Projekt
USTAWA
z dnia …………………………………………
o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1] )
Art. 1.
W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.[2]) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. Wykonując swoje zadania, w szczególności w zakresie nadzoru i kontroli, organy administracji publicznej działają wyłącznie na podstawie i w granicach prawa, z poszanowaniem uzasadnionych interesów przedsiębiorcy.”;
2) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„Art. 10. 1. Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub obowiązek określonego działania lub zaniechania, w jego indywidualnej sprawie.
2. Wniosek o wydanie interpretacji składa się do organu właściwego ze względu na przedmiot wniosku.
3. Wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.
4. Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji zobowiązany jest przedstawić stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie.
5. Udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie. Interpretacja zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska w sprawie wraz z uzasadnieniem prawnym oraz pouczeniem o prawie wniesienia środka zaskarżenia.”;
3) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:
„Art. 10a. 1. Interpretację wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku przez organ. W razie nie wydania interpretacji w wyżej określonym terminie uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska przedsiębiorcy przedstawionego we wniosku.
2. Interpretacja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, jednakże przedsiębiorca nie może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami administracyjnymi, finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji.
3. Interpretacja jest wiążąca dla organów administracji publicznej właściwych dla przedsiębiorcy i może zostać zmieniona wyłącznie w drodze wznowienia postępowania. Nie zmienia się interpretacji, w wyniku której nastąpiły nieodwracalne skutki prawne.
4. Zasady udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego regulują odrębne ustawy.”;
4) w art. 11 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Organy administracji publicznej nie mogą odmówić przyjęcia pism i wniosków niekompletnych, ani żądać jakichkolwiek dokumentów, których konieczność przedstawienia lub złożenia nie wynika wprost z przepisu prawa.”;
5) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zwanej dalej „ewidencją”. Przedsiębiorca może podejmować niezbędne czynności przed uzyskaniem właściwego wpisu na takich samych zasadach jak spółka kapitałowa w organizacji.”;
6) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:
„Art. 14a. 1. Przedsiębiorca nie zatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej.
2. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej może nastąpić na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.
3. W okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może prowadzić działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. W okresie zawieszenia przedsiębiorca ma prawo:
a) wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
b) przyjmować należności lub regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
c) zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,
d) uczestniczyć w procesach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych,
e) wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,
f) osiągać przychody finansowe.
5. Osiągnięcie przychodów z działalności gospodarczej innych niż przychody finansowe powoduje takie skutki, jak zgłoszenie wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.”;
7) po art. 27 dodaje się art. 27a i 27b w brzmieniu:
„Art. 27a. 1. Informację o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej lub informację o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca zobowiązany jest zgłosić na piśmie właściwemu organowi ewidencyjnemu, a w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego – właściwemu sądowi rejestrowemu.
2. Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia, w którym przedsiębiorca dokonał zgłoszenia o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej do dnia, w którym dokonał zgłoszenia o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.
3. W stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca dokonał zgłoszenia zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej do ostatniego dnia miesiąca, w którym przedsiębiorca dokonał zgłoszenia wznowienia wykonywania działalności gospodarczej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Art. 27b. 1. Informacje, o których mowa w art. 27a zgłaszane organowi ewidencyjnemu powinny zawierać dane wymienione w art. 27 ust. 2 pkt 1-3 i 7. Ponadto informacja o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej powinna zawierać:
1) oświadczenie przedsiębiorcy o niezatrudnianiu pracowników,
2) zamierzony okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
2. Przepisy art. 27 ust. 5 zdanie 1 stosuje się odpowiednio.
3. Zgłaszanie informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej oraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego następuje na podstawie przepisów ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.”;
8) art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wniosek o wykreślenie wpisu oraz informacje o zawieszeniu oraz wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej są zwolnione z opłat.”;
9) w art. 30 w ust. 1 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) informacje o zawieszeniu oraz wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej;”;
10) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu:
„Art. 31a. 1. Wpis do ewidencji zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w informacji, o której mowa w art. 27a i 27b. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w ewidencji.
2. Wpis do ewidencji wznowienia wykonywania działalności gospodarczej następuje poprzez wykreślenie z systemu informatycznego informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej. Wpis jest dokonany z chwilą wykreślenia danych z ewidencji.”;
11) w art. 37 w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) upływu okresu 24 miesięcy od dnia zgłoszenia informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej.”;
12) w art. 39 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Organ ewidencyjny jest obowiązany do przekazania drogą elektroniczną niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania, informacji, o których mowa w art. 27a ust. 1, właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania przedsiębiorcy: naczelnikowi urzędu skarbowego oraz oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.”;
13) w art. 77 dodaje się ust. 4 i ust. 5 w brzmieniu:
„4. Czynności przekraczające zakres kontroli albo wykonywane bez upoważnienia lub z jego przekroczeniem stanowią czyn niedozwolony, za który odpowiedzialność odszkodowawczą ponosi pracownik organu kontroli naruszający prawo solidarnie ze Skarbem Państwa.
5. Wyniki kontroli przeprowadzonej z naruszeniem przepisów prawa nie mogą stanowić dowodu w żadnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub karnym.”;
14) w art. 79:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przeprowadzenie czynności kontrolnych po okazaniu legitymacji służbowej może dotyczyć jedynie przypadków, gdy czynności kontrolne są niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez osoby niebędące pracownikami organu kontroli, tylko w przypadku, gdy jest to niezbędne dla zapewnienia w toku czynności kontrolnych specjalistycznej wiedzy z określonej dziedziny. Osoby niebędące pracownikami organu kontroli wykonują czynności kontrolne wraz z pracownikami organu kontroli.”,
c) w ust. 4 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) imię i nazwisko osoby niebędącej pracownikiem organu kontroli, jeżeli osoba ta wykonuje czynności kontrolne;”,
d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Upoważnienie, które nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4, nie stanowi podstawy do przeprowadzenia kontroli.”;
15) po art. 79 dodaje się art. 79a w brzmieniu:
„art. 79a. Po okazaniu upoważnienia, a przed podjęciem pierwszej czynności kontrolnej, osoba upoważniona do wykonania kontroli ma obowiązek poinformować kontrolowanego, o jego prawach i obowiązkach w toku kontroli.”;
15a) w art. 80 w ust. 2 uchyla się pkt 3;
16) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu:
„art. 80a. Czynności kontrolne powinny być przeprowadzane w sposób niepowodujący zakłóceń w funkcjonowaniu kontrolowanego przedsiębiorcy. W przypadku gdy zakres lub termin przeprowadzanej kontroli ma niekorzystny wpływ na działalność przedsiębiorcy, konieczność podjęcia takich działań powinna być uzasadniona w protokole kontroli.”;
17) w art. 81:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić i przechowywać w swojej siedzibie książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły kontroli. Książka kontroli może mieć formę zbioru dokumentów. Książka kontroli służy przedsiębiorcy do dokumentowania liczby i czasu trwania kontroli jego działalności.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Książka kontroli może być prowadzona także w formie elektronicznej. Przedsiębiorca, który prowadzi książkę kontroli w formie elektronicznej, dokonuje aktualizacji danych w niej zawartych. Domniemywa się, że dane zawarte w książce prowadzonej w formie elektronicznej znajdują potwierdzenie w dokumentach przechowywanych przez przedsiębiorcę.”;
18) w art. 82 w ust. 1 uchyla się pkt 3;
19) w art. 83:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać:
1) w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców - 2 tygodni;
2) w odniesieniu do małych przedsiębiorców - 3 tygodni;
3) w odniesieniu do średnich przedsiębiorców - 4 tygodni;
4) w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców - 8 tygodni.”,
b) w ust. 2:
- uchyla się pkt 3,
- pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku od towarów i usług przed dokonaniem tego zwrotu, a podatnik wyraził zgodę na przeprowadzenie kontroli;”,
- pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku od towarów i usług na podstawie przepisów o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, a podatnik wyraził zgodę na przeprowadzenie kontroli.”,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przedłużenie czasu trwania kontroli jest możliwe jedynie z przyczyn niezależnych od organu kontroli i wymaga uzasadnienia na piśmie. Uzasadnienie doręcza się przedsiębiorcy i wpisuje do książki kontroli przed podjęciem dalszych czynności kontrolnych.”,
d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Jeżeli wyniki kontroli wykazały rażące naruszenie przepisów prawa przez przedsiębiorcę, można przeprowadzić powtórną kontrolę w tym samym zakresie przedmiotowym w danym roku kalendarzowym, a czas jej trwania nie może przekraczać 7 dni. Czasu trwania powtórnej kontroli nie wlicza się do czasu, o którym mowa w ust. 1. ”.
Art. 2.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.[3]) w art. 44 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 1, którzy na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, za okres zawieszenia.”.
Art. 3
W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. 2000 r. Nr 54 poz. 654, z późn. zm.[4]) w art. 25 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu:
„1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, którzy na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, za okres zawieszenia.”.
Art. 4.
W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2001r. Nr 17, poz. 209, z późn. zm.[5]) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 20a dodaje się art. 20b w brzmieniu:
„20b. 1. Wpis do Rejestru zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego w dziale 6 Rejestru danych zawartych w informacji, o której mowa w art. 27a ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w Rejestrze.
2. Wpis do Rejestru wznowienia wykonywania działalności gospodarczej następuje poprzez wykreślenie z systemu informatycznego informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej. Wpis jest dokonany z chwilą wykreślenia danych z Rejestru.
3. Informacje o zawieszeniu oraz wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej są zwolnione z opłat.”;
2) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
„Art. 22a. 1. Informacje o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej oraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej powinny zawierać następujące dane:
1) firmę lub nazwę przedsiębiorcy,
2) numer PESEL lub REGON,
3) oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności,
4) numer identyfikacji podatkowej NIP,
5) siedzibę i adres, a w przypadku osób fizycznych oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza,
6) numer w Rejestrze,
7) dane stałego pełnomocnika, uprawnionego do prowadzenia spraw przedsiębiorcy, o ile przedsiębiorca udzielił takiego pełnomocnictwa.
2. Informacja o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej powinna ponadto zawierać:
1) oświadczenie przedsiębiorcy o niezatrudnianiu pracowników,
2) zamierzony okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.”;
3) w art. 44 ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w następującym brzmieniu:
„4a) informacje o zawieszeniu oraz wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej;”;
4) w art. 45 dodaje się ust. 2a w następującym brzmieniu:
„2a. Informacja o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej podlega wykreśleniu z urzędu po upływie okresu 24 miesięcy od dnia zgłoszenia informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej.”;
5) po art. 45 dodaje się art. 45a w następującym brzmieniu:
„Art. 45a. Sąd rejestrowy jest obowiązany do przekazania drogą elektroniczną niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania, informacji, o których mowa w art. 27a ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania przedsiębiorcy: naczelnikowi urzędu skarbowego oraz oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.”
Art. 5.
W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.[6]) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 13 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) osoby prowadzące działalność pozarolniczą – od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który działalność została zawieszona na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,”;
2) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu:
„Art. 36a. 1. Ubezpieczenie społeczne w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą jest dobrowolne.
2. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne w zakresie ubezpieczeń społecznych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca dokonał zgłoszenia zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej do ostatniego dnia miesiąca, w którym przedsiębiorca dokonał zgłoszenia wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.
3. Za okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie zatrudniający pracowników nie ma obowiązku składania deklaracji oraz opłacania składek na ubezpieczenia społeczne przewidzianych w niniejszej ustawie.
4. Wznowienie wykonywania działalności gospodarczej nie wymaga ponownego zgłoszenia do ubezpieczenia.”
Art. 6.
W ustawie z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.[7]) w art. 21 po ust. 1c dodaje się ust. 1 d w brzmieniu:
„1d. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, za okres zawieszenia”.
Art. 7.
W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.[8]) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.”;
2) art. 99 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 1a-10 i art. 133.”;
3) po art. 99 ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Podatnicy, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowych za pełne miesiące, w których zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej”.
Art. 8.
W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.[9]) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 66 ust. 1 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą lub osobami z nimi współpracującymi, z wyłączeniem osób, które zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.”;
2) w art. 69 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w następującym brzmieniu:
„1a. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób, które na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej stosuje się odpowiednio przepis art. 36a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych”.
Art. 9.
W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708 z późn. zm.[10]) w art. 33 ust. 3 i ust. 4 otrzymują brzmienie:
„3. Kontrola powinna być ukończona w terminie 3 miesięcy, a w przypadku, gdy dotyczy przedsiębiorcy - w terminie 1 miesiąca.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres kontroli osób innych niż przedsiębiorcy może być przedłużany na dalszy czas oznaczony przez Szefa CBA, nie dłuższy jednak niż o 6 miesięcy.”
Art. 10.
1. Decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydane przed wejściem w życie niniejszej ustawy, po zgłoszeniu przez przedsiębiorcę zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, w sprawie wymiaru składek za okres zawieszenia tracą moc, a prowadzone w tym zakresie postępowania egzekucyjne ulegają umorzeniu.
2. Postępowania prowadzone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w sprawach wymiaru składek, które w dniu wejścia w życie ustawy toczą się w związku ze zgłoszeniem przez przedsiębiorcę zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, ulegają umorzeniu.
Art. 11.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia.
Uzasadnienie
Projekt ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw ma na celu wprowadzenie uregulowań, które w większym stopniu odpowiadają potrzebom i oczekiwaniom przedsiębiorców oraz ułatwiają zgodne z prawem prowadzenie działalności gospodarczej. Projekt zawiera szereg rozwiązań akceptowanych publicznie przez przedstawicieli rządu, polityków, a także organizacji pracodawców. Realizacja tych celów zwiększy zaufanie przedsiębiorców do organów państwa oraz może stanowić czynnik pobudzający wzrost gospodarczy. Projektowane przepisy zmierzają do realizacji następujących celów szczegółowych:
- umożliwienia przedsiębiorcom zawieszania przez nich działalności gospodarczej,
- rozszerzenie i uszczegółowienie przepisów dotyczących interpretacji wydawanych przez organy administracji publicznej w indywidualnych sprawach przedsiębiorców co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej w innych sprawach niż podatkowe lub obowiązek określonego działania lub zaniechania,
- wprowadzenie zasady, iż organy administracji publicznej nie mogą odmówić przyjęcia wniosku niekompletnego oraz żądać dokumentów, których obowiązek złożenia nie wynika wprost z przepisów prawa,
- uznania działalności przygotowawczej do rozpoczęcia działalności gospodarczej,
- wprowadzenie domniemania działalności przedsiębiorcy zgodnej z prawem,
- wprowadzenie zmian dotyczących kontroli przedsiębiorców.
I. Zmiany w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej
Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej (pkt 6 – 12 projektu)
Znaczenie priorytetowe ma uregulowana w projekcie instytucja zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, która związana jest z postulowaną przez przedsiębiorców możliwością niepłacenia składek na ubezpieczenie społeczne w okresie zawieszenia (ubezpieczenie miałoby charakter dobrowolny). Natomiast w zakresie prawa podatkowego możliwość zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej miałby skutkować zwolnieniem przedsiębiorcy z obowiązku składania wszystkich deklaracji i wpłacania tych zaliczek na podatki, które nie są związane z uzyskiwaniem przychodu.
Konieczność wprowadzenia instytucji zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej wprost w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej wynika ze zgłaszanych przez przedsiębiorców licznych informacji na temat błędnego i krzywdzącego przedsiębiorców interpretowania przepisów prawa przez organy administracji państwowej, w szczególności przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Obecnie w Sejmie znajdują się dwa projekty dotyczące zawieszenia działalności gospodarczej. Są to: komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Druk 890) oraz poselski projekt ustawy o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej (Druk 821). Prace nad oboma projektami zostały wstrzymane do czasu przygotowania projektu rządowego, nad którym prace trwają już kilka miesięcy.
Pojęcie zawieszenia działalności gospodarczej nie zostało dotąd przewidziane ani w przepisach o podatkach dochodowych, ani w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Powołując się na brak odpowiedniej regulacji prawnej, organy administracji państwowej w indywidualnych decyzjach dotyczących przedsiębiorców twierdzą, iż przedsiębiorcy nie przysługuje prawo do zawieszania działalności, lecz jedynie prawo do jej likwidacji, a złożenie oświadczenia o zawieszeniu działalności gospodarczej nie powoduje żadnych skutków prawnych i nie wpływa w żaden sposób na zakres praw i obowiązków podatnika wynikających z obowiązujących przepisów. Tym samym przedsiębiorca, który zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej traktowany jest obecnie przez organy podatkowe i ZUS jako osoba nadal prowadząca tę działalność, do chwili jej likwidacji. Należy jednoznacznie stwierdzić, iż argumentacja ta narusza wyrażoną w Konstytucji RP zasadę praworządności, wywodzącą się klasycznej zasady dobrego prawa wyrażoną przez powiedzenie „co nie jest zabronione przez prawo, jest dozwolone”, a także narusza art. 22 Konstytucji RP („Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny”), z którego wynika prawo do czasowego nieprowadzenia działalności. Należy podkreślić, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami Konstytucji, ograniczanie jakichkolwiek praw obywatelskich musi wynikać wprost ze szczegółowego upoważnienia ustawowego.
Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie występuje na gruncie prawa ubezpieczeniowego, natomiast możliwość niepłacenia składek następuje na podstawie uznaniowej decyzji ZUS. Stosownie do art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązkowi ubezpieczeniowemu podlegają osoby prowadzące działalność pozarolniczą – od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności (tj. wyrejestrowania z ubezpieczenia). Ubezpieczenia ustają od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tych ubezpieczeń (art. 14 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy). Co do zasady Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie kwestionuje pewnych przypadków wyrejestrowania z ubezpieczeń takich jak działalność sezonowa, przewlekła ciężka choroba przedsiębiorcy czy też jego nagły wyjazd za granicę. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie jest uregulowane prawnie, każdy z takich przypadków jest rozpatrywany indywidualnie, a przedsiębiorca ubiegający się o zwolnienie nie ma pewności co do ostatecznego rozstrzygnięcia.
Rodzaj „zawieszenia” działalności funkcjonuje w bardzo ograniczonym zakresie w prawie podatkowym w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.). Samo pojęcie „zawieszenia” działalności gospodarczej nie jest definiowane zarówno w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jak i ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm.). W licznych interpretacjach wydawanych w indywidualnych sprawach podatników organy podatkowe podkreślają, iż w prawie podatkowym informację o zawieszeniu działalności gospodarczej należy przekazywać jedynie wówczas, gdy istnieje prawny obowiązek zgłoszenia takiego faktu do urzędu skarbowego. W praktyce taki obowiązek występuje tylko przy opłacaniu podatku w formie karty podatkowej, o czym stanowi ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wynika to z celu, dla jakiego informacja taka ma być przez przedsiębiorcę podawana - w przypadku zgłoszenia przez podatnika przerwy w wykonywaniu działalności w danym roku podatkowym nie pobiera się podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy (art. 34 w/w ustawy). Przepis art. 34 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest jedyną tego typu normą w polskim prawie podatkowym, na podstawie której ustawodawca dopuszcza możliwość skorzystania z uprawnienia w postaci zgłoszenia przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Wszystkie zmiany przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej projektowane w punktach od 6) do 12) dotyczą instytucji zawieszenia działalności gospodarczej.
Przepis art. 1 pkt 2 nowelizujący ustawę o swobodzie działalności gospodarczej poprzez dodanie art. 14a wprowadza ogólną zasadę, że przedsiębiorca, który nie zatrudnia pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej. Decyzja o zawieszeniu działalności gospodarczej oraz o wznowieniu jej wykonywania po okresie zawieszenia powinna być autonomiczną decyzją przedsiębiorcy.
Ponieważ zawieszenie wywołuje skutki głównie na gruncie obowiązków przedsiębiorcy związanych z prawem podatkowym oraz prawem ubezpieczeń społecznych (obowiązek zapłaty zaliczek na podatek, składek na ubezpieczenie społeczne, obowiązek składania zeznań i deklaracji), autorzy projektu proponują odesłanie do odrębnych przepisów podatkowych oraz ubezpieczeniowych zmienianych pozostałymi artykułami niniejszego projektu ustawy.
Regulację art. 14a nie należy traktować jako wprowadzenie prawa zawieszania działalności gospodarczej, ponieważ prawo to przysługiwało przedsiębiorcy zwyczajowo, z tą jednak różnicą, iż nie było ono usankcjonowane prawnie. Dlatego też wprowadzenie ogólnej zasady umożliwiającej zawieszanie działalności gospodarczej do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi jedynie potwierdzenie takiej możliwości i ma na celu ustanowienie wyraźnej podstawy prawnej zawieszania działalności przez przedsiębiorcę. Zdaniem autorów projektu, takie unormowanie zapobiegnie wydawaniu przez organy administracji państwowej, w szczególności przez ZUS, decyzji uznaniowych odmawiających zwolnienia przedsiębiorców w okresie zawieszenia z obowiązku zapłaty należności publicznoprawnych i składania deklaracji.
Ograniczenie możliwości zawieszenia działalności gospodarczej jedynie do przedsiębiorców, którzy nie zatrudniają pracowników wynika z faktu, iż ogólne zwolnienie z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne nie może dotyczyć składek płaconych przez pracodawców za pracowników. Tym samym powiązanie instytucji zawieszenia z całkowitym zwolnieniem z opłacania składek w okresie zawieszenia jest możliwe tylko w odniesieniu do przedsiębiorców nie zatrudniających pracowników.
Niezbędne wydaje się również wskazanie okresu, na jaki przedsiębiorca może zawiesić działalność. Podane w projektowanym art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ramy czasowe zawieszenia uwzględniają typowe sytuacje, które wpływają na podjęcie decyzji o zawieszeniu wykonywania działalności. Zawieszenie trwające dłużej niż 24 miesiące jest – zdaniem projektodawcy – przesłanką do likwidacji działalności, natomiast zawieszenie przez okres krótszy niż 1 miesiąc nie ma w praktyce ekonomicznego uzasadnienia.
Charakter instytucji zawieszenia, która zakłada przerwę w prowadzeniu działalności gospodarczej wymaga wprowadzenia zapisu, zgodnie z którym przedsiębiorca w okresie zawieszenia nie może osiągać przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, za wyjątkiem przychodów o charakterze finansowym. Odsetki bankowe oraz inne przychody o charakterze finansowym są zdaniem autorów projektu jedynymi przychodami, które nie wymagają prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.
Wprowadzenie przepisu art. 14a ust. 3 projektowanej zmiany do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym osiągnięcie przez przedsiębiorcę w okresie zawieszenia innych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej niż przychody finansowe powoduje takie skutki jak wznowienie działalności, uzasadnione jest przede wszystkim zwolnieniem przedsiębiorcy z opłacania zaliczek na podatki. Powstanie przychodu do opodatkowania jest równoznaczne z powstaniem obowiązków w zakresie prawa podatkowego. Jedynie całkowita przerwa w prowadzeniu działalności może uzasadniać zwolnienie z zapłaty zaliczek na podatki i składania deklaracji i zeznań podatkowych.
W celu zwolnienia przedsiębiorcy z i tak już licznych obowiązków o charakterze informacyjnym nakładanych przez przepisy innych ustaw, został zaproponowany w art. 1 pkt 5 zapis projektowanego art. 39 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym to organ ewidencyjny, który otrzymał od przedsiębiorcy zgłoszenie o zawieszeniu wykonywania działalności ma obowiązek przekazania tej informacji właściwemu dla podatnika organowi podatkowemu oraz oddziałowi ZUS.
Zasada działania na podstawie i w granicach prawa (pkt 1 projektu)
Zmiana wprowadzona do art. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej precyzuje, że organy administracji publicznej wykonując swoje zadania działają wyłącznie na podstawie i w granicach prawa.
Wiążące interpretacje (pkt 2 i 3 projektu)
Równie istotnym zagadnieniem jest wprowadzenie nowych przepisów dotyczących wiążących interpretacji prawa wydawanych przez organy administracji publicznej w innych niż podatkowe indywidualnych sprawach przedsiębiorców. Obowiązujący od 1 stycznia 2005 r. przepis art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest szeroko krytykowany zarówno przez przedsiębiorców, jak i w doktrynie. W szczególności zwraca się uwagę na lakoniczność i małą precyzję regulacji, a także na brak określenia zależności między art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej a przepisami Ordynacji podatkowej regulującymi wydawanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Projektowana ustawa w zakresie interpretacji organów administracji publicznej opiera się na założeniu zachowania odrębności interpretacji wydawanych w sprawach podatkowych na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej i interpretacji wydawanych w pozostałych sprawach na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Z uwagi na specyfikę prawa podatkowego i szczególne problemy, jakie wiążą się ze stosowaniem tych przepisów, uzasadnionym wydaje się pozostawienie interpretacji podatkowych w odrębnym akcie prawnym.
Celem zmiany przepisu art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dotyczącego interpretacji jest zagwarantowanie przedsiębiorcom pewności i przewidywalności ich sytuacji prawnej w zakresie przepisów, które są niejasne lub szczególnie skomplikowane. Interpretacje wydawane na podstawie przepisów nowelizowanej ustawy dotyczyć mają zarówno danin publicznych nakładanych na przedsiębiorców, jak również przepisów nakazujących określone działanie lub zaniechanie. Daniny publiczne będące przedmiotem interpretacji należy rozumieć szeroko, zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, jako „podatki, składki, opłaty oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw niż ustawa budżetowa”. Na podstawie projektowanych przepisów przedsiębiorca będzie miał prawo uzyskać wiążącą interpretację na przykład w sprawach składek na ubezpieczenie społeczne, czy obowiązków nakładanych na przedsiębiorcę przepisami ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, czy ochrony środowiska.
Istotą jest wydawanie interpretacji dotyczących także zdarzeń przyszłych - działań lub zaniechań, które przedsiębiorca dopiero rozważa. Dzięki rozszerzeniu interpretacji na zdarzenia przyszłe, wiążące stanowisko dotyczące przyszłego zdarzenia opisanego we wniosku będzie mógł uzyskać przedsiębiorca, który dopiero planuje podjęcie działań gospodarczych w określonej dziedzinie lub w określonym zakresie. Przyczyni się to do zwiększenia pewności działań gospodarczych.
Wniosek o wydanie interpretacji składany jest do organu administracji publicznej, który jest właściwy ze względu na przedmiot wniosku, co oznacza, że wnioski powinny być kierowane do organów, do kompetencji których należy pobór daniny lub organów, które sprawują kontrolę nad wykonywaniem przez przedsiębiorcę określonych obowiązków. Projektowany przepis art. 10 ust. 3 precyzuje, że wniosek może dotyczyć nie tylko zaistniałego stanu faktycznego, ale również zdarzenia przyszłego.
Zgodnie z projektem interpretacje mają być wydawane w drodze decyzji, a przedsiębiorcy, który otrzymał interpretację przysługiwać będzie prawo wniesienia odwołania od decyzji. Zmiana interpretacji będzie możliwa wyłącznie w drodze wznowienia postępowania.
W art. 10a ust. 1 uregulowany został termin wydania interpretacji wraz z określeniem sankcji za niewydanie interpretacji w terminie.
Ze względu na potrzebę zwiększenia prawnej ochrony przedsiębiorcy, który swoje działania dostosował do posiadanej interpretacji zaprojektowane zostały przepisy ust. 2 i 3 w art. 10a, z których wynika, że interpretacja jest wiążąca dla właściwych dla przedsiębiorcy organów administracji publicznej. Przedsiębiorca natomiast nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji, jednakże stosując się do interpretacji jest chroniony – ochrona ta była już z resztą przewidziana w dotychczasowych przepisach.
Zakaz odmowy przyjęcia przez organy administracji publicznej pism i wniosków, które są niekompletne (pkt 4 projektu)
Przedsiębiorcy od dawna zgłaszają postulaty wprowadzenia zasady ogólnej, z której wprost wynikałby obowiązek organu administracji publicznej przyjmowania pism i wniosków, w tym również takich, które nie są kompletne. Obecnie nagminna jest praktyka odsyłania przedsiębiorców, którzy do składanego pisma nie dołączyli wszystkich dokumentów lub też dołączone dokumenty nie odpowiadają wszystkim wymogom formalnym. Prowadzi to do niczym nieuzasadnionego i bezprawnego przedłużania terminów załatwiania spraw, ponieważ urzędnicy rejestrują wpływ wniosku dopiero w dniu, w którym przedsiębiorca złoży wszystkie wymagane dokumenty, a nie w dniu złożenia wniosku niekompletnego. Dotychczasowe uregulowania w tym zakresie – w szczególności art. 64 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 169 Ordynacji podatkowej - nie są wystarczające. Pomimo tego, iż w doktrynie i orzecznictwie (przykładowo zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego – Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 30 czerwca 1999r., sygn. akt I S.A./Ka 2422/97, „uzupełnienie braków podania nie ma wpływu na datę jego złożenia”) podkreśla się obowiązywanie wynikającej z wyżej powołanych przepisów zasady zakazu odmowy przyjęcia wniosku, który nie spełnia wymogów formalnych, zasada ta jest powszechnie łamana przez urzędników. Projektowany przepis art. 11 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ma na celu zapewnienie, iż za datę złożenia pisma uznawać się będzie datę doręczenia pisma organowi, a nie datę, w której pismo zostało uzupełnione oraz że od daty złożenia wniosku niekompletnego rozpocznie bieg termin załatwienia sprawy przez organ.
Ściśle związanym z powyższym jest zagadnienie żądania przez organy administracji publicznej składania dokumentów, których obowiązek złożenia nie wynika z żadnego obowiązującego powszechnie przepisu prawa. Niezgodna z zasadą państwa prawa jest praktyka, kiedy organy - często na podstawie wewnętrznych instrukcji nie dostępnych dla przedsiębiorców - żądają złożenia określonych dokumentów lub też wymagają, aby dokumenty te miały odpowiednią formę, były potwierdzone notarialnie, zostały wydane w określonej dacie etc. Zasad pewności prawa nigdy nie będzie realizowana w sytuacji, gdy prawo to tworzą akty wewnętrzne wydawane przez organy administracji publicznej, które wiążą pracowników tych organów, ale nie mogą mieć wpływu na ograniczanie praw przedsiębiorców. Projektowany przepis art. 11 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zmierza do zmniejszenia formalizmu i biurokracji w powyższym zakresie.
Uznanie działalności przygotowawczej (pkt 5 projektu)
W praktyce istotnym zagadnieniem jest również brak regulacji, z której wynikałaby możliwość rozliczania kosztów związanych z podejmowaniem czynności niezbędnych do rozpoczęcia działalności gospodarczej. W kodeksie spółek handlowych uregulowano zagadnienie spółki w organizacji jedynie w odniesieniu do spółek kapitałowych, tj. do spółki z o.o. i spółki akcyjnej. Tymczasem problemy związane z uznaniem czynności dokonanych przez wpisem przedsiębiorców do właściwego rejestru dotyczą znacznie szerszego kręgu podmiotów. Zarówno spółka kapitałowa, jak i osobowa, czy też osoba fizyczna, która zamierza założyć działalność gospodarczą, przed uzyskaniem wpisu do właściwego rejestru muszą podjąć określone czynności, które zmierzają do rozpoczęcia działalności. Na przykład często przed uzyskaniem wpisu do właściwego rejestru przedsiębiorca jest zmuszony podpisać umowę najmu, której zawarcie rodzi obowiązek zapłaty czynszu. Takie przykłady można mnożyć. Przepisy prawa, a w szczególności przepisy ustaw podatkowych, nie stanowią wprost o możliwości uznania czynności przygotowawczych i zaliczeniu kosztów poniesionych w celu rozpoczęcia działalności gospodarczej do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy. Projektowane przepisy art. 14 ust. 1 zmierzają w tym zakresie do zrównania praw spółek kapitałowych w organizacji i pozostałych podmiotów.
Kontrole przedsiębiorców (pkt 13 – 19 projektu)
Zgodnie z postulatami środowisk przedsiębiorców zmiany wymagają również przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dotyczące kontroli przedsiębiorców (Rozdział 5 „Kontrola przedsiębiorcy”). Wprowadzenie do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej osobnego rozdziału dotyczącego zasad ogólnych kontroli przedsiębiorców zasługuje na aprobatę. Wielu przedsiębiorców wskazuje jednak na fakt, iż regulacja ta nie uwzględnia wszystkich zasad ogólnych, na których powinna opierać się kontrola i nadzór przedsiębiorców, a w wielu przypadkach przepisy ustawy w tym zakresie są nieprzestrzeganie przez organy kontroli. Dotyczy to przykładowo przepisów o czasie trwania kontroli, czy też przepisów zakazujących więcej niż jednej kontroli u przedsiębiorcy w tym samym czasie.
Z przepisu art. 77 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika ogólna zasada, zgodnie z którą organy administracji publicznej kontrolują przedsiębiorców na zasadach określonych w niniejszej ustawie. W związku z tym, iż przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej pełnią funkcję zasad ogólnych dla przepisów ustaw szczegółowych regulujących poszczególne rodzaje kontroli, właściwe sformułowanie tych zasad staje się niezmiernie istotne dla przebiegu kontroli. Projektowane przepisy rozdziału 5 (art. 77 i n.) zmierzają w szczególności do wprowadzenia zasad ogólnych dających gwarancję przeprowadzania kontroli zgodnie z prawem, ograniczenia przypadków wszczęcia kontroli po okazaniu legitymacji bez uprzedniego doręczenia przedsiębiorcy upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, ograniczenia możliwości wykonywania czynności kontrolnych przez osoby, które nie są pracownikami organu kontroli, wprowadzenie zasady przeprowadzania czynności kontrolnych w sposób nie powodujący zakłóceń w funkcjonowaniu kontrolowanego przedsiębiorcy, a także sprecyzowania, w jakim przypadku może dojść do przedłużenia czasu trwania kontroli.
Podsumowując, wszystkie zmiany wprowadzone niniejszym projektem do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uzasadnione są tworzeniem ułatwień w zakresie wykonywania działalności gospodarczej i mają na celu ochronę przedsiębiorców przed często krzywdzącymi i błędnymi decyzjami organów administracji państwowej.
II. Zmiany innych ustaw
Ad art. 2 - Zmiana w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych związana jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. Zmiana ta ma na celu zwolnienie przedsiębiorcy z obowiązku zapłaty pewnego rodzaju zryczałtowanych zaliczek na podatek dochodowy, które nie są związane z osiąganiem bieżącego przychodu oraz składania miesięcznych deklaracji w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Ad art. 3 – Zmiana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych związana jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. Zmiana ta ma na celu zwolnienie przedsiębiorcy z obowiązku zapłaty pewnego rodzaju zryczałtowanych zaliczek na podatek dochodowy, które nie są związane z osiąganiem bieżącego przychodu oraz składania miesięcznych deklaracji w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Ad art. 4 – Zmiana w ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym związane jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do KRS.
Ad art. 5 - Zmiana w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych związana jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. Wprowadzenie do ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przepisu art. 36a ust. 2 ustawy, zgodnie z którym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne w zakresie ubezpieczeń społecznych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca przekazał informację o zawieszeniu do właściwego organu ewidencyjnego, ma na celu techniczne ułatwienie organom ZUS wprowadzenia zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, a także zapobieżenie nadużyciom.
Ad art. 6 – Zmiana w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne związana jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. Zmiana ta ma na celu zwolnienie przedsiębiorcy z obowiązku wpłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Ad art. 7 - Zmiana w ustawie o podatku od towarów i usług związana jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. Zmiana ta ma na celu zwolnienie przedsiębiorcy z obowiązku zapłaty podatku VAT oraz składania miesięcznych deklaracji w okresie zawieszenia działalności.
Ad art. 8 – Zmiana w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych związana jest z wprowadzeniem możliwości zawieszania wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. Składka zdrowotna w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej – podobnie jak składki na ubezpieczenie społeczne – ma być dobrowolna.
Ad art. 9 – Zmiana w ustawie o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym dotyczy kontroli przedsiębiorców przeprowadzanej przez funkcjonariuszy CBA.
Ad art. 10 - Biorąc pod uwagę fakt, iż ZUS wielokrotnie wydawał już decyzje w sprawach wymierzania przedsiębiorcom składek w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej i postępowania w tych sprawach toczą się na chwilę obecną, powstała konieczność wprowadzenia do ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przepis o charakterze abolicyjnym. Zgodnie z jego brzmieniem decyzje Zakładu wydane po zgłoszeniu przez przedsiębiorcę zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej w sprawie wymiaru składek za okres zawieszenia tracą moc, a prowadzone w tym zakresie postępowania egzekucyjne ulegają umorzeniu. Przepis ten odnosi się również do postępowań prowadzonych przez ZUS w dniu wejścia w życie nowelizacji w sprawach wymiaru składek w związku ze zgłoszeniem zawieszenia stanowiąc, iż ulegają one umorzeniu.
Ad art. 11 - Proponuje się, aby ustawa weszła w życie w możliwie najkrótszym terminie, gdyż niesie ze sobą zmiany korzystne dla przedsiębiorców.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw nie zawiera przepisów technicznych, a zatem nie kwalifikuje się do procedury notyfikacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.
Projekt nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.
Projektowana ustawa nie wymaga przedłożenia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu w celu uzyskania opinii, dokonania konsultacji albo uzgodnienia.
Projektowana ustawa nie powoduje skutków dla budżetu.
[1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, ustawę z dnia z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.
[2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2777, z 2005 r. Nr 33, poz. 289, Nr 94, poz. 788, Nr 143, poz. 1199, Nr 175, poz. 1460, Nr 177, poz. 1468, Nr 178, poz. 1480, Nr 179, poz. 1485, Nr 180, poz. 1494 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 17, poz.127.
[3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781 oraz z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468 i Nr 179, poz. 1484.
[5] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 96, poz. 874, Nr 217, poz. 2125, Nr 228, poz. 2256 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 62, poz. 551 i Nr 86, poz. 732
[6] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2007 Nr 17, poz. 95 i Nr 21, poz. 125.
[7] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 263, poz. 2619 oraz z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1420; z 2006 r. Nr 183, poz. 1353; Nr 217, poz. 1588; M.P. z 2005 r. Nr 72, poz. 981, z 2006 r. Nr 81, poz. 816.
[8] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484; z 2006 r. Nr 143, poz. 1028; Nr 143, poz. 1029.
[9] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz. 1411.
[10] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 Nr 158, poz. 1122 i Nr 218, poz. 1592.