Projekt

USTAWA

z dnia .....................................

o zmianie ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw¹⁾

Art. 1. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1205, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) pkt 13 otrzymuje brzmienie:

„13) wypłata – wypłatę jednorazową albo wypłatę w ratach środków zgromadzonych na IKE dokonywaną na rzecz:

a) oszczędzającego, po spełnieniu warunków określonych w art. 34 ust. 1 pkt 1, albo

b) osób uprawnionych, w przypadku śmierci oszczędzającego;”,

b) pkt 15 otrzymuje brzmienie:

„15) zwrot – wycofanie całości środków zgromadzonych na IKE, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty transferowej;”,

c) po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu:

„15a) częściowy zwrot – wycofanie części środków zgromadzonych na IKE, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty transferowej;”;

2) w art. 9 w ust. 1:

a) pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) termin dokonania wypłaty, wypłaty transferowej, częściowego zwrotu oraz zwrotu;”,

b) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:

„7a) ilość rat w przypadku dokonywania wypłaty w ratach;”;

3) w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKE, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1. Kwota ta nie może być niższa od kwoty ogłoszonej w poprzednim roku kalendarzowym.”;

4) w art. 15 uchyla się ust. 2;

5) w art. 34:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wypłata może być, w zależności od wniosku oszczędzającego albo osoby uprawnionej, dokonywana jednorazowo albo ratalnie. Wypłata jednorazowa, a w przypadku wypłaty ratalnej pierwsza rata, powinna być, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2, dokonana w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia:

1) złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty;

2) złożenia przez osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wniosku o dokonanie wypłaty oraz przedłożenia:

a) aktu zgonu oszczędzającego i dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby uprawnionej albo

b) prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku oraz zgodnego oświadczenia wszystkich spadkobierców o sposobie podziału środków zgromadzonych przez oszczędzającego bądź prawomocnego postanowienia sądu o dziale spadku oraz dokumentów stwierdzających tożsamość spadkobierców

– chyba że oszczędzający albo osoby uprawnione zażądają wypłaty w terminie późniejszym.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Oszczędzający, który dokonał wypłaty jednorazowej albo rozpoczął wypłatę w ratach, nie może ponownie założyć IKE.”;

6) w art. 35 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Z chwilą przekazania środków, zgodnie z ust. 2, umowa o prowadzenie IKE zawarta z instytucją finansową dokonującą wypłaty transferowej ulega rozwiązaniu, z wyłączeniem przypadku, gdy oszczędzający dokonuje wypłaty transferowej części środków zgromadzonych na IKE między funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo.”;

7) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedmiotem wypłaty transferowej może być wyłącznie całość środków zgromadzonych na IKE, z wyłączeniem przypadku, gdy oszczędzający dokonuje wypłaty transferowej między funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo, oraz przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2.”;

8) w art. 37:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oszczędzający może wystąpić z wnioskiem o częściowy zwrot, pod warunkiem, że środki te pochodziły z wpłat na IKE.”,

b) uchyla się ust. 9,

c) po ust. 10 dodaje się ust. 11 w brzmieniu:

„11. Częściowy zwrot następuje w ciągu 14 dni, licząc od dnia złożenia przez oszczędzającego wniosku.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.²⁾) w art. 30a w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie,”.

Art. 3. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207, z 2005 r. Nr 143, poz. 1202 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) w art. 41 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. W przypadku gdy zakończono postępowanie likwidacyjne pracodawcy albo ogłoszono upadłość pracodawcy, a podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wydanie decyzji o wykreśleniu programu z rejestru programów nie złożył takiego wniosku, organ nadzoru wykreśla program z rejestru programów.”.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.

_________________

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz. 1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 219.

Uzasadnienie

Projekt ustawy zawiera propozycje zmian w ustawach:

– z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych (IKE)

– z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

– z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (PPE).

Przedłożenie projektu wynika z troski o zwiększenie oszczędności obywateli RP gromadzonych w celu zabezpieczenia potrzebnych środków na okres po ukończeniu 60 roku życia. Dotychczasowe rozwiązania przyczyniły się do rozwoju indywidualnych form oszczędzania na starość. Trudno jest jednak uznać, że tempo zakładania IKE jest wystarczające. W związku z tym proponuje się przyjęcie rozwiązań, które mogą je, w założeniu wnioskodawców, zwiększyć. W związku z trudną sytuacją finansów publicznych zrezygnowano z zaproponowania rozwiązań radykalnych, charakteryzujących się dużym wsparciem budżetu państwa (ulga w podatku dochodowym od osób fizycznych). Zasadnicze cele regulacji można wskazać w następujących punktach:

1) proponuje się przyjęcie, że limit wpłat na IKE w kolejnym roku nie może być niższy niż w roku poprzednim (art. 1 pkt 3 projektu ustawy);

2) proponuje się również uelastycznienie zasad zwrotu i wypłaty z IKE poprzez umożliwienie częściowego zwrotu i wypłaty w ratach. Obecnie brak elastyczności zniechęca potencjalnych oszczędzających do IKE. W związku z tym proponuje się, aby bez rozwiązywania umowy był możliwy częściowy zwrot środków, pod warunkiem zapłacenia od nich podatku od dochodów kapitałowych. Natomiast umożliwienie wypłat w ratach po osiągnięciu wieku 60 lat lub w pozostałych przypadkach określonych ustawą, będzie w pełni odpowiadać zasadzie przeznaczenia środków z IKE na cele emerytalne. Oszczędzający sam zdecyduje czy wypłata ma być jednorazowa czy w ratach.

Konsekwencją wprowadzenia zmian umożliwiających oszczędzającemu częściowy zwrot środków zgromadzonych na IKE jest:

– zmiana zawartej w art. 2 pkt 15 ustawy o IKE definicji zwrotu, poprzez dodanie po wyrazie „wycofanie” wyrazu „całości” ( art. 1 pkt 1 lit. b projektu ustawy);

– dodanie w art. 2 pkt 15a ustawy o IKE definicji „częściowego zwrotu” (art. 1 pkt 1 lit. c projektu ustawy);

– uchylenie ust. 2 w art. 15, gdyż pozostawienie tego przepisu doprowadziłoby do nierównego traktowania oszczędzających – w zakresie postępowania ze środkami pozostałymi na IKE. Inaczej byłby potraktowany oszczędzający będący zastawcą, a inaczej oszczędzający, który dokonał częściowego zwrotu. Zgodnie z nowelizacją, jeżeli po zaspokojeniu wierzytelności zabezpieczonej zastawem ze środków zgromadzonych na IKE pozostaną na tym koncie środki, to oszczędzający będzie mógł kontynuować oszczędzanie, a nie jak dotychczas środki te były zwracane oszczędzającemu (art. 1 pkt 4 projektu ustawy);

– odpowiednia zmiana brzmienia art. 9 ust. 1 pkt 7 (art. 1 pkt 2 lit. a projektu ustawy). W art. 9 ust. 1 wymienione zostały elementy umowy, które, w szczególności, umowa o prowadzenie IKE powinna określać. Ponieważ, zgodnie z pkt 7, w umowie należy określić „termin dokonania wypłaty, wypłaty transferowej oraz zwrotu”, zmiana zawarta w projektowanej regulacji, związana z wprowadzeniem możliwości częściowego zwrotu środków zgromadzonych na IKE, oznacza, że w umowie należy określić również termin dokonania częściowego zwrotu;

– dodanie w art. 37 ust. 1a i ust. 11 ( art. 1 pkt 8 lit. a i c projektu ustawy);

– uchylenie ust. 9 w art. 37. Art. 37 ust. 9 stanowi, że przedmiotem zwrotu może być wyłącznie całość środków zgromadzonych na IKE. Nieuchylenie tego przepisu spowodowałoby wewnętrzną sprzeczność norm występującą w obrębie tego samego aktu prawnego. Norma ta jest nieaktualna wobec możliwości dokonania częściowego zwrotu. (art. 1 pkt 8 lit. b projektu ustawy);

– dokonanie zmian w art. 30a ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis w obecnie obowiązującym brzmieniu przewiduje pobieranie zryczałtowanego podatku od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym tylko z tytułu zwrotu. Ponieważ projekt wprowadza możliwość częściowego zwrotu środków zgromadzonych na IKE dokonanie tej zmiany jest konieczne (art. 2 projektu ustawy).

Konsekwencją wprowadzenia zmian umożliwiających oszczędzającemu wypłatę w ratach jest:

– zmiana brzmienia definicji wypłaty zawartej w art. 2 pkt 13 ustawy o IKE poprzez wyjaśnienie, że pod pojęciem wypłata rozumie się zarówno wypłatę jednorazową, jak i wypłatę w ratach (art. 1 pkt 1 lit. a projektu ustawy);

– zmiana art. 34 ust. 2 ustawy o IKE poprzez uszczegółowienie, że o formie wypłaty jednorazowej albo ratalnej oszczędzający zadecyduje we wniosku o wypłatę (art.1 pkt 5 lit. a projektu ustawy);

– zmiana art. 34 ust. 4 ustawy o IKE, określająca, że również oszczędzający, który rozpoczął wypłatę w ratach, nie będzie mógł ponownie założyć IKE, ma na celu rozstrzygnięcie wątpliwości czy w przypadku formy ratalnej wypłaty zakaz założenia IKE odnosi się do oszczędzających, którzy rozpoczęli wypłatę w ratach, czy też ją zakończyli w dniu wypłaty ostatniej raty (art. 1 pkt 5 lit. b projektu ustawy);

3) zmiany w ustawie o IKE oraz w ustawie o PPE mają na celu również zwiększenie wewnętrznej spójności i logiczności jej przepisów:

– w art. 1 pkt 6 zmienia się brzmienie art. 35 ust. 5 ustawy o IKE. Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem ust. 5 umowa o prowadzenie IKE ulega rozwiązaniu z chwilą dokonania wypłaty transferowej. Związane jest to z możliwością jednoczesnego posiadania tylko jednego IKE, chyba że IKE prowadzone są przez fundusze inwestycyjne zarządzane przez to samo towarzystwo – wtedy ustawa dopuszcza posiadanie kilku IKE. Proponowana zmiana powoduje, że umowa o prowadzenie IKE zawarta z funduszem inwestycyjnym, z którego transferowana jest tylko część środków zgromadzonych na tym koncie do innego funduszu inwestycyjnego zarządzanego przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych nie ulegnie automatycznie rozwiązaniu;

– zmiana opisana w art. 3 – dodanie w art. 41 ustawy o PPE ust. 3a – ma na celu umożliwienie organowi nadzoru wykreślenia z urzędu programu z rejestru, gdy nie ma podmiotów uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o wykreślenie programu z rejestru a program faktycznie nie istnieje. Konieczność dokonania takiej zmiany sygnalizował wcześniej organ poprzednio sprawujący nadzór nad pracowniczymi programami emerytalnymi – KNUiFE, do którego instytucje zarządzające PPE i nadzorowane przez ten organ zwracały się z prośbą o rozstrzygnięcie tego stanu, wobec istnienia rozbieżności, polegającej na tym, że do rejestru wpisany jest program, który faktycznie nie istnieje.

Przedmiot regulacji niniejszej ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.

Projekt ustawy nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu przepisów dotyczących notyfikacji norm i aktów prawnych.

Proponuje się, aby projektowana ustawa weszła w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.

Ocena skutków regulacji

I. Zakres podmiotowy regulacji

Zakres podmiotowy regulacji obejmuje instytucje finansowe prowadzące IKE oraz osoby dokonujące wpłat na IKE, które są adresatami projektowanych norm prawnych. Nowelizacja ustawy o IKE ma na celu uatrakcyjnienie oferty IKE i zachęcenie Polaków do oszczędzania w tej formie na przyszłe emerytury.

IKE wg stanu na dzień 31 grudnia 2006 r.

Z raportów przesłanych do Ministerstwa przez Komisję Nadzoru Finansowego oraz Komisję Nadzoru Bankowego wynika, że na koniec grudnia 2006 r. instytucje finansowe prowadziły 840 263 IKE. Oznacza to, że w ciągu roku 2006 liczba prowadzonych IKE zwiększyła się o 412 398 kont, co stanowi wzrost, w stosunku do kont prowadzonych na koniec 2005 r. o 96,38% (na koniec 2005 roku prowadzono 427 865 IKE). W dalszym ciągu najwięcej IKE prowadzonych jest przez zakłady ubezpieczeń 634 577 IKE, a następnie przez fundusze inwestycyjne 144 322 IKE i banki 53 208 kont. Najmniej oszczędzających gromadzi swoje oszczędności emerytalne w podmiotach prowadzących działalność maklerską. Podmioty te prowadziły na koniec grudnia 2006 r. 8 156 kont.

Tab. 1. Struktura IKE w przekroju instytucjonalnym.

Instytucje finansowe	Zakłady ubezpieczeń na życie	Fundusze inwestycyjne	Banki	Podmioty prowadzące działalność maklerską	Razem
Liczba kont	634 577	144 322	53 208	8 156	840 263

Źródło: Informacja MPiPS przygotowana na podstawie danych z raportów organów sprawujących nadzór nad IKE.

W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2006 r. dokonano 2050 wypłat oraz 29 388 zwrotów środków zgromadzonych na IKE. W okresie tym dokonano 34 wypłat transferowych z IKE do pracowniczego programu emerytalnego, zaś wypłat transferowych dokonanych z pracowniczych programów emerytalnych na IKE było 2 706.

Z ogólnej liczby IKE prowadzonych na koniec 2006 roku 54,08% kont (454 430) to IKE założone przez kobiety, zaś 45,92% IKE (385 833) przez mężczyzn. 14,65% oszczędzających na IKE to osoby w wieku do 30 lat. W wieku od 31 do 40 lat jest 23,15% oszczędzających na IKE, zaś 26,46% oszczędzających ma od 41 do 50 lat. 24,99% oszczędzających jest w wieku od 51 do 60 lat, a 10,75% oszczędzających na IKE ukończyło już 60 lat.

Tab. 2. Struktura wiekowa oszczędzających na IKE.

Wiek oszczędzających na IKE	Do 30 lat	31-40 lat	41-50 lat	51-60 lat	Ponad 60 lat	Razem
Liczba kont	123 114	194 487	222 337	209 994	90 331	840 263

Źródło: Informacja MPiPS przygotowana na podstawie danych z raportów organów sprawujących nadzór nad IKE.

Limit wpłat na IKE w 2006 r. wynosił 3 521 zł. Przeciętna wysokość wpłat na IKE różni się w zależności od charakteru instytucji finansowej prowadzącej takie konta. W 2006 roku największe przeciętne wpłaty na IKE dokonywane były w podmiotach prowadzących działalność maklerską – 3 211 zł, a najniższe w zakładach ubezpieczeń na życie – 1 226 zł. Wynika to głównie z faktu, że IKE stanowią przy ubezpieczeniach na życie z funduszem kapitałowym dodatek do ochrony ubezpieczeniowej. W bankach średnia wysokość wpłaty na IKE wyniosła w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. – 1 649 zł, a w funduszach inwestycyjnych – 2 708 zł. Warto zwrócić uwagę na to, że wysokość przeciętnej wpłaty na IKE w 2006 roku wzrosła, w stosunku do wysokości przeciętnych wpłat na IKE w roku 2005, niezależnie od formy oszczędzania oraz od tego, że w roku 2006 limit wpłat (3 521 zł) był niższy niż w 2005 r. (3 635 zł).

Szacowana wartość środków zgromadzonych na IKE wg stanu na 31 grudnia 2006 r. wyniosła ponad 1 298 mln zł.

II. Omówienie Konsultacji Społecznych.

Projekt ustawy został przekazany w ramach konsultacji społecznych do następujących podmiotów:

1. Business Centre Club, Plac Żelaznej Bramy 10, 00-136 Warszawa;

2. Centralna Tabela Ofert S.A., ul. Leszno 14, 01-192 Warszawa;

3. Forum Związków Zawodowych, ul. Fordońska 55, 85-719 Bydgoszcz;

4. Giełda Papierów Wartościowych S.A., ul. Książęca 4, 00-498 Warszawa;

5. Izba Zarządzających Funduszami i Aktywami (IZFiA), ul. Puławska 17, 02-515 Warszawa;

6. Konfederacja Pracodawców Polskich, ul Kredytowa 3, 00-056 Warszawa;

7. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., ul. Książęca 4, 00-498 Warszawa;

8. KK NSZZ „Solidarność”, ul. Wały Piastowskie 24, 80-855 Gdańsk;

9. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, ul. Kopernika 36/40, 00-924 Warszawa;

10. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, ul. Klonowa 6, 00-591 Warszawa;

11. Związek Banków Polskich , ul. Kruczkowskiego 8, 00-380 Warszawa;

12. Związek Rzemiosła Polskiego, ul. Miodowa 14, 00-246 Warszawa;

13. Pracownicze Towarzystwo Emerytalne „Nowy Świat” S.A., ul. Nowy Świat 6/12, 00-400 Warszawa;

14. Pracownicze Towarzystwo Emerytalne Telekomunikacji Polskiej S.A., ul. Stępińska 39, 00-739 Warszawa;

15. Pracownicze Towarzystwo Emerytalne NESTLE POLSKA S.A., ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa;

16. Pracownicze Towarzystwo Emerytalne Unilever Polska S.A., ul. Domaniewska 41, 02-672 Warszawa;

17. Międzyzakładowe Pracownicze Towarzystwo Emerytalne PZU S.A., Jana Pawła II nr 24, 00-133 Warszawa;

18. Polska Izba Ubezpieczeń, Plac Defilad 1, PKiN XI p., 00-901 Warszawa;

19. Polskie Stowarzyszenie Inwestorów Kapitałowych, ul. E. Plater 53 (31 piętro), 00-113 Warszawa.

Swoje stanowiska z uwagami przedstawiły: Giełda Papierów Wartościowych (GPW), Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych (KDPW), Związek Banków Polskich (ZBP), Polska Izba Ubezpieczeń (PIU), Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”. Ponadto swój projekt ustawy przysłała Izba Zarządzających Funduszami i Aktywami (IZFiA). Natomiast Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) poinformowało, że nie zgłasza uwag do przedłożonego projektu ustawy.

Ponieważ przedmiotem konsultacji społecznych był projekt ustawy w wersji zawierającej podwyższenie limitu kwoty wpłat na IKE, wszyscy partnerzy społeczni, którzy przysłali uwagi do projektu ustawy, uważali za słuszne i celowe wprowadzenie zmian umożliwiających gromadzenie większych oszczędności na IKE oraz spowodowanie większej ich elastyczności.

Niektórzy partnerzy społeczni podkreślali jednak potrzebę wprowadzenia bardziej radykalnych zmian, np. zwiększenie limitu środków jakie mogą być lokowane w skali roku na IKE do wysokości odpowiadającej 10-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia bądź wprowadzenia możliwości posiadania przez uczestników więcej niż jednego IKE z odrębnym limitem dla każdego z kont (GPW). W toku uzgodnień pojawiła się także propozycja zniesienia limitu wpłat, zarówno w stosunku do wpłat na IKE, jak i wpłat na PPE (KNF).

Partnerzy społeczni zwracają również uwagę na konieczność wprowadzenia ulgi podatkowej dla oszczędzających na IKE już na etapie wnoszenia wpłat (KK NSZZ „Solidarność”, GPW, ZBP, PIU, IZFiA).

Według nich te zmiany miałyby ogromny wpływ na tempo przyrostu IKE oraz gromadzonych na nich oszczędności.

Aktualnie ze względu na napiętą sytuację budżetu państwa, zmian, polegających zarówno na zwiększeniu limitu wpłat na IKE, jak i wprowadzeniu ulgi podatkowej dla oszczędzających na IKE już na etapie wnoszenia wpłat, nie da się wprowadzić.

III. Skutki finansowe projektowanej regulacji

Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetu państwa

Proponowane rozwiązania nie będą miały wpływu na wydatki budżetu państwa, gdyż w przypadku dokonania przez oszczędzającego częściowego zwrotu, podatek od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu częściowego zwrotu środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym, będzie pobrany przez instytucję finansową prowadzącą jego konto. Natomiast wypłata jest zwolniona z podatku od dochodów kapitałowych.

Wpływ regulacji na budżety samorządów

Proponowane rozwiązania nie będą miały wpływu na budżety samorządów.

Wpływ regulacji na rynek kapitałowy

Oszczędzanie na IKE objętych zwolnieniem od podatku od dochodów kapitałowych przyczynia się również do rozwoju polskiego rynku finansowego. Jeżeli dynamika wpłat na IKE utrzyma się w latach 2007 i następnych, instytucje finansowe prowadzące IKE mogą z tego tytułu znacznie podwyższyć swój potencjał na rynku finansowym. Pojawienie się dodatkowego „strumienia pieniądza” wymusi również przemiany na polskim rynku kapitałowym. Idzie tu w szczególności o pojawienie się nowych segmentów i instrumentów finansowych oraz modernizację i rozwój infrastruktury rynku kapitałowego.

Dodatkowo, IKE zmienia nawyki inwestycyjne Polaków. Obecnie Polacy coraz większe oszczędności gromadzą w innych, niż np. lokata w banku, formach oszczędzania. Wzrost oszczędności na IKE, które są ważną formą oszczędzania na emeryturę, pobudzi do rozwoju rynku kapitałowego.

Wzrost kapitału dostępnego na rynku finansowym oznacza również spadek kosztu pieniądza i zwiększenie możliwości finansowania przedsięwzięć inwestycyjnych. Wszystko to w długiej perspektywie przyczyni się do wzrostu konkurencyjności polskiego rynku kapitałowego.

Wpływ regulacji na rynek pracy

Pośredni wpływ. Dynamizacja rozwoju rynku kapitałowego wiąże się ze zwiększeniem możliwości finansowania inwestycji. Zwiększenie możliwości finansowania inwestycji pobudzi rozwój przedsiębiorczości, a to z kolei wywoła wzrost zatrudnienia w gospodarce. Można zatem wysnuć wniosek, że upowszechnienie i wzrost ich finansowej roli będą miały w dłuższej perspektywie pozytywny wpływ na równoważenie rynku pracy.

Wpływ na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw

Brak bezpośredniego wpływu.

Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny

Brak bezpośredniego wpływu.

Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414) projekt ustawy został zamieszczony na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz jest uwzględniony w Programie prac Rady Ministrów na I półrocze 2007 r. W trakcie uzgodnień projektu nie wpłynęło żadne zgłoszenie o zainteresowaniu pracami nad projektem ustawy na podstawie ustawy o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.

USTAWA

Uzasadnienie

Razem

Tab. 2. Struktura wiekowa oszczędzających na IKE.