Dz.U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1397
U S T A W A
z dnia 27 lipca 2005 r.
o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
oraz ustawy - Karta Nauczyciela
Art. 1.
W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.)[1]
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 24:
a) w ust. 1 wyrazy "art. 46-50" zastępuje się wyrazami "art. 46, 47, 50, 50a
i 50e",
b) w ust. 2 wyrazy "art. 32-34, 39, 40, 46, 48-50" zastępuje się wyrazami
"art. 32, 33, 39, 40, 46, 50, 50a i 50e,",
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
"2a. Ubezpieczonym spełniającym warunki określone w art. 50a lub 50e
przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku i okresów pracy lub okresu
pracy, określonych w tych przepisach.";
2) uchyla się art. 34-38;
3 w art. 39:
a) w zdaniu wstępnym wyrazy "art. 34" zastępuje się wyrazami "art. 50a",
b) w pkt 1 i 2 wyrazy "art. 36" zastępuje się wyrazami "art. 50c";
4) w art. 46 w ust. 1:
a) w pkt 2 wyrazy "31 grudnia 2006 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia
2007r.",
b) uchyla się pkt 3;
5) uchyla się art. 48 i 49;
6) w art. 50 w ust. 1:
a) w pkt 2 wyrazy "31 grudnia 2006 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia
2007r.",
b) uchyla się pkt 3;
7) po art. 50 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:
"Rozdział 3a
Emerytury górnicze
Art. 50a. 1. Górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia
łącznie następujące warunki:
1) ukończył 55 lat życia;
2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy
równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w
tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust.
1.
2. Wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co
najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i
równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której
mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.
Art. 50b. Przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej uwzględnia się
okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą, będące
okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy, z tym
że okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą
uwzględnia się, jeżeli praca ta wykonywana była co najmniej w
połowie wymiaru czasu pracy.
Art. 50c. 1. Za pracę górniczą uważa się zatrudnienie:
1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców
ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu,
anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu;
2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy
kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i
innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub
przy budowie szybów;
3) pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach
maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach
wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty
budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych
urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach,
zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te
miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek
roboczych przepracowali pod ziemią;
4) na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym
lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i
złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy
bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w
kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych
podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla
brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia
przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem
właściwym do spraw Skarbu Państwa;
5) pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu
kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a
także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w
przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na
stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra
właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw
zabezpieczenia społecznego;
6) w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w
pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w
charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa
górniczego;
7) na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na
stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach,
przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2;
8) na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach
wymienionych w pkt 1;
9) na stanowiskach instruktorów zawodu w górniczych polach
szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla
brunatnego.
2. Za pracę równorzędną z pracą górniczą uważa się:
1) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera
lub technika w zakresie górnictwa w urzędach górniczych, jeżeli
zatrudnienie jest związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno-
technicznych w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach
określonych w ust. 1 pkt 1-4, pod warunkiem uprzedniego
przepracowania w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach
określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 10 lat pod ziemią, na
odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w
kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub
kierownictwa ruchu;
2) zatrudnienie przy innych pracach, nie dłuższe niż 5 lat, do
których pracownicy wykonujący prace określone w ust. 1 i w pkt 1 i
2 przeszli w związku z likwidacją kopalni, zakładu górniczego,
przedsiębiorstwa lub innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-
4.
3. Za pracowników zatrudnionych na stanowiskach wymagających
kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa w
jednostkach organizacyjnych określonych w ust. 2 pkt 1 uważa się
osoby, które posiadają tytuł inżyniera lub technika i są zatrudnione
zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami w zakresie górnictwa.
4. Okresy pracy górniczej wymienionej w ust. 1 pkt 1-4 wykonywanej za
granicą traktuje się na równi z okresami takiej pracy wykonywanej w
kraju, jeżeli spełnione są warunki określone w ustawie, wymagane do
uwzględnienia tych okresów pracy przy ustalaniu prawa do świadczeń.
Art. 50d. 1. Przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom
zatrudnionym pod ziemią oraz w kopalniach siarki lub węgla
brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym następujące
okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego:
1) w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz
przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i
transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i
transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach
szybowych;
2) w drużynach ratowniczych.
2. Okresy pracy wymienione w ust. 1 pkt 2 zalicza się w wymiarze
półtorakrotnym również tym pracownikom dozoru ruchu i kierownictwa
ruchu kopalń, którzy pracują przez co najmniej połowę dniówek
roboczych w miesiącu pod ziemią, w kopalniach siarki lub w
kopalniach węgla brunatnego.
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem
właściwym do spraw Skarbu Państwa, w drodze rozporządzenia, określa
szczegółowo stanowiska pracy, na których zatrudnienie zalicza się w
myśl ust. 1 i 2 w wymiarze półtorakrotnym.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw
zabezpieczenia społecznego, określa, w drodze rozporządzenia, zasady
ewidencjonowania przez pracodawców okresów zatrudnienia na
stanowiskach, na których okresy pracy górniczej zalicza się w
wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury,
oraz na niektórych innych stanowiskach pracy górniczej.
Art. 50e. 1. Prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i
zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom, którzy pracę
górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu
pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem
ust. 2.
2. Do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust. 1, zalicza się
także okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy albo
z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie
lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, bezpośrednio
poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym
wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku
pracy.";
8) w dziale II tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:
"Ustalanie wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50e";
9) w art. 51 w ust. 1:
a) w zdaniu wstępnym wyrazy "art. 34 lub 48" zastępuje się wyrazami "art.
50a lub 50e",
b) w pkt 2 wyrazy "art. 37" zastępuje się wyrazami "art. 50d",
c) w pkt 3 wyrazy "art. 36 ust. 1 pkt 1-3 i 5-11" zastępuje się wyrazami
"art. 50c ust. 1 pkt 1-3 i 5-9",
d) w pkt 4 wyrazy "art. 36 ust. 1 pkt 4 i 5" zastępuje się wyrazami "art.
50c ust. 1 pkt 4 i 5";
10) w art. 52 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
"2) 1,8 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią, o której mowa
w art. 50d ust. 1,";
11) w art. 182 wyrazy "art. 46-50" zastępuje się wyrazami "art. 46-47, 50, 50a
oraz 50e";
12) po art. 183 dodaje się art. 183a w brzmieniu:
"Art. 183a. Przepisów art. 183 nie stosuje się do emerytur przyznanych
ubezpieczonym, którzy prawa do emerytury nabyli na podstawie art.
50a lub 50e.";
13) w art. 184 w ust. 1 wyrazy "art. 32-34, 39 i 40," zastępuje się wyrazami
"art. 32, 33, 39 i 40,".
Art. 2.
W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2003r. Nr 118,
poz. 1112 z późn. zm.)[2] w art. 88 w ust. 2a wyrazy "ośmiu lat" zastępuje się
wyrazami "dziewięciu lat".
Art. 3.
1. Osobom, które do dnia 31 grudnia 2007 r. spełniły warunki do emerytury
górniczej określone w art. 34 lub w art. 48-49 ustawy, o której mowa w art.
1, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2006 r., przysługuje górnicza
emerytura na warunkach określonych w tych przepisach.
2. Osobom, którym udzielono urlopu górniczego lub świadczenia górniczego na
warunkach określonych w odrębnych przepisach przy ustalaniu prawa do
górniczej emerytury bez względu na wiek uwzględnia się okresy niezdolności do
pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, za które
wypłacono wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy, okresy czynnej służby
wojskowej lub okresy pełnienia z wyboru funkcji w organach związku zawodowego
zrzeszającego górników na warunkach określonych w tych odrębnych przepisach,
o ile z urlopem górniczym lub świadczeniem górniczym osoby te spełniły do
dnia 31 grudnia 2007 r. warunki do górniczej emerytury bez względu na wiek.
Art. 4.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 4 i 6
oraz art. 2 i 3, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
_______________________________
[1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz.
593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530,
Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355.
[2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003
r. Nr 137, poz. 1304, Nr 203, poz. 1966, Nr 213, poz. 2081, Nr 228, poz. 2258,
z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 179, poz. 1845, z 2005 r. Nr 10, poz. 71.