Projekt

 

 

 

Ustawa

z dnia .......................

 

o zmianie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks Pracy

 

 

Art. 1

 

W ust. z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94, Nr 106 poz. 668, Nr 113 poz. 717, Dz. U. z 1999 r. Nr 99 poz. 1152, z. U. z 2000 r. Nr 19 poz. 239, Nr 43 poz. 489, Nr 107 poz. 1127, Nr 120 poz. 1268, Dz. U. z 2001 r. Nr 11 poz. 84, Nr 28 poz. 301, Nr 52 poz. 538, Nr 99 poz. 1075, Nr 111 poz. 1194, Nr 123 poz. 1354, Nr 128 poz. 1405, Nr 154 poz. 1805, Dz. U. z 2002 r. Nr 74 poz. 676, Nr 135poz. 1146, Nr 199 poz. 1673, Nr 200 poz. 1679, Dz. U. z 2002 r. Nr 196 poz.1660) wprowadza się następujące zmiany:

 

 

1)      W art. 180 § 1 otrzymuje brzmienie:

 

„§ 1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze:

1)      26 tygodni przy pierwszym porodzie

2)      38 tygodni przy drugim porodzie

3)      52 przy trzecim i następnym porodzie

4)      38 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy pierwszym porodzie

5)      52 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy drugim i następnym porodzie.”

 

 

2)      W art. 183 § 1 otrzymuje brzmienie:

 

„§ 1. Pracownica, która przyjęła dziecko na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka ma prawo do 26 tygodni urlopu macierzyńskiego w przypadku pierwszego dziecka, 38 tygodni w przypadku drugiego dziecka i 52 tygodni w przypadku trzeciego i następnego dziecka, nie dłużej jednak niż ukończenie przez dziecka 18 miesięcy życia.”

 

3)      W art. 183 § 2 otrzymuje brzmienie:

 

„§ 2. Jeżeli pracownica, o której mowa w § 1 przyjmie dziecko w wieku od 6 do 12 miesięcy, przysługuje jej prawo przynależnego urlopu macierzyńskiego.

 

4)      W art. 183 dodaje się § 3 o następującej treści:

 

„§ 3. 1.W okresie od dnia 1 stycznia 2007 do 31 grudnia 2007 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi:

1)      22 tygodnie przy pierwszym i następnym porodzie

2)      30 tygodni przy urodzeniu więcej niż jednego dziecka przy pierwszym porodzie.

2. W okresie od dnia 1 stycznia 2008 do 31 grudnia 2008 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi:

1)      26 tygodni przy pierwszym i następnym porodzie

2)      38 tygodni przy narodzeniu więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie.

3. W okresie od dnia 1 stycznia 2009 do 31 grudnia 2009 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi:

1)      30 tygodni przy drugim porodzie

2)      34 tygodnie w przypadku trzeciego i następnego porodu

3)      42 tygodnie przy drugim porodzie w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka.

4. W okresie od dnia 1 stycznia 2010 do 31 grudnia 2010 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi:

1)      34 tygodnie przy drugim porodzie

2)      42 tygodnie w przypadku trzeciego porodu

3)      47 tygodni przy drugim i następnym porodzie w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie.

5. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 do 31 grudnia 2011 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi:

1)      38 tygodni przy drugim porodzie

2)      52 tygodnie przy trzecim i następnym porodzie

3)      52 tygodnie przy urodzeniu więcej niż jednego dziecka przy trzecim porodzie.”

 

 

Art. 2

 

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

 

 

UZASADNIENIE

 

           Proponowane zmiany w Kodeksie Pracy mają na celu wydłużenie urlopu macierzyńskiego. Od 1984 r. mamy w Polsce systematyczny spadek urodzeń. Od początku lat 90- tych pokolenie dzieci nie odtwarza pokolenia rodziców. Od kilku lat notujemy więcej zgonów niż urodzeń. Ta dramatyczna sytuacja grozi utrwaleniem tendencji do wymierania naszego narodu. Stan powyższy jest spowodowany wieloma czynnikami. Jednym z najważniejszych  jest sytuacja materialna młodych rodzin, które należą do najuboższych grup społecznych. Sytuację młodych rodzin pogorszyła polityka rządów SLD. Skrócenie urlopów macierzyńskich , ograniczenie uprawnionych do korzystania z zasiłków rodzinnych, podniesienie VAT na artykuły dziecięce  do 22%, to wszystko jeszcze bardziej pogorszyło sytuację materialną młodych rodzin.

         Obecny kryzys demograficzny bardzo poważnie wpłynie  na pozycje i możliwości Polski w nadchodzących dekadach. Przede wszystkim zagraża on w perspektywie 20- 30 lat systemowi emerytalnemu. Bowiem liczba emerytów w 2020 r. w porównaniu z rokiem 2000 wzrośnie o 60 % a liczba roczników wkraczających w wiek produkcyjny spadnie o ok.40 %. To spowoduje gwałtowny wzrost obciążeń emerytalnych  spoczywających na polskiej gospodarce . W rezultacie grozi to zahamowaniem wzrostu gospodarczego , załamaniem systemu emerytalnego i systemu finansów publicznych , a także podwyższeniem wieku emerytalnego i obniżka świadczeń emerytalnych. Wzrost obciążeń emerytalnych polskiej gospodarki spowoduje także uaktywnienie tendencji emigracyjnych młodych roczników, co jeszcze bardziej pogorszy sytuację. Kryzys demograficzny i jego konsekwencje zagrażają także pozycji międzynarodowej Polski i jej bezpieczeństwu.  Dlatego też trzeba – jak postuluje to Komitet Prognoz „ Polska 2000 Plus” przy Prezydium PAN dokonać „zwrotu pro-ludnościowego w polityce rządu”.

         Proponowane zmiany obejmują stopniowe wydłużenie urlopu macierzyńskiego do  6 miesięcy przy urodzeniu pierwszym, 9 miesięcy przy urodzeniu drugim oraz 12 miesięcy przy urodzeniu trzecim i następnym. Przywracanie urlopu w wymiarze 6 miesięcznym rozłożone byłoby na trzy lata (z bieżącym włącznie).  Natomiast wprowadzenie urlopu 9 miesięcznego  przy drugim urodzeniu rozłożone byłoby ma następne 3 lata.  W tym samym czasie przy urodzeniu trzecim i następnym wprowadzony byłby urlop 12 miesięczny.

W 2009 i 2010 urlop macierzyński  przy trzecim urodzeniu zwiększyłby się o 8 tygodni, a w 2011r. o 10 tygodni.

        Wydłużenie urlopów macierzyńskich jest jednym tylko z elementów  polityki prorodzinnej Państwa. Ma ona na celu poprawę sytuacji materialnej młodych rodzin poprzez wydłużenie płatnych urlopów macierzyńskich i poprzez ten fakt ograniczenie ekonomicznej bariery w posiadaniu dzieci. Także dłuższy kontakt dziecka z matką wpłynie korzystnie na rozwój psycho- fizyczny dzieci ,a poprzez to ograniczy patologie , które wynikają z zaburzeń emocjonalnych  we wczesnym dzieciństwie. Polityka prorodzinna jest więc długofalową inwestycją , o charakterze narodowym, przeciwdziałającą załamaniu systemu finansów publicznych w Polsce oraz dającą trwałe podstawy dla naszej pozycji w Europie.

       Według informacji rządowych wydłużenie urlopów macierzyńskich o 1 tydzień kosztuje budżet państwa ok. 75 mln złotych, a zatem oprócz zapowiedzianych w tym roku wydatków związanych z wydłużaniem urlopu o 2 tygodnie, w następnych dwóch latach koszt wydłużenie tych urlopów wyniósłby ok.. 300 mln złotych. Natomiast w kolejnych latach , w których wydłużony zostałby urlop przy 2, 3 i kolejnym porodzie wzrost kosztów będzie prawdopodobnie wyraźnie niższy. Wyżej wymienione koszty stanowią nieznaczną część rocznego wzrostu dochodowego państwa.

               Niniejszy projekt nie jest objęty regulacją prawa Unii Europejskiej.