Dz.U. z 2005 r. Nr 78, poz. 684   
                                        





                                  U S T A W A
                           z dnia 15 kwietnia 2005 r.
                                        
  o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej


                                        
                                   Rozdział 1
                                 Przepisy ogólne
                                        
                                     Art. 1.
Ustawa określa:
   1)  zasady i warunki restrukturyzacji finansowej publicznych zakładów  opieki
     zdrowotnej;
   2)  tryb  postępowania  w  sprawie  restrukturyzacji  finansowej  publicznych
     zakładów opieki zdrowotnej;
   3)   zasady   udzielania   pomocy  publicznej  publicznym   zakładom   opieki
     zdrowotnej.
                                        
                                     Art. 2.
1. Restrukturyzacją finansową mogą być objęte:
   1)  publiczne zakłady opieki zdrowotnej w rozumieniu art. 8 ust. 2  ustawy  z
     dnia  30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91,  poz.
     408,  z późn. zm.)[1] prowadzone w formie samodzielnych publicznych zakładów
     opieki zdrowotnej;
   2)  jednostki badawczo-rozwojowe realizujące zadania określone w art. 1  ust.
     2 pkt 1 ustawy wymienionej w pkt 1
 -  zatrudniające  na  dzień 1 stycznia 2001 r. powyżej  50  osób,  zwane  dalej
  "zakładami".
2.  Zakład  może  być  objęty restrukturyzacją finansową na podstawie  przepisów
  ustawy tylko jeden raz.
3.  Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej powstały w wyniku  połączenia
  publicznych  zakładów  opieki  zdrowotnej, może  być  objęty  restrukturyzacją
  finansową   na   podstawie  przepisów  ustawy,  gdy  co   najmniej   jeden   z
  samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej podlegających  połączeniu
  spełniał przed połączeniem warunek, o którym mowa w ust. 1.
4.  W  przypadku,  o którym mowa w ust. 3, restrukturyzacji podlegają  wyłącznie
  zobowiązania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej powstałego  w
  wyniku   połączenia  w  zakresie  zobowiązań  tego  samodzielnego  publicznego
  zakładu  opieki  zdrowotnej, który spośród zakładów  podlegających  połączeniu
  spełniał warunek, o którym mowa w ust. 1.

                                     Art. 3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
   1) podmiocie, który utworzył zakład - należy przez to rozumieć podmioty:
   a) wymienione w art. 8 ust. 1 pkt 1-3a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r.
       o zakładach opieki zdrowotnej,
       b)  sprawujące  nadzór nad jednostkami badawczo-rozwojowymi w  rozumieniu
        ustawy  z  dnia  25  lipca  1985  r. o jednostkach  badawczo-rozwojowych
        (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388, z późn. zm.)[2];
   2)  kierowniku zakładu - należy przez to rozumieć również dyrektora jednostki
     badawczo-rozwojowej, o której mowa w pkt 1 lit. b;
   3)  pożyczce  –  należy  przez  to rozumieć pożyczkę  udzieloną  przez  Skarb
     Państwa   ze  środków  przewidzianych  w  ustawie  budżetowej  na  zasadach
     określonych w tej ustawie.
   
                                   Rozdział 2
                           Restrukturyzacja finansowa
                                        
                                     Art. 4.
Restrukturyzacja finansowa zakładów obejmuje znane na dzień 31 grudnia 2004 r.:
   1)  zobowiązania publicznoprawne;
   2) zobowiązania cywilnoprawne;
   3)   indywidualne roszczenia pracowników wynikające z art. 4a ustawy  z  dnia
     16  grudnia  1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie  kształtowania  przyrostu
     przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych  ustaw
     (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2, późn. zm.)[3]
- powstałe w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.

                                     Art. 5.
1. Restrukturyzacja finansowa zakładów polega na:
   1) umorzeniu zobowiązań publicznoprawnych wymienionych w art. 6 ust. 1;
   2)  rozłożeniu na raty spłaty zobowiązań z tytułu składek wymienionych w art.
     7;
   3)   zawarciu   przez   zakład  ugody  restrukturyzacyjnej  z   wierzycielami
     wierzytelności cywilnoprawnych.
2.  Restrukturyzacja  finansowa  zakładów może obejmować  także  zawarcie  przez
  zakład  ugód z pracownikami w zakresie roszczeń wynikających z art. 4a  ustawy
  z  dnia  16  grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania  przyrostu
  przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw.
3.   Postępowanie  restrukturyzacyjne  prowadzone  w  stosunku  do  zakładów  na
  podstawie:
   1)   ustawy  z  dnia  30  sierpnia  2002  r.  o  restrukturyzacji  niektórych
     należności  publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz.U. Nr 155, poz.  1287,
     z  2003  r. Nr 56, poz. 498 i Nr 202, poz. 1956 oraz z 2004 r. Nr 82,  poz.
     745);
   2)   ustawy  z  dnia  30  października  2002  r.  o  pomocy  publicznej   dla
     przedsiębiorców  o  szczególnym znaczeniu dla rynku pracy  (Dz.U.  Nr  213,
     poz. 1800, z 2003 r. Nr 90, poz. 844 i Nr 229, poz. 2271 oraz z 2004 r.  Nr
     123, poz. 1291)
 -  podlega z mocy prawa umorzeniu w zakresie należności wymienionych w  art.  6
  ust. 1.

                                     Art. 6.
1. Umorzeniu podlegają zobowiązania publicznoprawne zakładu wraz z odsetkami:
   1) z tytułu podatków wobec budżetu państwa oraz należności celnych;
   2)  z  tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej  przez
     płatnika  oraz  na  Fundusz  Pracy, z wyjątkiem  składek  na  ubezpieczenie
     emerytalne;
   3) wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych;
   4) z tytułu:
       a)  opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska w rozumieniu przepisów
        ustawy  z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska
        (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z późn. zm.)[4],
       b)   opłat  za korzystanie ze środowiska w rozumieniu przepisów ustawy  z
        dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2001 r.  Nr
        62, poz. 627, z późn. zm.)[5],
       c)  opłat za szczególne korzystanie z wód w rozumieniu przepisów ustawy z
        dnia  24  października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz.  230,  z
        późn. zm.)[6]
     -   stanowiących   przychód  Narodowego  Funduszu  Ochrony   Środowiska   i
     Gospodarki  Wodnej  oraz  wojewódzkich,  powiatowych  i  gminnych  funduszy
     ochrony  środowiska i gospodarki wodnej, niezależnie od tego,  na  rachunek
     bankowy  którego  organu administracji publicznej  opłaty  te  powinny  być
     wpłacone przez zakład, z zastrzeżeniem art. 9;
   5)  z tytułu administracyjnych kar pieniężnych określonych w przepisach ustaw
     wymienionych w pkt 4;
   6)  z  tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntów Skarbu Państwa w  części
     stanowiącej dochód budżetu państwa;
   7)  z  tytułu  odsetek  za zwłokę, opłaty prolongacyjnej, opłaty  dodatkowej,
     kosztów  upomnienia oraz kosztów egzekucyjnych, od zaległości  wymienionych
     w pkt 1-6.
2.  Zobowiązania publicznoprawne, o których mowa w ust. 1, podlegają  umorzeniu,
  jeżeli zakład w dniu wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji:
   1) nie posiada zaległości z tytułu zobowiązań, o których mowa w art. 7;
   2)  nie  posiada zaległości z tytułu zobowiązań publicznoprawnych  powstałych
     przed  dniem  1  stycznia  1999 r. oraz po  dniu  31  grudnia  2004  r.,  z
     zastrzeżeniem ust. 3;
   3)  zrealizował  ugodę zawartą z wierzycielami wierzytelności cywilnoprawnych
     w  zakresie określonym w art. 13 ust. 1 oraz dokonał spłaty wierzytelności,
     o  których  mowa  w  art. 13 ust. 2, o ile jest prowadzone  postępowanie  w
     sprawie restrukturyzacji zobowiązań cywilnoprawnych;
   4)  zaspokoił  roszczenia  pracowników wynikające z art.  4a  ustawy  z  dnia
     16  grudnia  1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie  kształtowania  przyrostu
     przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych  ustaw
     lub  wykonał ugody, o których mowa w art. 17 ust. 1, w zakresie  określonym
     w art. 17 ust. 2 pkt 1.
3.  Warunek  o  nieposiadaniu  zaległości z tytułu zobowiązań  publicznoprawnych
  uznaje  się  za spełniony, jeżeli zobowiązania te wraz z odsetkami za  zwłokę,
  nieobjęte  postępowaniem  restrukturyzacyjnym,  zostaną  przed  dniem  wydania
  decyzji  o  zakończeniu restrukturyzacji rozłożone na raty  albo  terminy  ich
  zapłaty  zostaną  odroczone  na zasadach określonych  w  odrębnych  przepisach
  dotyczących tych zobowiązań.
4.  Przychody  z  tytułu  umorzenia  zobowiązań publicznoprawnych  nie  stanowią
  przychodu  w  rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od  osób  prawnych,  z
  wyjątkiem zobowiązań zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

                                     Art. 7.
1.  Zobowiązania  zakładu z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne,  składek
  na  ubezpieczenia  społeczne w części finansowanej przez  ubezpieczonego  oraz
  składek  na  ubezpieczenie  zdrowotne wraz z  odsetkami  za  zwłokę  podlegają
spłacie  w  ratach,  w  okresie  do 24 miesięcy  od  dnia  wydania  przez  organ
  restrukturyzacyjny,   o   którym  mowa  w  art.  19,   decyzji   o   warunkach
  restrukturyzacji.
2.  Koszty  egzekucyjne dotyczące zobowiązań, o których mowa w ust. 1, podlegają
  spłacie  w  ratach,  w  okresie do 24 miesięcy od  dnia  wydania  przez  organ
  restrukturyzacyjny,   o   którym  mowa  w  art.  19,   decyzji   o   warunkach
  restrukturyzacji.

                                     Art. 8.
1. Restrukturyzacji finansowej podlegają również:
   1)  zobowiązania z tytułów wymienionych w art. 6 ust. 1 i art. 7, w  stosunku
     do  których  do dnia 31 grudnia 2004 r. zostały wydane decyzje rozkładające
     ich  spłatę  na  raty  lub  odraczające  termin  ich  płatności,  albo  gdy
     zobowiązania te stanowią należności sporne;
   2)  opłaty prolongacyjne ustalone w związku z decyzjami, o których mowa w pkt
     1;
   3)  koszty egzekucyjne dotyczące zobowiązań z tytułów wymienionych w  art.  6
     ust. 1.
2.  Restrukturyzacji finansowej nie podlegają zobowiązania zakładów z tytułu:
   1)  zaległości podatkowych i celnych określonych w decyzji właściwego  organu
     podatkowego, organu celnego lub organu kontroli skarbowej;
   2) składek na ubezpieczenia społeczne i składek na Fundusz Pracy;
   3) wpłat do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych;
   4)  opłat  i  kar  dla  Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska  i  Gospodarki
     Wodnej, wojewódzkich, powiatowych i gminnych funduszy ochrony środowiska  i
     gospodarki wodnej;
   5) opłat za użytkowanie wieczyste gruntów Skarbu Państwa
 -  określone w wyniku postępowania kontrolnego, jeżeli zaległości te  określone
  zostały  w związku z dokonywaniem czynności prawnych mających na celu obejście
  przepisów  podatkowych, o należnościach celnych, o ubezpieczeniach społecznych
  lub przepisów dotyczących wymiaru i poboru tych należności.

                                     Art. 9.
1.   Przepisy  dotyczące  umorzenia  zobowiązań  publicznoprawnych  stosuje  się
  odpowiednio   do  należności  z  tytułu  zobowiązań  podatkowych  stanowiących
  dochody   budżetów   jednostek   samorządu  terytorialnego   oraz   zobowiązań
  publicznoprawnych,  o  których mowa w art. 6 ust.  1  pkt  4  i  5,  w  części
  dotyczącej  przychodów wojewódzkich, powiatowych i gminnych  funduszy  ochrony
  środowiska  i  gospodarki wodnej, jeżeli organ stanowiący właściwej  jednostki
  samorządu terytorialnego podejmie uchwałę o restrukturyzacji tych należności.
2.  Umorzenie należności jednostek samorządu terytorialnego z tytułu zobowiązań,
  o  których  mowa w ust. 1, nie uprawnia tych jednostek do rekompensaty  ubytku
  ich dochodów z tego tytułu przez budżet państwa.
                                        
                                    Art. 10.
1.  Restrukturyzacja  finansowa zobowiązań cywilnoprawnych  polega  na  zawarciu
  przez   zakład   ugody  restrukturyzacyjnej  z  wierzycielami   wierzytelności
  cywilnoprawnych wymienionymi w spisie, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 5.
2.  Do ugody restrukturyzacyjnej nie stosuje się przepisów działu II rozdziału 8
  ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego  (Dz.
  U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.)[7].

                                    Art. 11.
Restrukturyzacja finansowa zobowiązań cywilnoprawnych obejmuje kwotę główną wraz
z odsetkami naliczonymi do dnia zawarcia ugody restrukturyzacyjnej.

                                    Art. 12.
1.  Ugoda  restrukturyzacyjna jest zawarta, jeżeli opowie się za nią  ponad  50%
  wierzycieli wierzytelności cywilnoprawnych mających łącznie ponad 2/3  ogólnej
  sumy  wierzytelności  przysługujących wierzycielom  wymienionym  w  spisie,  o
  którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 5.
2.   Ugoda   restrukturyzacyjna  wiąże  wszystkich  wierzycieli   wierzytelności
  cywilnoprawnych wymienionych w spisie, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 5.
3.   Warunki   ugody  restrukturyzacyjnej  mogą  być  zróżnicowane  w   zakresie
  określonym  w tej ugodzie w stosunku do danej grupy wierzycieli, z zachowaniem
  zasady równoprawnego traktowania uczestników tej ugody.
                    
                                    Art. 13.
1.  Przedmiotem  ugody restrukturyzacyjnej może być restrukturyzacja  zobowiązań
  cywilnoprawnych polegająca na:
   1) umorzeniu tych zobowiązań w całości albo w części;
   2) rozłożeniu spłaty tych zobowiązań na raty;
   3) odroczeniu terminu spłaty tych zobowiązań;
   4)  przejęciu  części  lub całości zobowiązań zakładu  przez  podmiot,  który
     utworzył  zakład,  a  w  przypadku zakładów, dla których  podmiotem,  który
     utworzył  zakład,  jest państwowa uczelnia medyczna lub państwowa  uczelnia
     prowadząca   działalność   dydaktyczną  i  badawczą   w   dziedzinie   nauk
     medycznych, także przez ministra właściwego do spraw zdrowia;
   5)  zamianie  tych zobowiązań na obligacje, o których mowa w art. 34  ust.  1
     pkt 1.
2.  Wierzytelności  wierzyciela  cywilnoprawnego podlegają  spłacie  w  całości,
  jeżeli ich suma w dniu 31 grudnia 2004 r. nie przekraczała kwoty 2000 zł.
                    
                                    Art. 14.
1.   Ugodę   restrukturyzacyjną  zawiera  się  w  formie  pisemnej  pod  rygorem
  nieważności.
2.  Ugoda  restrukturyzacyjna  może  być  wypowiedziana  w  czasie  postępowania
  restrukturyzacyjnego tylko z ważnych powodów leżących po  stronie  zakładu,  w
  szczególności  w  przypadku  naruszenia  przez  zakład  przepisów  ustawy  lub
  postanowień   ugody   restrukturyzacyjnej,  jeżeli  wypowie   ją   ponad   50%
  wierzycieli wierzytelności cywilnoprawnych mających łącznie ponad 50%  ogólnej
  sumy wierzytelności objętych ugodą.
3.  W przypadku wypowiedzenia ugody restrukturyzacyjnej organ restrukturyzacyjny
  umarza  postępowanie restrukturyzacyjne; przepisy art. 29  i  30  stosuje  się
  odpowiednio.
4.  Ugoda  restrukturyzacyjna  nie  może  być  wypowiedziana  przez  wierzycieli
  wierzytelności cywilnoprawnych, którzy otrzymali obligacje, o których  mowa  w
  art. 34 ust. 1 pkt 1, w zamian za posiadane wobec zakładu wierzytelności.
                    
                                    Art. 15.
1.  Wierzyciel wierzytelności cywilnoprawnej wymieniony w spisie, o którym  mowa
  w  art.  21  ust.  2  pkt  5, może, w terminie 7 dni od dnia  zawarcia  ugody,
  zgłosić do sądu wniosek o uchylenie ugody w całości lub w części w przypadku:
   1) naruszenia przepisów art. 12 lub 13;
   2)  gdy  postanowienia  ugody  są  oczywiście krzywdzące  wierzyciela,  który
     zaskarżył ugodę.
2.  Wniosek  wnosi się do sądu rejonowego - sądu gospodarczego za  pośrednictwem
  organu restrukturyzacyjnego.
3.  Wniosek wniesiony po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, pozostawia się
  bez rozpoznania.
4. Sąd wyznacza rozprawę w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.
5.  W  razie  uwzględnienia wniosku sąd uchyla ugodę w całości lub  w  części  i
  sporządza uzasadnienie z urzędu.
6. Od postanowienia sądu drugiej instancji kasacja nie przysługuje.
7.  W  sprawach  nieuregulowanych  w  ust. 1-6  do  postępowania  w  sprawach  o
  uchylenie  ugody restrukturyzacyjnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
  cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.
                    
                                    Art. 16.
Zakład jest obowiązany w przypadku uchylenia ugody:
   1) w całości - zawrzeć niezwłocznie ponownie ugodę;
   2) w części - zmodyfikować ugodę, uwzględniając postanowienie sądu.
                    
                                    Art. 17.
1.  Restrukturyzacja indywidualnych roszczeń pracowników zakładu wynikających  z
  art.   4a   ustawy  z  dnia  16  grudnia  1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie
  kształtowania  przyrostu  przeciętnych wynagrodzeń u  przedsiębiorców  oraz  o
  zmianie   niektórych   ustaw  polega  na  zawarciu  przez   zakład   ugody   z
  pracownikiem.
2. Przedmiotem ugody, o której mowa w ust. 1, może być:
   1)  rozłożenie zobowiązań zakładu wobec pracownika na raty wraz z określeniem
     harmonogramu ich spłaty;
   2) odstąpienie od naliczania odsetek od zobowiązań, o których mowa w pkt 1.
3.  W  przypadku gdy indywidualne roszczenia pracowników wynikające  z  art.  4a
  ustawy  z  dnia  16  grudnia  1994 r. o negocjacyjnym  systemie  kształtowania
  przyrostu   przeciętnych  wynagrodzeń  u  przedsiębiorców   oraz   o   zmianie
  niektórych  ustaw podlegają spłacie, spłaty tej dokonuje się do  dnia  wydania
  decyzji o zakończeniu restrukturyzacji.
4.  Przepisów  art. 12, 13, 14 ust. 2-4, art. 15 i 16 nie stosuje  się  do  ugód
  zawartych przez zakład z pracownikami.

                                   Rozdział 3
                         Postępowanie restrukturyzacyjne
                                        
                                    Art. 18.
1.  Do  postępowania restrukturyzacyjnego stosuje się przepisy ustawy z dnia  14
  czerwca  1960  r. - Kodeks postępowania administracyjnego, jeżeli  ustawa  nie
  stanowi inaczej.
2.  Do  restrukturyzacji  finansowej zobowiązań  publicznoprawnych  stosuje  się
  odpowiednio przepisy:
   1)  ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005  r.
     Nr 8, poz. 60) w zakresie należności wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1;
   2)  dotyczące wymiaru i poboru należności wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 2-
     7 i art. 7, chyba że ustawa stanowi inaczej.

                                    Art. 19.
1.  Postępowanie restrukturyzacyjne prowadzi organ restrukturyzacyjny  określony
  w ust. 2.
2. Organem restrukturyzacyjnym jest dla zakładu utworzonego przez:
   1) jednostkę samorządu terytorialnego - wojewoda;
   2) podmiot inny niż wymieniony w pkt 1 - minister właściwy do spraw zdrowia.
   
                                    Art. 20.
1.  Organ restrukturyzacyjny wszczyna postępowanie restrukturyzacyjne na wniosek
  zakładu  albo podmiotu, który utworzył zakład, złożony w terminie  3  miesięcy
  od dnia wejścia w życie ustawy.
2.  W przypadku gdy wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego składa
  podmiot,  który  utworzył zakład, podmiot ten zawiadamia  o  tym  niezwłocznie
  kierownika zakładu.
3.  W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 21, organ
  restrukturyzacyjny  wzywa zakład do jego uzupełnienia w  terminie  14  dni  od
  dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia wniosku.
4.  Wniosek  złożony  po terminie, o którym mowa w ust. 1,  pozostawia  się  bez
  rozpatrzenia.
5.    Wszczęcie   postępowania   restrukturyzacyjnego   następuje    w    formie
  postanowienia.
6.  Organ  restrukturyzacyjny wydaje postanowienie, o którym mowa  w  ust.  5  w
  terminie 7 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku.
7.  Organ  restrukturyzacyjny przekazuje postanowienie, o którym mowa w ust.  5,
  do   wiadomości   organom   prowadzącym  postępowania  restrukturyzacyjne   na
  podstawie ustaw, o których mowa w art. 5 ust. 3.
8.  Organ  restrukturyzacyjny  odmawia, w drodze decyzji  wydanej  niezwłocznie,
  wszczęcia  postępowania  restrukturyzacyjnego,  jeżeli  brak  jest  pozytywnej
  opinii podmiotu, który utworzył zakład, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 3.

                                    Art. 21.
1.   Wniosek   zakładu  albo  podmiotu,  który  utworzył  zakład,  o   wszczęcie
  postępowania restrukturyzacyjnego zawiera:
   1) nazwę zakładu, jego siedzibę i adres;
   2)    okoliczności,   które   uzasadniają   złożenie   wniosku    oraz    ich
     uprawdopodobnienie;
   3)  liczbę  osób, według stanu na dzień 1 stycznia 2001 r., na dzień złożenia
     wniosku oraz na dzień 31 grudnia 2004 r.:
       a) zatrudnionych w zakładzie,
       b)  do których ma zastosowanie art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o
        negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych  wynagrodzeń
        u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw.
2. Do wniosku o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego należy dołączyć:
   1)   sprawozdania  finansowe  w  rozumieniu  przepisów  o  rachunkowości   za
     poszczególne lata obrotowe począwszy od 1999 r. do 2004 r.;
   2)   sprawozdania  z  działalności  zakładu  za  poszczególne  lata  obrotowe
     począwszy od 1999 r. do 2004 r.;
   3)  spis  dłużników  z  podaniem wysokości zobowiązań każdego  z  nich  wobec
     zakładu,  w  podziale  na kwotę wierzytelności głównej  i  odsetki,  według
     stanu   bieżącego  oraz  na  dzień  31  grudnia  2004  r.,  a  także  listę
     zabezpieczeń tych wierzytelności;
   4)  spis  wierzycieli  wierzytelności publicznoprawnych  ze  wskazaniem  kwot
     zaległości i odsetek, według stanu bieżącego oraz na dzień 31 grudnia  2004
     r., a także listę zabezpieczeń tych wierzytelności;
   5)  spis  wierzycieli  wierzytelności cywilnoprawnych  z  podaniem  wysokości
     wierzytelności każdego z nich w podziale na kwotę wierzytelności głównej  i
     odsetki, według stanu bieżącego oraz na dzień 31 grudnia 2004 r.,  a  także
     listę zabezpieczeń tych wierzytelności;
   6)  wykaz  zobowiązań  pozabilansowych z podaniem wysokości  każdego  z  nich
     według stanu bieżącego oraz na dzień 31 grudnia 2004 r.;
   7) kopie tytułów egzekucyjnych lub wykonawczych wystawionych wobec zakładu;
   8)  informację  o stanie realizacji zobowiązań z tytułu roszczeń  pracowników
     wynikających  z  art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r.  o  negocjacyjnym
     systemie    kształtowania    przyrostu    przeciętnych    wynagrodzeń     u
     przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw;
   9)  kopię ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
     wraz z informacją o ustanowionych na nich obciążeniach;
  10)   projekt  programu  restrukturyzacyjnego  pozytywnie  zaopiniowany  przez
     podmiot, który utworzył zakład, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 3;
  11) opinię podmiotu, który utworzył zakład, o której mowa w pkt 10;
  12)   projekt   ugody   restrukturyzacyjnej  z  wierzycielami   wierzytelności
     cywilnoprawnych;
  13)    projekty   ugód   dotyczących   indywidualnych   roszczeń   pracowników
     wynikających  z  art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r.  o  negocjacyjnym
     systemie    kształtowania    przyrostu    przeciętnych    wynagrodzeń     u
     przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw;
  14)   wykaz  toczących  się  postępowań  sądowych  i  administracyjnych   oraz
     postępowań restrukturyzacyjnych prowadzonych na podstawie odrębnych ustaw.
  
                                    Art. 22.
1.  Projekt  programu restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 21 ust.  2  pkt
  10, zwany dalej "projektem programu", zawiera:
   1) szczegółowy opis sytuacji ekonomicznej zakładu;
   2) analizę przyczyn wystąpienia trudnej sytuacji ekonomicznej zakładu;
   3)  wskazanie zamierzonych działań zakładu mających na celu naprawę  sytuacji
     ekonomicznej,  w  tym działań w zakresie restrukturyzacji  finansowej  oraz
     umożliwiających   terminowe  regulowanie  zobowiązań  publicznoprawnych   i
     obsługę zadłużenia, a także proponowane zmiany organizacyjne w zakładzie;
   4)  określenie  sytuacji  ekonomicznej zakładu  możliwej  do  osiągnięcia  po
     zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego;
   5)  określenie  źródeł  finansowania działań, o  których  mowa  w  pkt  3,  z
     uwzględnieniem    pomocy   publicznej   niezbędnej    do    przeprowadzenia
     postępowania restrukturyzacyjnego, o którą zakład zamierza się  ubiegać,  z
     podaniem jej wielkości, źródeł, formy, terminu i podstawy prawnej.
2.  Zakład  przekazuje  projekt programu do zaopiniowania podmiotowi,  o  którym
  mowa w art. 3 pkt 1.
3.  Podmiot,  który utworzył zakład, wydaje opinię w terminie  14  dni  od  dnia
  otrzymania  projektu  programu;  opinia  nie  jest  wymagana,  jeżeli  organem
  restrukturyzacyjnym jest podmiot, który utworzył zakład.
4.  Zakład  przekazuje projekt programu do zaopiniowania zakładowej  organizacji
  związkowej.
5.  Wydanie opinii, o której mowa w ust. 4, następuje w terminie 14 dni od  dnia
  otrzymania  projektu.  Niewydanie opinii w tym terminie  jest  równoznaczne  z
  pozytywnym zaopiniowaniem projektu programu.
6.  Jeżeli  w  danym  zakładzie  nie  działa  zakładowa  organizacja  związkowa,
  uprawnienia  tej organizacji w zakresie wynikającym z ust. 4 i  5  przysługują
  przedstawicielom pracowników wyłonionym w trybie przyjętym w danym zakładzie.

                                    Art. 23.
1.  Organ restrukturyzacyjny – w przypadku zakładu, dla którego podmiotem, który
  go  utworzył,  jest  minister,  centralny organ  administracji  rządowej  albo
  wojewoda   –   niezwłocznie  przekazuje  projekt  programu  do   zaopiniowania
  ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa.
2.  Minister  właściwy  do  spraw  skarbu  państwa  jest  obowiązany  przedłożyć
  organowi  restrukturyzacyjnemu opinię, w terminie 21 dni  od  dnia  otrzymania
  projektu  programu. Nieprzedłożenie opinii w tym terminie jest równoznaczne  z
  wydaniem opinii pozytywnej.
3.  W  przypadku gdy projekt programu przewiduje emisję obligacji lub udzielenie
  poręczenia  przez  Bank  Gospodarstwa Krajowego,  zwany  dalej  "BGK",  spłaty
  odsetek od obligacji, organ restrukturyzacyjny przekazuje projekt programu  do
  zaopiniowania BGK.
4.  BGK wydaje opinię w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu programu  na
  podstawie:
   1)   dokumentów   wymienionych   w   art.  21,   przekazanych   przez   organ
     restrukturyzacyjny;
   2)  opinii,  o  której  mowa  w  ust.  2,  przekazanej  niezwłocznie  po  jej
     otrzymaniu   przez   organ   restrukturyzacyjny  albo   informacji   organu
     restrukturyzacyjnego o uzgodnieniu projektu programu w trybie określonym  w
     ust. 2.
5.  BGK  przed  wydaniem opinii, o której mowa w ust. 4, może  zasięgnąć  opinii
  Narodowego  Funduszu  Zdrowia w zakresie możliwości osiągnięcia  przez  zakład
  sytuacji  ekonomicznej określonej w prognozach finansowych, o których  mowa  w
  art. 22 ust. 1 pkt 4.
6.  Narodowy  Fundusz Zdrowia przedstawia opinię, o której  mowa  w  ust.  5,  w
  terminie  14 dni od dnia otrzymania projektu programu. Nieprzedłożenie  opinii
  w tym terminie jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.
7.  Przepisy ust. 1 nie naruszają uprawnień Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i
  Konsumentów  wynikających z przepisów ustawy z dnia  30  kwietnia  2004  r.  o
  postępowaniu  w  sprawach  dotyczących  pomocy  publicznej  (Dz.U.   Nr   123,
  poz. 1291).

                                    Art. 24.
1.  Od  dnia wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego do dnia wydania decyzji
  o  umorzeniu  albo o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego  wstrzymuje
  się  wykonanie  decyzji, wydanych na podstawie odrębnych przepisów,  podjętych
  przed  dniem wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego w zakresie należności
  objętych tym postępowaniem.
2.  W  okresie,  o  którym mowa w ust. 1, wszczęte postępowania  egzekucyjne,  w
  zakresie  należności  objętych  postępowaniem  restrukturyzacyjnym,  podlegają
  zawieszeniu,  z  wyjątkiem  postępowań  egzekucyjnych  prowadzonych   w   celu
  zaspokojenia  indywidualnych  roszczeń  pracowników  wynikających  z  art.  4a
  ustawy  z  dnia  16  grudnia  1994 r. o negocjacyjnym  systemie  kształtowania
  przyrostu   przeciętnych  wynagrodzeń  u  przedsiębiorców   oraz   o   zmianie
  niektórych ustaw.

                                    Art. 25.
1.  W  terminie  do  3  miesięcy  od  dnia  wydania  postanowienia  o  wszczęciu
  postępowania restrukturyzacyjnego zakład:
   1)    uzgadnia    projekt    programu    z    wierzycielami    wierzytelności
     publicznoprawnych;
   2)   zawiera   ugodę   restrukturyzacyjną  z   wierzycielami   wierzytelności
     cywilnoprawnych;
   3)  zawiera  ugody dotyczące indywidualnych roszczeń pracowników wynikających
     z  art.  4a  ustawy  z  dnia  16 grudnia 1994 r. o  negocjacyjnym  systemie
     kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców  oraz  o
     zmianie niektórych ustaw.
2.   Zawarcie   ugody   restrukturyzacyjnej   z   wierzycielami   wierzytelności
  cywilnoprawnych  w  zakresie określonym w art. 13 ust. 1 pkt  4  wymaga  zgody
  odpowiednio  podmiotu,  który  utworzył zakład, albo  ministra  właściwego  do
  spraw zdrowia, w terminie określonym w ust. 1.
   
                                    Art. 26.
1.  Zakład  przekazuje organowi restrukturyzacyjnemu w terminie 7 dni od  upływu
  terminu, o którym mowa w art. 25 ust. 1:
   1) kopię ugody restrukturyzacyjnej, o której mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2;
   2)   informację  o  zawartych  ugodach  dotyczących  indywidualnych  roszczeń
     pracowników  wynikających z art. 4a ustawy z dnia  16  grudnia  1994  r.  o
     negocjacyjnym  systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń  u
     przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw;
   3)   informację   o   wynikach   uzgodnień  z  wierzycielami   wierzytelności
     publicznoprawnych.
2. W informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, określa się:
   1) liczbę osób, z którymi zawarto ugody;
   2) liczbę osób, z którymi nie zawarto ugód;
   3) wysokość roszczeń objętych ugodami;
   4) harmonogram spłat, w przypadku rozłożenia spłaty zobowiązań na raty.

                                    Art. 27.
1.  Organ  restrukturyzacyjny wydaje, w terminie do 4 miesięcy od  dnia  wydania
  postanowienia   o   wszczęciu   postępowania   restrukturyzacyjnego,   decyzję
  o warunkach restrukturyzacji, jeżeli:
   1) zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 i 2;
   2)  wydane  zostały  pozytywne  opinie w  trybie  określonym  w  art.  23,  z
     zastrzeżeniem,  że  negatywna  opinia BGK  odnośnie  emisji  obligacji  nie
     stanowi  przeszkody do wydania decyzji, jeżeli zakład wskazał  inne  źródła
     pozyskania środków finansowych na realizację programu;
   3)  z  analizy wniosku oraz dołączonych do niego dokumentów i danych, a także
     przedłożonych  opinii  wynika, że zamierzone  działania  zakładu  prowadzić
     będą do jego efektywnego funkcjonowania w przyszłości.
2.  Bieg  terminu,  o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu  do  dnia  wydania
  ostatecznego orzeczenia w postępowaniu, o którym mowa w art. 15.
3. Decyzja o warunkach restrukturyzacji zawiera w szczególności:
   1) nazwę zakładu, jego siedzibę i adres;
   2) zatwierdzenie projektu programu;
   3) warunki restrukturyzacji;
   4) termin zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego.
4.   Organ   restrukturyzacyjny,  w  terminie  4  miesięcy   od   dnia   wydania
  postanowienia   o  wszczęciu  postępowania  restrukturyzacyjnego,   w   drodze
  decyzji,  umarza  postępowanie restrukturyzacyjne  w  przypadku  niespełnienia
  warunków, o których mowa w ust. 1.
5.  Z  dniem wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, projekt programu staje się
  programem restrukturyzacyjnym, zwanym dalej "programem".

                                    Art. 28.
1.   Organ   restrukturyzacyjny  wydaje  decyzję  o   zakończeniu   postępowania
  restrukturyzacyjnego,  jeżeli zostały spełnione warunki  określone  w  art.  6
  ust. 2 i zakład przedłożył:
   1)  zaświadczenia  o  nieposiadaniu zaległości publicznoprawnych,  o  których
     mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2;
   2)   oświadczenie zakładu o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 6 ust.
     2 pkt 3 i 4;
   3)  zaświadczenie o nieposiadaniu zaległości z tytułów, o których mowa w art.
     7.
2.  Organ  restrukturyzacyjny wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, w terminie
  do 24 miesięcy od dnia wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji.
3.  Organ  restrukturyzacyjny  niezwłocznie  przekazuje  decyzję  o  zakończeniu
  postępowania  restrukturyzacyjnego organom  będącym  wierzycielami  należności
  publicznoprawnych;  decyzja ta stanowi podstawę dla tych  organów  do  wydania
  decyzji o umorzeniu tych należności.

                                    Art. 29.
1.   Organ   restrukturyzacyjny,   w   drodze   decyzji,   umarza   postępowanie
  restrukturyzacyjne,   jeżeli  warunki  określone   w   decyzji   o   warunkach
  restrukturyzacji nie zostały spełnione w terminie 24 miesięcy od dnia  wydania
  tej  decyzji;  organ  restrukturyzacyjny  niezwłocznie  przekazuje  decyzję  o
  umorzeniu  postępowania  restrukturyzacyjnego  organom  będącym  wierzycielami
  należności publicznoprawnych.
2.  Z  dniem  umorzenia  postępowania, o którym  mowa  w  ust.  1,  zobowiązania
  publicznoprawne  przewidziane  do  umorzenia  stają  się  wymagalne,   decyzje
  wstrzymane  w  trybie art. 24 ust. 1 podlegają wykonaniu  oraz  podejmuje  się
  postępowania zawieszone w trybie art. 24 ust. 2.
3.  Z dniem umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego ugoda restrukturyzacyjna
  przestaje   wiązać  zakład  oraz  wierzycieli  wierzytelności  cywilnoprawnych
  wymienionych  w  spisie, o którym mowa w art. 21 ust. 2  pkt  5,  chyba  że  w
  terminie   14   dni   od   dnia  wydania  decyzji  o  umorzeniu   postępowania
  restrukturyzacyjnego  opowie się za nią ponad 50%  wierzycieli  wierzytelności
  cywilnoprawnych  mających  łącznie  ponad  2/3  ogólnej  sumy   wierzytelności
  przysługujących wierzycielom wymienionym w spisie, o którym  mowa  w  art.  21
  ust. 2 pkt 5.
4.  Po  bezskutecznym  upływie  terminu, o którym mowa  w  ust.  3,  wierzyciele
  wierzytelności cywilnoprawnych wymienionych w spisie, o którym mowa w art.  21
  ust.  2  pkt  5,  dochodzą swych roszczeń w ich pierwotnej wysokości;  odsetki
  nalicza  się  do  dnia  wydania prawomocnej decyzji o  umorzeniu  postępowania
  restrukturyzacyjnego.
5.  Wypłacone na podstawie ugody restrukturyzacyjnej sumy zalicza się na  poczet
  dochodzonych wierzytelności cywilnoprawnych.

                                    Art. 30.
1.  W  przypadku, o którym mowa w art. 29, organ restrukturyzacyjny występuje do
  podmiotu, który utworzył zakład, z wnioskiem o likwidację zakładu.
2.  Treść wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie jest wiążąca dla podmiotu,  który
  utworzył  zakład; w takim przypadku podmiot ten rozstrzyga w sprawie  dalszego
  funkcjonowania zakładu.
3.   Wniosek   o   likwidację   zakładu  nie  jest  wymagany,   jeżeli   organem
  restrukturyzacyjnym jest podmiot, który utworzył zakład.

                                    Art. 31.
1. Wojewoda składa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informacje:
   1)   dotyczące   liczby   wydanych   postanowień   o   wszczęciu   postępowań
     restrukturyzacyjnych – w terminie 30 dni od upływu terminu, o  którym  mowa
     w art. 20 ust. 1;
   2)  o  wydanych decyzjach o warunkach restrukturyzacji - w terminie 7 dni  od
     dnia wydania takiej decyzji;
   3)  o  wydanych  decyzjach  o umorzeniu postępowań restrukturyzacyjnych  oraz
     przyczynach ich wydania - w terminie 7 dni od dnia wydania takiej decyzji;
   4)  o wydanych decyzjach o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego -  w
     terminie 7 dni od dnia wydania takiej decyzji.
2.  Do  informacji, o której mowa w ust. 1, dołącza się sprawozdanie z przebiegu
  postępowania restrukturyzacyjnego.

                                    Art. 32.
Rada  Ministrów  przedkłada  Sejmowi,  nie  rzadziej  niż  raz  na  6  miesięcy,
informację z przebiegu restrukturyzacji do chwili jej zakończenia.

                                    Art. 33.
Organ  restrukturyzacyjny, co najmniej raz na 6 miesięcy,  ogłasza  w  Dzienniku
Urzędowym  Rzeczypospolitej  Polskiej  "Monitor  Polski  B"  listę  zakładów,  w
stosunku    do    których    wydał    decyzję   o    zakończeniu    postępowania
restrukturyzacyjnego.

                                   Rozdział 4
                  Zasady udzielania pomocy publicznej zakładom
                                        
                                    Art. 34.
1.  W  celu  uzyskania środków finansowych na restrukturyzację finansową  zakład
  może:
   1) emitować obligacje;
   2) zaciągnąć pożyczkę;
   3) zaciągać kredyty bankowe;
   4)  występować do jednostki samorządu terytorialnego o udzielenie  poręczenia
     spłaty należności głównej od wyemitowanych przez ten zakład obligacji;
   5)  występować do BGK o udzielenie poręczenia zapłaty odsetek od obligacji ze
     środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych.
2.  Skarb  Państwa  reprezentowany przez ministra właściwego do  spraw  finansów
  publicznych  udziela  BGK  poręczenia zapłaty odsetek  od  obligacji  objętych
  poręczeniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 5.
3.  Do  poręczeń,  o  których  mowa w ust. 1 pkt 5  oraz  ust.  2,  stosuje  się
  odpowiednio  art.  42c-42e  ustawy  z dnia  8  maja  1997  r.  o  poręczeniach
  i  gwarancjach  udzielanych  przez Skarb Państwa oraz  niektóre  osoby  prawne
  (Dz.U.  z 2003 r. Nr 174, poz. 1689 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291, Nr  145,
  poz. 1537 i Nr 281, poz. 2785).
4.  Jednostka samorządu terytorialnego może udzielić zakładowi poręczenia spłaty
  należności głównej od obligacji.

                                    Art. 35.
1.  Skarb Państwa udziela zakładowi pożyczki, jeżeli zakład ten, w dniu złożenia
  wniosku o pożyczkę, spełnia łącznie następujące warunki:
   1) uzyskał postanowienie o wszczęciu postępowania restrukturyzacyjnego;
   2)  posiada  projekt programu restrukturyzacyjnego pozytywnie zaopiniowany  w
     trybie określonym w art. 23 ust. 1 i 2;
   3)  ustanowił  zabezpieczenia  na rzecz Skarbu Państwa  na  wypadek  roszczeń
     wynikających  z  niewypełnienia  warunków  umowy  o  pożyczkę   w   postaci
     zabezpieczenia  rzeczowego  na  majątku  własnym,  weksla  in  blanco   lub
     zabezpieczenia udzielonego przez inny podmiot;
   4)    złożył   pisemne   oświadczenie  o  wysokości   przeciętnego   rocznego
     zatrudnienia w zakładzie w latach 2001 i 2002.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2.
3.  Łączna kwota pożyczek z budżetu państwa jest ustalana w ustawie budżetowej i
  nie może przekroczyć kwoty 2,2 mld zł.
4.  Pożyczka jest udzielana:
   1)  na  wniosek  zakładu  złożony  w terminie do  miesiąca  od  dnia  wydania
     postanowienia o wszczęciu postępowania restrukturyzacyjnego;
   2)  w  kwocie  nie wyższej niż suma należności głównych z tytułu  zobowiązań,
     które  zakład  posiadał  lub  posiada  wobec  pracowników,  wynikających  z
     art.  4a  ustawy  z  dnia  16  grudnia 1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie
     kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców  oraz  o
     zmianie niektórych ustaw;
   3) wyłącznie na zaspokojenie następujących zobowiązań:
       a)  w  pierwszej kolejności - zaspokojenie należności głównych  z  tytułu
        roszczeń  pracowników wynikających z art. 4a ustawy z  dnia  16  grudnia
        1994  r.  o  negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych
        wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw,
       b)  spłatę  należności z tytułu zobowiązań publicznoprawnych,  o  których
        mowa  w  art.  7, z wyłączeniem odsetek za zwłokę oraz kwot,  o  których
        mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7,
       c)  spłatę należności z tytułu zobowiązań cywilnoprawnych objętych  ugodą
        restrukturyzacyjną w zakresie określonym w art. 13 ust. 1 pkt 2 i  3,  z
        wyłączeniem odsetek za zwłokę oraz kwot, o których mowa w art. 6 ust.  1
        pkt 7,
       d)   pokrycie  kosztów  opłaty  prowizyjnej  za  podejmowane  przez   BGK
        czynności, o których mowa w art. 36 ust. 1.
5.  Przez należność główną, o której mowa w ust. 4 pkt 2 i 3 lit. a oraz ust.  8
  pkt 2, rozumie się należność wyliczoną według wzoru:

       Kp = (Z2001 x 203 x 12) + (Z2002 x 313,24 x 12),

   gdzie poszczególne symbole oznaczają:

      Kp - kwotę pożyczki w złotych,
   Z2001 - przeciętne roczne zatrudnienie w zakładzie w 2001 r.,
   Z2002 - przeciętne roczne zatrudnienie w zakładzie w 2002 r.,
     203 - przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwocie 203  zł,  o
        którym  mowa  w  art.  4a ust. 1 ustawy z dnia  16  grudnia  1994  r.  o
        negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych  wynagrodzeń
        u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw, w 2001 r.,
  313,24 - przyrost   przeciętnego  miesięcznego  wynagrodzenia   w   kwocie
       stanowiącej sumę kwot 203 zł i 110,24 zł, o którym mowa w art. 4a  ustawy
       z  dnia  16  grudnia  1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie  kształtowania
       przyrostu  przeciętnych  wynagrodzeń u  przedsiębiorców  oraz  o  zmianie
       niektórych ustaw, w 2002 r.,
      12 - liczbę miesięcy w roku.
6.  Skarb Państwa zawiera z zakładem umowę o pożyczkę w okresie miesiąca od dnia
  złożenia przez zakład kompletnego wniosku o pożyczkę.
7. Pożyczka może być udzielona zakładowi tylko jeden raz.
8. Środki z pożyczki są wypłacane zakładowi w trzech ratach, przy czym:
   1)  pierwsza  rata, której wysokość wynosi 50% kwoty pożyczki, jest wypłacana
     nie później niż w okresie miesiąca od dnia podpisania umowy o pożyczkę;
   2)  druga rata, której wysokość wynosi 25% kwoty pożyczki, jest wypłacana nie
     później  niż w okresie 3 miesięcy od dnia podpisania umowy o pożyczkę,  pod
     warunkiem  że  zakład  przeznaczył pierwszą ratę pożyczki  na  zaspokojenie
     należności głównych z tytułu roszczeń pracowników, wynikających z  art.  4a
     ustawy  z  dnia  16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie  kształtowania
     przyrostu  przeciętnych  wynagrodzeń  u  przedsiębiorców  oraz  o   zmianie
     niektórych  ustaw, albo udokumentował, że zaspokoił roszczenia  pracowników
     wynikające z tej ustawy;
   3)  trzecia  rata, której wysokość wynosi 25% kwoty pożyczki, jest  wypłacana
     po uzyskaniu prawomocnej decyzji o warunkach restrukturyzacji.
9.  Należność  główna  z  tytułu  pożyczki zostanie  spłacona  nie  później  niż
  w okresie 10 lat od dnia podpisania umowy o pożyczkę.
10.  Samodzielnemu  publicznemu  zakładowi  opieki  zdrowotnej,  w  stosunku  do
  którego wydano decyzję o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego,  który
  w  okresie  do  5  lat  od dnia wydania decyzji o warunkach  restrukturyzacji,
  spłaci  50%  należności głównej z tytułu pożyczki umarza się  pozostałą  część
  pożyczki.
11.  Przedterminowa spłata należności głównej z tytułu pożyczki  jest  wolna  od
  dodatkowych opłat.
12. Odsetki od pożyczki są spłacane w okresach miesięcznych albo kwartalnych.
13. Pożyczka jest oprocentowana w wysokości 3% w stosunku rocznym.
14. Umowa o pożyczkę określa w szczególności:
   1) terminy i warunki wypłat środków z pożyczki;
   2)  terminy i sposób spłaty należności głównej z tytułu pożyczki oraz terminy
     i sposób spłaty odsetek od tej pożyczki;
   3)  numery  rachunków  bankowych,  na które  zakład  będzie  dokonywał  spłat
     należności  głównej  z  tytułu  pożyczki i odsetek  od  tej  pożyczki  oraz
     wynagrodzenia dla BGK za nadzorowanie wykonania umowy o pożyczkę;
   4) rodzaje zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
15.  Niespłacenie przez zakład dwóch kolejnych rat należności głównej lub  dwóch
  kolejnych  rat  odsetkowych  lub wykorzystanie środków  z  pożyczki  w  sposób
  niezgodny z ust. 4 pkt 3 może skutkować postawieniem umowy o pożyczkę  w  stan
  natychmiastowej wymagalności.
16. Środki pochodzące z pożyczki nie podlegają egzekucji.
   
                                    Art. 36.
1.  Czynności związane z udzieleniem pożyczki podejmuje w imieniu Skarbu Państwa
  BGK, w tym w szczególności:
   1)  przyjmuje  wniosek zakładu o udzielenie pożyczki i dokonuje jego  analizy
     pod względem formalnoprawnym;
   2)  podpisuje  umowę  o  pożyczkę z zakładem, który spełnia  łącznie  warunki
     określone w art. 35 ust. 1.
2.  Opłata prowizyjna dla BGK za podejmowanie czynności, o których mowa  w  ust.
  1, jest potrącana z pierwszej raty pożyczki.
3.   BGK  podejmuje  także, w imieniu Skarbu Państwa, za wynagrodzeniem  płatnym
  przez  zakład,  czynności  związane z nadzorowaniem wykonywania  przez  zakład
  umowy o pożyczkę, w tym w szczególności:
   1)  nadzoruje zgodność wykorzystania środków z pożyczki z art. 35 ust. 4  pkt
     3;
   2)  stawia,  za  zgodą  ministra  właściwego do spraw  finansów  publicznych,
     pożyczkę w stan natychmiastowej wymagalności, w przypadku, o którym mowa  w
     art. 35 ust. 15;
   3)  dokonuje oceny spełnienia przez zakład warunków umorzenia, o którym  mowa
     w  art. 35 ust. 10, i przekazuje ją do wiadomości ministrowi właściwemu  do
     spraw finansów publicznych.
4.   Minister  właściwy  do  spraw  finansów  publicznych  określi,   w   drodze
  rozporządzenia:
   1)  wysokość opłaty prowizyjnej, o której mowa w ust. 2, uwzględniając poziom
     ustalonych  dla  BGK prowizji i opłat za rozpatrywanie wniosków  o  kredyt,
     wniosków  o  udzielenie poręczenia lub gwarancji oraz  przyznanie  kredytu,
     lub  udzielenie poręczenia albo gwarancji ze środków funduszy  utworzonych,
     powierzonych lub przekazanych BGK na podstawie odrębnych ustaw;
   2)  wysokość  wynagrodzenia,  o którym mowa w ust.  3,  uwzględniając  poziom
     ustalonego   dla   BGK   wynagrodzenia  z   tytułu   prowadzenia   funduszy
     utworzonych,  powierzonych  lub przekazanych  BGK  na  podstawie  odrębnych
     ustaw.
5.  BGK podejmuje, w imieniu Skarbu Państwa, czynności zmierzające do odzyskania
  kwot  niespłaconej  przez  zakład pożyczki lub odsetek  od  tej  pożyczki,  za
  wynagrodzeniem.
6.   Wynagrodzenie,  o  którym  mowa  w  ust.  5,  przysługuje  w  wysokości  3%
  wyegzekwowanej kwoty; nie może ono być jednak niższe od rzeczywistych  kosztów
  uzasadnionych   działań  windykacyjnych.  Wynagrodzenie   jest   potrącane   z
  wyegzekwowanej kwoty.
7.   Przy  podejmowaniu  działań, o których mowa w ust. 5,  BGK  ma  prawo,  bez
  uzyskania  pisemnego oświadczenia o poddaniu się egzekucji,  wystawić  bankowy
  tytuł egzekucyjny stosownie do art. 96-98 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.  -
  Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.)[8].
8.   Szczegółowe warunki podejmowania przez BGK czynności, o których mowa w ust.
  1,  3  i  5, oraz sposobu ustalania wynagrodzenia, o którym mowa w ust.  5,  i
  zwrotu kosztów uzasadnionych działań windykacyjnych, o których mowa w ust.  6,
  określi umowa zawarta z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.

                                    Art. 37.
1.  Emisja  obligacji, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1,  może  nastąpić  w
  terminie do 12 miesięcy od dnia wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji.
2. Organizację i obsługę emisji obligacji prowadzi BGK.
3. Koszty organizacji i obsługi emisji obligacji ponosi emitent.
4.  Do  emisji obligacji nie stosuje się przepisów art. 17 ustawy z dnia 8  maja
  1997  r.  o  poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb  Państwa  oraz
  niektóre  osoby prawne oraz art. 24 ust. 3 i art. 29 ustawy z dnia 29  czerwca
  1995  r. o obligacjach (Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300, z 2002 r. Nr  216,
  poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 217, poz. 2124).

                                    Art. 38.
1. Środki pochodzące z emisji obligacji mogą być przeznaczone wyłącznie na:
   1)  w pierwszej kolejności - zaspokojenie roszczeń pracowników wynikających z
     art.  4a  ustawy  z  dnia  16  grudnia 1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie
     kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców  oraz  o
     zmianie niektórych ustaw;
   2) spłatę zobowiązań publicznoprawnych, o których mowa w art. 7;
   3)  spłatę  zobowiązań  cywilnoprawnych objętych ugodą  restrukturyzacyjną  w
     zakresie określonym w art. 13 ust. 1 pkt 2 i 3;
   4)   pokrycie   kosztów  emisji  obligacji  oraz  pokrycie   kosztów   opłaty
     prowizyjnej, o której mowa w art. 42c ust. 4 ustawy z dnia 8 maja  1997  r.
     o  poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre
     osoby  prawne, z wyjątkiem kosztów wykupu obligacji oraz płatności z tytułu
     odsetek od obligacji.
2. Środki pochodzące z emisji obligacji nie podlegają egzekucji.

                                    Art. 39.
W  przypadku gdy podmiot, który utworzył zakład albo minister właściwy do  spraw
zdrowia, przejmie zobowiązania zakładu, na warunkach wskazanych w art. 13 ust. 1
pkt 4, do restrukturyzacji tych zobowiązań stosuje się postanowienia niniejszego
rozdziału.

                                    Art. 40.
1.  Zakład,  który w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, nie  posiada
  zaległości w spłacie zobowiązań znanych na dzień 31 grudnia 2004 r.  oraz  nie
  podlega  restrukturyzacji  finansowej  w  rozumieniu  przepisów  rozdziału   2
  ustawy,  może  ubiegać  się  o  dotację na wsparcie  działań  polegających  na
  restrukturyzacji  zatrudnienia, zmianach w strukturze  organizacyjnej  zakładu
  lub  innych działań mających na celu poprawę sytuacji ekonomicznej zakładu lub
  jakości świadczeń zdrowotnych.
2.  Dotacje są udzielane ze środków budżetu państwa w granicach kwot określonych
  w ustawie budżetowej.
3. Dotacji udziela minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek zakładu.
4.   Zakład   składa  wniosek  do  ministra  właściwego  do  spraw  zdrowia   za
  pośrednictwem  organu  restrukturyzacyjnego  wraz  z  opinią  podmiotu,  który
  utworzył zakład, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy;  opinia
  nie  jest  wymagana,  jeżeli organ restrukturyzacyjny  jest  podmiotem,  który
  utworzył zakład.
5.  Organ  restrukturyzacyjny  przekazuje wniosek,  o  którym  mowa  w  ust.  3,
  ministrowi  właściwemu  do  spraw zdrowia, wraz z oceną  propozycji  wysokości
  dotacji i jej przeznaczenia.
6.  W  przypadku gdy organem restrukturyzacyjnym jest minister właściwy do spraw
  zdrowia, zakład składa wniosek, o którym mowa w ust. 3, do tego ministra.
7.  Minister właściwy do spraw zdrowia, określając wysokość dotacji dla  zakładu
  uwzględnia  wysokość  nakładów, które poniósł zakład podejmując  działania,  o
  których  mowa w ust. 1, w latach 1999-2004 oraz wysokość nakładów  planowanych
  do poniesienia w 2005 r.
8.  Przepisy ust. 1-7 nie naruszają uprawnień Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji
  i  Konsumentów wynikających z przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia  2004  r.  o
  postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

                                    Art. 41.
1. Wniosek, o którym mowa w art. 40 ust. 3, zawiera:
   1) nazwę zakładu oraz jego siedzibę i adres;
   2)  informację  o  wysokości  nakładów  poniesionych  w  latach  1999-2004  i
     planowanych  do poniesienia w 2005 r. na działania, o których mowa  w  art.
     40 ust. 1, z uwzględnieniem art. 40 ust. 7;
   3)  propozycję wysokości dotacji, opis jej przeznaczenia w ramach działań,  o
     których  mowa  w art. 40 ust. 1, wraz z zamierzonymi efektami ekonomicznymi
     i organizacyjnymi oraz uzasadnieniem;
   4) liczbę osób zatrudnionych w zakładzie;
   5)  liczbę  osób,  do  których stosuje się przepisy art.  4a  ustawy  z  dnia
     16  grudnia  1994  r.  o  negocjacyjnym  systemie  kształtowania  przyrostu
     przeciętnych  wynagrodzeń  u  przedsiębiorców  oraz  o  zmianie  niektórych
     ustaw.
2. Do wniosku, o którym mowa w art. 40 ust. 3, dołącza się:
   1)  sprawozdania  finansowe w rozumieniu przepisów o  rachunkowości  za  lata
     obrotowe począwszy od 1999 r. do 2004 r.;
   2) sprawozdania z działalności zakładu za lata obrotowe 2002 r. - 2004 r.;
   3)  informację  o stanie realizacji zobowiązań z tytułu roszczeń  pracowników
     wynikających  z  art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r.  o  negocjacyjnym
     systemie    kształtowania    przyrostu    przeciętnych    wynagrodzeń     u
     przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw;
   4)  kopię ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
     wraz z informacją o ustanowionych na nich obciążeniach;
   5)  oświadczenie zakładu o nieposiadaniu niespłaconych zobowiązań wymagalnych
     na dzień 31 grudnia 2004 r.;
   6)  oświadczenie zakładu o zmniejszeniu nakładów, o których mowa  w  art.  40
     ust. 7, o przyznane dotacje na ich sfinansowanie.
   
                                   Rozdział 5
                       Zmiany w przepisach obowiązujących
                                        
                                    Art. 42.
W  ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.
z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.)[9] wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4a w pkt 5 dodaje się lit. f w brzmieniu:
      "f)   z   dnia  ....  2005  r.  o  pomocy  publicznej  i  restrukturyzacji
        publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr..., poz. ...),";
2)   w  art.  16  w  ust.  3d  wyraz  "przedsiębiorców"  zastępuje  się  wyrazem
  "podmiotów".
                    
                                    Art. 43.
W  ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych  przez
Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2003 r. Nr 174 poz. 1689 oraz
z  2004 r. Nr 123, poz. 1291, Nr 145, poz. 1537 i Nr 281, poz. 2785) po art. 42b
dodaje się art. 42c-42e w brzmieniu:
    "Art. 42c.   1.   W   czasie   trwania   postępowania   restrukturyzacyjnego
            publicznego  zakładu  opieki zdrowotnej, zwanego  dalej  "zakładem",
            wszczętego  na podstawie ustawy z dnia ......... 2005  r.  o  pomocy
            publicznej   i   restrukturyzacji   publicznych   zakładów    opieki
            zdrowotnej  (Dz.  U. Nr...., poz.....), Bank Gospodarstwa  Krajowego
            może  udzielić  zakładowi,  ze środków Krajowego  Funduszu  Poręczeń
            Kredytowych, poręczenia dokonania zapłaty odsetek od obligacji.
           2.  Poręczenie,  o  którym  mowa w ust. 1,  może  być  udzielone  pod
           warunkiem, że:
             1)  program restrukturyzacyjny zakładu przewiduje ubieganie  się  o
               poręczenie  Banku  Gospodarstwa Krajowego  ze  środków  Krajowego
               Funduszu Poręczeń Kredytowych;
             2)  wyemitowane obligacje oraz środki uzyskane z obligacji  zostaną
               przeznaczone na cele określone w ustawie, o której  mowa  w  ust.
               1;
             3)  zakład lub jednostka samorządu terytorialnego będąca podmiotem,
               który  utworzył  zakład, ustanowi zabezpieczenia na  rzecz  Banku
               Gospodarstwa Krajowego na wypadek roszczeń wynikających z  tytułu
               wykonania obowiązków poręczyciela.
           3. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1:
             1) jest udzielane na wniosek zakładu;
             2) może być udzielone zakładowi tylko jeden raz.
           4.  Od  poręczenia,  o  którym mowa w ust. 1, jest  pobierana  opłata
            prowizyjna w wysokości:
             1)   1,0%   kwoty  objętej  poręczeniem,  jeżeli  okres,  na  który
               udzielono poręczenia, nie przekracza 2 lat;
             2)   1,5%   kwoty  objętej  poręczeniem,  jeżeli  okres,  na  który
               udzielono poręczenia, przekracza 2 lata.
           5.  Do  poręczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje  się  odpowiednio
            art. 2b ust. 1, art. 34, 38 ust. 3 oraz art. 39.
           6.  Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone  na  okres
            nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2010 r.
           7.  Poręczenie,  o  którym  mowa  w ust.  1,  zwalnia  się  z  opłaty
            skarbowej.
    Art. 42d.  1.  Minister  właściwy do spraw finansów  publicznych  w  imieniu
            Skarbu  Państwa  udziela Bankowi Gospodarstwa  Krajowego  poręczenia
            dokonania  zapłaty  odsetek  od obligacji  objętych  poręczeniem,  o
            którym mowa w art. 42c ust. 1.
           2.  Kwota  poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1,  wynosi
            500 mln zł.
           3.  Środki  przeznaczone na wykonanie poręczenia  Skarbu  Państwa,  o
            którym  mowa w ust. 1, zasilają Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych
            w Banku Gospodarstwa Krajowego.
           4.  Warunki wykonania poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust.
            1,  określi  umowa  zawarta  między  ministrem  właściwym  do  spraw
            finansów publicznych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
           5.  Poręczenie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, wygasa z dniem
            31 grudnia 2010 r.
           6.  Poręczenie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się  z
            opłaty prowizyjnej.
           7.  Do poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, stosuje się
            odpowiednio  przepisy art. 31, 43 ust. 1 i 2, art. 43a,  44-44b,  45
            pkt 1 i art. 47.
           8.  W  przypadku gdy minister właściwy do spraw finansów  publicznych
            nie  podejmie czynności zmierzających do odzyskania kwot zapłaconych
            z  tytułu  poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust.  1,  Bank
            Gospodarstwa   Krajowego  jest  obowiązany  do   podejmowania   tych
            czynności,  na warunkach określonych w umowie z ministrem  właściwym
            do spraw finansów publicznych, za wynagrodzeniem.
           9.  Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 8, przysługuje w wysokości 3%
            wyegzekwowanej   kwoty;  nie  może  ono   być   jednak   niższe   od
            rzeczywistych    kosztów    niezbędnych   działań    windykacyjnych.
            Wynagrodzenie jest potrącane z wyegzekwowanej kwoty, a  sposób  jego
            ustalania określa umowa.
          10.  Przy  podejmowaniu  działań,  o  których  mowa  w  ust.  8,  Bank
            Gospodarstwa   Krajowego   ma   prawo,   bez   uzyskania   pisemnego
            oświadczenia  o  poddaniu  się  egzekucji,  wystawić  bankowy  tytuł
            egzekucyjny  stosownie do art. 96-98 ustawy z dnia 29 sierpnia  1997
            r.- Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.)[10].
         
    Art. 42e.  Przepisy art. 42c i 42d stosuje się odpowiednio, jeżeli jednostka
           samorządu  terytorialnego będąca podmiotem,  który  utworzył  zakład,
           przejęła  zobowiązania  tego  zakładu  i  w  celu  uzyskania  środków
           finansowych na pokrycie tych zobowiązań wyemitowała obligacje.".
    
                                   Rozdział 6
                                 Przepis końcowy
                                        
                                    Art. 44.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.





_______________________________
[1]  Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1992 r. Nr  63,  poz.
 315,  z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr  24,
 poz.  110,  z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158,  poz.  1041,
 z  1998  r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z  1999  r.
 Nr  28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12,  poz.
 136,  Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz.  1268,
 z  2001  r.  Nr  5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr  111,  poz.
 1193,  Nr  113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz.  1407,
 z  2002  r.  Nr  113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr  124,  poz.  1151
 i  1152, Nr 171, poz. 1663, Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2215 oraz  z  2004
 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703.
[2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002
 r.  Nr  74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1683  i
 Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 238, poz. 2390.
[3]  Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1995 r. Nr  43,  poz.
 221,  z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112, z 2001 r. Nr  5,
 poz.  45  i  Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 6, poz. 63 oraz z 2004 r.  Nr  26,
 poz. 226 i Nr 240, poz. 2407.
[4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1995
 r.  Nr  90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997  r.
 Nr  46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z  1998
 r.  Nr  106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 12, poz.  136,
 Nr  48,  poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001  r.  Nr  38,
 poz.  452, Nr 45, poz. 497, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 764, Nr 76, poz.  811,
 Nr 84, poz. 901 i Nr 100, poz. 1085.
[5]  Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115,  poz.
 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr  233,
 poz.  1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568
 i  Nr  175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124, z 2004 r. Nr  19,
 poz.  177, Nr 49, poz. 464, Nr 70, poz. 631, Nr 91, poz. 875, Nr 92, poz.  880,
 Nr  96, poz. 959, Nr 121, poz. 1263, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2784 oraz
 z 2005 r. Nr 25, poz. 202.
[6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z
 1983  r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192,  z  1990
 r.  Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77,  poz.
 335,  z  1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995  r.  Nr  47,
 poz.  243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr  88,  poz.
 554  i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136,
 Nr  89,  poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r.  Nr  5,
 poz. 43, Nr 72, poz. 742, Nr 100, poz. 1085 i Nr 125, poz. 1368.
[7]  Zmiany  tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.  U.  z
 2001  r.  Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271  i  Nr
 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660 oraz z 2004  r.
 Nr 162, poz. 1692.
[8]  Zmiany  tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.  U.  z
 2002  r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153,  poz.
 1271, Nr 169, poz. 1385 i poz. 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50,  poz.
 424,  Nr  60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz.  2276
 oraz  z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96,  poz.
 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808.
[9]  Zmiany  tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.  U.  z
 2000  r.  Nr  60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100,  Nr  117,
 poz.  1228  i  Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150,  Nr  110,
 poz.  1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676,  Nr
 93,  poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200,
 poz.  1684 i Nr 230, poz. 1922, 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr  96,
 poz.  874,  Nr  137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957,  Nr  217,
 poz.  2124  i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz.  257,  Nr
 54,  poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1203, Nr 121, poz. 1262,  Nr  123,
 poz.  1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i  Nr  254,
 poz. 2533 oraz z 2005 r. Nr 25, poz. 202.
[10] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. Dz. U.
 z  2002  r.  Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208,  Nr  153,
 poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i poz. 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr  50,
 poz.  424,  Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229,  poz.
 2276  oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr  96,
 poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808.