczne dla
środowiska i zdrowia ludzi przetwarzanie pojazdów wycofanych z eksploatacji i
powstających z nich odpadów.
Art. 22.
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wymagania dla
stacji demontażu oraz sposób demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji,
kierując się potrzebą zapewnienia bezpiecznego dla środowiska i zdrowia ludzi
demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.
Art. 23.
1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany do przyjęcia
każdego pojazdu wycofanego z eksploatacji, który posiada cechy
identyfikacyjne pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia
20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, z zastrzeżeniem ust. 7.
2. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu przy przyjmowaniu pojazdu
wycofanego z eksploatacji może pobrać opłatę od właściciela pojazdu, z
zastrzeżeniem ust. 3 i 6.
3. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu nie pobiera opłaty, o której mowa
w ust. 2, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
1) pojazd jest zarejestrowany na terytorium kraju, zgodnie z odrębnymi
przepisami;
2) pojazd wycofany z eksploatacji:
a) jest kompletny,
b) nie zawiera innych odpadów, które nie pochodzą z danego pojazdu.
4. Za pojazd kompletny uważa się pojazd, który zawiera wszystkie istotne
elementy i jego masa jest nie mniejsza niż 90% masy pojazdu.
5. W przypadku przyjmowania od właściciela niekompletnego pojazdu wycofanego z
eksploatacji opłata, o której mowa w ust. 2, nie może przekraczać wysokości
10 zł za 1 kg brakującej masy pojazdu.
6. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu nie pobiera opłaty, o której mowa
w ust. 2, przy przyjmowaniu niekompletnych pojazdów Policji oraz jednostek
ochrony przeciwpożarowej.
7. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu może odmówić przyjęcia
niekompletnego pojazdu, jeżeli właściciel pojazdu odmawia uiszczenia opłaty,
o której mowa w ust. 2.
8. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw środowiska, mając na uwadze wymogi ochrony środowiska, potrzebę
zapewnienia kompletności pojazdów w celu uzyskania odpowiednich poziomów
odzysku i recyklingu oraz przeciwdziałanie niewłaściwemu zagospodarowaniu
odpadów, określi, w drodze rozporządzenia, listę istotnych elementów pojazdu,
o których mowa w ust. 4.
Art. 24.
1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu, przyjmując pojazd wycofany z
eksploatacji, który jest kompletny, jest obowiązany do:
1) unieważnienia dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu, jeżeli była wydana,
oraz tablic rejestracyjnych;
2) wydania zaświadczenia o demontażu pojazdu.
2. Zaświadczenie o demontażu pojazdu powinno zawierać oświadczenie
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu o unieważnieniu dowodu
rejestracyjnego, karty pojazdu, jeżeli była wydana, oraz tablic
rejestracyjnych.
3. Zaświadczenie o demontażu pojazdu jest sporządzane w trzech egzemplarzach, z
których pierwszy otrzymuje właściciel pojazdu, drugi jest przekazywany przez
przedsiębiorcę prowadzącego stację demontażu w terminie 7 dni organowi
rejestrującemu właściwemu ze względu na miejsce ostatniej rejestracji
pojazdu, a trzeci pozostaje u przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu.
4. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu, który otrzymuje zaświadczenia o
demontażu pojazdu od przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów,
przekazuje jeden egzemplarz zaświadczenia organowi rejestrującemu właściwemu
ze względu na miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, a drugi pozostawia u
siebie.
Art. 25.
1. W przypadku przyjmowania pojazdu, który nie spełnia warunków określonych w
art. 23 ust. 3 pkt 2 lit. a, przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest
obowiązany do wydania zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu.
Przepisy art. 24 ust. 1 pkt 1 i ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.
2. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu nie wydaje zaświadczenia o
przyjęciu niekompletnego pojazdu, jeżeli właściciel pojazdu odmawia
uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 23 ust. 2.
3. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu nie wydaje zaświadczenia
o przyjęciu niekompletnego pojazdu, jeżeli nie jest możliwe ustalenie cech
identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z
dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.
Art. 26.
Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu prowadzi ewidencję zaświadczeń o
demontażu pojazdu oraz zaświadczeń o przyjęciu niekompletnego pojazdu, wydanych
przez niego i przez przedsiębiorców prowadzących punkty zbierania pojazdów, z
którymi zawarł umowę.
Art. 27.
Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób unieważniania dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu oraz tablic
rejestracyjnych,
2) wzór zaświadczenia o demontażu pojazdu,
3) wzór zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu,
4) sposób przechowywania zaświadczeń, o których mowa w pkt 2 i 3,
5) sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 26
- kierując się potrzebami identyfikacji pojazdu, zapobiegania nieuprawnionemu
używaniu dokumentów pojazdów wycofanych z eksploatacji, zapewnienia
wiarygodności zaświadczeń dla wyrejestrowania pojazdu oraz ujednolicenia treści
zaświadczeń.
Art. 28.
1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany osiągać poziom
odzysku i recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji w wysokości
odpowiednio 95% i 85% masy pojazdów przyjętych do jego stacji demontażu
rocznie, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dla pojazdów wyprodukowanych przed dniem l stycznia 1980 r. poziomy odzysku
i recyklingu, o których mowa w ust. 1, wynoszą odpowiednio 75% i 70%.
3. Przy obliczaniu poziomów odzysku pojazdów wycofanych z eksploatacji do
odzysku zalicza się działania oznaczone jako R1-R9, R13 i R14 w załączniku nr
5 do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
4. Przy obliczaniu poziomów recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji do
recyklingu zalicza się działania oznaczone jako R2-R9 i R14 w załączniku nr 5
do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
5. Przy obliczaniu poziomów odzysku i recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji przedmioty wyposażenia i części pojazdów przeznaczone do
ponownego użycia zalicza się do odzysku i recyklingu.
6. Ilość odpadów poddanych odzyskowi lub recyklingowi ustala się na podstawie
ewidencji odpadów prowadzonej przez przedsiębiorcę prowadzącego stację
demontażu oraz dokumentów potwierdzających dokonanie odzysku i recyklingu,
które zawierają w szczególności:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu;
2) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres
przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie odzysku i recyklingu.
7. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw gospodarki, kierując się potrzebą ujednolicenia metodyki obliczania
poziomów odzysku i recyklingu oraz uwzględniając zakres niezbędnych danych,
określi, w drodze rozporządzenia:
1) frakcje materiałowe pochodzące ze strzępiarki, których zagospodarowanie
zalicza się do recyklingu;
2) frakcje materiałowe pochodzące ze strzępiarki, których zagospodarowanie
zalicza się do innych procesów odzysku niż recykling;
3) rodzaje i wzory dokumentów potwierdzających dokonanie odzysku
i recyklingu;
4) sposób obliczania poziomów odzysku i recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji.
Art. 29.
1. Przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie odzysku lub recyklingu jest
obowiązany wydać zaświadczenie potwierdzające odzysk lub recykling na wniosek
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu, przekazującego odpady do
odzysku lub recyklingu, w terminie 30 dni od daty złożenia wniosku.
2. Przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie odzysku lub recyklingu
sporządza zaświadczenia potwierdzające odzysk lub recykling w trzech
egzemplarzach, z których pierwszy otrzymuje przedsiębiorca prowadzący stację
demontażu przekazujący odpady do odzysku, drugi jest przekazywany Głównemu
Inspektorowi Ochrony Środowiska, a trzeci pozostaje u przedsiębiorcy
prowadzącego działalność w zakresie odzysku lub recyklingu.
3. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu i przedsiębiorca prowadzący
działalność w zakresie odzysku lub recyklingu są obowiązani przechowywać
zaświadczenia potwierdzające odzysk i recykling przez 5 lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, którego dotyczą te zaświadczenia.
Art. 30.
1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany do sporządzenia
rocznego sprawozdania zawierającego informacje o:
1) liczbie, markach, masie pojazdów i roku produkcji pojazdów wycofanych z
eksploatacji, przyjętych do jego stacji demontażu;
2) masie odpadów poddanych odzyskowi i recyklingowi oraz przekazanych do
odzysku i recyklingu, a także masie przeznaczonych do ponownego użycia
przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów wycofanych z
eksploatacji;
3) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do odzysku i recyklingu, z
podaniem nazwy, siedziby i adresu albo imienia, nazwiska i adresu
przedsiębiorcy;
4) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do unieszkodliwiania, z
podaniem nazwy, siedziby i adresu albo imienia, nazwiska, miejsca
zamieszkania i adresu przedsiębiorcy;
5) osiągniętym w danej stacji demontażu poziomie odzysku i recyklingu, z
podziałem na pojazdy wyprodukowane przed dniem 1 stycznia 1980 r. i w
okresie późniejszym.
2. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu przekazuje Narodowemu Funduszowi
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewodzie sprawozdanie, o którym
mowa w ust. 1, w terminie do dnia 15 lutego następnego roku.
3. Dokumenty, na podstawie których sporządza się sprawozdanie, o którym mowa w
ust. 1, powinny być przechowywane przez 5 lat.
4. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą ujednolicenia
sprawozdań, określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym
mowa w ust. 1, oraz sposób jego przekazywania.
Art. 31.
1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany w terminie 14 dni
złożyć wojewodzie właściwemu miejscowo do wydania pozwolenia zintegrowanego
lub innej decyzji w zakresie gospodarki odpadami wymaganej w związku z
prowadzeniem stacji demontażu zawiadomienie o zakończeniu działalności w
zakresie demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji lub o rozwiązaniu lub
wygaśnięciu umowy z przedsiębiorcą prowadzącym punkt zbierania pojazdów.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko i adres przedsiębiorcy;
2) datę zakończenia działalności lub rozwiązania lub wygaśnięcia umowy;
3) w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy - nazwę, siedzibę i adres
albo imię, nazwisko i adres przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania
pojazdów.
Rozdział 5
Obowiązki przedsiębiorców prowadzących punkty zbierania pojazdów
Art. 32.
1. Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów jest obowiązany zapewnić
bezpieczne dla środowiska i zdrowia ludzi zbieranie pojazdów wycofanych z
eksploatacji.
2. Do wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie
zbierania odpadów przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów jest
obowiązany dołączyć kopię zawartej z przedsiębiorcą prowadzącym stację
demontażu umowy dotyczącej przyjmowania pojazdów zebranych w punkcie
zbierania pojazdów.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia bezpiecznego dla
środowiska i zdrowia ludzi zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz
uwzględniając wydawanie zaświadczeń o demontażu pojazdu, określi, w drodze
rozporządzenia, minimalne wymagania dla punktów zbierania pojazdów.
Art. 33.
1. Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów jest obowiązany do
przyjęcia każdego pojazdu wycofanego z eksploatacji, który posiada cechy
identyfikacyjne pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia
20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.
2. Do przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów stosuje się
odpowiednio przepisy art. 23-25, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów sporządza zaświadczenie o
demontażu pojazdu lub zaświadczenie o przyjęciu niekompletnego pojazdu, w
czterech egzemplarzach, z których pierwszy otrzymuje właściciel pojazdu,
drugi i trzeci są przekazywane w terminie 7 dni do przedsiębiorcy
prowadzącego stację demontażu, w którego imieniu zaświadczenie zostało
wydane, a czwarty pozostaje u przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania
pojazdów.
Art. 34.
Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów może wydawać zaświadczenia o
demontażu pojazdu oraz zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu,
wyłącznie w imieniu przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu, jeżeli spełnia
łącznie następujące warunki:
1) zawarł umowę z przedsiębiorcą prowadzącym stację demontażu, jeżeli nie
jest to ten sam przedsiębiorca;
2) przekazuje przyjęte pojazdy wycofane z eksploatacji do stacji demontażu.
Art. 35.
1. Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów jest obowiązany do
przekazania wszystkich zebranych pojazdów wycofanych z eksploatacji do
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu, z którym zawarł umowę, jeżeli
nie jest to ten sam przedsiębiorca.
2. Do transportu pojazdów wycofanych z eksploatacji do stacji demontażu nie
stosuje się przepisu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o
odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.)[4], chyba że ich stan stwarza
zagrożenie dla środowiska.
Art. 36.
1. Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów jest obowiązany w
terminie 14 dni złożyć staroście właściwemu miejscowo do wydania zezwolenia
na prowadzenie działalności w zakresie zbierania odpadów zawiadomienie o
zakończeniu działalności w zakresie zbierania pojazdów wycofanych z
eksploatacji lub o rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy z przedsiębiorcą
prowadzącym stację demontażu.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko i adres przedsiębiorcy;
2) datę zakończenia działalności lub rozwiązania lub wygaśnięcia umowy;
3) w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy - nazwę, siedzibę i adres
albo imię, nazwisko i adres przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu.
3. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania odpadów wydane
przedsiębiorcy prowadzącemu punkt zbierania pojazdów wygasa z dniem
zakończenia działalności lub rozwiązania lub wygaśnięcia umowy z
przedsiębiorcą prowadzącym stację demontażu.
Rozdział 6
Obowiązki przedsiębiorców prowadzących strzępiarki
Art. 37.
1. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany zapewnić bezpieczne
dla środowiska i zdrowia ludzi rozdrabnianie odpadów pochodzących z pojazdów
wycofanych z eksploatacji.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia bezpiecznego dla
środowiska sposobu rozdziału odpadów powstałych w trakcie demontażu pojazdów
wycofanych z eksploatacji oraz właściwego gospodarowania tymi odpadami,
określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wymagania dla strzępiarek oraz
metody rozdziału odpadów na frakcje materiałowe obejmujące frakcje metali
żelaznych i nieżelaznych, tworzyw sztucznych, szkła i pozostałości.
Art. 38.
1. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany wykonać raz na rok
próbę strzępienia pojazdów wycofanych z eksploatacji w celu określenia
zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych.
2. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę przekazuje przedsiębiorcom prowadzącym
stacje demontażu, od których przyjmuje odpady do strzępienia, informację
dotyczącą zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych, określonej w wyniku
przeprowadzenia próby, o której mowa w ust. 1, w ciągu miesiąca od wykonania
próby.
3. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę przekazuje informację, o której mowa w
ust. 2, marszałkowi województwa, wraz ze zbiorczym zestawieniem danych, o
którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonania próby
strzępienia, o której mowa w ust. 1, kierując się potrzebą ustalenia średniej
zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych dla poszczególnych stacji
demontażu.
Rozdział 7
Obowiązki organów administracji publicznej
Art. 39.
1. Starosta wydaje zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania
odpadów przedsiębiorcy prowadzącemu punkt zbierania pojazdów po uzgodnieniu z
wojewodą właściwym miejscowo do wydania pozwolenia zintegrowanego lub innej
decyzji w zakresie gospodarki odpadami wymaganej w związku z prowadzeniem
stacji demontażu przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu, z którym
przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów zawarł umowę.
2. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, starosta określa przedsiębiorcę lub
przedsiębiorców prowadzących stację demontażu, którym przedsiębiorca
prowadzący punkt zbierania pojazdów jest obowiązany przekazywać zebrane
pojazdy wycofane z eksploatacji.
3. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów poświadcza
nieprawdę w zaświadczeniu o demontażu pojazdu lub zaświadczeniu o przyjęciu
niekompletnego pojazdu, starosta cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, w
drodze decyzji bez odszkodowania.
4. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów narusza przepisy
ustawy, starosta wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń.
5. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 4, mimo wezwania nadal narusza
przepisy ustawy, starosta cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, w drodze
decyzji bez odszkodowania.
6. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, powoduje wstrzymanie
działalności objętej tym zezwoleniem.
7. Starosta przekazuje wojewodzie, o którym mowa w ust. 1, oraz wojewodzie
właściwemu ze względu na adres punktu zbierania pojazdów kopie zezwolenia, o
którym mowa w ust. 1, oraz decyzji, o których mowa w ust. 3 i 5.
Art. 40.
1. Organem właściwym do wydania pozwolenia zintegrowanego lub innej decyzji w
zakresie gospodarki odpadami wymaganej w związku z prowadzeniem stacji
demontażu jest wojewoda.
2. Pozwolenie na wytwarzanie odpadów może być wydane po uzyskaniu wymaganego
pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego w rozumieniu przepisów prawa
budowlanego, z wyłączeniem nowo zbudowanych lub zmodernizowanych obiektów
budowlanych, zespołów obiektów lub instalacji, do których ma zastosowanie
art. 76 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U.
Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[5] oraz po sprawdzeniu przez wojewódzkiego
inspektora ochrony środowiska funkcjonowania instalacji i urządzeń służących
do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.
3. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący stację demontażu poświadcza nieprawdę w
zaświadczeniu o demontażu pojazdu lub zaświadczeniu o przyjęciu
niekompletnego pojazdu, wojewoda cofa pozwolenia lub decyzje, o których mowa
w ust. 1, w drodze decyzji bez odszkodowania.
4. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący stację demontażu narusza przepisy ustawy,
wojewoda wzywa go do zaniechania naruszeń w oznaczonym terminie.
5. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 4, mimo wezwania nadal narusza
przepisy ustawy, wojewoda cofa pozwolenia lub decyzje, o których mowa w ust.
1, w drodze decyzji bez odszkodowania.
Art. 41.
1. Organem właściwym do wydania pozwolenia zintegrowanego lub innej decyzji w
zakresie gospodarki odpadami wymaganej w związku z prowadzeniem strzępiarki
jest wojewoda.
2. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę poświadcza nieprawdę w
informacji dotyczącej zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych, o której
mowa w art. 38 ust. 2, wojewoda cofa pozwolenia lub decyzje, o których mowa w
ust. 1, w drodze decyzji bez odszkodowania.
3. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę narusza przepisy ustawy,
wojewoda wzywa go do zaniechania naruszeń w oznaczonym terminie.
4. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 3, mimo wezwania nadal narusza
przepisy ustawy, wojewoda cofa pozwolenia lub decyzje, o których mowa w ust.
1, w drodze decyzji bez odszkodowania.
Art. 42.
1. Wojewoda prowadzi wykaz:
1) przedsiębiorców prowadzących stacje demontażu;
2) przedsiębiorców prowadzących punkty zbierania pojazdów.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko i adres przedsiębiorcy
prowadzącego stację demontażu lub punkt zbierania pojazdów;
2) adresy stacji demontażu i punktów zbierania pojazdów.
3. Informację o umieszczeniu w wykazie lub usunięciu z wykazu, o którym mowa w
ust. 1, wojewoda przekazuje do centralnej ewidencji pojazdów.
4. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, wojewoda zamieszcza na stronie internetowej
urzędu wojewódzkiego.
Art. 43.
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska co najmniej raz w roku kontroluje każdą
stację demontażu.
Rozdział 8
Przepisy karne
Art. 44.
Kto wbrew przepisom art. 7 wprowadza do obrotu materiały, przedmioty wyposażenia
lub części pojazdów zawierające ołów, rtęć, kadm lub sześciowartościowy chrom,
podlega karze grzywny.
Art. 45.
Kto wbrew przepisom art. 8 nie zapewnia oznaczania przedmiotów wyposażenia lub
części pojazdów, podlega karze grzywny.
Art. 46.
Kto wbrew przepisom art. 9:
1) nie przekazuje przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu informacji
dotyczących sposobu demontażu nowego typu pojazdu,
2) nie udostępnia wprowadzającemu pojazd lub przedsiębiorcy prowadzącemu
stację demontażu informacji dotyczących sposobu demontażu, magazynowania
lub testowania przedmiotów wyposażenia lub części pojazdu, które mogą być
przeznaczone do ponownego użycia
- podlega karze grzywny.
Art. 47.
Kto wbrew przepisom art. 13 nie składa zawiadomienia o podjęciu działalności w
zakresie produkcji, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów lub
składa zawiadomienie zawierające fałszywe dane, podlega karze grzywny.
Art. 48.
Kto wbrew przepisowi art. 18 nie przekazuje pojazdu wycofanego z eksploatacji do
przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego
punkt zbierania pojazdów, podlega karze grzywny.
Art. 49.
1. Kto wbrew przepisom art. 23 nie przyjmuje pojazdu wycofanego z eksploatacji
do stacji demontażu, podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom art. 33 nie przyjmuje pojazdu
wycofanego z eksploatacji do punktu zbierania pojazdów.
Art. 50.
Kto poza stacją demontażu dokonuje:
1) usunięcia z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów lub substancji
niebezpiecznych, w tym płynów,
2) wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji przedmiotów wyposażenia
lub części nadających się do ponownego użycia,
3) wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających
się do odzysku lub recyklingu
- podlega karze grzywny.
Art. 51.
1. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 24 lub art. 33, nie wydaje
właścicielowi pojazdu zaświadczenia o demontażu pojazdu lub nie przekazuje
tego zaświadczenia organowi rejestrującemu właściwemu ze względu na miejsce
ostatniej rejestracji pojazdu, podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 25
lub art. 33, nie wydaje właścicielowi pojazdu zaświadczenia o przyjęciu
niekompletnego pojazdu lub nie przekazuje tego zaświadczenia organowi
rejestrującemu właściwemu ze względu na miejsce ostatniej rejestracji
pojazdu.
Art. 52.
Kto wbrew przepisom art. 30 nie składa rocznego sprawozdania lub składa
sprawozdanie nierzetelne, podlega karze grzywny.
Art. 53.
Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 44-52, następuje na zasadach i w
trybie określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
Rozdział 9
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 54.
W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. z 2002
r. Nr 112, poz. 982, z późn. zm.)[6] w art. 2 w ust. l po pkt 15 dodaje się pkt
15a w brzmieniu:
"15a) kontrola przestrzegania przepisów o recyklingu pojazdów wycofanych z
eksploatacji.".
Art. 55.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.
z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.)[7] w art. 23 w ust. 1 po pkt 16a dodaje
się pkt 16b w brzmieniu:
"16b) dodatkowej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów, o której mowa w
art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji (Dz.U. Nr ..., poz. ...), z tym że kosztem
uzyskania przychodów są poniesione opłaty, o których mowa w art. 12 ust.
2 i art. 14 tej ustawy,".
Art. 56.
W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.
z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.)[8] w art. 16 w ust. 1 po pkt 19a dodaje
się pkt 19b w brzmieniu:
"19b) dodatkowej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów, o której mowa w
art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji (Dz.U. Nr ..., poz. ...), z tym że kosztem
uzyskania przychodów są poniesione opłaty, o których mowa w art. 12 ust.
2 i art. 14 tej ustawy,".
Art. 57.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr
58, poz. 515, z późn. zm.)[9] wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 66:
a) w ust. 4 po pkt l dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) stosowania w pojeździe przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych
z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu ruchu
drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko,",
b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
"9. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw
środowiska, kierując się względami technicznymi, zasadami bezpieczeństwa
ruchu drogowego i wymogami ochrony środowiska oraz mając na celu
zapobieganie nieprawidłowościom w obrocie przedmiotami wyposażenia i
częściami wymontowanymi z pojazdów, określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów, których
ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub negatywnie
wpływa na środowisko.";
2) w art. 68 w ust. 7 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt
3 w brzmieniu:
"3) art. 8 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji (Dz.U. Nr ..., poz. ...).";
3) w art. 72:
a) w ust. 1 w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w
brzmieniu:
"9) dowodu wpłaty, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20
stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub
oświadczenia o podleganiu obowiązkowi zapewniania sieci zbierania
pojazdów, o którym mowa w art. 11 ust. 4 tej ustawy, albo faktury
zawierającej takie oświadczenie, jeżeli pojazd jest rejestrowany po raz
pierwszy.",
b) w ust. 2 w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się
pkt 6 w brzmieniu:
"6) pojazdu innego niż określony w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 stycznia
2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji - w zakresie
ust. 1 pkt 9.";
4) w art. 79:
a) w ust. 1:
- zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
"Pojazd podlega wyrejestrowaniu przez organ właściwy ze względu na
miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, na wniosek jego właściciela, w
przypadku:",
- pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) przekazania pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację
demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów,
na podstawie zaświadczenia o demontażu pojazdu, o którym mowa w ust.
2, bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20
stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji,
albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie;",
- w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
"6) przekazania niekompletnego pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego
stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania
pojazdów, na podstawie zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego
pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 ustawy z
dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z
eksploatacji, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym
państwie.",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. W przypadku przekazania przedsiębiorcy prowadzącemu stację demontażu
lub przedsiębiorcy prowadzącemu punkt zbierania pojazdów pojazdu innego
niż określony w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o
recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, w celu jego
wyrejestrowania, przedsiębiorca wydaje zaświadczenie o demontażu tego
pojazdu, odpowiadające wymogom określonym dla zaświadczenia, o którym
mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 tej ustawy.",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. W przypadku nieprzedłożenia przez właściciela pojazdu zaświadczenia o
demontażu pojazdu, o którym mowa w ust. 2, bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2
lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub zaświadczenia o przyjęciu
niekompletnego pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust.
3 tej ustawy, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie,
organ rejestrujący, po upływie 30 dni od dnia otrzymania zaświadczenia
od przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu, dokonuje
wyrejestrowania pojazdu z urzędu.",
d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. W przypadku, o którym mowa w ust. l pkt 5, warunkiem wyrejestrowania
pojazdu jest wniesienie przez właściciela pojazdu opłaty na rzecz gminy
na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w
gminach. Przepisu nie stosuje się do pojazdów Policji i jednostek
ochrony przeciwpożarowej.";
5) w art. 80b w ust. 1a w pkt 2 dodaje się lit. j w brzmieniu:
"j) wydanym zaświadczeniu o demontażu pojazdu, o którym mowa w art. 79 ust.
2, bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20
stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub
zaświadczeniu o przyjęciu niekompletnego pojazdu, o którym mowa w art. 79
ust. 2, bądź w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 tej ustawy - data wydania
i dane przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu,";
6) w art. 80c:
a) w ust. 1:
- pkt 10 otrzymuje brzmienie:
"10) organom właściwym w sprawach rejestracji pojazdów;",
- w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w
brzmieniu:
"15) ministrowi właściwemu do spraw środowiska.",
b) dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
"8. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, kierując się
potrzebami ujednolicenia wniosków oraz usprawnienia procesu
udostępniania danych z centralnej ewidencji pojazdów, określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3 i 6.".
Art. 58.
W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62,
poz. 627, z późn. zm.)[10] wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 401 otrzymuje brzmienie:
"Art. 401. 1. Przychodami funduszy są wpływy z tytułu opłat za korzystanie
ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych pobieranych na
podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych, a także z tytułu
kwot pieniężnych uzyskanych na podstawie decyzji, o której mowa w
art. 362 ust. 3.
2. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat, o których
mowa w art. 210 ust. 1.
3. Przychody, o których mowa w ust. 2, przeznacza się wyłącznie na
finansowanie zadań ministra właściwego do spraw środowiska, o
których mowa w art. 206 i 212.
4. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat
produktowych pobieranych na podstawie przepisów o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o
opłacie produktowej i opłacie depozytowej.
5. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat ustalanych
na podstawie przepisów ustawy - Prawo geologiczne i górnicze.
6. Przychody, o których mowa w ust. 5, przeznacza się w równych
częściach wyłącznie na finansowanie:
1) potrzeb geologii w zakresie poznania budowy geologicznej kraju
oraz w zakresie gospodarki zasobami złóż kopalin i wód
podziemnych,
2) potrzeb górnictwa służących ograniczeniu negatywnego
oddziaływania na środowisko wynikającego z wydobywania kopalin i
likwidacji zakładów górniczych.
7. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z należności i
opłat, o których mowa w art. 142 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. -
Prawo wodne.
8. Przychody, o których mowa w ust. 7, przeznacza się wyłącznie na:
1) utrzymanie katastru wodnego,
2) opracowanie planów gospodarowania wodami,
3) odbudowę ekosystemów zdegradowanych przez niewłaściwą
eksploatację zasobów wodnych.
9. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z kar pieniężnych
wymierzanych na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 1a ustawy - Prawo
energetyczne (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504, Nr 203, poz. 1966
oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 34, poz. 293 i Nr 91, poz. 875),
w zakresie obowiązków, o których mowa w art. 9a ust. 1 i 3 tej
ustawy.
10. Przychody, o których mowa w ust. 9, przeznacza się wyłącznie na
wspieranie odnawialnych źródeł energii znajdujących się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
11. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat, o
których mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 i
2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr …, poz. …).
12. Wpływy z opłat, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1
oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o
recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, powiększone o
przychody z oprocentowania, Narodowy Fundusz przeznacza wyłącznie
na:
1) finansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z
eksploatacji,
2) dofinansowanie działań inwestycyjnych w zakresie:
a) demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji,
b) gospodarowania odpadami powstałymi w wyniku demontażu pojazdów
wycofanych z eksploatacji,
c) zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji,
3) dofinansowanie gmin w zakresie zbierania porzuconych pojazdów
wycofanych z eksploatacji.
13. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat
ustalonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r.
o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz.U. Nr 121, poz.
1263).
14. Przychodami funduszy mogą być dobrowolne wpłaty, zapisy,
darowizny, świadczenia rzeczowe i środki pochodzące z fundacji oraz
wpływy z przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochrony środowiska i
gospodarki wodnej.
15. Przychodami Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy mogą być
także przychody z tytułu emisji obligacji własnych oraz inne
przychody związane z działalnością tych funduszy.
16. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze mogą zaciągać kredyty i
pożyczki.";
2) po art. 410 dodaje się art. 410a i 410b w brzmieniu:
"Art. 410a. 1. Narodowy Fundusz udziela dopłat do demontażu pojazdów
wycofanych z eksploatacji przedsiębiorcy prowadzącemu stację
demontażu, który łącznie spełnia następujące warunki:
1) uzyskał wymagane poziomy odzysku i recyklingu, o których mowa w
art. 28 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji,
2) posiada decyzje wymagane w związku z prowadzeniem stacji
demontażu,
3) złożył w terminie sprawozdanie, o którym mowa w art. 30 ust. 1
ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji.
2. Środki przeznaczone na dopłatę do demontażu pojazdów wycofanych z
eksploatacji są dzielone w stosunku do masy odpadów poddanych
odzyskowi i recyklingowi oraz przekazanych do odzysku i recyklingu,
a także masy przeznaczonych do ponownego użycia przedmiotów
wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów wycofanych z
eksploatacji, wykazanych w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 30
ust. 1 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji.
3. Narodowy Fundusz przekazuje dopłaty do demontażu pojazdów
wycofanych z eksploatacji w terminie do dnia 31 maja.
4. Narodowy Fundusz może dofinansować działania inwestycyjne w
zakresie demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji przedsiębiorcy
prowadzącemu stację demontażu, który łącznie spełnia następujące
warunki:
1) posiada decyzje wymagane w związku z prowadzeniem stacji
demontażu,
2) złożył w terminie sprawozdanie, o którym mowa w art. 30 ust. 1
ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji.
5. Narodowy Fundusz może dofinansować działania inwestycyjne w
zakresie gospodarowania odpadami powstałymi w wyniku demontażu
pojazdów wycofanych z eksploatacji przedsiębiorcy prowadzącemu
stację demontażu i przedsiębiorcy prowadzącemu strzępiarkę lub inną
instalację przetwarzania, odzysku lub recyklingu odpadów
pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, który posiada
wymagane decyzje w zakresie gospodarki odpadami oraz spełnia
wymagania określone w przepisach o odpadach.
6. Narodowy Fundusz może dofinansować działania inwestycyjne w
zakresie zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji przedsiębiorcy
prowadzącemu punkt zbierania pojazdów, który posiada wymagane
decyzje w zakresie gospodarki odpadami oraz spełnia wymagania
określone w przepisach o odpadach.
Art. 410b. Rada Ministrów, kierując się potrzebą wspierania systemu
gospodarowania pojazdami wycofanymi z eksploatacji, określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeznaczania wpływów
pochodzących z opłat, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust.
1 oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o
recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.";
3) w art. 415:
a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:
"5a. Do zadań Zarządu Narodowego Funduszu należy także sporządzanie i
przekazywanie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska kwartalnych
informacji o podmiotach wpłacających opłaty, o których mowa w art. 12
ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 stycznia
2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, z podaniem
nazwy, siedziby i adresu albo imienia, nazwiska i adresu tych podmiotów
oraz wysokości kwoty wpłaconej z tytułu danej opłaty, w terminie do
końca miesiąca po zakończeniu kwartału, którego dotyczą te informacje.
5b. Do zadań Zarządu Narodowego Funduszu należy także sporządzanie i
przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw środowiska zbiorczej
informacji o:
1) zgromadzonych wpływach z tytułu z opłat, o których mowa w art. 12
ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20
stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji,
2) liczbie, markach, masie pojazdów i roku produkcji pojazdów
wycofanych z eksploatacji przyjętych do stacji demontażu,
3) masie odpadów poddanych odzyskowi i recyklingowi w stacjach
demontażu oraz przekazanych do odzysku i recyklingu, a także masie
przeznaczonych do ponownego użycia przedmiotów wyposażenia i części
wymontowanych z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
4) masie odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji
poddanych rozdrabnianiu oraz masie wydzielonych odpadów
przekazanych do odzysku i recyklingu,
5) uzyskanych w skali kraju poziomach odzysku i recyklingu,
6) stacjach demontażu, które uzyskały dofinansowanie,
7) gminach, które uzyskały dofinansowanie w zakresie zbierania
porzuconych pojazdów wycofanych z eksploatacji
- w terminie do dnia 30 czerwca następnego roku za poprzedni rok
kalendarzowy.",
b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. Do zadań Zarządu Narodowego Funduszu należy także opracowywanie
projektów wspólnej strategii działania Narodowego Funduszu i
wojewódzkich funduszy oraz projektów strategii Narodowego Funduszu i
zasięganie opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego co
do zawartych w nich ustaleń.",
c) dodaje się ust. 10 w brzmieniu:
"10. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą
ujednolicenia informacji, określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przekazywania i wzory informacji, o których mowa w ust. 5a i 5b.".
Art. 59.
W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628, z 2002
r. Nr 41, poz. 365, Nr 113, poz. 984 i Nr 199, poz. 1671 oraz z 2003 r. Nr 7,
poz. 78) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 29 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) jest niezgodny z wymaganiami przepisów o odpadach.";
2) w art. 37 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. Na podstawie zbiorczych zestawień danych, o których mowa w ust. 1 i 2,
informacji uzyskanych od wojewody i starostów, oraz sprawozdań i
informacji, o których mowa w art. 30 ust. 1 i art. 38 ust. 2 ustawy z dnia
20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U.
Nr ..., poz. ...), marszałek województwa prowadzi wojewódzką bazę danych,
dotycząca wytwarzania i gospodarowania odpadami wraz z rejestrem
udzielanych zezwoleń w zakresie wytwarzania i gospodarowania odpadami oraz
sporządza raport wojewódzki i przekazuje go ministrowi właściwemu do spraw
środowiska.";
3) w art. 63 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
"6. Określenie miejsca i sposobu magazynowania odpadów następuje w:
1) pozwoleniu zintegrowanym, o którym mowa w przepisach o ochronie
środowiska,
2) pozwoleniu na wytwarzanie odpadów, o którym mowa w art. 17 ust. 2,
3) decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, o
której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1,
4) informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania
wytworzonymi odpadami, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2,
5) zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów, o którym mowa w art. 26 ust. 1,
6) zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub
transportu odpadów, o którym mowa w art. 28 ust. 1,
7) zgłoszeniu do rejestru, o którym mowa w art. 33 ust. 5.".
Rozdział 10
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 60.
W okresie do dnia 31 grudnia 2014 r. poziomy odzysku i recyklingu, o których
mowa w art. 28 ust. 1, wynoszą odpowiednio 85% i 80%.
Art. 61.
1. Wyznaczone przez wojewodę, na podstawie dotychczasowych przepisów,
przedsiębiorstwa utylizacji pojazdów i składnice złomu zachowują uprawnienia
do wydawania do dnia 30 czerwca 2005 r. zaświadczeń, które stanowią podstawę
do wyrejestrowania pojazdów.
2. Przedsiębiorca, który przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskał decyzję na
wytwarzanie odpadów powstających w związku z gospodarowaniem odpadami w
postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji, może prowadzić stację demontażu
do dnia wygaśnięcia ważności decyzji wydanych na podstawie dotychczasowych
przepisów, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 2005 r.
3. Przedsiębiorca, który przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskał zezwolenie
na prowadzenie działalności w zakresie zbierania pojazdów wycofanych z
eksploatacji lub inną decyzję obejmującą zbieranie tych odpadów, może
prowadzić punkt zbierania pojazdów do dnia wygaśnięcia ważności decyzji
wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów, nie dłużej jednak niż do
dnia 30 czerwca 2005 r.
Art. 62.
Przepisy art. 7 ust. 1 stosuje się do materiałów, przedmiotów wyposażenia i
części pojazdów wprowadzonych do obrotu po dniu wejścia w życie ustawy,
przeznaczonych do stosowania w pojazdach wyprodukowanych po dniu 1 lipca 2003 r.
Art. 63.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy:
1) art. 7, art. 8, art. 44, art. 45, art. 57 pkt 2 i art. 62 wchodzą w życie
po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia;
2) art. 11-17, art. 28, art. 47, art. 55, art. 56, art. 57 pkt 3, art. 58
pkt 1 i 3 w zakresie dotyczącym art. 401 ust. 11 i 12 i art. 415 ust. 5a i
5b, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i art. 60 wchodzą w życie z
dniem 1 stycznia 2006 r.;
3) art. 23 ust. 3 w stosunku do pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju
przed dniem 1 lipca 2002 r. stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.;
4) art. 58 pkt 1 w zakresie dotyczącym art. 401 ust. 1-10 i 13-16, w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wchodzą w życie po upływie 14 dni od
dnia ogłoszenia.
_______________________________
[1] Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia dyrektywy 2000/53/WE z dnia
18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.Urz. WE L
269, z 21.10.2000, z późn. zm.). Dane dotyczące aktw prawa Unii Europejskiej
ogłoszonych przed dniem 1 maja 2004 r., zamieszczone w niniejszej ustawie,
dotyczą ogloszenia tych aktw w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie
specjalne.
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji
Ochrony Środowiska, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowych od
osób fizycznych, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowych od osób
prawnych, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, ustawę z
dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska oraz ustawę z dnia 27
kwietnia 2001 r. o odpadach.
[2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz.
1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162,
poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 29, poz.
257, Nr 54, poz. 535, Nr 92, poz. 884, Nr 121, poz. 1264 i Nr 173, poz. 1808.
[3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz.
1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062,
z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122,
poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr
110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz.
804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr
130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660 i Nr 228, poz. 2255 i
2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 64, poz. 593, Nr 68, poz. 623, Nr 91,
poz. 868, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1205, Nr 123, poz. 1291, Nr 122, poz.
1288, Nr 146, poz. 1546, Nr 162, poz. 1692 i Nr 173, poz. 1808.
[4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 41, poz.
365, Nr 113, poz. 984 i Nr 199, poz. 1671, z 2003 r. Nr 7, poz. 78, oraz z
2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1208 i Nr 191, poz. 1956.
[5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz.
1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233,
poz. 1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz.
1568, Nr 175, poz. 1693 i Nr 190, poz. 1865 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr
49, poz. 464, Nr 70, poz. 631, Nr 91, poz. 875, Nr 92, poz. 880, Nr 96, poz.
959 i Nr 121, poz. 1263.
[6] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002
r. Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 170 poz. 1652, Nr 190,
poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 121, poz. 1263 i Nr 191, poz.
1956.
[7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000
r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr
117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr
52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz.
968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz.
1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253,
Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141,
poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240,
poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84,
poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz.
1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz.
2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr
54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1663, Nr 116,
poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz.
1691 i Nr 210, poz. 2135.
[8] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z
2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117,
poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110,
poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr
93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200,
poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r., Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr
137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr
223, poz. 2218 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535,
Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1203, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr
146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800 i Nr 210, poz. 2135.
[9] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003
r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451
i 1452, Nr 162, poz. 1568.
[10] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz.
1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233,
poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz.
1568, Nr 175, poz. 1693 i Nr 190, poz. 1865.