Dz.U. z 2004 r. Nr 240, poz. 2405

                                   
                                   
                                   
                              U S T A W A
                     z dnia 8 października 2004 r.
                                   
      o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy
                       - Kodeks karny wykonawczy
                                   
                                   
                                Art. 1.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U.
Nr 89, poz. 555, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 237 w § 3 w pkt 18 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje
  się pkt 19 w brzmieniu:
      "19) przestępstw określonych w rozdziale XVI ustawy z dnia 6
       czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn.
       zm.)[2] oraz w art. 5-8 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego
       Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.
       (Dz.U. z 2003 r. Nr 78, poz. 708), zwanego dalej "Statutem".";
2) w art. 602  1 otrzymuje brzmienie:
     "§ 1. Z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 65b i 66a, ekstradycja
       jest wydaniem osoby ściganej albo skazanego, na wniosek państwa
       obcego, w celach określonych w § 2.";
3) po rozdziale 66 dodaje się rozdział 66a w brzmieniu:
                             "Rozdział 66a
            Współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym
  Art. 611g. § 1. Wniosek o współpracę Międzynarodowego Trybunału
             Karnego, zwanego dalej "Trybunałem", w zależności od
             stadium postępowania wykonuje właściwy sąd lub prokurator
             za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości.
        § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do wniosku o pomoc
           prawną kierowanego do Trybunału przez sąd lub prokuratora.
   Art. 611h. § 1. W wypadku wniosku Trybunału o dostarczenie osoby
             Trybunałowi, w rozumieniu przepisów Statutu, zwanego dalej
             "wnioskiem o przekazanie osoby", przed pierwszym
             przesłuchaniem należy pouczyć osobę, której dotyczy
             wniosek, o jej uprawnieniach określonych w Statucie oraz o
             możliwości podniesienia zarzutu prawomocnego zakończenia
             prowadzonego przeciwko niej postępowania karnego o czyn,
             którego dotyczy wniosek o przekazanie osoby.
        § 2. W wypadku wystąpienia przesłanek uzasadniających zarzut, o
           którym mowa w § 1, sąd powiadamia o tym Ministra
           Sprawiedliwości, który może odroczyć wykonanie wniosku o
           przekazanie osoby.
        § 3. Przy orzekaniu w przedmiocie dopuszczalności przekazania
        osoby przepisów art. 604 nie stosuje się.
        § 4. Jeżeli po wydaniu przez sąd postanowienia o
           dopuszczalności przekazania osoby Trybunałowi, Minister
           Sprawiedliwości odroczył wykonanie wniosku o przekazanie
           osoby z powodu toczącego się w Rzeczypospolitej Polskiej
           postępowania karnego albo odbywania przez tę osobę kary
           pozbawienia wolności za inne przestępstwo, osobę, której
           wniosek o przekazanie osoby dotyczy, można tymczasowo
           przekazać Trybunałowi na zasadach ustalonych z Trybunałem.
        § 5. Ustaleń z Trybunałem, o których mowa w § 4, dokonuje
           Minister Sprawiedliwości.
    Art. 611i. §1. W wypadku nieprzewidzianego lądowania na terytorium
             Rzeczypospolitej Polskiej osoby przekazywanej Trybunałowi
             drogą powietrzną, Minister Sprawiedliwości może zwrócić
             się do Trybunału o przekazanie wniosku o zezwolenie na ten
             przewóz.
           §2. Jeeli w ciągu 96 godzin od chwili nieprzewidzianego
             lądowania nie wpłynie wniosek, o którym mowa w § 1, osobę
             przekazywaną zwalnia się.
   Art. 611j. § 1. Na wniosek Trybunału o tymczasowe aresztowanie lub
             o aresztowanie i przekazanie osoby ściganej sąd stosuje
             tymczasowe aresztowanie.
        § 2. Tymczasowe aresztowanie, o którym mowa w § 1, można
           uchylić lub zmienić na łagodniejszy środek zapobiegawczy w
           wypadkach określonych w Statucie. Przepisów art. 257-259 nie
           stosuje się.
        § 3. W postępowaniu w przedmiocie uchylenia lub zmiany środka
           zapobiegawczego sąd lub prokurator uwzględnia stanowisko Try
           bunału.
    Art. 611k. Minister Sprawiedliwości przed rozpatrzeniem wniosku
            Trybunału o zgodę na ściganie, ukaranie lub pozbawienie
            wolności osoby przekazanej za przestępstwo popełnione przed
            przekazaniem, inne niż to, z powodu którego nastąpiło
            przekazanie, może zwrócić się do Trybunału o nadesłanie
            dodatkowych informacji, a także protokołu zawierającego
            oświadczenie osoby przekazanej dotyczące przestępstwa
            określonego w tym wniosku.
     Art. 611l. Minister Sprawiedliwości może wyrazić zgodę na
            przekazanie Trybunałowi osoby wydanej lub przekazanej
            innemu państwu.
    Art. 611m. Jeżeli udzielenie pomocy prawnej przewidzianej w
            Statucie, w zakresie lub w sposób określony we wniosku
            Trybunału, byłoby sprzeczne z zasadami porządku prawnego
            Rzeczypospolitej Polskiej, sąd lub prokurator nie roz
            strzyga w przedmiocie wniosku i przekazuje akta sprawy
            Ministrowi Sprawiedliwości w celu dokonania ustaleń z
            Trybunałem.
    Art. 611n. Jeżeli wniosek Trybunału o udzielenie pomocy prawnej
            dotyczy czynności innej niż przewidziana w Statucie, której
            wykonanie, mimo ustaleń dokonanych z Trybunałem jest w
            dalszym ciągu niedopuszczalne na mocy ustawy i pomoc prawna
            nie może być udzielona pod żadnym warunkiem, w późniejszym
            terminie lub w inny sposób, sąd lub prokurator odmawia
            udzielenia tej pomocy.
   Art. 611o. § 1. Jeżeli wniosek Trybunału dotyczy udostępnienia
             dokumentu lub innego dowodu zawierającego informacje,
             których ujawnienie mogłoby zagrażać bezpieczeństwu Rzeczy
             pospolitej Polskiej, sąd lub prokurator nie rozstrzyga w
             przedmiocie wniosku i przekazuje akta sprawy Ministrowi
             Sprawiedliwości, który w porozumieniu z właściwym organem
             dokonuje ustaleń z Trybunałem.
        § 2. Jeżeli mimo dokonania ustaleń z Trybunałem w dalszym ciągu
           udzielenie pomocy prawnej mogłoby zagrażać bezpieczeństwu
           Rzeczypospolitej Polskiej, sąd lub prokurator odmawia jej
           udzielenia.
    Art. 611p. Jeżeli wniosek Trybunału dotyczy wydania dokumentu lub
           innego dowodu, udostępnionego organowi lub instytucji
           Rzeczypospolitej Polskiej przez inne państwo lub organizację
           międzynarodową z zastrzeżeniem zachowania w tajemnicy
           informacji zawartej w tym dokumencie lub dowodzie, wydanie
           może nastąpić wyłącznie po wyrażeniu zgody przez
           udostępniającego dany dokument lub dowód.
   Art. 611r. § 1. Przy wykonywaniu wniosku o współpracę, na żądanie
             Trybunału, Prokuratorowi Trybunału oraz innym osobom
             upoważnionym przez Trybunał zapewnia się obecność przy
             wykonywaniu czynności, których dotyczy wniosek.
        § 2. Osoby, o których mowa w § 1, mogą zwracać się o zadawanie
           określonych pytań oraz utrwalać przebieg czynności na
           potrzeby postępowania prowadzonego przed Trybunałem.
        § 3. Prokuratorowi Trybunału umożliwia się samodzielne
           dokonywanie czynności procesowych na terytorium
           Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach i w warunkach
           określonych w Statucie.
    Art. 611s. Ustaleń z Trybunałem, o których mowa w przepisach
           Statutu, innych niż określone w niniejszym rozdziale,
           dokonuje Minister Sprawiedliwości.";
4) art. 615 otrzymuje brzmienie:
      "Art. 615. § 1. W stosunkach z międzynarodowymi trybunałami
             karnymi i ich organami działającymi na podstawie umów
             międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest
             stroną, albo powołanymi przez organizacje międzynarodowe
             ukonstytuowane umową ratyfikowaną przez Rzeczpospolitą
             Polską, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego
             działu.
         § 2. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się, jeżeli
           umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest
           stroną, albo akt prawny regulujący działanie międzynarodo
           wego trybunału karnego, stanowi inaczej.
         § 3. Przepisów niniejszego działu można nie stosować wobec
           państwa obcego, z którym Rzeczpospolita Polska nie ma w tym
           przedmiocie umowy, a państwo to nie zapewnia wzajemności.
         § 4.  Jeżeli umowa międzynarodowa albo akt prawny regulujący
           działanie międzynarodowego trybunału karnego tego wymaga,
           Minister Sprawiedliwości zawiadamia międzynarodowy trybunał
           karny o wszczęciu postępowania przeciwko osobie o popeł
           nienie przestępstwa podlegającego ściganiu przez ten
           trybunał.
         § 5. Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto
           postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i przed
           międzynarodowym trybunałem karnym, Minister Sprawiedliwości
           przekazuje ściganie temu trybunałowi, jeżeli wymagają tego
           akty prawne regulujące działanie trybunału.".

                                Art. 2.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr
90, poz. 557, z późn. zm.)[3] w art. 253 § 2 otrzymuje brzmienie:
 "§ 2.  Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie przeszkody
     uniemożliwiającej doprowadzenie lub przyjęcie tymczasowo
     aresztowanego albo skazanego do aresztu śledczego lub zakładu
     karnego oraz w razie nieprzewidzianego lądowania podczas przewozu
     drogą powietrzną lub nieprzewidzianej przerwy w przewozie inną
     drogą osoby przekazywanej na zasadach i w warunkach określonych w
     Rzymskim Statucie Międzynarodowego Trybunału Karnego (Dz.U. z
     2003 r. Nr 78, poz. 708). Decyzję w tym przedmiocie podejmuje
     komendant jednostki Policji, Straży Granicznej, Agencji
     Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Żandarmerii Wojskowej.".

                                Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.




_______________________________
[1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83,
 poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz.  852
 i  Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z
 2002  r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061
 i  Nr 130, poz. 1188 oraz z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626 i
 Nr 93, poz. 889.
[2]  Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997  r.  Nr
 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000  r.
 Nr  48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001  r.  Nr
 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179,
 poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 25,
 poz. 219, Nr 69, poz. 626 i Nr 93, poz. 889.
[3]  Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997  r.  Nr
 160,  poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701,
 Nr  120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr
 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121,
 poz.  1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061,  Nr  142,
 poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 93, poz. 889.