Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 52 regulaminu Sejmu
USTAWA
z dnia 23 czerwca 2006 r.
o zmianie ustawy o grobach i cmentarzach wojennych
Art. 1.
W ustawie z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych (Dz. U. Nr 39, poz. 34, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Grobami wojennymi w rozumieniu ustawy są:
1) groby poległych w walkach o niepodległość i zjednoczenie Państwa Polskiego,
2) groby osób wojskowych, poległych lub zmarłych z powodu działań wojennych, bez względu na narodowość,
3) groby sióstr miłosierdzia i wszystkich osób, które, wykonując zlecone im czynności przy jakiejkolwiek formacji wojskowej, poległy lub zmarły z powodu działań wojennych,
4) groby jeńców wojennych i osób internowanych,
5) groby uchodźców z 1915 r.,
6) groby osób wojskowych i cywilnych, bez względu na ich narodowość, które straciły życie wskutek represji okupanta niemieckiego albo sowieckiego po dniu 1 września 1939 r.,
7) groby i cmentarzyska prochów ofiar niemieckich i sowieckich obozów,
8) groby osób, które straciły życie wskutek walki z narzuconym systemem i represji totalitarnych w okresie od 1944 r. do 1956 r.”;
2) uchyla się art. 1a;
3) użyte w art. 4 w ust. 1 i 2, w różnym przypadku, wyrazy „Wójt (burmistrz, prezydent miasta)” zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem „Wojewoda”;
4) art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. Przeprowadzanie robót ziemnych, wznoszenie pomników i innych urządzeń na cmentarzach i grobach wojennych wymaga zezwolenia wojewody.”;
5) w art. 6 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„1. Groby i cmentarze wojenne pozostają pod opieką Państwa; zwierzchni nadzór nad nimi, polegający na sprawdzaniu i kontrolowaniu działań podległych jednostek pod względem legalności i podejmowania w tym zakresie decyzji administracyjnych, sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, z zachowaniem uprawnień przysługujących Kościołom i innym związkom wyznaniowym oraz wójtom (burmistrzom, prezydentom miast) na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295, Nr 120, poz. 1268, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568) oraz uprawnień przysługujących Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa na podstawie ustawy z dnia 21 stycznia 1988 r. o Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa (Dz. U. Nr 2, poz. 2, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 2000 r. Nr 31, poz. 382).
2. Koszty utrzymania grobów i cmentarzy wojennych są ponoszone ze środków budżetu państwa.
3. Wojewoda może, w drodze porozumienia, powierzyć jednostce samorządu terytorialnego obowiązek utrzymania grobów i cmentarzy wojennych, z jednoczesnym przekazaniem odpowiednich funduszy, jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie przejmie tego obowiązku bezpłatnie.”;
6) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„Art. 10. Do grobów i cmentarzy wojennych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, z wyjątkiem art. 6.”.
Art. 2.
W celu wykonania przepisów ustawy, Prezes Rady Ministrów może dokonać, w drodze rozporządzenia, przeniesienia planowanych wydatków budżetowych z części 24 – Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego do części 85 – Budżety wojewodów, w zakresie realizacji zadań utrzymania grobów i cmentarzy wojennych, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych, wynikającego z ustawy budżetowej na rok 2006.
Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
MARSZAŁEK SEJMU
/ - / Marek Jurek
[1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1959 r. Nr 11, poz. 62, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz.1462.